Geul list langs DE VLISTbekoorlijk stroompje door ongerept groenland Wout Bergers QBI «ÏTD.71? tci .tl Door Tli. J. Hannema 0S5i%O<MDèOSM3S2S>iDSDSMOSE«H35Ot5 <*c6a<:»c®s<:Sc8c*cS<5Sc*<*e8<:*<:S<»<ï<»«aH»<!8al<SCSclH»OSal<^^ Chted fceuhp. MET 'N SOLIDE TENT VAN voorjaar en in herfst is een wandeling langs de Geul door het onvol- n Geuldal als een stille vertroosting na al het laweit, dat U in de grote mringt. is maar een piepklein, in België ontsprongen riviertje, dat zich elend beweegt langs het kermisachtige Valkenburg, het idyllische iem en Rothem bij Meerssen, om tussen Bunde en Itteren uit te mon de Maas. riviertje is als een weldoende oase, tussen de heuvels met hun diep- igende grotten aan de ene en de dromerige grazende koeien op de e weiden aan de andere kant. I omers Is het daar, waar de café's langs het en neer gaande slingerende weggetje als ddestoelen zijn opgestapeld, zó druk met lende of juichende pensiongasten, dat ge t snel-vlietende stroompje nauwelijks een liet. in de herfst? zijn bijna al die ontspanningsgelegenheden n b en hebt ge de welhaast unieke kans, om -f- i dat pittoreske watertje, waarin de forel - Lieten, te zien. e |ddellijk komen de liederen van de roman- ijnSchubert als „Die Forelle" en „Die Wasser- se in de gedachten. Want daar ligt, onder anm, ook die eeuwenoude watermolen met j at heet een klaterend en bruisend wa- |tje, dat héél even aan het verre buiten- mHnnert. isr om extra open te blijven voor de eenzame wan delaar, die hier wat frisse lucht komt inzuigen? Racende auto's en kwalijk riekende, giftige ben zinedampen zijn vlak langs de Geul taboe. Juist daarom ook is er die sfeer van welhaast onge kende rust, die zelfs de eekhoorntjes in staat stelt over de takken op en neer te hippen. Als ge in het bos omhoog kijkt, ziet ge ze met hun wonder lijk-vriendelijke oogjes nieuwsgierig naar beneden en in het rand kijken. Alsof ze zeggen willen: „Wat doét die late en vreemde indringer hier nu nog?", Ach, er zullen wel méér plekjes in ons land zijn, waar nu zo'n rust heerst als langs die pittoreske Geul. Het is beslist niet nodig ze ver over de grenzen te zoeken. Want hier ligt uit gespreid, wat een door jachtende haast verteerd mens nodig heeft, om het evenwicht te hervin- Foto rechts hoven Een kijkje op 't rivier tje de Geul met op de achtergrond het voor malige kasteel Geul- zicht. Foto links: Talrijke prachtige plekjes zijn er langs de Geul te be wonderen. paard en wagen en wij denken met roman tische weemoed aan de sierlijke goudglanzende kaasbrikken naar de Goudse markt trok, was dat anders. Toen kon het na gedane goede za ken by van Dam nog wel eens kraantje- lekje gaan. Dan bonden de boeren na het k li ts-klets - klatsgedoe op de Goudse markt hun paarden aan het hek voor het café en als goed geboerd was, gunden zij zich zelf ook wel wat. Vandaag de dag snellen de luxesLeeën het keurig nette café voorby; tyd om te verteren en te vertieren is er niet meer. Oudste jager Tegenwoordig leunen in Van Dams gelagkamer permanent twee of drie fietsen tegen het met een zeil overdekte biljart. Het aankryten van pomme- ransen en het klotsen van de ballen geschiedt hier nog sporadisch. Toch ademt deze gelagkamer nog sfeer en dat komt misschien wel door de groene balkenzolder, de groen-beige geverfde panelen en de stoeltjes met gaatjeszitting. Deze stoelen wer den na de cafébrand van 1900 2dte-hands gekocht en ze mankeren nog niets. De roodpluohen stoel naast de tapkast behoort Van Dam, doch de Dreestrekker zit er zelden in. Daar heeft hij geen tyd voor. Paul heeft zijn zoon Bertus en zyn schoondochter met de kinderen by zich inwonen. Niet om hem te verzorgen, want de kiplekkere Van Dam kan best zichzelf redden. Hy gaat in het zware boerenvak voor geen mens opzy en zyn koebeesten melken, doet hy nog als de beste. Mocht onverhoopt de Schoonhovense Rykskeur- meester kopziekte onder het vee constateren, dan is Paul er als de pinken by om deze varken tjes hoogstpersoonlyk in zyn noodslachtplaats te wassen. Met behulp van zoon Bertus uiteraard! Paul rommelt voorts graag in zyn schuurtje en in de jacht op eenden en hazen is hy een pi keur. Mocht u by hem langs gaan. neem dan wat verse haringen voor hem mee, want daar is hy verzot op. Het kan gebeuren dat u hem on derweg naar Gouda op zyn brommer tegen komt of zoals wy dezer dagen op zyn dage lijkse bromtocht naar Stolk (Stoükwyk). Gezocht plekje Het plaatsje Vlist ligt halverwege Haastrecht en Schoonhoven. Scholen en kerken zyn er niet. Wie het dichtst bij Haastrecht woont gaat daar school; de anderen gaan naar Schoonhoven of soms naar Polsbroek. Met de kerkgangers is het al precies zo gesteld. Fietsen is een verrukking langs de Vlist, doch wandelen verdient de voorkeur. Dit laatste deed Erasmus daar al. Melis Stoke bezong dit gebied en de van 1898-1945 geleefd hebbende Salomon Hamburger beter bekend als Herman de Man liet er de schoonste romans uit zijn pen vloeien. En als u het nog niet wist.Napoleon en Jaco- ba van Beieren vertoefden daar veel en gaarne. In het voorjaar wil het rustieke waterloopje van de Vlist wel eens schuil gaan achter de rietkra gen. Kromgegroeide knotwilgen weerspiegelen zich in het water. Er groeit van alles: zu ring, klaver, sohartel, gele dotters, ringelwieken, leeuwenbekken, koffiebonen, dull en, lepeldieven, kattestaarten, luiaenbloemen enz. De rijke ve- De molen Boenderpas. Volgens overleve ring werd deze wipmolen gebouwd op last van Jacoba van Beieren, die dikwijls in dit gebied vertoejde. getatie is weer oorzaak dat er menigten vogels ongestoord en ongezien broeden. Monumenten zorg houdt hier niet niet één doch tien vingers in de pap. Wie wil veranderen moet vergun ning vragen, wie het zonder riskeert, wordt meteen aan zyn blauwe kiel getrokken. Rechts van de Vlist, vanuit Haastrecht gere kend, slingert een goed berydbare mac&damweg door een prachtig stuk natuurschoon en twee auto's kunnen daar nauwelyks passeren. Na heb plaatsje Vlist, u ziet vanzelf een pittoresk brug getje, doet u er goed aan het stroompje aan de andere kant te verkennen. Want ook daar koket teren enige fraaie boerensteeen, de meeste ge sierd met fraaie korfboogjes boven deuren en ra men, fraai bewerkte daklysten en prachtige deur- kalven en sderiyke hekken met vergulde speer punten. Op één van de staldeuren staat een le vensgroot paard geschilderd en de overlevering wil dat Napoleon hier zyn ros heeft gestald. Veel herinnert hier aan de Franse tyd. Men heeft daar de Franse kade en even verder op heet het Bon Repas. Boenderpas zeggen de Vlistenaren en zo heet ook de wipwatermolen die in 1430 op last van Vrouwe Jacoba van Beieren werd gebouwd. By zond er talryk in dit mooie stuk Nederland zyn de overdekte watervlonders, ook wel stoepjes geheten. Daarin vimmen frisse en stevige boe renmeiden de melkbussen en de kamen en eens in de week worden daar borstrokken en onderbroe ken kraakhelder gewrongen. Wie hier nog twee armen aan het ïyf en vyf vingers aan elke hand telt, houdt wasmachine en droogapparaat buiten de deur. Properheid overheerst en dat kunt u het beste zien aan al die blankgeschuurde klompen die te drogen hangen op de mik. Voor u er erg in hebt, rijdt u het oude vesting- en zilverstadje Schoonhoven binnen. Wat u dan gaat doen moet u weten, maar wy gaan daar altijd een mooi poos je uitblazen op een heerlyk terrasje aan de Lek, vanwaar men een prachtig uitzicht heeft op de rivier. by de Geulhemmerwatermolen is nu eer een plek voor vertier en dans. De tie rs van deze tyd amuseren er zich naar grst by beat- en jazzmuziek. hien een schrijnend contrast in deze won- [e ituur, maar enfin..de tyd staat niet stil die misschien van die prachtige natuur ,e|ks of geen weet hebben, moeten óók hun Jp krygen. n nd uit de ramen van het hooggelegen hotel. jen kasteel Geulzioht, heeft men een wyds ge- het onder U uitgestrekte panorama, indenken, dat de kasteelheer van deze plaats uitkoos, om van zyn le- Ék>mmeringen by te komen. zyn er overigens, vooral in het dicht- Houthem, als het zand der zee. 's Zo- er gasten in de serres geplakt aan 'd'höte. Maar nu zyn ze merendeels ge- met de toeristenstroom is het gedaan zou zich in vredesnaam de moeite geven den, dat hy door alle beangstigende drukte van dag-tot-dag misschien totaal verloren heeft. De Heilige Gerlachus, eerst verwoed strydend in de wereld, daarna als bekeerling huizend en bid dend in een der talloze grotten in het rond, vond die rust in het Houthemse kerkje vlakby. En zon der kluizenaar te willen zyn, vindt de mens van nu haar op zyn wandeling, waar hy nauwelyks een ander mens ontmoet en waar hy op dit mo ment ook niet de minste behoefte aan heeft. Want die wandeling langs de Geul geeft hem élles wat hy wenst: zonlicht door de bomen, glinsterend- zilveren schyn over het water, tsjilpende vogels in de lucht en uren van bly moedige, of filosofisch- weemoedige overpeinzing, al naar de stemming van het ogenblik. Dót wilde ik maar even zeggen in deze tyd van schokkend en verscheurend geweld met een onzekere toekomst. Het is góed te weten, waar dat alles vinden kunt! In welk jaargetij men zijn schreden ook richt naar de Vlist, altijd wordt men ge troffen door de bijzondere schoonheid van deze landstreek in de twaalf gemeenten tellende Krimpenerwaard. Dit kosteiyke waterloopje kronkelt knusgezellig van Haastrecht naar Schoonhoven en men kan daar beter dan waar ook het geloei van de koeien en de stilte buiten beluisteren. Dit planten- en vogelrijke gebied is tevens een dorado voor de hengelaar, die niet tevergeefs naar een geschikt plekje behoeft te zoeken. Blaarkoppen en 1 aken vel- ders zorgen in deze landstreek voor een royale melkproduktie en hier heeft de boerin het by het zelf kazen nog voor het zeggen. Ga gerust de drem pel van zo'n boerenbehuizing over en u zult zien hoe proper de boel in zo'n wringhuis is. Infor meer dan meteen waarom er een Keulse pot in de keukenkast staat en men zal u vertellen, dat dan het brood langer vers biyft. Iedereen kent in dit land de ander, al zeggen toenamen daar wei nig. Zeg liever dat u by Kees van Klaassies moet zyn en men zal u precies de weg wyzen. Wars van reclame Naar deze contreie lokt men u vast niet mid dels reclamefolders Wie komt, is welkom; om de wegblyvers treurt men niet. Aan de Vlist verdoen wy onze vrye uren heus niet alleen met het uit pluizen van bovenstandige vruchtbeginsels en met het te water laten van hengel en leefnet. Maar de keren dat wy zulks doen. gaan wy altyd een kop koffie drinken in de oudste café-boerderij in het plaatsje Vlist. Daar in die aloude gelagkamer zwaait nl. de 94-jarige Paul van Dam de scepter. Helemaal juist is dit ook weer niet. omdat sedert jaren het boeren hoofd- en de koffiezettery by- zaak geworden is Vroeger toen iedereen nog met Boerderijen liggen te dromen langs het bekoorlijke riviertje. Aan het eind van de zomer staan de hooibergen hoog volgetast om het vee gedurende de winter het nodige voer te leveren. TOERISTISCHE BIJLAGE LEID8CH DAGBLAD

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1968 | | pagina 25