Nederlanders kunnen hun tanden niet laten zien Weer echt iets voor een vrouw Bijzonder paprika-hapje Beter beivegen in het huishouden Pil Koffiepraat Rood-wit-blauw Vouwbladen ZATERDAG 21 SEPTEMBER 1968 LDEXTIU* Jantje lacht en Jantje huilt op deze foto's van Het Ivoren Kruis. Jantje 1 mag best lachen, maar Jantje 2 heeft in derdaad alle re den om te huilen met z'n totaal onttakelde kin dergebit. In deze ivelvaartstijd geen uitzondering in Nederland. „Beter bewegen in het huishouden" j$ van de (vele) cursussen die de Stichting Huishoudelijke Voorlichting ten Plattelj organiseert in het werkjaar 68/69 dat i maand begint. Voeding, kleding en m de verzorging van tuin en kamerplant, ontvangen van gasten en het zelf verrlc! van huishoudelijke reparaties komen eens aan de orde in het nieuwe program Bijzonderheden plus adressen van de provinciale commissies kan men te weten men bij het landelijk bureau van de st ting, v. Segbroeklaan 104, Den Haag. men u bovendien met nadruk vertelt d programma bestemd is voor alle huisy wen en voor meisjes van 18 jaar of o ook als ze geen lid van een vrouwen- o{ gerenorganisatie zijn. Hoort u ook bij die vijf procent?" De vraag springt naar voren op het prikbord vol brochures in het wachtkamertje van Het Ivo ren Kruis in Rotterdam, de vereniging die zich al sinds 1910 met mond- en tand- hygiëne bezig houdt. Wie zijn die vijf procent? Een groepje benijdenswaardige Nederlanders: de mensen met een gezond gebit. De overige vijfennegentig procent van de inwoners van Nederland is „tand heelkundig ziek" en lijdt aan tandbederf, door Het Ivoren Kruis met veel overtui ging als „de geniepigste volksziekte" be titeld. Hoe geniepig, dat zou iedereen langzamer hand kunnen weten, na alles wat in de laat ste tien jaar over tandbederf is gezegd en geschreven. Desondanks kan Het Ivoren Kruis nog altijd cijfer- en fotomateriaal ter tafel brengen dat de toeschouwer de rillin gen over de rug jaagt. Foto's van totaal onttakelde kindermondjes waarin het gebit reddeloos verloren lijkt. Cijfermateriaal over de leerlingen van Amsterdamse lagere scho len die regelmatig door schooltand- artsen worden onderzocht en behandeld: slechts twee procent heeft op dertienjarige leeftijd nog een gaaf blijvend gebit. Vlak voor de tweede wereldoorlog was dit percen tage nog dertig. Aangetasté melkkiezen kunnen op vijf- of zesjarige leeftijd vaak niet meer worden ge vuld omdat er al zoveel vullingen gelegd zijn dat er geen houvast meer over is. Kleuters en tieners zijn de zorgenkinderen van de mondverzorging. maar de volwassenen bren gen het er niet veel beter af. Iemand die ziek is consulteert vroeg of laat de huisarts. Iemand die kiespijn heeft ontloopt vaak de tandarts zo lang mogelijk: uit angst, uit laksheid of onverschilligheid. Een on derzoek van gesaneerde ziekenfonds patiënten in Amsterdam heeft uitgewezen dat slechts één op de ruim vierhonderd patiënten op zesentwintigjarige leeftijd nog een gaaf gebit heeft. Nee, de Neder landers hebben weinig reden om hun tanden te laten zien, zoals in de „vijf pro cent folder" van Het Ivoren Kruis wordt opgemerkt. Voor deze Nederlandse Vereniging voor Mond- en Tandhygiëne is er dus nog altijd volop werk-aan-de-winkel: de kruistocht te gen het tandbederf in Nederland gaat on verminderd voort. Op het bureau aan de Rot terdamse Hoogstraat hebben twaalf medewer kers „handen vol werk", verzekert mevrouw J. P. Kasius-Oosterwijk, eerste bureausecre taresse bij Het Ivoren Kruis. „Het werk heeft zich de laatste jaren enorm uitgebreid. Uit de reacties die binnenkomen kunnen we toch wel merken dat het probleem van het tand bederf de ouders in Nederland bezig houdt. We krijgen de meest uiteenlopende vragen binnen. Men wil weten welke tandenborstels goed zijn, en hoe wij denken over elektri sche tandenborstels. Er komen vragen binnen in de trant van: de tandarts heeft dit en dat gezegd, wat vindt u daar nu van. Er wordt ook nogal eens geïnformeerd naar de oplei ding van mondhygiëniste. En heel veel ma teriaal gaat naar scholen, voorlich tingsinstanties en tandartsen". Als hoofd van de afdeling uitvoering voor lichtingsacties van Het Ivoren Kruis heeft zij de „appeltochten" meegemaakt die dit voorjaar onder auspiciën van het Centraal Bureau der Tuinbouwveilingen zijn gehou den onder het motto „Snoep verstandig, eet een appel". Een kreet die wel is blijven hangen: „ons bureau wordt op het ogen blik gewoon geïdentificeerd met die op- pels". Ander hoopgevend verschijnsel: het snoep- verbod dat op sommige scholen is inge voerd. „Het is nog maar een klein percentage, maar het geeft toch moed", vindt mevrouw Ka- sius. „Er zijn ook leerkrachten die hun best doen om het trakteerpatroon te veranderen. Geen zoete snoep op verjaardagen, maar ap pels noten of stukjes kaas. De eerste keer kij ken kinderen daar misschien gek van op, maar later vinden ze het leuk". „Snoep blijft een opvoedingsprobleem, meer nog dan een voedingsprobleem", vindt de heer J. Weevers, directeur van het bureau van Het Ivoren Kruis. Het snoepprobleem is minder eenvoudig dan het misschien lijkt. „Het is een gecompliceerd probleem en de kin- De Noordamerikanen zijn niet langer de grootste koffieverbruikers van de wereld. Vol gens het Panamerikaanse koffiebureau zijn zij door de Europeanen van die plaats ver drongen. In zijn jaarverslag meldt het bureau, dat de Europese koffie-aankopen verleden jaar voor de eerste maal sinds 1914 het gecombineerde Amerikaans-Canadese totaal overtroffen. De Amerikaanse koffie-importen daalden van 23.3 miljoen zakken in 1966 tot 21.9 mil joen zakken in het afgelopen jaar. Zowel Ca nada als West-Europa importeerden in 1967 ongekend grote hoeveelheden. Kenneth W. Burgess, directeur van het bu reau, zegt dat de wijziging een gevolg is van de grotere welvaart in Europa en het feit, dat de jonge Amerikaan in de leeftijdsgroep tot 25 jaar weldra de helft van de gehele bevolking weinig of geen koffie meer drinkt. Ze klagen over de smaak, maar dat komt omdat ze geen goede kop koffie kun nen zetten. Verder wordt in het verslag een daling ge constateerd van het wereldkoffie-overschot in het afgelopen jaar. Door de internationale koffie-overeenkomst waartoe 7 landen toetraden is in de laatste drie jaar veel bereikt om te komen tot evenwicht tussen produktie en verbruik. Daardoor zijn stabiele, goede prijzen tot stand gekomen. Het viel niet mee om het autootje uit de par keerhaven te wringen. Manoeuvreren op vier wielen gaat me nooit erg goed af, en als je dan maar vijftien centimeter speling hebt, terwijl drie ongeduldige automobilisten staan te dringen om het vrijgekomen plekje te veroveren, krijg je het al gauw warmer dan de temperatuur buiten rechtvaardigt. Maar eindelijk kwam ik er toch uit. Terwijl ik opgelucht schakelde en wilde wegstuiven, hoorde ik een dér wachtende automobilisten zeggen: 't Moest verboden worden, een vrouw ach ter het stuur". En ik had hem niet eens geraakt „Zoiets kan alleen een vrouw bedenken", hoorde ik een uur later een zakenman mom pelen. „Tja, trompetten verkopen is nu eenmaal geen vrouwenwerk", meende de volgende dag de bedrijfsleider van een instrumentenfa briek. Zoveel denigrerende uitspraken op een kluitje kan geen toeval zijn. Ik voelde me persoonlijk beledigd en kwam ziedend thuis. „Wat mankeert er aan ons, dat jullie man nen ons niet voor vol aanzien? vroeg ik agressief aan tafel. „Ik kan nergens komen of ik hoor klagen over vrouwen. Jullie zouden, geloof ik, het liefst zien dat wij vrouwen geen deur uit kwamen en alles aan jullie overlieten. Nou, vroeger was dat zo, toen bleven de vrouwen thuis en deden de mannen het werk. En was de wereld toen zo'n paradijs? „De mannen hebben gelijk", betoogde Adriaan. „Zodra vrouwen zich met iets be moeien loopt alles in het honderd, zowel in de politiek als in het bedrijfsleven. Ze den ken dat ze heel wat mans zijn, maar het lijkt op niets". „Zeg op, waarom zouden vrouwen inferieur aan mannen zijn!" riep ik uit. „Omdat ze hun hoofd niet bij hun werk hou den", 'zei Adriaan nuchter. „Ze betrekken elk fenomeen op zichzelf, ze zijn totaal van zichzelf vervuld. Tijdens een interview vra gen ze zich af: zit mijn haar wel goed? Als ze een bon uitschrijven of een artikel inpak ken maken ze zich bezorgd over de vorm en de kleur van hun nagels. Als ze een toespraak moeten houden zijn ze met hun gedachten bij hun korset. Wanneer ze autorijden stel len ze het achteruitkijkspiegeltje zó dat ze zichzelf kunnen zien. Ze witten een plafond deren zelf hebben het er ook moeilijk mee. Ze vinden snoep lekker, maar krijgen te ho ren dat het slecht is voor de tanden. Dat betekent vaak een hele strijd voor de kin deren. Bij de appel-opstelwedstrijd was dat goed te merken. Het „gevecht tussen goed en kwaad" kwam in die opstellen steeds terug". Nederland en België hebben het minste aan tal tandartsen per aantal inwoners. „Over dit tekort gaan steeds meer stemmen op", zegt de heer Weevers. „Het lijkt ook een goed teken dat men minder afwijzend staat tegenover de meisjes-met-de-boor, de den talnurses. Maar preventie blijft de enige op lossing. Met steeds vaker naar de tandarts gaan kun je het probleem van het tandbe derf niet oplossen. Dat begint al bij de kin deren. Het is toch een vreselijke situatie dat bij nauwelijks doorgebroken kinderkiesjes al bederf aanwezig is. Dat is zuiver een kwes tie van voeding". Het „frappez toujours" staat bij Het Ivoren Kruis met onzichtbare letters op de muren geschreven, 't Wordt duidelijk zichtbaar tus sen de regels van de vele folders en brochures die de deur uitgaan en die voortdurend worden gemoderniseerd. „Ze moeten niet al leen tandheelkundig helemaal kloppen, het is even belangrijk om die dingen aantrekke lijk te maken en te houden", zegt mevrouw Kasius. Om misverstanden te voorkomen: het ma teriaal is niet alleen bestemd voor instanties en mensen die met voorlichting te maken hebben. Ook particulieren kunnen, tegen een kleine vergoeding, de brochures, platen, leg puzzels en boekjes van Het Ivoren Kruis be stellen. Een speciale tienerfolder, een boekje over „zorg of verzorging", een instructieve brochure met tandheelkundige voorlichting en opvoeding voor aanstaande en jonge moe ders, over de zo belangrijke zorg voor de melktanden en over verstandig snoepen, om er maar enkele te noemen. Deskundige en aantrekkelijk-verpakte voorlichting die al re sultaat kan hebben dat de kleuters-van-nu hun tanden straks wèl kunnen laten zien. In 1970 zal een miljoen Frangaises de pil bruiken. Op het ogenblik is dat aantal gens cijfermateriaal in Marie-Claire) 25; a 300.000. Ongeveer de helft van de pil]( sters woont in en om Parijs. Vijf procenï deze groep Frangaises is jonger dan tw jaar, tachtig procent is tussen de twintif achtendertig jaar oud, vijftien proceni ouder dan negenendertig. In Groot-Briti nië werd de pil in 1967 al door een mil vrouwen gebruikt. Het aantal vrouwen it Verenigde Staten dat de pil slikt, word; vijf k zes miljoen geschat. Dat is tien; zo hoog als in 1960 toen het prepare circulatie werd gebracht. De „decorating experts" van het Amerika se maandblad McCall's vinden de rood blauwe kleurenmode blijkbaar zo aanloi lijk dat ze hun lezeressen adviseren, ooi woning eens in deze kleuren in te rich Rode wanden bijvoorbeeld voor een kl zitkamer, met rode stoelzittingen en vloe dekking, opgefleurd met kussens en go n nen met rood-blauwe bloemen op witte dergrond. Andere suggesties: wit hout a en witgelakte stoelen, met behang en sto ring in grote wit-blauwe pied-de-poule tieven met rode garneringen, op een vloer met blauwe lopers. Voor de keuken wasbaar behangsel in de tinten van dei kleur, gecombineerd met vaatwerk in i rood, blauw of wit. Voor de entourage de toilettafel gestreept markiezendoek 1 drie modekleuren. Drie nieuwe vouwbladen van het Voor tingsbureau voor de Voeding: 1. In samenwerking met de Nederla -b Bond voor Moederschapszorg en Kindei giëne, de Nationale Federatie voor Huis v delijke en Gezinsvoorlichting en de Stiet v voor Huishoudelijke Voorlichting ten PI; lande de uitgave „De voeding voor klei cv en peuters". Alles over het eten van kiire tussen het eerste en zesde jaar, voorzien recepten, zelfs voor een verjaardagstaart cent). 2. „Rondom ons brood" met veel recepte: tips voor wat er komt kijken om van broodmaaltijd iets goeds te maken. (25 cie€ 3. „Wintergroenten" in een nieuw jasje. 1 »v alleen recepten en tips, ook menu's (25 c< r en als het streperig wordt zeggen ze: „Nou ja, ik ben geen stukadoorik ben maar een vrouw". Ze zijn niet eerlijk. Wanneer iets mislukt verschuilen ze zich achter hun vrouwzijn en als ze succes hebben roepen ze: „Zie je wel dat we zeker zo knap zijn als de mannen! Als je het mij vraagt hébben de vrouwen een levensgroot minderwaardig heidscomplex". „Dat hen door jullie is aangepraat"zei ik boos. „O neen. Wij zijn gemakzuchtig genoeg om al het werk aan vrouwen over te laten, maar dat willen de vrouiven nu ook weer niet. De verantwoordelijkheid schuiven ze het liefst af op onze schouders. Ze willen wél voor vol worden aangezien, maar tegelijk willen ze zich laten verwennen, beschutten, ver zorgen". „Je generaliseert omdat je een vrouwenhater bent, Adriaan". Hij grijnsde hij wist wel beter. Ik ook. Maar zijn onverholen minachting zat me toch danig dwars. Ze zeggen wel eens: laat vrouwen regeren", viel Henk in. „Maar er zijn een paar landen ivaafr vrouwelijke staatshoofden en ministers hun gang mogen gaan en is het in die landen beter geworden? Integendeel. Vrouiven zijn evenmin in staat wereldproblemen op te Lossen als mannen". Dat is ivaar. Maar toch. „Er is post voor je", zeg ik de volgende dag tegen het dochtertje. Marian scheurt de brief open, leest en werpt het velletje achte loos op tafel. „Van Bertie", zegt ze. „Hij kon vorige week niet komen omdat het regende. Maar het re gende helemaal niet!" THEA BECKMAN Een heel apart hapje paprika, het recept is bedoeld voor vier personen. U hebt nodig: 60 g (3 eetl.) Californische blauwe rozijnen 2 grote paprika's 1 ui (plm. 100 g) 2 teentjes knoflook 2 eetl. (olijf)olie plm. 200 g tomaten 200 g gekookte ham of restjes kippevlees 2 theel. gemberpoeder 1 kleine citroen zout en peper naar smaak Voor de saus: 2 eetl. geklopte slagroom 1 eetl. tomatenketchup of -puree Vz theel. zout Wel de rozijnen plm. 5 minuten in ter en laat ze daarna uitlekken. Snijd de paprika's overlangs doormidden,! verwijder de zaadlijsten. Kook de ten plm. 5 minuten voor in ruim water. 1 ze met de bolle kant naar boven goed I lekken. 1 Fruit de gesneden ui en knoflook in olie (plm. 10 minuten). Voeg er de rozijl de gesneden tomaten en ham (of gemberpoeder en het citroensap eetl.) en de -rasp aan toe. Laat alle'i diënten plm. 10 minuten op een lage 1 tebron doorsudderen. De saus: Roer de ingrediënten door elkaar. Vul de paprikahelften met het ham-meD en gameer ze met de saus. Serveren met b.v. stokbrood, luxe broodjd geroosterd brood.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1968 | | pagina 8