DDD DD12 Het kind wordt puber Nederland is enig in dijken en drop Tassen klassiek en safari Leren jurk IEDEREEN BRUSSELS LOE GEHAKT-VARIATIES THEEDOEK???? DE DOEK DIE DIRECT DROOGT ALMaS I ZATERDAG 9 DECEMBER 1967 LJD.EXTRA 3 Het was te verwachten dat de safari-look, die nog niet zo lang geleden met succes werd gelan ceerd, ook de tassen zou halen. De vrouw die dat wenst kan zich voor deze herfst en win ter dan ook een tas in safari stijl uitzoeken. En dat betekent dan een sportieve tas, liefst met een overslag, met franje, veel vakken, koperversieringen, voor al gespen en schouderbanden als koppelriemen. Zeker zo aantrekkelijk is de keus echter voor de vrouw, die de modevoorschriften graag wat bescheidener volgt. Zij zal er nooit een miskoop aan hebben, want voor haar is er deze win ter veel klassieks. Van een uitgesproken lijn is eigenlijk geen sprake. Wel is de tas voor dit najaar en deze winter wat groter en deze heeft voor de Nederlandse vrouw nu eigenlijk een ideale maat. De tassen zijn namelijk flink ge noeg om er heel wat in te kun nen bergen en ze zijn net nog klein genoeg om elegant te blij ven. Het carré-model blijft heel populair en de zeer elegante vleugeltassen hebben ook nog steeds geen terrein prijsgegeven. Naast de beugeltassen is wel een wat grotere plaats ingeruimd voor de tassen met een overslag en tenslotte komen ook de bui delmodellen weer wat meer naar voren. Men kan dus heel wat kanten uit. Liefhebsters van het hele kleine tasje kunnen echter gerust zijn. In het modebeeld duiken deze kleine modelletjes, naar Italiaans voorbeeld weer op, vaak koffermodelletjes in alle mogelijke kleuren en dik wijls van lakleer. Wat de kleuren betreft zal bruin in alle mogelijke tinten deze Ijerfst en winter bij de tassen een hoofdrol spelen. Ze zijn ervan zandkleur tot aan donkerbruin toe met een belangrijke plaats voor het don kere havanna, taupe, curry en cognac. Zwart mag dan van de eerste plaats verdrongen zijn, met naar schatting zo'n veertig procent is deze tint nog geens zins uitgeteld. Van de nevenkleuren is mos groen een van de belangrijkste. Zelfs reistassen en koffers zul len deze herfst in deze kleur te zien zijn. Voor het najaar heeft men bovendien ditmaal de voorjaarskleur voor tassen bij uitstekdonkerblauw gelan ceerd. Uiteraard zijn alle schokkleu- ren geenszins v^n het toneel verdwenen. Orchidee, rood, gifgroeen en oranje, het zijn allemaal kleu ren die het in de safari en over het algemeen in de tassen voor het jeugdiger publiek nog uit stekend blijven doen. Het stoere schrijfsuède blijkt daarbij voor de safari-tas een dankbaar ma teriaal, vooral omdat er ook veel laarzen van schrijfsuède zullen zijn. Suède is echter ook buiten de safari om voor tal van tassen gebruikt. Het hele zachte nu- buck bijvoorbeeld is prachtig materiaal voor tassen van klas siek model. Het wordt dan vaak gecombineerd met glad leer, met lakleer of met exotisch mate riaal. Bij het exotische is voor al cobra deze winter „in". Het wordt niet alleen met suède, maar met allerlei materiaal, zelfs nappa, gecombineerd. Wie er wat geld voor over heeft kan zich ook een tas in de modieuze combinatie veneto met kaguana (landpad Zuid-Amerika) aan schaffen. Uiteraard blijft echt leer voor de tas het fraaiste materiaal en kalfs- en rundleer zullen dan ook weer uitgebreid voor de mo derne tas worden gebruikt. Ook de tas van lakleer zal het ko mende seizoen nog een behoor lijke rol spelen in de belangrij ke modetinten. Nappa komt weer wat naar voren en is voor al gewild voor soepele buidelmo dellen. Wie nóg wat anders wil zou voorts pigskin kunnen kie zen en voor de liefhebsters is er zelfs al bedrukt schapeleer in verschillende dessins. Van Paco Rabanne (natuurlijk) is dit jurkje, bestaande uit stuk jes leer die met zilveren haakjes bij elkaar worden gehouden. Het bovenstuk is bovendien behangen met glinsterende stenen. Het „hoofddeksel" is ook van leer. Anti zegelactie De Amerikaanse huisvrouwen be iden een opstand voor tegen de :e prijzen van voedingswaren, die ilgens hen te wijten zijn aan alle Kegels, spelletjes en andere recla- 'evme van vele winkels. )tin! Clarence Adamy. president jpapn de Nationale associatie van n voedselconcerns, verklaarde dat er inig kans is dat huisvrouwen-ac- prijsverlagingen ten gevolge Hen hebben. Volgens hem is prijs- srlaging alleen mogelijk als de wordt verkort, alleen con- betaling wordt geaccepteerd het dienstbetoon wordt vermin- 'erd. Dan is misschien, een veria van 6 tot 9 procent mogelijk, huisvrouwen hebben tegen dienstbetoon geen overwe- re Jende bezwaren: mevrouw Verl Jen- ;n, secretaresse van de vrouwen- (weging voor lagere prijzen van ^Tortland, die overweegt 170 winkels k gaan boycotten, zei tenminste dat jroeger sluiting, sluiting op zondag afschaffen van alle zegelacties ?Jeb dergelijke, wat haar betreft best ]K Edmund G. Brown, gouverneur mejan Californië dacht dat zegels en mfcties minstens een week kruide- ierswaren per jaar ver tegen woor- [en; dat zou ongeveer 2 procent ter ijn. Hij zei dat hij de consumen- inbond van zijn staat zou laten etuigen voor de Federale Handeis- ommissie, die een onderzoek instelt aar voedselprijzen. Twee republikeinen zijn echter, Adamy, van mening dat de erkelijke oorzaak van de prijsstij- ingen inflatie is. Browns tegen- ander, Ronald Reagan, verklaarde at de belastingpolitiek van Was- ~be ington de schuld van de inflatie „Het is niet billijk hier iets aan willen doen door winkels te boy- w^tten"- ied f"Cei Van Pierre Balmain is deze keurige jas van gele wol. Drie knopen, een brede ceintuur en twee diepe steékzakken. Wat mij altijd onnoemelijk ver baast is de plotselinge overgang van kind naar puber. Opeens is het er. Gisteren was het doch tertje nog een soort grote kleu ter, die weliswaar aardig kritisch begon te worden en er zeer ge fundeerde meningen op na hield, maar toch met een klei nigheid ivas blij te maken; nog helemaal kind. En eensklaps is het afgelopen. Ze kijkt op de kalender, consta teert: over twee weken ben ik jarig, en vertelt je dan gedeci deerd, hoe ze het zich gedacht heeft. „Ik geef een fuif. Geen kin derpartijtje op een vrije mid dag, maar een echte fuif, 's avonds. Niet enkel meisjes, ook jongens. En jullie moeten maar ergens anders je heil zoe ken want oude mensen wil ik er niet bij hébben". „O, enne stamel ik ver bluft. Ik ontkom er echter niet aan. Het dochtertje weet precies wat ze wil en ze gaat het doen ook. Ze schuift achter de schrijf machine, tikt vijftien uitnodi gingen en verzendt ze per post. Dan volgen spannende dagen. Zullen de uitnodigingen geac cepteerd worden? De invité's beginnen één voor één op te bellen. Ze zijn van de zelfde leeftijd, variërend van twaalf tot veertien jaar. De helft van hen „mag niet van moeder", de andere helft is wild enthousiast; voor de meesten is dit de eerste grote fuif en ze stellen zich er machtig veel van voor. De grote broers leveren geen probleem op, die zijn op zater dagavond toch nooit thuis; va der en ik echter worden weg gekeken. „Gaan jullie maar naar de bio scoop", stelt Marian voor. We bekijken de advertenties en schudden het hoofd. „De Schouwburg"? Moederlijke ^overpeinzing j Opnieuw wordt de krant ge raadpleegd. „Besloten voorstelling, hébben we niets aan". „Nou ja", zegt Marian kalm. Jk kan jullie in élk geval niet gebruiken." Dat is zeer begrijpelijk. De kersverse pubertjes zijn nog zo onzeker. Ze willen dansen, kun nen het niet goed en wensen hun gestuntel niet onder de ogen van kritische volwassenen te volbrengen. Ze willen stam pen, schreeuwen, stoeien en stiekum een sigaretje roken maar onder toezicht durven ze dat niet. Ze willen een ongelo felijke hoeveelheid limonade en chips naar binnen slaan en ze iveten wat ze te horen krijgen als daar ouderen bij zitten: „Pas toch op, straks ben je misselijk!" Ze willen gewoon zichzelf zijn, maar een twaalf- tot veertien jarige ervaring heeft hun ge leerd dat zulks onmogelijk is in het bijzijn van volwassenen. Dus: weg met de ouwetjes! Ik bedenk echter met schrik Waar denkt u aan bij het horen het woord „drop"? Waar- bej ihijnlijk hangt het een beetje van leeftijd af. De ouderen zien weer staan in het ouderwetse ipwinkeltje waar je voor een irlent kon kiezen tussen een zuurbal of zes veters drop. Jongere men sen denken aan alle soorten ver pakte en losse drop, zoals de win kelier van vandaag die verkoopt. Een feit is. dat als het woord drop valt, we niet onverschillig blijven. Zou het ook anders kunnen? We zijn een dropetende natie en als er geen drop meer zou zijn, zouden we het leven nog maar half zo plezierig vinden. U hoeft er zich echt niet voor te schamen, dat u nog steeds verzot bent op drop. Er is niets kinder- vachtigs aan. Wij Nederlanders heb ben eenvoudig behoefte aan drop. Zelfs als we emigreren kunnen we de drop niet vergeten. Een moei lijke zaak, want drop is in andere landen niet, of nauwelijks te krij gen en dan nog heel anders dan hier. Buiten onze grenzen vindt men drop al even curieus als onze dijken en Deltawerken. Vandaar dat zoveel Nederlanders in het buitenland zich de vaderlandse drop bij kilo's laten toesturen. Vooral in de winter gebruiken wy drop, omdat wij in ons kille klimaat nog al eens verkouden zijn en dan tegen het hoesten graag een zout dropje bij de hand hebben. Overigens, wist u dat er in zoute drop geen gewoon keuken zout zit, maar salmiakzout, waar door zelfs zij, die een zoutarm dieet hebben gerust drop mogen eten. Sterker nog. drop heeft nog meer geneeskrachtige eigenschap pen, o.a. tegen maagklachten. Dit verklaart achteraf waarom Napo leon, die een maaglijder was, steeds drop at en dikwijls een zwarte mond had. Hoe het ook zij, drop is niet al leen lekker, het verkwikt ook en het is dorstlessend. Het droparti kel bevat naast hoogwaardige voe dingssuikers als riet- of bietsuiker en glucose twee zeer belangrijke ingrediënten, namelijk zoethoutex tract ook wel blokdrop genoemd en Arabische gom. Blokdrop is het zoetmakende en aromatische extract van de zoethoutwortel, een sinds voorhistorische tijden beken de subtropische plant. Het zoet hout wordt aangetroffen in Spanje, Griekenland, Turkije, Syrië, Irak, Iran, Rusland en China. De wor tels worden verzameld en gesne den, met water uitgekookt en het verkregen extract ingedikt tot een glanzend zwarte massa. Vandaar de naam „blokdrop." Dit is dus niet iets wat je zo maar in de winkel koopt, het is een grondstof, die in de dropfabrieken wordt verwerkt. Arabische gom is een eetbare en voedzame plantengom, afkomstig, van de in de tropen groeiende gomboom, bijv. in Soedan. Weet u overigens dat er twee soorten drop bestaan? Gietdrop en persdrop. Gietdrop bevat veel Ara bische gom. De grond- en smaak stoffen worden gekookt, waarna het vloeibare mengsel dat kan zowel zoute als zoete drop zijn in zetmeelvormen wordt gegoten. In het zetmeel droogt de dropsub stantie al enigszins, maar het ech te drogen geschiedt pas in droog- kamers waar de drop ongeveer 48 uur moet verblijven. De gom geeft tijdens het droagproces de stevig heid aan het artikel, dat in aller lei vormen wordt gemaakt; katjes, knoopjes e.d. Persdrop is erg geliefd bij kinde ren. Hier zit minder gom in, die dan wordt vervangen door bloem. Het eiwit in de bloem neemt de taak van de gom over. De grond stoffen voor persdrop worden ver werkt tot een deeg. dat door ope ningen van verschillende vormen wordt geperst. Het gewone zoethout, waarop wij vroeger als kinderen zo graag kauwden, zien we tegenwoordig haast niet meer. Dat komt, door dat zoethout al vóór het in Neder land komt, tot blokdrop wordt ver werkt. Wel zien we nog veel zwart op wit. Dit mengsel van droppoeder, salmiakzout en meel is echter niet altijd van even goe de kwaliteit. Geen enkele fabriek van naam produceert zwart-op-wit en er is dan ook moeilijk controle uit te oefenen op de samenstelling ervan. Drop staat wel onder con trole, namelijk onder die van het CIDI, het Centraal Instituut voor de Dropverwerkende industrie in Amsterdam, dat momenteel zijn ko peren jubileum viert. Natuurlijk valt het dropartikel ook onder toe zicht van de Warenwet, maar we mogen wel zeggen dat het CIDI nóg 6trenger is. Dit instituut dat enig In de komende maanden wordt er nog steeds een grote verschei denheid aan appels op de markt aangevoerd. De prijs is niet al te hoog, zodat de slogan: „Snoep verstandig, eet 'n appel", door ieder een ter harte kan worden genomen. Het eten van appels heeft voor al op het gebit van de jeugd een gunstige uitwerking en daardoor ook op de gezondheid. De bekendste soorten zijn de Cox Orange Pippin en de Laxton Superb met een aangenaam zure, en de Glorie van Holland met een lichtzure smaak. Deze laatste is vooral ge schikt voor de verwerking tot moes. evenals de Goudreinet, die daar naast nog bekendheid geniet als handappel. AppeltaartMaak van 150 g bloem, 100 g boter en 75 g basterd suiker, zout en vanille een zandtaartdeeg. Bekleed hiermee een beboterde springvorm. Strooi op de bodem wat paneermeel (om het vocht te binden dat uit de appels trekt) en vul de vorm met schijfjes friszure appel (b.v. Cox) die even zijn weggezet met een paar lepels basterdsuiker, kaneel en sap van een halve citroen. Meng een paar lepels in rum geweekte rozijnen door de appels. Maak van restanten deeg dunne reepjes, die als een netwerk over de vulling, bestrijk het netwerk met ei en bak de taart in ongeveer een uur onderin een matig hete oven goudbruin en gaar. dat de meeste feestgangers door ouders gebracht of in elk geval gehaald zullen worden en wanneer blijkt dat wij de plaat gepoetst hebben zal ik dan niet de volgende dag tal van boze te lefoontjes in ontvangst moeten nemen? Mevrouw, heeft u geen greintje verantwoordelijkheids besef?" .Jloor eens", zeg ik tegen Ma rian. „Je vader en ik hebben geen zin om uit te gaan. We zul len het zó oplossen. Jullie krij gen de hele benedenverdieping tot je beschikkingwij nemen het kijkkastje mee naar boven en wij blijven boven. Jullie mo gen zoveel lawaai maken als je wilt, ive zullen niet mopperen, niet komen kijken, we zijn er niet! Pas wanneer de ouders hun kinderen komen afhanlen, zal ik de deur openen, zodat ze kunnen zien dat we er roaren. Marian knikte, ze begreep. De fuif werd een geweldig succes. Uren achtereen stampte de grammofoon volwassen beat, uren achtereen dansten, snoep ten en flirtten de genodigden, uren achtereen schudde het huis en juichten de stemmen. En hoe lang was het geleden dat Marians verjaardag werd ge vierd met: zingen in de kring, met twee emmertjes ivater ha len, met zakdoekjes leggen en schipper mag ik overvaren? Twee jaar, één jaar? Ziet u, dat bedoel ik nou. Ze zijn plotseling groot. Het is of het kroost jarenlang ineengedoken zit, gereed voor de sprong en opeens: whoem! daar springen ze en zitten ze op de volgende verdieping. Zo ging het met al mijn kinderen en ik blijf me erover verbazen. Soms denk ik: had ik maar een dozijn kinders, dan zou ik het twaalf maal zien gebeuren. Want ik vind het so boeiend. THE A BECKMAN Er wordt nog wel eens beweerd, dat erwtensoep alleen geschikt is voor jonge, krachtige mensen. Dat is niet waar. Erwtensoep kaai zo worden ge maakt, dat vrijwel iedereen van deze bij uitstek Hollandse winterkost kan genieten. Erwtensoep wordt gemaakt van drie grondbestanddelen: a) van groene erwten, bij voorkeur spliterwten, b) varkensvlees, c) wintergroenten, zoals knolselderij, selöerijgroen, prei (of uien) en wortelen. Tegenwoordig telt iedereen oalorieënzoveel voor de harde werker, zoveel voor de hoofdwerker, heel weinig voor de gepensioneerde. De opgroeiende jeugd daarentegen mag veel calorieën hebben. Spliterwten, het beste grondbestanddeel voor de erwtensoep, tellen 1430 oalorieën per pond. De wintergroenten kunnen de caloriewaarde van de soep gunstig beïnvloeden, vooral de sederijknol. De prei (of uien) heeft ook een lagere caloriewaarde, doch weer andere eigenschappen, die deze groente minder geschikt maakt voor zieken en ouderen. De werkelijke smaak van de erwtensoep wordt echter bepaald door het vlees, dat tegelijk met de erwten dient te worden gekookt. Speklappen, krabbetjes, varkenspoot, verse- of rookworst maken een soep van hoge caloriewaarde. Halskarbonades geven de soep echter de juiste smaak en veel minder calorieën dan de eerder genoemde delen van het varken. Een voorbeeld van een bord erwtensoep met weinig calorieën: voor 10 borden 1 pond spliterwten (1430 oal.), 1 pond halskarbonade (1000 cal.), 1 kilo wintelgroenten 400 gram selderijknol, 300 gram prei, 300 gram selderij- groen (200 cal.), bij tien borden 263 calorieën per bord. Geef de harde werkers maar een extra stuk worst in de soep. Brussels lof is deze winter bijzonder populair. Deze groente, die in kassen gekweekt wordt, heeft weinig van de kou te lijden. Toch kan het wel eens voorkomen, dat het lof tijdens het vervoer dicht bij bevriezing komt, en daardoor wat bitter wordt. Als de lof op onderstaande wijze bereid wordt, gaat de bittere smaak er beslist af. Reken voor vier personen een kilo lof. Snijd de stronken over de lengte in vieren en snijd de bittere kern eruit. Smelt in een bakpan twee eetlepels boter en twee eetlepels oM«. Voeg hier een paar stukjes foelie en een mespuntje kerrie bij. Bak het schoongewassen lof eventjes in dit mengsel, maar zorg ervoor, dat het niet bruin wordt. Voeg daarna zout en zo nodig iets water toe en laat het lof een half uur stoven op een laag pitje. Bij zeer dik lof duurt het nog iets langer, voordat het lof helemaal gaar is. Voor het opdienen kan er desgewenst geraspte kaas over worden ge strooid. Dit lof smaakt vooral lekker bij kalfsvlees of „ham-puree", dat is puree volgens het bekende recept, waar per persoon ongeveer een ons fijn gesnip perde ham doorgeroerd is. Er is geen vlees, waarmee zoveel variaties te bedenken zijn als gehakt. Ten eerste in de samenstelling van het gehakt, dat van kalfs-, rund- of varkensvlees gemaakt wordt, of van combinaties van twee of drie van deze soorten vlees. Het kruiden van het gehakt geeft talloze mogelijkheden: het kan pittig gemaakt worden door kerrie, paprika, ui, Worcester- of andere scherpe sauzen. Vooral als het gehakt in kleine, platte balletjes gebraden wordt, zijn er vele combinaties mogelijk door groenten of fruit door het gehakt te ver welken of het gehakt hiermee te garneren. Wij noemen gebakken ui, tomaat, paprika, selderij, komkommer en alle soorten paddestoelen. Bij de vruchten gebakken banaan, meloen, appel, gember. Ook smaakt heerlijk kalfsgehakt versierd met mandarijntjes of abrikozen uit blik. Bij varkens gehakt past ananas het beste. Gehakt kan ook gecombineerd worden met andere vleessoorten: ham, leverworst, fijne nierragoüt of p&té zijn maar een paar voorbeelden uit de eindeloze reeks combinaties. Tenslotte nog gehakt met noten, vooral amandelen bi) kalfsgehakt en gesnipperde pinda's bij rundergehakt. Koffie met cacao en oblies is in de wereld is opgericht door de gezamenlijke dropfabrikanten met het doel tot een zo goed moge lijk artikel te komen. Het CIDI houdt trouwens ook een zeer waak zaam oog op de grondstoffen, die uit het buitenland worden aangevoerd, opdat geen onzuivere stoffen ons onschuldige dropje kunnen beder ven. We kunnen dus met een gerust hart van onze drop genieten èn, zoals u weet behoeft men er tegen woordig geen zwarte tanden meer van te krijgen. Of we in de toe komst alleen nog maar bruine drop zullen kennen zal echter nog moeten blijken, want voorlopig ge ven velen nog aan zwarte de voor keur. Maar hoe dan ook, zwart of bruin, dróp moeten we hebben ADVERTENTIE Origineel en een ware traktatie is deze combinatie van koffie, ca cao en oblies. Voor vier personen is nodig: 1/4 liter goed-sterke koffie 1/2 liter melk 75 gram maizena 120 gram suiker 40 gram cacao 1/8 liter slagroom oblies De cacao, de suiker en de mai zena met wat koude melk aanmen gen. De rest van de melk aan de kook laten komen, onder roeren het cacaomengsel erdoor gieten en de massa goed laten doorkoken. Onder voortdurend roeren de koffie toe voegen. De pudding onder nu en dan roeren laten afkoelen en in een glazen schaal doen. De pudding koud en stijf laten worden. De oblies opleggen (zie foto). Met de slagroom, die met poeder- of bas- de garnering opspuiten. Zet een terd suiker naar smaak is gezoet, schaal met oblies op tafel. Sodawater in de vorm van ijsblokjes is in de Verenigde Staten te koop. Er is een methode gevonden om vloeibaar koolstofdioxyde onder zeer lage temperaturen met gruisijs te mengen en vervolgens in de vorm van gewone Üskubusjes in de handel te brengen. De fabrikant garandeert dat ze in het vrieslichaam van een koelkast tot ongeveer dertig dagen houdbaar zijn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 11