Oude modestijlen als hobby
Marian wil hippe jurken
In een
slapeloze
nacht
kwam
goede inval
Vakantie-verrassingen
INTERESSANT
AANPASSEN
MUZIEK
Yisgroei iii het
Tjeukemeer
LD EXTRA 3
Hilversumse artsenvrouw is al vijf
lang de redster in de nood van vele
rlandse vrouwenverenigingen, die
bijzonders willen doen op een feest-
d. Want de „kostuumshow" van me-
w B. J. Groenink-Gillot (47) garan-
een geslaagde avond, of die nu ge
en wordt ter gelegenheid van het
rig bestaan van een vereniging in
of bij het lustrum van de vereniging
meisjesstudenten aan de Vrije Uni-
teit.
ow bestaat uit zestien japonnen uit allerlei
de eerste toont de klassieke schoonheid
et oud-Griekse gewaad en de laatste de
nisohe koelheid van de „maanvrouw" uit
r 2000.
atieve geest achter dit werk vertelt: „Als
meisje was ik al gek op verkleedpartijen,
fde voor kostuums heeft er altijd wel inge-
maar met die oude kleding ben ik pas vijf
[eleden begonnen. De Hilversumse afde-
an de Nederlandse Christen Vrouwenbond
d toen tien jaar. Ik was voorzitster van de
afdeling toneelclub en de dames kwamen mijn
advies vragen voor een leuke jubileumavond.
Eerst wist ik niets te bedenken, maar 's nachts,
toen ik niet kon slapen dan komen altijd schit
terende ideeën kreeg ik opeens een goede in
val: een modeshow van kleding uit alle tijden.
Ik bestudeerde allerlei boeken uit de bibliotheek
en kon tenslotte de patronen gaan tekenen. Met
behulp van enkele dames heb ik zestien kostuums
gemaakt. De avond was een enorm succes."
Ze schiet in de lach bij de herinnering. „Ik
zelf was een Batavierenvrouw, ik stapte
woest het toneel rond in een dierevel, dat ik
van een oud bontjasje had gemaakt. Mijn lan
ge haar was tegengekamd tot het wel een ra
gebol leek, ik zwaaide driftig met een knots
en sleepte een beer achter me aan. Onher
kenbaar gewoon".
nink 'vader, moeder en zonen Rijkman, Jelle en
Wietse) tot diep in de naoht gewerkt. Als de
Griekse schone opkomt, klinkt er een stem die
een stuk uit Homerus leest, verschijnt de auto-
rijdster uit de twintiger jaren, dan hoort men het
geluid van startende motoren. Bij de maanvrouw
hoort elektronische muziek.
„Die maanvrouw is natuurlijk maar fantasie,"
aldus de ontwerpster. „De kleding zal er in het
jaar 2000 vast wel héél anders uitzien. Vrij strak
ke jurken van synthetische stoffen, denk ik. Je
hebt nu toch ook al die papieren weggooijurkjes.
De Bonnie en Clyde-mode heeft volgens mij geen
toekomst, evenmin als de maxi-mode."
middeleeuwen en het Maria Stuart-gewaad met
de grote kanten kraag. Eleganter dan de pom
peuze Rococo-stijl en de statige Empire uit de
tijd van Napoleon.
De twee antieke kostuums gaan niet mee met de
show. „Die zijn me te kwetsbaar. Vaak moet ik
de jurken die ik terugkrijg, helemaal schoonma
ken en repareren Dan zit ik tot diep in de nacht
er aan te werken en moet mijn man me van m'n
tafel wegslepen. Ik kan niet meer ophouden als
ik bezig ben. Als Je er eenmaal mee begint, raak
je erdoor bezeten".
Andere vrouwenverenigingen kregen belangstel
ling voor de show en mevrouw Groenink stuurde
de kostuums op, samen met de accessoires.
Pruiken, beschrijving van de modestijlen en
soms zelfs een bandje met muziek voor elk kos
tuum. Dat was het begin van de lange loopbaan
van de show. Soms gaat de „geestelijke moeder"
zelf mee om de dames te schminken en te kle
den. Dan zorgt haar zoon Jelle (17) voor de
bandrecorder.
Aan de muziek op de band heeft de familie Groe-
„Hoe ik de tegenwoordige mode vind?" Ze denkt
na, zegt dan langzaam: „Niet zo erg leuk. Je
ziet zo vreselijk veel vrouwen met minirokken
lopen, die het helemaal niet kunnen hebben.
Vooral bij oudere vrouwen is het géén gezicht.
Kijkje moet je kleding aanpassen bij je per
soonlijkheid, bij je figuur, bij je leeftijd. De
meeste vrouwen willen kost wat kost met die mo
de meedoen. Dat is fout. Dat weet ik ook uit
eigen ondervinding."
Ze zwijgt even, geeft dan een voorbeeld. „Al
lerlei mensen hebben tegen mij gezegd: waar
om draag je je haar fcooh zo ouderwets strak
naar achteren in een wrong? Op een dag ging
ik naar de kapper en liet het modern kappen.
Toen ik thuiskwam, smeekte de hele familie
me het weer „gewoon" te dragen. Dat bedoel
ik nou. Dat moderne haar staat mij niet en dan
moet je het ook niet met alle geweld willen
hebben."
Behalve de kostuums, die mevrouw Groenink
zelf ontworpen en gemaakt heeft, bezit zij ook
nog twee authentieke kledingstukken, die zij van
een vriendin heeft gekregen. Het zijn 'n zwart,
avondjakje uit 1875 en een japon uit 1880, com
pleet met „tournure," een opbollend deel aan de
achterkant van de rok. Die japon is haar pronk
stuk. .Deze stijl vind ik de mooiste en de ele
gantste." Mooier nog dan het Ja co ba van Beie-
renkostuum met de puntige hoed uit de late
,Jk vind modestijlen bijzonder interessant. Niet
alleen omdat sommige zo mooi zijn, maai ook
omdat de kleding zoveel over een tijdperk zegt.
De Victoriaanse tijd bijvoorbeeld was belachelijk
preuts, dat is bekend. Zelfs een damesvoetje
mocht niet gezien worden. Die geest van absur
de kuisheid komt in de mode tot uiting. Een an
der voorbeeld: de kleding van vóór en na de eer
ste wereldoorlog. Voor 1914 droegen de vrouwen
elegante japonnen met tournures, werkelijk su
per-vrouwelijk, haar tailles werden ingesnoerd,
zodat ze wel slank waren, maar een paar keer
Nieuw: washandjes, handdoeken,
badlakens en gastendoekjes in schok
kende kleuren: knaloranje of ijs-
blauw. Feestelijk voor de badkamer of
1 't strand.
Kom er ACHT-er
1. Stewardess heeft knoopje minder
2. Vleugel van vliegtuig links
3. Tas van man die valt
4. Pet van steward
5. Neus van man op de trap
6. De letter L op vliegtuigtrap
7. Wolk links
8. Wiel minder aan vliegtuigtrap.
J
per dag flauwvielen. Na 1918, in de tyd van de
vrouwenemancipatie, hadden ze daar genoeg van
en gingen losse, sportieve jurken dragen."
De belangstelling van mevrouw Groenink
richt zich eigenlijk uitsluitend op damesmo
de. Ze heeft pas twee keer een herenkostuum
gemaakt voor een vriend, die als ridder naar
een feest in een Frans kasteel wilde gaan en
voor haar zoon, die als Batavier naar een ge
maskerd bal toog. Daarna heeft ze zich nooit
meer aan herenmode gewaagd.
,Je vindt de heren niet die erin willen stap
pen", zegt Jelle en zijn moeder vult aan:
„Bovendien is het veel te ingewikkeld. Ik heb
maar een heel klein beetje naailes gehad en
die herenkostuums zijn eigenlijk kleerma-
kerswerk".
Binnenkort wil zij een „crinoline" maken, een
japon uit het midden van de vorige eeuw met
een enorme hoepelrok, die gesteund wordt door
een geraamte van bamboe. Ze zal ook nog een
japon uit de oorlogsjaren aan haar verzameling
toevoegen.
Ze zucht: „Ik wil nog zo verschrikkelijk veel
doen, maar ik heb te weinig tijd."
Naailes heeft mevrouw Groenink nauwelijks
gehad, ze heeft echter wel een hoedjescursus
gevolgd, zodat zij met het grootste gemak een
hoedje uit de vorige eeuw in elkaar zet.
Het Hydro-biologisch Instituut van de Ko
ninklijke Nederlandse Academie van Weten
schappen verricht binnen het kader van het
Internationaal Biologisch Programma van de
Unesco een onderzoek naar de visgroei in
het Tjeukemeer. Bij Oosterzee werd daartoe
een drijvend laboratorium ingericht. Zestig
duizend voorns en brasems met één in plaats
van twee borstvinnen werden in dit Friese
meer uitgezet.
Doel van het onderzoek is de relatie vast te
stellen tussen de hoeveelheid aanwezige
plankton (het voedsel van de vissen» en de
groeisnelheid van de vissen, en zo te bepalen
wat nodig is voor een gezonde visstand. Een
verderrijkende doelstelling is, zo bij te dragen
aan de oplossing van het wereldvoedselpro
bleem.
alleen voor kampeerders, ook voor
iblijvende vakantie-vierders deze re
en voor makkelijk te maken hapjes,
emd voor vier personen.
\nanen-muesli
g (12 afgestreken eetl.) havermout
kleine schijfjes gesneden bananen
g (3 eetl.) Californlsche blauwe rozijnen
(4 eetl.) fijngehakte noten
M honing of suiker naar smaak
tl. chocoladehagelslag of cacaopoeder
sap van 2 citroenen
ter melk
alle ingrediënten, behalve de melk, goed
fikaar. Giet een kwartiertje voor het gebruik
Mde melk erover. Dien dit gerecht op in ho-
aen.
Uclilesup-muesli
(6 afgestreken eeti.) havermout
ker sinaasappel- of grapefruit sap (vers of
bl Ik)
g (4 eetl.) Californische blauwe rozijnen
!t' honing
Ppelen
g '4 eetl.) fijngehakte noten
itueel bruine basterdsuiker
de havermout een uurtje van tevoren in het
'tesap. Doe er voor het gebruik de rozijnen,
de honing, de geschilde en in kleine stukjes ge
sneden appelen en de fijngehakte noten bij. Meng
alle ingrediënten goed door elkaar. Maak alles
eventueel naar smaak af met de bruine basterd
suiker.
Dien die gerecht op in hoge glazen. Goed koud
serveren, b.v. uit de koelkast.
Waldhorn-muesli
125 g (15 afgestreken eetl.) havermout
1 liter yoghurt
6 eetl. honing
2 dl (14 eetl.) sinaasappelsap
50 g (4 eetl.) fijngehakte noten
Week de havermout een uurtje van tevoren in de
yoghurt. Doe er voor het gebruik de honing, het
sinaasappelsap en de fijngehakte noten bij. Meng
alle ingrediënten goed door elkaar, eventueel in
een elektrische mengbeker.
Dien dit gerecht op in schaaltjes o( hoge glazen.
Goed koud serseren, b.v. uit de koelkast.
Grapefruit met kwark
Snijd 2 grapefruits doormidden en neem het
vruchtvlees eruit. Roer een bakje kwark met een
1 8 liter half dik geslagen slagroom en 50
gram poedersuiker Roer het in kleine stukjes ge
sneden vruchtvlees erdoor. Vul de grapefruit
hiermee en gameer de bovenkant met enkele
blgarreaux.
Kwarkelub
Beboter drie boterhammen. Beleg de eerste bo
terham met een slablaadje, waarop een hartig
kwarkmengsel van kwark, paprikapoeder, zout,
peper en worcestersaus en leg hierop enkele groe
ne ringen paprika. Leg er de tweede boterham
op en beleg deze met een plak kaas. Bedek alles
met de derde boterham en snijd de sandwich dia
gonaal door.
Ik heb een paar nieuwe zomerjurken nodig",
zei Marian.
„Goed", antwoordde ik, „dan gaan we eens
een middagje de stad in". Het is best leuk om
een grote dochter te hebben. Nou ja, groot
Marian is dertien, beslist niet fors voor haar
leeftijd maar toch bijna zo lang als ik. Ze be
gint zelfs enig figuur te krijgenal is het tot
nu toe meer aanduiding dan realiteit.
„Ik heb maat 34", verkondigde ze, niet zon
der Prots. „En denk er aan, ik ivil niet van
dat kinderachtige spul, ik ivil hippe jurken".
Komt voor elkaarzei ik redeloos optimis
tisch, want mijn ervaring met groter wor
dende dochters was nihil.
Een jaar geleden stapten we zonder meer
naar de kinderafdeling van welke winkel
dan ook. Ditmaal echter aarzelde ik op de
drempel en bekeek nog eens goed het figuur
tje dat bekleed moest worden. Maat 34 hier
en daar een zachte ronding doch in hoofdzaak
spriet en rietstengel. Toch eerst maar de da
mesafdeling proberen, misschien hing er
voor mij ook wel iets aardigs in maat 36.
Da's me allemaal te groot en te ruim", zei
Marian na een half uur passen.
..Waarom gaan ive niet een verdieping hoger,
dat deden we vroeger ook altijd".
Ik stond zuchtend met een hip jurkje van nog
geen tiointig gulden in mijn handen en be
treurde hevig de bustenaadjes en heupnaad
jes waarvan het voorzien was. Mij zou het ze
ker passenNeen, eerst de dochter aankle
den.
We bestegen een trap en kwamen op de kin
derafdeling. We vielen op de rekken aan en
bladerden ze door.
„Dit", zei Marian en hield iets fleurigs tegen
het eidunne middel. Het geheel vertoonde
veel overeenkomst met de maat 36 van bene
den, behalve dat er hier geen bustenaadjes en
heupnaadjes waren ingenaaid en de hals iets
hoger ivas.
,J>as eens", ried ik aan en wierp discreet een
blik op het prijskaartje, f 39.75!
Dat kan niet, dacht ik geschrokken.
Marian trok het hippe jurkje aan. het stond
haar goed en paste precies. Ik riep de ver
koopster.
..De prijs moet een vergissing zijn", meende
ik, „beneden hangt dezelfde jurk bij de da
mesafdeling. tioee maten groter, voor f 18,50".
De verkoopster glimlachte ijzig.
„De japon beneden is misschien van dezelfde
stof maar heeft ongetwijfeld een andere cou
pe", deelde ze mee.
„Dat klopt. Een veel ingewikkelder coupe,
berekend op rondingen. Dit is rechtoe. recht
aan en zou daarom niet meer dan vijftien gul
den mogen kosten".
.Mevrouw, onze prijzen zijn volkomen eer
lijk vastgesteld".
En ze stak haar kin in de lucht, want harre
warren over geld is niet netjes; je moet al
tijd doen of je genoeg hebt om er in rond te
zwemmen.
„Trek uit die jurk en kom mee", fluisterde
ik Marian toe.
Ze geneerde zich maar gehoorzaamde toch.
We probeerden de volgende modezaak en de
daaropvolgende en de vierde en het was over
al hetzelfde: een grote kinderjurk kostte
tweemaal zoveel als 'n soortgelijke damesja
pon, ofschoon de snit van de kinderjurk een
voudiger was. Een beetje onredelijk snauw
de ik tegen het vermoeide dochtertje: „waar
om eet je dan ook altijd zo weinig!"
„Waarom ben jij weer zo krenterig!" snauw
de ze terug. „Kan ik het helpen dat meisjes
jurken duurder zijn dan damesjaponnen? Ik
ben geen dame".
„Neen, dat zeker niet. Jij bent in staat om
met een jurk van veertig gulden in een boom
te klimmen of achter paarden aan te hollen.
Wat jij nodig hebt is geen jurk maar een
overall, of ten minste een spijkerbroek"
„Ja", juichte Marian. „Laten we een spijker
broek gaan kopen, en een paar hippe bloes
jes en een minirokje en
We deden het. Met brandende voeten, een le
ge portemonnee en de armen vol pakjes kwa
men we thuis. Marian wilde de nieuwe aan
winsten meteen proberen en stormde tien mi
nuten later de straat op in spijkerbroek en
vlammend bloesje: een aangeklede rietsten
gel, barstend van levenslust. Ze was opeens
niet moe meer en besloot de panrden in de
wei een bezoek te brengen om te zien of ze
haar zouden herkennen in de nieuwe kleren.
De paarden besnuffelden haar handen, haar
hals, wreven tegen haar schouder en herken
den haar onmiddellijk.
Twee dagen later, toen ik de eerste winkel
haak in de nieuwe broek zat te herstellen zei
het dochtertje:
„Nu heb ik nog steeds geen nieuwe jurk, en
die heb ik toch echt nodig".
„Waarvoor?" vroeg ik nieuwsgierig„om er
mee door het prikkeldraad te kruipen?"
„Om uit te gaan, om... nou ja, omdat ik ook
wel eens netjes wil zijn".
Ik zuchtte. Er was geen ontkomen aan, ik
zou er toch nog veertig gulden tegenaan moe
ten smijten. Enfin, volgend jaar zal ze wel
maat 36 hebben, dacht ik, en wat meer vlees
op haar botten, en hier en daar iets vrouwe
lijks. Dertien jaar is nu eenmaal een onmo
gelijke leeftijd, iets dat je moest kunnen
overslaan
„Volgend jaar?" grijnsde Marian.
„Ha dan kan ik jouw jurken aan!"
Ook dat nog
THE A BECK MAN.
