Wegwedstrijd slijtageslag
Pakistani wacht fortuin bij
zege in hockeytoernooi
l Jt-f i I -Jrj i
v
Hoekstra deed wat hij
wilde in herkansing
Ervaringen
René Pijnen (vijfde plaats): „dat zegt niets.
Uitslag
De man 75.000 gulden
I'
Goede kans op finaleplaats
ZUID-SLA VIE PLAATST ZICH
JONDERDAG 24 OKTOBER 1588
PAGINA It
LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD
55
t
jlEXICO-STAD (GPD) Was de taaie slijtageslag, die
rmpische wegwedstrijd' heet, dan toch verkeerd beoordeeld?
jens de koers, toen de karavaan al bijna was gehalveerd
applaus voor vreemde doorzetters uit piepkleine en machte-
wielerlandjes al bijna ridicuul klonk, liet Joop Middelink
met een tevreden ondertoon ontvallen: ,,Je moet er van
begin af van voren bij zijn, hier".
Haar anderhalf uur later kwam Pierrefranco Vianelli vanuit het
bterveld op, en Leif Mortensen, en Goesta Petterson. En nog weer
,r toen Pierrefranco (21) goud had gewonnen en René Pijnen
't/toen zei de Brabantse coureur: „Drie ronden voor het einde was
snee eruit. Ik ben nog gedemorreerd. Maar jaals je al zó veel
jt gedaanVoor degenen, die het allemaal hadden gedaan,
ren er troostende woorden, en veel, heel veel water om het vuur
1196 kilometer koersen in de brandende zon te blussen, tenslotte,
er was de twijfel. Die Harry Jansen vertolkte met een: „Misschien
het toch wel te vroeg, toen we gingen".
Slechte stuurkunstenaars
let was te vroeg. toch. Ondanks het feit, dat in elke wedstrijd
i dit soort, waarbij een peloton is volgestopt met hoogst merk-
irdige elementen, waarbij de kansberekening vrijwel onmogelijk
ten gulden regel deze is: van voren rijden. Omdat het tempo om-
jg moet waarmee dan die slechte stuurkunstenaars van onbe-
ide eilanden worden verwijderd uit de gelederen, voordat ze ge-
rlijk kunnen worden. Omdat ook de verrassing tot het uiterste
irkt dient te worden. En omdat zoveel coureurs op de Olympus
voren" willen rijden en er daarom ruimte dient te worden ver-
Maar van al die hiannen, die dat beulenwerk ditmaal ver-
reikte er niet één naar de medailles. Ook René Pijnen
En hij was de eerste toch, die daarvoor in aanmerking kwam
vijfde plaats, een redelijk resultaat, alom als minstens „ver-
lelijk" beschouwd in de commentaren onmiddellijk na afloop
Pijnen zelf: „een vierde of vijfde plek zegt niks. Daar doe je
al dat werk voor. Toen ik moest sprinten om de vierde plaats,
die Fransman vijftig meter voor de streep langszij. Ik ging op-
Ik dacht: barst. Ik had nog hard gereden om die Zweed terug
2ken, die derde lag. Die had ik ook de hele koers niet gezien,
21 hij kwam, was het te laat. Ik deed in die laatste ronde steeds
maar die Abrahamian nam niet over. En dan spurten zeker,
die vierde plaats Nou, ik probeerde het nog. maar het was
gebeurd"
MEXICO STAD (ANP)
Paul Hoekstra behoefde gister
ochtend alleen maar zijn race
uit te varen om zich ook in de
Kl-klasse voor de halve finales
te plaatsen. Het lot had. nadat
veel deelnemers zich hadden
Ongebreidelde vechtlust
I dat was dan de beloning voor een ongebreidelde vechtlust, voor
roet van een puike conditie, voor het voeren van een commando,
rbij het klaroengeschal al had geklonken. Dat was, toen nog niet
reen wist, dat deze Olympische wegwedstrijd met alle regels zou
ten. En toen men nog niet had begrepen, dat het peloton in
brandende zon zich slechts ogenschijnlijk lijdend voortbewoog,
was ook nog in de uren, dat de stylist Harry Jansen zich aan de
rvan René Pijnen bevond in dat eerste groepje een elftal dat
joedkeuring van de coaches langszij, met Middelink in de ge
ren, gemakkelijk kon wegdragen. En naarmate het offensief van
(roep duurde, groeide de tevredenheid: twee minuten voorsprong,
meer zelfs nog. Of waren er toen ook al critici, die waarschuw-
ze komen niet ver genoeg weg? Middelink was kort daarna één
hen De bondscoach, toen eenmaal de brand in het peloton was
igen:" Ik zie het niet helemaal meer. In die groep van Pijnen
t gedaan. Het tempo is er niet meer, de samenwerking ook niet."
n kwam Leif Mortensen, De 22-jarige Deen bestormde de In-
els vooraan nog slechts door een luttel aantal soldaten verde-
vesting met het grootste gemak. En Vianelli deed hetzelfde,
zo lang daarna. Harry Jansen had toen al moeten afhaken:
ié reed weg, met z'n drieën waren ze. Ik stapte natuurlijk af. En
ma haalde ik de een na de ander terug. Daar ging ik natuurlijk
jt aan Maar ja, moreel was het natuurlijk al mis. Weet je, ik
zo gemakkelijk. Ik was meteen mee van voren. Dan rij je roll
ing vooruit en dan begint er iets te juichen. Maar het was zo
«derlijk hier, je kon nergens op rekenen. Ik begon echt al een
[je op mijn spurt te hopen. En toen pakten ze ons terug. Nou ja,
hoeft het natuurlijk niet meer. Dan is het voorbijEn toen
ik in de voorlaatste ronde nog last met de lucht ook
Si iet rechtstreeks ingezet
laar die voorlaatste ronde was voor Harry Jansen niet belangrijk
ir. Want dat was het 24 kilometer lange traject, waarop Pierre-
Vianelli toeslceg. Pierrefranco. die internationaal nog niet op
lijsten voor kwam. Die trouwens ook niet rechtstreeks was inge-
door de „squadra" om goud te winnen. „Het ging er maar om",
men later bij de Italianen, „dat Pierrefranco, die toch niet sprin-
kan, het nodige trekwerk kon doen voor Conti, want dat was
man. Met Bramucci natuurlijk". Maar Conti kon de man niet,
en. Om een heel domme reden. Toen Conti lek reed, was er op de
iclële materiaalwagen voor de Italiaanse vedette geen wielen
refranco werd op slag van een taak bevrijd. De voormalige land-
wer want welke wielrenner in Italië is iets anders dan wiel-
meldde zich bij de voorposten, en mocht meteen Bramucci
assisteren
Deen Mortensen was het tenslotte, die uit de geheel nieuwe
tie aan de kop demarreerde. Een imposante solo, maar niet
genoeg. Bramucci had het ook al eens geprobeerd. „Maar", zei
Pijnen, „die viel stil en die pakten we terug". Wat Bramucci
In het minst interesseerde. Hij onderhandelde wat met Vianelli
twee, die nog eens extra hadden getuurd op de sturen, waarop
rtjes met de „gevaarlijke nummers" waren geplakt, bevonden,
né Pijnen in dat rijtje figureerde.
„Ze namen me in de tang"
toen", zei René, „namen ze me in de tang. Die ene ging ten-
te achter Mortensen aan en daar kon ik niet meer bij aan-
iten. Ik zat kapot. En Bramucci bleef ook lekker zitten". De
taan moet zich inderdaad comfortabel hebben gevoeld in de
knschap, dat Pierrefranco het daar vooraan wel zou redden. Dat
tensen wel afgeslacht zou worden door een Vianelli, die immers in
land al twintig koersen had gewonnen en allemaal op dezelfde
nier: met voorsprong omdat hij geen eindsprint heeft. Pierre-
nco later zelf: „Ik moest het op tempo doen, maar dat ging ge-
elijk, want ik had de hele training voor de honderd kilometer
meegemaakt. Wat ik nu ga doen? Prof worden. Bij Molteni.
contract is me al aangeboden,
contract waarnaar René Pijnen, die overigens toch een formi-
wedstrijd reed, ook al zo had uitgekeken. Waren bij de eerste
«.handelingen, begin september al, zijn eisen niet wat te hoog
ïken? Welnu,' een zege, en alleen dat, zou die eisen kunnen
"strepen. Wat niet gebeurde. Want een vijfde plaats telt in de
Wereld niet, zomin als een derde in een wereldkampioenschap.
vijfde plaats telt ook niet in de sferen, waarin de Nederlandse
afvaardiging op dit ogenblik leeft. In de wereld van de ge-
n, die alsmaar aanhouden, allemaal nog altijd de Collard-
tot onderwerp hebben. Geruchten over meer geconstateerde
Jfingsgevallen, ook bij andere ploegen in héél andere sporten.
Geen spuiten om verder te gaan"
lf had Joop Middelink, triest om wat allemaal gebeurd is („en
Mie jongens kunnen er toch niets aan doen") een zege gewenst,
te onderstrepen wat hij vlak voor de koers nog eens zei? Dit na-
W. „Ik heb er niet veel verstand van, dat geef ik toe. Maar
Nand van ons rijdt gedrogeerd. Dat weet ik zeker. Die injecties
*|toch al zolang geleden gegeven? En het waren geen spuiten om
Tte gaan. De jongens waren ziek. Ze zijn er wat overheen ge-
X daardoor. Wat vreselijk toch eigenlijk. Zo'n fantastische over-
met zoveel klasse behaald. En dan dat er overheen. Als ik
terdam kom, wil ik zo wel door de grond zakken. En weg-
i uit die sport. Je wordt er misselijk van
René P ij n e n gaat hier nog
aan het hoofd van het peloton.
Wielrennen Na Rusland. Tsje-
cho-Slowakije. Oost-Duitsland, Bel
gië en Nederland heeft ook West-
Duitsland besloten geen wielrenners
naar de wereldkampioenschappen in
Uruguay af te vaardigen. Het enige
Europese land dat een volledige ploeg
naar Uruguay stuurt, is Italië. Frank
rijk zal slechts door twee renners
vertegenwoordigd zijn. Zweden zendt
alleen de vier gebroeders Petterson
uit.
W aterpolotoernooi
MEXICO STAD (ANPi Het
Zuidslavische waterpolo team heeft
zich, dank zij een grote overwinning
op Japan (17-2), kunnen plaatsen
voor de halve finales ten koste van
Oost-Duitsland en Zuid-Slavië had-
moesten een zege behalen met een
marge van minstens 12 doelpunten
om de laatste vier te bereiken.
Oost-Duitsland wn Zuid-Slavië had
den beide één nederlaag geleden en
tegen elkaar gelijkgespeeld, zodat
het doelsaldo de beslissing moest
brengen. De Duitsers stonden op 66-
22. Zuid-Slavië beschikte over 48-16.
Zuidslavië ontmoet in de halve fina
les Hongarije dat in poule A als eer
ste eindigde, terwijl Italië (eerste in
poule B) tegen Rusland speelt.
1. Vianelli (Italië) in 4 uur
21 minuten 25 seconden; '2
Mortensen (Den.) op 1 minuut
24 seconden; 3 Gösta Petters-
son tZwè.) op 1.50; 4. Abraha
mian (Fr.) op 2.11; 5. René Pij
nen (Nederland) z.t.;6. Mon-
sere (Belg.) op 2.26; 7. Thomas
Pettersson (Den.) op 2.33; 8.
Bramucci (It.) z.t.; 9. Rodriguez
(Col.) z.t.; 10. Kegel (Pol.) oj
2.35; 11. Krekels (Ned.) 4.44.09,
12. Ebert (Wl.-Dld.) 4 44.10: 13
Andresen <Noo.' z.t.; 14. Milset
(Noo.) 4.44.15; 15. Paohon (Col.)
4.44.16; 16. Gomez <Sp.) z.t.; 17.
Jardi (Rusl.) 4.44,18; 18. De
Vlaeminck (Belg.) 4.44.24; 19.
Biericky (Belg.) 4.45.32; 20.
Vasseur Fr.) 4.45.38; 24. Jansen
(Ned.) 4.46.30.
Joop Zoetemelk scheurde in
de tweede ronde tijdens de af
daling het frame van zijn fiets
(Door Fred Racké)
MEXICO (GPD) Piet Bromberg zegt peinzend: ,,We kun
nen, als we Spanje kloppen, de vijfde plaats halen. Dan zijn we
meteen ook het tweede land van Europa. Dat vind ik toch wel
een redelijke prestatie, vooral als je bedenkt, dat die Duitsers
met enig geluk in de finale-poule zijn gekomen. De prestaties
van de hockeyploeg kan ik toch niet slecht noemen".
f ja, volgende week zitten we toch
I weer in Nederland
Doelman Aart Brederode („Ik
heb meegedaan en dat maakt
voor mij al veel goed") deelt die
mening, als hij ivat later vertelt
van zijn ervaringen in het duel
tegen Nieuio-Zeeland, dat door de
Oranje-ploeg met 31 werd ge-
ivonnen: ,,Een fijne wedstrijd,
hard maar fair, snel en echt wel
goed hockey. We kunnen het wél,
dat blijkt". (Zoals bekend ver
sloeg Nieuw-Zeeland in dit toer
nooi o.a. India).
Ook Aart Brederode, tot oorde
len bevoegd, omdat hij het team
op de tribunes gadesloeg als Joost
Boks de legguards had aangebon
den en als dat niet het geval ivas
zelf van het elftal deel uitmaakte,
denkt aan de plaats op de Euro
pese ranglijst: achter West-
Duitsland, maar voor de Engel
sen. „Die mannen gaan af hier.
Het is daar eigenlijk dezelfde si
tuatie als bij ons. Hockey is er
niet sport nummer één. Bij ons
ook niet. Wij komen verder dan
zij. Dat pleit toch voor ons?"
Brederode, doelman van het Haag
se HHIJC, is overigens ook best be
reid te praten over de zaken, die in
de afgelopen twee weken tegen de
nationale hockeyformatie leken te
pleiten. Daar is bijvoorbeeld het ver
moede gebrek aan Inzet, samengevat
in een opmerking, die Jan Piet Fok
ker heeft gemaakt na afloop van het
verloren duel tegen Kenia: „Als we
achter staan denkt er een stel: nou
Niet tekenend
Aart Brederode (26)„Iedereen
zegt wel eens wat na een wedstrijd.
Dat heb je vooral. Ik vind. dat die
opmerking niet tekenend was voor de
sfeer in de ploeg. Wél voor de nijd,
die iemand kan koesteren, omdat hij
een wedstrijd dom heeft verloren. En
niet alleen dom. Dat. verlies tegen
Kenia moet je ook op rekening schui
ven van het feit, dat wij tegen En
geland een vreselijk slopend duel
achter de rug hadden en dat we zon
der voldoende te kunnen herstellen
weer in de slag moesten, met gro
tendeels dezelfde ploeg".
„Zie je, daar heb je nou weer zo'n
verschil tussen ons en de landen, die,
laat ik maar zeggen, professioneel
hockey spelen. Die raakt dat niet.
Die zijn gewoon altijd maar hookey
gewend. Wij moeten ons oppeppen
voor een interland. Die winnen we
dan, omdat we ons vreselijk inzet
ten. In de langere toernooien gaat
zoiets niet .Dan merk je wat je te
kort komt, omdat wij geen profs
zijn".
Wie zijn er dan profs?
„Nou, daar heb je natuurlijk India
en Pakistan. Maar ook Australië, ge
loof dat maar. Die mensen er zit
ten er bü van de veteranenleeftijd
hebben gewoon zoveel tijd en geld,
dat ze alleen maar aan hockey be
hoeven te denken. Dat is er bij ons
niet bij".
„Wie heeft er nou zo'n maatschap
pelijke positie, dat hij zich verder al
leen maar voor hockey kan en hoeft
in te zetten? Als je aan niets anders
hoeft te denken, ja, dan zou je waar
schijnlijk ook niet van Kenia verlie
zen. Neem die Pakistani. Gis
teren speelden ze een wedstrijd en
vandaag waren ze alweer aan het
trainen. Zoiets kunnen wij in 'n lan
ger toernooi niet opbrengen, een he
leboel andere landen ook niet. Van
gauw in een medaille geloven. Dan
kom je tegen Pakistan uit. Het blijkt,
dat die mannen anderhalve klas be
ter spelen dan wij daar krijg je
uiteraard ook wei een tik va*".
De tik, die lang heeft nagewerkt,
want Nederland vervolgde het toer
nooi uiterst moeizaam. Brederode:
„Dat was het 'm juist. Toen bleek
ook, dat de resultaten, die wü in in
terlands behaalden gewoon niet ver
geleken konden worden met zo'n
lang toernooi als dit, omdat we voor
die interland onszelf iedere keer lek
ker konden opjutten om dan daarna
weer te relaxen. Je moet ook niet
vergeten: hockey staat by ons in een
vry unieke verhouding tegenover de
topsport".
teruggetrokkende nationale
kampioen uit Hengelo inge
deeld in een herkansing van
drie deelnemers. Aangezien
van elke repechage de snelste
drie overgingen naar de halve
eindstrijden, stond bij voorbaat
vast. dat de Nederlander van
daag wederom op het water
zal komen.
„Ik moest tweede worden", ver
klaarde Hoekstra na afloop lachend,
„dan kwam ik in de minst sterke hal
ve finale". Erg moeiiyK werd het de
Nederlander niet gemaakt. De 24-
jarige Spanjaard Jose Mari Colom,
die zijn tijd verdeelt tussen kanova
ren an beeldhouwen, was een minder
ervaren kenner van de reglementen
dan het duo Karei MuysCees Bol-
man, Vertwijfeld sprintte Colom als
ging het om zyn leven. „Ik kon heer
lijk op zijn hekgolf meekomen", stel
de Hoekstra vergenoegd vast. De Fm
Jouko Viitamaeki. tweede bij de
jeugdkampioenschappen van Skandi-
navië. miste de kracht om de Ne
derlander van de tweede plaats te
verdringen. Zonder de minste stri/d
passeerden de drie boten de schaars
bezette tribunes.
Het geluk was helemaal met de
Nederlander. Hoekstra zal in de hal
ve finales de grote favorieten voor
het eremetaal niet. ontmoeten. Door
zijn tweede plaats krijgt hy onder
meer de niet al te sterke Westduitser
Horst Mattern, de Pool Vladislav
Szuszkiewicz en de Roemeen André
Contolenco tegenover zich. Hoekstra
mist in zijn halve finale voorts de
sterke Vaclav Mara, die dinsdag
in een zeer sterke serie naar de her
kansingen werd verwezen. „Het zit
helemaal mee", glunderde coach
Muys. „Ik heb de Tsjechen gezegd,
dat Mara het best derde kon wor
den. Dan zou hij niet in de halve
eindstrijd tegen Hoekstra uitkomen.
Ze hebben er lang over nagedacht»
maar vonden een tweede plaats toch
gunstiger. Na de start spoot de Au
straliër Powell weg en nam zeker
drie lengten voorsprong. Toen heeft
Mara kennelijk gedacht: een derde
plaats is ook goed. Waarom zal ik
me gaan forceren".
Geen risico
Anders
AART BREDERODE
„wij zijn niet professioneel"
die landen zijn wij toch wel de beste.
Om dat te bewijzen knokken we voor
die vijfde plaats".
Zelfvertrouwen
Dan vertelt Aart Brederode van
de voorbereidingen die het nationale
elftal zich heeft getroost, culmine
rend in een opofferingsgezind
heid hemzelf betreffende: „Ik ben
vier, vijf maanden geleden gestopt
met roken. Als je weet, wat dat voor
mij betekentVoorbereidingen
ook. die een in de hockeywereld on
gekende omvang hebben gehad. Zo
dat de Nederlanders aan het begin
van Mexico '68 een al even ongekend
zelfvertrouwen bezaten.
Aart Brederode: „Het lijkt natuur
lijk gauw, dat we als over het paard
getilde jongens hier rondliepen. In de
eerste plaats is hockey natuuiiijk al
tijd al ergens een beetje bekakt ge
weest.. Verder, en dat is belangrijker
voor de houding, die overigens hele
maal niet zo hautain was als sommi
gen wel wilden zien. verder wisten
we, dat we een beter elftal hadden
dan dat voor Rome en Tokio. Je ziet
zo'n ploeg in interlands spelen en
dan geloof je, dat je wel bij de we
reldtop behoort. Ik denk, dat zoiets
typisch Hollands is; je gast al
„Het zijn nu eenmaal heel andere
mensen dan zwemmers. De discipli
ne, de inzet, de dingen die je moet
doen, het „er voor over hebben", dat
komt allemaal uit onszelf. We wor
den nooit gecontroleerd, door
wie dan ook. Maar we doen het al
lemaal wèl. Wat denk je dat daar
voor nodig is als je in de maatschap-
py nog zoveel andere dingen te doen
hebt?"
Het is duidelijk, dat het hockey
team met het nodige en misschien
niet eens zo misplaatste zelfvertrou
wen naar de Olympus is ge
reisd. Dat moreel heeft een deuk ge
kregen. maar men repareert daar
vlijtig aan. Met het bereiken van de
vijfde plaats zal enig herstel
zyn verricht. Wat wèl blijft is de
overtuiging, dat tegen India en Pa
kistan slechts incidenteel successen
kunnen worden geboekt, zolang da&r
nog onder veel aantrekkelijker om
standigheden kan worden geslagen
en gedraafd. Piet Bromberg illu
streert dat „Weet je, dat de
Pakistani als ze goud winnen de man
100.000 roe pi a lrs krijgen op een ver
zekeringspolis?"
Wat betekent, dat de dan zeer
zeker „gulden" balkunstenaars
aan veertien dagen sportief bedrijf
75.000 gulden overhouden.
(Scoreverloop: NederlandNieuw-
Zeeland, rust 00. Fokker 10, Bor-
ren 11, Spits 21, Ter Haar 31).
Overige uitslagen troosttoernooi
SpanjeKenia 21, BelgiëFrank
rijk 30, Oost-DuitslandGroot-
Brittannië 21, Japan—Argentinië
2—0.
Na de teleurstellende vijfde plaat®
van de Nederlandse k4 in de series,
heeft Muys geen enkel risico meer
genomen. „Toen Geurts gisteren zag,
dat ze geen derde meer konden wor
den, liet hij het tempo zakken", be
toogde hy, „Geurts had toen al in
de k2 gevaren en twee wedstryden
op een dag zyn voor hem "ruj
is tenslotte zesendertig misschien
toch wel te veel. Vandaar dat we nu
Wittenberg op slag hebben gezet en
Geurts op de vierde plaats. Als de
man op slag faalt ben je nergens.
Met Wittenberg in eerste positie is er
veel minder kans dat er iets fout
gaat".
Die nieuwe opstelling, die overi
gens bU de training al vele malen is
toegepast, leverde direct succes op.
De oranje k4 haalde niet alleen de
halve finales, doch won woensdag op
de baan van het opnieuw zeer zon
nige Xochimilco zyn herkansing zelfs
ln de op een na beste tyd van de
dag.
Geen moment kwam de Neder
landse zege in gevaar. Halverwege de
race was duidelyk dat alleen de
Franse vier Oranje nog van een over
winning kon afhouden. Op de twee
de vyf honderd meter vergrootten
Wittenberg. Bunschoten, Muusse en
Geurts hun voorsprong nog aanmer
kelijk. Alle Nederlandse kanovaar
ders zyn nu nog in de stryd.
PAUL HOEKSTRA
