Dat is de
schuld van
haar man
Gamoudi doorkruist
Keniaans spelletje
VREUGDE IN ROEIKAMP
Jan van Ispelen liet
zijn rechtse niet zien
Boze Moerman na ontactische race van Ilja Keizer:
•>1
Binkhorst en Groot
eindelijk op dreef
Vier Nederlandse ploegen in eindstrijd
Verhagen vergiste zich
Ron Clarke kreeg weer gelijk
Gerben Karstens
gaat trouwen
Verdeling
medailles
Uitgeschakeld
VRIJDAG 18 OKTOBER 1968
PAGINA 19
LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD
(Door Fred Racké)
MEXICO STAD (GPD) Wat bezielde Ilja Keizer in de
serie van de achthonderd meter, die haar zonder welke moei
lijkheden dan ook naar een volgende ronde moest brengen?
Waarom ging de Nieuwvennepse atlete, befaamd om haar in
zicht bij zulke wedstrijden, bekend ook als een loopster, die het
spel tactisch zo handig inkleedt, dat ze, profiterend van het
tempo van anderen een vaak ongenaakbare eindsprint in het
ding kan brengen, waarom ging Ilja Keizer niet meteen mee
de kop van het veld, toen het startschot nog niet eens was
verklonken?
Jo Moerman, atletiekleider en na-
ischouwer: „Ik hield mijn hart
ist, dat ze het niet haalde. Ilja
leeft een zeer ontactische race ge-
jpen". Met een laatste, wanhopige
print finishte zij dan tenslotte toch
is vierde. Moerman hoofdschud
dend: „één seconde te laat, die laat-
t« sprint, en ze ligt eruit".
Ilja Keizer bungelde na de eer-
te boöht achteraan het veld, dar
joh formeerde. Ze bleef daar. Te
Moerman: nijdig „dat is
Ie schuld van haar man. die haar
taint. Die had die opdracht gege-
en. Wat een onzin. Hij dacht zeker,
at zo'n serie maar een beetje spe
en was. Ze had mee moeten draaien
an de kop. Vechten, zoals Gom-
iers deed. Het tempo onderhouden.
>p deze manier vroeg ze om moei-
jjUieden".
Die kreeg ze dan ook. Ilja had
enslotte halswerk om steeds maar
tegenstandiers trekkend, nog in
en redelijke positie voor de eind-
print te komen. Daarbij slipte de
partaan-atlete dan maar net de
olgende ronde binnen. Een vierde
laats, in een qua tijd ook uiterst
iatige serie.
Maria Gommers leed het beter, ze
ertoonde zich voortdurend in de
rarste linie, verdeelde haar krach-
n uitstekend: de snelste eerst»
rade en toen ze lachend was
finished ook de snelste serie-
i: 2.04. Taktisch ook een zeer ge-
lagde race, want de Limburgse,
nauwelijks iets heeft, dat op een
dsprint lijkt, behoefde zich door
onderhouden van dat hoge tem-
in de laatste meters geen zorgen
?r te maken.
Tilly van der Made. tenslotte,
srtte toch. Ze zei: „De doktoren
ibben gezegd dat ik beter was,
taai" dat was ik lang niet. Maai
«neer Moerman vond dat ik, ais
koortsvrij was, maar moest lopen,
mdat ik toch hier was en dan was
tl vreemd als je niet startte. Vlak
»r de start voelde ik me al dui-
tlig. In de race kon ik niets. Ik
td totaal geen kracht meer voor
eindsprint. Néé. op deze manier
as die wedstrijd niet eens een te-
urstelling. Je kon er toch niets van
swaohten?" Niemand had dat ove-
i?ens gedaan.
Tilly van dei- Made, die vijf dagen
inzaam op bed had gelegen, geteis-
erd dooi- een zware griep met
oorfcdurende koortsen, werd op de
erste dag, dat ze zich eindelijk eens
tdeüjk kon bewegen, naar het ste-
ion getransporteerd en aan de
Mijn gezet voor een 800 meter -
race, die ze eigenlijk nooit had wil
len lopen. Tilly van der Made wera
in haar serie dan ook laatste.
LEIDEN De Leidse wielrenner
ïerben Karstens zal op vrijdag 8 no-
mber in Ridderkerk in het huwe-
ijk heden met mej. J. A. Schrijver,
tet huwelijk wordt kerkelijk ingeze-
end door ds. K. Dronkert, gerefor
meerd predikant in Leiden.
(Dooi" Fred Racké i
MEXICO STAD (GPD) Wéér
kreeg Ron Clarke gelijk. Wéér viel
dat gelijk in zijn nadeel uit. Na vijf
duizend helse meters, waaraan voor
een Australiër die bergen slechts
uit toeristische trips kent geen
einde scheen te komen, zat Ron
Clarke tegen een muur, even buiten
het stadion. Binnen het stadion zag
de hele wereld donkere, nog losjes
dansende atleten. Clarke zag het
niet. Clarke staarde voor zich uit
naar een leegte. Een leegte waar
van hij, ondanks alles, niet ha-d ver
moed dat ze zó oneindig zou zijn.
Opnieuw was Ron Clarke vernieti
gend verslagen, terwijl zijn spieren
wel wilden, terwijl zijn hart onstui
mig klopte, terwijl zijn longen niet.
meer konden.
De Australiër, in korte zinnen, te
gen zijn dokter: „Nee, geen zuur
stof. Ik red het zo wel vandaag. Die
inzinking, halverwege. Lood in mijn
benen. Ik kwam er niet meer boven
op. Niettemin had de vechter Ron
Clarke opnieuw gestreden, zoals al
leen hij dat kan.
Ron Clarke had gestreden tegen
de mythe, dat hij alleen maar tegen
de secondewijzer kan lopen. Gestre
den tegen het gerucht, dat hij de
strijd in de laatste fase schuwt. Ron
Clarke had net zo hard gestreden
als de Rus Sviridow: twee blanken,
die het Kenyaanse gevaar niet za
gen, of wilden zien, die de Mexicaan
Martinez niet naast zich wilden dul
den, ofschoon de brave Juan géén
moeilijkheden met de ademhaling
had en dus wel in de buurt bleef.
Clarke en Sviridow joegen in een
wanhoopsoffensief na een kwart van
de vijf kilometer het tempo hoog op
Wilden die anderen dan niet lossen?
Kón er dan geen gat geslagen wor
den? Was Mohammed Gamoudi dan
niet bereid om mee te helpen?
Mohammed Gamoudi was dat wel.
Want ook hij had gezien, dat Kipcho-
ge Keino en Naftali Nabiba Temu
een spelletje speelden. Dat ze het
veld vele kilometers lang vier
misschien wel langzaam maar ze
ker uitputten, om dan, waar de zuur
stof te gering was voor al die laag
landlopers, zelf toe te tasten uit het
reservoir, dat voor hen dan nog
Mohammed Gammoudi verraste I
de Kenianen ov de 5000 meter.
overvloedig is en dat krachten
schenkt voor een niet te beantwoor
den eindsprint.
Gamoudi had dat allemaal be
dacht. Daarom ook deed hij mee.
toen Sviridow en Clarke nog eens en
nog eens demarreerden om de Ke
nianen af te matten. Om hen met
vermoeide spieren naar het punt van
de eindsprint te lokken.
De tactiek slaagde, schitterend
zelfs, Al werden Shiridov en vooral
Clarke er zelf het slachtoffer van
..Maar dat", zei Mohammed Gamou
di later, toen hij Keino en Temu in
een formidabele sprint had be
dwongen en met goud was omhan
gen, „dat is een beetje merkwaar
dige zaak. Die hoogte.het last
toch de één meer aan dan de an
der"
„Zo'n Clarke, die moet daar toch
bijzonder veel last van hebben? Het
moet wel van persoon tot persoon
verschillen, want ik had er niet zo
veel moeite mee. Natuurlijk, die
training in Fort Romeu, die heeft
veel geholpen. Dat wel. Maar een
Clarke verslaan.Ik kan Ron
Clarke van mijn leven niet kloppen
op normale hoogte. Hij is en blijft
de grootste van ons allemaal".
Gamoudi, over de tactiek: „Ik had
gezien, dat de Kenianen in team
verband liepen. Het ging hen erom
de boel bij elkaar te houden, totdat
voor ons de afstand ging wegen en
we toch lucht tekort zouden komen.
Dan zouden zij geen moeite hebben
met hun snelle eindsprint. Ik besloot
dat te verhinderen en met mij die
anderen, Clarke, Sviridov. Nee, we
hadden niets afgesproken, ze hadden
het ieder voor zich begrepen".
Maar niet kunnen uitvcr-en, al
thans, niet allemaal. Alleen Moham
med Gamoudi, hij won. En toch
voelt hij zich niet de sterkste: „Tja,
het viel me zo tegen, dat Clarke er
toch nog af moest. Hij had het schit
terend gedaan. Wat jammer toch
eigenlijk. Ik had zo graag een eind
sprint tegen hèm gelopen
De uitslag van de 5000 meter luidt:
1. en Olymp. kampioen: Moham
med Gamoudi (Tun.) 14.05.0, 2. Kip-
choge Keino (Ken) 14.05,2. 3. Nafta
li Temu (Ken.) 14.06.4. 4. Juan Mar
tinez (Mex.) 14.10.08. 5. Ron Clarke
(Aus.) 14.12.4, 6. Wohib Marsresha
Eth.» 14.17.6, 7. Nikolai Sviridov
(Rus) 14.18.4, 8. Fikru Deguefu
(Eth.) 14.19.0.
Maria Gommers won haar serie
op de 800 m van kop af. Met opge
heven armen ging zij over de
streep.
Goud Zilver Brors
5
v.s
9
3
Rusland
5
7
Hongarije
3
4
Kenia
2
3
Frainterijk
2
0
Roemenië
2
1
Polen
2
0
Engeland
1
2
West-Duitsland
1
2
Australië
1
2
Japan
1
1
Oost -Duitsland
1
1
Zweden
1
1
Iran
1
1
Tsj echo -Slowakij e
1
0
Tunesië
1
0
Nederland
1
0
Oostenrijk
0
1
Ethopië
0
1
Brazilië
0
1
Jamaica
0
1
Mexico
0
1
Finland
0
1
Denemarken
0
1
Italië
0
0
ACAPULCO (ANP) Boudewyn
Binkhorst voelde zich eindelijk ge
lukkig. De Olympische zeilregafta
van Acapulco zou de wedstrijden-
reeks worden voor de lichtweerzei-
lers. De Amsterdamse student zou
zo luidde de mening van de kenners
in Mexico niet behoeven te klagen
over het weer. De eerste fase van de
strijd om de zeiltitels werd echter be-
heex-st door stormachtige wind en
hoge golven. Gisteren, toen de boten
voor de vierde maal de jachthavens
van Acapulco verlieten, stond er ein
delijk weinig wind.
Binkhorst maakte dankbaar ge
bruik van de voor hem gunstiger
omstandigheden en eiste in het veld
van 36 finjollen een alleszins aan
vaardbare zesde plaats op. Veteraan
Cor Groot deed het nog beter. De
bloemenexpediteur uit Aalsmeer
ging in de Drakenklasse als derde
door de finish. Ben Vex-hagen, vijfde
bij de Spelen van 1960 en vier jaar
later in Japan zesde, had ook nu het
gelijk niet aan zijn zijde. De Rotter
damse FD-zeiler kwam niet verder
daix een zeventiende plaats. „We za
ten aan de verkeerde kant van de
sta.xt.lijn", zei bemanning Nico de
Jong triest, „we dachten dat er geen
stroom stond en dat we een goede
koers gekozen hadden. Bij de eerste
boei merkten we dat er wel degelijk
stroom stond. Jammer, juist in zo'n
viercie wedstrijd moet het wat
mee zitten. Dat geeft je vertrouwen
voor de laatste drie races na de
x-ustdag".
De uitslag van de vierde race in de
Finnjollenklasse is:
1. Mankin (Rusl). 2. Albarelli (It).
Klassementleider: Mankin.
5.5 meter-klasse: 1. Sundelin (Zwe),
2. Noven-az (Zwii. Klassementleider
Sundelin. Drakenklasse: 1. Frie-
drichs (VS), 2. Cuneo <Aus), 3. Groot
(Ned.). KlassementleiderFriedrichs.
Sterklasse: 1. North (VS), 2. Jaxxiine
(GB). Klassementleider: North. Fly
ing Dutchmanklasse 1 Pattison (GB)
2. Libor (W. Did). Klassementleideri
Pattison.
Luynenburg en Stokvis, de Ne.-
derlandse twee zonder stuurman,
bereikten de finale. Het kostte het
Nereus-duo wel enige moeite. Na
in hun serie als eerste door de
finish te zijn gegaanmoesten zij
er wel enige tijd hun gemak van
nemen
MEXICO STAD (ANP) Voox
van Ispelen is het Olympisch
okstoernooi eexxleir afgelopen dan
•D zelf ha d verwacht. De Haarlem-
i6r stapte donderdagavond nogal
ptimistisoh gestema in de ring voor
'jn tweede pairtij, niet tegen de Rus
Lsselev, maar tegen de Zuidslavièi
tolov. Die omzetting was het ge-
Vo!g van een blessure van een bok-
waardoor een Ghanees voor de
Weede achtereenvolgende maal een
'Te zou krijgen. Daaorm was er op-
üeuw geloot.
Welnu. Parlov bleek toch een te
froot struikelblok voor Van Ispelen
rechtsvooi-staande Zuidslaviër
^ng in de eex-ste twee ronden de
Nederlandse kampioen in de defen
ce en daardoor raakte Van Ispelen
ver achter om nog een redelijke
hs op succes te hebben. Want Van
Spelen is geen knock-out bokser, hij
UjOfit het louter van de techniek
^bben. Zijn slotronde was een stuk
beter, maar kon hem niet redden.
Hij liet zijn rechtse ongebruikt.
Hoezeer nochtans zijn techniek
nog indruk had gemaakt bleek na
het bekendmaken van cie jury-uit
slag. Twee juryleden hadden een
grote voorsprong toegekend aan
Parlov (60—56 en 59—56), één had
eeix veel kleiner verschil (60-59) en
de beide axxderen waren tot onbe
slist gekomen: 5959 en 5858. Een
van ben gaf daarbij de voorkeur aan
Parlov, de ander aan Van Ispelen.
Teleurgesteld verliet de Haai-lem-
mer de ring en liep snel naar de
kleedkamers. Rudie Luibbex's, die
waarschijnlijk pas dinsdagavonj
voor de kwartfinales in de ring
komt tegen de Mexicaan Rocha
tenzij er weer wordt veranderd
zei het duidelijk: „In een Olympisch
toernooi moet je wat laten zien. Dan
kom je er niet met defensief bok
sen".
MEXICO STAD (ANP) „Niet te geloven", zei
coach Bloemendal, nadat hij met Ruud Stokvis
de boot van de ongestuurde twee had weggedra
gen, „niet te geloven. Eergisteren liepen' we nog
met pap heen en weer om te zorgen dat Luynen
burg tenminste nog iets naar binnen kreeg. Gis
teravond was het nog niet zeker, dat hij zou kun
nen roeien. En nu zo'n prachtige overwinning".
De coach van de ongestuurde Nereus-twee kende
zijn vreugde niet. Dagen had hij in grote onze
kerheid verkeerd. Nadat Stokvis' rugblessure was
genezen sloeg dinsdag de griep toe. Met koorts
lag Luynenburg in bed en een plaats voor de
sterke Nederlandse formatie in de eindstrijden
van zaterdag leek onwaarschijnlijk.
Donderdag, toen de halve finales werden ge
roeid, was de Amsterdamse student nog niet ge
heel hersteld. „Hij was voor tachtig procent fit",
zei dokter Mosterd, nadat hij in de botenloods de
vermoeide Luynenburg aan een snelle controle
had onderworpen. De Nederlanders glunderden.
Na de verwachte eliminatie van de gestuurde
Triton-vier haddexi ze hun eerste ploeg in de fi
nale. Ze konden blijven glunderen. Want ook de
drie Nederlandse boten, die daarna op het water
kwamen, bereikten de eindstrijden. Na de debacle
van de Europese kampioenschappen in Vichy
(1967) was de grondslag gelegd voor een volledig
herstel, niet zozeer de omstandigheid, dat Neder
land. wat betreft het aantal finaleplaatsen, na de
Verenigde Staten, Oost- en West-Duitsland
doch vóór Rusland op de vierde plaats staat,
telt. Vaneen aanmerkelijk groterb elang is de
wijze, waarop de Nederlanders hun halve fina
les roeiden. Stokvis en Luynenburg zorgden voor
de beste tijd van de dag van de tweeën zonder
stuurman, Jan Wienese toonde zich de snelste
skiffeur en de Laga-twee met stuurman eindigde
als tweede, maar alleen omdat de Delftenaren
terecht geen enkel nut zagen in een prestigeduel
met de Oostduitsers.
Een uitzonderlijk zware nederlaag leed Rus
land, dat tot voor enkele jaren nog oppei-machtig
was. Slechts drie Russische boten zullen zaterdag
in actie komen-. De Westduitse journalisten maak
ten eveneens moeilijke momenten door. In de eer
ste wedstrijd van de dag zagen zij de vier van
Neptun Konstonz-Wetzler ten onder gaan. De
Duitse formatie, die 24 uur tevoren een van de
grote favorieten was, werd kansloos toen de griep
twee van de roeiers velde.
Stokvis en Luynenburg grepen de zege dank zij
een fantastische laatste vijfhonderd meter. „Als
we even aanzetten gaan we verschrikkelijk hard",
zei coach Bloemendal met een lach op het door
groefde gelaat. De Oostenrijkers en Autraliërs
konden het tempo niet meer volgen. Terwijl de
Nereus-roeiers in de botenloods herstelden .van de
grote krachtsinspanning, legde chef d'equipe Van
Wimersma Greidanus met de filmcamera de uit
slag vast, die in lichtpunten in letters en cijfers
,op het scorebord kwam. „Het ging hard, vreselijk
hard", was het schaarse commentaar van Stok
vis. „Het ging niet volgens plan, maar de over
winning is er tenminste".
Skiffeur Jan Wienese roeide zijn race op een
wijze, die allerwegen bewondering afdwong. Na
duizend meter leidde hij met twee lengten voor
sprong op de Argentijn Demiddi. De Zuidameri-
kaanse Sculler mocht nog iets van zijn achter
stand inlopen, bedreigen kon hij de Nederlander
geen moment.
Van Nes en Suselbeek hebben de enkele Neder
landers op de tribunes evenmin in onzekerheid ge
laten. Oost-Duitsland, Nederland en de Verenigde
Staten bleken al snel de drie ploegen te zijn, die
zouden overgaan naar de eindstrijd van de twee
met stuurman. De Laga-twee passeerde als eer
ste de duizend meterlijn. Op enkele honderden
meters van de finish zetten de Oostduitsers een
laatste aanval in en omdat ook de tweede plaats
nog ruim voldoende was voor deelneming aan de
finale bleef het Nëderlandse antwoord uit.
Bijzonder tactisch roeiden Droog en Van Dis bij
de dubbel-tweeën. Bij voorbaat stond al vast dat
een derde plaats het hoogst bei*eikbare zou zijn.
Als laatste begon de Proteus-Willem 3-combinatie
aan de tweede kilometer. Op vijfhonderd meter
van de eindstreep lag de boot echter al in tweede
positie. De slotaanval van de Amerikanen maakte
dat Droog en Van Dis toch nog derde werden.
Een onnodig zware nederlaag van de Triton-
vier zette een domper op de Nederlandse vreugde.
Dat de Utrechtse studenten de eindstrijd niet
zouden bereikenw as eigenlijk na de loting al
zeker. Als zesde en laatste, met vele lengten
achterstand, had de ploeg echter niet behoeven te
eindigen. „Toen ze zagen dat ze geen derde kon
den worden", leidde het sombere commentaar van
chef d'equipe Greidanus. „was het gebeurd. Jam
mer, want die zesde plaats was echt niet nodig
geweest.
