-Etaleur-decorateur
een volwassen vak dat vele
"'tieners trekt
Nieuwe dagopleiding verheugt
zich in grote belangstelling
s Ij f iTPA^
Allround scholing op middelbaar niveau in Utrecht
mJ
atie-
■urs\jM M
ns land telt heel wat tienerswier
toekomstdroom het is in de kast
te zitten. Dat is niet zo gek als het
klinkt. Want „kastis vakjargon
ngeÏJyoor etalagede gewoonlijk rechthoekige
q. Ruimte, slechts door een ruit van onze be-
geerten gescheidendie er om de paar we-
ossSen om vraaSt °P weer een andere origi-
p«jie/e manierzó aantrekkelijk te worden
aangekleed, dat de voorbijgangers tot kij
ken en kopen worden verleid. Een kunst
apart een uitdaging voor creatieve lie
den, die over handigheid en artisticiteit en
vooral ook over fantasie beschikken en
die het geen ramp vinden, dat hun schep
ping maar een kortstondig leven is bescho-
ontwerpen inbegrepen, krijgt de leerling al
gemeen vormend onderwijs en wordt hij on
derricht in boekhouden, bedrijfseconomie, re
clame- en etaleerkunde, materiaal- en wa
renkennis en verkoopbevordering.
..De etalage is een verlengstuk van de re
clamecampagne geworden, ongeacht of deze
nu de campagne van de fabrikant of de im
porteur dan wel de eigen campagnes van het
winkelbedrijf is", zo zegt men bij het GBE.
..Het gaat erom gebruik te maken van de
door andere middelen week gemaakte klant
zodat de laatste duw snel tot verkoopresulta
ten leidt. Om dat gebruik ervan te kunnen
maken, moeten we kennis hebben van de eco
nomische toestand, van de bewegingen op de
markt, van de opiniepeilingen, van de recla
mecampagnes in de publiciteitsorganen. We
dienen beter geïnformeerd te zijn over de si
tuatie ter plaatse, over de acties van de con
current en de bedoeling daarvan. Dat redden
we niet meer met onze artistieke inslag al-
Etalages in lilliputters formaat. De leerlin
gen richten zelf de gemaakte modellen in.
leen. Juist daarvoor is de school belangrijk.
Strikt genomen is de handvaardigheid nog
wel in de praktijk te leren. De school is ech
ter de enige plaats om inzicht te krijgen in
alle andere factoren, die bij ons bij het ge
bruik van de etalage parten spelen".
Intussen kan die artistieke inslag toch niet
worden gemist. En zij is, al hebben zij met
hun werkstukken uiteraard nog weinig waar.
kunnen maken, bij de beginnende leerlingen
evident aanwezig, want welke middelbaar
technische school in het land zal een zo groot
percentage baarddragers onder haar cursis
ten rijk zijn, als deze nationale etaleurs-
school.
..Maar misschien volgen ze alleen maar mij
na", aldus de adjunct-directeur van achter
zijn eigen indrukwekkende baard.
Veel meer jongelui dan de insiders ooit
Toor mogelijk hadden gehouden, lijkt het een
s, J aanlokkelijk beroep. Dat bewezen de honder-
têitttfeji aanvragen om inlichtingen, destijds los-
viNncewoeld door een radioprogramma over de in
imJutrecht te stichten Nederlandse Etaleurs-
school. Natuurlijk is maar een klein percen-
sittage daarvan als leerling ingeschreven toen
om kind augustus het eerste cursusjaar startte.
g0 %aar het is wel duidelijk, dat deze school
)a~|geen dun-bevolkte klassen heeft te vrezen, zo-
no. Imin als de geslaagde cursisten er bang voor
srjbehoeven te zijn, niet gemakkelijk emplooi te
Mzullen vinden. Het bedrijfsleven schreeuwt
e («n all-round-etaleurs, voor wie tot dusver
r artvreemd genoeg geen complete opleiding op
middelbaar niveau met door het Rijk erkend
'diploma bestond.
3Gloednieuw
Itie.r
'aD 1 hl het buitenland werd al eerder de nood-
16d,iaak van deze gespecialiseerde vakopleiding
m'e3lngezien en gezorgd voor voldoende scholings-
3ojmogelijkheden. Bij ons moest de etaleur-de-
•ib. icorateur die toch een steeds belangrijker deel
vaBhan de afgestudeerden als volwaardige, op
^^winkelbedrijf voor zijn rekening neemt, zijn
"weg maar zien te vinden via praktijkopleidin-
11 #gen in het bedrijf of particuliere cursussen.
Steeds pijnlijker werd dan ook het gemis ge-
Licf'oeld aan een gespecialiseerde school, waar-
neu»van de afgestudeerden als volwaardige, op
J. de laatste technieken ingeschoten vakmen-
,]Msen hun belangrijke plaats in winkelbe
drijf en onderneming ten volle waard zijn. De
erijrtKoninklijke Nederlandse Middenstands-
iuu] nationale etaleursschool telt ook een
neo aantal vrouwelijke leerlingen, van wie men
i8~^ tr hier twee aan het iverk ziet.
en
bond. de Landelijke raad voor grootwinkel
bedrijf, het Genootschap ter bevordering
van de etalagekunst (dat hadden we wèl al)
en de Leidse Onderwijsinstellin-
gen namen daarom gezamenlijk het
initiatief tot oprichting van de Nationale Eta
leursschool. In het voetspoor van de Mam
moet werkt zij nauw samen met de Nationale
Schildersschool in Utrecht, waarmee ook het
Het gebouw van
de nationale
etaleursschool
aan de Smijerslaan in
Utrecht.
van haar eerste cursusjaar, met ruim 55 uit
alle delen van het land afkomstige jongelui
van rond de 17, 18 jaar, die bij het toelatings
examen voor het vak specifieke eigenschap
pen in aanleg bleken te bezitten: fantasie,
kleurgevoel, handvaardigheid en enig teken
talent. „Voor het eerst in het 46-jarig bestaan
van de Schildersschool hebben we nu ook
meisjes in ons midden", vertelde adjunct-di-
mooie, gloednieuwe over enkele jaren nog
met een vleugel uit te breiden schoolgebouw
aan de Smijerslaan wordt gedeeld. Maar met
betrekking tot de inrichting van het onder
wijs is zij geheel zelfstandig
Vierjarige cursus
De opleiding aan deze door het ministerie
gesubsidieerde „Bijzondere vakschool voor
middelbaar technisch onderwijs op algemene
grondslag" duurt vier jaar, waarvan het der
de een praktisch jaar is, buiten de school te
besteden, de eerste confrontatie van de leer
lingen met het bedrijfsleven in de praktijk.
Na die stage is hij dan nog een jaar op school
terug om de laatste doffe plekjes van zijn op
leiding van een laklaag te voorzien en zich te
prepareren op zijn eindexamen.
Maar zover is het voorlopig nog niet. De
school staat nog maar aan het prille begin
recteur H. J. J. Verbeek niet zonder trots. En
niet zo weinig meisjes: vijftien namelijk. De
leerlingen zijn in twee ongeveer gelijke groe
pen verdeeld, de o.m. van ULO en HBS af
komstige knapen en meisjes, die het eerste
jaar wat meer praktijk krijgen en de oude
LTS-ers en dergelijke voor wie het aantal
theorie-uren wat groter is.
Verlengstuk
Het lesprogramma beslaat een breed vlak.
Naast die praktische vakken etaleren en de
coreren. de theoretisch-technische als kleu
renleer en technologie en de tekenvakken.
De leraar
demonstreert
de fijne kneepjes van
een der moeilijkste
onderdelen van het
vak: het etaleren van
textiel.
IN het Kokusai-hotel in Kyoto (Japan)
is het deze zaterdagmorgen bijzonder
druk. Geen gedraaf van haastige
westerse zakenlieden uit alle delen
van de wereld, maar een invasie van da
mes in zeer fraaie kimono's, heren in
jacquet en zelfs oudere heren in kimono.
Ze zijn familieleden, die van heinde en
verre naar Kyoto zijn gekomen om het
huwelijk van de dochter van een garage
houder en de zoon van een hoofdambte
naar bij te wonen.
De trouwreceptie heeft plaats in een zaal
op de eerste verdieping, maar het duurt
lang eer de familie de weg naar boven
neemt, want men moet elkaar eerst begroe
ten. Het is een ceremonie waarvoor rijkelijk
de tijd wordt genomen het uitwisselen
van vriendelijkheden waaraan schier geen
eind schijnt te komen en waarbij de woor
denstroom vergezeld gaat van talloze bui
gingen. Na enige tijd valt het buigen de
gaijin niet meer op. maar bij gelegenheden
als deze zijn de buigingen dieper, beleefder
en welgemeender dan in de dagelijkse om
gang.
Het hebben van een dochter vormt een zwa
re belasting voor een Japanse vader, die de
eeuwenoude gebruiken en rituelen van zijn
land niet straffeloos kan negeren. Zelfs in
Japanse gezinnen, die volkomen westers zijn
georiënteerd en waar men prat gaat op
vooruitstrevende ideeën, beseft men van
daag de dag nog zeer goed, dat de dochter
een volkomen andere plaats inneemt dan de
zoon. Het meisje immers heeft de beste hu
welijkskansen als zij bijv. nooit heeft ge
werkt, doch zich onder hoede van moeder op
het huwelijk heeft voorbereid. Van vader
wordt verwacht, dat hij zorgt voor een goe
de uitzet en voor eer? kostbare bruidskimo
no. Zo'n kimono kost tienduizend gulden en
meer. maar het is geen schande als men er
eentje huurt voor de trouwdag. Overigens
liggen de huurprijzen van deze gewaden bo
ven de duizend gulden per dag.
Luister bijzetten
Arme pa
Als de bruid arriveert valt iedereen stil. Het
is geen mooi bruidje, ze is te mager, iets
langer dan de bruidegom en ze draagt een
bril. De bewondering van de gasten gaat
echter uit naar haar kleding, één van de
mooiste kimono's die men zich kan denken
en een indrukwekkende hoofdtooi, die nau
welijks enige bewegingsvrijheid toelaat.
Ze heeft jaren naar dit moment verlangd, de
bruid en het lijdt geen twijfel of haar vader
heeft jarenlang tegen deze dag opgezien.
De familie, de relaties en de kennissen, zij
verwachten een trouwdag waarop aan eten
en drinken geen gebrek zal zijn en zij ver
wachten ook de aanwezigheid van minstens
één belangrijk persoon. De vader van de
bruid heeft dus maar te zorgen, dat de trou
werij wordt opgeluisterd door bijv. een mi
nister of een burgemeester. Maar zoveel
ministers en burgemeesters heeft Japan niet
om alle trouwerijen luister bij te zetten. Wel,
een ex-minister, een ex-burgemeester, een
ex-generaal of een ex-andere functionaris
kan zeer acceptabel zijn. Zo kan het leven
van een teruggetrokken politicus, officier of
hoofdambtenaar in Japan bijzonder plezierig
zijn: het heeft er veel van, dat men een auto
riteit kan huren om hem op de bruiloft enige
vriendelijke woorden te laten zeggen. En
een beetje Japanner heeft er geen moeite
mee om een half uur lang beleefdheden op
te sommen ten aanzien van een bruidegom
of bruid die hij nauwelijks kent.
Onder de jeugd van Japan, niet minder re
volutionair dan die in andere landen, is een
duidelijk streven waarneembaar om de hu
welijksorganisatie in eigen hand te nemen.
De man werkt, het meisje werkt en samen
sparen zij voor de inrichting van het eigen
huis. Zij proberen de kosten van het huwe
lijk zoveel mogelijk te beperken door bijv.
alleen de naaste familie en vrienden uit te
nodigen en zij betalen de kosten zelf. Maar
in waarschijnlijk de meeste gevallen bukt
men op het laatste ogenblik voor de wil van
de ouders, die, zij het enigszins mokkend,
niet durven breken met de traditie. Ook in
Japan beperkt de ware progressiviteit zich
tot een betrekkelijk kleine bevolkingsgroep.
In de hoogste en in de laagste klassen viert
het conservatisme hoogtij, al wil men dat
niet toegeven. Het zal nog jaren duren eer
het huwelijk echt een zaak zal zijn van twee
mensen.
Weekeindbijlag* Leidsch Dagblad
LDEXTRALDEXTRALDEXTRALDEXTRALD
EXTRALDEXTRALDEXTRALDEXTRALDEX
LDEXTRALDEXTRALDEXTRALDEXTRALD
EXTR A T .T1FYTR.AT XIFXTR AT .DEXTR ALDEX
LDEX A TRALD
EXTR lal/ LA I AMVLDEX
LDEX'lKALL)tiAlttrtblJ£,A lrtftLLILA f RALD
EXTRALDEXTRALDEXTRALDEXTRALDEX
LDEXTRALDEXTRALDEXTRALDEXTRALD
EXTRALDEXTRALDEXTRALDEXTRALDEX
LDEXTRALDEXTRALDEXTRALDEXTRALD
Zaterdag II januari 1969
