let publiek reageert
niet altijd
Twee sterke
jonge keepers
„Bij Lugdunum zal ik
het wel volhouden"
'Relaas
van een i
lastige I
speler
Hf
Eü'
HANS VAN DER STARP,
"DSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD
41
Links Anton Marijt, rechts
Gerard Duyndam.
(Foto's LD/Holvast)
<rek met twee steunpilaren van het eerste elftal van
iijk, Gerard Duyndam en Anton Marijt. Duyndam, 22
<eelt in het roodwitte team op het middenveld. Hij is
inisch knappe voetballer, die hard werken niet schuwt\
•nstelling tot Gerard zou de 20-jarige Anton Marijt
ar een andere vereniging (betaald wel te verstaan)
Hij heeft in onderhandeling gestaan met RCH, maar
het laatste moment van een contract af. Hij vervult bij
vijk een belangrijke taak als laatste man in de centrale
■■jging. Heeft de neiging met de bal aan de voet naar
}e trekken, hetgeen hem door oefenmeester Van Duijl
"j:kelijk is verboden. Hier volgt het gesprek:
taan jullie tegenover trai-
Duyl?"
ty is hier nu 13 jaar. Hij
goed, maar op de training
je het toch zelf doen. Bo-
n wen je aan zo'n man en
rord je gemakkelijker. Je
'oor je zelf al zeggen, dat
jen dat laat ik. Dat gebeurt
j>y ons. Jan v. d. Lippe is
I leler".
ilk zou best wel eens onder
«3jder willen trainen".
'ie Weijers?
_Jj heeft één wedstrijd mee-
ü^n de landscompetitie en is
under meer naar SJC over-
i. Hij had nog alle tijd om
lil doen. Ik begreep het niet.
'linden goed met elkaar op-
m. Onder elkaar vormen
I leuk ploegje. Maar ja. de
zich wat meer in dan de
IjDat moet gewoon in je ziit-
andere clubs knokken ze
meer voor. Ik heb altijd het
die jongens er de hele
toe leven.
geloof niet. dat het ver
in Arie onze prestaties heeft
Jed. Het is niet zo onver-
gekomen, want mijn broer
•v. wist er al een tijdje van
P-
Anton: „Het is nu wat veranderd.
De elftalcommissie bestaat nu uit
twee man en de trainer kan nu
ook zijn zegje doen. Ik vind.
dat ze de elftalcommissie dit jaar
verwaarloosd hebben. Op de kam
pioensreceptie werd zij helemaal
niet genoemd. Het schijnt tussen
bestuur en elftalcommissie niet zo
best te boteren, maar daar hoef je
op een receptie toch niets van te
laiten blijken".
Ger: „Er wordt bij ons ook te veel
de indruk gelegd op het eerste
elftal. De andere teams tellen ge
woon niet mee. Toen ik nog in
het tweede voetbalde, kenden ze
me niet. Nu speel je in het eerste
en is het Gerard voor en Gerard
na. Kijk maar naar Antons broer
Kees. Hij heeft tien jaar in het
eerste gespeeld. Nu gaat hij wat
afzakken, speelt in het tweede.
Ze vergeten hem".
Anton: „Ze kijken bij ons alleen
maar naar de slechte dingen. In
de rust zeggen ze altijd, het gaat
niet best, of waardeloos, of jullie
moeten er meer aan doen. Er
zijn in een wedstrijd toch ook
mooie dingen".
Ger: „Het publiek bij ons reageert
niet ailtijd prettig. Tegen IJssel-
meervogels b.v. staan er 500 Spa
kenburgers en 3000 Noordwij kers
langs de lijn. Maar je hoort allleen
de Spakenburgers. In de uitwed
strijd tegen Arnemuiden stonden
we na 20 minuten met 20 voor.
We overspeelden ze gewoon. Maar
na de hervatting ging dat Ame-
muidense publiek joelen. Die jon
gens werden toen naar de over
winning toe geschreeuwd. Het re
sultaat was, dat we nog net gelijk
konden spelen: 22. Kijk, dat mis
je nu hier".
Waarom zit er van de kam-
pioensploeg Noordwijk niemand
bij de zaterdagselectie?
Ger: „Het is onbegrijpelijk. Anton
b.v. hebben ze nog nooit een kans
gegeven. Vooral deze winter draai
de hij zeer goed1. Misschien komt
dat door zijn broers, die bij de
heren niet zo best dbaan aange
schreven".
Anton: „Daar heb ik toch niets
mee te maken".
Ger: „De kunst is om er één keer
bij te komen. Dan zit je goed, tot
dat je met voetballen stopt. Neem
nu Bab Kralt, die dit seizoen
ruim twee maanden niet had ge
voetbald. Hij werd toch opgesteld.
Wat mij betreft, ik loop voor het
nationale team op een wat onge
lukkige plaats. Kiel en Laks, die
op het middenveld spelen, zijn
zeer goede voetballers. Maar dat
ze Anton nog nooit hebben gese
lecteerd
Wat verwachten jullie van het
komende seizoen?
Ger: „Ik geloof, dat de competitie
iets lichter is. De wedstrijden te
gen Quick Boys zijn erg leuk".
Anton: „We winnen van Quick
Boys. We zijn op dit moment ster
ker".
Ontzien jullie je voor de voet
ballerij?
Anton: Ik rook en ik drink niet.
Ik leef vrij serieus.
Ger: Ik vond voetbal een aardige
vrije tijdsbesteding. Ik kan me er
ook wel helemaal voor inzetten,
maar ik laat er niet alles voor
staan. Ik heb bovendien erg zwaar
werk, waar veel toekomst in zit.
Roken en drinken doe ik matig. Ik
heb beslist wel wat voor mijn
sport over, maar om radicaal te
zeggen, ik gooi mijn sigaretten in
zee of ik bemoei me niet met de
s, nee, dat toch niet
M. Kantebeen
tlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllil
lit
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^
jullie van de lands-
verwacht?
■e dachten, dat we wel wat
poor de dag zouden komen,
(ftal is wel wat minder dan
of vier geleden. Toen
we vooral een betere aan-
o^jwaar ik geloof, dat de ach-
*cle nu sterker is. Wel heeft
érder V. d. Meulen zyn bes-
fnW gehad. Hij had dit jaar
teun aan Anton. Hij1 heeft
^If'oeite met het positiespel,
flien hebben we tegen een
ploegen gespeeld, die di-
de voorhoede een
ïtje hebben staan. Een
Spelmaker en zo'n speler is
jk te dekken. Verder heb-
e Jaap van Kesteren in de
sede lopen, een moeilijk ge-
kunt wel zeggen: een goe-
étballer moet overal kun-
Dpen, maar dan stond hij
back, dan linksback, dan
ai ten. Die jongen weet op
jatst zijn plaats niet meer.
heeft hij veel mee: zijn
kan goed schieten. Asl hij
jdje in'de voorhoede loopt,
bij meer doelpunten ma-
We hebben ook met een
jeugdspelers moeten aan-
r\s: Hazenoot en Albert
iderman. Ze zijn nog een
mmï licht, maar je moet er al-
1 inkomen. Spaanderman
left het. We hebben nog wel
spelers, die op de nomina-
^kan voor het eerste elftal:
^^rink en Barnhoorn. Daar
i elftalcommissie nu al reke-
mee moeten houden, want
aanderman gaat halverwe-
seizoen emigreren".
is het contact tussen spe-
Q commissies?
I: „We bemoeien ons er niet
ie".
|,Je vangt wel eens wat op,
irlyk. Vorig jaar heeft het
gespannen De elftalcommis-
lijf man) zou bedanken. De
Ar had niets te vertellen. De
pommissie stelde 'n elftal sa-
ïn dat ging voetballen.
ADVERTENTIE
„De mensen denken, dat ik altijd
nog op stap ga. Maar dat is he
lemaal niet meer het geval.
Door niyn werk is voetballen
een bijzaak geworden, hoewel ik
het nög graag doe. Ik zal er ook
alles voor over hebben om Lug
dunum hogerop te brengen."
De 24-jarige Hans v. d. Starp (te
gelzetter van beroep), één van
de meest talentvolle en tegelijk
omstreden voetballers van Lei
den. is weer in het nieuws geko
men door zijn overschrijving
van LFC naar derdeklasser Lug
dunum. Hij vertoeft op het mo
ment, dat we een gesprek met
hem hebben nog in zijn ouderlij
ke woning aan de Hogewoerd, in
hetzelfde huis waar eens de ver
maarde Piet Paaltjes Haver-
Schmidt) zijn verhalen schreef.
Inmiddels is Hans getrouwd en
heeft zich in Leiden-zuidwest ge
vestigd. Het lijkt, dat de grilüge
voetballer van weleer zich in
gunstige zin heeft ontwikkeld,
hoewel het nog steeds frajppant
is zoals in het gesprek meer
malen naar voren komt hoe
gemakkelijk hij in conflicten
verzeild raakt. „Als het goed
gaat, heb dk er alles voor over,
maar wanneer er narigheid
toomt, interesseert het me niet
meer en schei ik er mee uit.
Wordlt er dan achteraf gepraat,
nou dat weet ik wel, dan ben ik
eigenwijs. Zo ben ik nu eenmaal.
Op het ogenblik is het misschien
wat minder. Ik verwacht het in
ieder geval bij Lugdunum vol te
kunnen houden."
,3ij UVS heb ik mijn mooiste
voetbaltijd gehad. Een kam
pioenschap meegemaakt, dat
was nog in de periode van Her-
bert Zuma. „Maar ja," gaat hy
verder, „er kwamen wat strub
belingen en ik ben naar LFC ge
gaan. Daar heb ik het ook best
naar mijn zin gehad. Ik heb trou-
wens voordat ik naar LFC ging
nog een paar oef en wedstrijdjes
voor Haarlem gespeeld.
Smit bood me een contract aan.
Het leverde me gemiddeld 100
gulden per week op. Verloren we
een wedstrijd, dan kregen we
geen cent. En wanneer ik een
paar maal per week naar Haar
lem moest reizen om te trainen,
kwam ik 's avonds pas om
twaalf uur thuis. Dat was dan
voor f 15 per avond. Ik heb toen
gezegd, mijne heren, daar ga ik
niet voor voetballen.
LEIDEN
tLEMiUKKSTRAAT 115-117
In die tijd ging ik na de wedstrij
den van UVS naar de Grot (daar
heb ik ook mijn vrouw leren ken
nen). Daar kwamen ook de jon
gens van LFC. Er groeide een
steeds nauwere band en op een
dag ben ik met een paar LFC-
ers naar secretaris Miss aar ge-
Er is een hardnekkig gerucht
geweest, dat je vlak voor een
wedstrijd nogal wat sterke drank
gebruikte.
„Ach, de mensen kletsen maar
raak. Dat was na de wedstrijd
tegen De Mussohen, geloof ik.
Zaterdagavond was ik met een
paar vrienden op stap geweest.
Maar toch lag ik precies om 11
uur in bed. De volgende morgen
zijn we een kop koffie gaan drin
ken in een café. We zijn daar
blijven zitten tot een uur of één.
De spelersbus was al weg. want
we moesten om 2 uur in Rotter
dam spelen. We (Reinier de Wit
en ik) kwamen met een perso
nenauto om vyf over half twee
aan bij De Musschen. De jon
gens waren al omgekleed. Ze
gingen natuurlijk tegen ons te
keer, maar we hebben nog wel
gespeeld."
Waarom ben je vorig seizoen
bij LFC niet meer
„Omdat ik niet meer trainde. Het
was door mijn werk eenvoudig
onmogelijk. LFC heeft me nog
voorgesteld alleen zaterdags te
trainen. Van der Moer zou dan
komen, want zeiden ze, jij hoeft
niet zó te trainen, je kan heus
VOOR UW GEHELE
VOETBALUITRUSTING
Lange Mare 104 - Tel. 23827
Leiden
Recht t.o. bushalte N.Z.H. en
Maarse en Kroon
SASSENHE1M/KATWIJK
Twee jeugdige doelverde-
digers uit het zaterdagvoet
bal hebben in de afgelopen
competitie sterk de aandacht
op zich gevestigd: Gerrit
Vooys (Quick Boys) en Henk
Schellingerhout (Ter Leede).
Zij beiden hebben een aantal
zaken gemeen: beiden verte
genwoordigen een vereniging
uit de hoogste klasse van het
zaterdagvoetbal, beiden zijn
jong en ambitieus, terwijl ze
eveneens overeenkomst ver
tonen in de neiging hun hei
ligdom wat nonchalant te
verdedigen. Wat echter he
melsbreed met elkaar ver
schilt is de manier, waarop
zij tot dezelfde hoogte zijn
geklommen.
wel meedraaien. Ik heb tegen
Holswilder gezegd, wanneer de
tijd verandert in verband met
mijn werk, dan kom ik u dat wel
zeggen. Maar zover is het niet
gekomen. Ik kreeg ruzie met
Leo de Jong en ik nam me voor
niet meer met hem te voetbal
len. Het bestuur is toen bij me
geweest en ook coach Beunen.
Leo de Jong belde op, dat hij
ook kwam. We hebben op een
zaterdagochtend bij mij thuis zit
ten praten en we zijn later op de
dag nog ergens een biertje gaan
drinken. Toen het avond was.
waren we nog even ver. Ik ben
er toen radicaal mee gestopt.
Piet de Jong, mijn grootste vriend
bij LFC, heeft alles geprobeerd
om mij in het elftal te houden.
Maar ik heb nee gezegd. Ik heb
trouwens geen enkele aspiratie
meer om hogerop te gaan voet
ballen. Ik kan veel meer berei
ken met. mijn werk. Dat wil niet
zeggen, dat ik er niets meer aan
zal doen. Ik wilde aanvankelijk
op zaterdagmiddag gaan voet
ballen, maar via Gijs Collé ben
ik met Lugdunum in contact ge
komen. Gijs heeft voor mij'geïn
formeerd, hoe men bij Lugdu
num over mijn eventuele komst
dacht. Ik hoorde later, dat ze
het wel leuk .vonden. Na de
vriendschappelijke wedstrijd
Lugdunum—Roodenburg. waar
naar ik was gaan kijken, heb ik
een uurtje in de bestuurskamer
zitten praten over allerlei dingen
en toen heb ik het overschrij
vingsformulier getekend. Lugdu
num heeft een jong elftal. Ik ge
loof of ik ben er eigenlijk van
overtuigd, dat we dit jaar kam
pioen worden!"
M. Kantebeen
ADVERTENTIE
GERRIT VOOYS
Gerrit Vooys, 20 jaar, gehuwd, is
stuurman op de kleine vaart en
woonachtig in Noordwijk. De Kat-
wijker, 1.&7 m lang, laat fysiek
een zeer krachtige indruk achter.
„Ik ben al van mijn achtste jaar
lid van Quick Boys. Ik begon bij
de pupillen als rechtsback, maar
ik maakte in een wedstrijd drie
maal hands, wat ons evenzovele
strafschoppen kostte. Ze hebben
toen tegen me gezegd: ga jij maar
keepen. Ik ben ook voortijdig, op
mijn zeventiende jaar, naar de se
nioren overgegaan. Dat kwam niet
direct door mijn prestaties, maar
dooa- mijn lengte. Tijdiens een ju
niorenwedstrijd kwam er een veel
kleinere tegenstander op me af.
Hij schrok zo van me, dat hij te
rugging. Ik kwam eerst in het
vierde,toen het derde, het tweede
en in januari 1966 speelde ik in het
eerste."
Henk Schellingerhout, 21 jaar,
elektro-monteur in Leiden, woont
bij zijn ouders in Kudelstaart
(vlakbij Aalsmeer). De Sassen-
heimse doelman heeft een veel
minder imposante lichaamsbouw
dan zijn Katwijkse collega. Hij be
schikt over een flitsend reactiever
mogen. Voornamelijk door zijn nog
wat onervaren optreden wordt hij
wel eens betiteld met fijndoel
man." „Ik ben toevallig twee jaar
geleden bij Ter Leede terecht ge
komen. Voordien deed ik aan korf
bal en volleybal. Een kennis, een
Ter Leede-supporter, zei tegen me,
dat ze in Sassenheim met een
keepersprobleem tobden. Ik ben
toen lid geworden van Ter Leede.
Gevoetbald had ik nog nooit. Ik
kwam tegelijk met Van Leeuwen,
die tot halverwege het vorige sei
zoen in het eerste onder de lat
heeft gestaan. Ik ben In het twee
de begonnen en speelde na ander
half jaar in het eersite. Trainer
Tonnie Kantebeen heeft me flink
onder handen genomen. Alleen in
de eerste wedstrijden heb ik wat
last van zenuwen gehad, maar
vergeet niet, dat ik onder een ze
kere druk speelde. Ter Leede had
achter elkaar met grote cijfers
verloren. Toen kwam ik erin. We
wonnen de eerste twee wedstrijden
met 10. Dat gaf direct vertrou
wen. Verder is het nogal wissel
vallig gegaan. Het ls maar goed,
dat ze in Aalsmeer niet weten, dat
ik voetbal. Ze zouden dan allang
bij me aan de deur zijn gekomen.
Ik wil daar niet naar toe. De on
derlinge verhoudingen zijn er niet
zo best."
Zowel Gerrit Vooys els Henk
Schellingerhout koestert voor het
komende seizoen wel enige ver
wachtingen.
Vooys: ,Ik heb aspiraties om ho
ger (lees: betaald) te gaan spelen.
Als ik de kans krijg, zal ik het ze
ker doen. Ik ga dan een baantje
op de wal erbij zoeken. In septem
ber krijg ik namelijk een vaste
baan als stuurman. Dan vaar ik
's maandags uit en kom zaterdags
terug. Ik kan dus helemaal niet
meer trainen. Ik weet niet of ik
me dan nog kan handhaven. Toch
hoop ik dit jaar in het Nederlands
zaterdagteam te komen. Ik heb nu
tweemaal reserve gestaan. Ik ver
wacht het ook wel een beetje, hoe
wel Wim van Vlaanderen erg goed
is. Ik zou trouwens veel beter kun
nen, wanneer ik een paar maal in
de week stevig onder handen zou
warden genomen. Dat vind ik het
nadeel van trainer Westhoven, je
la-ij gt geen keepenstraining. Ook
bij Wallaart kreeg ik dat niet. Bij
het Nederlands elftal was dat wat
anders. Evert Sterk gaf mij een
aparte training. Ik kon het soma
niet eens volhouden."
SchellingerhoutIk wil er dit sei
zoen wat harder tegenaan gaan.
Eens kijken of ik niet in een ver
tegenwoordigend elftal kan ko
men. Vorig seizoen heb ik het met
de training wat laten zitten, ge
middeld één maal per week. Ik
moet er vooral op letten, dat ik in
het doel niet te laconiek word. Ik
kom natuurlijk nog veel routine te
kort, de feeling voor het uitlopen
en ook het dirigeren van de verde
diging. Ik weet, dat ik beter kan,
omdat ik me vorig seizoen niet
voor de volle 100 heb gegeven.
Het zou voor mij goed zijn, wan
neer ik wat steviger werd aange
pakt. Voor het betaalde voetbal
ben ik op het moment nog niet
rijp. Ik voel er ook nog weinig
voor. Misschien, als alles goed
gaat, over een jaar of twee. Ik
sport graag. Ik basketbal nu ook
HENK SCHELLINGERHOUT
nog, maar voetbal bevalt me tot
nu toe het beste. Ik besef, dat je
met voetbal zekere risico's loopt.
Zo heb ik tegen GSV een trap te
gen mijn neus gekregen. Ik ben er
niet mee bij een dokter geweest en
hij is helemaal scheef gegroeid.
Zo word je wat voorzichtiger. Ik
trap nu liever de bal weg, dan dat
ik mijn hoofd ervoor gooi
M. KANTEBEEN.
