„BLO heeft vervolg nodig
Hardnekkig gevaar op de weg
Echtpaar kocht voor
f 25,— een Rembrandt
Technies teater
nogal kinderlijk
JUBILEREND SCHOOLHOOFD J. B. VOLKERS:
Veertig jaar j
Leids
onderwijs
gediend
Schilder
5
Moeilijke dagen
voor R.K. Kerk?
STEUN VOOR
DON
-K" r-sKsti WJS
In commissies
benoemd
Vlucht
Fil
,De kous"
Studio in Amsterdam
„Verpest"
Viswedstrijd DVS
in Indonesië voor
Volksuniversiteit
Aan echtheid wordt nauwelijks getwijfeld
j DIN8DAG 28 JANUARI I960
LEIDSCH DAGBLAD
LEIDEN „Het karretje is tegen een muur blijven staan.
Wij brengen het hier op gang, het gaat eerst aarzelend, later
trekt het in tempo bij. Dan gaat het hier weg en naar een voort
gezette opleiding. Soms zie ik dan de resultaten en denk: ver
domme, moet dat nou zo!"
Aan het woord is de heer J. B. Volkers, het binnenkort jubi
lerende hoofd van de school van het Pedologisch Instituut. Hij
schetst een geval van een leerling, die op de lagere school bleef
steken, vervolgens in de school voor buitengewoon lager onder
wijs werd „bijgetrokken" en dan bij de voortgezette opleiding
toch instort. De heer Volkers noemt er tal van oorzaken voor,
maar als voornaamste het gebrek aan een voortgezette opleiding
in de blo-sectie.
Het is één van de wensen, die hij de mulo te gaan. ook de wijsheid
heeft ten bate van het kind, dat het j heeft om zich te blijven aanpassen
leerplan op de gewone school niet1 in het eigen milieu. Zelfspot en hu-
kan volgen. Hij zegt zelf het plantje mor had je vaak nodig.
dat wegkwijnt en dat wij hier in de De problemen van de volksschool
zon zetten en water geven en dat werden vanzelf opgelost, toen de
dan opfleurt. In eenvoudige woorden nieuwbouw kwam en de buurt leeg-
schetst hij hiermee de taak van het liep en werd verspreid. Toen ging
Pedologisch Instituut, een vorm van ook de heer Volkers weg. HU had de
blo. die alleen bestaat in de uni- leiding overgedragen aan één van
versiteitssteden, omdat de research de vier onderwijzers, die in de Ha-
wordt verricht door een wetenschap- verstraat werden klaargemaakt als
pelUk team. In Leiden staat deze kin-I hoofd. Zelf werd htf in 1963 hoofd
derstudie onder leiding van prof. dr.van de Da Costaschooi ln de Haag-
L. de Klerk. In de praktijk heeft het
hoofd van de ruim zestig leerlingen
tellende school het meest te maken
met de psycholoog drs. W. Mojet.
De heer Volkers kan boeiend ver
tellen over het onderwys. Zyn han
den, waarmee hU als amateurschil
der (lid van de Nederlandse Kunst
kring) uitdrukking weet te geven aan
wat innerlUk in hem leeft, spreken
als het ware mee. Dezelfde handen
die geregeld door zUn lange grijs
witte haar strijken en die ook neer
komen op de rode kuif van een jon
getje, dat wat al te rumoerig de
trap afstormt in het holle, gehori
ge schoolgebouw. „Doe dat maar eens
over", zegt hy vriendelyk.
Het is geen standje. De heer Vol
kers geeft geen standjes. HU zegt:
De kinderen, die hier komen, heb
ben dat allemaal achter de rug. Ze
zUn ergens gestrand op school en heb
ben de standjes dus al gehad. Ze ko
men niet zingend hier binnen, want
ze denken alleen maar wat er nu
weer zal komen. Het team van on
derwijskrachten uitgezonderd het
ambulante hoofd vUf weet de kin
deren op hun gemak te stellen. Dat
is hun taak.
Het is een taak, die veel vraagt,
maar het jubilerende schoolhoofd is
de eerste om te stellen, dat het no
dig is alles te geven in het onder -
wUs. Dat ervaart hU elke dag in
zUn loopbaan, die zich helemaal af
tekent in Leiden. HU is er geboren
en getogen heeft er zU nopleiding ge
had en is er veertig jaar geleden be
gonnen.
weg-wUk. „Het gewone werk dus,
maar dat was het niet. Ik "was blU
twee jaar later hier te kunnen ko
men".
Dat „hier" was het drie jaar tevo
ren gestichte Pedologisch Instituut,
dat hU tot zijn pensionering hoopt
te dienen. Hij gaat op in dit werk,
waarbij hij in de selectie van de kin
deren een beslissende stem heeft,
waar hU het groepswerk op school
in goede banen leidt en zelf de han
denarbeid, de zangles en het leren
luisteren naar symfonische muziek
voor zijn rekening neemt. Om vier
uur valt de schooldeur niet achter
hem dicht. HU heeft gesprekken met
het researchteam van de universiteit,
met de onderwyskrachten, met de
ouders. De begeleiding van „het kar
retje, dat we hier weer op gang pro
beren te brengen" vraagt veel aan
dacht en veel tijd.
Leiden heeft volgende week. t
een jubilaris, die zich veertig v
jaar voor het onderwijs in
onze stad heeft ingezeteerst J
voor het volksonderwijs en de
laatste jaren voor het buiten-
gewoon lager onderwijs. Het
is de heer J. B. Volkers (59),
die in de Spaargarenstraat in
Oegstgeest woont en hoofd is
van de school van het aan de
Langebrug gevestigd Pedolo
gisch Instituut. Hij heeft zijn
25-jarig jubileum „vergeten"
en ziet een beetje op tegen
de viering van zijn 40-jarig.
Hij weet niet wat hem te
wachten staat, maar wil
graag, dat 't jubileum wordt
aangegrepen om „zijn" on
derwijs in de belangstelling
te brengen. Zelf maakte hij
daarmee een begin in een ge
sprek met één van onze
stadsredacteuren, waarvan
de weerslag in bijgaand ver
haal is te lezen. Om ook voor
hemzelf een tipje van de
sluier op te lichten: volgende
week ivoensdag is er van
kwart over vier tot kwart
over vijf receptie in het
schoolgebouw.
NIJMEGEN (GPD) Dr. W. J.
M. v. Haaren o.p., studentenpastoor,
in NU meg en. betreurt de actie van
drie Amsterdamse studentenpastoors
die hebben bekendgemaakt zich op
het punt van de celibaatsverplich
ting voor priesters te willen distan
tiëren van de officiële R.-K. Kerk.
Pastoor Van Haaren deelde mee,
dat een geïncorporeerd blUven in de
R.K. Kerk van groot belang is. De
j NUmeegse priester kan zich niet voor
stellen. dat de voorgenomen stap van
de Amsterdamse priesters tot een po
sitieve bUdrage van de oplossing der
ceabaatsproblematiek kan leiden.
Eerder ontstaat hierdoor, volgens dr.
1 Van Haaren. een zekere wrevel.
(ADVERTENTIE)
In de Nijmeegse studentenkerk
had het afgelopen weekeinde reeds
prof. dr. J. C. P. van Laarhoven een
protest binnen de kerk vruchtbaar
genoemd, maar een actie naar bui
ten gekenschetst als een daad, die
het grote gevaar loopt een kreet in
de ruimte te worden. Prof. Van Laar-
hoven merkte tijdens de mis op, dat
de R.-K. Kerk in Nederland mlschien
moeilijke dagen te wachten staan,
wellicht moeilijker dan da dagen
van vroeger.
FLORENCE (AP) Don Maso,
pastoor van de parochie van St.-Lu
cas in Vingone, een voorstad van
Florence, heeft zich aan de zUde van
Don Mazzi geschaard op het mo
ment, dat deze door aartsbisschop
Flor it uit zUn ambt werd ontslagen.
TUdens een mis, die Don Maso
zondag in zUn kerk opdroeg, stond
Don Mazzi naast hem.
Na de parochianen van Iso-
lotto voor de kerk toegesproken te
hebben nodigde Don Maso hen uit de
mis in zUn parochie by te wonen.
Een lange stoet auto's reed toen
naar de kerk van St.-Lucas. waar
Don Maso de mis opdroeg.
HU zei: „Er is een ding dat ons
I spUt dat wnj u. parochianen van
In de examencommissie Duits u>.van de parochie van Vmgone
1969 te benoemd tót voorzitter prol. Na de mis verklaarde Dmi Mazz
dr. C. Soetemau te Oegstgeest. voor de paroolnanen „Er werd nu)
gevraagd de mis op te dragen maar
[n de commissie opleiding leraren da£ geweigerd. Ik zal alleen
beroepsgericht onderwys (COLBO) j de mis 0{Xjragen in onze kerk van
zijn benoemd in de sectie huishoud-1 Isolotto waar dat ook moge zUn".
en nijverheidsonderwijs alsmede daarenboven voelen wU ons hier
middelbaar soicaal-pedagogisch on- alleen verenigd, hoewel wy geschei-
derwUs mej E. C. C. Oppenoorth te den zjjn van de andere kerk, de kerk
Leiden en ds. H. Groenendyk te Al- _en"
phen aan den RUn, in de sectie mid-
denstandsonderwils alsmede econo-
(„Ik weet, dat het een rommel is.
maar ik heb altyd zoveel andere din
gen te doen") komt toch terug op
het kind. dat hy begeleidt. „Ik weet.
dat een kind, dat wat gaat uithalen,
altyd eerst even omkijkt. Ik pro
beer die blik op te vangen en dan
kun Je veel voorkomen", zegt deze
pedagoog in hart en nieren eenvou
dig.
Op één ding is hy trots. Hy werd
met een aantal anderen uitgenodigd
om te worden voorgesteld aan de ko
ningin, met wie hy een gesprek
de stichting van een etsklas en de had over zUn werk in de volksbuurt
verwezenlijking van een tentoonstel- van Leiden. .Hoe je er ook over denkt
lingsruimte hoogtepunten waren, ik zag dat als een blyk van waar-
Maar het gesprek niet achter, dering voor wat wy als team hier
maar naast het volgeladen bureau konden en mochten doen".
Het schilderen is voor de heer Vol
kers soms een vlucht uit het werk.
Zoals ook andere dingen dat zyn
als zyn voorzitterschap („Vorig jaar
gestopt") van „Ars", waar in zyn tyd
Dat was in een volksbuurt, op de
toenmalige Zuidsingelschool, die
vanwege de vorm van het gebouw
„de kous" werd genoemd. Negen jaar
werkte hy hier tot hy het idee kreeg
een „sleurmannetje" te worden. Hy
ging zeven Jaar naar de toenmalige
school voor zevende en achtste leer- i
jaar aan de Oude Vest, de eerste
vorm van vglo.
En toen de oorlog, die hem mede
aan Leiden bond „Ik ben nooit
van plan geweest hier myn hele le
ven te blijven, maar ik ben een han-
gertje geworden" voorbjj was, werd
hij hoofd van een school in 'n volks- j
buurt, de opgeheven school in de
Tweede Ilaverstraat, die mede door
zyn werk een z.g. experimenteer-
school is geweest. Een onderzoek
door het Nutsseminarie voor peda
gogiek was de aanleiding tot dit ex
periment, dat met medewerking van
het ministerie en onder bezielend toe
zicht van de toenmalige gemeente
lijk inspecteur B. Swanenburg in to
taal zeventien jaar heeft geduurd.
Een socio graaf deed buurtonderzoe
ken. er kwam een speeltuin en de
school werd ook een centrum van
zuigelingenzorg.
„Een oude wijk als deze had een
byzondere aanpak nodig. Niet iede
reen zag dat en ik werd vaak voor
een nieuwlichter gehouden. Maar
als je er elke dag in zit, merk je
het. Je kunt je alleen maar voor
stellen wat mensen voelen, kinderen
die opgroeien ook, die elke dag aan-
kyken tegen oude bebouwing en af
braak. Je weet in de verste verte
niet wat een kind, opgegroeid in zo'n
milieu, voelt als het moet leren le
zen en rekenen. Het leerplan zegt
immers, dat we daarmee in de eer
ste klas beginnen. Maar hoe kan dat
met kinderen, die in hun kleuterja
ren op straat zwierven en de woor
denschat missen, die elk kind in de
z.g. vraagperiode verzamelt? Hoe kan
dat met kinderen, voor wie een plaat
niet driedimensionaal is. maai- een
serie vlekken? wy hebben er in de
eerste klas kleuterschooltje gespeeld".
De heer Volkers kent frappante
voorbeelden van wat er ook van deze
kinderen is terecht gekomen. „Maar
vaak moest je de moed opbrengen
om tegen jezelf te zeggen: je hebt
het verpest. Je moest er roeien met
de riemen, die je had. Je moest op
passen, dat een kind niet tussen wal
en schip viel. De vraag is of een kind
dat het intellect bezit om byv. naar
AMSTERDAM (GPD) Kinder
lijk. Zo zou men de première van
het jongste programma van Studio
kunnen karakteriseren, dat gisteren
in de Brakke Grond in Amsterdam
voor het eerst ging als „Solid State."
een „technies teater" in v>er onder
delen.
Kunstenaars willen nog wel eens
heel sterk beperkt zyn tot hun eigen
gebied. Dat zou men ook van Lode-
wyk de Boer kunnen volhouden, de
regisseur en tevens schryver van
het onderdeel, waaraan het pro
gramma zyn naam dankt. Want
waarom zou hy anders een tyd de
aandacht willen trekken met twee
tv-toestellen, die geluiden grafisch
zichtbaar maken, terwijl dat ln de
film zoveel geraffineerder, leuker en
beter is gedaan door Walt Disney.
Norman Mclaren e.a.? Het begon
met twee onderdelen op tekst van
Samuel Beckett, die zyn woordpres
taties zo langzamerhand in de ato
men uiteen laat vallen.
Op het toneel was een sterk ver
groot bovenaanzicht van een bandre
corder opgesteld, waarop nogal kin-
deriyk met lichtjes en kleurtjes
werd gespeeld en ondertussen hoor
de men via de band woorden en zin
netjes zeggen, die alleen poëtische
zielen met een fyne golflengte zou
den kunnen beroeren. Voor de volle
digheid, zy heetten „Cascando" en
„Woorden en muziek." Visueel was
er weinig te genieten in dit technies
teater en auditief eigenlijk ook niet.
„Ballen" van Paul Foster veronder
stelde de bezoeker een half uur lang
geïnteresseerd te zien kyken naar
twee lichtgevende balletjes en te
luisteren naar flarden gekruide
tekst. Is Lodewyk de Boer met de
afbraak van alles wat des teaters is
in traditionele zin nu de Mondriaan
van het theater? Neen, zeker niet,
want daarvoor bleef de hele voor
stelling toch in een sfeer van naïef
LEIDEN De Visvereniging DVS
hield een wedstryd in de Ringvaart
by Badhoevedorp. De vangst was
matig. Uitslag: 1. J. v. Loon jr.
2787 gr, 2. W. v. Berkel 1748 gr. 3.
W. v. Loon 1710 gr, 4. J. v. Loon sr.
1260 gr, 5. W. Weenink 1200 gr, 6. A.
Guldemond 1040 gr. 7. A Staphorst
1000 gr. 8. H. v. Loon 930 gr, 9. H.
Jüger 820 gr. 10. F. Zandbergen 670
gr.
en somstyds onvolwassen spelen
met effectjes hangen,
i Eén ding heeft het technies teater
j wel bereikt: de acteurs kunnen 's
avonds eens een tijdje by moeder
de vrouw blijven, want de geluids-
I banden doen het. werk. zolang het
j publiek wil komen kyken.
i Het programma kwam tot stand
in samenwerking met de NRU en in
feite was het ook meer iets voor
Hilversum-2, zonder natuurlijk de
onvertogen woorden.
Ruivenkamp
0VPr nieren
LEIDEN Voor een groot aantal
leden van de Leidse Volksuniversi
teit K en O heeft de heer A. Hooger-
werf gisteravond in de Stadsgehoor
zaal drie films vertoond over het
dierenleven in de natuurreservaten
in Indonesië. De heer Hoogerwerf
heeft de opnamen zelf gemaakt,
voor het overgrote deel in kleur.
..Het grote wild van Java" werd
opgenomen binnen het wildreservaat
Udjung Kulon (West-Java). Grote
aandacht werd besteed aan de byna
uitgestorven Javaanse neushoorn
(unieke opnamen uit '45). wilde pau
wen. banteng-koeien en wilde zwy-
nen. De tweede film handelde over
het vogelleven op een koraaleiland.
Hiervoor werd het natuurmonument
Pulau-Dua (West-Java) gekozen,
waar duizenden vogels nestelen. „De
reuzehagedissen van Komdo," spe
lend op de Kleine Sunda-eilanden,
bevatte onder meer filmfragmenten
van een eetpartij van deze fascine
rende reptielen.
Dutschke in Engeland De voor
malige Westduitse linke studentenlei
der Dutschke heeft een verblij fsver-
gunning van een half jaar in Enge
land gekregen, zo heeft zyn advo
caat in West-Berlijn bekend ge
maakt. Het Britse besluit om hem
met zyn gezin toe te laten zou zyn
genomen om Dutschke van deze aan
slag te laten herstellen. Hy zou heb
ben toegezegd, zich te onthouden van
elke politieke activiteit.
mdsch en administratief onderwys
A. J. van Haasteren te Leiden en
J. B. Volkers, die veertig jaar L- Dirken te Leiderdorp en
het onderwijs in Leiden dient.
(Foto LD/Hol vast)
LEIDEN De Hervormde gemeen
te in Gouda heeft in de vacature van
in de sectie technisch onderwijs G. ds. L. Roetman een toezegging van
N. Meurs en M. Jacobs te Leiden en beroep uitgebracht op ds. L. Kievit,
A. Pauw te Alphen aan den Ryn. hervormd predikant in Leiden.
BUSSUM (GPD) Een Bus-
sums echtpaar dat onder geen
voorwaarde met name genoemd
wil worden „nze rust is ons
veel te lief" heeft mogelijk een
Rembrandt in huis. Hoewel het
doek nog niet onder ogen is ge
weest van experts als Gerson en
Haak. zijn de tot nu toe geraad
pleegde deskundigen zeer onder
de Indruk van de kwaliteit van
het werk en is tot tweemaal toe
een hoog bod op het doek gedaan.
De restaurateur van het doek, dat
bijzonder vuil was, enigszins ge
havend en vier kogelgaten ver
toonde, heeft urenlang in stille
bewondering voor het schilderij
gezeten en durfde het tenslotte
geen dag langer dan noodzakelijk
was in huis te houden. Het schil
derij is gekocht voor f 25,
Op een regenachtige dag m
augustus vorig jaar zag het echt
paar op de stoep voor het pandje
van een handelaar in tweedehands
goederen tussen oud yzer en andere
rommel een schildery staan. De
voorstelling, een oude vrouw, sprak
hot echtpaar onmiddellijk aan. Pas
op de terugweg van het inkopen
doen besloten man en vrouw tot
aankoop. Na enig loven en bieden
werd de prijs afgemaakt op f26.
Thuis gekomen ontdekte het echt
paar op het doek een signatuur die
deed denken aan de handtekening
van Rembrandt. Na een schoon
maakbeurt bleek het vermoeden
juist. Achter de naam Rembrandt
staat het jaartal 1639. Het doek stelt
waarschyniyk de moeder van de
schilder voor. Het vertoont treffen
de gelykenis met het paneel dat
eigendom is van het Kunsthistori
sche Museum Ui Wenen. De maten
(80 by 62 centimeter) komen vry-
wel overeen.
De Groninger hoogleraar prof. dr
Gerson, die onlangs opschudding in
LEIDEN Tegen een niet ter zit
ting van het Leidse kantongerecht
verschenen 28-jarige loodgieter uit
Delft eiste de officier van Justitie,
mr. J. Wessel, gisteren een onvoor-
waardeiyke hechtenisstraf voor de
tyd van 2 weken, een geldboete van
f 50 subs. 10 dagen en de vernietiging
van rijkswege van verdachtes in be
slaggenomen .auto" of te wel „wrak-
op-wielen".
De Delftse loodgieter dankte deze
zware eis aan het feit, dat hy al drie
maal eerder werd veroordeeld wegens
het besturen van een auto zonder
daartoe de nodige rybevoegdheid te
bezitten en in oktober j.l. wederom
voor dezelfde overtreding op heter
daad werd betrapt. Ditmaal achter t
stuur van een „auto", die tal van es
sentiële gebreken vertoonde en der
halve, aldus het rapport van de po
litiedeskundige, een groot gevaar op
de weg betekende.
„Een zeer hardnekkig geval",
kwam de kantonrechter, mr. W. de
Koning, tot de conclusie.
In zyn requisitoir legde de offi
cier er de nadruk op, dat verdachte
by herhaling een grove minachting
voor de wet en een groot gebrek van
verantwoordeiykheidsgevoel had ge
toond. „Verdachte moet nu maar
eens goed voelen, dat het zo niet lan
ger meer kan", vond h<y en kwam
dan ook tot vermelde eis.
De kantonrechter vonniste ditmaal
by verstek nog met een voorwaarde-
lyke hechtenisstraf met een proef
tijd van 2 jaar. De geldboete ver
hoogde hy daarentegen tot f 350 subs.
Voor de
Leidse balie
70 dagen en legde in zijn vonnis
eveneens de vernietiging van rijks-
wege van het in beslaggenomen
wrak vast.
No»
een
wrak
Een 40-jarige fabrieksarbeider uit
Leiden wilde graag autoryden maar
bezat, zo moest hy bekennen, niet de
financiële middelen om er een „in-
perfecte-staat-zynde" auto op na te
houden. Vandaar ook, dat de „auto"
waarmede hy destijds reed en werd
aangehouden tal van gebreken
waaronder een ondeugdeiyke stuur
inrichting, niet werkende remmen
een op vele plaatsen doorgeroeste
carrosserievertoonde.
„Ik was van plan hem helemaal
op te knappen maar dat kostte in
totaal zoveel, dat er weinig of niets
van kwam", voerde verdachte als ex
cuus voor een en ander aan. Hy was
achteraf bly, dat de politie de auto
in beslag had genomen.
Gezien het niet denkbeeldige ge
vaar, dat verdachte zyn medeweg
gebruikers had laten lopen door met
zo'n wrak te biyven ryden, eiste de
officier ter correctie een totale
geldboete van f 150 subs. 30 dagen
alsmede de vernietiging van rykswege
van het in beslaggenomen voertuig.
„Dat is een hoop geld" vond ver
dachte en hy bepleitte dan ook
uiterste clementie.
De kantonrechter dacht er anders
over en bleek van mening, dat de
officier, de ernst van het feit in acht
nemende, by zyn eis nog veel te
schappelyk was geweest. Hy ver
hoogde de totale boete dan ook tot
f 170 sub 34 dagen. Inzake de ver
nietiging van het voertuig vonnis
te hy conform.
Bruid en banden
„Ik stond op punt van trouwen en
de vernieuwing van die banden moest
dus om financiële redenen nog even
wachten". Aldus verklaarde een 24-
jarige bloemist uit Lisse niet zon
der vermaak van de publieke tribune
de reden waarom zyn auto op drie
tot op het canvas versleten banden
reed.
Waarop de officier al dan niet op-
zettelyk genoemd vermaak nog aan
wakkerde door verdachte de vragen:
„U heeft uw bruid toch niet in deze
gevaariyke auto als passagier mee
genomen". Neen dat had verdachte
niet gedaan. Daarvoor hield hy te
veel van haar. Hy had het risico
manmoedig alleen gedragen.
De officier vond dat risico zowel
voor verdachte als andere weggebrui
kers uitermate gevaarïyk en eiste 'n
geldboete van f150 sub 50 dagen
„Een heel bedrag", vond verdach
te. Hy zal het toch moeten betalen,
want de kantonrechter vonniste zon
der enig pardon conform.
de kunstwereld veroorzaakte met z(jn
publikatie van een nieuwe Rem-
brandtcatalogus, waarin hy een aan.
tal werken laat „vallen", staat zeer
positief tegenover het Weense pa
neel. „Geen twijfel dat dat een Rem
brandt is". Ook by andere experts
i6 dit geen discussiestuk.
..Geen twijfel"
De hoofdconservator van het Am
sterdams Historisch Museum, de
heer B. Haak, die eind vorig jaar
een nieuw Rembrandtboek publi
ceerde, gevraagd om commentaar:
„Geen twyfel. Er is alléén twijfel
omtrent de afgebeelde persoon. Het
is redelyk waarschyniyk dat het
Rembrandts moeder is, maar het
bewys hiervoor ontbreekt".
Beide deskundigen zullen binnen
kort met de nieuwe vondst worden
geconfronteerd. Als de familie geen
echte Rembrandt heeft gekocht is
het doek in elk geval een kostbare
kopie. De eigenaars blijven er wel
heel nuchter onder. „We hebben er
maar één nacht niet van geslapen.
Maar als we de stad uitgaan gaat
het doek wel mee in de auto, omdat
we er zeker van zyn dat we iets
heel bijzonders in huis hebben".
Een 18-jarige scholier, die terecht
stond, omdat hy per bromfiets op de
j Lammenschansweg de maximum
I snelheid ver had overschreden en bo-
vendien zoals na zyn aanhouding
bleek door enkele manipulaties het
vermogen en lawaai van zyn brom-
i mer drastisch had opgevoerd, be
klaagde zich over de wyze, waarop
de twee patrouillerende politieagen-
ten hem „in de val" hadden laten
lopen.
„Z-y reden in een gewone perso
nenauto zonder uiterUjke kentekenen
en dat is toch byzonder onsportief",
zo luidde verdachtes „klacht".
.Mensen als u maken het ernaar,
dat de politie zo moet handelen en I
het is bovendien toch niet onwettig",
diende de officier hem van repliek.
„Dat kan wel zyn. maar ik vond
het niet netjes", hield verdachte vol.
Dat hy te hard had gereden kon
hy niet ontkennen. Wel ontkende hy
zelf aan zyn bromfiets te hebben
..geknoeid". „Ik kocht hem tweede
hands en veranderde er echt niets
aan", verzekerde hy het rechtscol
lege.
De officier achtte de ten laste leg
gingen afdoende bewezen en eiste ter
correctie twee geldboeten van respec-
tieveiyk f35 en f30 subs. 13 dagen.
,Jk ben maar scholier en kan zoveel
niet betalen", protesteerde verdachte
hiertegen.
Gezien de ernst van de feiten,
kwam de kantonrechter hem
in geringe mate tegemoet en vonnis
te met een totale boete van f 60 subs
12 dagen.
Gedeeltelijk portret van Rem
brandts moeder?
