CHARLES CHARLOTTE SCHEEP5€J)BERICHTEN esasL I TT en 1 Kff11 HVL SCHIET UIT SLOF SCHAAKTITEL Hartono verovert All England-titel EiïSïïiP IANDAG 25 MAART 1868 tEIDSCH DAGBLAD Ons dagelijks vervolgverhaal j| Oorspronkelijke roman door Willy Corsari W35 jj vroeg zich soms af, of hy niet een hekel had aan Beate. Als hy :niet zag, dacht hy van wel. Als jaar zag, begon hy haar te plagen te verbergen dat hy haar vond. Hy slaagde er nooit in fboos te maken en dat ergerde r Maar hy troostte zichzelf met dat ze een dom gansje #|Ze had nooit goed kunnen leren, i lïad een uitstekend hoofd, hy was I srste van zyn klas geweest. t vervolgd) tegenover j was veel ziek had nog dikwyls last va: fijn, kon aan him wilde spelei sport niet meedoen. Zijn goed het enige, waarme ren zyn adellyk l. Maar nóch zyn adellyke af t, nóch zijn hersens hadden hen ■riend bezorgd. Hy kon dat nie Ipen. Het ging nu ook zo K hy. Charlie zou eigenlijk hèir ■lend moeten kiezen, ze warer ■oud, ze zou vereerd moeten zyn Jtot kameraad te mogen hebben 1 ze hechtte zich als een klit aan die te dom was om tot tien te Izy er de kans toe kreeg, nam leigen kamer. Daar zette zy ■in een gemakkelyke stoel by het mt, zodat zy het uitzicht had ■de tuin en de boomgaard. Ze par foto's is. Ze Hf dan An. Soms kon zy dat zelf niet be- Jn. Maar er was iets in Beate, Kaar tot praten dreef. Het was, Izy, alsof je by voorbaat wist, ou begrypen, zelfs niet begreep van i gevoelens. Het was [dat zij vreemd vond, omdat zy Beweg wel had ingezien, dat Ij werkelyk wat dom was. Zy las weinig, niet anders dan boeken ■heiligen, die Charlotte verve len raar vond; al die mensen, die lind al zo byzonder vroom wa- ■Ze dacht heimelyk, dat ze niet met zulke kinderen zou om- kerheid. Had alles anders kunnen zyn, als hy zelf anders was geweest? Hy maakte een afwerend gebaar. IToen zei hy nors: „Je kunt hun wel eens myn verza meling laten zien. Hier heb je de I sleutel. Pas op, dat ze niets breken". „Henri ook?" „Ja, natuuriyk". Charlotte had graag alleen aan j Beate alles wülen tonen, wat haar zo 1 lief was geworden. Het verstoorde haar vreugde, dat zy Henri moest meevragen. zy vermeed hem zoveel mogelyk, maar hy scheen er een ge noegen in te vinden zich aan haar op te dringen, by voorkeur, als ze samen was met Beate. Dan verstoorde hy hun vredig samenzyn met hatelyke opmerkingen. Op een morgen, toen de meisjes in het prieël zaten, kwam hy aanslente ren en vroeg: „Waar praten jullie toch altyd over? Zeker echte meidenpraat over jurken en strikjes. Over iets ander khn Beate ook niet praten, die gans". Charlotte staarde langs hem heen en begon een deuntje te fluiten. Ze kon dat heel goed. „Je lijkt wel een straatjongen", zei hy, „je moest maar weer gaan rond- lopen in een broek, dat past veel be ter by je". „Henri", zei Beate zacht. Charlotte floot verder. Het maakte hem razend, dat zy hem negeerde, hem altyd liet voelen hoe onwelkom Jhy was. Hy zocht naar woorden, die haar konden weglokken uit dit hate- lyk vertoon van onverschilligheid. „Ze noemen je vader de gekke rentmeester, dat weet je zeker wel?" Charlotte hield op met fluiten keek hem aan. Hy stond in de zon, maar zy zag hein opeens waasd door een rode nevel. Ze scl toen Beate haar hand greep (smeekte: ..Niet doen, Charlie, nie „Ik doe toch niets?" Ha was hees, maar de nevel i dwenen. Henri keerde zich slenterde weg. Hy deed een se poging om ook te fluiten door te verbergen, dat hy o was geweest voor die lichte, de ogen. PANDA EN DE MEESTER-SVPERMAN. }ortsJaniie met het sch'P Keurig In de haven, en 7? °mer de Scheepsromp uit naar de kade toe. toch maar even een mooie daad verricht..." prevel- !\1' i 2 van opvarenden heb ik het leven gered door hen uit aewoeste baren te tillen. Geen spatje heeft hen getroffen." r,Itaan deJ}ant en wachtte daar tevreden op de toejuichin- JjUÏZU'i geredden en op de passende beloning. Maar het liep JfOataif beetJe anders dan hij had verwacht. Achter zijn rug stroomde het water in het gat, dat generaal Schram's kogel in de scheepshuid had gemaakt en daardoor zonk de oceaanstomer langzaam maar zeker onder water. „Het is die kerel z'n schuld!" hoorde Joris dan ook al spoedig achter zich roepen. „Hy heeft het schip lek gemaakt! Griip hemt De schurk!" Terwijl de passagiers en de bemanning dreigend op hem toe kwamen, naderde van de andere kant generaal Schram met zijn mannen. J „Daar zit hij!" riep de bevelhebber. „Grijp hem, te drommel hij heeft een vijandelijk voorwerp hier ergens laten landen!" ate erkende eerlyk, dat zy had kunnen leren en zelfs niet r taalfouten kon schryven. Het eoor Charlotte geen teleurstel- ITeeleer bracht het haar nog na- )t haar vriendin, omdat het drie verschil in leeftyd leek uit te n. Charlotte voelde zich by haar idere, die veel meer wist en het laar voldoening Beate over din- te vertellen, waarvan zy niet en haar te beschermen als een baron vroeg haar eens hoe ze kleinkinderen vond. Zy sprak driftig over Beate. Hy vroeg iHenn?" «ei ontwijkend: .dg is zo onvncsdelyk en hy [t Beate altyd''. i? Ja Reinout plaagcre Frans l Jaloezie. Gek, zoals de dingen soms herhalen. Geen wonder dat i lastig is, met een vader als de brak af. Een gedachte was hem het hoofd gegaan: Geen wonder Reinout moeilijk was, met een va- üs de zijne. Het gaf hem even schok van verbazing. Nooit eer- ïas het in hem opgekomen, dat Shuld kon hebben tegenover zyn s. Hy was het. die zich door hen end voelde, verwaarloosd, ge it. Nu wankelde opeens die ze- Veldhandbal (Van onze correspondent) Het is al jaren zo, dat de betere ploegen in de districts-eerste klasse met weinig zekerheid een wedstryd tegen HVL tegemoet gaan. De rood- witten hebben zich de reputatie ver worven om na een serie nederlagen Ineens tegen veel hoger op de rang- lyst genoteerde formaties stevig hun slof te schieten. Gisteren dat weer eens het geval tegen Qi tus. De Wateringers zyn er na •-cesvolle zaalperiode tw> op de ranglyst van de o1 gangsklasse wat uit en juist tegen HVL dachten zy met een zege het goede ritme weer te kunnen Het pakte totaal anders uit. H gie stak in een glanzende v was zelfs met een harde mandekking niet te stoppen. Zelf scoorde hy vyf gave treffers, maar daarnaast bood hy zyn teamgenoten vele opgelegde kansen. Zo korfden Ruud van Zyp en Peter Forder en vooral Theo Zwar tjes de Quintusdoelman de trieste gang naar het net laten maken uit gave passes van de donkere balgoo chelaar van de Leidse ploeg. Voeg daarby dat de HVL-defensie onder leiding van Jan Schuuring de aanval van de gasten in de zak had en de uitslag is niet verbazingwekkend, 5-9 voor HVL. Met de rust stond de zege van Jan Schuuring c.s. al vast, 93. De Nederlandse jeugdkampioen Jan Timman en De Ruiter hebben zich dit weekeinde geplaatst voor de eind ronde van het Nederlands schaak kampioenschap. De uitslagen van de dit weekeinde gespeelde voorrondepartyen zyn: groep Amsterdam: BranickiJ. van der Berg 01, Van GeetSteyn V2V2, KortBakker 0-1, Krabbe-Pi- ket 01J. van der BergPiket 10, Steyn—Kort afgebr., Branicki—Van Geet afgebr. Stand aan de kop: 1. Van Geet 5 gesp. 4 pnt., 2. Piket 6—4. groep Arnhem: SchoutenEtmans 01, De RuiterMarcus 10, Rosen thalGreben YzYz', EtmansGrebe afg., MarcusRosenthal afg., An- driessenDe Ruiter 01, Schouten Van der Weide 0—1. Stand aan de kop: 1. De Ruiter 6-5, 2. Etmans 4-3. Rotterdam: BoehmVan der —0, Hoogendoorn—A. M. J. van der Berg afg., Riksen-Van Baar- le 01, SchendstokTimman 01; Van der SpekTimman 01, Van BaarleSchendstok VuYi, A. M. J. van der BergRiksen 10, Boehm -Hoogendoorn 10. Stand aan de kop: 1. Timman 6-6, 2. Van Baarle 6-4 Yz. Foreholte (dames) heeft in Voor hout de stryd tegen runner-up Velo 2 zo duidelyk in haar voordeel afgeslo ten dat er geen twyfel meer over bestaat wie straks in de afdelings tweede klasse aan het langste eind zal trekken. Tegen de wind in bleek (Tc Voorhoofse aanval al in de eerste helft zowel wat techniek als start snelheid betreft verrr de meerdere van de Velo-reserves. Hanna Wang. Hannie van Dyk, Nora Turnhou" en Ellen Oostdam sneden in fraaie open combinaties als een mes door de Velo-defensie,. Via 4—0 en 6—2 werd de ruststand 12—4. Na de hervatting domineerde Foreholte zo mogelyk nog sterker. De Voorhoutse defensie deed ook nog een duit in het zakje en zodoende moesten de gasten een heel zware nederlaag incasseren: 423! LONDEN De 18-jarige Indone sische student Rudy Hartono heeft zaterdag het herenenkelspel van de All England badmintonkampioen schappen gewonnen. Hy versloeg in de finale de winnaar van 1965, de Maleisiër Tan Aik Huang met 15 12, 15Hartono is de jongste spe ler, die ooit «L* enkelspeltitel op Wem bley veroverde. De uitslagen over de overige fina les luiden Damesenkelspel: Eva Tvedberg (Zwe.) versl. Minarmi (Indonesië) 116, 112. Damesdubbelspel: Mi- narniRetno Koestibah (Indonesië) versl. Norko Takagi—Hiroe Amano (Jap.) 155, 158. Herendubbelspel: Erland Kops—Henning Borch (Den.) versl. Tan Yee Khan-Ng Boon Bee (Maleisië) 15—6, 15—5. Gemengd dubbelspelTony JordanSusan Pound (GB) versl. Bob McCoig— Muriel Woodcock (GB) 15—6, 15—6. RECHTER TIE EN DE TWEE BEDELAARS. Verh. 14. 1417. De huismeester gaat eerst licht maken in de kamer van Wang en laat de Rechter dan binnen. Het is een vrij ruim vertrek, maar heel eenvoudig gemeubileerd. Er staat alleen een bamboebed, een goedkope houten schrijftafel en een open kastje van planken. De wanden zijn versierd met inktschetsen van or- chideeën op langwerpige stroken papier. „Wang hield erg veel van orchideeën, Edelachtbare, en hij wist ook precies hoe ze ge kweekt werden", zegt de huismeester. „Die schilderingen maakte hij zelf. Helemaal uit zijn hoofd". Rechter Tie bekijkt de fraaie schetsen aandachtig en vraagt: „Als Wang zo sober leefde en zo op orchideeën gesteld was, kon hij zich dan niet een paar potten met die planten veroorloven?" „Ik weet het niet, Edelachtbare"t zegt de huismeester. „Ik heb geen idee wat hij met zijn geld uit- voerde. Wang zei een keer tegen mij: „Geld heeft geen waarde als je het niet uitgeeft om van het leven te genieten". Ik vond dat nogal een frivole opmerking van een zo geleerd man, als ik zo vrij mag zijn". Rechter Tie loopt naar Wangs klerendozen in de hoek van de kamer en doorzoekt de inhoud. De gewaden zijn van goede kwaliteit maar tot op de draad versleten. Al gauw vindt de Rechter een klein geldkistje dat onder de kleren ligt. DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 1088. Opnieuw probeerden de mannetjes een schep vol glin sterende suiker in Brams mond te duwen. Nu werd Brammetje langzamerhand echt boos. „Schei toch uit," riep hij, en toen ze toch aandrongen sloeg hij de schep terzijde. „Wat heb ik daaraan? Ik ben helemaal niet gesteld op al die zoetigheid. Is er niets hartigs?" Het werd doodstil in het vertrek. De mannetjes keken hem aan, alsof hij een zeer lelijk woord had gezegd. De lach verdween van hun gezichten. ,JIartig.hartig?" stamelde er eindelijk één. ,Zout.zout?" lispelde een ander. „Nou ja... ik ben nu eenmaal niet zo'n zoetekauw," zei Bram ongemakkelijk, want de blikken van de mannetjes bevielen hem niets. „Ondankbare... ondankbare..." siste het in het rond. „Wil je zout? Dan moet je het zelf maar weten... zelf maar weten..." Van de gastvrijheid was niets overgebleven. Posities Nederlandse i.h.nj... (V, 22 T.7.1 Or.ho- jno 22 v Vllsslngen n Waterford Jtlond p 21 Cauta ampardyk 23 v Hamburg ta Bre- •rakorum 22 180 m NNW Mal- atendracht 22 v Hamburg n Antw atsedyk 22 v Hamburg n Antw emphaen 22 150 m ZZW Ouetianl e?osem#H,nd 22 150 m °Z0 3,n" eyser p 22 da Caiquat* n Roche- Mercurius (K) 21 v IJmulden n Maldon Mersey Lloyd 20 ta Yokohama Meteoor 21 te Leixoea Mintake^N Leix Miriam N 22 125 m K. Spar - -V Curacao 22 200 m O SlciliC Mutua Fide* 21 ta Londen Pr<terrne*rS,in9*' 22 85 m N Fini#- Prudantla p 23 Kiel n Ystad Quo Vadia 22 ta Aberdeen Randfonteln 22 160 m WZW Wal- r 22 150 m O Taiwi k 22 160 m W Kanga- k 23 ta Manellle vift p 22 Bergen aan Zee 'Ivia 1 22 v Delfzijl te Rott „o m 2o c,i.„ 18SÏKS ff .VMS**"" i 21 te Southampton tropa 22 150 m O K. Palmas a B p 23 Kiel n Malmo em Fortuin p 22 Texel n Oo ienburg em Smit» 22 te Tripoll i 2. 21 v Cagliari n rk 22 210 m ZW Adelaide Forait Hlll 22 ta Mlar 22 400 m NO St. KKwsxsrr» Zeesleepvaart IfcWSfliWHTL. ■«Tim >o M.it.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1968 | | pagina 19