Bespiegeling rond het Bruckemuseum in Berlijn .Weet je veel uit wat voor nest zo'n jongen komt? Ideaal gelegen, maar moeilijk te bereiken Dakzitter blijft langer zitten Studenten zoeken kamers. Laten we ons bovenkamertje gebruiken. „De waarheid duidelijk aan het licht" LEIDSOH DAGBLAD M AAM DAG 9 SEPTEMBER i|M WEST-BERLIJN (GPD) Aan de rand van het Westber- lijnse „Grünewald" is een museum geopend, dat geheel gere serveerd is voor een belangrijk facet van het Duitse expressio nisme, n.l. voor de groep schilders die zich tussen 1905 en 1931 in „Die Brücke" verenigden. Het Duitse expressionisme, was in het begin van deze eeuw een heftige reactie tegen de knel lende banden van de samenleving van die tijd. Gezin en staat met hun autoritair karakter hadden de discipline te ver gedre ven. Met een daadwerkelijk alles verscheurende kreet kozen de jonge kunstenaars van toen de vrijheid, vernielden ze de be staande vormen. gen lithografisch werk. Vijf Jaar la- j ter gaf het museum Folkwang in Es- I sen een uitvoerig overzicht van de groep, zoals zij tussen 1905 en 1913 bestond. Het nieuwe museum in Berlijn zal in de toekomst zo veel mogelijk hei-bergen, wat met „Die Brücke" in verband staat. (Er is nu ook al een stoel van Kirchner te zien). In een nieuwe vleugel, die nog niet geheel gereed is. zal de grafi sche produktie een plaats krijgen. Inplaats van met de vertrouw de bronnen van het gezag identi ficeerden zij zich voortaan met het geweld van de natuur, met de oerkracht, met het bovenaard se. Hun voorbeelden waren in de eerste plaats Vincent van Gogh, en de primitieve kunst van Afrika en Oceanië. Ook verdiepten zij zich in laatgotische houtsneden, die opvielen door hun primitieve zeggingskracht en de vreemde manier waarop er met perspectief en ruimte werd omgesprongen. De „Briicke-groep" ivas de eer ste expressionistische beweging in Duitsland. Ze ontstond in 1905 in Dresden. Kirchner, Heckel en Schmidt-Rottluff waren gymna sium-leerlingen in Chemnitz. Pechstein was in die tijd leerling decoratieschilder. Otto Muller leerling bij een lithograaf Kirchner In de eerste Jaren wierpen de le den van de Brückegroep zich op de houtsnede en hun werk was van el kaar nauwelijks te onderscheiden. Hun hoogtepunt bereikten de kunste naars nadat ze naar Berlijn waren verhuisd, en hun eigen signatuur ge vonden hadden. De grootste onder hen was ongetwijfeld Ernst Ludwig Kirchner. Hij bleef als enige tot aan zijn zelfmoord in 1938 consequent ex pressionist. Van Kirchners' werk is in het nieuwe museum in Berlyn jammer genoeg nog niet al te veel bijeenge bracht. Wel wisten de organisatoren al de hand te leggen op het uit 1913 stammende „lm Cafégarten". De meest recente aankoop was het reus achtige „Fr&uen nr. Bade", dat de bezoeker bij het binnenkomen het eerste opvalt. Het is niet de schuld, maar een consequentie van de verdiensten van Karl Schmidt-Rottluff. dat het museum op het ogenblik nog de in druk maakt een speciale Schmidt- Rottlutf tentoonstelling te zijn. Schmidt-Rottluff is tezamen met Heckel de enige no.z levende Brücke- schilder en de nu nog steeds in Ber lijn wonende en 84-jarige oude heer besloot zijn hele schilderijenbezit aan de stad af te staan. Bejaard echtpaar door kolendamp omgekomen WINTERSWIJK (ANP) De heer J. W. Westerum (81) en zijn vrouw H. W. Deunk (76), zyn vermoedelijk zaterdagavond door kolendampver giftiging om het leven gekomen. Gis teren werden zij dood in hun woning in Winterswijk aangetroffen door een zuster van de overleden vrouw. Om dat toen het licht nog brandde en de tv aanstond wordt aangenomen, dat het bejaarde echtpaar reeds de avond tevoren het leven verloor. BOSKOOP Hoewel het aan vankelijk het plan was, dat de Bos- koopse „dakzitter" Bertus Korbijn uit Benthuizen, vanavond omstreeks zes uur zyn verheven zitplaats op het pand aan de Zijde zou verlaten, heeft hij de wens te kennen gege ven er zo mogeljjk nog 24 uur aan vast te plakken, waardoor hij het record dakzitten nog scherper wil stellen. Uit de belangstelling, die vooral gistermiddag rond bet Raadhuisplein was te zien, viel op te maken, dat er iets bijzonders aan de hand was. Velen maakten van de gelegenheid gebruik hun gaven te storten in de in café 't Stadhuis opgestelde „pot" voor de dakzitter. Een ernstig bezwaar van dit idea le museum is. dat het vanuit de stad bijzonder moeilijk te vinden is. Het is de moeite van de expeditie meer dan waard. Men kan hieruit begrij pen, dat het de waarheid te duide lijk aan het licht Dracht, een onrust bloot legde waarvan men niet wilde weten. Het Briicke-museum in Ber lijn: „Kreet tussen de denen". Ook Heckel stelde grote schenkin gen in het vooruitzicht. Zo begon men twee jaar geloden aan de bouw van een .introvert" museum, zoals de architect Werner Dittmann het noemt, dat temidden van de denne- geur en het geritsel van de bladeren een monument moet worden voor een van de heftigste en meeslepend- ste kunststromingen uit de Duitse historie. Eind vorig jaar kwam het bouwwerk gereed. Het had geen pfenning meer gekost dan was be groot, namelijk 1,1 miljoen mark Na een eerste grote tentoonstelling wordt nu een viste collectie ge bouwd. waarby men gedeeltelijk af hankelijk is van de goedgeefsheid van de kunstbezitters. Aan de ande re kant werden enige belangrijke aankopen bekostigd uit de opbreng sten van de „Zahlenlotto", het van hogerhand gecontroleerde officiële Duitse gokspel. Duits fauvisme Sommige kunstexperts spreken met betrekking tot de Brücke liever van .Duits fauvisme. Het in Frank rijk als reactie op het impressionis me ontstane fauvisme mist echter het mystieke karakter dat kenmer kend is voor de manier waarop de Duitsers hun diepgewortelde pro blematiek probeerden af te reage ren. Niet alleen de vormen zjjn meer samengesteld in het werk van de Duitsers, ook. hun kleuren zjjn bruta- j Ier en naast elkaar gezet om het oog pijn te doen, te shockeren. Het fau- I risme is speelser, eerder decoratief van aard. Evenals het Franse kubis me, dat ook van de aanvankelijke destructie van de vormen uitgaat, is het fauvisme eerder geneigd op nieuw aan het bouwen te slaan met de brokstukken van de vernielde conventie. Deze onderscheiden zyn van be lang omdat enige Brückeschilders, vooral Schmidt-Rottluff en hier van ztfn vele voorbeelden in Berlijn te zien in latere Jaren tot het fau visme neigden. Een goed voorbeeld daarvan zijn de uit 1925 stammende en overigens na een Italiaanse reis ontstane „Schwertlilien". De stijl is hier al zachter, decoratiever, maar toch schuilt er nog iets van de oer-expressionistische spankracht in de grillige vormen van de irissen Zuiver fauvistisch echter is de overdonderende pracht van een pri mair soort geel, dat als een onstuit bare waterval op de toeschouwer af komt. Dit is geen noodkreet meer, maar een juichkreet en hierin is Schmidt-Rottluff een van degenen, die uit het expressionisme is wegge komen. (Een bittere grap wellicht op te merken dat Kirchner die tot het eind toe expressionist bleef zelf moord pleegde) Het is interessant dat dit Duitse expressionisme in zijn dolle ernst, zijn mystiek, zijn teruggrijpen op de late middeleeuwen, het fascistoïde Duitse burgerdom van de dertiger jaren toch in het geheel niet beviel. Weinig schilders in Duitsland zijn door Hitier en zijn kunsttrawanten zo geteisterd als de kunstenaars van „Die Brücke". Zonder uitzondering hingen zU op de beruchte tentoonstelling van 1937 in MUnch'M'-, waar de fascisten en hun aanhang wraak namen op wat zij niet begrepen en wat zij „entarte- fce Kunst" noemden. Schmidt-Rott luff en Heckel kregen een schilder verbod door de Gestapo persoon- lijk gecontroleerd evenals Emil Nolde, wiens deelgenootschap aan „Die Brücke" van korte duur was. j Hun schilderijen werden in beslag j genomen, evenals die van Kirchner j die in Zwitserland woonde en geen lijfelijke last ondervond, tegen de j gang van zaken echter geestelijk i niet opgewassen bleek. Maar ook de grote Lovis Corinth, de leider van de Duitse expressio nisten, had in 1914 de Brücke-schil- ders nog een „hottentotsche naïvi teit" verweten en had hij gesproken over een „oppervlakkig gespeel voor blasé-intellectuelen". Expressionisten Na de tweede wereldoorlog kregen de Duitse expressionisten weer de aandacht die zij verdienden. In 1953 werden in Hannover de beroemde „Jaarmappen" tentoongesteld. die I de leden van de Brücke elk Jaar voor hun leden samenstelden uit ei- Jan Hendriks, 20 jaar, middelste zoon van de warme bakker uit Gorinchem. Jan wil graag rechten studeren, maar studeren is er niet bij zolang hij geen kamer heeft. Net als 19.863 andere studenten. Zomaar een kamer, want studenten zijn niet veel eisend. Een vlot lopende kraan, genoeg ruimte om een boek in te kunnen openslaan, wat vrijheid, wat licht, wat leefbaarheid is hun de huur dubbel en dwars waard. Vóór dat je het weet zit er iemand op dat kamertje boven waarvan je niks afweet. Een student, ja, dat wel. Maar voor de rest... weet je veel wat je in je huis haaltJe hoort zoveel. En niet van die beste dingen. Kijk naar die demonstraties op de TV. Studenten! Die verhalen over feesten en nachtbrakerij. Studenten! En toch... uw dokter was ook student (en nog niet zolang geleden zelfs). De man die de brug ontwierp, waardoor u nu elke dag een kwartier eerder thuis bent, was er een. De man, die probeert iets aan luchtvervuiling te doen, óók. De lyceumleraar van uw dochtertje... allemaal waren ze eens student. Net als de jongen die straks bij u aanklopt voor een kamer. Vergeefs? Ach.u bent er toch zeker zelf bij als u uw kamerbewoner kiest. Bel even naar het plaatselijke Studenten Huisvestingsbureau voor informatie. U kunt dan gelijk te weten komen wie u in huis haalt en wat de gangbare huurprijzen zijn. Publikatie aangeboden door dit blad in samenwerking met de Stichting Ideële Reclame. 08d3j§ Amsterdam: Weesperstraat 51, Tel. 020-225771 of De Boelelaan 1115 Tel. 020-730944 tst. 3000 9 Delft: Oude Delft 95, Tel. 01730-25581 tst. 4 Groningen: Oude Kijk in't Jatstraat 24/10, Tel. 05900-27578# Haarlem: M.A.I.-bureau Stationsplein 2, Tel. 023-14004 Leiden: Stationsplein 10, Tel. 01710-48333 tst. 4009 Rotterdam: Seven Seas. Parkhaven21. Tel. 010-112294 Tilburg: Hogeschoollaan 225, Tel. 04250-70960 Utrecht: M.A.I.-bureau Uitgang C.S. Tel. 030-22428.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1968 | | pagina 6