k heb nog lang niet datgene
daan, wat ik zou willen
u
mipoc net toppunt
Samen gaan
bibliotheken
openbare
verwacht
De blijmoedige wereld
van Bauwke Zijlstra
van waterdichtheid
Ie mens achter liet
erk is belangrijk
Fraaie koorzang in
^ie Opstandingskerk
Uitbreiding aantal
discotheken
Sobere keramiek
van Lucie Q. Bakker
wiry Moore in ons land:
tn het Steenschmer:
HENKES
In Kunstzaal Heuff:
i 3 MEI 1968
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 21
ADVERTENTIE
fcTERDAM (GPD) „Het materiaal waarmee ik het
kerk is steen. Als ik mijn hamer en beitel oppak, begin
■ijf minuten te fluiten en te zingen".
is een uiterst vitale Henry Spencer Moore die dit zegt.
pa 70-jarige beroemde Britse beeldhouwer is in ons land
tidaag in Arnhem uit handen van Prins Bernhard de
usprijs-1968 in ontvangst te nemen en om de opening bij
len van een aan zijn werk gewijde tentoonstelling die ge
wordt in het Kröller-Müllermuseum op de Hoge
fluiten en zingen uit
het stimulerende effect
|h&rd „lijf aam lijf gevecht"
We materie komt voor de
j;erszoon Moore overigens
;en werken doe ik de laat-
pielaas bijna niet meer. Het
ngzaam. In steen kan ik
of drie werken per jaar
Ijgen. Zoals ik nu werk, door
modellen te maken en deze
1 of een ander metaal te la-
kom ik tot twintig", zei
iermiddag in het Amster-
liltonhotel.
iorkeur voor steen heb ik
omdat in de tüd dat ik be
eldhouwen de primitieve ne-
ontdekt werd. Die directe
van het materiaal, die je
intdekte sprak mij geweldig
[het begin geloofde ik dat je
(el alleen een goed beeld
kon maken als je met
•kte. Dat standpunt heb ik
hen. Het gaat niet om de ma-
krop je werkt. Slechts de
hter het werk is belangrijk".
Buiten werken
Moore, die een deel van de
grote Erasmusprijs zal be
an het helpen van jonge Eu-
ieeldhouwers, heeft het ge-
>odgetinte uiterlijk van ern
plattelander. Hü zegt: „Ik houd van
het land. Niet vam de stad. Een
beeldhouwwerk dait buiten moet
staan moeit ook buiten gemaakt wor
den. Ik denk ook altijd buiten. Ook
al is het hartje winter".
„Een beeldhouwwerk moet zijn als
een menselijk wezen", zegt hij. Een
kunstwerk moet zó gemaakt zijn, dat
het zich net als mens onder alle om
standigheden kan handhaven.
Algehele vrijheid acht hij voor een
kunstenaar van het grootste belang.
Zelfs de beperking die het maken
van een beeld voor een speciale plaats
hem oplevert, is hem teveel. „Ik ver
afschuw beeldhouwwerken die niet
meer zijn dan een reliëf aan een
muur". Aan niets heeft hij een zo
grote hekel als aan opdrachten.
Slecjits twee keer in zijn carrière
heeft hij een beeldhouwwerk in op
dracht gemaakt. Dat dan alleen om
dat de opdrachtgevers zo lang aan
drongen en omdat het goede kennis
sen van hem waren.
Over de kunst achter het „ijzeren
gordijn" zegt de winnaar van de
Erasmusprijs in dit verband: „Het
socialistisch realisme is dodelijk voor
Gegarandeerd:
Mipoc regenkleding
is 100% waterdicht.
En van Terlenka, dus
tóch aangenaam
ventilerend.
Dat is nieuw.
Krijgen we regen? Cs
Mipoc is een speciale finish die-stoffen absoluut waterdicht maakt.
Mipoc regenjassen zijn o.a. reeds verkrijgbaar bij:
DAMES- EN KINDERREGENJASSEN - Leiden Adrie van Ooy, fa. G B. De Faam N.V. -
Katwijk Katwijks Modehuis.
MERENREGENJASSEN - Leiden fa. M. de Vries. fa. G B - Katwijk Katwijks Modehuis.
e Doelen
jaikowsky met
kanonschoten
VERDAM (ANP) Muziek
door kanonschoten zal op 7
te beluisteren zün in de Rot-
le Doelen. Het Brabants Or
de Kon. Mil. Kapel teza-
0 musici zullen dan onder
ran Hein Jordans de muzika-
tlag van Tsjaikowsky de
|re 1812 uitvoeren. Vol
le oorspronkelijke partituur
1 muziek vergezeld gaan van
jhoten. Deze zullen worden
uitgevoerd door enige histo-
kanonnen uit het Legermu-
Leiden, die nog zeer realis-
nct ioneren.
ive dit spectaculaire muziek-
laan op het programma het
en vioolconcert van Tsjai-
en de Slavische mars van
omponist. De solisten zijn
aige Russische musici: de 23-
iolist Zinnovi Vinnikow, prijs-
ir van het Tsjaikowsky-con-
m de 23-jarige pianist Alexei
tasow, winnaar van het Mar-
Long-concours dat in 1965
|s werd gehouden.
In Groningen
GEEN POOLSE
MANIFESTATIE
GRONINGEN (GPD) Het ge
meentebestuur van Groningen heeft
de besprekingen over een culturele
uitwisseling met Polen stopgezet in
verband met de recente ontwikkelin
gen in de houding tegenover de Jood
se bevolking in dat land.
Pier Tania, hoofd van het Bureau
Culturele Zaken van de gemeente
Groningen heeft enige tijd geleden
nog een bezoek gebracht aan Polen
in verband met plannen voor een be
langrijke Poolse culturele manifes
tatie in Groningen. Er zou een ten
toonstelling van Poolse affiches ko
men in een op te richten tent op het
Martini-kerkhof. Er zou een soort
symposium gehouden worden van
Poolse en Nederlandse affiche-ont
werpers en verder zouden er Poolse
tapijten geëxposeerd worden in de
Martinikerk. Dat alles gaat nu echter
niet door.
Dit op zich zelf al respectabel be
sluit heeft voor Groningen een bijzon
dere betekenis, nu de stad zich op
maakt om de jaarlijkse herdenking
van de doden uit de tweede wereld
oorlog in het teken te stellen van de
nagedachtenis aan de ongeveer 3000
Joodse stadgenoten, die na wegvoe
ring door de bezetters zijn vermoord
of op andere wijze zijn omgekomen.
Beeldhouwer Henry Moore.
de kunst. Door de beperkingen die de
kunstenaar worden opgelegd. Het is
ambtelijke kunst met overal het
stempel van de middelmatigheid. Ge
lukkig kan men niet voorkomen dat
de mensen daar zien en te weten ko
men wat er elders in de wereld ge
beurt".
Van een financieel onafhankelijk
maken van de kunstenaar is hij geen
voorstander. „De strijd die nodig is
voordat een kunstenaar het „maakt"
ïn Manneke en Teun Groen leiden beiden een gemengd
van de „Gereformeerde Gemeente". Men verwarre hier
met de Geref. Kerk, want dat zijn twee verschillende mo
eiten. Het bedoelde koor van de eerstgenoemde is „Jubilate
te Leiden en Groen is dirigent van „Korach" in Den Haag.
we van hen te horen hebben gekregen heeft ons verrast,
itvoering vond plaats in de Chr. Geref. Opstandingskerk
iet Steenschuur.
ADVERTENTIE
is goed om de werkelijke kunstenaars
eruit te laten komen".
Niet veel te doen
Tenslotte zegt Moore: „Ik heb nog
lang niet gedaan wat ik allemaal zou
willen doen. Vijftig levens zouden
niet voldoende zijn om te ontdekken
wat er op het gebied van het beeld
houwen gedaan kan worden. Er komt
geen eind aan".
IIü troost zich met de gedachte
dat „kijk maar naar Michel An-
gelo, Titiaan, Rubens, Rembrandt"
een groot kunstenaar op het eind van
zyn leven zün beste werk maakt.
AMSTERDAM (GPD) De openbare bibliotheken hebben
vorig jaar ongeveer 40 miljoen boeken uitgeleend aan een mil
joen lezers. Van de lezers was 57% volwassen en 43minder
jarig. Bij het uitlenen aan volwassenen was, waarschijnlijk
onder invloed van de televisie, een duidelijke verschuiving van
de belangstelling luaar te nemen van fictie naar non-fictie.
Ruim 6 miljoen van de aan volwassenen uitgeleende boeken
betrof de nonfictie of ontwikkelingslectuur.
DRY GIN
Directie wisseli ng
Vrije Academie
DEN HAAG (ANP) - Livinus van de
Bundt zal om gezondheidsredenen
zün functie van directeur van de Vrije
Academie voor Beeldende Kunsten in
Den Haag per 1 september a.s. neer
leggen. Hij zal worden opgevolgd door
de adjunct-directeur, George Lampe,
die het directeurschap reeds enkele
jaren waarneemt. Livinus van de
Bundt is directeur van de Academie
sinds de oprichting in 1948.
Bauioke Zijlstra: „Uilen".
WASSENAAR In een benauwend beangstigende tijd als
deze (tenminste wat het polititke aspect betreft), doet het wel
dadig aan kennis te nemen van het stralende werk (olieverven
en gouaches) van de ons tot nu toe onbekende Bauwke Zijlstra,
dat thans in Kunstzaal Heuff te Wassenaar te zien is.
Een weldaad: ja. Want deze door
een ware schittering van fel en glan
zend coloriet doortintelde en zinde
rende schilderijen zijn een ware ver
rukking. Men zou in enkele van de
ze een nauwe verwantschap kunnen
ontdekken met de latere Vincent van
Gogh, ware het niet, dat Bauwke
Zylstra toch daarnevens een eigen
stijl ontwikkeld heeft. Wie kennis
neemt van zyn dikgeborstelde „Lu
pinen", zijn „Bloeiende Appel- of
Kersenboom", zyn „Herfstbos", „Se
ringen", „Zonnebloem" en nog zo
koomummers werden verbon-
loor samenzang. Dit gebeurde
ouderwets isoritmisch, psalm-
>p noten van gelijke duur, niet-
oh dus. Voor het overige mo-
"e van een frisse wind gewagen.
4coralen bijv. gingen volgens de
me uitvoeringspraktijk in éénen
zonder stilstand op de ferma-
>e keuze van koralen en gees-
liederen bleek in het geheel
uitsluitend bepaald door de
naar dierbare oud-vertrouwde
leurzang tot gevolg. Verder wa-
te harmonisaties van goeden
>rach" (de Koraohieten in het
Testament zi/.n tempelzangers)
selfs een Psalm 100 in dubbel-
e stijl, jammer zonder vermel-
van de componistennaam. Deze
ïk ligt vóór het Baraktijdperk.
Ihien mociht hier aan de Vene-
Gabrieli gedacht worden, of
sen andere leerling van de Zuid-
rlamder Willaert. Dit prachtige
psalmmotet, een moeilijke opgave,
werd knap vertolkt, met soepele be
weeglijkheid in de stemmengang. Dit
koor had o.m. ook het midden- en
slotkoraal uit Baohs Kantate 140 op I
het programma. Korach en Jubilate
samen zongen, eveneens onder wisse- I
lende leiding, koralen: zesmaal was
dat Bach, telkenmale op zeer ver
antwoorde wyze.
Bü Jubilate was de worp wat min
der hoog, maar Palestrina, Schütz en
Bach büv. werden In hun stül ge
troffen. Manneke toonde een goed
schavende beheers'ng over zijn zeer
willig materiaal en een geslaagde
verzorging van de Klankregisterver-
houdingen. Het contrapunt leidde tot
geen enkele aarzebng. Ook Manneke
koos niet anders dan mooie melo
dieën.
Twee organisten werkten hier mee:
Güs Zaalberg voor de samenzangen
en Hans Treurniei voor de begelei
dingen en deden dit naar de eis.
V.
veel meer, komt tot de conclusie dat
in de ziel van deze schilder het op
timisme zegeviert. Althans, hy beziet
alles wat hij maakt met een oog,
waarin het intense verlangen naar
blijheid zich weerspiegelt in een
overdaad van verrukkende en smaak
vol harmoniërende kleuren.
Zeer speciaal wyzen wy in dit ver
band o.a. op zyn in rood, blauw en
groen gehouden juichende „Phoenix",
met de wyd uitgespreide, omhoog
strevende vleugels. Geestig zyn de
stilstarende uilen tegen een blauwe
achtergrond.
Het is opvallend, dat vanzelf
sprekend Zylstra in zijn goua
ches een totaal andere en wel veel
gladdere techniek hanteert dan in
zijn olieverven. In die gouaches val
len de met vaart voortvlietende „Zeil
boten" in het by zonder op. Wat nog
de olieverven betreft: de „Haan" met
de felrode kam en de abstract aan
doende „Rotsen op Corsica" of het
gezicht op Corsica zelf (roze rotsen
met een vrolyke, lichtblauwe zee
daartussen), verdienen aparte ver
melding. Een anatomisch zwak aan
doende „Harpiste" lükt ons intussen
een veel minder geslaagd specimen
van zijn kunnen.
Overigens ontvangt de beschouwer
bij het bezichtigen van deze exposi
tie hetzelfde blijmoedige gevoel, dat
hem thans buiten in de vrije natuur
met haar lichtende bloesems wordt
geschonken. Wèl in scherpe tegen
stelling tot de rauwe realiteit.
In november 1965 bespraken wy
reeds zeer waarderend de ceramiek
van Lucie Q. Bakker.
Haar voorname ontwerpen, waarin
de rechthoeken en vierkanten met
de hand gekneed een voorname
plaats innemen, haar handgedraaide
objecten, de meeste in donkere gla
zuren gevat, geven er blyk van ,dat
zy in alle eenvoud tot scheppingen
komt, waarvan de stylvolle allure
evident is.
Een en ander vormt een welkome,
.ij het contrastvollc aanvulling op
ictgeen Zijlstra met zoveel uitbun-
lige zwier presenteert.
De expositie is tot en met 15 mei
geopend.
H.
Dit is gisteren in Amsterdam be
kend gemaakt door de Centrale Ver
eniging voor Openbare bibliotheken.
Deze vereniging bestaat dit jaar zes
tig jaar. Het jubileum wordt volgende
week donderdag en vrijdag gevierd
met een congr esin Grand Hotel
Krasnapolsky in de hoofdstad.
Op dit congres zal o.m. aandacht
besteed worden aan biblio-bussen
(rijdende bilbliotheken) en discothe
ken die op het ogenblik erg in op-
kost zyn.
Er zyn plammen om een aantal
discotheken, waarvan er op het ogen
blik 5 zijn, uit te breiden met 20. Het
aantal bibliobussen (26) zal op kort»
termyn met tien vergroot worden.
Raad en Centrale
De voorzitter van de Centrale Ver
eniging voor Openbare Bibliotheken*
Schiedams burgemeester H. Roelf-
sema zei dat de vereniging streeft
naar de tot standkoming van een na
tionale bibliotheek-raad en een lan-
delyke bibliotheek-centrale, waarin
alle organisaties op het bibliotheek
gebied moeten gaan samenwerken. Hü
sprak de verwachting uit dat deze
samenwerking binnen anderhalf k
twee jaar tot stand zal komen.
Om de scholing van het biblio
theekpersoneel te verbeteren heeft de
vereniging onlangs in Amsterdam een
eerste dagschool geopend. Dit najaar
zal in Tilburg een tweede school gaan
draaien. Ook in het Oosten en Noor
den van het land wil men dergelijke
scholen oprichten. Waarschynlyk zal
er in de randstad een tweede school
komen.
De vereniging vernacht dat in het
kader van de nieuwe bibliotheekwet
die by het ministerie van Cultuur,
Recreatie en Maatschappelyk werk op
stapel staat de constibutie die men
moet betalen voor openbare bibliothe
ken in ieder geval voor kinderen be
neden de 15 jaar afgeschaft zal wor
den. Wanneer het Ryk zoals men
verwacht, de personeelskosten van
openbare bibliotheken op zich gaat
nemen, hoopt men ook te kunnen ko
men tot ruimere openingstüden.
In ons land zün op het ogenblik 327
openbare bibliotheken, waarvan on
geveer de helft verzorgd wordt door
20 provinciale bibliotheekcentrales, en
355 filialen. Het totale boekenbezit
bedraagt ongeveer 10 miljoen.
JEE LAST (70)
GEHULDIGD
HAARLEM (GPD) In het ge
bouw van uitgeverij De Bezige Bij is
gisteravond de 70ste verjaardag van
de schrijver Jef Last feestelijk ge
vierd. De componist Marius Flothuis,
vicevoorzitter van de Stichting Kun
stenaarsverzet, overhandigde hem de
erepenning van deze Stichting. Hij
motiveerde dit met de geestelyke
onafhankelijkheid en weerbaarheid,
waarmee Jef Last altijd zijn positie
heeft bepaald en vervolgens de con
sequenties daaruit heeft aanvaard.
Yakoba A. Mohlenpagé uit Haar
lem zong Japanse liederen, die ook
door Jef Last zy» vertaald, waarna
C. J. E. Dinaux, voorzitter van de
Penclub namens dt vrienden van de
auteur een geschenk overhandigde.
Jef Last bleek verrast door de
drukte op deze huldiging. Hü zei o.a.
naar aanleiding van zyn boek over
de door de Nazi's vermoorde Van
der Lubbe: „Ik heb het gevoel dat
we vlak voor dergelijke dingen
staan".
Het geschenk heeft zyn bestem
ming al: hü zal het gebruiken om
rustig aan zyn memoires te kunnen
werken.
