Wethouder Sannes en de sport
Elftal
zonder
sterren
Door die financiële rem kun je niet doen
wat je van plan bentje moet wachten en dat
werkt wel eens frustrerend'
FUSIES AAN
\k
DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD
15)
l houd
iet van
reten,
ant die
loet je
ïker als
ethouder
muien
aar-
ïaken
Sinds 1962 beheert de heer S. Sannes (P.v.d.A.) als wethouder in
Leiden de portefeuille van Onderwijs, Cultuur en Sportzaken. Een
belangwekkend drieluikwaarvan het laatste onderdeel, zoals hij
zegttevens zijn hobby is. Wie de heer Sannes (47) in de gemeente
raad gadeslaat, neemt de indruk mee naar huis van een rustige,
bedachtzaam, zij het nogal somber getinte particulier. Die rust en
dat bedachtzame blijven ook in een persoonlijk gesprek de boven
toon voeren, de somberheid maakt plaats voor een vriendelijke
mededeelzaamheid, die de perken overigens nimmer te buiten
gaat. „Ik houd niet van kreten, want die moet ik zeker als ivet-
houder waarmaken en de praktijk zou leren dat dat niet altijd
mogelijk is. Dan zit je", zo legt hij zijn voorzichtigheid uit.
Voor de heer Sannes wethouder
werd, was hij verbonden aan de
accountantsdienst van het mi
nisterie van Landbouw. In 1958
werd hij raadslid. In zijn jonge
jaren heeft hij gevoetbald (in
het Groningse GW), gekorf
bald en getafeltennist (in het
Leidse Scylla). Al heel vroeg
koesterde hij een grote politieke
belangstelling, die hij op zijn
21ste jaar (1946) in de PvdA on
derbracht.
Het aantrekkelijke van het wet
houderschap vindt hij: „Je bent
nauw betrokken bij veel wat er
in de' gemeente gebeurt. Je
staat nog vrij dicht bij de uit
voering van plannen en ideeën.
Het is nog allemaal te overzien,
in tegenstelling bijv. met het
werk van tweede-kamerleden.
In mijn vorige beroep zat ik al
tijd te pluizen in zaken die tot
het verleden behoorden, hier
help je mee vooruit te denken."
Het trieste: „Je hebt het tijd
stip van de uitvoering van de
plannen niet meer in eigen
hand. Als de raad.een voorstel
heeft aanvaard dan* zou ik
graag direct aan de slag gaan
om het zo vlug mogelijk te rea
liseren. Maar zo gemakkelijk
gaat het niet. We hebben te ma
ken met die rem op de gemeen-
te-financiën. Iets ellendigs. Je
moet dan wachten en nog eens
wachten. Je kunt dan gewoon
niets doen, maar de mensen be
seffen dat lang niet altijd. Hard
willen opschieten en niet kun
nen. dat werkt wel eens frustre
rend moet ik zeggen."
Er is wel eens beioeerd dat
er in de gemeenteraad te wei
nig mensen zitten, die verstand
van sportzaken hebben. De dis
cussie over sport in de raad is
niet bepaald indrukwekkend.
Versnel en v. d. Vliet doen er
iets aan. maar van anderen
hoor je nauwelijks iets.
De heer Sannes: „Er zijn zeker
wel meer raadsleden op te noe
men die geïnteresseerd zijn in
de sport in Leiden. Voor mijn
eigen fractie voert Versnel het
woord op sportgebied, maar an
deren weten er heus wel het no
dige van. De kwestie is dat el
ke fractie voor de goede gang
van zaken bij een dergelijke pa-
TRECHT (GPD) „We heb-
geen elftal met sterren. Het
allemaal goede voetballers,
het gemiddelde iets boven de
ielmaat." Met deze woorden
kteriseert voetbaloefenmees-
Pim van der Meent het elftal,
rmee hij het landskampioen-
-p zaterdagvoetbal behaalde
sen. De „zaterdagschoppers,"
s de spelers in het zaterdag
bal van de KNVB denigrerend
ien genoemd, doen weinig on-
voor hun amateuristische col
's die op zondag tegen de bal
en te schoppen. De verschil-
en de overeenkomsten kunnen
r door Huizens trainer worden
ffdeeld. Hij traint ook eerste-
ser (zondagvoetbal) Rooden-
i. welke achter kampioen UVS
Neptunus op de derde plaats
ag legde. „Er is verschil, dat
im van der Meent, oud-voet-
er van DOS en NEC, leeft voor
Jbal. hoewel hü overdags ande-
>ezigheden heeft. Wil een voet-
frainer niet liever naar een be
de club?
fa, dat wel, maar het trainen
een zaterdagclub schenkt
rme voldoening. Het zaterdag-
Van der Meent
over Huizen i
voetbal is niets minder dan de zon
dagafdeling. Het grote gebrek is
hei ontbreken van een basis. Veel
clubs hebben maar wat aan ge
rommeld, een trainer was een
overbodige post op de begroting en
ging het er slechts om de leden ac
tief bezig te houden. De resultaten
kwamen op de tweede plaats. Nu
ziet men in, dat ook de passieve
recreatie geld opbrengt. Neem dé
wedstrijden van Huizen. We speel
den dit seizoen met een toeschou-
ragraaf een woordvoerder aan
wijst. Dat de discussie niet le
vendiger is, komt voornamelijk,
omdat de problemen van een
bepaald voorstel vaak van te
voren- al uitvoerig zijn bespro
ken in de Sportstichting, die het
advies levert en de Commissie
Jeugd- en Sportzaken. Dat be
vordert de snelheid van afhan
deling in de raad omdat men de
achtergronden al kent. Nee, ik
ben het er niet mee eens, dat de
raad onvoldoende begrip voor
of van sportzaken zou hebben."
Hoe staat u als zoethouder te
genover de bureaucratie. Wordt
u nooit eens wanhopig onder die
eindeloze reeks van handelin
gen, die papieren rompslomp
om een plan te kunnen verwe
zenlijken?
„Bureaucratie is een wat be
smet woord. In het gewone
woordgebruik bedoelen we er
mee: al die handelingen die fei
telijk overbodig zijn. Daarover
kan- ik kort zijn, alles wat over
bodig is, is afschuwelijk. Maar
je hebt ook nog zoiets als de
wersgemiddelde vam ruim 3500. Bij
de beslissingswedstrijd in de eerste
klasse D tussen WHC (Wezep) en
Go Ahead uit Kampen zaten maar
liefst 11.000 mensen in het Zwolse
sportpark en eenzelfde aantal
boekte WHC in zijn thuiswedstrijd
tegen IJsselmeervogels.
Dat zaterdagvoetbal een toe
komst heeft, bewijzen de accom
modaties die allerwege verrijzen.
Het. Katwykse Quick Boys was ja
renlang de enige ploeg die bekend
heid genoot. Het sportpark in de
duinen is groots. Maar vergeet
niet dat WHC het nog mooier
heeft, dat Zwart Wit (Rotterdam)
een veld heeft, waarop niet alleen
een lichtinstallatie staat en tribu
nes voor 15.000 mensen, maar dat
de club tevens een geliefkoosde
sparringpartner is voor Feijenoord,
Sparta, Excelsior en andere semi-
profclubs uit en rond Rotterdam.
Huizen heeft ook een tribune neer
gezet en zo zijn er meer.
Dat Huizen geen sterren in de
ploeg heeft, komt tot uiting in het
feit dat we geen enkele man in de
nationale seleotie hebben. Hoewel,
doelman Jan Westland is er meer
dan rijp voor. Zijn werk staat een
grote carrière in de weg. Onlangs
bureaucratische weg en die
blijft volgens mij noodzakelijk.
Een bepaald plan of voorstel
moet door diverse afdelingen
nauwkeurig worden bekeken.
Pas als er een gefundeerd oor
deel over is uitgesproken kun
nen B. en W. verantwoord be
slissen. Je kunt nu eenmaal niet
maar raak doen. Het moet na
tuurlijk wel vlot „doorstromen"
en dat gebeurt niet altijd. Ik
spring ook wel eens uit mijn
vel, hoor."
De voorzitter van de Sport
stichting, drs. v. d. Reijden,
zegt dat hij bij de verenigingen
niet populair is. omdat hij niet
aarzelt hardhandig met de
waarheid op tafel te komen.
Bent u het met zijn handelwijze
eens, heeft het u wel eens moei
lijkheden opgeleverd?
„Ach, moeilijkheden, nee. Ik
ben het zeker niet in alles met
hem eens. Maar moet dat? Het
is geloof ik wel een-s goed dat
er verschillende standpunten
zijn. Uit de botsing der menin
gen komt de waarheid te voor
schijn. Zo'n Sportstichting zie ik
als een belangengroep ze
werken voor hun- eigen standje
en dat is hun goed recht. Het
is heel juist dat ze met bepaalde
kwesties aan de weg timmeren.
Maar als wethouder kan ik niet
op alles ingaan. Ik heb nog re
kening te houden met andere
belangen.
Ik heb waardering en respect
voor v. d. Reijden. Hij maakt er
dan toch maar zijn tijd voor
vrij. Het is bovendien zo'n on
dankbare functie. Je kunt het
onmogelijk in aller ogen goed
doen. Stel je de ene groep tevre
den dan is de andere zeer onte
vreden. Als voorzitter van de
Sportstichting moet je leven
met allerlei conflicten en con-
flictjes. Het is ook vergeet
dat niet een ongesalarieerde
functie. Ik zou daarin niet
graag verandering brengen. Er
moet altijd iemand onafhanke
lijk tegenover het gemeente
apparaat blijven staan: een
man dus die op de kritieke mo
menten niet bang hoeft te zijn,
zijn mond open te doen."
U kijkt in Leiden nogal eens
naar voetbalwedstrijden. Vindt
u het een gemis dat Leiden geen
betaald voetbal heeft? Hoe
staat u tegenover geldelijke
SPORTSCHOENEN
ALLE BEKENDE MERKEN
Camping
Sporthuis
steun van de gemeente voor
een semi-profclub?
„Ik kan daar alleen mijn per
soonlijke mening over geven. In
de eerste plaats: heb je als ge
meente een semi-profclub no
dig? In het noorden en oosten
ligt het anders. Daar heb je ver
der maar zo weinig vertier. Dit
even terzijde. Ik ben van me
ning dat heel veel afhangt van
de manier waarop zo'n semi-
profclub wordt opgezet. We
moeten, dacht ik zo, nooit meer
terug naar een herhaling van
het avontuur dat UVS destijds
in het betaalde voetbal heeft be
leefd. Als je dat zou doen, dan
kom je weer niet verder dan
zo'n 4 a 5000 toeschouwers per
wedstrijd. Dan raak je finan
cieel opnieuw in moeilijkheden.
Nee, een nieuwe betaalde ver
eniging in Leiden moet zo
breed mogelijk worden opgezet,
opdat zij kan stoelen op de
steun van heel de bevolking
hier. Persoonlijk sta ik niet af
wijzend tegen geldelijke steun
aan 'n dergelijke semi-profclub.
Het zou een zaak moeten wor
den van gemeente èn industrie,
zoals je dat ook in andere plaat
sen- ziet. Maar zonder die brede
opzet en een commerciële on
dergrond zal de industrie zich
nooit storten in een avontuur,
waarvan wel het begin maar
niet 't eind zichtbaar is Indus
trie en gemeente zouden ook
een stem in het bestuur moeten
hebben .geen meerderheid,
maar inspraak. Om als semi-
profclub een rol van betekenis
te spelen, moet er een degelij
ke aankooppolitiek worden ge
volgd. Dat zou al direct na de
overgang naar het betaalde
voetbal moeten gebeuren. Je
kunt niet met precies dezelfde
spelers waarmee je amateur
kampioen wordt het semi-pro-
fessionalisme gaan beoefenen.
Wil je voldoende belangstelling
trekken dan moet je je als be
taalde vereniging laten gelden,
prestaties leveren. Anders is
het beter en financieel gezon
der om bij de amateurs te blij
ven."
Een oude affaire. De ge
meente heeft UVS aan het eind
van de betaalde periode een
huurschuld van 7000 gulden
kwijt gescholden. Was dat niet
ivat voorbarig, had men die
schuld niet beter een aantal ja
ren kunnen „bevriezen"? Ten
slotte moet elke vereniging toch
huur betalen?
„Een moeilijk vraagje. Ik meen
dat de beslissing daarover nog
door mijn voorganger is geno
men, maar laten we dat maar
even buiten beschouwing laten.
Kijk, zou ik in 1962 hebben ge
weten, wat ik nu weet, ja
misschien was bevriezen dan
beter geweest. Maar men mag
werd het reclamebureau, waar 'hij
werkzaam is, naar Brussel ver
plaatst en hij ging mee. De laatste
weken ben ik naar hem toegeweest.
om een training te geven, zodat hij
in de running blijft.
Ook het vorige jaar behaalden
de groengele Huizenaren de afde
lingstitel. Toen werd de kam
pioenscompetitie een flop. „Routi
ne, routine," mijmert. Van der
Meent. „De jongens kennen elkaar
ADVERTENTIE
Lange Mare 104 Tel. 23827
Leiden
Recht t.o. bushalte N.Z.H. en
Maar se en Kroon
nu beter. Ze begrijpen elkaar en
spelen eindelijk modern voetbal,
zonder het zelf te weten. Ik scherm
niet met. dure woorden. Ik vertel
ze niet, dat ze zo en zo moeten
doen om het 4-2-4-systeem te spe
len of 4-3-3. Dat doen ze wel dege
lijk, maar ik noem het niet. Als
een van de halfspelers uit zichzelf
naast zijn spil schuift en Jan Veer
man terugtrekt, heb je al 4-2-4. Nu
trekt Piet Schipper nog verder te
rug en ook Van Metelen komt wat
naar achteren als we verdedigen.
En nouplotseling speel je 4-3-
3. Simpel. Bereikt met weinig dure
woorden!"
Pim van der Meent ziet zijn suc
ces aldus: „Het is werk van twee
jaar. De jongens kenden mij niet,
ik hen niet. Ik wist niet wat erin
zat. Na enige tijd zie je het. je
stelt je een doel en al het eerste
seizoen pak je de kop, om een
Jaar later landskampioen te' wor
den. Natuurlijk blijf ik nog een
Jaar. Wat er daarna komt zal ik
wel zien. Ik hoop op betaald voet
bal. Niet eenvoudig, omdat ik
graag alleenzeggenschap over een
elftal heb. In de betaalde clubs
willen teveel mensen iets te zeg
gen hebben. De jongens van Hui-
niet uit het oog verliezen dat de
beslissing werd genomen naar
de omstandigheden van dat mo
ment. UVS zat toen in de put,
het moreel was geschokt, ze
waren al hun eerste-elftalspe-
lers kwijt, er moest bijna van
voren af aan worden begonnen.
De zorgen waren- groot en toen
heeft de raad UVS die schuld
kwijtgescholden. Het was juist
dat UVS op dat moment een
riem onder het hart werd ge
stoken. Want zij heeft dan toch
maar dat betaalde voetbal, dat
we hier zo graag willen hebben,
aangedurfd. Als gebaar, als
waardering voor de poging was
die kwijtschelding op haar
plaats. Het was tenslotte maar
een betrekkelijk klein bedrag.
Zou het 60 of 70.000 gulden zijn
geweest, ja dan wordt het na
tuurlijk wat anders."
IA het L.D. is enkele maan
den geleden een plan ontvouwd
over de velden aan de Voor-
schoterwegLugdunum, het
woonwagenkamp. Wat vond u
daarvan.
„Ik wacht nog op het volledig
advies van de Sportstichting,
dan ga ik het nauwkeurig bekij
ken. Hoe eerder dat tweede
deel van de Kikkerpolder er
komt, des te beter. Maar men
mag niet uit het oog verliezen
dat er zo'n drie, vier jaar over
heen gaar/, alvorens men er op
kan spelen, zelfs al zou er di
rect rijksgoedkeuring zijn. Wat
de velden aan de Haarlemmer
trekvaart betreft, je kunt wel
zeggen dat die moeten worden
zen accepteerden wat ik zei, ze
voerden het uit en zagen resul
taat. Dat schept wederzijds ver
trouwen. Nu ben ik zover dat ze de
eerste tien minuten van een wed
strijd de tegenstander bekijken en
dan hun tactiek bepalen. Dat geeft
voldoening. Op deze wijze kam
pioen worden is veel fijner dan
met een club als Zwart Wit, dat
barst van de talentvolle spelers.
Daar komt het er alleen niet uit."
Tenslotte het verschil tussen za
terdag- en zondagvoetbal. „Tus
sen de tweede klasse zaterdag
voetbal (nog een jaar de hoogste
afdeling) en de eerste klas zondag,
is qua technisch kunnen weinig
verschil, de hardheid en inzet zijn
eender.
ADVERTENTIE
LEIDEN
HAARLEMMERSTRAAT 115-117
opgegeven ter wille van het
woonwagenkamp, maar dat
kost dan drie terreir/en om nog
maar niet te spreken van het
tennispark. Ik vind dat een pijn
lijke stap, gezien de nood die er
op dit gebied heerst. Je zou ook
kunnen proberen het woonwa
genkamp te verplaatsen. Ik
weet niet wat goedkoper is; die
velden opgeven en het woonwa
genkamp royaal uitbreiden of
de velden behouden en het
woonwagenkamp naar een an
dere plek overbrengen-. Ook dat
moet grondig worden nage
gaan.
Zou Lugdunum in 1969 naar de
Voorschoterweg gaan dan bete
kent dat, dat je twee grote ver
enigingen (LFC en Lugdunum)
ir/ zuidwest hebt. Daar ben ik
geen voorstander van. Grote
verenigingen moeten evenwich
tig over de stad worden ver
deeld. We zullen proberen de
meest bevredigende oplossing
te vinden, maar of iedereen
straks tevreden zal zijn, nou dat
is maar de vraag. Er zijn nog
zoveel andere problemen: Po
mona moet weg, er zal op de
Boshuizerkade wel een veld tus
senuit moeten. Dat is allemaal
verlies. Pas als dat achter de
rug is, kunnen we echt aan uit
breiding beginnen.
Ik wil nog iets zeggen over de
verenigingen aan de Boshuizer
kade. Ik ben voorstander van
concentraties op dit complex.
Uit al die clubjes zou je toch,
laten we zeggen, twee krachti
ge verenigingen kunnen maken.
Clubs, die financieel een wat
krachtiger ondergrond hebben.
Maar ik kan in dit opzicht al
leen zeggen wat ik graag zou
zien. Ik kan geen druk uitoefe
nen."
Scylla, een van de beste ta
feltennisverenigingen van Ne
derland, speelt zijn wedstrijden
nog altijd in een gymnastieklo
kaal, een ontoereikende accom
modatie.
Had de gemeente Scylla voor
bijv. een belangrijke ivedsfirijd
als tegen Nedlloyd niet eens
ter wille kunnen zijn en een
zaal van de Stadsgehoorzaal be
schikbaar kunnen stellen?
„Daar was over te praten ge
weest, maar Scylla heeft daar
toe overigens geen verzoek in
gediend. Bovendien moet men
daarbij wel voor ogen houden
dat de zalen van de Stadsge
hoorzaal vaak al maanden van
tevoren zijn gereserveerd. Het
gaat trouwens niet alleen om
Scylla al is men daar die
mening wel eens toegedaan
het gaat ook om verenigingen
als DOCOS en De Burcht. De
zaal bij van Wijk zou eer/ mooie
oplossing zijn voor het accom
modatieprobleem bij tafelten
nis, maar de heren kunnen on
derling nog niet eens tot een
akkoord komen over een geza
menlijke vertegenwoordiger bij
de sportraad, laat staan dat ze
straks gedrieën in goede harmo
nie de exploitatie van een grote
zaal kunnen gaan voeren. En
daar zou het toch naar toe moe
ten. Zolang de heren bakkelei
en, komen we geen stap ver
der."
Welke zaak in Leiden zit u op
het ogenblik het meest dwars?
„Daar kan ik vlug op antwoor
den de overdekte zwemgele-
genheid. Daar maak ik me zor
gen over. Voor het gewone pu
bliek is er alleen de Overdekte
en daar moet nodig wat aan
verbouwd en gerepareerd wor
den, dat weet iedereen weL
Destijds heeft de gemeente de
zaak willen overnemen voor
zo'n 4y2 ton. Dat was, vind ik
zelf, een zeer mooi aanbod. We
waren toen bereid er voor
800.000 gulden aan te verbou
wen. De eigenaar is er na veel
heen en weer gepraat toch niet
op ingegaan. Stel nu eens dat
Bouw- en Woningtoezicht er
nauwkeurig gaat inspecteren en
op zeker moment zou zeggen:
zo gaat het niet langer, sluit de
zaak maar, dan komen we in
een pijnlijke situatie. Je hebt
dan géén overdekte zwemgele-
genheid in Leiden."
