SCH
ERICHTEN
Thalassa99
E£PJK1lB
Kleine gladiolen
worden duurder
/DAG 9 FEBRUARI 1968
Hik- -
0N3
DAGELIJKS
Oorspronkelijke roman
door
Jan de Hartog
PARELS
ADVERTENTIE
LEIDSCH DAGBLAD
chtifloof dat wij allemaal na deze
een les moeten leren", zei
rat wij ook gedaan mogen heb-
dle noodtoestand, het was
cht, niet degelijk. Als wij wer-
aan de vrede willen begin-
loeten wij ons leven voortzet-
het punt waar wij het achter
toen de oorlog begon. Want
Is niet alleen maar het feit,
niet meer geschoten wordt;
[ets in ons zelf".
klinkt allemaal prachtig", zei
laar wat moet ik met mezelf
en als ik geen goede kapitein
vroeg zij, rustig: „Zou het
kunnen zijn dat je een heel
Uffi de stuurman bent?'
eek haar sprakeloos aan, toen
Ik haar met haar hoofd tus-
handen, kuste haar met
tteen stijf gesloten, en toen zei
i jod, June! Je hebt gelijk"
stonden wij op en liepen te-
x de stad.
ik de stuurman vertelde, dat
SOIjleuw wilde gaan varen bij de
»nst als stuurman, keek hij
aestèrrast. Hij vroeg alleen maar
an?" En ik antwoordde: „Om-
let vak wil leren".
i mij aan met zijn ene oog,
mij aangekeken had op het
n de schoener, in de haven
Ciotat, nadat ik voor het
iet de Cousteau gedoken had.
el hij „Geluksvogel" en riep
fles wijn.
afscheidsmaaltijd was erg
in aanmerking genomen dat
is allen behalve mij dit het
n«tekende. En misschien voor
maar het kon me niet meer
Ik had my niet over mijn
t zorgen gemaakt, maar over
[u-leden. Wij hieven onze gla
de laatste maal en de
lige pianist speelde „Old
ie". De stuurman was opge-
i dat troffen we. Als hi/ ge-
I zou zijn geweest, zouden
"[ellendig gevoeld hebben.
|de anderen weg waren, ble-
"ole en June hangen. De
zei: ,Als jullie meisjes
[ar bed gingen? Ik wil nog
de schipper praten". Zij
[het goed op; nadat zij hun
[adden leeggedronken, gingen
in arm.
J.zei de stuurman, nadat zij
„vertel me nu maar eens
leurd is".
„Zeg dat zachtjes", zei ik, „want
ik wil je wel vertellen dat niemand
zich een betere stuurman zou kunnen
wensen dan ik ben".
„Bravo!" zei hij, en hij schonk
zich nog een glas in. Hij zat ermee
in zijn hand en keek naar het licht
in de wijn, toen hij vroeg: „Dus je
gaat niet mee in dat viskottertje?'
Ik zei: „Nee". Toen hij glimlachte
voegde ik eraan toe: „Het spijt me".
Daarna zeiden wij niets meer. Er
waren zoveel dingen die wij wilden
zeggen, zoveel gevoelens om uitdruk
king aan te geven, dat wij zwijgend
zaten te kijken naar de kastelein,
die de stoelen in elkaar zette. Toen
zei hij: „Nou, schipper, breng me
dan maar naar boven".
Ik tilde hem uit zi/n rolstoel en
droeg hem de trap op. De kastelein
bood mij aan te helpen maar ik zei
dat ik het alleen afkon. Nicole hoor
de ons de trap opkomen en deed
de deur open. June was bij haar.
Ik legde hem neer op het bed.
„Welterusten, ouwe jongen", zei
ik. „Welterusten, Nicole".
Nicole zei ook welterusten en toen
vroeg hij: „Vertrek je morgenoch
tend?"
zei: „Ja".
(wordt vervolgd)
H. TEN HERKEL N.V. HILVERSUM
SIMCA-SHOWRGOM
vanavond open tot 10 uur.
AUTO BIERMAN N.V.
Herdenking
Minerve
Franse president
maakte tochtie
met onderzeeër
(Van onze correspondent
in Parijs)
President De Gaulle, die met zijn 76
jaren onvermoeibaar schijnt te
blijven, heeft gisteren, nauwelijks
terug uit Grenoble in Parijs zijn
besprekingen met de Irakse pre
sident Aref onderbroken om in de
Middellandsezeehaven Toulon
laatste groet te brengen aan de 52
slachtoffers van de gezonken on
derzeeër „Minerve".
Tot verbazing van zijn eigen directe
omgeving, gaf De Gaulle het voor
nemen te kennen zich op een ge
lijksoortige onderzeeër als de .Mi
nerve" in te schepen. Ofschoon
duikboten nauwelijks berekend zijn
op figuren van de uitzonderlijke
lengte van De Gaulle, heeft hij
niettemin een reis meegemaakt
waarbij hij langer dan anderhalf
uur onder water is gebleven. Een
fysieke prestatie waarvoor de hele
bemanning bij terugkeer op de ba
sis met diepe eerbied de uniform
pet heeft afgenomen.
Na de rondvaart stapte De Gaulle,
ogenschijnlijk nog steeds allerminst
vermoeid, weer in het vliegtuig om
enkele uren later in Parijs zijn
Irakse gast opnieuw te ontmoeten,
met wie de besprekingen werden
voortgezet.
PANDA EN DE POLYDINGUS.
"7f moet niet 20 lachen.'" zei Panda tot de Polydingus.
•'Want dan gebeuren er alleen maar vervelende dingen. Er komen
scheuren van en dat is heel gevaarlijk!"
°l Iian e.r ectlt. 1}iets aan doen mompelede het
totoch™ó lachenr0eV"9e pruillip' "Als iJc iemand hoor niezen, moet
Op dat moment werd hun gesprek onderbroken door de nade
ring van een vreemdeling
„W-wie is dat?" vroeg de Polydingus verblekend. Js d-dat een
Bij Hobaho in Lisse
pelde hem alles. Nooit tevoren
Ito'n band tussen ons gevoeld,
i alsof ik tegen mezelf zat
Ik vertelde hem hoe ik
„Texel" was gegaan om
i hersens in te slaan, hoe
bet laatste nippertje die ver-
nde vraag gesteld had, hoe
het eind van de kade was
met June, op die bolder was
i tten, en wat zij gezegd had.
kke is", zei ik, „dat ik eigen-
emaal geen kapitein wil zijn.
me altijd een beetje een op-
gevoeld, van het ogenblik af
[uitvoer met de „Zeeland" in
als aflosser van de oude
Hij was pas een vakman.
U-niet omgekomen was tijdens
bardement, zou hij nu ook
net als de anderen",
ouwe schipper", zei de
leegde zi/n glas en keek
en teel aan met zijn ene
l er uit alsof hij dronken
worden. „Zelfvertrouwen is
ran je deugden geweest".
RECHTER TIE EN DE VOSSEMOORDEN
1364. Als ze aan tafel zitten, begint mevrouw Hwang over
vroeger te vertellen: ,M\jn zuster was een mooie vrouw, neef,"
zegt ze, „maar er was iets vreemds met haar..Als meisje van vijf
tien kwam ze eens thuis met een zwart vossejong. Vader maakte
het dier af en daarna is ze nooit meer dezelfde geweest. De geest
van de vos was in haar gevaren." Ze zwijgt even en huivert on
willekeurig. „Toen de generaal haar tot bijvrouw koos, leek alles
prachtig in orde. Maar behekst door de vossegeest kreeg ze een
kind van een ander, een dochtertje, dat ze te vondeling heeft ge
legd,. .Ik weet nog dat ze het wikkelde in een mooie doek van
saffraangele wol. Daarna ging het nog jaren goed. De generaal was
De veilingen van dinsdag en gis
teren toonden bjj Hobaho in Lisse
hetzelfde beeld: de aangevoerde gla
diolen werden snel gekocht. De ex
port heeft klaarblijkelijk flink wat
nodig. Aan de hand van de prijzen
is ook wel op te maken welke rassen
en maten in te geringe mate worden
aangeboden. Opmerkelijk is daarbij
de voortdurende prijsstijging van
bijna alle rassen in de maten 8/10
en 10/12.
Het is erg moeilijk om knollen van
8/10 beneden de f3.50 te kopen. De
10/12 beginnen met ongeveer f 5.50.
Zeer opmerkelijk is, dat dit ook het
geval is met de zgn. kleurgladiolen.
Deze knollen warden in de droog-
verkoop op kleur verkocht, de namen
zijn onbelangrijk. Het zijn bijna al
tijd de goedkoopste rassen, maar
zelfs deze kan men niet eens meer
goedkoop noemen. Deze handel loopt
meestal door tot half maart begin
april, zodat nog heel wat inkopers
flink werk zullen hebben met het
opzoeken van restanten. De prijzen
zeggen voldoende. Ze zijn genoteerd
van 14/op, 12/14, 10/12 en 8/10 per
honderd.
Enkele noteringen: Acca Laurentia
9,15, 9.10, 6.85 Alfred Nobel
6.40, 6.45, 5.55, 3.45; Bloemfontein
6.30—5.70, 5.905.40, 5.50—5.20, 3.50;
Concordia 12.90, 12.80, 9.00,
Elan 6.30—6.00, 5.80—5.50, 5.65, 3.50;
Flowersong 7.50, 7.00. 6.10, 5.60, 3.10.
Friendship 10.50, 10.40, 8.90, 4.15;
Hochsommer 6.60, 6.706.60, 6.50
620, 4.053.85 Johann Strauss 7.50
6.70, 6.50, 5.80, 3.70; Joli Coeur 12.90.
10.00, 8.607.80 4.65; Leeuwenhorst
7.60, 7.90—7.50. 7.80—7.40. 4.35; Life
Flame 6.80—5.40, 6.55—5.90, 6.20—
5.50; 3.60; Oscar 6.50—6.20, 6.50—6.30,
6.50—6.00, 3.753.30; Peter Pears
7.30, 6.60—6.20, 5.65, 3.65: Polygoon
7.40, 6.60, 6.00, 3.60; Rotterdam 7.40
—6.70, 6.85, 5.805.55, 3.60; Sans
Souci 8.35, 7.60, 120, 6.30; Spie and
Span 7.30—7.50, 5.80—
5.20; Spotlight 8.00—7.50, 7.40—6.70,
6.00, 3.90; Washington 9.30, 8.10,
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
1050. Verheugd wees Jan Klaassen op de zijkant van de pop
penkast, waar langzaam een paneel openzwaaide. Aarzelend keek
Bram naar binnen en daar wachtte hem de eerste verrassing. Want
waar hij de vertoner verwachtte, zat niemand. Er was alleen een
trap, die omhoog leidde. En iedere trede van de strap ivas kleiner
dan de voorgaande.
,jKom boven", riep Jan Klaassen. „Laat je niet noden, zeeman.
Hoe is je naam?"
trBrammetje Fok", zei Bram.
Nederlandse
Tank vaart
Zeesleepvaart
Barentsz Zee 8 te Cork
Clyde 7 in Sir. Floride
Friesland 8 te Zuetina
Gelderland 4 v IJmuiden n 7
Groningen 9 te IJmuiden virw
Humbei 1 65 m NW Tandj Priok
Jacob van Haemskerck 7 100 m
NW La Co-una n Terneuzen
Loire 7 275 m Z Suez
reus?" „Nee. hoor!" zei Panda geruststellend. „Dit is de Meester-
Ontdekkingsreiziger. Hij doet geen kwaad!"
Maar niet ver van hen vandaan was iemand, die ivèl kwaad
wilde doen. Dat was Sloer Sluipstra, die met een aantal gevaarlijke
wapens was aangekomen en nu op het punt stond om de Poly
dingus te vangen. ,JDood of levendprevelde de schurk, een
handgranaat scherp stellend. „Het is vervelend dat die andere
tioee bij hem staan maar daar is niets aan te doen. Ik wil m'n
beloning!"
En met die woorden gooide hij
7 200 m ZW Us Palmes
lias 8 te Paramaribo
es 8 v Amst te Hamburg
diep 5 v Rochester n Ipswl*
Holchert 7 v Boston te Amst
endrecht 7 245 m NO Made!
Burcht 7 to Durban
tastroom 8 te Sheernes*
p p 8 Casquets n Algiers
rneboeg 6 te Beverwijk
zeborg p 7 Kiel n Ystad
ra 7 v Londen te Amst
Ida D 8 Londen te Rott
Ilias 8 v Amst te Rott
Imber 7 v Guadeloupe n Martini.
Ingkabir 6 te Dublin
Ipswich Progress 8 ta Rott
Ipswich Purpose 8 te Ipswich
I sis (V) p 8 Vliss. n Dagenhem
7 v Kings Lynn te Rott
erg op haar zoontje I-wen gesteld. Maar op een dag kwam hij
achter de waarheid. Hoe weten we niet. Hij wilde mijn zuster do
den, maar voor het zover kwam verhing ze zich. De wetten van de
hemel zijn ondoorgrondelijk, want een dag later werd de generaal
zelf gearresteerd en kort daarna onthoofd.In een flits heeft
Rechter Tie begrepen dat de vondeling niemand anders kan zijn
dan Saffraan, het meisje uit de Vossentempel. Ze ivas natuurlijk
genoemd naar de saffraangele lap waarin ze gevonden ivas! Soeng
en Saffraan waren dus broer en zuster! „Wie was de vader van het
dochtertje?" vraagt h\j langs zijn neus weg. Niemand weet het."
zegt Hwang, „maar hij moet een belangrijke man zijn geweest, die
bij de generaal in en uit kon lopen."
„Een mooie naam voor een poppenkast", riep Jan Klaassen. „Kom
maar gerust verder".
„Maar dan stoot ik mijn hoofd", zei Bram.
Jan Klaassen lachte.
„Dat zal wel meevallen. Ga de trap maar op. dan zul je vanzelf
wel merken ivat ik bedoel. En breng je vrienden mee. Hoe meer
zielen, hoe meer vreugd, zeggen wij in poppenland".
„In mensenland ook", zei Bram.
rMaa,r wij menen het echt", zei Jan Klaassen.
