SARKHAN
SCHEEP Sföy)BERICHTEN
wi
I DAMES!
-
Spoedig weer Russen
naar de ruimte?
161050
ONS
DAGELIJKS
VERVOLGVERHAAL'
Oorspronkelijks romen door
William I. Lederer en
Eugene Burdlck
aanwezigheid zal ons een eer
tel Brown. „Ik zal mijnheer
op de hoogte brengen."
Lin kwam dicht bij Cold
en McCauley staan. Hij keer-
xlch tot de mariniers en wuifde
- met zijn hand waarop ze
passen achteruit gingen,
verzet zich tegen de verga-
maar ik heb er het bevel toe
zei Lin snel. „HU blijft
op „de lichamelUke toe-
uwe Hoogheid" en wil me
uit de ambassade vandaan
HJ weet dat we op de hoog
st zUn. U beiden gaat
Maar ik zal de vragen
e schouder van de prins
Coldstream hoe Hajn al-
op het gebouw van de am-
oeliep. HU voelde zich hul-
Ij wist dat Hajn alles deed
te beschermen, maar de
maakten het hem onmoge-
te volgen. HU gaat
telefoneren, dacht Cold-
keer bellen hoorde Hajn de
Tuc zeggen: „Ja?"
vUf minuten te laat."
zei Hajn fluisteren
wat er gebeurd was.
antwoordde Tuc. „De
precies dezelfde. Allee
dreigt waardeloos te wo:
dat niot toe. Breng Lin en de
Amerikanen in discrediet. Als
lukt, geef me dan door het
van de ambassade een teken
een kwartier ben ik daar
bU om je te kunnen
brak het gesprek af.
conferentietafel was lang en
het ene eind smaller dan aan
De asbakken waren juist
maar de benauwende geur
de peuken was achtergebleven,
stukken papier op tafel en
vochtige cirkels op de piek
waar glazen gestaan hadden,
potlood was in tweeën gebroken
tafel blUven liggen als een uit-
verbazing of woede,
en de ambassadeur bege-
Lln naar de conferentietafel,
van de commissie volgden,
wees op een stoel. „Uwe
^DEilln bleef onbeweeglijk staan. De
"wssadeur aarzelde, stapte toen
teuu^de deur en wenkte Coldstream
|UcCauley. Li*, ging zitten en de
eveneens. Coldstream en 1
Ïuley bleven achter Lin staan,
nbassadeur wenkte zUn assis-
ie stoelen ging halen.
i zUn op Amerikaans grondge-
1 mijnheer Cogswell," zei Lin.
IWioort als voorzitter op te tre-
tie van zelfverdediging geweest te
gen wat ik als een poging tot moord
beschouw." HU zweeg even. „Ik heb
de eerste schoten afgevuurd op man
nen die Sarkhanese uniformen droe
gen."
„De omstandigheden zUn wat on
gewoon," zei Cogswell.
„Inderdaad," zei Lin. ZUn stem
had een scherpe klank. De helft van
de aanwezigen keek op en staarde
de prins aan.
Dat ene woord bleef in het vertrek
hangen en veranderde de sfeer.
Hobson zette een nijdige streep op
zUn schrijfblok.
Een schrille stem verbrak de stil
te. „Prins Lin, ik wil naar voren
brengen dat de handelingen van de
ze twee personen niet behoeven te
zUn wat ze schUnen." Het was Mar
cus Coit. HU zat naast Brown met
zUn ineengekrompen gestalte diep in
zijn rolstoel. „Het is voor Uveraars
en huursoldaten gemakkelijk genoeg
een voorstelling van zaken te geven
die voor u overtuigend genoeg kan
zUn, maar die niets meer dan een
voorstelling blijft. Denk maar eens
aan de dorpen van Potemkin, het
Trojaanse paard, allemaal voorstel
lingen, toneelopvoeringen."
„Uw naam, mUnheer?" vroeg Lin.
„Coit, Marcus Coit."
„Dank u, mUnheer Coit," zei Lin
kortaf. „Mag ik de voorzitter nu
vragen wat het oordeel van de com
missie is over de invasie op de Vlak
te der Lichten?"
„We hebben ons een mening ge
vormd aan de hand van uitgebreid
bewijsmateriaal," zei Cogswell, „en
zUn tot de slotsom gekomen dat er
een invasie van Noordvietnamese i
troepen plaatsvindt op de hoogvlak
te. Mynheer Hobson, misschien wilt I
u ZUne Hoogheid het bewUsmate
riaal laten zien."
Hobson greep onder de tafel en
haalde een diplomatentas te voor-
schUn, een stuk handwerk van
prachtig Italiaans leer.
HU schoof de prins een pak foto's
toe. Lin knikte tegen Coldstream en
McCauley. Ze keken over zUn schou
der mee.
Ze herkenden het geheel, maar
lieten niets blUken. Hobson gaf
vluchtig enige toelichtingen terwUl
Lin ze bekeek.
„Nummer 1 laat een Russische
tank zien die op een barricade af
gaat," zei hU. „Nummer twee is een
opname van Russische vrachtwa
gens. Nummer drie vertoont een re
giment Noordvietnamese troepen die
zich in de richting van een barrica- j
de bewegen
Lin kwam nu bU de laatste foto.
Sarkhanese troepen lagen over de
weg verspreid, hun lichamen ver
krampt in de dood, mitrailleurop
stellingen waaruit de machinegewe
ren meters ver weg geslingerd wa
ren en waarvan de donkere verdedi
gers overal verspreid lagen alsof ze
door een bom of een zware granaat
getroffen waren.
„Heel aardig," zei prins Lin op
dezelfde toon die hU sinds het bin
nentreden van het vertrek gebezigd
had.
De mannen aan de tafel keken
hem verbaasd aan. Misschien had de
jonge prins zijn verstand verloren.
(Wordt vervolgd)
ADVERTENTIE
WITTE KRUIS
poeders hèlpen.
E|ke n
maand
weer! ^v
PANDA EN DE MEESTER VERVALSER
«wiT®?,, "Die eh>nuk 'S een aardig apparaatje!" sprak Joris
lie zou'mét r'i H'W kan het zichzelt niet verdubbelen
IK sou met een duplikaat daarvan genoegen nemen, in ruil voor
een van deze twee sigarettenpijpjes!"
Maar Astral schudde teleurgesteld het hoojd.
."i'Lniet taldfr-Persoon!" zei hij misnoegd. „Die altijd aardig en
7oekenrDeang, h^rr'™at-hoort-wat, ,k nu echt jalder-persoon
Remlez-vous
|iis u dat wenst, zal het mij een
Itijn," zei Cogswell.
zou graag vragen willen stel
en deze vergadering heeft recht
t onmiddellijke uitleg." zei Lin.
niet door overste Coldstream
ferofessor McCauley ontvoerd. In-
fcdeel, ze hebben mU geholpen,
[feite hebben ze waarschUnlUk
leven gered. Het gebeurde in
Kort De Drie Bergen is een kwes-
noodzakelijke
techniek
De vier Russische ruimtevaarders.
Gagarin, Titow, Nikolayew en Leo-
now, hebben er in een artikel in het
rijdschrift Aviatsia en Kosmonavtika
op gewezen, dat de bemande ruimte-
vluchten steeds belangrijker zullen
Op 23 april van dit jaar werd een
ruimteschip gelanceerd met de vete
raan-kosmonaut Komarow aan boord
Deze Soyoez I stortte echter neer en
Komarow kwam om het leven.
De vier kosmonauten zeggen dat
ontmoetingen van bemande ruimte
schepen en het vastmaken van ruim
teschepen „spoedig een alledaagse
bezigheid" zullen zijn. Tot nu toe
zyn alleen de Amerikanen hierin ge
slaagd.
Zij schrijven in hun artikel dat de
ze handelingen noodzakelijk zijn om
grote ruimteschepen in de ruimte op
worden bij het onderzoek van de I te bouwen, maar ook om ruimtesche
pen op weg naar andere planeten van
brandstof te voorzien en reparaties in
de ruimte te kunnen uitvoeren.
De kosmonauten zeggen dat er ook
mensen, en niet alleen instrumenten,
naar Mars en Venus moeten worden
gezonden, om na te gaan of er leven
op die planeten is. „Het is een zaak
van mensen om de oppervlakte van
deze planeten te onderzoeken en te
speuren naar onbekende vormen van
leven".
ruimte.
Deze uitlating zou er op kunnen
wijzen dat de Russen op korte ter
mijn een bemand ruimtevaartuig
willen lanceren om luister bij te zet
ten aan de feestelijkheden ter her
denking van de oktoberrevolutie, nu
vijftig jaar geleden.
Nadat Leonow in 1965 een eerste
ruimtewandeling maakte hebben de
Russen geen geslaagde, bemande
ruimtevluchten meer gemaakt.
RECHTER TIE EN HET RAADSEL VAN DE RING
2112. „De klap die ik de landloper gaf, kwam misschien een
beetje hard aan", zegt de pandhuishouder Leng. „De man viel op
de grond en bleef liggen. Natuurlijk had ik even moeten kijken of
hij niets ernstigs mankeerde, maar daar dacht ik pas aan toen
mijn koelies al halverwege de heuvel waren. Ik ben toen dadelijk
uitgestapt en teruggegaan. De koelies heb ik naar boven gestuurd.
Je moet die nieuwsgierige rekels nooit teveel aan hun neus han
gen. Ik ben dus in mijn eentje naar beneden gewandeld, maar die
ouwe kerel was nergens meer te bekennen. Dus wat kon ik verder
nog doen? Ik heb een draagstoel gehuurd en ben weer naar bo-
Met Velpon zie je er geen barst van. CEtafen Velpon
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAM MET JE FOK
955. Terwijl iedereen nog vol ontzetting naar de schildpad
keek klonk eensklaps een stemmetje.
„Hallo.is daar iemand?"
Voorzichtig kwam Bram onder het schild uit. waaronder hij
zich zolang verborgen had gehouden. Karo en Tutu brulden het
uit van vreugde. Maar Bram vroeg verlegen:
„Ahemehheeft iemand misschien zolang een zakdoek
ven gegaan. Amper was ik uitgestapt bij de hoofdpoort van mijn
villa of ik voelde me erg misselijk worden en heb met permissie
overgegeven tegen de muur. Misschien had ik een paar glaasjes
teveel gehad. De zoon van mijn buurman Wang heeft me nog
naar binnen geholpen. Die jongen is niet goed bij zijn hoofd, moet
u weten, maar hij is heel groot en sterk. Ik begrijp best, dat ik
niet helemaal fatsoenlijk gehandeld heb, Edelachtbare, maar ik
ben bereid de zaak in der minne te schikken en de landloper een
ruime schadevergoeding te betalen". Rechter Tie is opgestaan en
zegt tot de pandhuishouder: „U moet maar even met mij meeko
men, meneer Leng. Ik heb een verrassing voor u".
voor me? Die anderè is er tussen de tandwielen afgegaan enne.
nu heb ik niet veel aan".
Iedereen begreep nu, waarom Bram zich in het schild verborgen
hield. Snel werd Bram een alleszins schone zakdoek aangeboden,
waarna hij met goed fatsoen naar bulten kon komen. Nu kreeg
ook de burgemeester de gelegenheid om de beide helden, namens
het gemeentebestuur te bedanken voor hun moedige optreden. En
daarna mocht professor Omega hen meenemen om hen weer tot
normale grootte terug te brengen.
18 OKTOBER 1967
LEIDSCH DAGBLAD
Met die woorden stapte hij heen, Joris vertwijfeld achterlatend
„Dus dat is een Jalder-persoon!" prevelde hij in zichzelf. Zo
iemand als Panda een misselijk karaktertje zonder handelsgeest!
Panda.... wacht eens! Ik zal deze Astral daarheen brengenIn
mijn onmisbare functie als bemiddelaar zie ik toch nog mogelijk
heden!
En gesterkt door die gedachte begon hij achter de ruimtevaar
der aan te hollen
PAGINA 19
Posities Nederlandse
Blltar 17 te Ttlngtao verwacht
Boiifavaln 17 ta Lour. Mai
Favoriet 17 te Rottei
Ju val te p 17 Gibraltar n Solvatborfl
Marl-Ann 17 v Londen ta Gent
Plrola 17 v Huil naar 7
heren 17 120 m W Manilla 25
Gulf Swede 18 380 m OZO Dar
ïï?^!'V5o,^l4&"S?NH°.,.8nr
P. G. Thuiln IC v Liverpool n Prlo-
PhilinapJOKrataJBtaS^
16 op 330 m ZW E
esle
Lol.rV17*,NW s'"a,B0"6
