VAKANTIE 1969
„Binnenkort
er een
vnegen
miljoen
mensen per jaar
Joop Strijkers: Toerisme „verkopen"
Volgens FIT-directeur:
1
3 TOERISTISCHE BIJLAGER
van het l
LEIDSCH DAGBLAD
iaaaaaaaaaaaaaaaaaa
taaaaaa
De heer A. P. F. („Nol") van Gennip (37) zit achter een leeg bureau in zijn juist
gereedgekomen directiekamer, die tot voor kort nog zijn huiskamer was.
„Ik heb er de tijd voor genomen om u rustig te ontvangen. Ik neem overal de
tijd voor".
Als de koffie wordt binnengebracht klinkt door de deuropening het geroezemoes van
het kantoor beneden en het gedreun van de administratiemachines in het achterhuis.
Die geluiden moeten de directeur als muziek in de oren klinken. Hij is bezig de buit
binnen te halen. Januari en februari zijn de maanden waarin de Nederlander zijn be
slissing neemt over het doorbrengen van zijn vakantie. De reisbureaus werken onder
hoogspanning.
Voor Nol van Gennip te die buit niet gering: het
aantal boekingen voor vliegreizen dat zijn kan
toor binnenstroomt beloopt deze maanden circa
duizend per dag. In de praktijk betekent dit dat
zijn grote boekhoudmachine iedere dertig secon
den een ponskaart uitspuwt met een boeking
voor een vliegreis van veertien dagen Mallorca,
tien dagen Bulgarije, een week Griekenland of
twee weken Tunesië. Niet minder dan 85.000 Ne
derlanders zullen dit jaar him vakantiegeluk
zoeken bij het organisatietalent van Nol van Gen-
nip, wiens reisbureau FIT te Eindhoven in tien
jaar tijd tot het grootste vliegredsbureau van het
land is geworden. Vorig jaar bedroeg de omzet
van reisbureau FIT ruim 26 mi'ljoen gulden.
Hoe dat enorme succes te verklaren? Nol van
Gennip steekt een sigaret op en zegt peinzend:
„Soms denk ik dat het vanzelf is gegaan, maar
dat te natuurlijk onzin. In de afgelopen jaren heb
ik velen zien komen en gaan in de toeristische
bussiness, die het niet hebben gered. De basis van
mijn succes is geloof ik: hard werken, goed over
wegen, zuinig zijn en kansen grijpen." Hij hoopt
de komende jaren nog vele kansen te grijpen:
.Het vliegtoerisme staat nog in de kinderschoe
nen. Dit jaar zullen er ruim 200.000 Nederlanders
naar hun vakantiebestemming vliegen. Over vijf
jaar zullen dat er minstens een miljoen zijn. En
ik ben van plan mijn marktaandeel van 40 pro
cent vast te houden."
Geen plaats voor gokkers
De toeristenindustrie pleegt nogal eens wat
avonturiers aan te trekken. Iedereen kan een
reisbureau beginnen. Men kan ergens in Spanje
of waar dan ook, wat hotelkamers bespreken,
een autobus of vliegtuig huren en via adverten
ties liefhebbers werven. Als het lukt betalen de
klanten een groot deel van de prijs al vroeg in
het voorjaar, terwijl men het zelf pas in de zo
mer behoeft uit te geven. Het schijnt voorts dat
vakantiereizen, in feite een abstract artikel bij
de aanbieding, vrij gemakkelijk te verkopen zijn.
Uit het verleden zijn vele gevallen bekend, waar
in de resultaten niet aan de verwachtingen heb
ben beantwoord
FIT-directeur Van Gennip zegt hiervan:
„Iemand die denkt in korte tijd veel geld te ver
dienen met het organiseren van reizen komt be
drogen uit. Je kunt er veel geld mee verdienen
door te gokken. Stel dat je een vliegtuig huurt
voor de Canarische eilanden. Dat kost 50.000 gul
den. Je reserveert er hotelbedden en je probeert
voor die combinatie vliegtuig en hotelklanten te
trekken. Als je alle vliegtuigstoelen en alle bed
den weet te verkopen, spring je er lekker uit.
Maar o wee a'ls je maar 70 procent kwijtraakt
dan kleun je mis. Je kunt zo'n risico nemen als
je financieel sterk staat. Anders gaat het over
de rug van je klanten, die dan niet aan hun trek
ken komen en zonder tevreden klanten kun je
onmogelijk aan een nieuw toeristisch jaar begin
nen."
doet er ook niet toe, want dan had ik moeten
gokken. Ik ga nooit over één nacht ijs. En ieder
jaar brengt me een schat aan ervaringen, waar
van ik een volgend jaar profiteer."
Nol van Gennip is bij toeval in de reiswereld te
rechtgekomen. „Ik ben geloof ik wel erg zake
lijk ingesteld en misschien had ik ook wel succes
gehad in de handel in naaimachines of zo. Het
toeval wilde dat mijn oom, Harry van Dijk in
Helmond een autobusbedrijf had, maar geen op
volger. Hij nam me in zijn bedrijf op toen ik ne
gentien jaar was. Mijn oom was een zeer con-
scentieus, maar ook een zeer conservatief man.
Ik kon mijn vleugels niet uitslaan en na een paar
jaar ben ik voor mezelf begonnen. Dat was met
autobusreizen en eerlijk gezegd was het een
moeilijke start."
Voorzag hij de komst van het massatoerisme?
„Ik keek nooit zo ver vooruit. Ik greep gewoon
iedere kans die zich voordeed. Ik ploeterde dag
en nacht zonder dat er veel schot in zat. Ande
ren hebben geloof ik meer vertrouwen in me ge
had dan ikzelf. Toen ik mijn schoonvader om de
hand van zijn dochter vroeg, kreeg ik onmiddel
lijk toestemming, hoewel hij een bloeiende me-
taalwarenfabriek met 400 man personeel had en
ik een inkomen had van 6000 gulden per jaar met
bovendien een dreigend faillissement. Maar hij
zag tóch wel wat in me."
Tien jaar geleden begon reisbureau FIT met
vliegreizen. .Martins Air Charter begon met
een oude Dakota en ik charterde dat ding voor
vliegreizen naar Mallorca. In dat jaar had ik
400 passagiers. Ik zei toen tegen m'n vrouw:
Kind, als ik die vliegreizen kan opschroeven tot
tienduizend per jaar dan ben ik waar ik wezen
wil. En nu zijn het er 85.000 en het eind van de
groei is nog niet in zicht."
De heer Van Gennip is een beste klant gewor
den van de luchtvaartmaatschappijen. „Ik vlieg
met charters, maar eigenlijk komt het neer op
een lijndienst met een keurige tijdstabel. Dit jaar
heb ik 34 vluchten per week. Allemaal met
straalvliegtuigen. DC-8 en DC-9. Het kleinste
vliegtuigje heeft 110 plaatsen. En zelfs nu, in de
winter, vlieg ik nog 400 mensen per week naar
Spanje en de Canarische eilanden".
De charter-vliegreizen worden wel eens het sla-
venvervoer van de twintigste eeuw genoemd. De
heer Van Gennip lacht er om. „In de praktijk te
het enige verschil met individueel reizen het ver
schil in prys. Stel dat u deze zomer met vakan
tie naar Mallorca wilt. U boekt by een lucht
vaartmaatschappij en in de vakantietjjd gaat u
er heen in een volbezet vliegtuig. Na aankomst
moet u slepen met bagage, een hotel bespreken,
als dat al niet verhuurd is. Er is niemand bij wie
u met vragen of klachten kunt aankloppen. Nu
komt u bij mij. Ik vlieg achttien keer per week
op Mallorca. U stapt in een vliegtuig van het
zelfde type dat naar ik hoop ook helemaal vol
zal zijn. Bij aankomst wordt uw bagage naar het
hotel gebracht. Nee, u bent niet opgenomen in
een gezelschap. U gaat uw eigen weg. Op Mallor
ca bied ik keuze uit dertig hotels, van het goed
kope pension tot het meest luxueuze hotel. Het
verschil zit alleen ln de prijs. Het normale vlieg-
retour naar Mallorca kost 485 gulden. Bij mij
betaalt u 332 tot 414 gulden voor de vliegreis per
DC-9 plus een week volledig pension in een
voortreffelijk hotel. En als er problemen zijn, heb
ik er zes hostesses bij wie u kunt aankloppen".
Soms zijn de prijsverschillen aanzienlijk Een
vliegticket AmsterdamKenia heen en terug kost
2600 gulden, een zestiendaagse reis met volledige
verzorging naar Kenia by het reisbureau FIT
circa duizend gulden. Hoe dat mogelijk is? „Wel,
een luchtvaartmaatschappij moet op de lijndien
sten financieel kunnen uitspringen als een vlieg
tuig voor de helft is bezet, maar voor my is een
vliegtuig pas rendabel als het voor negentig pro
cent vol is. Verder krijg ik de hotels goedkoper,
omdat ik de gasten garandeer. Een voorbeeld:
Ik sta eens bij een flatgebpuw met 250 apparte
menten in Malaga en ik zag opeens tal van mo
gelijkheden. Ik kon het huren op een jaarcon
tract. maar dan moest ik telkens drie maanden
huur vooruitbetalen 240.000 gulden. Ik dacht:
Nol, dat moet je doen en ik heb er geen spijt
van gehad, want het gebouw zit voor 98 procent
volgeboekt. De eigenaar is tevreden met zijn vas
te inkomen, ik ben tevreden en gelukkig zijn de
gasten ook tevreden".
Afrika en India
Voor wat de ontwikkeling van het massatoerisme
betreft, kijkt de FIT-directeur naar Duitsland en
Scandinavië. „Die landen liggen ons altijd voor.
In Nederland gebeurt op toeristisch gebied alles
drie of vier jaar later. Op dit ogenblik is de gro
te trek nog steeds naar Spanje. Maar er komen
naast Italië en Joego-Slavië ook steeds meer rei
zigers voor andere bestemmingende Oosteuro-
pese landen. Rusland, Noord-Afrika. In de toe
komst zal er een toenemende belangstelling ko
men voor de Scandinavische landen en voor oost
en midden-Afrika en daarna zal men ook naar
India willen. Wy zullen zorgen dat er goed geor
ganiseerde reizen komen. Amerika? Dat zal geen
grote trekpleister worden voorlopig. Het is er
moeilyk om landingsrechten te krijgen voor char
tervluchten en bovendien is het verblijf er voor
de Europeaan te duur".
Over de ontwikkeling van de prijzen: „Ik ben
er van overtuigd dat de prijzen in de toekomst
zullen zakken. Over twee jaar vliegen de jumbo
jets, de vliegtuigen met 400 passagiers. Het zou
mij niet verbazen als de vliegprijs per stoel zo*n
25 procent kan dalen".
Zijn Nederlanders lastige klanten voor een rete-
FIT-directeur A. P. F. van Gennip heeft
reeds voor 15 miljoen aan vliegtuigen ge
huurd.
bureau? „Ik zou ze niet lastig willen noemen,
maar wel bijzonder kritisch. De Duitser is bij
voorbeeld veel gemakkelijker; hij verdient meer
en geeft zijn geld gemakkelijker uit. De Neder
lander verlangt altijd het onderste uit de kan en
ik redeneer dan maar: Hij heeft er voor betaald
en dus heeft hij er recht op. Natuurlijk krijg lk
klachten met tienduizenden klanten per jaar,
maar net zijn er gelukkig weinig. Vrijwel altijd
zijn de klagers mensen, die op de goedkoopste reis
hebben ingetekend en dan toch wel een bad of
douche op hun hotelkamer hadden gewild- Het
publiek klaagt gauw, maar ik besteed grote aan
dacht aan die klachten, want werkelijke fouten
wreken zich altijd. Ik probeer trouwens die fou
ten te voorkomen onder andere door de hostesses
dat zijn ieder seizoen 75 meisjes, die ons in de
vakantieoorden vertegenwoordigen i een speciale
cursus te laten volgen".
De grootste kracht van Nol van Gennip? „Dat te
gewoon de ervaring. Zonder de ervaring van de
afgelopen tien jaar zou ik nooit die tienduizen
den mensen kunnen verwerken- En verder zou ik
het nooit kunnen stellen zonder mijn vrouw Ine
ke, die mijn compagnon is en ontzettend hard
werkt en mijn staf van zeer deskundige medewer
kers. Ja. ik ben toch wel blij dat ik in dit vak
ben terechtgekomen. Het is ontzettend boeiend.
Weet u. de mensen komen altijd terug. Wie te
vreden is, tekent in op een van de volgende rei
zen en wie ontevreden te. nou die steekt zijn me
ning ook niet onder stoelen of banken. Een boei
end vak
Miljoenenzaak
Neemt Nol van Gennip nooit risico's? „Jawel,
maar ik zorg dat ik m het beroerdste geval
hoogstens platzak kan worden zonder dat er
iemand schade lijdt. Als ik een kwartje heb, zet
ik geen dertig cent in. Vlak voor de kerstdagen
heb ik het nieuwe reisprogramma laten drukken
en verzenden. Op dat moment had ik nauwelijks
een klant voor het zomerseizoen van 1969. Toch
had ik op dat ogenblik voor een kapitaal aan ho
telbedden gereserveerd, voor een half miljoen
gulden aan reclame besteed en bij de KLM en
Martins Air Charter voor 15 miljoen gulden aan
vliegtuigen besteld. Maar een echt risico is dat
niet. Ik kan er geen buil aan vallen.
Ik breng de mensen naar alle vakantiebestem
mingen die in trek zyn. Misschien dat een be
paalde reis een naar ton verlies zal geven, dat
doet er niet toe. Misschien dat uit een andere
reis een paar ton meer had kunnen komen. Dat
Hij weet alles van vervoer, hij is
econoom, hij heeft talrijke inter
nationale contacten en hij houdt
zoveel van zijn eigen land. dat hij
er elk jaar met vakantie gaat. Hij heet
Joop Strijkers, was directeur van de
VVV-Amsterdam en sedert enige tijd in
dezelfde functie aan het werk voor de
nieuwe nationale stichting, die in plaats
van de Algemene Nederlandse Vereni
ging voor Vreemdelingenverkeer het toe
risme naar Nederland gaat bevorderen.
„Een fascinerende baan", zegt hij. Een giganti
sche taak ook. laat hij merken, omdat Nederland
op het stuk van de Holland promotion enorm veel
zal moeten doen om een achterstand in te halen
en daarna in de strijd om de gunst van de toerist
bij of liever gezegd voor te blyven. Een heel moei
lijke verantwoordelyke post tenslotte, vooral in
het menselijke vlak. omdat de dringend noodzake
lijke nieuwe aanpak van de werving van toeristen
ingrijpende veranderingen in het hele personeels
bestand tot gevolg zal hebben.
Joop Strijkers weet, dat de negen commissaris
sen van de stichting en hij, zo snel mogelijk een
eind moeten maken aan de knellende onzekerheid,
waarmee VVV- en ANW-mensen in binnen- en
buitenland al maanden leven. „Ze verdienen hun
brood met dit werk", zegt hij. „Heel begrijpelijk
dus dat ze willen weten, waar ze aan toe zijn". De
zeer dynamische VW-directeur, die de laatste ja
ren een serie belangrijke Holland-promotion-rei-
zen naar het buitenland heeft gemaakt, die samen
met de KLM drie jaar geleden de Japanse markt
heeft opengegooid, lijkt geknipt voor zyn nieuwe
werkkring.
Joop Strijkers is op 10 augustus 1918 in Utrecht
geboren. „Toevallig daar", haast hi/ zich er aan
toe te voegen, „in het huis van mijn grootouders,
omdat mijn vader was gemobiliseerd in Zeeland".
Hij is eigenlyk een Rotterdammer, waar hij
heeft gewoond tot in de derde klas van de HBS.
De liefde en de nog steeds niet verflauwde belang
stelling voor de luchtvaart heeft hij van zijn va
der die om. op Waalhaven heeft gewerkt en hoofd
van de verbindingsdienst by de KLM is geweest.
„Ik zou en moest dus vlieger worden, ondanks
mijn slechte wiskundecijfers" vertelde de heer
Strijkers. Hij volgde de rijksopleiding verkeers
vlieger en van 1939 af die tot officier vlieger bij
de luchtmacht, een studie, waaraan het begin
van de oorlog in 1940 een abrupt einde maakte.
Tot tweemaal toe mislukten zijn pogingen om
naar Engeland uit te wijken. De tweede maal be
landde hi/, verraden door een man die in het ge
heim voor de Gestapo werkte, op de Wetering
schans. Die gevangenisperiode veranderde zijn
leven grondig.
„Ik ging in de cel", zei hy. „economie studeren.
Een Nederlandse hoofdcipier smokkelde boeken
binnen. Ik heb nog nooit zo geconcentreerd kun
nen werken". In februari 1941 stond hy weer bui
ten. Hij liet zich inschrijven aan de economische
faculteit in Amsterdam, een studie, die, nog een
maal onderbroken door een korte periode in Duit
se gevangenschap, resulteerde in zijn kandidaats.
Zyn eerste baan van september 1944 tot het na
jaar van 1947 was die van secretaris van de be
drijfsgroep houtindustrie.
„In die tijd, vooral vlak na de oorlog, heb ik myn
eerste internationale contacten gelegd." Van 1947
af zette hij zich in een commerciële functie by
het exploitatiebedrijf van de KLM in voor de op
bouw van het Europese lijnennet. Later werd hij
voor dezelfde maarschappij verkoopleider voor
Nederland. ..Die baan had zeer veel raakpunten
met toerisme".
Precies tegenovergesteld aan wat er nu van hem
wordt verwacht, moest hy de Nederlanders over
halen hun vakantie in het buitenland door te
brengen. Hy organiseerde studiereizen met reisbu
reau-directeuren naar andere landen, hij bena
derde pers en radio. Een diepgaand meningsver
schil met zijn directe chef leidde in 1953 tot ont
slag nemen. De volgende twee jaar verdiepte hij
zijn kennis van promotion, reclame en reclame
technieken als adjunct-directeur van het centraal
bloembollencom ité
1955. Joop Strijkers wordt directeur van de VVV-
Amsterdam. „Het stelde toen weinig voor. Ik
dacht dat ik naast mijn werk voldoende tijd zou
overhouden voor het tweede gedeelte van de stu
die economie". Het pakte echter geheel anders
uit. Strijkers' benoeming op deze post viel im
mers samen met een ongekende opleving in het
reisverkeer. Hij hield geen minuut, geen secon
de over voor de studie.
Hy werd zó gefascineerd door het toerisme, dat
hy als een bulldozer aan het werk ging. Tot voor
kort is zijn leven gevuld geweest om. met grots
buitenlandse reizen om de toeristen naar Amster
dam te lokken en aan de andere kant met moeiza
me pogingen de hotelaccommodatie in de hoofd
stad uit te breiden. In beide opzichten was hi)
een succesrijk man.
Het beddenbestand groeide in de eerste klas ho
tels van 3500 in 1955 tot 6000 nu (in 1971 zyn er
10.000.). Het aantal toeristen uit de V.S. verzes
voudigde tot 300.000 en hij ontdekte drie jaar gele
den een nieuwe markt namelijk Japan. Het is dui
delijk, de 50-jarige Strijkers, die in het buitenland
de bijnaam heeft van mister Amsterdam, is
grondig voorbereid op wat hy nu doet.
Behalve zyn commerciële aanleg, zyn gave om
mensen ergens van te overtuigen en enthousiast
te maken, heeft hy nog een pré. Hy houdt van
het land. dat hy moet gaan verkopen.
^aaaaaaaa
J Woensdag 22 januari 1969
%»mTmTTmwTmTTTT»Tr/
