LFC gaf Lakwa geen metertje vrij spel
WINT DERBY: 1-0
raaie zege in Den Haag: 0-1
Bondstraiiier Plooyer
over UVS-Roodenburg
Strijd
zonder
sfeer
fjTOPSCORERS
I
SLAiJ"^SCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD;
IIjjDAG 18 MAART
„Ik heb er geen spijt van, weer
eens naar Leiden te zfjn gegaan.
Het is dit seizoen de eerste keer
dat Ik UVS (en Roodenburg)
weer zie spelen en het is mfj
zeker niet tegengevallen. Gezien
de zeer moeilijke omstandighe
den was dit een behoorlijke der
by. Met die harde wind, was het
zeer moeilijk spelen. Toch werd
er over-en-weer, van beide kan
ten. bewust met de wind reke
ning: gehouden.
De overwinning van UVS Is
wel verdiend. UVS voetbalde
met iets meer overleg, technisch
ook iets beter. Zeker: ook Roo
denburg trachtte goed voetbal
te spelen, maar dat ging ze toch
wat minder goed af. Roodenburg
moet het meer hebben van het
harde werken.
De grote kracht van UVS l>
het middenveld. Dat hadden
Jan Leget en Aat Koren vol
ledig in handen. Daardoor kon
den de aanvallen ook goed wor
den opgebouwd, daardoor kwam
ook de noodzakelijke rust in het
spel
Koren vind ik in de ,2' op het
middenveld zeer goed tot zijn
recht komen. Je kunt hem
eigenlijk overal zetten, maar op
het middenveld is hij toch nog
iets beter op zijn plaats dan in
de achterste ,4', waar ik hem
verleden jaar (ojn. tegen Nep-
tunus) heb zien spelen. Vooral
zijn .uitschieters' zijn zeer ge
vaarlijk. Als hij opeens mee
naar voren gaat, is hij nauwe
lijks af te stoppen. Hij is zeer
snel. En dan dat doelpunt: het
was enigszins een misrekening
van die doelman (Keereweer)
Die had die lange Inzet moeten
hebben. Maar toen dat kansje
kwam, was Koren er. Dat Is de
grote verdienste van goede spe
lers: op het juiste moment er
te zijn. Om van dat soort fout
jes te kunnen profiteren.
Toch vond ik Jan Leget nog
iets beter spelen. Ik was eigen
lijk speciaal voor hem komen
kijken. Om ook weer eens een
praatje te maken. Er zijn wat
probleempjes, maar die zijn er
immers om op te lossen. Ik vond
Jan zeer goed spelen. Hü heeft
één groot voordeel boven Koren:
hij beschikt over een prachtige,
lange trap. En daar maakt hij
ook goed gebruik van. Zelfs met
die sterke, moeilijke wind, gaf
hij strakke passes. Dat is zijn
sterke kant.
Behalve naar Jan Leget heb
lk ook met veel belangstelling
naar Gerard Désar zitten te kij
ken. Gerard is een goede speler,
hij bekijkt het, heeft verder een
voortreffelijke koptechniek. Ik
wilde ook eens weten, hoe het
precies met zijn studie zit. Want
tegenwoordig mogen er in ge
wone' interlands weer oud- (se-
ml)profs worden opgesteld. Al
leen In toernooien (nog) niet.
De beste spelers? Bij Rooden
burg (ondanks dat hij bij dat
doelpunt niet helemaal vrijuit
ging) de doelverdediger (Mat
Keereweer) en de aanvoerder
(Koos van Weerlee). Bij UVS
Jan Leget natuurlijk en Gerard
Désar. En dan die aanvalsleider,
Leo Holl. Een lastige jongen
voor elke verdediging. Met Dé-
Siem Plooyer, 44 jaar. Oe-
fenmeester bij de KNVB, spe
ciaal belast met de samen
stelling en training van de
amateurs. Was voordien o.m.
trainer bij NAC en Heeren
veen.
sar kan hij het ook bijzonder
goed vinden. Verder zat de
UVS-verdediging behoorlijk in
elkaar met Lardé in het cen
trum.
Het tempo vond ik niet onver
dienstelijk. Een van de hoogste,
die ik dit seizoen in het ama
teurvoetbal heb gezien. Jammer,
dat niet alle spelers dat tempo
even goed konden opbrengen.
UVS liet het na de rust overi
gens even liggen. Toen had Roo
denburg ook een minuut of tien
de kans..
Over het geheel genomen
heeft men Roodenburg (vooral
de buitenspelers) misschien Iets
te veel ruimte gegeven. Dat is
een erg moeilijke zaak: een con
sequente mandekking vraagt een
geweldige conditie.
De meeste ploegen In Nederland
durven het niet. Toch zou Roo
denburg zo*n systeem kunnen
spelen. Het ls een elftal met fy
siek zeer sterke jongens. .Werk
mensen'.
De leiding van de scheidsrech
ter vond ik goed - zonder meert
hij floot op tijd en was ook
overal bij. Het was overigens
een opvallend sportieve wed
strijd. De verstandhouding in
het veld was prima, ofschoon
iedereen toch gebrand was om
te winnen. Er werd soms té
sportief gespeeld. Toen Keere
weer geblesseerd raakte bijvoor
beeld. Dat gebeurde op een zeer
moeilijke bal, geen charge of zo.
Hij gooide toen de hal uit om
zich even te laten verzorgen.
l'VS gooide die bal achter. Te
kenend voor de super-sportivi
teit. Maar zoiets kan je een
punt en zelfs het kampioen
schap kosten. Waarom die bal
achter gegooid? Het was toch
niet hun schuld, dat Keereweer
zich wat blesseerde. Het was ge
woon een moeilijke bal. Ik vond
het een mooi gebaar, daar niet
van, maar voor mij hadden ze
het echt niet hoeven te doen
ik al zal de tweede derby in dit seizoen tussen UVS en
1- lenburg niet plechtig worden bijgezet in de galerij der
toppers integendeel na afloop bleek de vreugde van
l. lauw witte spelers, die verdiend met 10 aan het langste
1. hadden getrokken, onder die wetenschap bepaald niet te
ien geleden. Aanvoerder Jan Leget en zijn mannen wilden
15—1 nog wel heel graag zelfs een paar „gaten in de lucht"
15-i igen, toen zij bij het verlaten van het strijdperk van de
ïfcj ^er vernamen, dat zij door misstappen van de concurren-
16-. n de eerste klasse „op fluweel" waren komen te zitten en
perk van deze middag dus al heel best was gehonoreerd.
'Jfu
Het enige UVS-doelpunt in
de maak. Via Leo Hoil's hoofd is
de bal langs Kereweer gegaan en
Aat Koren (links) zal het leer in
de touwen deponeren. Rechts op
de foto Koos en Izaak Weerlee.
(Foto LD/Holvast)
(Van onze sportredacteur)
r het feit bleef toch: voor het
if ote deel van de 5000 toeschou-
kfwas deze (overigens zeer spor-
botsing tussen UVS en Roo-
15-fe niet veel meer dan een
15- ae affaire geweest. Een tref-
*J"*! at in het winnende doelpunt
niddenveldspeler Aat Koren
wartier voor het einde een
prikkel vond om nog te kun-
J Itgroelen naar een strijd van
piot jjke allure.
m
deze teleurstelling in het
1-fder Roodenburg speelde een
minder dan in het begin van
17_fcizoen waren verschillende
14_ »n aan te dragen. Daar was
uurlük de hinderlijke, dwars
15_ t veld staande wind. die het
vooral aan de kant van
in niet geringe mate be-
Jkte. Maar bovenal was daar
Bie behoudende Instelling, waar-
e Noordbewoners gemeend had -
eze wedstrijd tegemoet te moe-
URS. -eden. Consequent een be-
zaak waardig bleven Koos
ee cs. opereren uit een versterk-
lensie, waarbij zij het (toch
langrijke) middenveld in han-
Seten van UVS. En tot het laat-
indsignaal van de goed leidende
Cameron toe bijna althans
zij daarin blijven volharden.
enburg-ploeg bereikte daar
mee, dat het voor UVS
bezit van het middenveld een
Een verdiende overwinning voor de
blauwwitten daar viel dit keer
niet over te twisten maar een
derby om lang over na te kaarten,
nee, dat was het ditmaal niet
Leo Holl (UVS) in het offen
sief. Roodenburg-doelman Keere
weer heeft er kennelijk niet van
terug. In het midden Ooyendijk.
(Foto LD/Holvast)
uitgangspunt voor talrijke aanvallen
vond heel moeilijk werd een ope
ning te vinden: het plaatsen van een
eindstoot valt de blauwwitten toch ai
niet gemakkelijk. De keerzijde van
de medaille moet de Noordclub ech
ter hebben getoond, dat met zulk
voetbal geen wedstrijd kan worden
gemaakt, laat staan gewonnen
Het viel niet moeilijk te raden,
dat Roodenburg-trainer Pim van der
Meent, wiens coaching aan de nogal
luidruchtige kant was en die blijk
baar van zijn stokpaardje, dat Ooy
endijk een geboren rechtsbuiten is,
was afgestapt Ooyendijk blies in
de defensie zijn partijtje weer best
mee in zijn strijdplan had gemikt
op een verrassende actie van de zij
de van een Aat Heymans of een
Sam den Os. Dat is dan een slechte
speculatie geweest. De haast „onbe
mande Roodenburgaanval kwam zel
den tot een sluitende combinatie.
Heymans dat moet onmiddellijk
worden gezegd heeft het wel ge
probeerd, maar de slimme blauw
zwarte aanvalsleider heeft zich in de
ze wedstrijd met slechts één werke
lijk goede kans geconfronteerd ge
zien. Tien minuten voor het einde.
Zijn schot ging toen echter rakelings
naast.
Het veldoverwicht leverde UVS
aanvankelijk niet meer dan een hand
vol corners op, maar na de rust
kwam er toch wat meer „scherpte"
in het aanvalsspel van de thuisclub.
Harde schoten van Koren en Loge
man respectievelijk in handen van
Keereweer en in het zijnet wa
ren daar het gevolg van en ook kon
Roodenburg-verdediger De Jonge
nog maar op het nippertje een
doorbraak van Holl te verijdelen. Ten
slotte kwam het doelpunt toch. Een
kwartier voor tijd tikte Holl met het
hoofd de bal over Keereweer, waar
na Koren het leer voor het inschie
ten had
(Van één onzer
sportredacteuren)
onlUen Haag Mooi voet-
viel er in de topper van 2A,
ikkwartierLFC, misschien
arende één of twee minu-
signaleren. Men had ook
lelijks iets anders ver-
cht. Er stond te veel op het
voor beide ploegen, die
seizoen als koplopers al te
W kwetsbaar waren geble-
fc Het sprak bijna vanzelf
/\JLFC en Laakkwartier, ge-
I P gevuld met vrees voor el-
I Ir, meer op de acties van de
Ipi" dan op het eigen spel
pen.
jij
el "jffiJGi
U>(UV8) 15
(LFC) 14
Os (Roodenburg) 10
I' Cler (Lugdunum) 10
(ÜVS) 9
(Lugdunum) 9
(VTL) 9
(LFC) 8
"sis (Roodenburg) 7
(Lugdunum) 7
Cler (Lugdunum) 7
ERDAG:
himgraaff (Quick Boys) 23
Lip-ie (Noordwjjk) 16
(ARC) 14
"ls (Ter Leede) 10
M (ARC) 10
(Ter Leede) .uxn 7
Het resultaat van al die gebundel
de nervositeit en gespannenheid was
een 01 zege voor een dolverheugd
LFC. Een triomf die de geelzwarten
(zonder de geschorste Dreef en de
geblesseerde De Hoed) volledig ver
dienden. In tactisch opzicht kwamen
zij veel geslepener voor de dag dan
de gastheren. Het door trainer v. d.
Moer uitgestippelde plan werd tot op
de komma door de kanaries uitge
voerd.
Van der Moer had aohterspeler
Henk Sira op de plaats gezet van
Dreef, terwijl invaller Duffels in de
defensie plaatsnam. Het droeg duide
lijk de sporen van een, overigens ver
dienstelijke, noodoplossing, want al
scoorde Sira heel behendig het enige
doelpunt voor LFC, een voorhoede
speler was hij niet. Die beslissende
treffer werd geregistreerd in de 23ste
minuut van de eerste helft. LFC brak
toen even door de alom heersende
krampachtigheid heen. Henk Sira en
De Wit vonden elkaar in een vlot lo
pende combinatie en Sira, de ach
terspeler, ervoer de niet wekelijks
voor hem weggelegde vreugde van
het scoren van een doelpunt. (Sira na
afloop: „Ik maakte me los van de
enige man die me nog in de weg
stond en die kwam ineens voor de
keeper te staan. Bang om die mooie
kans te verknoeien was ik niet. Het
was alsof iemand me influisterde
wat ik moest doen").
Trainer Van der Moer had op
iets dergelijks gehoopt. „We hadden
van tevoren gezegd dat we dit duel
niet mochten verliezen. We hoopten
op een doelpunt in het begin en toen
dat inderdaad gebeurde, zijn we die
voorsprong onmiddellijk gaan conso
lideren. Elke vent van Laakkwartier
kreeg direct een straffe mandekking.
Waar hij ook naar toeliep er moest
en zou steeds een mannetje van ons
mee. Dat moest streng gediscipli
neerd worden gedaan. Laat je zo'n
tactiek af en toe varen om nog eens
wat te proberen dan betaal je daar
op een gegeven ogenblik onherroepe
lijk de prijs voor".
Henk Sira: „Als iemand van
Laakkwartier bij wijze van spreken
naar de w.c. was gelopen dan waren
we meegegaan".
De kleine Laarhoven kreeg van v.
d. Moer tot taak in het door LFC op
gebouwde centrum-vierkant heen en
weer te zwerven, min of meer als
storingsdienst de Laakkwartier-aan
vallen in de bouw al aan te tasten.
Hij deed het voorbeeldig, misschien
wat te fel. Op het nippertje ontkwam
hij een paar keer aan wat een stevi
ge blessure had kunnen zijn. (Laarho
ven: „Ik zou niet graag elke week zo
spelen. Dat is ook niet te doen, maar
tegen Laakkwartier moest het"). Wat
langs de storingsdienst heen kwam,
werd bekwaam opgevangen door
ausputzer Leo de Jong. Hij maakte
schoonschip met heel lange trappen.
Dat kon hij ook vrijelijk doen omdat
geen der Laakkwartierders op het
idee kwam Leo de Jong stevig te hin
deren. „Het was, geloof ik, geen
fraai gezicht", zei hij er later van,
„maar in deze wedstrijd en met dit
weer was ik er wel toe verplicht".
Minder
Het met heel wat minder overleg
en inzicht spelende Laakkwartier
wrikte zich geen ogenblik los uit de
klem waarin de geelzwarten de Ha
genaars gevangen hielden. Dick Sira
gaf de gevaarlijke Bijsterveld geen
vierkante centimeter ruimte en Duf
fels, die na rust geblesseerd raakte
en werd vervangen door Kramp,
deed het aan de andere zijde ook
heel behoorlijk. Toch kreeg invaller
doelman Ger van Leeuwen, die wat
te gespannen was, enkele moeilijke
momenten te doorstaan. Kort voor
rust moest hij een door de wind gril
lig afbuigende bal loslaten vlak
voor de voeten van de Laakkwartier
der Kamerbeek, die de gelijkmaker
maar voor het inschieten had. Om
duistere redenen dreef Kamerbeek
de bal ongecontroleerd een paar me
ter naast het LFC-doel.
In de tweede helft gingen de geel
zwarten voort met wat trainer Van
der Moer noemde „bewust op nul"
spelen.
Efficiënt
Het onbegrijpelijke was dat Laak
kwartier maar niet door kreeg hoe de
vork door LFC in de steel was ge
plaatst. De steeds weer volgens het
zelfde rommelige patroon opgebouw
de aanvallen, leverden de kanaries
nauwelijks hoofdbrekens op. Slechts
een paar keer moest Van Leeuwen
echt wat men noemt „reddingen"
verrichtten, de rest stierf al ver voor
het Leidse doelgebied in de voeten
van de efficiënt dekkende en ingrij
pende geelzwarte verdedigers.
In de voorhoede voerden De Wit en
Henk Sira een kleine guerrilla op,
maar veel konden de twee eenzame
Leidse aanvalsspitssen niet uitricht
ten. Dat deed er ook niet vo veel
meer toe. Veel belangrijker was dat
de storingsacties van Van Laarho
ven tot het laatste fluitsignaal met
succes bleven doorgaan. Trouwens
alle LFC-ers, wier conditie bijzonder
goed was, werkten keihard om de
01 voorsprong in stand te houden.
Laakkwartier werd, zo leek t bevan
gen door 'n gevoel van machteloos
heid.
Centrum-verdediger De Bruin van de
Hagenaars bracht het vrij pakkend
onder woorden: „Al hadden we drie
jaar zo doorgevoetbald dan nog zou
den we geen doelpunt gemaakt heb
ben".
Nogmaals: LFC speelde niet mooi
en plezierig om naar te kijken, maar
wel strikt volgens plan en uiterst
doelmatig.
De LFC-er Kramp (invaller)
is diep doorgedrongen in de de
fensie van Laakkwartier maar
zijn schot zal naast gaan.
(Foto LD/Holvast)
