5CH Thalassa" 7?l; Commissie problemen niertransplantatie Surveyor in goede koers Afc Oorspronkelijke roman door Ian de Hartog 84i, 74 721 72". 89}|K)stte mü moeite overeind te 873*}, want er liep een langzame 87x|zée, die mü telkens oplichtte 88 {er liet zakken. Ik probeerde te 89 maar zodra ik een voet ver- 107 werden mijn benen opgelicht 88fo horizontale positie. Het kwam 91|Jnijn zwemvoeten; na een korte fang trok ik ze uit met een fv van roekeloosheid. Het maak- jderdaad een groot verschil; ngen jk ze eenmaal in de hand had, 327 p lopen. Het was geen gewoon 46,5j het was een langzaam zwe- 2oo^ansen, als een springende at- 542 (P een vertraagde film. Het gaf 598 !en merkwaardig gevoel van 87 tie en macht; ik raakte het zee- 528 »an met mijn handen en voelde iet werkelijkheid was. Dit was eindelijk, 't hart van de droom: 155 jk een kind was en droomde 1335 ergens de hand naar uitstrek- 408 irst een taartje en daarna een 98 t was ik altijd wakker gewor- 207^lak voor mijn vingertoppen het 141 jde raakten. Van boven gezien de onderwaterwereld precies 343 (jroom geschenen; toen ik nog 194ig oppervlakte zweefde en om- 474 keek op het landschap met zijn 650 mde struiken, zijn bloemen en 805 (pelden, had het er uitgezien 278 het verdwijnen zou vlak voor 1Q9 grote oranje hand het aanraak- 284 fu was ik er. Ik keek naar 588 448» I uw toen het weg probeerde te 709 Ik voelde zo'n verrukking, triomf, dat ik opsprong als een en vijf meter oprees in de lucht. 210het ^waardige: het was fr!? langer water, het was lucht. plompe mondstuk, het geluid de hoorn, de mufheid van de die ik inademde; alles ver ijl op het moment dat ik over- Afstond met dat pruikje Zeewier o,/pn hand. De tuin was van mü. wandelde dansend rond tussen _ptsen, de struiken en de ver- 1R_de bomen, tot ik plotseling voel- ij:® It ik verstikte. Ik had alle lucht 190 $Jn flessen gebruikt en moest servetank op mijn rug openen, olq ti n°g tien minuten over en keek «r! Dg om te zien waar ons schip til Ik zag ze alle zeven boven qfirftven, heel klein, als speelgoed, 304 duurde even voor ik mti her- IXoj'rde welk scheepsmodelletje het A was. Nu ik eenmaal mijn re- .irltenk had geopend, was het hoog po j dat ik terugging. Ik stond op 62 punt op te stijgen, toen ik in een 128< van zeewier een kleine bloem 115>an zo'n vreemde, doorzichtig 2i8fe kleur. Ik danste erheen. 204 pas zo mooi, dat ik de ver lei- 20lnlet kon weerstaan haar te 30'ken. Toen steeg ik naar de op- gg| hetv beklimmen van de touw- 461er keek ik op en zag ze alle- gg 1 aan de reling staan, omlaag 114(nd naar het oranje wezen, dat jogfekeerde uit de diepte met een 97 jwe bloem in zijn hand. De stuur- _l vroeg: „Waar heb je je kikker- 191& gelaten?" Ik schrok. Ik had ^(jtergeten. Ze moesten ergens be- 151» liggen tussen de struiken. Ik _d op het punt terug te gaan, 125? herinnerde mü dat myn lucht 145 *as. Ik klom aan dek en werd 144! vele handen over de reling ge- 48i*n. Ik nam mün mondstuk uit 1611 mond en zei: „Ik heb ze be- (n laten liggen. Ik zal ze 57ltonds wel gaan halen". Mon- r Astanasia klopte mij op schouder toen ik myn mas- 155; ker afnam. „Mün compliment, kapitein", zei hü. „Wat bent u een prima duiker. Zou u nog langer be neden hebben kunnen blüven?" Ik schudde het hoofd; de stuurman zei: „Malligheid. Hü had nog mins tens drie kwartier over". Toen ik hem vertelde dat ik mün reser vetank had moeten openen, keek hü mü giftig aan en zei: „In de eerste plaats ben je een ver domde dilettant. Ik heb naar je luchtbellen staan küken; je ademt veel te vlug". Ik zei: „Geef me een kans, wil je?" en ging naar de stuur hut om een handdoek te halen. Nicole zat op haar kooi in de ruim te te staren. Toen ik binnenkwam keek zü op. Ik zei: „Ik heb iets voor je meegebracht", en gaf haar de bloem. Zü zei: „O, dank je, wat is dat lief van je", keek ernaar, en ik keek zelf. Ik kon mün ogen niet geloven. De bloem die beneden zo mooi was geweest, was nu een slap, slümerig ding zonder kleur, een dood stuk afval. Ik zei: „Het spüt me: beneden zag ze er prachtig uit". Zü zei: „Natuur- lyk lieverd". Zü lachte, sloeg haar armen om mün hals en kuste mü- Ik was teleurgesteld, maar haar kus maakte het goed. Monsieur Astanasia vertelde ons onze plaats van bestemming, tenslot te, de avond voor de dag dat wü Macinaggio verlieten. Hü kwam het achterdek op in een witte kamerjas, de mouwen opgerold tot de ellebo gen, als een Romeinse senator met een lantaarn. Hü had zün rol zee kaarten bü zich en vroeg de boots man of hü de stuurman wilde roe pen, die net naar kool was gegaan. Nadat de stuurman zich bü ons had gevoegd, rolde hü een van zün kaar ten uit, zette de lantaarn op een hoek en wees op een eilandje in het zuidwesten van de Cycladen. „Hier gaan wü heen", zei hü. „Precies op deze hoek, bü mün vinger, liggen de ruïnes van een Griekse tempel, die drieduizend jaar geleden in zee ver dween na een aardverschuiving. Ik wil dat u tweeën erheen duikt om eens te zien wat erin zit. Waarschün- lük niets, maar ik dacht dat het amusant zou zün om eens een kükje te gaan nemen". „Hoe diep ligt hü?" vroeg de stuurman. „Dat is het pünlüke punt; ik weet het niet. Ik heb mün inlichtingen van de Griekse kapitein, die bü ons is. Hü had een sponzenfabriekje met een paar duikers op dat eilandje. Zün duikers vonden bü een van hun expedities een wrak: een oude drie master die daar ongeveer tachtig jaar geleden vergaan is. Zü wilden het wrak doorzoeken maar het lag te diep. Zü konden het duidelükzien liggen. Het scheen te rusten op een vreemde steiger van witte pilaren. (wordt vervolgd) (Van onze correspondent) Dr. A. J. Ch. Haex, lector in Lei den en voorzitter van de Gezond heidsraad, zal vrüdag de „commissie haemodialyse en niertransplantatie" die door hem is ingesteld, installeren. De commissie heeft tot taak een on derzoek in te stellen naar de ontwik keling van de orgaantransplantaties en de heamodialyse, waarby een nier- patiënt met een kunstnier wordt be handeld. Sedert enige tüd valt de be handeling met een kunstnier onder de ziekenfondsregeling, waardoor tal van financiële problemen zün gere zen die om eem oplossing vragen. De commissie zal zich evenwel ook be zighouden met wetenschappelyke en organisatorische problemen, om tot een zo efficiënt mogebjk gebruik te komen van de apparatuur die zich thans in de academische ziekenhui zen van Utrecht, Leiden en Gronin gen, in het St. Lucasziekenhuis, in het Wilhelmina- en Binnengasthuis in Amsterdam, in Nümegen, Heer len, Vlissingen en Eindhoven, alsme de in drie ziekenhuizen in Rotterdam bevindt. De commissie, die onder voorzit terschap van prof. jhr. J. de Graeff, hoogleraar inwendige geneeskunde in Leiden, zal staan, zal ten behoeve van staatssecretaris Kruizinga (Socia le Zaken en Volksgezondheid) advies uitbrengen aan de gezondheidsraad, De Surveyor VII volgt op zün weg naar de maan een zo preciese koers dat de technici van mening zün dat het niet nodig is de koers te corrige ren in de laatste fase van de tocht. Zondag is een belangrüke koerscor- I rectie tot stand gebracht, met het i doel de Surveyor VII dichter bü de I krater Tycho te doen landen. Hedennacht zal de Surveyor VII de maan bereiken. Het ruimteschip j is uitgerust met een tv-camera, een I kleine schop waarmee kuilen in de maanbodem gegraven kunnen wor den, een apparaat waarmee de maanbodem onderzocht kan wor- 1 den en magneten die het voorkomen van üzer kunnen aantonen. De missie van de Surveyor is zui ver wetenschappelükmen wil uit vinden of het bergachtig gebied bij1 Tycho verschilt van de vlakten rond de maanevenaar die gekozen zün voor I; de eventuele landing van astronau- j ten, wellicht reeds in 1969. PANDA EN DE POLYDINGUS. 1596. Sir Mbrtimer trok zich verder niets meer aan van de reuzenvoetstappen vlakbij zijn kamp. Hij liet de eerste wacht aan Panda over en trok zich terug in zijn tent, waar hij al spoedig in een diepe slaap viel. „Tjonge," mompelde Panda vol ontzag, „je moet toch wel een heel flinke ontdekkingsreiziger zijn om in je bed te kruipen als er een reus in de omgeving is! Ik zou niet kunnen slapen. Ik ben RECHTER TIE EN DE VOSSEMOORDEN 13 37. Rechter Tie is naar zijn eigen vertrekken gegaan en heeft zich in allerijl verkleed. In de spiegel bekijkt hij het re sultaat. Hij draagt een lichtgroen gewaad met een bescheiden spik kelmotief en zijn fluwelen rechterskap. Op de binnenhof heeft Lo hem gewezen waar het feestmaal gehouden wordt en dus heeft Rechter Tie geen moeite om het balkon te vinden waar zijn col lega pijn gasten ontvangt. Een balkon met uitzicht op de tuin en de binnenhof, die nu stralend verlicht zijn door talloze vrolijke lampions. De gasten Siao en Yoe-lan staan met Lo bij de balu- DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMET JE FOK 1023. Tot zijn nek stak Bram in de grote gruttenmassa. „Zeg Tutu.die vriend van jou neemt alles erg letterlijk op. Daar moeten we voorzichtig mee zijn. Geef me eens een handje, Dzjinn". Verontwaardigd keek de dienaar hem aan. ,J)at is waar", zei Brammetje beteuterd, „hij luistert alleen naar jou, Tutu. Maar opgepast, want erg slim is hij niet. Kennen jullie ^Posities Nederlandse 229jehepen ll6}ch"l.s 7 103*dm' Cour sojfc'IC] 19|«gir 6 v Aegls 5 v Senprdenhou 49iAmpenan 8 Bangkol c Amttelborg p 6 Brunsb. n Skutsker 'f'Amsteiho- 8 2S0 m NO Rockham 541 ton n Sydney Amsttlland p 7 Flnlsterra 83 Amstelatroom 8 te Huil 22iAmynta» 6 in G. v. B.sceje "fAndyk 9 te Peneng vervv 619 Anholt 7 v Londen te Rotterdam jjlAnna Broere p 6 Brunsb. n Enge- land 42 Anne Herfurth 7 te Tripoll Annemene Bóhmer 8 155 m ZW 45» Ouessinl MAnnenkerk p 6 Casablanca Arbon 7 te Londen verwacht 68! Area» p 6 Ouessont uitreis Ardees psK. St. Vincent 38- £go,Vergier? n 43 Arjjui 6 te Ten Post IAO 9 JANUARI 1968 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA y allang blü dat ik hier bij het vuur kan zitten. Dan kan ik ten- minste zien wat er om me heen gebeurt en bovendien is het veel warmer." Hij schoof gehaaglijk wat dichter naar de brandende takken toe en daardoor kon het gebeuren dat een sliertje rook langs zijn neus kringelde en hem luid deed niezen. Dat was op zichzelf niets buitengewoons maar meteen daarop begon het landschap hevig te trillen. strade van het uitzicht te genieten. Siao draagt een fraai gewaad van witte zijde en een bijzondere kap van goudbrokaat. Yoe-lan is zorgvuldig gekapt en opgemaakt, en gekleed in een prachtig olijfgroen gewaad met charmante bloemmotieven. Nu pas valt dé Rechter op wat een stralende schoonheid ze is. Als de Rechter zich bij de anderen heeft gevoegd, nodigt Lo hen met een wijds ge baar uit hem te volgen naar de attracties die hun gastheer in petto heeft, maar als het aan hem gelegen had, was hij doorge gaan met het onderzoek. Hij zou graag Kleine Phoenix aan de tand voelen over die mysterieuze vader van Saffraan. die oude zeemansuitdrukking nog, voor iemand, die niet verder kijkt dan zijn neus lang is? Hij maakt van zijn neus een anker. Dat slaat op Dzjinn" „Grappig", zei Karo. „Van je neus een ankerrrr maken", herhaalde Tutuen met een had de Dzjinn zo'n neus. ,flee, nee inpakken weghalen zei Tutu gauw. „En geef Brrrram een hand. Maar dat was opnieuw niet duidelijk genoeg gezegd. n Hongkong Schiedam Niso 6 500 m O Oares Salaam P G. Ihulin 6 400 m ZZW Bermuda Philidora 6 v Si igapore n Mtna Purmer-no 7 v B Mashur tS te Sepia 6 op l>0mW Monrovia Tahama 6 jp 70 m ZW Monrovia Tamara 6 op 1000 m ZW Azoran Zarie o op i60 m WZW Bermuda Zeesleepvaart

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1968 | | pagina 13