CH
EEPStiFjhBERIC
HTEN
„Thulussa""
Onze levensverzekering is
straks bijna f4.000,- hoger...
en dat kost geen cent méér!
PREMIE
SPAARPLAN
JDAG 6 FEBRUARI 1968 LEIDSCH DAGBLAD
Philips in Indonesië
In Djakarta is besloten tot oprich
ting van de „joint venture" tussen
de NV Philips' Gloeilampenfabrieken
uit Eindhoven en het in 1961 opge
richte Indonesische Staatsbedrijf P N
Ralin. dat thans ontbonden is. De
nieuwe „joint venture" zal een par
ticulier concern worden.
Zoals reeds in november 1967 ge
meld, heeft generaal-majoor Ashari,
de Indonesische minister voor indus
trie en elektriciteit, het plan goedge
keurd. Men verwacht dat Philips in
de nieuwe onderneming investeringen
zal verrichten in de orde van grootte
van f 17 miljoen.
TILBURG
ETENVOOR
NOORD
SUMATRA
Voetbal De uittocht van Deen
se voetballers naar de Ver. Staten
heeft zich dit weekeinde voortgezet.
Hedeager van Ebsjerg, Huttel van
Vejle en Willy Soerensen van Frem
hebben een contract getekend bij de
Washington Wips. Het aantal Deen
se spelers, dat sinds de fusie in
Amerika een contract met Ameri
kaanse profclubs tekende, is daar
door tot dertien gestegen.
Alles wat wij doen is deelnemen aan het Premie Spaarplan. We
betalen nu samen jaarlijks zo'n 500 gulden levensverzekeringpremie
en daarom krijgen we straks elk jaar 100 gulden terug van dit natio
nale plan. Belastingvrij! Wij gaan het geld gebruiken om onze levens
verzekering te verhogen. Dat scheelt maar liefst zo'n 4.000 gulden
Misschien is het Premie Spaarplan ook iets voor Even een briefkaartje aan
Premie Spaarplan, Postbus 51, Den Haag en u ontvangt vrijblijvend een brochure
over alle mogelijkheden (levensverzekeringen, spaar- en effectenbewijzen, hypo
theekaflossingen, spaarkasinschrijvingen, garantiekredietaflossingen).
Wilt u persoonlijk advies? Spaarbanken, Boerenleenbanken, Raiffeisenbanken,
Postkantoren, Banken, Borgstellingsfondsen, Hypotheekbanken, Bouwfondsen,
Spaarkassen, Levensverzekeringmaatschappijen, assurantie-tussenpersonen en
de Sociale Verzekeringsbank zullen u graag alles over het Premie Spaarplan
vertellen.
Basis voor persoonlijk bezit
(osities Nederlandse"
I rader 6 New Tom verw
fudacia 4 te Colcheslcr
Audrey Johanna S te Deventer
it AuroraP5 Birkenhead n Gent
J*" P 3 Ambon n P. Moreaby
ONS
DAGELIJKS
VERVOLG
VERHAAL
Oorspronkelijke roman
door
Jan de Hartog
Zeesleepvaart
n de volle woede van de storm
trof buiten de havenhoofden,
de „Brighton Belle" haar kop
golven met zo'n kracht dat
luiswater boven haar schoor-
uitvloog. Ik moest bukken ach-
om mij te bescher-
egen het striemende water.dat
ie ruiten van de stuurhut klet-
als glasscherven. Ik maakte
*izi ezorgd over de stuurman, maar
zich teruggetrokken in zijn
ek als een schildpad,
afstraffing die de ,3righton
van de zee en de wind kreeg
- verschrikkelijk. Als een oude
de zich voor het eerst sinds
weer buiten waagt, werden de
haar van het lyf gerukt. Eerst
en wy het stuurboordlicht, het
schoon uit de haken geslagen,
lig rukte de storm de presenning
stuurboordsloep, en een uur
werd de stuurboordsloep zelf
tar davits geslagen. De reling
iet voordek gaf het na ander-
lur op; toen kwam de jongen
g de brug opgehold, zijn arm
z(jn gezicht tegen het buiswa-
yi n schreeuwde in mijn oor dat
1 ur naar de kaartenkamer was
—4 agen; het water stoof naar bin-
1 n spoelde dingen weg. Ik be-
-* niettegenstaande dit alles het
toch op haar koers te hou
terwij 1 ik op de brug stond,
N H|d naar een herkenningspunt,
dat dit inderdaad onze laat-
;e^ns was. Ik was grimmig be-
die te benutten of te verdrin-
de bemanning gedurende die
esteerde, was werkelyk indruk-
L Anderen zouden hun pogin-
- lebben opgegeven binnen het
het verlaten van de haven,
t was duidelijk dat het schip
was murw geslagen te worden,
ras net als wy niet bestemd
om de oorlog te overleven.
- - ende de zes uren die wij naar
DI iek ploegden verwachtte ik, bij
iedere breker die uit het aar-
r^er °P ons af kwam gestoven,
haar kop erin zou steken om
eer boven te komen.
zy bleef drUven. Telkens
lar boeg weer omhoog, schuim
nd uit haar kluisgaten, en tel-
amde zy haar kop weer in
ven, met ontploffingen van
1 water, haar schroeven dol-
üend in de lucht, haar gammele
etna rinkelend en rammelend tot
Halles wat In de stuurhut aan
nad geschroefd had gezeten,
Krsid omlaag was gevallen. Ik
er geen idee van de snelheid
p maakten, maar zelfs al maak-
nj niet meer dan drie of vier
p, wy moesten nu toch zo lang
hand de plek bereikt hebben
de Griek zyn laatste SOS had
iden. Draad was al een paar
naar de brug gekomen om te
dat hy haar bleef oproepen,
dat zy geen antwoord meer
vroeg of hy Bakker nog had
seinen, maar dat had hy niet.
zweeg als het graf.
'kende de „Texel" beter dan
eigen schip. Zy was stoer
zou blyven drijven wat er
iurde, als een eend op de
maar vaart kon zy niet lo-
nu zy de wind recht had.
10gelet haar op z'n minst nog drie
losten om de positie te bereiken
afsp* Griek het laatst opgege-
pad. De Griek was voor ons.
in deze heksenketel van wer-
Öe duisternis en donderende la-
I van water kon ik geen hand
_ogen zien. Dus ik vroeg Draad
de Griek te seinen of hy een
tgt
vuurpyl wilde afsteken, in de hoop
dat zyn ontvanger nog zou werken.
Een kwartier lang stonden de jongen
Middag en ik in de duisternis te
turen, nadat Draad zich hand over
hand teruggepalmd had naar zyn hut
om myn verzoek door te seinen.
Toen, eindelyk, schoot een zwak, rood
schynsel omhoog in de verte in noor-
deiyke richting, en wy sloegen el
kaar op de schouders. Ik brulde te
gen Draad toen die verscheen: „Geef
antwoord: wy hebben uw vuurpijl ge
zien en wyzigen onze koers dienover
eenkomstig!"
De vuurpyl was ver weg geweest,
veel noordelyker dan ik verwacht
had, maar ik kende de „Brighton
Belle" nog niet; ik wist niet wat
haar drift was by een wind zoals
deze. Ik wyzigde onze koers en wy
slingerden op de vuurpyl afDe gol
ven kwamen nu over bakboord aan-
RECHTER TIE EN ÜE VOSSEMOORDEN
13—61.Als ze bij een armelijk theehuis zijn gekomen, laat
Rechter Tie de dragers stoppen en zegt tot de voorste: „Breng
me te voet verder. Je makker kan hier blijven wachten!" In dit
deel van de stad worden zelden palankijns gezien, en de Rechter
wil geen onnodige aandacht trekken. De drager heeft de rol zijde
onder zijn arm genomen en leidt Rechter Tie door een wirwar
van straatjes. De man heeft niet overdreven toen hij deze buurt
een achterbuurt noemde. Er is nauwelijks bestrating, en tussen de
vervallen huizen groeit gras en onkruid. Hier en daar ligt het huis
vuil hoog opgestapeld. In het register heeft Rechter Tie gezien dat
Hwang geen belastingschulden heeft. Hij hoeft roei niet veel tj
betalen, maar in deze armelijke buurt bewijst dat toch dat hij
een eerlijk en nauwgezet man moet zijn. Als ze een hoek omslaan
staat de Rechter plotseling tegenover de winkel, of liever het
stalletje van Hwang. Op een ruwhouten tafel staan kommen en
schalen van goedkoop aardewerk. Aan een balk daarboven hangen
enkele ketels en theepotten. De breedgeschouderde man die op een
krukje achter de tafel zit moet Hwang zijn. Achterin het stalletje
ziet de Rechter in het halfdonker een vrouw zitten, die aan het
borduren is. Rechter Tie wil zijn visitekaartje tevoorschijn ha
len, maar bedenkt dan dat Hwang waarschijnlijk niet lezen kan.
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
1047. Als Bram in een stad kwam, waar hij niet eerder was,
had hij er plezier in door de oude buurten te dwalen, gevelsteentjes
te bekijken, winkeltjes binnen te lopen en zomaar wat steentjes te
schoppen. Karo en Tutu vergezelden hem daarbij graag, omdat
Bram altijd wel een klein eethuisje ivist te vinden, waar lekkere
dingen voor weinig geld te koop waren.
Dit keer werd hun tocht onderbroken door een schaterlachende
menigte, die opdrong rond een klein houten bouwwerkje. Naderbij-
gekomen zag Bram, dat het een ouderwetse poppenkast was, fraai
beschilderd en met prachtige poppen.
„Even kijken", zei Bram.en hij wist niet, wat dat besluit voor
gevolgen zou hebben, anders was hij misschien de eerste de beste
zijstraat ingerend om nóóit meer op dat pleintje terug te keren!
(wordt vervolgd)
lopen en begonnen daar de veren
uit haar ïyf te rukken. Ik had de
stuurman vergeten, tot ik plotseling
een schreeuw hoorde en op het nip
pertje opzy sprong, uit de weg van
een donker voorwerp dat op my af
gegleden kwam, de glibberige helling
van de brug af. Het was de rol
stoel; de zee had de bakboordreling
van de brug weggeslagen. Als wy
over ons andere oor zouden gaan
liggen zou de stoel terugrollen en
over boord verdwynen. Wy helden
over; de jongen Middag en ik wier
pen ons op het donkere ding, dat op
ons afgerold kwam op zyn piekende
wieltjes, wy werden de volle lengte
van de brug meegesleurd, maar wy
lieten hem niet los; wy zouden hem
niet losgelaten hebben al waren wy
overboord gespoeld. Maar toen wy de
donkere rand van het niets naderden,
helde het schip over op haar andere
oor en wy werden teruggesleurd naar
stuurboord, vruchteloos trachtend de
stoel af te remmen. Onze hakken
gleden uit op de natte planken. De
rolstoel smakte tegen de stuurboord
reling met een doffe dreun; toen
begon hy opnieuw de glinsterende
helling af te rollen naar de opening
aan bakboord. Maar de roerganger
was uit de stuurhut gesprongen en
speelde het klaar een touw onder
de wieltjes te gooien, wy hadden lang
werk, vechtend en hygend in de
duisternis, geranseld door striemend
water, maar eindelyk wisten wy het
ding terug te zeilen naar stuurboord
en vast te sjorren aan de reling.
PANDA EN DE POLYD1NGUS.
3996. Journalist Kwiekjes had zijn helikopter tot vlak boven
de gruishoop gevlogen, om een beter uitzicht op de rampplaats te
hebben. Maar het stof, dat hij daarmee veroorzaakte, deed Panda
en Pietro Explori zwaar niezen. Het geluid dat ze daarbij maakten,
werkte zo op de lachspieren van de Polydingus, dat deze scha
terend stilstond.
„Ik hoor vreemde geluiden," rapporteerde de verslaggever, die
moeite had om iets buiten het geraas van de motor waar te ne
men.
„Het schijnt van beneden te komen. Eigenaardig. Alsof iemand
pret heeft. En dat in dit rampgebied. Ik hoor nu trouwens iets
anders. Alsof er dingen scheuren..Eens kijken.
Hij boog zich uit zijn vliegtuigje en verbleekte toen akelig. Geen
wonder. Door het lachen van de Polydingus begon het toestelletje
te scheuren.
