Rita Hovink terug in de showbusiness Discjockey Jos van Vliet Op z'n dertiende al interviewde hij minister Luns Annelies Bouma zingt puur Nederlandse liedjes ZATERDAG 27 APRIL 1968 LD EXTU 4 Herinnert u zich nog de glorieuze Knokke-zangploeg in 1964? Toen dit Holland se vijftal bestaande uit Shirley, Willeke Alberti, Trea Dobbs, Ilonka Biluska en Rita Hovink met de eerste prijs naar huis kwam? Het legde de Neder landse zangeresjes geen windeieren. Het bleven bekende namen in de show business. Uitgezonderd één: Rita Hovink. Haar naam kwam steeds minder op het pro gramma voor en de laatste paar jaar in het geheel niet. En dat terwijl deze (thans 24-jarige) zangeres alles heeft, waarover een goede zange res moet beschikken. Een diepe, warme stem en persoonlijkheid. En toch „Ik ben er een tijd uitgeweest. Zonder dat ik mij eigenlijk bewust terugtrok, voelde ik dat ik op een dood punt was beland. Daarbij kwamen nog wat persoonlijke moeilijkheden. Ik was al bang dat mijn carrière als zangeres afgelopen was. Maar toen kwam het grote moment, waarop ik Frans van Klingeren ont moette. Hij heeft al meer van m'n collega's erbovenop geholpen. Al mijn hoop was op hem gevestigd. Niet tevergeefs, want sinds enige tijd is Frans van Klingeren mijn vaste manager. En ik heb nu al veel aan hem te danken." Het kan niet ontkend worden: Frans van Klingeren is de enige impresario in ons land die jaarlijks een zanger of zangeres naar Po len stuurt voor het songfestival, dat daar ieder jaar wordt gehouden. Rita Hovink ging er deze keer heen, terwijl voorts nog in juli een optreden staat te wachten op Malta. Aan de televisieshow uit Warschau op 17 maart, gepresenteerd door Frans van Klingeren, de den mee Rita Hovink, The Shepherds en Margie Ball. „Het is geweldig wat Van Klingeren allemaal voor ons doet", zegt Rita Hovink, die op 2 februari in Groningen was voor het maken van televisie-opnamen voor het NCRV-pro- gramma „The Late Night Show". Als soliste zong ze in dit programma met het ritmisch strijkorkest van Frits Smienk. „Televisie vind ik heerlijk om te doen. maar niet te veel", aldus een zeer verstandige Rita. „Ik zou best eens 'n eigen- show willen hebben, maar dan anders dan anders. Mij lijkt het leuk als de camera een hele dag een bepaal de artiest „volgt". Van 's morgens vroeg tot 's avonds. Tussen de bedrijven door liedjes zingen. De kijkers-luisteraars krijgen zo een veel betere indruk en leren de artiest(e) veel beter kennen. Persoonlijk houd ik bijvoor beeld ontzettend van koken. Als ik even tijd heb, sta ik in de keuken. Zou het nou niet leuk zijn, dat zoiets op de tv kwam en dat er mensen waren die m'n maaltijd proefden? Dat is tenminste iets anders. Er zijn tiental len zangeressen die in shows liedjes kwelen, maar 't komt alleihaal op hetzelfde neer." Rita Hovink loop over van activiteit. Zij repe teert en studeert, maar kan zich toch ook nog ruimschoots met haar zesjarig dochtertje bemoeien. „Zij gaat voor alles", zegt Rita. De Tf"^v iscjockey bij Radio Veronica, manager van Daddy's act, platendraaier en m -aaneenprater in een Katwijk.se discotheek, dat zijn zoal de nevenactiviteiten van Nederlands vermoedelijk jongste „artiest promotor" Jos van Vliet een functie die kortweg gezegd het „verkopen" van artiesten inhoudt aan radio, t.v. en pers. Een verwonderlijk actieve jongeman, van 22 jaar, bezeten van liefde voor zijn yak en voor alles wat met artiestendom en showbusiness te ma ken heeft. Een uitgebreide reeks van ervaringen, ondanks zijn jonge jaren, heeft hy al achter de rug. Op zijn dertiende jaar stapte by voor zijn schoollö-ant naar minister Luns. In zijn rode sportbloesje, om zoals hij het nu noemt 'es effe de blitz te maken" oftewel even iets opvallends te doen. 't Ging uiteraard niet over politiek. Maar het verhaal sloeg in en leverde hem zelfs een interview op, in een „echte" krant. Op zijn veertiende interviewde hij Cliff Richard, op zijn zestiende kwam hij, nog in zijn schooltijd, bij een band terecht en verdiende per avondop treden als zangertje 15 gulden, gezellig als in valler in nachtclubs en in de orkestbak bij Bol- tini. Met school ging het ondanks alles redelijk: hij be haalde in ieder geval zijn einddiploma. Nadat hij de Crazy Rockers had leren kennen, richtte hij voor hen een bloeiende fanclub op en zo leerde hij de iïïensen uit het vak kennen als Skip Voogt, Herman Stok en anderen. Weer even later werd hij voorzitter van de Federatie van Nederlandse Fanclubs. maar dat maak je niet, vind ik. Je zegt een op beurend woordje, draait een plaatje en krijgt dankbare brieven terug". Heeft hij ooit wat tijd over voor zichzelf en voor zijn directe omgeving? „Nauwelijks. Dat mag nou gek klinken, maar voor mij is mijn werk nummer één. Al mijn Op het randje Drie jaar geleden ontmoette hij de Tielman Brothers. „Dat sloeg alles wat ik ooit gehoord had, ik was helemaal gek van ze. Ik ben pu bliciteit voor ze gaan doen, reisde veel en heb me letterlijk half kapot gewerkt. Elf weken heb ik op het randje van leven en dood in het zieken huis gelegen. Toen dacht ik: ik stap eruit ik wil met de showwereld niets meer van doen hebben. Maar wat doe je als je een aan bieding krijgt voor piratenzender Dolfijn als disc jockey te gaan optreden? Je gaat!" „Het was een geweldige tijd, daar op de „Laissez faire", tenminste aanvankelijk: alles zelf ontdekken, fouten maken, ineens leren hoe het wel' moet, kortom lekker pionieren. Maar, al werd er officieel niets over gezegd, de zaken gingen slecht en dat kon je merken. Er kwam ook een hinderlijke concurrentie onderling, alles werd minder, zelfs het eten. Toen heb ik mijn ontslag genomen en kwam bij Veronica terecht, als nieuwslezer. Even later kreeg ik er een paar eigen programma's bij. Dankbare brieven .Misschien zou ik er nóg dag en nacht gezeten hebben, als het voor de Nederlandse kust niet altijd zo stormde en deinde. Om gek van te worden. Op weg naar ons schip was ik vaak doodziek van ellende. Dat is de reden dat ik daar ben weggegaan. Eén programma heb ik er gehouden, dat kan ik rustig op de wal maken: „Doe de week de deur uit". Een za- terdagnachtprogramma van 12 tot 1. waar ik sta pels post op krijg: post met verzoeken van meis jes om eens langs te komen, post met lippestift- kusjes, post vol klaagzangen van eenzame, door hun verloofde in de steek gelaten meisjes. Je kimt daar natuurlijk wel gekheid mee maken. televisieshow, die begin februari opgenomen werd, heeft veel tijd in beslag genomen. Niet de opname zelf, maar de dagen ervoor. „Ik wil goed voor de dag komen. Dat halfbakken werk, daar houd ik niet van. Ik bereid mij heel serieus voor. In alles ben ik trouwens serieus. Hard werken werk grijpt in elkaar: de platen van mijn maat schappij die ik moet pousseren, draai ik in Kat wijk in de discotheek èn in mijn radioprogram ma het één kan niet zonder het ander, alles heeft direct en indirect met elkaar te maken. Het is enerverend werk, dat geef ik toe, maar het is fijn werk. Je kunt er al je ideeën in kwijt, je leert veel mensen kennen en wie weet waar dat weer toe leidt. Iets groots opbouwen Waarom ik al die energie en ijver opbreng? Omdat ik, als ik dertig ben, iets bereikt wil hebben. Die leeftijd van dertig is voor mij heilig. Dan wil ik iets groots hebben opgebouwd, het liefst helemaal voor mezelf iets als een eigen grammofoonplatenmaatsohappij, iets in film of Joost mag weten wat". „Groots en meeslepend wil ik leven", schreef onze dichter Marsman dertig jaar geleden aan deze regels moesten we -even, weemoedig, denken na dit gesprek. Rita Hovink, wonende in de Gijsbrecht van Amstelstraat in Hilversum, is bezig met een terugkeer naar de planken. Onder leiding van Frans van Klin-geren. „Ik ben tot de con clusie gekomen dat een carrière als zange res, zowel nationaal als internationaal, het doel is dat ik bereiken wil. Ik begreep dat ik heel hard moest gaan werken onder deskun dige en ervaren leiding. Welnu, ik ben gaan zoeken en heb Van Klingeren gevonden." Vroeger heeft Rita Hovink er nooit aan ge dacht zangeres te worden. Als dochter van een Hoogovenbeambte en wonende in Bever wijk, had zij slechts één doel voor ogen: to neelspeelster worden. Daar is echter niets van gekomen. Toen de familie met vakantie in Blaricum was, deed Rita mee aan een talen tenjacht, georganiseerd door Max van Praag. Gewapend met haar gitaar („Ik kon drie ak koorden spelen") deed zij mee en had promp de smaak van de showbusiness te pak ken. Na twee jaar huishoudschool en handels avondschool ging zij „het vak" in. Zij zong in nachtclubs en voor militairen in Duitsland en Frankrijk. „Ik ben blij dat ik nu niet meer in nacht clubs hoef te zingen. Wel heb ik er geen spijt van het te hebben gedaan, want daar door krijg je een enorme ervaring." Nu staat Rita Hovink avond aan avond op de planken. Haar repertoire is zeer uitge breid. „Ik pas m'n liedjes aan aan 't publiek wat er zit.Jazz, swing, volksliedjes en noem maar op." Tal van zwarte schijven zijn van Rita Hovink op de markt verschenen: „De eerste zoen", ,,'s Avonds bij het licht van de maan", „Si garetten, sigaretten" en „She said". Ze trad enkele malen op voor de tv. Onder meer in „De vuist" van Willem Duys, de Johnny en Rijk-show en in tienerprogram ma's. De ster van Rita gaat nu echter pas goed schitteren en volgens insiders in 't vak, zal men binnen niet al te lange tijd nog veel van haar horen. „Het wordt een tweede Cor- ry Brokken", aldus één van degenen, die het weten kunnen. Het zou niet zo verwonderlijk zijn. Al geruime tijd neemt zij lessen bij Inge Bartsch, die zelf voor 1940 een bekende Duit se cabaretière was, maar in ons land woont. Zij doceerde o.a. aan de filmschool in Berlijn en gaf bijvoorbeeld ook Hildegarde Knef les. Rita Hovink gaat thans een internationale carrière opbouwen. Dat zal kunnen beteke nen. dat zij voor haar hobby's geen tijd meer zal hebben. Deze zijn: lezen (geen mo derne schrijvers zoals Jan Wolkers etc.), zei len en koken. Handig is Rita ook. Voor haar dochtertje maakte zij zelf een levensgrote poppenkast en in de woonkamer in het Hil- versumse huis staat een bar door Rit. asell gemaakt. Frans van Klingeren, haar nieuwe maiagei zegt: „Er worden in dit vak hoge eisei ge steld. Eerst bemoeien wij ons met Nederknd! straks komen de buitenlandse engagemeiten. Want.vocaal zijn de capaciteiten van Ri* ta in ruime mate aanwezig. En na Rita Hovink een avond als zangere» te hebben meegemaakt, zijn wij het met da uitspraak van Van Klingeren volkomen eers. Zij komt er wel... HENK KAMIES „Kind, je zingt wel aardig, maar ik kan alleen niet verstaan wat je allemaal zegt!" Dat waren de welkomstwoorden van Cor- rie Vonk, uitgesproken tegen een klein nieuwkomertje in het vak: Annelies Bouma. Annelies, die op de HBS al wat aan cabaret deed, wilde namelijk, net als haar oudere zuster Maya, in het ABC-cabaret van Wim Kan komen. Het lukte allemaal. Inmiddels zijn we dan al weer tien jaar verder in de tijd. Annelies Bouma, inmiddels getrouwd met Peter Nieuwwerf en moeder van twee zoontjes, zingt nog steeds en hoe! En wat die verstaanbaarheid betreft we kunnen u geruststellen alles op dit punt is dik in orde. Ruim tien jaar Ruim tien jaar zit Annelies Bouma inmiddels in het vak vijf jaar bij Wim Kan, nog een tijdje bij Frans en Fiet Koster in hun cabaret „Adam en Eva", „Randfiguren" van Ernst Altena en het nog steeds doorlopende radioprogramma „Waar de wijsjes zijn". „Wat gaat die tijd toch hard", mijmert An nelies in haar Haagse flat en daar heeft ze gelijk in. Ze werkt de laatste tijd veel met haar man samen samen melodieën be denken, fijn veel spanning en zacht gekibbel over en weer, altijd werken op het laatste moment, maar steeds weer zéér bevredi gend. „Hoe je mijn liedjes moet noemen, weet ik eigenlijk niet. Het zijn geen echte chansons, het is geen cabaret, het zit er net zo'n beet je tussenin. Een eigen stijltje is het, dat heb ik langzamerhand wel gevonden". Ze is, volgens eigen zeggen, een grote mu ziekminnaar. „Ik houd niet zozeer van die mooie zachte intellectuele muziek, maar voor namelijk eigenlijk van soul en pop. Ik ben er wild op. Vooral in de pop gebeurt zo ontzet tend veel. Natuurlijk houd ik van de Beatles. Ik vind ze geweldig, maar er is nog zo onge lofelijk veel méér te beleven. En door de moordende concurrentie die de jongens el kaar onderling allemaal aandoen, is het peil van de popmuziek erg hoog". „Bepaalde klassieken en de impressionisten zijn bij mij ook favoriet. En dan de moder nen een hoofdstuk apart. Ik vind het wel gek, wat er op dit terrein gebeurt. Zo'n jon gen als Peter Schat bijvoorbeeld, die vind ik iets geweldigs. Die vindt een nieuw geluid, een nieuw soort instrument uit en gaat er meteen een symfonie om heen bouwen. Wat mij betreft mag er volop geëxperimenteed worden". Wat vindt ze van de Nederlandse licke muziekwereld? „Er gebeuren op het ogenblik veel leue dingen: er wordt veel gezongen. Herman \n Veen vind ik een geweldige jongen. Het Lds Zoldercabaret, dat vind ik ook goed. Nog en paar namen? Liesbeth List, Rikkert Zuicfr- veld, Gerard Cox maar die jongen met nu eindelijk eens zichzelf worden; Rames Shaffy die moet weer eens iets goeds m- ken en Jasperina de Jong. een gewelig talent, een vrouwtje dat van Onze Lieve Her enorm veel in dat koppetje heeft gekrege". Lekker thuiszitten Wat ik zelf doe, doe ik voor mijn plezir. Kalmpjes aan, maar terdege voorbereid. Wt de rest betreft: ik houd van lekker thuisz- ten, met dat grut om ons heen platn luisteren, met muziek bezig zijn. Fijn ver wg zitten van de bekende kliek, anoniem in e eigen buurtje zijn, een eigen sfeer om je hen hebben, niet beïnvloed worden door een t- paalde trend. We willen wel meegaan en b- blijven, als we in vredesnaam maar onsztf kunnen blijven en onze eigen gang kunnn

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1968 | | pagina 12