Films
in
Leiden
Jintan
Bonnie en Clyde
Artistieke belangstelling
voor Heymans5 modeshow
V' -I
cotland Yard met
9ianden in het haar
bij dubbele moord
Fossiel
bij de
Zuidpool
automobilisten
profiteer
Wash and shine
Sjah tegen egoïsme
van vier Westerse
oliemaatschappijen
The Way West
„Drive-in"-rouwkamer
fljDAG 15 MAART 1968
leidsch dagblad
T
f - feP -
(Van onze modemedewerksterj
iger dan ooit waren de nieu-
yoorjaars- en zomeroreaties, die
zo klassiek georiën-
Amsterdamse couturier Max
eelse variaties
dameshoeden
(Van onze modemedewerkster
ice Ingeborg Elsevier was woens-
lag in restaurant Royal aan
gse Voorhout de gastvrouwe
een aantal echtgenotes van am-
leurs. die samen met vele mode
dames naar de nieuwe
•scollectie van de 26-jarige
hoedenontwerper Gerard
kwamen kijken,
ssé, die vijf jaar geleden een
boutique in de residentie be-
anceerde deze keer veel vilten
s in vrolijke kleuren, maar ook
doorgestikte zijden baretten, ge-
toques en buitengewoon
,irte met bloemcorsages bezette
Creaties stuk voor stuk in de
;ijl met marineblauw, beige en
Dd als de meest opvallende tin-
irussé waagde zich met succes
ïeelse combinaties van materi-
Zo was er bijvoorbeeld een
met een bol van marineblauw
ro en een rand van doorzichtig
rbruin organza een een mate-
n bruin stro, de rand aan de
rijde van donkerbruin velours
combineerde veel van zijn
met door hem zelf ontworpen
les. die echter wat traditio-
knaeden. Waren zijn hoofddek-
werkelijk van allure en klasse,
zijn kledingstukken kon men dat
altijd zeggen. Brussé zou er be
rt doen zich bij zijn hoeden te
Heijmans in zyn salon lanceerde.
Roze-rood of zo u wilt „shocking
pink" was de favoriete kleur van de
50-jarige ontwerper, die zijn gasten.
o.w. de trouwste Nederlandse show
bezoeksters Mary Dresselhuys, Con
nie Stuart en Jasperina de Jong, met
zeer knap gemaakte ensembles ver
raste. Heijmans liet zich duidelijk
door de jaren "30 inspireren, zonder
echter op de ideeën van Parijs terug
te vallen. Zijn pakjes hadden een ge
heel eigen stijl en waren, om met
zijn woorden te spreken, van een
denderende allure. Korte jasjes met
Mc CAKTHY
WIJKT NIET
VOOR KENNEDY
Senator McCarthy die bij de voor
verkiezingen in de Amerikaanse
staat New Hampshire onverwacht
42 procent van de stemmen kreeg
heeft gezegd dat hy niet van plan is
in de wedloop om de Democratische
kandidatuur voor het presidentschap
te wijken voor Robert Kennedy.
McCarthy wees erop dat als Ken
nedy besluit aan de wedloop naar
het presidentschap mee te doen dit
tot een verdeeldheid zou lelden wel
ke president Johnson ten goede zal
komen. De politieke adviseurs van
de Amerikaanse president hebben
verklaard ernstig te vrezen dat Mc
Carthy de president op 2 april in de
voorverkiezingen in Wisconsin zal
verslaan. De adviseurs van Johnson
hebben zich met de president bera
den over een algehele herziening van
de strategie. In de drie weken die
voor de verkiezingen van Wisconsin
nog resten zal getracht worden Mc
Carthy vast te nagelen op alterna
tieven die hij voor het Vietnam-be-
leid van Johnson heeft te bieden.
Op de voorste rij v.l.n.r. de ac
trices Charlotte Kohier, Connie
Stuart, Mary Dresselhuys, Petra
Laseur en Jasperina de Jong.
een asymmetrische sluiting en een
doorregen ceintuur combineerde hij
met geplisseerde tot iets boven de
knie reikende rokken. Heymans ge
bruikte niet alleen Franse, maar ook
zeer fraaie Nederlandse stoffen.
Zeer chique waren zyn tailleurs,
waarvan de jasjes een halve offi
cierskraag en aangeknipte mouwtjes
hadden. Vele vondsten maakten zijn
collectie tot de boeiendste van het
Nederlandse modeseizoen. Zo liet hy
by voorbeeld een aangeknipt mouwtje
vanuit een figuurnaad ontspringen.
Een bewys, dat geïnspireerd op Pa
rijs, nog niet altijd gecopiëerd van
ParUs hoeft te zijn, was zyn mouw
loze tweed-pakje a la Charnel, waar.
onder hy zijn mannequin een zwarte
georgette blouse liet dragen. Zeer
fraai waren tenslotte de avondjur
ken van Heymans, waarvoor hy roze
rood en beige moiré taft gebruikte.
otief waarschijnlijk: roof
Hand Yard doorzoekt op het
illk een aantal dagboeken en
la's in de hoop achter de iden-
te komen van de mannen, die
Ie nacht van dinsdag op donder-
een Londense zakenman en zijn
din (een beroemd fotomodel),
uweiyke wijze hebben vermoord.
Moordenaars zijn waarschijnlijk
lend met het paar geweest. Des-
nks gelooft de politie dat het
if voor hun gruwelijke daad
was. Uit het appartement zyn
goederen verdwenen,
moord werd woensdagnacht
lekt door de portier van het
flatgebouw by Londens
Park, waar de zakenman, de
Michael O'Carroll een flat
gehuurd. Aangezien de portier
>11 de hele dag niet h ad ge-
hy een kykje te gaan
in de flat op de 5de etage. Hy
daar in een slaapkamer het ge-
ijk overschot van O'Car-
aan en alarmeerde onmiddeliyk
Deze vond in een andere
Der de vriendin, de 25-jarige Ja-
Wllliams. Ook zy was vermoord,
da slachtoffers waren kennelyk
d zwaar mishandeld, daarna ge-
'den en tenslotte gewurgd.
''Carroll, die in de Londense City
goede naam had, ontmoette het
kJo anderhalf jaar geleden. Ze
'de toen reeds gescheiden en be-
1 kort na de ontmoeting een echt-
[eldingsprocedure. Het paar was
binnenkort in het huweiyk
Woord stelt de politie voor ve-
Aangezien de centrale
de stoffeiyke overschot
ten op lichaamstemperatuur heeft
gehouden, is de tyd van de moord
vrffwel niet vast te stellen. De enige
tip, die waarde kan hebben, is die
van een benedenbuurvrouw, die op
dinsdagavond gedurende een kwar
tier een geweldig gestommel hoorde.
De politie neemt aan, dat dit afkom
stig was van een vechtparty, waar
van de sporen in de vorm van bloed-
spatten en een grot chaos in de ge
hele flat te zien waren.
Het tweede raadsel is het feit, dat
het tweetal zich heeft laten ver
moorden zonder dat één van hen
kans heeft gezien alarm te slaan. De
politie meent daarom dat de moor
denaar hulp moet hebben gehad1. Het
derde raadsel tenslotte is de wyze
waarop de moordenaars zyn vertrok
ken. De portier heeft niemand zien
passeren en de enige mogeiykheid is
een uitgang in de ondergrondse ga
rage. De politie vermoedt, dat de da
ders daarlangs zyn verdwenen, aan
gezien ook de auto van O'Carroll
verdwenen is.
ADVERTENTIE
PARELS
95 ct.
H. TEN HERKEL N.V. HILVERSUM
Wereldhandel van
visprodukten
In het Jaarboek van de F.A.O.
„Yearbook for Fishery," dat on
langs is verschenen, worden de han-
delsverrichtingen weergegeven van
nagenoeg 151 visserijlanden. De to
tale handel in vis en visprodukten
bracht in 1966 ongeveer 2400 miljoen
dollar op.
De jaaropbrengsten van alle vis-
seryianden lagen in 1966 220 miljoen
dollar hoger dan in 1965 en 420 mil
joen dollar hoger dan in 1964. Van
de totale aanvoer werden er 20 mil
joen ton aangevoerd voor industriële
verwerking zoals diepvries, conser
ven, vismeel en visolie.
Kwantitatief gezien heeft Peru in
1966 het meest uitgevoerd n.l.
1.419.000 ton voor een globaal be
drag van 204.651.000 dollar. Japan
daarentegen, voerde 519.300 ton uit
voor een bedrag van 283.820.000 ton.
Na Japan en Peru zijn de voor
naamste uitvoerlandenNoorwegen
624.500 ton voor 217.434.000 dollar,
Canada: 351.900 ton voor 196.747.000
dollar. IJsland: 496.300 ton
128.577.000 dollar. Groot-Brittannië:
90.100 ton voor 30.000.000 dollar.
De grootste invoerder van vis is
de Ver. Staten, die in 1966 voor
617.267.000 dollar invoerde. De ove-
rieg voornaamste invoerlanden znjn:
Groot-Brittannië: 701.300 ton voor
266.398.000 dollar. Duitse Bondsrepu
bliek: 788.000 ton voor 183.277.000
dollar, Frankrijk: 325.000 ton voor
150.044.000 dollar, Japan: 266.000 ton
voor 129.913.000 dollar, Italië: 293.
ton voor 122.552.000 dollar.
In het Zuidpool-gebied is een 200
miljoen jaar oud stuk kaakbeen ge
vonden van een soort kaaiman, het
eerste bewijs, dat eens op het land
van het uitgestrekte continent dieren
hebben geleefd, die alleen in warme
re streken plegen voor te komen.
De vondst zou grond kunnen geven
aan de omstreden theorie dat het
Zuidpoolgebied, Afrika, Australië,
Zuid-Amerika en India eens één groot
continent hebben gevormd.
Het stuk been, dat slechts 63.5 mm
lang was werd in december gevon
den in een oude rivierbedding op on
geveer 525 km van de Zuidpool. Vol
gens dr. Edwin H. Colbert van het
Amerikaanse museum voor natuurlij
ke historie is het stuk been afkom
stig van een dier van de belangrijke
groep amfibiën, de Labyrithiodoöica,
waarvan de grootte varleerd van
kaaimannen tot Salamanders. Deze
groep kwam 350 tot 200 miljoen jaar
geleden op de meeste
aarde voor.
ADVERTENTIE
255
voordeel
Voor de snelle was- en glansbeurt
van uw auto. 2 flakons met^Qj
speciaalspons tijdelijk slechts "f
Voldoende voor 40 wasbeurten
Man berooft dode
De gemeentepolitie van Stadska
naal 'heeft een 39-jarige inwoner van
Musselkanaal gearresteerd wegens
beroving van het sfcoffeiyk overschot
van de 60-jarige heer S. van der
Flag uit Tweede Exloërmond. De
heer Van dier Flag was in de woning
van de arrestant aan een hartver
lamming overleden. De man heeft de
dode met een tang de ringen va
vingers geknepen en beroofde nem
ook van een horloge en een porte
monnee met inhoud. De arrestant,
die heeft bekend, is vandaag aan de
officier van Justitie in Groningen
De sjah van Perzië heeft een forse
waarschuwing gericht tot de Wes
terse oliemaatschappy en die zich
volgens hem „het recht aanmatigen
naar eigen goeddunken over de na-
tuuriyke hulpbronnen van Perzië te
beschikken".
De maatschappyen kunnen niet,
„onder het voorwendsel dat ze con
tracten met ons gesloten hebben, een
vastgestelde hoeveelheid van onze re
serves exploiteren en ons de rest
onthouden om de enige reden, dat
zy geen zin hebben om die te ge
bruiken", zei de sjah. Hy verklaarde
dat die kwestie spoedig zal worden
geregeld.
De onderhandelingen, die maandag
ln Teheran begonnen tussen de Per
zische nationale oliemaatschappy en
vertegenwoordigers van het consor
tium van Britse. Amerikaanse, N e-
derlandse en Franse oliemaat
schappy en dat 98 procent van de
Perzische oliereserves exploiteert,
zyn intussen onderbroken zonder dat
een akkoord is bereikt. In een com
muniqué werd gisteren gezegd dat
,yd« vertegenwoordigers van het con
sortium kennis hebben genomen van
de Perzische eisen en hebben beslo
ten zich naar Londen te begeven om
ze over te brengen aan hun opdracht
gevers. Er zullen hierover verdere
onderhandelingen worden gevoerd".
Er is geen datum vastgesteld voor
hervatting van het overleg, en dit
heeft diepe teleurstelling gewekt bjj
politieke kringen in Teheran, waar
de afgelopen dagen juist een zeker
optimisme heerste over de afloop van
de besprekingen.
Perzië eist dat de olieproduktie met
16,8 procent wordt verhoogd. Dit
moet het land de zes miljard dollar
extra opleveren die het nodig heeft
voor de uitvoering van het vierde
vijfjarenplan (1968-1973).
juierkelijke film
regisseur Arthur
99
LUXOR Het is dan einde-
lyk zover. Bonnie en Clyde waar
de laatste tyd alles om sclhjnt te
gaan, draait in het van een aan-
trekkeiyke nieuwe voorgevel
voorziene Luxor-theater.
Elke gangster heeft wel iets
van een „protestant" in zich. Hy
protesteert tegen de samenleving
waarin hy zich zoals hy zich
manifesteert of wil manifesteren
geen plaats kan vinden. Een
gangsterfilm is de registratie van
dit protest. Met dien verstande
dat de regisseur zich meestal een
vertegenwoordiger van de sa
menleving toont en dit protest
ziet als een samenzwering tegen
gevestigde waarde en het geluk.
De gangster delft daarom als
boosdoener het onderspit, de
misdaad loont immers niet.
Men kan de gangster ook op
een andere manier trachten te
benaderen en wel van uit de
gangster zelf. Zyn bewuste en
onbewuste motieven analiseren
en hem volgen in wat hy zelf
ziet als een creatieve daad. Dat
is was regisseur Arthur Penn
van Bonnie en Clyde heeft ge
daan. Hetgeen natuurlyk niet
betekent dat hy afstand deed
van de uiterlyke kenmerken van
dit geweld: de overvallen en
schietpartyen. Penn zou zeker
aan zyn doel voorby geschoten
zyn als hy deze entourage niet
gebruikt had. Immers geweld
symboliseert in belangrijke mate
de creatieve daad van de gang
ster. Een daad waarvoor het pu
bliek een gangsterfilm (cowboy-,
oorlogsfilm) komt zien. By Penn
is dit geweld echter niet doel op
zichzelf, zoals gezegd, het is zyn
omgeving.
Om een andere reden kan
Penn dit ogenschynlyk mateloos
schieten niet missen. Volgens be
kend Freudiaans recept reageert
de impotente Clyde Barrow zich
al schietende af. Dat schieten is
dan ook de enige sexuele schakel
tussen hem en de prachtige
Caldwell-achtige Bonnie Parker
die hy pas later leert liefhebben.
Het is jammer dat juist op dit
goede functioneel gebruikte ge
weld de kritiek zich toespitst.
99
Penns visie op de mens in zyn
samenleving (zoals die ook tot
uitdrukking komt in The left
handed gunn en The chase) is
verpakt in een geheel nieuwe,
maar op de klassieke ballade ge-
inspireerde vorm. Het is juist de
ze vorm die Bonnie en Clyde
voor een groter publiek geschikt
maakt en waarmee Penn de
gangster-film na een adoptatie
door de Franse nouvelle-vague
naar Amerika terugbrengt.
Men moet Bonnie en Clyde en
hun bendeleden echter niet gaan
zien als bewust-proster enden.
Het getuigt van de visie van de
regisseur dat hy hen weet te
plaatsen in de jaren dertig en in
het Amerika van na de crisis van
1929 met ontzaglijk grote te
genstellingen tussen rijk en arm
(het Amerika waar de gangster
zich meester maakte van het
geld dat in de gehate banken in
enorme hoeveelheden lag opge-
9?
LIDO „The Way West" is
geen western in de echte bete
kenis van het woord, al duidt
de stoere titel daar enigszins
op. Het verhaal is er overigens
wel een beetje aan verwant.
Men zou kunnen zeggen dat het
aan de western voorafgaat.
„The Way West" behandelt
de geschiedenis van een kara
vaan pioniers, die op weg gaan
voor de lange, lange tocht naar
Oregon, dat in him gedachten
de vorm aanneemt van een
soort „beloofd land." De kara
vaan staat onder leiding van
Dagvlinder
STUDIO Natuurlyk is Luis
Bunuels „Dagvlinder" geprolon
geerd. We hadden niet anders
verwacht van dit uitzonderlyk
knappe werk van de 67-jarige fil
mer, die gelukkig zyn aankondi
ging om met filmen te stoppen
niet waar heeft gemaakt. By dit
produkt is hy uitgegaan van een
roman van Joseph Kessel, waar
in de echtgenote van een chi
rurg door haar lichameiyke on
rust naar een réndez-vouz-huis
wordt gedreven. Daar onder
werpt zy zich aan de meest bui
tensporige vernederingen. Bu-
nuel heeft het weinig diepgraven
de verhaal ver boven de middel
maat uitgetild door zyn filmi
sche vormgeving. Jeugdherinne
ringen, dromeryen en werkeiyk-
heid zyn zo dicht in woord en
beeld verweven, dat het ondoen-
lyk is een scheidshjn te trekken.
Het geeft niet, het gaat om de
grandioze wyze, waarop Bunuel
menseiyke eigenaardigheden ln
beeld brengt.
kapitein Tadlock (Kirk Dou
glas), een bikkelharde, bezeten
man, die zyn hardheid nogal
eens demonstreert tegen de
verkeerde mensen en op de
verkeerde ogenblikken. HU is
zeer zeker capabel, maar lang
zaamaan haalt hy zich toch de
haat van zUn tochtgenoten op
de hals. Als hy op een zeer
zwaar gedeelte van de route
zich uiterst ontactisch gedraagt
tegenover de sterke, sympa
thieke Evans (Richard Wid-
marfc) is de maat vol.
In zyn genre mag The Way
West er stellig zyn. De film
bevat geen ongenuanceerd,
zwartwitbeeld en er wordt niet
overdreven. De helden zitten
niet altijd rotsvast in het zadel.
Het is alleen jammer dat de
Amerikanen, die nog altyd steil
van bewondering staan voor de
ze pioniers, het nooit kunnen
nalaten een portie sentimentali
teit door dergelijke verhalen te
mengen. Ook nu vindt men
daarvan de sporen terug, maar
gelukkig niet in die mate dat
de andere, boeiender gedeelten
er door worden aangetast.
Kirk Douglas en Richard Wid-
mark geven resp. Tadlock en
Evans goed gestalte. De laatste
heeft nogal wat schurkenrollen
op zyn naam staan en het zal
hem waarschyniyk wel een ge
noegen zyn geweest nu eens
een wat aangenamer persoon-
lykheid gestalte te geven.
De twaalf
veroordeelden
TRIANON Deze spannende
film over een gedurfde Ameri
kaanse aanval op een Frans
kasteeltje, dat tydens de
door hoge Duitse officieren was
bezet, draait voor de tweede
week ln het theater aan de Bree
straat. Die aanval van parachu
tisten wordt uitgevoerd door
twaalf tot de galg of tot lange
gevangennisstraf veroordeelden,
onder leiding van een nogal wil
de Amerikaanse majoor. Hy
slaagt er wonder boven wonder
in deze mannen in korte tUd tot
een hecht team te vormen. Voor
al het begin en het midden,
waarin die trainingsperiode met
veel humor wordt beschreven,
zUn byzonder interessant. Het
slot is keihard. Maar wat wil
men als twaalf galgebrokken
voor hun laatste kans vechten
Bonnie en Clyde vluchten
na afloop van een bank
overval. Niet ergens naar toe,
maar ergens vandaan.
slagen als sympool van de macht
van een kleine groep). Dat Penn
desondanks niet ontkomt aan
het maken van een caricatuur
van de echte Bonnie en Clyde,
die inderdaad in die jaren de
zuideiyke staten onveilig maak
ten is het gebrek dat het me
dium film nu eenmaal aankleeft.
De film Bonny en Clyde valt
niet alleen op door Penns voor-
treffelyk regie. Nauweiyks vol
doende woorden van lof zyn te
vinden voor het spel van pro
ducent Warren Beatty als Clyde
Borrow, Faye Dunaway als Bon
nie Parker, Michael Pollard als
hun ietwat seniele chauffeur C.
W. Moss, Gene Hackmann als
Buck Barrow (Clyde's broer) en
Estella Parsons als zyn vrouw.
Het camerawerk van Burnett
Guffey vindt zyn hoogtepunt in
een scène over Bonnies ontmoe
ting met haar moeder. Een der-
geiyke schoonheid zagen we nog
maar zelden in technicolor gere
gistreerd.
Onze
Bagdad
REX Geheime agenten
kunnen meer dan alleen maar
schieten en met mooie vrouwen
uitgaan. Dat toont „Onze man
in Bagdad" duidelyk als hy ge
heime papleren in zyn bezit (of
uit handen van de tegenparty)
wil krijgen over olleconcessies die
de regering van Irak aan de
Amerikanen heeft gedaan. Ook
een Russische organisatie zit
achter de contracten aan. Er is
zelfs op een eilandje een concen
tratie van Sowjetspionnen, die
worden opgeleid tot het inbreken
in ambassades e.d. De „man ln
Bagdad" heeft zich by zyn te
genstanders gevoegd en komt zo
op de hoogte van de methodes
van de Russen, van wie dan ook
elke actie op een mislukking uit
loopt. De Amerikaan wordt ont
maskerd, maar na veel spannen
de gevechten weet hy te ont
snappen en er voor te zorgen dat
de Russen hun doel niet berei
ken.
Deze Frans-Italiaanse copro
ductie is soms verwarrend. In
het begin is zelfs helemaal niet
duideiyk wat er eigenlijk aan de
hand is en wie wie is. De film
is wel spannend, maar geschoten
of gemoord wordt er nauweiyks,
en dat is toch het recept volgens
welk dit soort films moet zyn
opgebouwd om het publiek niet
teleur te stellen.
SS CITIZEN KANE
CAMERA „Citizen Kane" is
na vele Jaren weer terug ln Lel
den. Begrijpeiyk en terecht.
Want wat het wispelturige en
veelzijdige genie, Orson Welles
nog zal presteren, zUn naam zal
onverbrekeiyk verbonden biyven
met de uitbeelding van de kran
tenmagnaat Charles Foster
Kane. ZUn film was reeds na
enkele jaren „klassiek". Een
meesterwerk, dat misschien in
technisch opzicht onder de tand
des tyds wat mag hebben gele
den, maar aan indringende
kracht als een fascinerend tyds-
beeld nog niets aan waarde
heeft ingeboet.
Een film zien, een cheque innen,
een kerkdienst bijwonen of een maal
tijd nuttigen zonder dat men zijn
auto hoeft te verlaten, is in Amerika
al niets ongewoons meer. Een „drive-
in"-rouwkamer, waar men vanuit de
auto afscheid kan nemen van een
„dierbare dode" was er tot dusver
echter nog niet.
Een vlndingrUke begrafenisonder-
mer uit Atlanta in de Amerikaanse
staat Georgia heeft nu in deze leemte
voorzien en het eerste complex van
deze aard geopend. Familieleden en
kennissen van een overledene kun
nen daar nu, hun wagen gezeten
een laatste blik werpen op de achter
glas opgebaarde dode.
„Het idee kwam op een nacht plot
seling by me op", zegt eigenaar Hir-
schel Thornton. „Ik dacht aan al die
mensen die maar weinig tyd hebben
om een bezoek af te leggen of die zich
niet speciaal voor de gelegenheid wil
len kleden, of die midden in de nacht
nog afscheid willen nemen van een
dierbare" Thornton is voorlopig be
gonnen met vyf „vitrines" die dag en
naoht verlicht zulllen zyn.
