het 'Alle hoop is op thuisfront gericht' PIERROT ,Page 14' heeft grote plannen Leiden betrokken bij euro-transplantatie KLOKKEN Koninklijk brons voor B. J. Voskuil Leidse Maria helpt Biafraantjes in Libreville UNIVERSITEIT HERDENKT 26 NOVEMBER GOUDEN VERLOVINGSRINGEN Juwelier v. d. Water Studentendiscobar „HI-FI" gaat woensdag open «sei... Uitent snet«zeeft fitf St. Nicolaasmarkt in Waaggebouw Acad. examens Talentvolle Leidse beatgroep VRIJDAG 22 NOVEMBER 1968 LEIDSCB DAGBLAD PAGINA 3 !lllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!!lllllllllllllllllllllllllllllll!ll!lll[Hilllllllinill[?ïï lllllll!l!lll[lllll!llllll[llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllllllllll!lllllllll[lllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllll)lllll!lllllllllllllllllllllllllllllllll!r^ DEN HAAG/LEIDEN (GPD) Op de eerste noodkreet van de twee Nederlandse vrijwilligsters in Libreville, de Leidse Maria de Graaf en Nelleke van den Akker uit Den Haag, ligt nu een eerste zending hulpgoederen voor de Biafraanse kinde ren in de Gabonese hoofdstad gereed voor vertrek. Het zijn simpele dingen: honderden liters lysol en cetavlon, honderden bussen insecticide, honderden liters zalf-tegen-schurft, duizen den kinderlakens, duizend broekjes voor jongens en meisjes (waarvan een deel gratis door de Nederlandse gever ter be schikking gesteld) en een eerste aanzet tot een laboratorium, tropen-microscoop, hoekcentrifuge, bezinkingsapparaat, tel- kamers, pipetten en reageerbuisjes. Uit Libreville zelf melden Maria de Graaf én Nelleke van den Akkeral le hoop is op het thuisfront gericht. Er moeten nu eerst barakken worden gebouwd om betere hospitaalruim ten te krijgen. Het geld is er nog niet voor, maar pater Pinus is er maar vast aan begonnen, in goed vertrou wen op de belofte van twee meisjes, dat Nederland zal helpen. Die barak ken zijn heel hard nodig, want op het ogenblik zitten de kinderen nog altijd in een verkrotte oude kerk. En het ziet er naar uit dat zij nog lang in Gabon zullen moeten blijven. „Onze dag begint 's morgans om 7 uur en eindigt 's avonds om half 8" schrijven Maria en Nelleke. Begon nen wordt met het uitdelen van me dicijnen en vitaminen aan de 169 Bia fraantjes. Daarna worden wonden en oorontstekingen verzorgd, wormen- kuren gecontroleerd, spuitjes gege ven en nieuwe verbanden aangelegd. Vervolgens: wassen, onder de kraan LEIDEN Op dinsdag 26 novem ber houdt de Leidse Universiteit om 4.15' uur in de Pieterskei*k haar jaar lijkse plechtige bijeenkomst ter her denking van het protest, dat prof. mr. R. P. Cleveringa op 26 november 1940 liet horen tegen het ontheffen uit hun functie van prof. mr. E. M. Meijers en enkele andere joodse hoogleraren en dat het begin bete kende van het universitair verzet te gen de bezetter. Tijdens deze bijeen komst zal mr. J. V. Rijpperda Wierds- ma een toespraak houden over „De steun der historie". Zoals gebruikelijk, zullen, georga niseerd door het Leidsch Universi- teits-Fonds en de Stichting Pro Ci- vitate, ook elders in het land alsmede in drie steden daarbuiten bijeenkom sten ter herdenking van 26 november 1940 worden gehouden. Dergelijke bijeenkomsten met afgestudeerden van de Leidse Universiteit, waaraan vescheidene hoogleraren, lectoren, leden van de wetenschappelijke staf en studenten hun medewerking ver lenen, vinden op dinsdag 26 novem ber plaats in Alkmaar, Amsterdam, Arnhem, Breda, Brussel, Eindhoven, Groningen, Haarlem, Hengelo (Over ijssel), 's-Hertogenbosch, Laren (Noord-Holland). Leeuwarden, Lon den, Maastricht, Middelburg, Parijs, Rotterdam. Utrecht en Zwolle. J. van den Broek (52) brandweercommandant LEIDEN De heer J. van den Broek (52), die tot 1963 brandmees ter in Leiden is geweest, is benoemd tot oommandant van de Voorburgse brandweer. Hij heeft dit korps de af gelopen vijf jaar als ondercomman dant gediend. De commandowisse ling in Voorburg heeft a.s- maandag Piaats. ADVERTENTIE Zoekt U moderne of klassieke modellen. Constant - Love - Anjer Desiree - Martinshof Ook met briljant. Haarlemmerstraat 181 HEEFT ZE. Zeer grote keuze. Op het gra veren kunt U wachten en zonder kostenverhoging. Altijd voordelig. 's Maandags gesloten. of in de teil want iets anders is er niet. Na het eten gaan de grootsten naar school. „De kleintjes komen dan bij ons om te zingen en te spelen. Dat ge beurt onder leiding van een paar Biafraanse meisjes met wie we heel goed overweg kunnen. Wij gaan dan even wat eten om vervolgens te hel pen bij het bedden-opmaken. Vloeren vegen, potjes legen, neuzen ên bille tjes afvegen, knuffelen, kortom alles wat een kind nodig heeft. Daarna op nieuw eten klaarmaken, want om kwart voor tien krijgen ze brood met kaas en water. Vervolgens zijn we een poosje kapster en pedicure. Heb ben we wat tijd over, dan proberen we eens wat op te knappen dat in geen weken een schoonmaakbeurt heeft gehad, de polikliniek bijvoor beeld". „Om elf uur wordt het middageten gehaald, als 't even kan dooi* Maria. Na het eten gaan de kinderen naar bed. Wij gaan dan eten bij de bis schop. 's Middags weer medicijnen voor speciale gevallen, om half vier brood en dan opnieuw naar school of wat spelen. Het zijn nog zulke kleintjes, een jaar oud misschien. De grootste klus is, dat ze alles in bed doen: uitkleden, pagnes omdoen (ge wone doeken die als pyjama dienst doen en die gekocht zijn van Neder lands geld». Dat alles met z'n tweeën, bij vrijwel alle kinderen ga er maar aan staan. Soms zwemmen we overdag even in zee (we hebben nu fietsen en zitten niet ver van het strand) en 's avonds gaan we vroeg naar bed". „Je had die gezichten eens moeten zien, toen we van het uit Nederland ontvangen geld schoenen voor ze hadden gekocht: 320 paar. Laaiend enthousiast waren ze. De meesten liepen al die tijd op blote voeten en sommigen hadden al Infecties opge lopen. Ze zijn zo weinig gewend: we hebben één keer eens koffie gezet de mensen kennen helemaal geen koffie, ze vonden het machtig". De kinderen beginnen nu al te vra gen, of wij voortaan bij hen willen blijven. We krijgen het er Spaans- benauwd van. Maar het geeft ook veel voldoening". Dat schrijven Ma ria de Graaf en Nelleke van den Ak ker uit Libreville en zij voegen er aan toe: We hebben nog nooit zo duidelijk het gevoel gehad niet voor niets te bestaan. Dat willen wij ieder een in Nederland mededelen". En voor wie het vergeten is: geld LEIDEN Bij Wernink's Beton en Aannemingmaatschappij was het gisteren feest. Een feest, waarvan de heer B. J. Voskuil het middelpunt was. De heer Voskuil trad in 1928 in dienst bij Wernink als betonvlechter. Zijn vader was kapitein op het Wer nink-vrachtschip, de „Anna". Inl931, drie jaar na zijn intrede als beton vlechter, kwam hij als dekknecht in de leer bij zijn vader. Hij verpandde zijn hart aan het schip. Vijftien jaar later was hij er zelf kapitein van. He laas wonnen de vrachtwagens het van het vrachtschip, dat enkele ja ren geleden uit de roulatie werd ge nomen. Na ruim dertig jaar over de Nederlandse wateren gevaren te heb ben stapte hij, wel wat bedroefd, weer aan land. Hij bleef Wernink echter trouw, en ging als monteur in de Centrale Werkplaats werken. Wethouder S. Menken was ter ge legenheid van dit veertigjarig dienst verband naar Wernink gekomen en deelde de jubilaris mede, dat het H.M. de Koningin had behaagd de heer Voskuil de bronzen eremedaille verbonden aan de Orde van Oranje Wethouder Menken biedt ge lukwensen aan. (Foto LD/Hol vast) Nassau, te verlenen. De oud-direc- teir, de heer P. A. Wernink, die de familie Voskuil al kende uit zijn pril le jeugd, overhandigde de jubilaris de gouden speld en het vererend ge tuigschrift van de Ned. Maatschap pij voor NijVerheid en Handel. De di recteur, ir. A. Sitsen,richtte vele waarderende woorden tot de heer Voskuil en bood hem de bij de on derscheiding behorende draagmedail- le, een aandeel in het bedrijf en een enveloppe met inhoud aan. Enkele collega's van de jubilaris, die kennelijk al in de sinterklaas- sfeer verkeerden, hadden over de le vensloop van de heer Voskuil twee gedichten geschreven, waarvan de Inhoud 'bijzonder in de smaak viel. Na een dankwoord van de jubilaris Maria de Graaf uit Leiden geeft de Biafraantjes in Libre ville wat te eten. voor de Biafraantjes kan worden ge stort op gironummer 8000 van de Amrobank in Amsterdam onder het motto „Helpt Irene helpen". Burgerlijke staud van Leiden GEBOREN Patrick, V. P. Nachtegeller en A. M. Bouwman; Richard, z. v. H. P. Dis- raad en M. M. Nlestëoven; Karlne Anna Frederika Henriëtte, d. v. J. E. P. M. Wagemakers en A. J. M. van Enteren; Julius Anita, d. v. J. A. Zlrk- zee en A. Zandvliet; Mathilde Christi ne, d. v. IJ. Plug en A. Haasnoot; Qulrlne Hélène, d. v. J. M. van Seven- ter en C. H. Morra; Eliane Renate Leontlne, d. v. H. A. J. Eisen en W van der Toorn; Natalie Suzanna Johan na, d. v. T. H. Vlootman en N. van der Meij; Corinne d. v. J. H. Rozler en W. J. C. de Beer GETROUWD C. P. C. M. Oomen en A. M. L. Ser- rarens; G. P. A. van der Knaap en M. Bremmer; P. F, E. Tesselaar en D M. Wouters; C. Lagendijk en R. J. Blegstraaten; J. P. H. M. Wasser en M. A. T Bakker; G. T. C. M. van Kan en E. W. Verhaar; C. J. den Dopper en J. S. M. C. Vermond; P. Boom en G. C. de Koning; L. Tuinhof de Moed en M D Janssen; A. A. Franken en E. van Rooijen; M. Prins en A. van Es; T. Uittenbogaard en W. van Leeu wen: G. F. Huner en E. van der Made. ONDERTROUWD W. F. Rodenburg en C. A. A. M. Schillemans; L. L. J. De Winter en C. Blikman; J. C. Verplancke en E. M. Neuteboom; M. Nagtegaal en G van Fruchten; J. D. M. van den Oever en A. A. M. Kruijtzer; L. J. C. Dee en J. C. M. de Greef; P. Mieloo en G C. van Zoen; K. Ezzlne en T. C. M. van Deuzen; R. W. Oppelaar en M. C. P. van Thlel; F. W Klaaijsen en M M. van Noort; H. J. Bakker en T. A. F Vorsters; H. W. van Kufjen en L. M. A. F. Castelein; H. A. van Gils en M- G. Spaarman; I. Bakker en N. C. Te- Jel aar; H. J Kramp en P .J. van Went: H. Dundas en M. M. Segaar; M. R.J. Kollenhoven en C M. van der Zeeuw; O. M. Hettinga en E. A. N. van Rijt hoven; J. P. Hamerllng en E. A. C. Hansen; J. B. Leeuwis en C. Harte- velt: J. S. Breedeveld en S. Vermond; J. F. H. Stikkelorum en G. Uiterdijk; H. S. Bras en M. M. Kok; H. J. Veld huizen en B. J. Goosen; S. Verberg en M. C. Haamke; S, Grooteman' en M C. Vinken; J. E. S. Zwaan en E. van der Vliet. LEIDEN Op woensdag zullen met de officiële opening van de stu- dentendiscobar „Hi-Fi" maanden van hard werken en een investering van dertigduizend gulden worden beloond. De bar, een unicum in Leiden, is gevestigd in de voormalige kegelbaan van de Sociëteit Minerva van het Leidsche Studenten-Corps en bereik baar via een directe ingang aan de Vrouwensteeg. Iedere dag van negen uur 's avonds tot vier uur 's morgens is hij op vertoon van de collegekaart toegankelijk voor alle studenten. In troductie is mogelijk. Het interieur van de discobar, waaraan de gehele zomer is gewerkt, is ontworpen door de Amsterdamse binnenhuisarchitect Cor Aldershoff. De langwerpige ruimte is verdeeld in een dansvloer en een bar met daar omheen zitjes. De barkrukken, de tafeltjes en de stoeltjes zijn speciaal ontworpen. Met behulp van draaiba re diaprojecten en reflecterende gordijnen kunnen fantastische licht effecten worden gecreëerd. In de discobar zullen allerlei acti viteiten plaatsvinden. Op de ope ningsdag bijvoorbeeld zal een beat- modeshow worden gepresenteerd. Voorts ligt het in de bedoeling be kende disc-jockeys te laten optreden. Ook zal voor belangstellenden de ge legenheid bestaan zelf op te treden, te exposeren etc. ADVERTENTIE BRUSSEL/LEIDEN (ANP) Dank zij een geslaagde inter nationale samenwerking heeft men in het Academisch Zieken huis in Leuven met goed gevolg een nier overgeplant op een Duitse patiënt, die voor de operatie uit Keulen naar Leuven werd overgebracht, zo is in goedingelichte kringen in Leuven vernomen. Bij deze internationale operatie was ook het Academisch Ziekenhuis in Leiden betrokken, waar het onderzoek voor de weefseltypering werd uitgevoerd. Tussen het opsturen van een bloedmonster naar Leiden en de feitelijke operatie verliep slechts 24 uur, aldus dit bericht. LEIDEN Ook dit jaar houdt een aantal marktkooplieden een St. Nico laasmarkt in het Waaggebouw. Deze markt wordt maandagmiddag om half drie geopend. LEIDEN Aan de Leidse univer siteit zijn geslaagd: Doct.ex. Ned. recht de heer A.R. J. M. Scholman Vlaardingen) J. S. Ver hey (Leiderdorp), mevr. J. A. C. v.d. Poel-de Roy van Zuijderwijn (Lei den). ADVERTENTIE in antieke stijl, een prachtig ST. NICOLAAS- GESCHENK Zaanse klok varia f f156,- Schippertje vana f f234,- Sallander klok vanaf f 264,- Engelse tafelklokken vanaf f 129,- EIGEN REPARATIE- ATELIER HORLOGEE - JUWELIER MAARSMANSSTEEG 21 LEIDEN - TEL. 20778 (Van één onzer verslaggevers) LEIDEN „Ons doel is één van de beste bands van Neder land te worden. Daar hebben we alles voor over", zegt Felix Juliën, leider van de beatgroep „Page 14", een beatgroep die de laatste tijd steeds sterker de aandacht trekt. Eigenlijk is Page 14 niet zozeer een beatband. Het repertoire bestaat voor namelijk uit soul-muziek, maar volgens Felix moet je wel platen uit de Top veertig spelen, anders heb je geen kans popu lair te worden. In hun ouderlijk huis in de Leidse Lijsterstraat vertellen de broers George en Felix Juliën over de op richting van de band. George: „We zijn drie jaar geleden begonnen. Toen zijn Leo v. Leeuwen, Felix en ik bij elkaar gekomen en hebben we gezegd: Jongens laten we een band oprichten. Dat is gebeurd en we zijn enthousiast gaan oefenen. Voordat we voor het eerst optraden, hebben we een jaar geoefend." In de drie jaar dat de band nu be staat hebben de jongens diverse .leuke" dingen meegemaakt. Op een keer organiseex*den ze een beat- avond en om een beetje reclame te maken gingen ze biljetten aanplak ken. Dat mocht niet van de politie, die hun auto, een oud busje, met de aanplakbiljetten in beslag nam. Voor het zover was gebeurde er nog al wat. Een emmer stijfsel belandde op het hoofd van een agent en de jongens klapten, nadat ze er van door wilden gaan, met het busje op een politiewagen. „Het busje heb ben we nooit meer terug gezien." zegt Felix. „Nou," lacht zijn moe der, „die wagen was ook niet veel meei* waard. Op zolder De tegenwoordige band (met Leen van Velzen als manager» bestaat uit. drummer Felix Juliën, zanger en saxofonist George Juliën, basgi- tarist Leo van Leeuwen, organist/ pianist Peter Verver en solo- en slaggitarist Jan van Dijk. Dit is niet altijd de samenstelling van de band geweest. Felix: „George, Leo en ik zijn de kern van de band. De overi ge plaatsen zijn misschien wel door twintig anderen bezet geweest. Na een poosje stapten ze er uit. Ge woon geen doorzettingsvermogen of soms kregen ze verkering en dan hadden ze geen zin meer zo veel te oefenen." Nu oefent de groep drie keer in de week, terwijl ze ook ge middeld drie maal per week optre den. „Ja," vertelt mevrouw Juliën, „ze hebben eerst bij familie Van Leeuwen en daarna bij mij op zol der geoefend. Soms speelden ze de hele nacht door en dan belden de bu ren de politie. Maar ik heb het voor de band over gehad." De buren zul len overigens geen last meer van heeft nu een eigen oefenruimte bij de marine in Valkenburg. Dat het de jongens ernst is iets in de muziekwereld te bereiken blykt uit het feit dat ze naast hun normale werk, studeren aan de muziekschool op het Rapenburg. Zanger George volgt bovendien een cursus Engels om zijn uitspraak te verbeteren en de teksten beter te begrijpen. Ook wat de financiën betreft, laten de bandleden flinke aderlatingen. Zij hebben op het ogenblik een instal latie die f 30.000 waard is. Felix: „We werken allemaal en alles wat we van onze verdiensten overhou den gaat naar de band. We keren als het ware iedere cent om," Wat hebben ze tot nu toe bereikt? George: „We hebben aan enkele ta lentenjachten meegedaan en goede resultaten bereikt. Bij de grootste ta lentenjacht van Nederland, „Beat- marathon" in Den Haag waar ruim 100 groepen aan deelnamen, werden we derde. Verder hebben we gespeeld ln „Pam Pam", een bekende dan cing in Scheveningen. Daar gaan we trouwens over een poosje een hele maand spelen. Van de platenmaat schappij Decca kregen we een aan bieding, maar die hebben we afgewe zen. Als je een contract tekent moet je een aantal platen maken. Men ver wacht dan dat de tweede en derde plaat de eerste overtreffen. Daar achtten we onszelf nog niet toe in staat". Tot nu toe speelde Page 14 voorna melijk in de omgeving van Leiden. In Leiden is volgens de jongens „niet veel te behalen", Er zijn veel slechte groepen die elkaar fel beconcurre ren. Samenwerking tussen de groepen is er totaal niet. De groepen spelen voor lage prijzen met het gevolg dat er weinig valt te verdienen. Page 14 ontvangt voor een optreden ongeveer f 250 hetgeen een redelijk bedrag is. „De gemeente Leiden zou wat meer moeten meewerken", komt het uit de monden van George, Felix en mevr. Juliën. „Waarom wordt er in Utrecht wel subsidie gegeven voor een beat- festijn, maar kan dat in Leiden niet?" Er wordt wel subsidie ver strekt aan de jeugdhuizen. Maar dat is zo weinig (f 100 volgens de jon gens) en bovendien wordt het meeste geld daarvan besteed aan de inrich- komt toch zeker niet voor de inrich ting, maar voor de band. Dat geld zouden ze dus beter aan de bands kunnen spenderen". In de toekomst staan er grote dingen te gebeuren Alle vijf de jongens willen volgend jaar voor een paar jaar naar Canada emigreren. Dat kan omdat niemand van hen in militaire dienst hoeft (broederdienst). Waarom willen ze naar Canada en wat denken ze daar te gaan doen? George: „We willen een tijdje weg uit Nederland omdat je hier moeilijk aan bod komt. Er is één platenmaat schappij, Polydor, die in Nederland de dienst uitmaakt. Die heeft alle Ne derlandse topgroepen onder contract. De blues wordt eenvoudig doodgezwe gen". Toch is er behoefte aan deze muziek. Dat bleek wel in Rotterdam volgde nog een gezellig samenzijn. Page 14 ondervinden, want de groep ting. „Nou", zegt Felix, „het publiek waar Cuby and the Blizzards (hun Twee leden van ,,Page 14", de broers George (links' en Felix Juliën. grote favorieten) en John Mill In één weekend zes keer optraden voor 6000 man publiek. En Felix vervolgt: „We zijn van plan in Canada te gaan wer ken in ons eigen vak (Felix is pro- duktieleider, George fotograaf, Leo timmerman monumentenzorg, Peter Boekhouder en Jan aankomend on derwijzer). Daarnaast gaan we na tuurlijk optreden. Er is daar voor ons een grotere kans de top te bereiken dan in Nederland. Nederland is te klein en heeft te veel groepen. Wan neer we over een paar jaar weer te- rukomen naar Nederland hopen we veel ervaring en nieuwe inspiratie te hebben opgedaan".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1968 | | pagina 3