rOUR VAN JANSSEN
Jan Janssen greep zege in tour die geen
vergelijking kan verdragen met verleden
ètjes en
laggen
EINDKLASSEMENT
T ourklassemeiiteii
Ik gaf allesik heb gevochten tot
k leeg waszo alleen kan je winnen"
^hoao sa JUU ua»
PAGINA 1
LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD
llNIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlIHflllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIM llllllllllllllllllllllllllllllllllllll
WHIHIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIItllllllllllllHIIHIIIIIIIIIIIIIIIIItWIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIlIHflIIIIHIIItllllHllilllllllIHHWUIHliHIIIIHIIIIIHIIIIlllllllllllltlllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII llllllllllttlllllllllHlllllillllllllllllllllllllllHllilM
(Door Fred Racké)
RIJS (GPD) Jan Janssen zat aan de rand van de oude
•rbaan, die nieuw was in de historie van de Ronde van
lcrijk. Uitgeput staarde hij naar het cement. „Mag ik", zei
iet trillende stem, „mag ik even niets zeggen? Laat me,
maar".
minuten die volgden zullen de renner, die tot het uiter-
as gegaan, bijblijven voor altijd. De minuten waarin men-
oestormden, naar dat eilandje van onzekere stilte, de mi-
waarin fototoestellen klikten, de minuten waarin de klei-
ereld van de Tour wachtte op de komst van Herman van
igel.
Geldermans kwam naderbij, greep Janssens hand, wilde
eggen: „Jan, je en stokte toen. Ab Geldermans huil-
inssen: ,Ab, jongen, even nog En toen was daar Van
igel. En toen was daar die tergende laatste ronde van de
En toen was daar de tijd, die in verlichte cijfers werd
jecteerd, maar Janssen en Geldermans zagen het niet, ge
en het niet.
tenslotte kwam de Franse man, die de fotografen opzij
>te en die dat mocht doen omdat hij jurylid is. Die man
illeen maar: „Jean!" En Jan Janssen vloog overeind. Wild,
irstelbaar gelukkig. Jan Janssen had eindelijk de Ronde
Yankrijk gewonnen.
te rekenen. Maar het viel tegen, in
het begin. De ploeg verzwakte, er ge
beurden dingen, waarop ik niet had
gerekend.
Pas in Albi, toen Ferdi Bracke was
blijven hangen in dat groepje van
Poulidor, die gevallen was, toen wist
ik het bijna zeker, ik zou deze tour
toch gaan winnen. Nee, er is, behalve
het voortijdig vertrek van een paar
ploegmaten, niets gebeurd dat echt
de zaken verkeerd zou hebben doen
lopen. Natuurlijk, het was beter ge
weest als ik in die laatste etappes
wat meer zekerheid had gehad.
Maar dat kon ik niet bereiken. De
anderen reden zo sterk, bleven zo
sterk. Ik kon geen trap geven of ze
waren bij me. vier. vijf man. Het
moest gewoon op de tijdrit aanko
men en die tijdrit heb ik niet ge
vreesd".
aferelen die volgden. Al die
met petjes en vlaggen, die op-
hoe dan toch? suppoosten
gen en hosten en sclireeuw-
in Janssen, die midden in die
heen en weer wankelde en
schreeuwde, in Frans en Ne-
s beurtelings, flarden van
van woorden.
(sen. laat me. Cora, waar is ze.
t mijn vrouw, ik heb gewon-
lensen laat me toch". En de
lie troep verplaatste zich over
ferbaan en er kwamen steeds
nensen toestormen. Met micro-
en met camera's. En al die
1 hoorden alleen maar van
jnssen de brokstukken van on-
bleerde vreugde, neergeegd in
eds weer herhaalde: „Ik heb
heb hem".
bereikte hij. die voor het eerst
wielergeschiedenis Nederland
e trui gaf aan het einde van
de van Frankrijk, zijn vrouw,
«litertje en het geluk was
et.
allen minuten later pas. her-
an Janssen uit Nootdorp, wo-
Ossendrecht. Nederlander in
nieren. Fransman bijna naar
ten, zichzelf als renner, die als
een ander na een allesvergen-
tatie tot koele analyse in staat
Alles
en vakman is. zoals de wieier-
r maar weinig kent. Die daar-
rappe zinnen kon schilderen,
in die laatste, keiharde kilo
van de Tour was gebeurd.
Mijn ronde
fanssen, de Tourwinnaar: „Ja,
dat ik in die laatste kilome-
iep op Van Springel. Ze hiel-
op de hoogte. Ik voelde, dat
n het laatste stuk moest waar-
Ik kon hem hebben. Dit was
inde. Dat was het bijna steeds
Ik gaf alles, ik heb gevoch- 1
ik leeg was. Zó alleen kan je
er iemand, die op dat moment
om het secondenverschil. dat
nssen de zege bracht in Pa-
fist eigenlijk in die dolle me-
emand hoeveel Janssen was
lieven op Herman van Sprin-
verslagene, die schreiend er-
nder de tribune de nederlaag
!te?
Jan Janssen wist het niet. wil-
niet weten. Hij wilde slechts
i en huilen van vreugde, tel-
>eer. En tenslotte, toen hij in
He betegelde kamertje bij het
kwartier nog eenmaal getui-
ad moeten afleggen van de
foor geen stimulerend middel
X)k aangewakkerde kracht.
hij de ronde had gewon
nen hij zich, gehuld in een
euwe gele trui opmaakte om
Hinder geëmotioneerd nu. naar
«lende wielervolk terug te ke-
*n ontmoette hij Herman van
el. de eenvoudige Belg, die nèt i
bg genoeg kon reiken.
Zwi jgfiid
Ban van Springel schudde de
innaar de hand, zwijgend,
n: „Herman, jongen, ik kon er
an doen. Het moest".
Springel slikte zijn verdriet
Bij zei: „Natuurlijk. Jan, na-
k. Jij was de sterkste". Toen
aeft men aan de rand van de
in Vincennes het strijdverloop
ronde gerecapituleerd,
sen: „Vanaf het vertrek in
wist ik. dat dit mijn ronde zou
Under hoge bergen, zware vlak-
'Ppes, een tour om te rijden en
Hij heeft er. tussen Melun en Vin
cennes. alles in gelegd, dat een ren
ner. die nog slechts haakt naar het
mooiste ogenblik dat in een wieier-
loopbaan rest, kan geven. Hy daver
de. wiegend met het bovenlichaam,
stampend op de pedalen, op weg
naar de laatste kilometers, die Her
man van Springel de nekslag zou
den geven.
Die vijf maal duizend meter, die
zelfs een in het geel gehulde coureur
teveel kunnen zyn. Omdat hy daar
voor al tot aan de grenzen van zyn
opgeschroefde macht is gegaan. Zo
precies verloor Herman van Sprin
gel de Ronde van Frankrijk.
De Belg, timide, in korte zinne
tjes. het verdriet nog altijd niet de
baas blijvend: „Ik wist het. Hij kwam
terug. Eerst, was ik voor. tot halver
wege. Toen begon hij in te lopen. Ze
riepen het. Ik gaf alles. Maar in de
laatste kiometers stortte ik ineen.
En hij moet het geweten hebben".
Maar terwijl Herman van Sprin
gel vergeefs zocht naar het vloeien
de ritme. het ritme alleen dat een ge
vecht tegen de klok voordelig moet
beslechten, kende ook Jan Janssen
j zijn moeilijke ogenblikken. Het wa-
i ren de momenten, die door Ab Gel-
dermans. de oud-wielrenner met im-
i mense ervaring, waren voorzien.
Ab Geldermans, schor al van de
aanmoedigingen, van het voortdu
rend schreeuwen naar die steeds
Met een van inspanning ge
tekend gezicht legt Jan Janssen
de laatste kilometers af die hem
nog scheiden van de grootste
triomf in zijn loopbaan: het win
nen van de Tour de France.
maar verbeten de pedalen ranselen
de Janssen, greep een megafoon en
brulde het Jan Janssen toe: „Door
gaan Jan. doorgaan, het gaat. je
komt er. Doe het voor alles wat je
lief is. Denk aan je vrouw, aan je
kind. Jan geef alles!"
Jan Janssen gaf alles. Tot er mets
meer was. Tot er nog slechts de mi
nuten waren van uithygen, van sta
ren, met nietsziende ogen. Van
wachten op Van Springel. Van wach
ten ook. op wat hij later tientallen
malen zou herhalen: „Dit is de
mooiste dag van myn leven, echt
waar. de mooiste, mensen wat is dit
prachtig."
Vergeten waren het wereldkam
pioenschap, dat de jonge Janssen
tot een vedette maakte. Vergeten
waren de ogenblikken in Roubaix,
toen hij zich in 's werelds zwaarste
klassieker de sterkste van alle groot
heden had getoond. En dichterbij,
opeens, kwamen in de herinnering,
de ogenblikken van de eerste triom
fen. Van de wedstrijdjes op de
Nootdorpse sintelbaan, de eerste,
dwaze krachtpatserijen op een voor
paardenraces bestemde piste, waar
op tien jaar geleden een gebrilde
jongen zijn sporen trok.
Een jongen, die Nederlands beste
wielrenner aller tyden zou worden,
op 28-jarige leeftijd definitief, toen
hij al was gegroeid naar wereldwijde
bekendheid. Toen ock Frankrijk aan
zijn voeten lag. Toen hij, verbeten
zijn weg zoekend door een wereld die
veel groter was dan hij ooit had kun
nen vermoeden de standing had be
reikt van een regeerder, die alles in
zich bergt: kracht, berekening, zelf
vertrouwen. Toen hij, weer terugke
rend naar het beroep dat hij had
gekozen, de zaken weer ter hand nam
cp de momenten van zijn grootste
glorie.
„Nee, ik heb in deze ronde géén
steun gehad van Fransen. Er was
geen combine. Maar ik blyf in
Frankrijk, in Franse dienst. Ik ben
een echte Nederlander, maai- ik kan
mijn vak er niet uitoefenen. De mo
gelijkheden zijn nog te gering. Het
zal misschien beter worden, nu ook
door die tourzege, maar voorlopig lig
gen mijn belangen hier".
De beroepssportman, die de vreugde
van een amateur niet de baas had
gekund, had zichzelf hervonden. Er
restte neg slechts de champagne en
de plichten van een vedette. In het
leven van Jan Janssen was alles be
reikt.
Jan Janssens geluk is com
pleet: in de gele trui en mèt echt-
genote Cora en dochter
1. Jan Janssen (Nederland) 133 uur 49 minuten 42 seconden
2. Van Springel (België A) op 38 seconden
3. Bracke (België A) °P 3 03
4. San Miguel (Spanje) 3-l?
5. Pingeon (Frankrijk) 329
6. Wolfshohl (Duitsland) 346
7. Aimar (Frankrijk B) 4 44
8. Bitossi (Italië) 4-59
9. Gandarias Spanjei 505
10. Gomez del Moral (Spanje) 713
11. Colombo (Italië) 7 55
12. Pintens (België A) 10-26
13. Gonzales (Spanje) 1042
14. Poppe (België Ai 1231
15. Schiavon (Italië» 1409
16. Houbrechts (België Bi 1723
17. Grosskost (Frankrijk B) 17.26
18. VandenBerghe (België B) 18.02
19. Vincentini (Italië) 18.19
20. Godefroot (België Bi 18.28
21. Dumont (Frankrijk C) 2008
22. Bayssière (Frankrijk C) 21.31
23. Lopez-Carril (Spanje) 21.38
24. Passuello (Italië) 2207
25. Chiappano Italië i 23 42
26. Den Hartog (Nederland) 29.34
27. Guyot (Frankrijk Ai 30.49
28. Wright (Groot Brittannië) 38.53
29. Echevarria (Spanje) -3928
30. Jimenez (Spanje) 39-56
55. Beugels (Nederland) 1.44.21
56. Dolman (Nederland) 1.46.50
In totaal hebben 63 renners de Tour uitgereden.
Uitslag van de 21ste etappe (Be-
sanconAuxerre over 242 km)
1. Le Man (Belg. B) 6.50.42 (bon.
6.50.22), 2. Wright (G.-B.) zelfde tijd
(met bon. 6.50.32), 3 Lopez-Carril
(Sp.) 6.50.44 (met bon. 6.50.39), 4.
Ducasse (Fr. B> 6.50.46, 5. Dumont
(Fr. C) 6.50.43, 6. Poppe (Belg. A>
6.50.49, 7. Dolman (Ned.) 6.56.36, 8.
Denson (G.-B.) 6.56.38. 9. Bellone
(Fr. Bi 6.57.28, 10. Guyot (Fr. A)
6.57.29, 19. Janssen (Ned.) 6.58.45, 24.
Den Hartog <Ned.) z.t., 47. Beugels
(Ned.) z.t.
Dagploegenkiassement
1. Groot Brittannië (Wright, Denson
en Hoban) 20.46.05, 8. Nederland
(Dolman. Janssen en Den Hartog)
20.45.06.
Uitslag van het eerste gedeelte van
de 22ste en laatste etappe (Auxerre
Melun over 136 km)
1. Izier «Fr. C) 3.43.56 (met bon.
3.43.36). 2. Wilde (W.-Dld.) 3.46.13
(met bon. 3.46.03), 3. Brandt
(Zwits./Lux.i 3.49.03 (met bon.
3.48.58), 4 Brands (Bel. A) 3.55.06, 5.
Bitossi (Italië), 6. Hoban (GB), 7.
Van Ryckeegem (Belg.) Ai 8. Bolley
(Fr. Bi, 9. Wolfshohl (W.-Dld.)10.
Clarby (GB), 17. Dolman (Ned.), 29.
Janssen (Ned.), 50. Beugels (Ned.),
51. Den Hartog (Ned.) allen in
3.55.06.
Ploegenklassement eerste gedeelte:
1. Frankrijk C (Izier, Bodin en Du
mont) 11.34.08, 8. Nederland (Dol
man, Janssen en Beugels) 11.45.22.
Uitslag van het tweede gedeelte
van de laatste etappe, een tijdrit
over 54.7 km van Melun naar Parijs:
1. Janssen (Ned.) 1 uur 20 minuten
09,7 seconden (gem. 40.947 km/u),
2. Van Springel (Belg. A) 1.21.03,4,
3. Pingeon (Fr. A) 1.21.26,0, 4.
Bracke (Belg. B> 1.21.32,9, 5. Wolfs
hohl (W.-Dld.) 1.21.59,0, 6. Den Har
tog (Ned.) 1.22.33,7, 7. Pintens (Belg.
A) 1.23.03,0, 8. Grosskost (Fr. Bi
1.23.18,1, 9. San Miguel (Spanje)
I.23.30,3, 10. Aimar (Fr. B) 1.23.31,6,
II. Colombo (It.) 1.23.48*4. 12. Gomez
del Moral (Sp.) 1.24.00.6, 13. Ganda
rias (Sp.) 1.24.15.3, 14. Bitossi (It.)
1.24.26.8, 15. Brands (Bel. A) 1.24.49.3,
16. Gonzales -Sp.) 1.25.40.4, 17. Guyot
(Fr. A) 1.25.51,3. 18. Schiavon (It.)
1.25.53,5, 19. Bayssière (Frankrijk C)
1.25.54.0, 20. Echevarria (Spanje)
1.26.13,0, 34. Beugels (Ned.) 1.28.54,4,
62. Dolman (Ned.) 140.15,9.
Ploegenklassement tweede gedeelte:
1. België A (Van Springel, Pintens,
Brands) 4.08.55, 2. Nederland (Jans-
sen, Den Haitog, Beugels) 4.11.36.
Algemeen ploegenklassement:
1. Spanje 403.47.51, 2. België A
404.00.03, 3. Frankrijk B 404.09.36, 4.
Italië 404.12.52, 8. Nederland 405.36.02
Algemeen Bergklassement
1. Gonzales (Sp.) 96 pnt., 2. Bitos
si (It.) 84 pnt., 3. Jimenez (Sp.) 72
pnt., 9. Den Hartog (Ned.) 26 pnt,
14. Janssen Ned.) 14 pnt.
Puntenklassement
1. Bitossi 246 pnt., 2. Godefroot 219
pnt., 3. Janssen 215 pnt., 4. Van Ry-
ckegem 167 pnt., 5. VandenBerghe
155 pnt.
Combinatie:
1. Bitossi 11 pnt., 2. Janssen 18,5
pnt., 3. Pingeon 20 pnt.
Gouden PyE
1. Pintens 92 pnt., 2. Bolley 64 pnt.,
3. Leman 56 pnt.
Het gemiddelde van deze ronde
was 35.187 km/u. Het gemiddelde
van de winnaar. Jan Janssen, was
34.894 km/u.
PARIJS (GPD) De Ronde van Frankrijk 1968
is beslist niet een verschil van 38 seconden. En op
een manier, die geen tourveteraan enkele uren
vóór de zich in helse spanning voltrekkende finale
voor mogelijk had gehouden. Want niet de gere
nommeerde tijdrijder Ferdinand Bracke, niet de
tot sensationele verrichtingen geroepen Roger
Pingeon, noch de op vleugelen van het leiders
gewaad naar Vincennes razende Herman van
Springel won de tour.
Jan Janssen, die in elke prognose van de laatste
minuten niet hoger dan een derde plaats werd
geschat, greep de zege in een in vele opzichten
historische ronde. De tour, die geen vergelijking
met welke recente voorgaande dan ook, kon ver
dragen.
Met bijna volledige zekerheid kan men name
lijk aannemen dat men er anno 1968 eindelijk in
is geslaagd de stimulantia zo ver naar de achter
grond te dringen, dat tenminste van een pure
krachtmeting kon worden gesproken.
Een tour. die overigens door de diepste dalen
van zijn bestaan is gegaan, toen in de eerste we
ken het wielervolk vergeefs wachtte op de sen
sationele krachtsontplooiingen, die aan het groot
ste wielerspektakel bijna onvervreemdbaar ver
bonden lijken.
Het leek, alsof de tour te gemakkelijk was ge
worden. Het was alsof al te licht was besloten het
omvangrijke, al door ontbreken van grootheden
wat ontkrachte peloton geringer opgaven te doen
verrichten dan ooit het geval was geweest. De tour
slingerde zich voort langs de wegen van de be
rekening, van de onderdanigheid van het knech
tenvolk aan de belangen van de sprinters, de
prijsjagers.
En wie vermoedde toen, dat pas in de laatste
week het spektakel zou losbarsten omdat tóch de
krachten waren gesloopt door de monotone ver
richtingen van de voorafgaande dagen? Toen een
maal de knechten wanhopig moesten erkennen,
dat zij zich te vaak over ondergeschikte zaken
hadden opgewonden en dat juist het voortdurend
op een hoop jagen van het peloton funeste arbeid
was geweest.
Toen Roger Pingeon op de ene en Janssen,
Aimar, Bracke op de volgende dag eindelijk toe
sloegen, was de massa toch verslagen. Dat de ge
renommeerde strijders in dat veld elkaar daarna
geen meter ruimte toestonden, kon, met een pe
loton, dat in deze samenstelling opereerde wor
den verwacht.
Zonder een Gimondi, een Motta, een Merckx
vooral en ook een Altig, waren de kansen op bij
zondere verrichtingen kleiner. Maar aan de an
dere kant: zouden die vedetten niet nog veel lan
ger hebben geweigerd méér te doen dan het hoogst
noodzakelijke? Hoe vaak immers al ging een tour
aan die strijdwijze ten gronde?
De Nederlandse ploeg althans wat daarvan
ls overgebleven kon in Vincennes met opgehe
ven hoofd de ronde verlaten. En met volle beurs.
Terwijl Jan Janssen zich opmaakte voor de cere
monie. waarbij voor het eerst in de geschiedenis
het Wilhelmus zou klinken, groepte het overgeble
ven Nederlandse trio blij bijeen, pratend over de
gulden dagen, die zouden komen.
Schattend naar de bedragen, die lang een utopie
hadden geleken, maar die dan nu in baar geld
zouden toestromen. 50.000 gulden werd er wegge
legd door de tourorganisatie voor het kleine
groepje dragers van het oranje. Is het een won
der. dat Beugels, Dolman vooral ook, hun vreugde
niet op konden?
Voor de laatste ls deze tour een keerpunt in zijn
wielerloopbaan geweest. De altoos wat stille, vaak
langs eigen wegen naar incidentele successen
speurende oud-Rotterdammer, is gegroeid naar
het vakmanschap, dat voor een beroepsrenner op
de weg vrijwel onontbeerlijk ls.
Was er van anderen verwacht, dat zij de tour
zouden uitrijden, voor Dolman kon dat nauwelijks
gelden. Toch reed de oud-wereldkampioen der
amateurs naar Parijs. En op slag heeft hij daar
mee de naam van een gerenommeerd coureur ver
worven.
Beugels was uiterdaard tevreden. Niette
min had men juist van hem iets meer verwacht.
De in Franse dienst rijdende Limburger had im
mers al eerder van zich doen spreken op inter
nationaal niveau.
Over Arie den Hartog lopen de meningen uit
een. Hij heeft zich uitstekend van zijn taken ge
kweten, maar gegeven het feit, dat men op som
mige dagen in zijn rijden opeens weer de oude,
eens tot vedette uitgeroepen Den Hartog kon ont
dekken, had men van hem juist wat meer ver
wacht. Aan de andere kant: het geminiseerde
ploegje diende zich geheel in dienst van Janssen
te stellen en dat betekende bij een jacht naar per
soonlijke successen natuurlijk een rem.
Wel is zeker dat Arie den Hartog, bijna in ver
getelheid geraakt, door enkele bijzondere ver
richtingen in deze tour duidelijk heeft gemaakt
dat hij de weg terug heeft ingeslagen, ook dat
is een winstpunt van de tour '68 geweest.
Ploegleider Ab Geldermans had zich geen beter
debuut kunnen wensen, al is hij tijdens de tour
vaak de wanhoop nabij geweest. De opofferingen
die hij zich heeft getroost, leken bij de uittocht
uit de oranjeploeg die opeens ontstond, allemaal
vergeefs. En daarom juist was Ab Geldermans, die
altijd heeft geloofd in een zege van Janssen in
Vincennes de eerste die zijn emoties niet kon be
dwingen.
De man, die als renner zo vaak tegenslagen
kende, die ook nu de hoogte van waaruit men op
eenvoudig, klein geploeter kan neerkijken, niet
leek te halen, kwam toch boven. Niet in het minst
aan hem is het te danken dat Nederland in 1968
wielerhistorie maakte als nimmer tevoren.
