CHARLES CHARLOTTE Blaiberg nog niet naar huis Hoeveel investeren in de wetenschap? 4 MAART 1968 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA D! >mkOns dagelijks vervolgverhaal Harttransplantatiepatiënt Philip Blaiberg, die nu twee volle maan den met zijn nieuwe hart heeft ge leefd, verkeert volgens de doktoren in goede conditie, maar er is nog geen enkele aanduiding met betrekking tot het tijdstip, waarop hij uit het zie kenhuis zal worden ontslagen. De beste schatting is nu, dat hij zeker in het ziekenhuis zal blijven tot de chirurg, die de transplantatie heeft verricht, prof. Christiaan Bar nard, over 14 dagen uit de VB. te- -ug zal zijn. Oorspronkelijk had Blaiberg drie weken geleden ontslagen zullen wor den. De minister van Onderwijs en We tenschappen, dr. C. H. Veringa, heeft commissie geïnstalleerd die tot taak zal krijgen advies uit te bren gen over de bijzondere honorerings regeling wetenschappelijk personeel medische faculteiten. De leden van de commissie zullen moeten advise- voor welke categorieën van het wetenschappelijk corps in de facul teiten der geneeskunde behoefte be staat aan een bijzondere honore ringsregeling ter vervanging van de huidige zogenaamde Querido-regeling. Ook zal de oommissie antwoord moeten geven op de vragen, van wei beginselen een zodanige honorerings regeling zou moeten uitgaan, in wel ke vorm zij zou moeten worden ge kleed en welke voorwaarden voor haar toepassing in individuele geval len gesteld zou moeten worden. De commissie moet zich tevens uitspre ken over de wijze van overgang van de huidige zgn. Querido-regeling naar de nieuwe regeling en over de vraag wat met de huidige regeling dient te geschieden. DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 1070. De veldwachter liet zich door de huisbaas uitleggen wat er was gebeurd. „Ik was rustig in gesprek met een klant, de Dood van Pierlala", zei de huisbaas, „toen we eensklaps loerden overvallen „Door wie?" Door Jan Klaassen. „Maar die woont hier toch?" „Maar hij heeft al zolang niet betaald. De veldwachter trad binnen, salueerde en richtte zich tot de Dood van Pierlala. „Voelt u zich bedreigd?" „Ontzettend"zei de Dood met een vertrokken gezicht. „Ik héb veel geld bij me om de huur te betalen, en dat willen ze stelen". „Maar dat geld is van mij", riep Jan. „Bewijzen?" vroeg de veldwachter, want dat is de eerste vraag uit het Handboek voor Veldwachters en Koddebeiers. jan Klaassen keek wanhopig rond. „Wat nou, Bram?" ivilde hij weten. Maar zelfs Brammetje kon niets bedenken. Stevin-kijkers In Oudenbosch is zaterdagmiddag aan twee zeer bekende Nederlandse sterrekundigen, prof. dr. M. Minnaert en dr. J. van Diggelen, de „Simon Stevinkyker" uitgereikt. Deze onderscheiding wordt jaar lijks toegekend aan personen, die zich verdienstelijk hebben gemaaakt om de amateurastronomie te stimu leren en te activeren. De uitreiking geschiedde door prof. J. de Jager, die tevoren een oauserie hield over de in december 1966 door de Franse astronoom Dolfus ontdek te tiende maan rond de planeet Sa- turnus. Tot slot opende prof. Minnaert in de Volkssterrenwacht een permanen te tentoonstelling, die het karakter heeft van een gelegenheid waar amateurastronomen verschillende on derdelen van hun hobby in paktyk kunnen bezien en beoefenen. Russen lanceren Franse satelliet De Sowjet Unie zal in december 1971 de Franse satelliet Roseau lan ceren. Een groep Sowjettechnici komt de zaak voorbereiden, terwijl 10 a 40 Franse technici de Sowjet- Unie gaan bezoeken. De satelliet kost 60 miljoen gulden. ADVERTENTIE Verse champignons lekker! Gratis recepten bij uw groenteman. en Oorspronkelijke roman door Willy Corsari iltfk verschrikt tilde hij de jon- I en droeg hem naar zijn ka- erwyl hij beval dokter Loovers p halen. zal te veel zure appels hebben 30 h", zei Annemarie, wat geër- „Mannen overdrijven altijd egde zij eraan toe tegen Ma- lelle, die dat grif toestemde, b ier Loovers kwam in zijn dog- kinderen kenden hem hun le- |ig. Hij was een kleine gezette (net een vriendelijk rond ge- Toen ze bedden mazelen had- 20 jet hij schaduwbeelden op de 4 jpelen voor ze, konijnen en j en een hond. Hij onderzocht ren en vroeg of er iets was k of hij soms was gevallen. |tte werd erbij gehaald. Ze wist 'f kt te antwoorden. Als ze ver- Bat Charles was gevallen toen iels uit een boom plukte, zou [f krijgen. b ■3 jer Loovers keek haar aan met jiendeiyke blauwe ogen achter sterende lorgnet en zei peet het al. Hij gaf een kneep- !haar wang. Toen tegen haar r: Lichte hersenschudding. '2 houden, in het donker laten ik zal een drankje laten bren- flotte liep mistroostig rond. Ze (leen les, zwierf daarna in het |f zat op zolder met Tasso en e hem, dat ze een jongen zou b j» en dat ze in een boom zou pn en zich eruit laten vallen en i0 ik die geheimzinnige ziekte zou Dan zou haar vader zeker 0 jeds bij haar bed zitten. Tasso 1de en legde zijn poten op haar Iers; dan vergat zij even de haar borst en haar sombere iten en begon te stoeien met 0 id. Charles al een tijd lang op zijn, wilde zijn vader nog niet, i les zou krijgen of zou spelen aar. Iedermaal, als Charlotte lem toe kwam, zei haar vader: jij alleen spelen, schat. Je druk voor Charles", houdt alleen nog maar van s, zei het meisje tegen de Zij kreeg een onverwachte inote in haar moeder, die ver- I, dat Charles weer les zou krij- [overdrijft verschrikkelijk", zei bn haar man, als Loovers toch lat het mag 1 is nog slap, hij moet ontzien d". maakt een papkindje van Het is gewoon ziekelijk, zoals pnwoordig doet met de jongen, er niemand anders meer voor o rt! plotte hield haar adem in. Zij 'heimelijk naar haar moeder. Haar hart klopte wild van triomf. Nu zou alles anders worden. Zy was het immers gewend, dat de dingen gebeurden, zoals haar moe der het wilde. Als zy een enkele maal boos werd op haar man, maakte hy grapjes, omhelsde haar, vleide „als een ondeugende jongen", zoals ze zei. Dan weerde ze hem wel af, maar ze lachte en haar ogen straalden. Nu sloeg hy niet zyn armen om haar heen. Hy zweeg en staarde voor zich uit. Charlotte keek naar haar moe der en vroeg zich af, of zy ook die pyn voelde, stekende en brandende in haar borst, of zy ook soms voelde tegen. Charles, zodat zy hem wilde afsnauwen en pyn doen. Eens, toen haar moeder nieuwe fo to's plakte in het album, keek Char lotte toe en zag de oude foto van haar en Charles, in eikaars kleren. Zy dacht: Waarom houdt een vader meer van zyn zoontje? Als ik de kle ren van Charles zou aandoen en myn haren afknipte, was ik juist als hy. Toch waren er ogenblikken, waarin zy zich verheugde een meisje te zyn. Vooral in de uren, dat zy zat te hand werken in het boudoir. Dat kleine, weelderig ingerichte vertrek hadden Charles en zy altyd bewonderd en be schouwd als een heiligdom. De mu ren waren behangen met goudbro kaat, de meubelen waren teer en fyn, overal stonden bibelots op guéridons en fluwelen gordy'nen hingen voor de ramen. Op dagen, dat het stormde en regende, was dit vertrek als een warm en veilig nestje. Zy voelde zich Verse champignons lekker! Gratis recepten bij uw groenleman. bevoorrecht, hier te mogen zitten by het haardvuur, haar voeten op een bankje, rondziende naar al die pop petjes en vaasjes en naar de minia turen aan de muur. Maar het ver galde haar vreugde als zy wist, dat Charles nu by haar vader was. Zy tobde erover, waarom hy mocht le ren paardryden, waarom hy een po ny kreeg. Eens zei ze listig tegen Charles: „Ik weet iets leuks. We ruilen met elkaar". Hy keek haar verbluft aan. „Ja, ik word jy en jy wordt ik, zei ze. Ik knip myn haar af en doe jouw broekje aan en jy laat je haren groei en. Hy barstte in lachen uit. „Dat kan toch nietl Een meisje kan geen jongen worden". zy huilde en stampvoette van te leurstelling. Na een tydje verzoen den zy zich weer, maar toen zy haar avondgebedje afraffelde, zei ze er achter aan: „Lieve Heer, laat U my Charles worden alstublieft. Een tydje maar. Elke morgen greep ze naar haar hoofd, hopende, dat de lange krullen zouden zyn verdwenen, dat het won der was gebeurd. Toch was zy ook 1 trots op die krullen. Ze werd, zoals haar moeder voldaan zei, al een echt meisje, ydel op haar uiterlyk, ver heugd om een nieuwe jurk of strik. Tydens de kerstdagen vergat zy al le ergernis en verdriet. Ze kregen beiden schaatsen en hun vader be loofde, dat hy hun zou leren ryden, zodra het ys op de slotgracht^ sterk genoeg was geworden. Toen kon het haar niet meer schelen, dat Charles een rypak en laarsjes had gekregen. Ze draaide voor de spiegel in haar nieuwe wintermantel, met bypassend bontmutsje en mofje en vroeg: (Wordt vervolgd) Samenleving bepaalt grens By een voortzetting van de trend matige ontwikkeling van de uitgaven voor het wetenschappelijk onderwiis, die wy in het jongste verleden heb ben gekend, zouden deze uitgaven in 1987 32 procent van het nationale inkomen opeisen, in 1995 honderd procent! Steeds minder zal de ont wikkeling van het wetenschappelyk onderzoek worden bepaald door het geen de wetenschap in staat is te doen, steeds meer door hetgeen de samenleving bereid en in staat is, haar te laten doen. De voorspelling is van prof. dr. E. W. Hofstee, hoogleraar aan en be stuurslid van de Landbouwhogeschool in Wageningen. Tegen de achter grond van deze voorspelling sprak minister Lardinois vandaag in Wa geningen de overtuiging uit, dat her nieuwde bezinning over de optimale structurering van beschikbare n sen en middelen in het landbouw kundig onderzoek noodzakeUJk is. Dit vraagstuk zal moeten worden bezien los van de vraag, of het in Wagenin gen door de overheid bestede bedrag van ongeveer een procent van de bru to nationale landbouwproduktie ook voor de toekomst juist"zal''zyn'. De minister sprak in de openings- byeenkomst van de feestweek ter ge legenheid van het vyftigjarig be staan der Landbouwhogeschool. Honorering van leden medische faculteiten PANDA EN DE MEESTER-SUPERMAN. 197. Nog niet lang geleden was er een plechtige bijeenkomst in fort Dondersteen, een groot, somber gebouw dat dikke muren, geen ramen en slechts één ingang had. „Binnen deze vesting," sprak de minister van Oorlog bij die ge legenheid, „bevindt zich het best-bewaarde geheim van onze tijd. Onze grote geleerde, professor Kalker, is er in geslaagd om een wapen uit te vinden dat alle andere wapens tot kinderspeelgoed maakt. De uitwerking van deze vinding is zo super kolossaal, dat niemand er ooit bij mag komen. U begrijpt dat wij professor Kal ker zeer dankbaar zijn, en dat wij niet aarzelen om hem het Ere kruis van de Gouden Leeuw om te hangen. Ons land staat, dank zij hem, vooraan in de wedren van de volkeren!" Niet alle aanwezigen waren onder de indruk. Joris Goedbloed bijvoorbeeld had het veel te druk met zijn handel in feestelijke ballonnetjes. „Bah," mompelde hij. „Geen van deze heren wil dit scherts-arti- kel van mij afnemen! Vanavond weer geen brood op de plank. Ach, het is oneerlijk verdeeld op deze wereld. Gene Kalker krijgt een medaille, en ik slechts duwen en stompen. RECHTER TIE EN ÜE VOSSEMOORDEN 1384. „Hij vond zichzelf de grootste man van het Rijk", zegt Yoe-lan met gebroken stem. „Daarom achtte hij zich boven de wet verheven. Ik ivas de enige tegenover wie hij kon snoeven over zijn misdaden. Dat was op den duur onze enige bandHij wist dat ik me nooit tegen hem zou keren, zelfs niet toen hij die anonieme brief schreef, over de dienares die ik gedood had. Het is waar dat Saffraan zijn dochter was en dat hij generaal Mo aam- gaf toen die achter de waarheid kwam. Siao wist alles van de samenzwering, omdat hij er zélf bij betrokken was geweest. Hij had zich op de achtergrond gehouden en zich uit het komplot losgemaakt toen hij zag hoe weinig kans er was dat het zou sla gen. Maar hij wist genoeg om Mo verdacht te kunnen maken. Omdat ik zo goed op de hoogte was, kon ïk het verhaal verzinnen dat ik net opdiste. Maar Siao wilde niets aan mij te danken heb ben. Hij was te trots". De beide Rechters beiuaren het stilzwij gen. Opbeurende woorden op een moment als dit zouden misplaatst zijn. Yoe-lan loopt naar de deur en zegt: „Ik ga nu. Zodra de dra gers mij naar de stad hébben gebracht, reis ik door naar de hoofd stad. Tot nu toe heb ik ontkend dat ik mijn dienares gedood had, maar ik weet nu wat me te doen staat. De hoofdstedelijke autori teiten zullen mij veroordelen. U begrijpt dat ik niet meer wil le ven. iM NYLON TAPIJT VERBREED v.a. ém echt Y' P. STR. MTR. POSTBUS 39 - HILVERSUM

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1968 | | pagina 15