NAAR VOOROUDERS q is „m" tegenwoordig Ml Negerhut voor Aartsbisschop in Limburgse boomgaard NE ZATERDAG 30 DECEMBER 1967 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 9 BROUWER EilAS VAN' HALL HUIDEKOPER M" (l f 6tCtfiwff dit laatste geld. maar over de Da ge) prijzen zult u meestal ver baasd zijn. Terug Zaterdagmorgen in één van de vele archieven die ons land telt. In de rustige leeszalen buigen honderden mannen, vrouwen, jeugdigen en ouderen zich over vergeelde papieren, in lederen band gebonden boeken en keurig gerangschikte kaarten. Proberen al of niet met de hulp van een aanwezige archivaris of zaal- bediende, het meestal op perkament geschreven schrift te ontcijferen, om dit over te nemen in schriften, op blocnotes of een meegebracht kaartsysteem. li: iqc i Zij nemen gegevens over oorouders, die eeuwen geleden leefden, werkten, vreugde wi verdriet hadden. Een al lang vtniet meer bestaand beroep uit- elul oefenden al of niet aangesloten bij een Gilde belasting betaal- i, voor de vierschaar versche nen, of hun wilsbeschikking door een notaris lieten vastleggen, opdat er na hun dood geen „gekrakeel" over de inboedel, hoe klein deze 10k mocht zjjn, zou ontstaan. „Het tnderzoek naar voorouders is rfenorm „In", zeggen bestuurs- j| eden van de Nederlandse Ge- jg inealogische Vereniging, die ieder jaar honderden leden in haar regis- 'ialter bijschrijft. *in inAptimulans „De vrije zaterdag, of de vrije 968.door-de-weekse-dag, die velen, die ip zaterdag moeten werken hebben, E ïeeft een stamboom-onderzoek, oals het met een populair woord - fout overigens heet, enorm estimuleerd. De mensen bemerken riji iu edndelijk dat ze met zeer gerin- [e kosten, vaak een paar kwartjes, 4 1 [egevens over hun voorouders kun nen krijgen. De meeste archieven itaan gratis hun gegevens af en de mond tot mond „reclame" 968 ;aan steeds meer mensen speuren, ïaar hun voorouders", zeggen ver- chillende archivarissen. 34. •i®11' Ir De „stamboom" genealogie rJAj- van prof. dr. Albert Verwey overgenomen uit het maandblad Geus Nostra (Ons geslacht) van le Nederlandse Genealogische Vereniging. Het is een soort detective-werk. Eenmaal begonnen wil iedereen steeds meer weten van zijn bet bet-bet-overgrootvader. Waar hij vandaan kwam, wat hij deed, hoe oud hij geworden is, hoeveel kinde ren hij had en ga zo maar door. Maar het belangrijkste voor ieder een is, toch zoveel mogelijk voorou ders op te sporen. Verschillende ar chieven bij voorbeeld die in Am sterdam, kunnen gegevens ver schaffen tot ongeveer het jaar zes- tienhonderdtien Vaak is het recherchewerk. De meeste predikanten schreven aller minst schoonschrift. Terwijl velen de naam precies zo opschreven als deze werd uitgesproken. Een pas poort, rijbewijs of postlegitimatie- bewijs bestond nog niet. Zo werd bij voorbeeld een naam als Wij- mels, in één pennestreek omge vormd tot Wiemels, omdat de man uit een ander deel van het land, ge wend was de ij als ie uit te spre ken. En dan praten we helemaal nog maar niet over de vele Franse naamdragers, die hun originele naam in een paar jaar verbasterd zagen tot de meest vreemdsoortige. Maar met een beetje speurwerk is daar wel achter te komen. Hoe moet men beginnen? Als een boom Het is als bij een boom waaruit steeds meer takken spruiten. Onder aan de onderzoeker of amateur-ge nealoog. Daarboven zijn vader en moeder, zijn grootouders en daar boven de ouders van die grootou ders. Men heeft dan al zestien ou ders en voorouders op papier staan, waarbij niet minder dan 26 ver schillende familienamen. Deze acht overgrootouders leveren op hun beurt weer zestien bet-overgrootou ders op, enzovoort, in een reeks, die ons doet herinneren aan het sprookje van de arme knecht, die de keizer rijstkorrels vroeg als be loning. Op het eerste vak van een schaakbord één, het tweede twee, het derde vier, het vierde acht, en zovoort. Toen de keizer het had la ten uitrekenen bleek de gehele oogst van tien jaar bij lange na niet genoeg. Zo gaat het ook een beetje bij de voorouders, 16, 32, 64, 128, 256, 512, 1024, waarbij u bij 1024 te rechtgekomen bent, zoals de ge nealoog zegt, in de tiende genera tie. Dan stamt u reeds af van 1024 voorouders. Nu zult u bijna nooit al deze voorouders „compleet" krij gen. Door Hon W ielick Binnen zeer korte tijd ontdekt ie dere speurder hoe internationaal zijn of haar „stamboom" is. Ter wijl in verschillende gevallen de papieren, waaruit u uw voorouders kunt naspeuren niet meer bestaan, omdat bij voorbeeld de kerk waarin twee van uw voorouders in 1642 el kaar het Ja-woord gaven, door brand werd verwoest en daarmee de trouwboeken verloren gingen. Maar daar tegenover is de kans niet uitgesloten dat u in een andere tak lot ver in de zestiende eeuw te rug kimt gaan. 16, 32, 64 of 128 voorouders bieden namelijk nogal wat mogelijkheden. met klinkende namen. Niet voor mensen van „eenvoudige komaf", lieden die niet in onze geschiedenis boekjes voorkomen. Niets is minder waar. Bekende mensen nu kunnen voorouders hebben, die nooit van zich hebben doen spreken, omdat zij eenvoudige lieden waren (de ge nealogie van prof. dr. Verwey hier bij is er een bewijs van), terwijl het voorkomt bijzonder dikwijls zelfs dat „onbekenden" van nu voorouders bezitten, die in hun tijd een functie en een bekendheid van jewelste hadden. De mogelijkheden om toch ver der te speuren naar voorouders wanneer de Burgerlijke Stand en de Gemeente- of Rijksarchieven u niet verder kunnen helpen, omdat er geen gegevens meer zijn, zijn enorm, wanneer u de weg weet, en die zal iedere archivaris, of bij voorbeeld een van de genealogische verenigingen u graag wijzen. Mili taire archieven uw grootvader vervulde misschien zijn dienstplicht gildeboeken, notariële archie ven, enfin te veel om op te noemen. En de kosten? Alle bescheiden in de Rijks- maar ook in alle Gemeen tearchieven zijn kosteloos ter inza ge te krijgen. De Rijksarchieven bevinden zich in de provinciale hoofdsteden. Zo zijn alle gegevens van vóór 1883 van Alkmaar in Haarlem te bemachtigen. Van Lei den in Den Haag, van Ommen of Zo zetten bruid en bruidegom eeuwen geleden hun handteke ning onder een huiuelijksakte. Steenwijk in Zwolle. Ook voor na sporingen van vóór 1811 kunt u meestal bij een Rijksarchief te recht. Behalve wanneer een ge meente een eigen archief bezit, met een eigen beroepsarchivaris. Ver scheidene gemeenten —meest gro te Amsterdam, Dordrecht. Zut- phen en Leiden hebben dit. En overal kunt u kosteloos alle re gisters nazien, aantekeningen ma ken of afschriften of fotokopieën laten vervaardigen. Uiteraard kost De mogelijkheid is er ook, om uit een ander archief registers te laten overkomen, die men in het voor u dichtsbijzijnde archief kunt raad plegen. Ook kan men de Rijks- en Gemeentearchieven verzoeken Iets voor u na te sporen, maar uiter aard moet men dit een vast ta rief betalen. Zelfs het ontdekken van familie wapens, portretten van voorouders, enzovoort in deze archieven, be hoort tot de mogelijkheden. Het is gemakkelijker dan u denkt. Iedere vereniging of organisatie, die de genealogie behandelt, zal u graag voorlichten, terwijl men in ieder archief u graag zal helpen bij het zetten van de eerste schre den op de weg terug naar uw voor ouders Niet ivaar Velen menen dat het hebben of maken van een stamboom alleen maar mogelijk is voor mensen uit een bekend geslacht van adel, of Zevenendertig jaar lang heeft hoofdopzichter J. Theunissen (55 jaar oud) uit Schimmert in ver schillende Limburgse mijnen honderden meters onder de grond constructies gebouwd. Met hetzelfde materiaal door inkrimping bij de kolen- industrie nu weer doelloos geworden bouwt hij in een boomgaard achter zijn wo ning aan de Langstraat in Schimmert een paar wonin gen. Voor die huizen hebben negerhutten in Malawi model gestaan. Één woning in de Schimmertse „kraal" is al ge reed. Het had feitelijk een schuur moe ten worden. De heer Theunissen noemt het een prieel, maar het is een klein paleis, dat (tijdelijk?) on derdak verschaft aan zoon Rob en zijn vrouw. De tweede nog in aanbouw zijnde luxe negerhut is bestemd voor mgr. dr. J. B. Theu nissen, nu nog aartsbisschop van Malawi in Blantyre, een broer van de „aannemer". Paus Paulus heeft mgr. Theunis sen op verzoek ontslag verleend uit kbi zn. v. Jacob Martlnusz. en Marlijntjo a< oo Amsterdam 2-8-1812 CHRISTOFFEL VERWEY Amsterdam 30-6-1812 t Amsterdam 11-5-1896 Amsterdam 3/26-4-1801 ANNA MARIA IIARDENBERG Amsterdam 28-6-1811 t Amsterdam 19-10-1889 Amsterdam 18-5-1836 JAN VERWEY Meubelmaker Amsterdam 24-1-1838 t Amsterdam 7-12-1878 «^Anna* Struyck v/ii PIET BB O Amsterdam V/12 2 FRANC1NA HARDENBERO Amsterdam Amsterdam 13/29-4-1792 ALBERT VAN DER VIJGH houtkoper v. Amsterdam 9-2-1808 t Amsterdam 9-7-1893 Amsterdam 22-2/12-3-1793 MARGRIETA HELM1G co Amsterdam 20-4-1831 WILHELMEN A FREDERIKA VAN DER VIJGH Amsterdam 24-10-1841 f Amsterdam 29-1-1871 I. Amsterdam 13-3-1862 Amsterdam 15-4-1865 Prof. Dr. ALBERT VERWEY (R.N.L.) t Noordwijk a. Z. 8-3-1937 Haarlem 6-3-1890 KAtHARINA "VAN VLOTEN, Deventer 16-7-1867, t letterkundige, dr. v. Prof. Dr. Johannes en Johanna Elisabeth Hcndrica Christina van Gennep. die kerkelijke gezagsfunctie. De ge zondheid van de bisschop laat een langer verblijf in Afrika niet meer toe. Voor mgr. Theunissen volgend jaar voorgoed naar Nederland te rugkeert, neemt hij eerst nog een paar maanden het bestuur van de kerk op IJsland waar. Paus Paulus benoemde de Limburger namelijk tot apostolisch administrateur van IJsland, In de zomer van 1968 denkt mgr. Theunissen naar Nederland te ko men en zich in Schimmert te vesti gen. Daarom werkt hoofdopzichter Theunissen in Schimmert stug door aan die wat vreemde behuizing in zijn boomgaard. Plannetje Tot eind vorig Jaar stond ln de tuin achter zijn huis een nooit afge bouwde schuur. Toen zoon Rob (28) eind 1966 zyn trouwplannen ont vouwde, zou aanvankelijk het ou derlijk huis moeten worden ver bouwd. Rob wilde daarvan een paar kamers tot een gerieflijk aparte- ment voor hem en zijn vrouw ver bouwen. „Eerst de schuur afma ken", zei vader Theunissen. Later rijpte de idee die schuur zó te bou wen. dat het een tijdelijke behuizing voor het Jonge paar kon worden. Vader Theunissen werkte toen al koortsachtig en geheimzinnig aan een plannetje. „In 1959 heb Ik In Afrika op bezoek bü broer bisschop ln Blan tyre rondgeneusd in de negerkra- len. Ik heb daar met wat meer dan normale Interesse de woningen, eenvoudige ronde hutten en de wat meer luxer© (ook rondgebouwde) rondavcls, bekeken. Vreemd, maar alles wat rond is, heeft mijn voor keur", zegt de Limburger. De bewoonbaar gemaakte schuur is een knus - volkomen rond paleisje met alles gelijkvloers. Een keuken tje met eetbar, een grillig gevorm de salon, toilet en badkamertje en De door vader Theunissen voor zijn zoon gebouwde vreemd soortige bungalow in de tuin van zijn huis in Schimmert (L.). drie slaapkamers. Het stalen ge raamte van deze vreemde bunga low draagt op een verticale buis uit de mijn die tevens als schoor steen dienst doet. De buitenkant ia met hout beslagen, het dak is be legd met centimeters dikke (mijn), transportband. Alle deuren en kozij nen zijn van zwaar staal. Ze zijn zonder uitzondering smaakvol be kleed met leer of stoffen. Op het dak over de schoorsteen heen bouwde de mijnopzichter een Oos ters koepeltje met het wapen van Malawi: panter met opgaande zon erachter. President Banda van Ma lawi heeft een uitvoerige fotorepor tage van de „hut" gevraagd. Ook in Nederland trekt het vreemdsoor tig bouwwerk veel belangstelling. Molshoop Toen dit „prieel" nog in aanbouw was vroeg mgr. Theunissen tus sen twee conciliezittingen door in Schimmert op bezoek „bouw voor mij ook zoiets onder de pere laar in jouw tuin. Dan heb ik on derdak als ik in 1968 voorgoed naar Limburg terugkom". Pogingen om huisvesting te krij gen in kloosters of bejaardentehui zen zette de bisschop toen direct stop. De „negerhut" voor bisschop Theunissen is nu al een flink stuk gereed. Het huls van de bisschop lijkt een bunker te worden. Honderden me ters duimdik bewapeningsstaal en spoortaven worden in het geraamte verwerkt. Er wordt een één meter hoge buitenmuur van natuursteen om heen gemetseld. De ingang komt naast 'n garage in een soort souterrain. Als een geweldig molshoop torent de eigenlijke „hut" op die kelderverdieping. In die molshoop komen een keuken, zit- en slaapkamers en onder andere ook een privé-kapel voor de bisschop. Veel hulpvaardige handen helpen de mijnopzichter het huis op tijd ge reed te krijgen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 27