„Ambassadrice van de
kant" heeft
eigen museum
In het hart van
Brugge
Hoe zien ze
er uit over
twintig jaar
De voeding van zieken en herstellenden
KOM ER ACHT ER
DAG 11 JANUARI 1969
LD EXTRA t
OVER VERLOVIWG
Op sommige eilan_
den in de StilleOce.
aan.mag men meer
1 verloofde heb.
Hieruit kan men
Op de
landen kan alleen de
oom van moederszij.
de toestemming tot
de verloving geven.
De ouders hebben
niets in te brengen.
Kalmukkentüentr.
Azië) komt alleen tot
stand als de jongen
het in een paardenra.
ce van het meisje^ c-
liet
edelstenen op
ten regenen en
gast kreeg een
beker bezet
stenen.
Lynda Bird Robb (45) J acqueline Onassis 57Prinses Gracia (60) Sophia Lor en (55)
Elizabeth Taylor (60)
„Hoe zullen deze vijf meest bekende
vrouwen ter wereld er over twintig jaar
uitzien?" Dit was de vraag, welke de re
dactie van het Amerikaanse vrouwen
tijdschrift „Ladies Home Journal" stelde
aan de portret-tekenaar Birney Lettick.
De artiest ging aan het werk en het re
sultaat van zijn arbeid ziet men hiernaast
afgebeeld.
De tekeningen zijn gepubliceerd in het
januari-nummer van het vrouwenblad,
ter illustratie van een artikel over „Met
gratie ouder worden".
Achter de namen staat de leeftijd ver
meld van de dames, welke zij over twin
tig jaar bereikt zullen hebben, indien
haar tijd van leven is gegeven.
Tf egebouw Steenhouwersdijk 2 in de Belgische stad Brugge heeft
een enormeuit de vijftiende eeuw daterende zolder. Door de gro-
te dakvensters zijn de grijze wolkenvelden te zien die de zomer
storm over het Vlaamse land jaagt. Het daglicht valt op de oer-oude balken
en vloerenop trapjesopstapjes en halfverborgen hoekkamersop een po
dium waarop een gesloten vleugel staatop reeksen geschilderde portretten
boekenbeeldenkoperen voorwerpen. Aan een kamerscherm hangen
kleerhangers met oud-modische japonnenergens tussen de hanebalken
ontwaart met een Beethoven-kop.
Temidden van deze onafzienbare verzame
ling kunstvoorwerpen en curiosa zit mevrouw
Paul van der Hofstadt-Storie. Een charmante,
met zorg geklede vrouw van ver in de zestig,
levendig pratend over deze zolder in dit huis:
het „Museum Storie". Haar museum dat zij
bij stukjes en beetjes opbouwt in haar geboor
tehuis waar al drie generaties Storie hebben
geleefd en gewoond. „Dit is in de bloeitijd
van Brugge een van de rijke zolders van
Vlaanderen geweest", zegt ze. Buiten deint
vlak voor het huis het water van de Groene
Rei (dat niet groen maar blauw-zwart is), in
die rijke eeuwen aanvoerkanaal voor de koop
waren die op deze zolder werden opgeslagen.
snel Frans) geven relief en leven aan de op
het eerste gezicht wat verwarrend aandoende
inventaris van het museum-op-zolder. Rond
om het podium met de vleugel staan enkele
tientallen oude stoelen geschaard; op gezette
tijden wordt hier voor een klein publiek ge
musiceerd.
Propagandiste
„Ik heb de stad zo lief. zomer en winter, in
alle stemmingen", zegt de vrouw die in Brug
ge geboren en getogen is. Het is duidelijk dat
de oude Westvlaamse stad in haar al bijna
een mensenleeftijd lang een enthousiast pro-
„Weet u hoe ik begonnen ben met kantklos
sen? Ik moest het voor straf doen. Daarna
ben ik verliefd geworden op kant. Ik heb ont
dekt dat je de mensen kunt betoveren door ze
het kantklossen te laten zien. Want men be
wondert de kant, maar men weet er zo wei
nig van".
Later laat zij de uit de twaalfde eeuw da*
terende benedenverdieping van „het huis-
Storie" zien: de in elkaar lopende kamers
met hun specifiek-gewelfde plafonds, de oude
keuken met het massieve granieten aanrecht
die geleidelijk „in stijl" zal worden aange
kleed, de kleine stille tuin die door hoge mu
ren is omringd.
Vergeleken bij de grote en beroemde „kunst
paleizen" die Brugge heeft, ligt het museum
van mevrouw Van der Hofstadt wat afzijdig.
Het is klein en intiem, maar men treft er een
gastvrouw die de kunst verstaat, de bezoekers
met gratie en vriendelijkheid een „sentimen
tele reis" door de historie van haar eeuwen
oude huis en haar beroemde geboortestad to
laten maken. Die tegen bezoekers van haar
zolder-museum zegt „zet u een minuutje neer
na dat klimmen van die trap", en die met
belangstellenden altijd graag wil praten
over het oude handwerk dat nog altijd haaf
grote liefde heeft: het kantwerken.
Nu, ruim 500 jaar later, wil mevrouw Van
der Hofstadt er weer een „rijke zolder" van
maken, zij het dan in andere betekenis. De
zolder is het atelier geweest van haar in 1961
overleden broer, de bekende Brugse portret
schilder José Storie en zijn in 1960 gestorven
vrouw, de pianiste Suzanne de Meyere, eens
winnares van het Chopin-concours in War
schau. Zijn werkstukken en haar muziekin
strumenten, hun meubels en de door hen na
gelaten verzamelingen vormen de inventaris
van het Museum Storie.
„Wij hebben altijd in de kunst geleefd",
zegt mevrouw Van der Hofstadt. Haar expli
caties (in melodieus-klinkend Vlaams dat in
het vuur van haar betoog soms overgaat in
Mevrouw Paul van der Hofstadt-Storie
ambassadrice van de kant" heeft nu een
eigen museum
De zolderverdieping van „het huis Storie'*
aan de Steenhouwersdijk in Brugge: eens
een van de „rijke zolders van Vlaanderen"^
nu museum en soms concertzaal.
Muzikale kinder-
tandenborstel
Het lezen van de advertentiepagina's in bui
tenlandse tijdschriften kan een boeiende be
zigheid zijn, vooral in de laatste maand van
het jaar. Ooit geweten, dat er (in Amerika)
muzikale kindertandeborstels" te koop zijn?
In het vrolijk gedecoreerde handvat zitten
belletjes, die gaan rinkelen als de tandjes op
de juiste manier (van boven naar beneden)
worden gepoetst. Voor moeder is er een hand
beschilderde muzikale theepot, die tijdens
het theeschenken het deuntje „Tea for two
speelt. Of een plakband-houder, die niet uit
het alledaagse blik of plastic, maar uit lief
lijk gedecoreerd porselein is gemaakt. Pro
zaïsche Amerikaanse mannen krijgen di
kans van hun leven: zij kunnen hun gade
een kokos deurmat met ingeweven mono
gram geven.
1. Tas van vrouw links V
2. M op hoedendoos
3. Standaard van spiegel
4. Versiering op hoed rechts
5. Hand van vrouw links
6. Hoedendoos
7. Mond van vrouw rechts
8. Letter op hoed minder
Bij sommige stammen opoerinppijnen
moet de jongen tijdens de verloving 1 jaar
lang voor het dagelijks levensonderhoud
van het meisje rorgen Dit ishet bewijs.dat
hij haar kan onderhouden o c^f^plïj
Ook kunt u vlees vervangen door vis of door
een* eiergerechtje of kaas en voor sommige
zieken door peulvruchten, b.v. witte boon
tjes, tuinboontj es of in de vorm van gezeef
de peulvruchtensoep.
Wij moeten nog even een algemeen bestaand
misverstand uit de weg ruimen: vleesbouil
lon is niet versterkend en kan geen vlees
vervangen. Het bevat voornamelijk geur- en
smaakstoffen; het eiwit is in het vlees ge
bleven. Bouillon is wel eetlustopwekkend en
bevordert de afscheiding van spijsverte
ringssappen. Bouillon van blokjes bezit deze
eigenschap in mindere mate. Om het mees
te profijt van de eetlustopwekkende eigen
schappen van bouillon te trekken, kunt u
hem het beste een half uur vóór de maaltijd
opdienen. Dit geldt ook voor soepen.
Een te grote portie eten, b.v. soep èn
hoofdgerecht èn nagerecht ontmoedigt de
zieke met weinig eetlust. Geeft u de ver
schillende gangen van de maaltijd met kor
te tussenpozen, dus ongeveer een half uur
na de soep het hoofdgerecht, en weer wat la
ter het nagerecht, dan zult u meer succes
hebben.
Houd ook rekening met de veranderde
smaak van de meeste patiënten bij het af
maken van de verschillende gerechten.
Kruid het eten niet te scherp en maak het
niet te zuur of te zout. Een weinig uitkomen
de smaak wordt dikwijls het meest door zie
ken gewaardeerd.
Bij bedlegerige patiënten moet u ervoor
zorgen dat er steeds iets te drinken binnen
hun bereik staat.
Een vrolijke ordelijke omgeving, een ge
zellige rustige sfeer en een goede hygiëne
zullen, samen met een goed samengestelde
voeding, het herstel bevorderen.
De brochure „Ziekenkostjes" kunt u bestel
len bij het Voorlichtingsbureau voor de Voe
ding, Laan Copes van Cattenburch 44, Den
Haag, per briefkaart waarop aan de achter
zijde 20 cent aan postzegels is bijgeplakt. (15
cent voor het vouwblad en 5 cent verzend
kosten).
pagandiste heeft die niet alleen over haar
eigen museum weet te praten, maar ook
over al het schone en bekoorlijke dat in deze
stad zo rijk en haast overdadig ligt opgetast.
Vooral over de wereldberoemde Belgische
kant. Twintig jaar lang is mevrouw Van der
Hofstadt als ambassadrice voor dit oude
handwerk geweest.
Het kantwerken is voor haar nu alleen nog
maar hobby; het echte oude handwerk sterft
helaas uit. Het is te duur geworden, men kan
(en wil) er de kost niet meer mee verdienen
en de machinale kant lijkt definitief de over
winning te hebben behaald. „Als ik in de ge
legenheid ben, geef ik nog graag voordrach
ten over kantwerken", zegt mevrouw Van der
Hofstadt die op grote kanttentoonstellingen
tekst en uitleg aan bezoekers heeft gegeven,
zelf een „Belgisch kantencentrum" heeft ge
had, waar volwassenen en kinderen de kunst
van het kantwerken leerden, toeristen het
verschil tussen de echte en de namaak-kant
leerde zien en goodwill-reizen maakte naar
Amerika. Daar is het kantwerken, mede
dank zij haar activiteiten, tot een bloeiende
hobby in de vrouwenclubs gegroeid'
Betoveren
Mevrouw Van der Hofstadt praat liever
niet over de vele kruistochten die ze voor het
oude handwerk heeft gemaakt. Die zijn
(noodgedwongen) verleden tijd geworden en
in haar museum heeft ze een nieuwe boeien
de taak gevonden. Toch haalt ze op zeker ogen
blik een kantkussen tevoorschijn, laat de
klosjes heen en weer dansen, legt de beteke
nis uit de termen, „halve linnen", „linnen"
en „gewrongen linnen" bij het kantwerken.
Ze vertelt hoe men het verschil kan zien,
wijst op het effect van „licht en schaduw" in
het kantwerk, haalt een paneel tevoorschijn
met de fijnste kanten: „Binche-kant" zoals
die. zij het heel weinig, nog in Brugge wordt
gemaakt.
Heeft, u een zieke of herstellende thuis, dan schrijft de arts meestal
een versterkende voeding voor. Wie pas ziek geweest is voelt zich
dikwijls slap en futloos. Ziekte verzwakt het lichaam. Alle reserves
worden in het geweer gebracht om er tegen te strijden. Is die strijd
gewonnen en de patiënt genezen verklaard, dan is hij min of meer
uitgeput.
den heel belangrijk. Geef melk dus niet al
leen als drank, maar ook eens verwerkt in
pudding, pap of vla! Ook yoghurt en karne
melk zijn tot leuke gerechtjes te verwerken.
De op sommige plaatsen in ons land ver
krijgbare vetarme melk met IV2 vet (ge
wone melk bevat 3,2 vet) mag men niet
zonder doktersvoorschrift aan patiënten met
een vetarm dieet geven. Maar voor diegenen
die bijvoorbeeld na een infectieziekte aan
moeten sterken, kan deze melk een calorie
arme, eiwitrijke drank betekenen, die een
minder „vol" gevoel geeft dan gewone melk.
Rauw fruit verdient over het algemeen de
voorkeur boven gestoofd fruit, een deel
van het vitamine C gaat namelijk bij ver
hitting verloren. Voor mensen, die geen
rauwe vruchten verdragen, zijn vers ge
perst vruchtesap of geraspte vruchten
vaak een oplossing. Dikwijls wordt bij
ziekten die met koorts gepaard gaan, vita
mine C-rijk fruit of vruchtesap aanbevo
len. Limonade en frisdranken kunnen het
verse produkt wat betreft vitamine C niet
vervangen, met uitzondering van rozen-
bottellimonade.
Groenten zo mogelijk vers, geven een kleuri
ge toets aan de maaltijd, bovendien zijn ze
rijk aan vitamines en mineralen, zoals b.v.
ijzer. Een klein groenteslaatje als voorafje
of bij de boterham is eetlustopwekkend en
lekker fris.
Is de eetlust van de patiënt, vooral waar het
vlees betreft, gering probeer het dan eens
met koud vlees, eventueel gesneden. Dit
heeft weinig geur en zal daardoor sneller ge
accepteerd worden dan het geurige warme
produkt.
reserves steeds aan te vullen en het
weer gezond en sterk te maken, is
van een goede voeding on-
zowel tijdens de ziekte als vlak
!eDf geen speciaal dieet is voorgeschreven,
'ijfpden in het algemeen gezegd alle
ken en herstellenden liefst dagelijks ge-
nik moeten maken van
rmelk, karnemelk of yoghurt.
- kaas en vlees of vis of ei of peulvruch-
ft
r groenten en fruit.
eft de dokter, in verband met een speciaal
*t, één van deze voedingsmiddelen verbo-
1, dan houdt u zich natuurlijk aan zijn
wschrift. Nooit mag een dieetvoorschrift
in eigen gezag uitgebreid of strenger toege-
enfst worden; dit moet altijd in overleg met
arts geschieden.
de opsomming van voor het herstel on-
i' sbare voedingsmiddelen hebt u geen vet-
n_ 1 aangetroffen. Vet is namelijk van min-
r belang en „mestkuren" met boter en
3' M om aan te sterken worden niet meer
nageschreven. Het beste kunt u de gerech-
.„W niet te vetrijk maken. Vet immers be-
dniert de spijsvertering en neemt daar-
>or de dikwijls toch al geringe eetlust bij de
n 'he weg.
!t is beslist onjuist een zieke, ook al zou u
p graag wat dikker zien, eten op te drin-
11 'H. Drie hoofdmaaltijden met daartussenin
it 'kele lichtverteerbare gerechtjes zullen de
'tiënt sneller doen aansterken dan 3 zware
aaltijden.
H voor een zieke is variatie in de maaltij-
