CHARLES
CHARLOTTE
KAMP HOUTRUST '68
ADVERTENTIE
7e Nationale Kampeer
en Sporttentoonstelling
UW VAKANTIE SUPERMARKT
5 t/m 10 april - Houtrusthallen - Den Haag
OPEN: dagelijks van 12.00 - 22.30 uur
zaterdag en zondag van 10.00 - 22.30 uur
tenten caravans boten kampeer
en watersportartikelen sport- en vakantie-
kleding o sportartikelen zelfbouwartikelen
vele voorlichtingsinstanties elke dag
volksdansen en modeshows
ELKE 2500e BEZOEKER GRATIS VLIEGTOCHT
ELKE CARAVAN-KOPER GRATIS CARAVAN-RIJLES
PAG 5 APRIL 1968
LEIDSCH DAGBLAD
Ons dagelijks vervolgverhaal
en
Posities Nederlandse
-rt Schepen
AccraVp' Texel' n^Du[nke"rken
j Achilles 3 550 m NO Barbados
Ador 4 v Rott te Londen
Ch ttagong vi
Batavia,* S.Tt Rc
Bat,an 3 op 1740
Ssralsi0
Noire
Mta 4 te Sat van
Oorspronkelijke roman door Willy Corsari
Zeeburgh p 3 Ou,
Zeeian
Tankvaart
cmaea 3 op 600 m ZO Bermudi
Ikmaar 4 te Hamble (verb)
,nco Spray i 70') m O New Yor
,rca 4 v Saigon n Singapore
Atys 3 op 60 m Z Cochin
"vedrecht 3 op 420 m NO St.
Helena
altox Arnhem 3 120 m O. L.
Marques
Bltex Goiincnem p 4 Brunsb
n Rort
altex Leiden 3 100 m ZZO
Cochin
altex Madrio 3 730 m WNW
Kaap Verd eü
altex Nuplei 3 150 m ZZW
Ouessant
allex Nederland 3 v Ras Te
nure r. Bomnav
altex Rotterdam 4 390 m NO
Singapore
arait.a 3 1050 m ONO Ber-
Zeesleepvaart
Lady Laura J rede Ancona
Schelde 31 v Freetown n PU Nolr» u
^Is je dat nóg eens doet, krijg je
0pak rammel van me!" schreeuw-
hem na, toen hij naar zijn va-
vluchtte. Sindsdien leefde hij tus-
ztjn vrees voor haar en zijn vrees
Henri, die hij beschouwde als
die hij moést gehoorzamen,
lokten hem de sigaretten. Maar
heel goed, dat Charlotte haar
zou uitvoeren, dus zocht
toevlucht by zijn vader, zodra
op zich zag afkomen. Char-
sloeg dat spelletje gade en op
dag joeg zij achter Henri aan
de hond. Hij vluchtte gillend de
in en werd razend, toen hij
hoe de dienstboden en Maria
Jiten. Hij schreeuwde: wat ver-
Qf q lidden ze zich wel? Hij zou hier
is worden en dan zou hij ze wel 'es
en, hem uit te lachen. Het schuim
jam op zijn mond. Maria, die zich
|r niemand ooit iets liet zeggen,
hem bij de arm en duwde hem
:en uit. De volgende dag liep
't dorp en kocht er ratte-
iiiiue Hij mengde het door gehakt,
ikte balletjes daarvan en gooide
,-an een veilige afstand naar Tas-
QJvMaar de hond wantrouwde hem,
de dreigend en raakte het vlees
aan.
ezelfde dag, heel vroeg in de
en, hadCharlotte geroepen om
r moeder, ontsteld als een klein
Annemarie schrok uit haar
Ittro en schoot te hulp. Maar toen
ze en zei:
niets, kind. Het is iets heel
haar dochter geen andere
dan dat zij nu een kind
wil geen kind!" schreeuwde
ontzet.
je getrouwd bent natuurlijTc",
haastig,
ik geen kind als ik niet
niet!"
was opgevoed zonder
voorlichting. Het ontdekken
Ingen, die haar altijd zorgvul-
verborgen waren, had haar niet
Zij was van begin af, mate-
[elukkig geweest met Christiaan
onwetend om te begrijpen, dat
geluk had gehad. Zij liet het
j enige oppervlakkige raadge-
en aanwijzingen. Maar Char-
had teveel gelezen, om zo volko-
argeloos te zijn als haar moeder
jeweest. Alleen was alles wat zij
de verhouding tussen man en
omhuld door romantische slui-
ïrborgen achter vage toespe
en vele stippeltjes. Zij zocht
ek op, dat de baron haar vroe-
ns had afgenomen. Er stonden
in van Griekse beelden,
d er niet veel wijzer door. Al-
Deg zij zich af, of zij later zou
als zo'n Venus met brede
en volle borsten. Nu leek zij
p de beelden van Antonius en
Het enige verschil dat zij ver
vinden was, dat de mannen
tifd blijkbaar grote boomblade-
oegen, waar de vrouwen naakt
Zy vroeg, zich ernstig af, of
aanhielden onder hun tunica,
gebeurde iets, dat haar gedach-
afleidde van al deze geheimen,
haar vervulden met angstige
er kwam een tele-
voor haar moeder, dat hevige
ring wekte. Diezelfde dag ver-
Annemarie met Mademoiselle
Den Haag. Charlotte had Iets
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
1098. In opdracht van Bram was Tutu eens poolshoogte gaan
nemen in een ventilatiegat, waar hij met zijn veren lijf net in
paste. Na een vrij korte tocht was Tutu in een ander vertrek uit
gekomen, dat vol water stond. Dit was het bassin, waarin het wa
ter werd binnengelatendat door de Zee-Zoeters van zout gezui
verd moest worden. „Zo, laten ze weer water binnen," zei Bram.
„Zeker zout ontdekt in de zoete zee."
„Dat zal het zout van mijn aardappels zijn," sprak oma. „En
van de andijvie. Ik houd nu eenmaal van lekker hartig eten."
„Dat heeft mij in deze moeilijkheden gébracht en het spijt me,
dat u nu ook gevangen bent, oma," zei Bram neerslachtig. „Want
Tutu heeft nu wel die opening ontdekt, maar daar kunnen wij niet
door. Dat helpt ons niets."
„Zeg dat niet te hard," zei oma geheimzinnig en in haar ogen
begon het zelfde lichtje te branden, dat Karo zo goed van Bram
kende, als deze een goed idee kreeg. En ne t als Bram wou oma
verder niets loslaten.
(Wordt vervolgd)
Die berust op het Schoffenhoberprincipe. Als ik even schrijfgerei
kan krijgen, zal alles u duidelijk ivorden!"
Enkele schurken haalden een schoolbord en een krijtje en daar
ging professor Kalker onmiddellijk mee aan het werk. Hij schreef
ingewikkelde formules op, tekende diagrammen, gaf er een tech
nische verklaring bij en haalde voorbeelden aan.
Dat hadden de schurken natuurlijk niet hélemaal verwacht
„Maar.zoals Grab tot zichzelf zei, „als ik al die poespas op dat
bord heb staan, heb ik dat wapen en daar gaat het me ten
slotte om!"
den is, Edelachtbare!" roept Tsjiao Tai plotseling uit. „Inderdaad,
we zijn op het goede spoor", zegt Rechter Tie. „We moeten alleen
nog uitvinden ivat er voor connectie bestaat tussen juffrouw Lin
en Wang". De dienares wijst Rechter Tie de deur van een kleine,
comfortabele villa, waar juffrouw Lin woont, en gaat haastig terug
De rechter klopt aan en als een klein luikje in de deur open gaat,
zegt hij: ,Jk heb een boodschap van Rechter Lo voor de danseres
Rozendauw". Meteen wordt de deur opengezwaaid en een mooie,
tengere vrouw van een jaar of achtentwintig noodt hen binnen.
Ze schijnt de Rechter te herkennen, maar ze schrikt niet. Met een
welluidende stem zegt ze: ,flet is mij een eer dat Rechter Lo mij
een bericht stuurt via zijn collega, de magistraat van dit district.
Mag ik u nederig vragen mij te volgen".
opgevangen waaruit zij begreep, dat
er iemand was overleden.
Toen ze samen aan de avondboter'
ham zaten, vertelde Christiaan, dat
het haar grootvader was. Hij had
griep gekregen en was binnen twee
dagen dood. Zijn vrouw had door de
schok een hartaanval gekregen en
was er ook ernstig aan toe.
„O", zei Charlotte onverschillig,
„ja er hebben veel mensen griep".
Sinds enige tijd verbreidde zich de
epidemie door het hele land, het aan
tal doden begon al in de duizenden te
lopen, er werd gefluisterd, dat het
geen griep was, maar de pest. Wie
had ooit beleefd, dat mensen binnen
vier-en-twintig uur aan griep overle
den? Het liet Charlotte koud wat er
gebeurd was met de grootvader, die
zij nooit gekend had. Zij had gaande
weg begrepen dat haar grootouders
nooit 't huwelyk van haar moeder
hadden vergeven; van haar waren zy
vijandige vreemden.
Die avond, toen ze samen zaten;
1 Hoe is het ontstaan?
Dit woord
VERORBEREN
Verorberen wil eenvoudig zeg- 1
gen: opeten, in enigszins plech- 1
tige taal: nuttigen. Dat nuttigen
is natuurlijk: zich ten nutte ma- 1
ken, iets tot zyn voordeel, ztfn 1
nut, gebruiken. En dat is ook M
de letterlijke betekenis van ver- |j
orberen. Daarin gaat namelijk 1
het woord oorbaar schuil en dat
betekent ook: nut. Het bestaat 1
uit het voorvoegsel oor- dat
thans nog voorkomt in zeven M
woorden: oorbaar, oordeel, oor- j§
konde, oorlog, oorlof, oorsprong j§
en oorzaak en uit een vorm van g
een werkwoord dat in het Go-
tisch luidde: bairan, dragen. 1
Oorbaar is dus: wat uit iets an-
ders gedragen wordt, dus: op- g
brengst, voordeel, nut. Uit dit g
zelfstandige naamwoord werd g
een werkwoord afgeleid: oorba- 1
ren, orberen: voordeel trekken. 1
En daaruit werd weer verorbe- §j
ren gevormd.
de matras waarop u
werkelijk uitmst!
voelden ze zich beiden opgelucht.
Christiaan keek naar zijn dochter.
Hy zag de schaduwen onder haar
ogen en bedacht, dat zy nu volwassen
begon te worden. Hij vroeg zich voor
de eerste maal af, of zy ooit kans
zou krygen te trouwen, als zy hier
bleef, waar zy nooit jongemannen
zou ontmoeten. Die er waren, In het
dorp en in de omtrek, pasten niet by
haar en met de jongemannen, die
soms het kasteel bezochten, kwam zy
niet in aanraking. Opeens leek het
hem, of zy leefde in een niemands
land en hy maakte zich verwyten,
dat hy haar niet toch naar kostschool
had gezonden. Dan had zy andere
vriendinnen gekregen dan Beate al
leen, had misschien eens ergens kun
nen logeren, broers, neven en vrien
den ontmoet van die vriendinnen. Nu
stond zy alleen. Zy had geen familie
leden, zij behoorde niet by de boeren
jongens hier, zy werd niet aanvaard
door de mensen uit het milieu, dat
ha«,r vroeger had opgegeven
voor hem. Hy wist wel, dat Charlotte
rampzalig zou zyn, als hy haar weg
nam van Beate, maar hy besefte
ook, dat het zo niet verder kon gaan.
Hij sloeg haar gade zoals zy daar
in nonchalante houding, het kor
te krullende haar slordig over haar
brede voorhoofd vallende. Hij" vond,
dat zy leek op een jongen, die zich
als een meisje heeft verkleed. Ze
was geen mooi meisje. Mooi waren
alleen haar ogen. Over enige jaren
zou zy een prachtig figuur hebben.
Zy zou zeker heel aantrekkelyk kun
nen zyn. Hy zag haar op dit ogen
blik niet meer als vader, maar met
de ogen van een man en wist dat dit
sterke gezicht met de grote mond,
dat glanzende, krullende haar, dat
soepele stevige lichaam, haar tot 'n
heel byzondere vrouw zouden stem
pelen. Niemand zou haar ooit be-
koorlyk vinden, maar er zouden ze
ker mannen worden aangetrokken,
door het byzondere in haar.
PANDA EN DE MEESTER-SUPERMAN.
29—97. „Zo/ Ben jij prof. Kalker, huh!" riep Grab de Gabber,
terwijl hij zich dreigend bij de geleerde opstelde. RrachtigVertel
ons dan maar eens alles over dat geheime wapen in fort Don
dersteen!"
„Ah!" riep de toegesprokene verrast uit. „U hebt wetenschap
pelijke belangstellinghoor ik. Aangenaam! Mijn naam is eh.
wat is mijn naam? Kalker, meen ik.Welnu, mijn uitvinding!
RECHTER TIE EN DE TWEE BEDELAARS Verh. 14.
1427. Een dienares van mevrouw Kwang brengt de Rechter
en Tsjiao Tai naar het huis van juffrouw Lin, alias Rozendauw, de
befaamde voormalige danseres uit de hoofdstad, die zogenaamd
naar deze provincieplaats verhuisd was om een degelijke echtge
noot te vinden, maar die in werkelijkheid had aangepapt met de
amoureuze Rechter Lo uit het buurdistrict. Ondanks een zo eer
volle kennismaking had juffrouw Lin het niet beneden zich geacht
om haar hoge beschermer op te lichten, door hem de loskoopsom
te laten betalen die in werkelijkheid allang betaald was. „Ik geloof
dat het lijk van Wang in de steeg achter deze huizenrij gevon-
