Bewogen
Janssen
eindsprint van
en Godefroot
ce Jansen triomfeerde
Bescheiden
Belg
Botsing
A
Nederlands protest
werd a fgewezen
Motta en Gimondi
zijn zéér gebelgd
Wimbleclon
in cijfers
MAANDAG 1 JULI 1968
i68
PAGINA 7
LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT - LEiDSCH DAGBLAD
ROUBAIX, zondagavond. (GPD)
Herman van Springel durfde
het eigenlijk niet zo rechtuit te
zeggen. Maar onafscheidelijke
koersvriend Jos Huysmans
knikte: „Ja, zo is het wel". En
Van Springel, bescheiden, zoe
kend naar woorden: „Als ik in
de komende dagen net zoveel
voor die trui moet doen als van
daag, dan kom ik kapot bij de
bergen aan. Als morgen iemand
het geel onverwacht pakt, dan
ben ik zeker niet rouwig. Er ko
men nog zoveel dagen".
niettemin zat Herman van Sprin
gel in dat verre hoekje van de
immense perszaal op een ta
feltje uiterst trots te wijzen op
het gele gewaad. Ex-diamantbe
werker Van Springeleindelijk
gegroeid naar de rol van de ren
ner, die het supporterslegioen
geeft waar het om vraagt: suc
cessen. In rond Vlaams, zacht
jes pratend: „Ja, ik was eigen
lijk al eerder bezig geweest om
de beloften in te lossen. Al twee
jaar. Maar dat wilde maar
steeds niet lukken: geen eind
sprint, ziet u? En daarom héb ik
alleen nog maar de omloop van
het Volk en Gent-Wevelghem
gewonnen. En dat van Wevel-
ghem is al twee jaar geleden".
De Tour huldigde in Roubaix op-
nieuw een bescheiden deelne
mer in het veld van vele kans
hebbers als leider. Zoals Gross-
kost zich uiterst onwennig de
dagelijkse manipulaties met
trui, bloemen en meisjes moest
laten welgevallen, zo acteerde
ook Herman van Springel wat
benard bij soortgelijke tafere
len, eerst in Brussels voorstad
Vorst, later op de piste van
Roubaix. Aan de voet van de
immense flatgebouwen aan de
rand van de Belgische hoofd
stad, was de verrassing overi
gens eerder bij het publiek dan
bij de renner aan te treffen:
een ogenschijnlijk ongevaarlijke
tijdrit gaf de Belgische a-ploeg
de gelegenheid Van Springel als
een vorst naar de troon te dra
gen. De gerenommeerde tempo
specialisten wensten zich de
bonificatie voor de snelste ploeg
toe te eigenen. Twintig secon
den minder in het persoonlijk
klassement voor de winnaars,
had de Tourorganisatie bepaald
en die twintig seconden waren
voor Herman van Springel pre
cies voldoende om Charly
Grosskost aan het slot van 20
keiharde kilometers 15 seconden
vooraf te gaan.
Van Springel: ,Ja, we zijn na
tuurlijk wel gestart met de be
doeling voor mij die trui te pak
ken, dat wel". Jos Huysmans,
aanvullend: „Herman is altijd
erg bescheiden. Hij kan veel
meer dan de msenen zeggen en
weten. Dat heeft hij vanmorgen
ook laten zien. We zaten te hij
gen aan zijn wiel. Ik hoop, dat
hij er definitief door komt. nu.
Hij heeft de kwaliteiten van een
grote".
Dat is in België al lang bekend.
Maar het geloof in die kwalitei
ten werd altijd overschaduwd
door de bedenkingen: „Van
Springel kan zo hard rijden als
hij wil, als er een kopgroepje
van twee aan de streep komt, is
Herman altijd de tweede". Toch
kan men, zonder de glorie van
een ritzege, óók in de gele trui
rijden. En Herman van Springel
bereed die lange, omslachtige
weg. Voor hoe lang nog? Vraag
dat aan Charly Grosskost: he
lemaal niet zo ergdat ik die
trui nu ben kwijtgeraakt. Wat
denk je, wat ik allemaal heb
moeten geven om die paar se
conden voorsprong te behou
den? En wat zo'n ploeg daar
voor allemaal moet opofferen?
Let op, nu kunnen we nog hele
maal meedoen, Lucien Aimar en
ik".
Grosskost vertelde dat terzijde
van het erepodium, op de zinde
rend hete zondagmorgen in
Brussel. Na een rijdrit, die een
diepe bres had geslagen in de
Nederlandse ploeg. Slechts vijf
renners finishten in het eerste
oranje-groepje, dat toch nog
een zesde plaats bevocht: Jans
sen en Ottenbros. die een mach
tig brok werk hadden verzet,
Dolman, Schepers en Vianen,
die honderden meters hadden
„gezwommen" in de ruimte ach
ter de „trekpaarden" en op wie
gewacht moest worden om in
ieder geval met het benodigde
aantal renners te kunnen
finishen. Zilverberg, Beugels,
Nijdam en Den Hartog waren in
die volgorde het contact kwijt
geraakt, enerzijds door het tem
po, dat vooral Jan Janssen ont
wikkelde. anderzijds door een
gebrek aan stuurkui^st op dit
uiterst bochtige parcours.
Mm
MILAAN (ANP) „Ik zal door
gaan met stryden tot mijn goede
naam weer in eer hersteld is. Ik zal
ook niet schuwen, een rechtszaak
aanhangig te maken", verklaarde de
Italiaanse wielrenner Gianni Motta
gisteren in Milaan na het bericht
ontvangen te hebben, dat hij, wegens
het gebruik van stimulerende midde
len in de jongste Ronde van Italië,
tot 27 juli geschorst is. „Ik spreek
ook uit naam van Gimondi. Wij bei
den hebben de laatste jaren de Ita
liaans-3 wielersport in* aanzien doen
stijgen We verdienen een dergelijke
straf in geen geval, nog daargelaten
of we doping gebruikt zouden heb
ben". Met Motta en Gimondi werden
ook nog Bodrero (Italië), Galera en
Diaz (Spanje). Delisle (Fr.), Abt
'Zwits.) en de Belg Van Schil in Ita
lië voor een maand van wedstrijden
uitgesloten.
Ook Gmondi reageerde heftig: ,Jk
heb twee advocaten geraadpleegd
over deze kwestie. Ik ben niet iemand
die men wegens gebruik van doping
moet „grijpen". Wat wil men eigen
lijk? Mogen we nu alleen nog maar
water drinken, als ook het gebruik
(Door Fred Racké)
ROUBAIX (GPD) Rumoer rond de smalle wielerbaan van
Roubaix, eindpunt zo vaak van helse wielerkoersen, strijd
toneel even vaak voor vedetten, voor de groten van de wieler
sport. Zoals op de hete, laatste zondag van juni twee vaandel
dragers van de Tourkaravaan elkaar de ritzege betwistten: Jan
Janssen en de Belg Walter Godefroot.
dartelen. Hetgeen dan voor het pe
loton de mogelijk; id met zich
brengt in gestrekte draf en binnen
schootsafstand te volgen.
Bonkige sprinters, allebei, stuurvas-
te vakmensen, wilskrachtige wegren
ners zonder scrupules. En het was
juist de botsing van die karakters,
die het wielervolk tot juichen en joe
len bewoog. Een botsing, letterlijk en
figuurlijk, die Janssen verlies bracht
in dubbel opzicht: de bloemeri voor
Godefroot, een Nederlands protest
afgewezen.
Toen het vrijwel complete peloton
zich na een korte, maar uiterst jach
tige koers tussen Brussel en Roubaix
op de cementen piste stortte, leidde
de Belg George Vandenberghe de
meute naar de eindstreep. Aan zijn
wiel had zich volgens de geldende
tactische regels Walter Godefroot ge
nesteld. De Belgische pryssprinter
liet zich door zyn ploegmakker lan
ceren. zoals dat behoort.
Maar hij werd tóch verrast, door
Jan Janssen. De Nederlander zette
al op het voorlaatste rechte einde
zyn aanval in. Godefroot ving hem
zijn aanval in. Godefroot ving hem
bekwaam op. stuurde naast Vanden
berghe en dook de bocht in. Met
Janssen angstig dicht „boven" hem.
Zó dicht, dat Godefroot tegen Van
denberghe dreigde te rijden. Waarop
de Belg het enige gebaar maakte,
dat in zo'n geval een valpartij kan
vermijden: een „zwieper". Janssen
moest omhoog sturen, verloor snel
heid en gunstige uitgangspositie, en
daarmee de sprint.
Boze taal
Allemaal aanleiding tot boze taal
In het Nederlandse kamp. En een
protest: Godefroot heeft Janssen ge
hinderd. Maar de overtuigingskracht
van de Janssen- en Geldermans-
argumenten bleek niet voldoende.
Niet voor de jury, zeker niet voor
Godefroot: „Ik zag hem komen, ging
mee en toen dook hij boven op me.
.Als ik hem niet wat omhoog duw, val
ik zó tegen Vandenberghe aan".
Janssen daarentegen: „Ik probeer
de aan de kop te komen. Precies zo
als ik toen die sprint in Parijs-Rou-
baix reed. Toen ik naast Godefroot
kwam. duwde hy me weg".
Een visie, die voldoende twijfel
achtig was om Godefroot de bloemen
te laten, na een rit die kort maar
erg krachtig was. Geen seconde heeft
het peloton tussen Anderlecht en
Roubaix rust gekend. Het parcours -
keien, smalle, bochtige wegen
stond dat ook niet toe. Het was te
aanlokkelijk, mede gezien de korte
afstand, om niet tenminste e en
vluchtpoging te wagen.
Dat deed de Brit Hoban dan ook
na 9 kilometer en Vandenberghe,
de Spanjaard Gonzales, de Duit
ser Wolfshohl en de Fransman Le-
tort sloten zich by hem aan. Een
groepje, dat net voldoende kwaliteit
had om lange tijd in de ruimte te
Gretig
De grote groep benutte die kans
gretig en Van Springel, al» verdedi
ger van het geel, Bitossi en Gode
froot belastten zich voornamelijk
met het onderhouden van het tem
po. Het kop-quintet kwam op die ma
nier niet verder dan anderhalve mi
nuut voorsprong. Na 90 van de 112
kilometer werd de inhaalmanoeuvre
moeiteloos voltooid.
Toen was het meteen tijd om aan
de posities voor de eindsprint te gaan
denken. In het duwen en dringen tij
dens de laatste kilometers kwam
Harm Ottenbros nog goed weg: 4de.
De kleine Noordhollander: ..Een zwa
re etappe. Het zat er in, dat het een
massasprint zou worden. Ik zorgde,
dat ik mee voorin kwam. Toen Jans
sen aanviel kon ik hem natuurlijk
niet dwarsbomen. En toen dat ge
rommel in die laatste bocht begon,
kwam ik er ook niet goed meer
langs".
Golf titel weer
voor Roesiuk
BREDA ANP) Martin Roesink
Nederlands enige reizende golfpro-
fessional, heeft he' zaterdag en zon
dag op de banen van Toxandra to
Breda gehouden nationale open
kampioenschap gewonnen. Het totaal
van Roes n! die reeds titelhouder
was, bedroeg 281 (71, 70, 70, 70 De
volgende ereplaatsen werden bezet
door: 2. B. van Mook 285 (73. 69, 70.
73) 3/4 C Cramer 297 (76. 75, 71,
75) en H. Stevens 297 (74, 74, 75,
74).
ERIC DE VLAEMINCK
zaterdag ritwinnaar
Herman van Springel werkt zich in de gele trui.
van thee verboden wordt? Eerst moet
ik de schriftelijke bevestiging van de
wielerbond ontvangen. Als ik werke
lijk geschorst ben. start ik absoluut
niet bij de wereldkampioenschappen
in Imola".
4eETAPPE_ 1 JULI-237km
Licentie van
Van der Vleuten
ingetrokken
ROUBAIX (GPD) De li
centie van de Nederlandse be
roepsrenner Jos van der Vleuten
ls ingetrokken. De voorzitter van
de Sportcommissie van de
KNWU, de heer W. van Steen
bergen en de heer Jo Förster,
voorzitter van de subcommissie
voor de profrenners, zullen in de
komende week een onderzoek
doen naar de omstandigheden
waaronder Van der Vleuten de
stryd in de Tour de France
heeft gestaakt.
Na afloop van de étappe naar
Esch sur Alzette. toen Van der
Vleuten in het hotel van de Ne
derlanders zijn koffers pakte,
heeft de Brabander zich de op
merking laten ontvallen, dart hij
tot dit opgeven zou zijn aange
zet door een „buitenstaander".
Dat was voor de beide sport-
commissieleden aanleiding om
onmiddellijk de licentie van Van
der Vleuten in te trekken gedu
rende de tijd van het onderzode.
LONDEN (GPD) De eerste week Wimbledon werd afge
sloten met eindelijk geen regen. Integendeel, zaterdag veel zon
en zelfs vrij warm weer. Voor Nederland op deze dag verras
sende resultaten, zowel wat overwinningen als nederlagen
betreft.
Een ernstige tegenvaller was onge
twijfeld, dat Tom Okker samen met
zijn vaste Amerikaanse partner Mar
ty Riessen reeds in de eerste ronde
van het dubbelspel, voor het forum
van het centrecourt nog wel, werd
uitgeschakeld. De veroorzakers van
deze niet geringe desillusie voor Tom
en zijn vriend was het Australische
gelegenheidsdubbel. bestaande uit de
profs Owen Davidson en Lewis Hoad.
Davidson, de coach van de Britse
tennisbond, die niet veel tyd meer
heeft om zyn wedstrijdniveau op
peil te houden en Hoad. een van de
oudere deelnemers met zyn 33 jaren.
OkkerRiessein, die de afgelopen
acht maanden een ware zegetocht
hebben gemaakt langs de internatio
nale circuits, moesten met 1113, 6
4, 16. 6—3, 64 de ditmaal juist
niet toereikende wapens strekken.
Zeges
Tegenover deze deceptie stonden
twee overwinningen van de Neder
landse dames. Het 23-jarige Haagse
meisje Marijke Jansen, in hoofd
zaak weekend-speelster bracht de no
dige opschudding in het Britse impe
rium teweeg door „tennisdarling"
Christine Truman, inmiddels me
vrouw Janes geworden, in twee sets
nog wel van verdere deelneming uit
te sluiten (64, 62)
De 20-jarige Ada Bakker, even
eens uit Den Haag. bereikte de der
de ronde door de Franc ais e Eveline
Terras in drie dapper volgehouden
sets met 46, 63, 61 de pas af te
snijden. Ada komt in de volgende
ronde uit tegen Margaret Court-
Smith. Behalve Lidy Jansen-Venne-
boer, die reeds vrijdag werd uitge
schakeld. verloor ons land zijn kam
pioene Astrid Suurbeek, die veelte
laat op dreef kwam tegen de Britse
Winnie Shaw (6—0, 4—6, 6—2).
De triomf van de blonde Marijke
Jansen, voor het eerst op het drukke
en rumoerige Wimbledon uitkomend
en die enige weken geleden nog nooit
op gras had gespeeld, mag ongetwij
feld met ere worden genoemd. Ma
rijke, die studeert voor haar hoofd
akte onderwijzeres, heeft deze winter
bfj uitzondering het racket eens niet
in de kast gezet, doch getraind en en
kele toernooien gespeeld. Zy han
teert het racket, naar behoefte met
de linker of met de rechter hand en
heeft dus geen backhand. Een ..han
digheid" van spelen die zeldzaam is.
De geroutineerde Christine Janes-
Truman, die in 1965 nog tot de halve
finale enkelspel op Wimbledon door
drong, wist met deze twee forehands
van de Nederlandse niet goed raad.
Zij raakte er helemaal door van haar
stuk, probeerde de hechte tegenstand
van Marijke nog door veel vaart en
netspel te doorbreken, maar onze
landgenote gaf geen krimp.
Niet in vorm
Ja, en dan die dubbel van Okker—
Riessen (als zevende geplaatst).
Waarschijnlijk is Okker toch te veel
met zijn gedachten bij het enkelspel
geweest. Hij was de enige van de
vier die nog niet uit het enkelspel
was gewipt. Hij speelde vooral in de
eerste set beneden zyn normale
vorm. De combinartie tussen David
son en Hoad liert weinig te wensen
over. Nu is Hoad (samen met Rose-
wall) altijd een befaamd dubbelspe
ler geweest en Davidson is een ge
vaarlijke linkshandige speler. Ries
sen heeft al geruime tijd last van
blaren op zijn hand. Vooral tegen het
einde toen het er dus op aankwam,
stelde zijn spel teleur. Zijn slagen
hadden niet de juiste diepte en
scherpte, hetgeen de winnaars van
o.m. Johannesburg en Rome ten
slotte noodlottig werd. Riessen ver
speelde zijn service na 44 in de
laatste set. hetgeen het onverwachte
einde inluidde.
Okker moest behalve zijn zestig ga
mes met Riessen, die niets oplever
den, er nog eens 25 spelen in het
eerste gemengde dubbel, samen met
de Amerikaanse Nancy Ritchey om
zich van de Egyptisch - Zweedse com
binatie El Shafei-Eva Lundquist te
ontdoen. Dat lukte, juist voor het
vallen van de duisternis, niet zonder
de nodige moeite: 6—0, 4—6, 6—3.
Deze zaterdag was verder een
zwarte bladzijde voor de geplaatste
spelers en voor de profs. De groot
ste verrassing was wel het uitscha
kelen van de 31-jarige Spaanse prof
Andres Gimeno als nummer drie
geplaatst door de Zuidafrikaanse
„beatle" van 21 jaar, Ray Moore,
een jongen met lange haren en een
vervaarlijke snor. Moore zei na af
loop: „Ik kwam op zeker moment
tot de ontdekking dat die befaariide
prof helemaal niet van die geweldige
groundstrokes had. Ik heb er toen
nog een schepje bovenop gedaan en
jawel hoor. ik won". En na dat ge
zegd te hebben draaide hij trots als
een Engelse sergeant-majoor aan de
punten van zyn moustache. De cij
fers waren 4—6, 6—3, 7—5, 2—6, 6—2.
Clark Graebner, de de artistiek
spelende Spanjaard zelfs geen set
toestond: 97, 62. 64.
Het enkelspel heren van Wimble
don is thans tot de laatste zestien ge
vorderd. Daarin zullen de volgende
spelers tegenover elkaar komen te
staan: Daver (Austr)Cox (GE.),
Metreveli RuslRalston VS.
Newcombe (Austr)Ashe (VjS.),
Emerson (Austr.Okker (Ned), Stel
le (AustrGraebner (VjS.), Edlef-
sen (VJS.)Moore (Zuid Afr), Buc-
holz (VS.)Hewitt (Zuid Afr), Ro-
ohe (Austr)Rosewall (Austr).
Herenenkelspel
Roche (Austr.)—Ruff els (Austr.)
64. 61, 63; Cox (GB)Contet
(Fr.» 63. 64. 64; Ralston (VS.)
Mandarino (Braz.) 62, 64, 64.
Rosewall (Austr.)— Parun (Nw. Zee
land) 6—4, 3—6, 6—3, 6—2; Ashe
(VS.)—Bengston (Zwe.) 11—9, 6—4,
6—1; Newcombe (Austr.)—Lloyd
(GB.) 75, 60, 61; Sto 11e (Austr.)
—Addison (Austr.) 6—3, 8—6. 6—2;
Buchholz (VS.)—T. Ulrich (Den.)
57, 62, 63, 61; Moore (ZA.)
—Gimeno (Sp.) 4—6, 6—3, 7—5,2—6,
62; Graebner (VS.)Santana (Sp.)
9—7, 6—2. 6—1; Edlefsen (VS)—
Drysdale (ZA.) 9—7, 4—6, 1—6,
6—4. 6—4.
Damesenkelspel: belangrijkste uit-
Marijke Jansen demon- slagen
streert een van haar forehands
in de partij tegen de Britse Chris
tine Janes.
Cliff Drysdale. de Zuidafrikaanse
prof met tweehandige backhand,
kreeg eveneens de klap van zijn le
ven te incasseren en wel van de on
bekende Amerikaan Tom Edlefsen.
Deze Californiër is nog maar pas
hersteld van een maandenlange ern
stige ziekte, maar Drysdale verloor
toch: 9—7, 4—6, 1—6, 6-4, 6—4. Ook
voor de Spanjaard Manuel Santana.
twee jaar geleden nog Wimbledon
kampioen, kwam het einde van dit
toernooi. Hiervoor zorgde de voor
treffelijk op dreef zijnde Amerikaan
Astrid Suurbeek (Ned.)—Winnie
Shaw 0—6, 6—4, 2—6; Marijke Jan
sen (Ned.)Christine Janes (GB)
64. 62; Ada Bakker (Ned.)Eva
Terras (Pr.) 4—6, 6—3, 6—1; Baks-
jejeva (Rusl.)Maclennan (GB.)
75, 61; Duit (Fr.)Townsend
(GB.) 60, 64; Melville (Austr.)
Lamm(VS) 6—4, 6-4! Eisel (VS)
Riedl (It.) 6—1. 6—4; Bueno
(Braz.)H. Sherriff (Austr.) 64,
61; Heldman (VS.)Urban (Cana
da) 57, 75, 6—2; Buding
(W. Did.)K. Harris (Austr.) 61,
6—1Bowrey Austr. —Lundquist
(Zwe.) 6—2, 6—1; Richey (VS)—
Amos (Austr.) 6—1, 6—3; Tegart
(Austr.)—Volavkova (Tsj. SI.) 6—0,
61; Jones (GB.)Hoad (Austr.)
6-0, 6—1.
