Haagse Comedie speelt 't eind van een imperium OVERBELADEN STUK: „Belchers geluk" van Mercer: allegorie „StijP-expositie in Londen geopend Wat maakt schaatsvertier zo genoeglijk? Goed ijs, vriesweer en... Drum! U weet wel: Drum van Douwe Egberts. Half zwaar - heel lekker! AGIN A 6 LEIDSCH DAGBLAD MAANDAG 26 FEBRUARI 196& derstreepte genoemde zwakke punten van het stuk eerder dan ze te verdoe zelen met een te stijve mise en scène, terwijl de dialogen te weinig achter grond in spelfinesses meekregen. Zo bleef zelfs Paul Steenbergen als de vermolmde aristocraat een te schim mige figuur. Ko van Dijk brengt al tijd veel adem mee en brio gaf hij zeker aan deze Belcher waaraan het stuk zijn sceptische titel dankt. Voor Do van Stek was de eer wegge legd met de zwangere Lucy een zeer levendig, wat verongelijkt dienstertje te maken tot de meest geloofwaardige figuur. Manfred de Graaf blijkt in zijn mogelijkheden gegroeid en op het gesprek na, waarin hij onzeker naar zijn tekst tastte, wist hij de zoeken de Victor in zijn stuurloosheid aan nemelijk te treffen. Anne-Marie Hey- ligers vermocht enkele aspecten van Helen goed aan te geven, maar het aan het vulgair grenzende opportu nisme van deze lady wist zij vooral in het bedtafreel toch niet op te brengen. (Van onze kunstredactie) David Mercer heeft nog geen groot oeuvre achter zich voor het toneel. Dat zijn gezicht in een vruchtbare generatie van Engelse toneelschrijvers toch al bepaald lijkt komt door een serie tv-stukken, waarin dezelfde kenmerken steeds weer te rugkeren, die ook in zijn recente toneelwerken te vinden zijn. De klassestrijd verschaft hem een dramatische impuls en meer toegespitst in één persoon is het de jongeman, die zich uit de arbeidersstand orhhoog heeft gewerkt en dan tusser^ twee milieus vermalen dreigt te worden. In het wat meer door verkalkt traditionalisme gesplaagde Engeland komt Mercer naar voren als een defaitist. Er is na melijk even gemakkelijk een toneelstuk te schrijven, waarin de aanpassingsstrijd juist de uitdaging vormtdie de arbeiders zoon pas tot volle menselijke ontplooiing brengt, maar Mercer, de zoon van een treinmachinist, door zelfstudie opgeklommen, is gefascineerd geraakt door die jongeren, wie een twijfel over valt op het moment dat zij geroepen worden een leidende rol te spelen David Mercer heeft in „Belschers Luck" deze motieven in het brede re kader van een allegorie ge plaatst. Op 'n groot Engels landgoed met een machtig en wat vervallen buitenhuis in het midden brengt hij de mensen samen, die symbool zijn voor de huidige situatie, de onder gang van het Britse imperium en de keuze voor een nieuw bestaan. Het zijn een gepensioneerde generaal Ca- tesby, zijn oppasser Belcher, die hem tientallen jaren door de wereld heeft vergezeld, diens zoon Victor (die door de generaal als zijn zoonopvolger wordt beschouwd) en voorts de ge raffineerde nicht van de generaal, Helen Rawston, en het sloofje Lucy, dat een kind van Belcher verwacht. Vergelijking met „De kersentuin" De uitgangssituatie stelt mogelijk heden in het vooruitzicht voor een boeiende krachtmeting tussen de fi guren met als einddoel het elimine ren van de aristocraat Catesby, opdat zijn erfenis kan worden overgeno men. Belcher en Heien Rawston loe ren daar op, Victor, die haar zonder veel moeite zou kunnen verwerven heeft er weinig belangstelling voor. Kansen zün er temeer daar Mercer het in de vingers heeft een boeiende dialoog te schrijven, die aan mense lijke warmte evenzeer plaats geeft als aan een ruige, onbewimpelde spot. Al spoedig komt onvermijdelijk Tsjechows „De kersentuin" voor de geest. De paralellen zijn vele. De Russische meester toonde aristocra ten, die verlamd raakten, op de grens van twee tijdperken. Zij hadden geen verweer en waren volledig tot stil stand gekomen. Hoewel de diepere betekenis van „De kersentuin" duide lijk was ontliep de Russische schrij ver het gevaar de mensen tot sym boolpoppen te maken. Het drama was geheel besloten in het milieu op het toneel zichtbaar gemaakt. Ook in „Belchers geluk" is er in een relaas van kentering zo goed als geen ontwikkeling. De vijf figuren krijgen geen kans zich op grond van de handeling te ontplooien, zij zijn al bij voorbaat bepaald. Controversieel De ambitie van David Mercer is nog wat verder gegaan dan die van Tsjechow. De Rus beperkte zich tot het aristocratisch milieu, Belcher plaatst twee controversiële klassen in het beeld. Of om in de terminologie van het kaartspel te spreken: niet de aas en de koning zijn de hoogste kaarten maar de boer en de negen zjjn tot toptroeven gemaakt. Met een nadrukkelijker verwijzende symboliek en een tekort schietende techniek om (Van onze Londense correspondent) Het is misschien een beetje laat, maar de Engelse kunst wereld heeft de afgelopen jaren in toenemende mate belang stelling getoond voor de „Stijlbeweging", die ontegenzeggelijk geïnspireerd door de openheid en rechtlijnigheid van het Hol landse landschap aan het einde van de eerste wereldoorlog in Nederland is ontstaan en een belangrijke bijdrage heeft gele verd tot de moderne kunst ver buiten onze grenzen. Ko van Dijk en Annemarle Heyligers in een scène tijdens Da vid Mercers ,J3elchers Geluk". zijn figuren te introduceren (het aantal stiekeme luisteraars is legio) kan het niet anders of „Belchers ge luk" verliest de greep op de toeschou wer naarmate het een puur melodra ma nadert. Dat bezwaar kan natuurlijk gedeel telijk op rekening van de regie wor den geschoven. Carl van der Plas on- Belangwekkend thema Carl van der Plas behoeft niet be nijd te worden in de regie van dit overbeladen stuk met een belangwek kend thema, Mercer, die door Gerrit Kouwenaar- perfect geschat op zijn bedoelingen in het Nederlands werd overgebracht, mag men hopen bin nenkort nog eens met een minder vol gepropt stuk te zien. Hep van Delft maakte een im posant décor. Tegen 'n machtige, in grijsblauw gehouden cinemascope- prent van het buitenhuis in volle glo rie, zette hij op een draaitoneeltje in fraai Eastmancolor 'n boomgaard en een paardenstal neer. In het slaap vertrek toonde Van Delft zich min der gelukkig. Concert van Amsterdamse in De serie kerkconcerten, welke de Orgelcommissie van de Geref. Kerk ten bate van het Orgelfonds organi seert. is zaterdagavond voortgezet met een optreden van het Amster dams Studenten Kamermuziekgezel schap. Er waren helaas slechts ongeveer honderd belangstellenden aanwezig. Dat kan niet de bedoeling zijn van het streven der Orgelcommissie, die tracht door het geven van deze serie concerten een fonds te vormen waar uit de uitbreiding van het prachtige kerkorgel mogelijk wordt gemaakt. De ervaring heeft geleerd dat deze concerten, die gratis voor ieder toe gankelijk zijn, maar waarvoor aan de uitgang een gave wordt gevraagd, lang niet de kosten kunnen dekken. Dat zal er toe leiden dat de com missie, zij het node, zal moeten be sluiten. de serie af te breken, omdat de vrijwillige gaven beneden de ver wachting blijven. Het muziekgezelschap bestond uit 'n vijftal jonge muclsi, t.w. Ans Nie- kus (altblokfluit), Clara Thomas (dwarsfluit), Marlies Sven (cello), Han Heidoorn (dwarsfluit) en orgel en René Kaskens (orgel). Zij hebben de aanwezigen op een gave uitvoe ring vergast. Begonnen werd met het Quartino in F-groot van Alessandro Searlatti, waarbij vooral het menuet prachtig klonk. Ook de Sonate in F. dur. voor orgel, celli en altblokfluit genoot een bijzonder goede vertolking. De trio sonate in d-klein van Jean Baptiste Loeillet. bracht in een gave uitvoe ring goed tegenspel tussen de flui ten. In volle bezetting werd vervol gens uitgevoerd het Quartett in D- minor, waarbij vooral de blokfluit- soli van Ans Niekus aller bewondering afdwong. Bijzonder genoten de aan wezigen van de improvisatie op het orgel van Han Heidoorn, waarin deze zich als een begaafd kunstenaar deed kennen. Uit „Deuxième Récréation de Musique" van Leclair werden uit gevoerd de Badinage en de Forlane: luchtige en vrolijke muziekstukken, waarbij de dwarsfluiten en cello uit stekend door het orgel werden on dersteund^ Besloten werd met het Trio van Antonio Vivaldi waarbij het Piet Mondriaan is in Engeland, waar hij zelf ook heeft gewerkt ech ter allang geen vreemde meer en wordt hier zeer gewaardeerd. In 1955 nield Londen een Mondriaan-ten- toonstelling en in 1967 kocht de Ta- te-Gallery een Van der Leek aan. Om de betrekkelijke verwaarlozing door de Britten anders dan in de V.S. van hetgeen „De Stijl''-groep gedurende bijna twee decennia als pioniers heeft gewrocht, te corrige ren, heeft het kunstcentrum van de Londense gemeente Camden, waar toe het artistieke en continentale Hampstead behoort, een buitenge woon interessante overzichtstentoon stelling gewijd aan „De Stijl" inge richt, welke zaterdag in tegenwoor digheid van Engelse en Nederlandse autoriteiten is geopend. De opening van de expositie die de ruime zalen van het Kunstcentrum vult, werd verricht door de beroem de Britse architect Sir Hugh Casson, die opmerkte dat men in Engeland weinig van dergelijke bewegingen be zit. Hij acht het prijzenswaardig dat De Stijl een zeer individualisti sche beweging is gebleven, met als algemene kunstfilosofie in overeen stemming met de tijdgeest", de door braak naar het universele. De expositie bestaat uit: architec tuurfoto's .ontwerptekeningen, ma quettes, meubelen, affiches, schilde rijen, boeken, manuscripten, partitu ren en binnenhuiskunst, met als be langrijkste vertegenwoordigers: Riet veld, Van Doesburg, Oud, Van der Leek, Van 't Hoff, Vantongerloo, Jan Wils en Van Eesteren, Senne Rouffaer naar ons land (Van onze correspondent) De Belgische toneelspeler Senne Rouffaer zal in september enige maanden gaan spelen bij „Ensemble" in Eindhoven en in februari over gaan naar de toneelgroep „Theater" in Arnhem, By dit laatste gezelschap zal hy o.a. de titelrol vertolken in Molières „Don Juan". Rouffaer ls thans verbonden aan het gezelschap van de Kon. Vlaamse Schouwburg in Brussel, dat echter voor goede acteurs en actrices wei nig aantrekkelijks biedt. Dit seizoen zal hij er nog de rol van „d'Artag- nan" spelen in „De drie musketiers" van Alexandre Dumas. Met die voor stelling gaat de KVS trouwens van 1 tot 14 mei as. op tournee in Ne derland. Rouffaer heeft verklaard dat hij alleen maar een jaar naar ons land gaat om er eens „te kun nen werken met andere een andere kring". dwarsfluitduo excelleerde en de soli van Clara Thomas zo zuiver werden gebracht, dat deze 17de eeuwse mu ziek een genot voor het oor werd. Een langdurig, spontaan applaus was de beloning voor de uitvoerenden! Kerkelijk Leven NED. HERV. KERK. Aangenomen naar Alphen aan den Rijn J. J. Walpot te Hilvarenbeek. CHRIST. GEREF. KERKEN Tweetal te Almelo R. Slofstra te Mussel en J. Plantinga te Rozenburg, waaruit laatstgen. is beroepen. Bedankt voor Utrecht, N. W. Heer- ma te. Enschede (O.) voor Alphen aan den Rijn P. Sneep te Zaamslag. GEREF. GEMEENTEN Beroepen te Veen G. Schipaan- boord te Apeldoorn. Bedankt voor Oud-Beijerland A. Hoogerland te Werkendam. Vele duizenden Amsterdam mers naar schatting 5000 a 6000 hebben gistermiddag opnieuw de slachtoffers van de staking in Amsterdam in februari 1942, toen de Duitsers open en bloot met jodenvervolging begonnen, her dacht. Men defileerde langs het standbeeld van de dokwerker symbool van het in verzet geko men Amsterdam, op het plein tus sen de twee grote synagogen, die de Amsterdamse binnenstad rijk is. Voorop liepen mevrouw en bur gemeester Samkalden, die gese condeerd door de Amsterdamse wethouders en de gemeentesecre taris namens alle Amsterdammers een krans legden aan de voet van het beeld. Zijn voorbeeld werd door velen gevolgd, zodat na afloop van het ruim een uur durend défilé de sokkel onder een schat van bloe men bedolven was. Berouw kwam drie jaar na de zonde (Van onze Amersfoortse correspond.) ,3uiiten staat een bromfiets, die ik ln 1965 in Soesterberg heb gestolen. Ik heb hem nooit in de verzekering gedaan, omdat ik dat niet durfde. Wel heb ik hem goed onderhouden en geregeld laten repareren. Wilt u pro beren via de handelaar, bij wie hij destijds werd gekocht, achter de naam van de eigenaar te komen. Mis schien is het ook mogelijk, via een stukje in een krant, de naam van de eigenaar aan mij bekend te ma ken, opdat ik hem kan bedanken voor het gebruik van zijn bromfiets". Dat was de inhoud van de anonie me brief die de Amersfoortse politie in de hal van het bureau vond. Bui ten stond de brommer, een Puch, zonder verzekeringsplaatje en zon der slot. De anonieme briefschrijver had eerder op de avond de politie te lefonisch doen weten dat hij een brief in de hal had gelegd. De poli tie weet tot op heden nog niet wie de rechtmatige eigenaar van de bromfiets is. Nonnen in curie Paus Paulus heeft zes nonnen be noemd op posten bij* een Vaticaanse congregatie. De zes nonnen uit Span je, Frankrijk, Nederland die V.S. en Italië zijn consul tator ge worden bij de congregatie voor de re ligieuzen welke jurisdictie heeft over alle godsdienstige orden. In Neder land is benoemd zuster Felicia Pas toors, priorin-generaal van de r.-k. unie van Ursulinen. De benoemin gen betekenen niet noodzakelijkerwijs, dat de nonnen naar Rome moeten verhuizen. Waarschijnlijk blijven zij op hun tegenwoordig posten en brengen periodieke bezoeken aan het Vaticaan. De benoeming maakt deel uit van het streven van de Paus de curie te moderniseren. Vraag om opheffing verspreidingsverbod Het bestuur van het r.-katholieke, voor militairen bestemde blad „G3" (goede geest gemeenschap) heeft zich telegrafisch tot de hoofdleger aalmoezenier en de hoofdlucht- machtaalmoezenier gericht met het dringende verzoek de maatregel on gedaan te maken, dat het blad tot nader order niet onder militairen verspreid mag worden. De opdracht daartoe werd aan de aalmoezeniers gegeven nadat in het laatste nummer een gedicht was verschenen waarin een zinsnede voorkwam die als kwet- Generale synode Geref. Gemeenten De driejaarlijkse generale synode van de Geref. Gemeenten zal dit jaar op 26 juni te Dordrecht aanvangen. De synode placht als regel te Utrecht te vergaderen maar omdat het dit jaar 350 jaar geleden is dat de natio nale synode van 1618/19 te Dordrecht bijeenkwam (bekend als de synode van de strijd tussen de remonstran ten en de contra-remonstranten) be sloot de synode van 1965, dat de vol gende in Dordrecht zou worden ge houden en wees zij de gemeente al daar aan als roepende kerk. Maanplannen van Russen De Sow jet kosmonaut, Valery By- kovsky zegt, dat de Sowjet-Unie waarschijnlijk een aantal raketten om de maan zal laten cirkelen en terugbrengen naar de aarde alvorens ruimtevaarders op de maan te laten landen. „Het is niet onmogelijk, dat de eerste passagiers om de maan jon gen zullen zijn van een van de Sow- jet ruimtehondjes", aldus Bykovsky. send voor de KMA werd opgevat. Hefc stichtingsbestuur, meent dat het be sluit niet in overeenstemming is met de groeiende en waarneembare ten dens naar een andere mentaliteit in- zake het verspreiden van literatuur, ook gezien ln het licht van het door de minister van Defensie ingenomen standpunt inzake de openheid van discussie over fundamentele vraag*" stukken. Pastoor wachtte tevergeefs op bruidspaar De opvolger van pastoor Miedema van „Het Eikske" te Schaesberg, de Kerkraadse aalmoezenier voor sociale werken J. Lumey, heeft vrijdagmid dag een uur lang vergeefs op een bruidspaar gewacht. In de parochiebescheiden ontdekte pastoor Lumey, dat voor vrijdag het huwelijk van Tony Falize en Marij ke v. d. Honing uit Heerlen stond vastgesteld. Pastoor Miedema had hem dat niet doorgegeven. Toen het paar en de bruiloftsgasten na een uur niet waren komen opdagen is pastoor Lumey naar huis (in Kerkrade) ge gaan. Pastoor Miedema was niet te bereiken. Hij had Schaesberg veria ten om van zijn eerste vrije week einde te genieten. Pas later bleek, dat het huwelijk al is voltrokken. Dat gebeurde al eni ge weken geleden. Het paar Falize- v. d. Honing gaf er de voorkeur aan him huwelijk buiten hun eigen woon plaats door pastoor Miedema te laten inzegenen. Omdat het er naar uit ging zien, dat pastoor Miedema op de vastge stelde huwelijksdatum al zou zijn „af gezet", is het huwelijk een paar we ken vervroegd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1968 | | pagina 6