Zoveel geld voor een jurk is toch zonde LEVEN IS HEERLIJK! TAPIJT GELBE ROSE Parijse modewereld is de koers kwijt VOOR BAD OF DOUCHE Minstens een keer per week vis rERDAG so APRIL 1963 HgmH&ftlW sawi<S<8<^0HSesaf6»<^a<9agSf<S<ajaiiS0Sc»i^csCr^0S»<SCSc(<8<sa<®C!ia<8csa<9SS^S5a^<SSt<i<S0BS®ce<5iaK«90S« Kleren moeten gemakkelijkgrappig en LD.EXTRA t sexy zijnzeggen Quant en Courrèges rokken worden wat Parijs betreft de winter langer. De Franse couturiers ben met uitzondering van Courrèges Ungaro en enkele andere vooruitstre- Je collega's, die fervente voorstanders de mini-mode zijn, onderling afge- )ken dat zij bij het ontwerpen van hun jwe herfst- en wintercollecties het ac- meer op de maxi-mode zullen leggen, mini-rokken zullen echter niet hele- J van het tapijt verdwijnen, maar Gé- i Pipart, de couturier van het huis Ni- Ricci zei ons desgevraagd er wel van rtuigd te zijn „dat de vrouw aan de e rok toe is en dat hij ze daarom voor winter in alle variaties zal lanceren". el het Jacques Esterel het vorig jaar niet is om zijn tot op de kuit reikende kost- jljurken er „in" te krijgen, hopen de Par ij se iriers die het afgelopen seizoen slechte za- iiebben gedaan, het gehavende prestige van ïanse hoofdstad als 's werelds modecentrum soortgelijke creaties te herstellen. Of men slagen is de vraag, nternationale modekringen hecht men de ite tijd steeds meer waarde aan de theo- :an Mary Quant en Courrèges, die stellen ie haute-couture zichzelf heeft overleefd, 'at de moderne vrouw zich niet meer laat schrijven ivat ze aan moet trekken, dien volgens hen in de toekomst diverse es naast elkaar bestaan. Bovendien ver den zij dat het begri-p mode zal verva- omdat men zich steeds individueler it. De opkomst van de boutiques heeft het nodige toe bijgedragen. nend is het, dat steeds meer Parijse coutu- die ontwikkeling ook voorzien en naast hun ïhuizen een boutique beginnen. Zelfs de behoudende onder hen, de 41-jarige Hu- de Givenchy heeft zo'n winkeltje geopend, men vanaf vijfhonderd gulden zijn geconfec- erde creaties kan kopen, iets wat een jaar en nog onbestaanbaar zou zijn geweest- Parijse modewereld is men de koers kwijt, voelt zich in onzekerheid gebracht omdat in- n winkels en warenhuizen die vroeger noch ten zijn als ze voor heel veel geld en nog moeite een ontwerp konden kopen, nu vaarden stellen of wegblijven. is als modecentrum zijn machtspositie Als gevolg daarvan komt er langzaam zeker een eind aan een traditie die al in 1 van de fameuze koning Lodewijk de Veer- !e bestond, nl. dat de Franse kleding als aangevend wordt beschouwd, fel alle Europese vorstenhoven stuurden al zeventiende eeuw ambassadeurs naar Pa- at als één van hun belangrijkste taken het sturen van berichten over de kledij, die door franse koninklijke familie gedragen werd, was toen mode. Toen Frankrijk de vo- voorgoed een republiek werd, behielden «fkleermakers de faam uit hun betere dagen, iaden meer en meer op de voorgrond en erden door aan tradities vast te houden een hofhouding om zich heen. Hun opvolgers tot in onze dagen niet van deze stelregels zijn veken, slaagden er in hun status als coutu- behouden. simt het dat een inkoper van een groot Ame- ms warenhuis die 's morgens nog in New ontbijt en met een „jet" vijf en een half uur om een show te zien, in Parijs arriveert, in modehuis plaats neemt op een goudgelakt Itje, omdat dat meubelstuk ook al in de tijd Marie-Antoinette in de salon van een coutu- stond. Maar inkopers raken niet meer onder fldruk van historische tradities, ze willen al- Ijurken die ze goed kunnen verkopen. vroeger dagen in Parijs de toon aangaven, is dat zij deze tijd niet meer begrijpen. Zij blijven geloven in het bestaan van de snobistische da me die in een omgeving vol pluche degelijke, vooral niet opvallende, chique japonnen wil dragen. Die dame is echter op sterven na dood. NIEUWE GENERATIE echtgenotes van modeminnende kleding ande- ïwe generatie vi zakenlieden e: carrièrevrouwen ontstaan, die re eisen stelt dan him moeders. Mary Quant Courrèges vinden dat kleding gemakkelijk, sexy en grappig moet zijn. Ondanks hun commerciële successen zijn hun creaties echter niet voor iedere vrouw aanvaard baar. Vandaar dat inkopers van grote confectie- fabrieken zoeken naar een compromis tussen hun schokkende collecties en die van de te conserva tieve Parijse modevorsten. In de Franse hoofd stad vonden zij Yves Saint Laurent. Op zoek naar meer variaties kwamen zij in Italië terecht. In Rome waar de mode-industrie pas na de twee de wereldoorlog van de grond kwam, werden de afgelopen maanden door hen betere zaken ge daan dan in Parijs. Ook de modecentra in Londen, Berlijn en Madrid kwamen meer in de belangstelling te staan dan ooit tevoren. Inkopers reizen bovendien naar ons land, zonder al te veel succes echter, want de Nederlandse haute-couture is nu eenmaal niet zo spectaculair. De Nederlandse modeontwerpers vinden dat zij het moeilijk hebben. Weliswaar zijn er in Twente en Tilburg de prachtigste wol len stoffen te koop, die zelfs door hun Parijse collega's graag worden gebruikt en zetelt in Arnhem de AKU, een van de belangrijkste leve ranciers ter wereld, maar financiële steun zoals dat in het buitenland gebruikelijk is krijgen zij van de desbetreffende fabrikanten niet. Er is in ons land ook geen kosmetisch concern dat hun zaken financiert, zoals Helena Rubinstein en Charles of the Ritz in Parijs by voorbeeld in fei te de eigenaren van het modehuis van Yves Saint Laurent zijn. CONFECTIE Nederlandse couturiers moeten him eigen risico's dragen. Ze stemmen hun collecties af op hun klantenkring en om er zeker van te zijn dat zij Tafelversieri ng Lichtgevende tafellakens zijn thans bij onze oos terburen in de mode. Het zijn tafellakens die met behulp van kunststoffen zo zijn geprepareerd, dat zij bij ultra-violet licht gaan oplichten en dan in allerlei fraaie kleuren decoratieve figuren gaan vertonen. De fabrikant richt zich voorname lijk op de tienermarkt. Het is intussen al geble ken dat niet alleen de jeugd belangstelling heeft voor deze nieuwe tafelversiering. sschotel lipper 150 gram uien en fruit deze samen met teentje knoflook in 2 lepels boter. Snijd 250 diepvries kabeljauw in kleine stukjes, ;e en bak ze snel goudbruin en gaar. *g 1 theelepel kerrie en 1 eetlepel paprika- *der toe. Gegratineerde mosselen (W)ETENS WAARD 1 kg aardappelen gaar (of gebruik een rest Appelen) en snijd deze in plakjes. Beboter vuurvaste schaal en vul deze laag om laag vrijwel alles verkopen lanceren zij zelden iets op zienbarends. Mode-ontwerper Max Heymans heeft maar achttien klanten en kwam er in zijn boekje „Knal" openlijk voor uit dat men van de haute-couture in Holland niet rijk wordt. De Nederlandse confectie-industrie daaren tegen klaagt erover dat onze vaderlandse couturiers te weinig voor hen open staan. De AKU trok voor het ontwerpen van de Ter- lenka 1969-collectie jonge Amerikaanse ont werpers aan. Waarom geen Nederlandsen? Perschef Hafkamp: „Nou, die jongens hebben geiooon teveel kapsones". En daarmee is de situatie wel getekend. Om in de toekomst een goede Nederlandse mode industrie op te bouwen vinden onze couturiers het van groot belang dat vrouwen in openbare functies en echtgenotes van mannen, die voor aanstaande posities bekleden om het goede voorbeeld te geven meer aandacht aan hun kleding zouden besteden. De groep werkelijk goedgeklede vrouwen is in ons land vrij klein. Misschien komt dat omdat men het in Holland te gauw zonde vindt om al teveel geld voor een mooie jurk uit te geven. vrouio met de rok tot over de knie maar wie doet daar nog aan mee? „Hm", prevelde Adriaan, „Zó heerlijk vind ik het leven nou ook weer niet". Die opmer king lanceerde hij naar aanleiding van een t.v.-uitzending waarin een gerenommeerd artiest de heerlijkheid van het leven en de wereld bezong. „Vind je?" vroeg ik. „Me dunktt je hebt toch schik genoeg". „Ja", zei hij verhit, „dat heb ik ook, maar dat maak ik zélf!" „Wat klaag je dan?" „Ik klaag niet, ik constateer een feit. Het leven is niet verrukkelijk, het is over het al gemeen een grote ellende. Op onze heerlijke wereld ivordt door twee miljard mensen hon ger geledendoor miljoenen bloed vergoten: de zogenaamde welvaartslanden hebben bij elkaar miljoenen werklozen, en elke minuut gebeurt er wel ergens 'n ramp. Als 't geen natuurramp is, is 't 'n mechanische ramp: een ontploffingen noem maar op. We leven op een vulkaan die elk ogenblik uiteen kan scheuren en ons allemaal kan doden. En wat doen we terwijl ive wachten op die laatste grote ramp? Werken! Eindeloos hard werken. En luisteren naar een man die zingt: Men sen, de wereld is zo prachtig en 't leven is zo fijn. Volgens mij liegt-ie het!" „Nou ja", zei ik sussend, „We weten alle maal dat het op aarde geen paradijs is en dat we nog heel wat werk moeten verzet ten. So what? Van werken ga je niet dood". „Ik heb geen bezwaar tegen werken, ik heb bezwaar tegen dat geruststellende zoe te gedoe in het kijkkastje, waarin ons wordt gesuggereerd dat er niets aan de hand is. Er is wél iets aan de hand en veel ook". „Akkoord. En men laat niet na ons daar voortdurend op te wijzen", bromde ik, want al te groot pessimisme kan ik niet uitstaan. „Maar dat neemt niet weg, dat ive ons ook wel eens mogen amuseren met iets ge ruststellends. Door alle ellende om je heen MOEDERLIJKE OVERPEINZING mag je de mooie en fijne dingen niet uit het Gog verliezen. Ook daarop moet gewezen worden. Wat is er dan op tegen als deze man het doet?" „Ik heb er op tegen dat hij de heerlijk heid bezingt met een gezicht of er niets an ders bestaat. Want hij weet net zo goed als ivij, dat dat niet waar is", snauwde Adriaan. Ik gaf het op. „Je hebt gelijk, zoon", zei ik (ivat de zeker ste manier is om de vijandschap van een kind op je hals te halen, want gelijk krijgen is ADVERTENTIE In de meeste gezinnen wordt betrekkelijk weinig vis gegeten, wat heel jammer is. Eigenlijk zou vis minstens éénmaal per week op ons menu moeten voorkomen. Niet alleen om z'n grote voedingswaarde (het is een goede en goedkopè bron van dierlijk eiwit), maar ook om z'n uitstekende smaak. Vis kan in vele smakelijke schotels verwerkt worden, waarvan hier enkele voorbeelden. met de aardappelplakjes en het vismengsel, de bovenste laag bestaat uit aardappelen. Bestrooi de schotel met een dikke laag geraspte kaas en laat deze in ongeveer 20 minuten in een hete voor verwarmde oven een goudbruin korstje krijgen. Kook 1 kg schoongemaakte mosselen met 1 glas droge witte wijn, peper, zout en knoflook. Maak van 40 gram boter, 40 gram bloem en een liter kookvocht een glad gebonden saus. Doe er van het vuur af 2 eierdooiers, 150 gram in blok jes gesneden belegen kaas en de gekookte mos selen door. Schep tenslotte de zeer styfgeslagen eiwitten erdoor. Doe de massa over in een bebo terde vuurvaste schaal en laat deze in een warme oven in ongeveer 30 minuten gratineren. Het luxe schuimbad tegen normale prijs De luxe van weelderig koesterend schuim. De luxe van flonkerende flacons. De luxe van diep-fonkelende tinten. En de luxe oan keus uit vier betoverende geuren en kleuren. Voor wie prijs stelt op de luxe van een in dividueel schuimbad is er nu Gelbe Rose. Kies uw favoriete geur en kleur: 't roman tische Gelbe Rose, het exquise Orchidee, het delicate Daphne of de frisheid van Citrus. Betaal toch de normale prijs. U weet het nu: 't is Gelbe Rose. De nieuwe luxe serie individuele badpreparaten van internationaal niveau, tube 3,95 - flacons van 6,75 tot 21,50 Gelbe Rose heeft ook crème-bad (speciaal voor droge huid), after-bath-lotion, fijne toiletzeep en speciaal babybad. Gelbe Rose heet m andere landen Badegoid. vreselijk vervelend, wie moet je ddn nog tê- genspreken Adriaans opmerkingen bleven me nog lang hinderen. Waarom hield hij niet van het le* ven? Toen ik zo oud was. .toen ik twintig was, geloofde ik ook niet erg in de wereld, in de mensenin het leven. De tweede wereldoorlog kwam tot een einde, met een gigantische ontploffing die een kwart miljoen mensenlevens wegvaag- de. Een nieuw tijdperk brak aan: de tijd van opbouw, herstel, wonden likken en wachten op de volgende catastrofe.Was ik opti- mistisch op mijn twintigste? Nou... neent Ik had zes gruwelijke jaren overleefd en was er blij om, maar veel vertrouwen in de toe komst had ik niet. Zo min als mijn soon dat nu heeft.. Wonderlijk! Je moet ouder worden om echt van het leven te genieten. Niet zolang gele* den hoorde ik van een bejaarde professor de opmerking: „Hoe ouder ik wordt, hoe meer ik het leven op prijs ga stellen". En ik begreep ogenblikkelijk ivat hij bedoelde. Leven is fijn, vooral omdat het eigenlijk helemaal zo fijn niet is en je je voortdurend te weer moet stellen, en omdat je je bedreigd voélt, en om dat je voor elke stap voorwaarts een geweldig gevecht moet leveren Misschien is het juist dat wel, wat je ten slotte met het leven verzoent: de strijd om recht, de wetenschap dat je de volmaakte wereld nooit te zien zult krijgen, het besef dat er nog zo veel werk te doen is, het in zicht dat ook je kinderen en kleinkinderen datzelfde gevecht zullen moeten leveren: on afgebroken en schijnbaar hopeloos, maar toch! Wat het leven zo geweldig de moeite waard maakt is het feit dat je er nooit mee klaar komt, dat de wereld aan je blijft ruk ken en trekken, dat je nooit zéker kunt zijn van een verworven goed, en dat je moet blij ven groeien om het allemaal aan te kun nen. Je gaat houden van de onvolmaaktheid van het bestaan, van de gevaren in dat be staan. En je hoopt vurig, nog heel lang té mogen doorgaan met leven. De kinderen vèchten nog niet, zij rebelleren slechts. Straks, als ze écht volwassen zijn en voor de noodzaak staan, zich te handhaven* zich teweer te stellen, zich een weg te banen, verliezen ze hun aanvankelijke tegenzin en krijgen er plezier in. Zo verging het mij, zo zal het de zoon vergaan, zo vergaat het elk mens. En daarom heeft Adriaan misschien toch ge lijk. De vreugde van het leven bestaat niet louter uit bloemen, ballonnetjes en zonne schijn; de vreugde van het leven bestaat uit harde dingen: uit werken en zorgen, een on afgebroken strijd voor het goede. Kortomt uit mens-zijn. THE A BECK MAN Kom er ACHT-er 1. Een vogel meer 2. Draad in naald langer 3. Neus van egeltje 4. Speld meer op speldenkussen 5. Fakir links heeft bril 6. Cactus 7. Punaise links 8. Broekje van fakir rechts ADVERTENTIE In veel kwaliteiten, veel kleuren Van vreemd vóórdelig tot net niet duur. Legloon f 15,— per kamer. AFD. WONINGINRICHTING Herenstraat 77 Tel. 24502

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1968 | | pagina 9