,)e wraak van een Goed Heertje alfa Paw Learpol heeft al heimwee s fioek uit gevangenis gesmokkeld AARZEN N.V. IEMCO C. D. LIGTVOET 'ODIEUZE ag of hoog,decora- efoFg/ad ,met of order treksluiting aheerlijk warm SAIMYO LA^GEZAAL BROZE THAISE IN BONKIG NEDERLAND „Ze mocht in het begin niet eens met mij praten vSÊÊÉ;. [IJDAG 15 NOVEMBER 1968 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA IT (Van onze speciale verslaggever) WLEEN (GPD) Het huis van de 42-jarige Johannes Mi ll Barend Kuijpers in Geleen hangt vol slingers. Er is ken- 'upv groot feest. „Nee, er is niemand jarig", zegt Kuijpers, fer bekend als het Zwijndrechtse Goede Heertje. „Maar toch u>e in feeststemming". Hij onthult: „Vanwege mijn boek. boek is uit". Cognac, bier, sigaren en sigaretten komen op Jen, staan. h- n L man, die van april 1958 tot I960 en van december 1965 tot itus 1967 tussen vier kale ge- «enismuren doorbracht, nam in latste strafperiode de pen ter Hij wist zijn manuscripten de jenis uit te smokkelen en in jtn te spelen van een uitgever, was niet zo moeilijk", zegt Kuij- jk geloof dat ik het nu wel kan •g dien zonder iemand schade te Renen. In een gevangenis ko- ook wel eens metselaars en re- Ifurs voor allerhande karweitjes Dan is het nog maar een He van vertrouwen". boek dat nu verschenen is in mdige paperback bij de Triton in Huizen is voor het Goede jje persoonlijk een bevrijding ivens een bevrediging. Zo zegt hij jjnste. ..Het is een aanklacht te- de klasse just it ie in Nederland, dal ik mij wil schoonwassen met oek. Ik heb schuld aan wat ge- is. Maar de medeschuldigen, woekeraars, de uitzuigers, de Hijgers waarom worden zij bui- jjbot gehoudeii? Waarom ben enige die moet bloeden? Recht? moet ik van kotsen- Dat staat |o het boek". (rbijsterencl de omslag van het boek dal ge ls „Zwart Geld" staat van uit- wege te lezen: „Verbijsterend is woord voor het relaas dat 'er van dit boek doet. iter" noemde men zo'n tien •leden uit Goede Heertje. Nie- wist toen echter dat zijn geld- deze man ertoe gedwongen •h een oplichter te worden. Ver- •nd waren de rentes die deze <ers vroegen- Tien procent en was uormaal. iit weiden deze belastingont- 5 niet. wel de man die zij een zenuwslopende jaren bezorg- ADVERTENTIE 44.90' 'om kiezen uit de norme kollektie bij Haag Spuistraat 14, |M| Jden Haarlemmerstraat 53 üfrdarn Schiedam Vlaardingen Teffflrec„t Breda Tilburg den. In feite dus een verbijsterende loop van het recht Pagina vijf is bijna blank. Er staat alleen: „Alle in dit boek voorkomen de namen spruiten voort uit een pa thologische drang tot fantaseren cf niet? In elk geval, wie de schoen past klaagt m(j aan". Kuijpers, kersverse schrijver: „Ik verwacht niet onmiddellijk aanklachten. Ik heb geen enkel blad voor de mond ge nomen. Alle misdadigers, ja. zo wil ik ze noemen, dis met de affaire Zwijn- dreoht te maken hebben gehad, zul len zich gemakkelijk herkennen in dit geschrift. Alleen de namen zijn gefantaseerd. De rest zijn feiten. De hoofdschuldige zal sidderen als hij dit leest Hij zal als eerste dit boek kopen, daar oen ik zeker van. Hij zal hem knijpen" Potentaat Het past niet in de aard van beiden en past niet in hun geloof zich op de voorgrond te dringen. Daarom zijn beiden wat ongelukkig met het verkeerde accent van de publikaties over het huwelijk. Dat „Thaise scho ne". „beauty van Thailand" zit ze dwars. Eigenlijk was die hogepries ter van de Thailandse koning veel be langrijker. Daarom ligt het haar ook niet honderduit te kwebbelen over haar leven en werken in Thailand, haar ontmoeting met Monshouwer en haar acclimatiseren, eerst in Am sterdam en sinds eind september in Ursem. Deze man is nu burgemeester. In het boek heet hy mr. Van Seerrijck Mooy. Het Goede Heertje trad met hem in contact toen zijn zaken er niet al te best meer voorstonden. Uit 't boek over mr. Van Seerrijck Moor: „hen goedgemanierd. welbespraakt persoon, die Let altijd voor de wind was gegaan. Iemand, die zichzelf een bele Piet vond. een verwend, geen te genspraak duldend potentaat, die overtuigd wa« van zyn feilloos in zicht. Het lijkt me machtig interessant wat u doet. zo heerlijk de belastingen misleiden. Goeie genade, wat bent u begaafd. Maar heel veel tyd heb ik niet-, straks komt de officier bridgen. Ja. die van justitie, een goeie vriend van me. woont een paar huizen ver der". Enkele alinea's verder: „Een ton. nee dat gaat nooit en met bank kapitaal is het onmogelijk de fiscus te mislei De huisbel ping over. „Gut daar is de officier, luister snel, de dertig mil le die u nodig hebt om van die twee lieden af te komen kan ik zonder bezwaar uit mijn persoonlijke ver mogen verstrekken. Komt u morgen na tienen naar de bank in Rotterdam. Hier is mijn kaartje. In principe houden we de rente op vijf procent per veertien da gen. die andere lui zijn gek met hun tien dagen" Een bladzijde verder krijgt Kuijpers het geld in een louche cafeetje in Rotterdam. Het boek: „Hij schoof wat dichter naar me toe en. onzichtbaar voor de koffiemeid, telde hij op mijn knieën het nettobedrag uit van f 28.500. En zo. edelachtbare heren, zakte de adel af tot het peil der gokkers Kuijpers nu In zijn versierde huis: „Dat is het hem juist. Ik ben in de kraag gegrepen. Ik heb mijn straf gehad. Allemaal akkoord. Maar waar om de woekeraars niet? Waarom niet de directeur, die met ongedekte che ques betaalt. Er is te veel opzettelijk in de doofpot gestopt. Dat komt er nu uit. Ik wil rechtvaardiging. Voor iri.i en mijn gezin. Dit boek wijst de schuldigen aan". Het moment kwam dat het Goede Heertje in Zwijndrecht een groot pond kocht, waar hij een enorm meubelbedrijf vestigde, dat op niets was gegrondvest. Alleen op zwart geld. Het boek: .Voor het eerst zat ik sedert lange tijd 's avonds thuis bij miin gezin, dat onkundig was van mijn duistere geldzaken, maar ern stig leed onder mijn zenuwslopend gedrag. Ik had een zekere voldoening over me en voelde me als een moe sleperspaard dat eindelijk op weg is naar de veilige stal. Maar er moes ten nog wonderen verricht worden, want het zou nog enkele maanden duren voordat de opening van de zaak een feit zou zijn en de geld wolven hingen aan mijn hielen". Toen stuurde het Goede Heertje, zoals hij schriift. een ordertelegram naar zichzelf ten bedrage van ander- La Ive ton Met dit telegram ging hij zijn geldschieters lekker maken. Ze vochten om hem. Hy kreeg het be- j drag bij elkaar. In drie dagen tyds. I Op een volgende bladzijde: „De krankzinnige wedloop met het. succes had in één ciag 72 mille opgeleverd. 's Avonds in het stille gebouw van mijn toekomstige zaak zag ik de grui- zels van mijn illusies liggen. Ik kon het wel uitgillen van ellende. Diep in de nacht ging ik naar huis. krib big en ruziezoekerig. tot de fles mij in een roes bracht die me deed ver geten dat het graf reeds was gegra ven". Luchtkasteel Het financiële luchtkasteel van Kuij pers zakte als een kaartenhuis in el kaar toen de geldschieters het grote debacle zagen aankomen en hun geld opeisten. Het boek: „Ik besef dat het spel nu definitief uit is. De masqué. Nacht op nacht had ik de generale repetitie beleefd, nu komt houwer kon in Amsterdam niet met zijn bedrijf uit de voeten en dit huis je, met showroom beneden, was te gen een redelijke prijs te koop. Hij is groothandelaar, importeur en fabrikant van speelgoed en ziet nu vooral zijn verdiensten groeien in het door hemzelf gefabriceerde Han ky Panky goochelspel. Hij hoopt er snel genoeg mee te verdienen om weer gauw een paar maanden met zijn echtgenote naar Thailand te kun nen gaan. Maar ze blijven hier in de omgeving wonen en het liefst legt hy eens van mij was Daarmee heb ik een miljoenenbedrijf op poten gezet. Ik heb alleen de belastingen ontdo ken. Goed. maar al die personages in mijn boek waren al bezig de be lasting te ontduiken. Als ik een keiharde jongen was ge weest. had ik aat miljoenenbedrijf nu nog Wie heeft er wat verlorenDe schuldeisers met. want het geld dat zij aan mij hadden verloren hebben ze er voor honderd procent en vaak meer uitgekregen aan rente, die ik moest betalen". ADVERTENTIE Corruptie dai de fiscale recherche uitgedokterd i Ze zullen voor me sidderen heeft dat er ia de Zwijndrechtse af- faire totaal 'n bedrag van bijna veer- Wat heb ik gedaan? Zwart geld ren- tig miljoen is omgegaan. Kuijpers: dabei gemaakt. Zwart geld dat niet Kuijpers wacht af. of het boek wordt verkocht. Als dat zo is .begint hij onmiddellijk aan zijn tweede boek. De man. die zich nu schrijver noemt, weet de titel al: „Corruptie in Geleen". Maar zover is het nog niet. Er moet nu gefeest worden op het eerste boek. .,Die bijnaam, het Goede Heertje, past helemaal niet bij mij. Had ik die miljoenen er maar doorgedraaid. Dan had ik tenminste nog iets gehad. Ik heb me alleen kapot gewerkt. Nooit meer zoiets. Ik. die met mil joenen heb gegoocheld, moet nu kniezen over een paar honderd gulden en de touwtjes aan elkaar knopen. Wat een toestand, maar ik ben er gelukkig mee". De per sonages in „Zwart Geld" zullen met spanning op het boek zitten te wachten, dat deze week in de boekhandel verkrijgbaar zal zijn. Het Goede Heertje heeft wraak I genomen. st door Sanyo Sublieme transistor bandrecorder type MR 115 met de meest zuivere weergave die U ooit hoorde en de fraaiste afwerking die U ooit zag. Uw radiohandelaar demonstreert U vrijblijvend de simpele bediening en de interessante details en mogelijkheden Gegevens: Dubbelsporig - 2 snelheden - autom. regeling opnamesterkte - meeluistermogelijkheid - voeding door batterijen of net. Al die verfijnde luxe voorf 368.- inklusief mikrofoon en band, met échte garantie en wereldwijde Sanyo service. een klasse apart importeur: N.V. Connector - Prinsengracht 634 - Amsterdam tel. 235831 Voor SANYO RADIO EN BANDRECORDERS STILLE RIJN 1—4 - LEIDEN - TELEFOON 26545 Nieuwe Rijn 3132 Leiden Kraaierstraat 10 ALKMAAR (GPD) Voor de Nederlandse wet is de 21- jarige Thaise Phonsgri Learpol nog niet met de 29-jarige H. J. Monshouwer getrouwd. Zondag heeft een zeer hoge boeddhis tische priester ze wel in de echt verbonden (zoals men heeft kunnen lezen), maar het Nederlandse huwelijk wordt zaterdag 30 november in hun Noordhollandse woonplaats Ursem vol trokken. Dat daar weer een tolk bij zou moeten zijn is onzin. Het kleine, tengere vrouwtje spreekt vloeiend Engels. Bovendien verstaat ze het Nederlands ook vrij aardig. Als men het al „acclamatiseren" kan noemen, want ze is nog veel te verlegen, te bescheiden en te onwen nig om haai- rechtmatige plaats als vrouw in de Nederlandse samen leving in te nemen. O ja. ze doet zelf wel de inkopen in Ursem en Amster dam en ze kookt zelf al de Neder landse grove kost. maar het ^Thaise eten is toch veel smakelijker en de mensen zijn hier zo ongelooflijk vriendelijk. Ze ziet wel de nieuws gierige blikken en begrijpt ze even eens. Want eigenlyk is ze veel te klein en te smal voor dit land. beslag op de forse boerderij, die hy als showroom en als gastverblijf voor zijn klanten kan inrichten. Dan kun nen ze bijvoorbeeld vrijdags by hem komen zaken doen en in het week einde recreëren. We voeren het gseprek daarom maar met de heer Monshouwer. Wel in het Engels, opdat zijn vrouw met haar serene gezichtje vol ernstige glimlach het ook kan volgen. „Van de dokter kreeg ik de opdracht, dat ik er een tyd uit moest. Ik ben in december naar Thailand met vakan tie gegaan. In ieder geval kon ik dan in Bangkok nog wat zaken doen. De taxichauffeurs gooien je dood met vieze meisjes en vuile plaatjes en je ziet er niets van het Thaise leven. Ik ben erg geïnteresseerd in het Boed dhisme. daarom vond ik het prach tig. dat een monnik my uitnodigde een paar dagen in het klooster te ko- i men wonen". „Er werd een bed voor me neer gezet en een laag tafeltje en eon stoeltje. Maar monniken sla pen op matten en eten zittend op c!e grond. Daarom wilde ik dat ook. Dat hadden ze nog nooit be leefd. Toen ik uit het klooster weg ging kreeg ik van de chef-monnik, laten we zeggen de abt. een boeddha als blijk van vriendschap en voor mijn geluk en bescherming. Dat is voor my persoonlijk een hoge onder scheiding. maar u moet niet denkei aan een eremedaille of zoiets" Raadsel Inkopen doen met haar man is nog srceds iet heel geks- Als ze samen met hem een lingeriewinkel moet binnenstappen schaamt ze zie hdiep. De vrye omgang tussen man en vrouw, het samen met elkaar over straat gaan. is voor haar een groot raadsel en we hoeven het niet te versluieren natuurlijk heeft ze nu al heimwee naar haar land. Moesten Praten: nee „Paw dat is haar roepnaam ja ontmoette ik op het strand in Pa- tia. Ze was er supervisor in een res taurant en ik was meteen onderste boven van haar. Maar ze zei geen woord tegen me. Ik vroeg haar broer of ik met haai' mocht praten Dat mocht niet Alleen later, na twaalf uur s' avonds, toen ze met haar werk klaar was. Haar broer bleef erbij. Ik heb haar ook daarna nooit alleen ontmoet. Dat mag daar ook niet. Ik wilde me met haar verloven, maar ik wist nog niet van haar gevoelens voor mij. Toen heeft ze me laten merken, dat van me hield. Ik sprak er met myn en bracht Boeddha dank" Toen was vriend de monnik over en die was 1 het een goed meisje. Maar de tyd ze dan uitgerekend in Ursem gaan erg bang dat ik door een slecht me is- was om en ik moest terug Haar baas wonen, nadat ze toch eerst vanaf je gestrikt was. Door de Amerikaanse liet haar echter niet gaan. In april eind april in Amsterdam waren neer gestreken? Het is niet anders. Mons- ring. Maar die had ik nog in myn praten. Toen heb ik gauw Paw ge- zak" haald. We werden later uitgenodigd „De hoofdmonnik was er toch nog om de hogepriester te ontmoeten en ongerust over en vroeg me bij het Paw vroeg hem ons te trouwen". Zijn vrouwtje bevestigde zeer on der de indruk te zyn geweest van de ontmoeting, omdat je in haar land nooit tot een hogepriester kan door dringen. Eén van de monniken is nog in Ursem geweest en heeft hun huis gezegend De heer Monshouwer vraagt afscheid: zeg me één ding. wat deed toen u haar de ring gaf?" Ze vouwde de handen tegen elkaar, zó. militairen zijn de Thaise meisjes erg heb ik haar eindelijk kunnen laten dan telkens aan zijn vrouw of htf dit goedkoop te krijgen. Ze gaan zo met overkomen Oh. ik moet u nog ver- de uitvoering waarvoor ik bang ben: faillissement, gevangenis, vernede ring". De totale schulden beliepen op dat moment een miljoen. Slot van het boek. „Het was 15 maart 1958. Met f 1.15 en drie pepermunten op zak lier ik kalm door de lege straten in de richting van het politiebureau, apathisch voor het lot dat my wacht te De celdeur stond reeds uitnodi gend open Achteraf vertelt het Goede Heertje je mee". (Maar dat neemt Paw Lear pol niet. Ze brengt er met een bijna boze beslistheid tegenin, dat lang niet alle Thaise meisjes zo zijn. Daar om sprak ze ook niet tegen hem». „De monniken hébben het onder zocht en navraag gedaan zonder dat ze het heeft gemerkt. Ze bleek goed Ik vroeg haar of ik een ring voor haar mocht meenemen voor h aar verjaardag. Op 21 januari werd ze 21 en ik kwam uit Bangkok terug met een armbandje. Ze bleek erg teleur gesteld. Ze verwachtte een verlovings- mag laten zien of dat mag vertellen wanneer onderwerpen of beeltenis sen op het geloof betrekking hebben. Soms is het knikje instemmend en een andere keer afwijzend. Haar ge loof en zyn diepe interesse in het Boeddhisme zijn hun heilige zaak. Wy zijn haar te vreemd om in deze intimiteit gekend te worden. Gelyk heeft ze. En moge Boeddha haar zegenen en sterken. Want zo'n alles in orde. De dag tevoren in de schuchter en onwennig brokje broos- vraag, voor even maar, haar jas Bijenkorf waar ik voor mijn zaak heid en gratie in de toch altijd wat uit te doen. Ze heeft het toch al was. zag ik een boeddhistische mon- bonkige Nederlandse maatschap- moeilijk genoeg met ons"zegt hij nik lopen. Hy wilde niet tegen me i pij, doet je wel medeleven I tellen, dat ik haar moeder heb ge vraagd of ik haar mocht trouwen Ze huilde wel en omhelsde me omdat ze I wist dat ze haar dochter ging ver liezen". „In Nederland konden we niet trouwen, omdat de papieren wel vijf verschillende geboortedata vermelden Op één ervan was ze maar werke lijk 21. Pas vorige week vrijdag Bijna was de zeer broze, kleine, toekomstige mevrouw Monshou- wer zonder jas de stoere ivind in- getippeld. die koud en guur over het vlakke Noordhollandse land brieste. In haar lange Thaise ge waad ivilde de fotograaf haar toch het liefst fotograferen. En ze is naar haar aard nu eenmaal de beminnelijkheid en de bereid willigheid zelve. Desnoods laat ze zich nog zowat van het zo typisch Noordhollande boogbruggetje waaien, als de fotograaf maar niet te klagen heeft. Gelukkig is haar aanstaande echtgenoot (links) er ook nog om haar tegen zoveel dienstbaarheid te bescher men. „Ze is in een paar maanden Nederland reeds al te vaak ver- kouden geweest. U mag ojimoge- lijk vaji mij eisen, dat ik haar

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1968 | | pagina 17