Werk is me nooit teveel §DD en FAMILIECIRCUS IN HAMBURG Vïoeder §ni2 de school SOPHIA LOREN: Maar ik wil zo graag een kind Restjes verwerken yfOEK DIE DIRECT RDAG 7 OKTOBER 1967 „Ben je gisteravond nog op school geweest?" „Nou en of". „O. En wateh zei de meester „Dat je zo slecht oplet". „Poeh, hij zit altijd op me te vitten". „Dat is niet waar, hij heeft niets tegen je. Maar als jij ge durende de taalles zit te draaien, te fluisteren en propjes door de klas gooit en niet luistert naar ivat er gezegd wordt, moet je niet verbaasd zijn als je bij de volgende les veertien fouten maakt in je dictee. Je gaat ten slotte naar school om iets te le ren, niet om te spelen". „En ivat heb jij hem verteld?" Want wat de onderwijzer ie mopperen zou hebben kon het kind wel voorzien. Maar, o griezel, wat heeft moeder gezegd, gedaan, be weerd? Heeft ze zich in de ogen van de meester onsterfelijk be lachelijk gemaakt? Heeft ze weer zo onuitstaanbaar moeder lijk het kind verdedigd op pun ten waar het kind hélemaal niet verdedigd wil worden en tegelij kertijd het kind prijsgegeven op de punten waar het juist be schermd wilde worden? „Ik heb met de onderwijzer afgesproken dat ik voortaan be ter oog op je huiswerk zou hou den en elke avond zou controle ren of je werkelijk alles geleerd en gemaakt had wat er te leren of te maken viel". Zie je wel! Moeder heeft zich voor het karretje van de mees ter laten spannen, zich tot sa menzwering laten verleiden partij voor de school gekozen tégen het kind Zoiets valt te verwachten als je volwassenen op elkaar loslaat. De onderwij zer zit nu natuurlijk in zijn vuistje te lachen. Wat hééft-ie al die ouders fijn te pakken! Diep vernederd komt het kind een half uurtje later de klas binnen en ziet daar dertig an dere vernederde kinderen zit ten die wantrouwig naar de on derwijzer staren en zich stuk voor stuk afvragen: „Wat denkt die man nou van mijn moeder, nu hij gehoord, gezien, geproefd heeft hoe onnoemelijk dom ze is?" Maar de leerkracht staat glimlachend, voor het bord, wijst geen kind kan geven. Bovendien wil ik zelf zo graag een kind hebben...." Ze heeft een goed huwelijk en is dol op haar man. ..Carlo is mijn enige grote lief de. Hij was het van begin af aan. Ik was vroeger wel eens verliefd, ik herinner het me nog goed, op mijn gymnastiekleraar. De goede man wist niet eens van mijn be staan af". Heeft ze een verkla ring voor haar liefde voor de veel oudere man? „Ja", zegt ze, „in tegenstelling tot hetgeen iedereen denkt ben ik niet met hem getrouwd omdat ik zonodig succes in mijn werk moest hebben, maar uit liefde. En dat het een goed huwelijk isWeet u ik heb eigenlijk nooit een vader ge had. Dat is een verschrikkelijk ge mis, vooral als kind. In mijn liefde voor Carlo zie ik dit gemis weer spiegeld. Hij is mijn man, de man op wie ik steun, aan wie ik raad vraag, de man die me met raad en daad werkelijk bijstaat, de man die mij met liefde en levenservaring te allen tijde helpt. Hij heeft hoge principes en mijn hele ontwikke ling van de onnozele tiener, die zo nodig bij de film moest tot wat ik nu ben, zowel in mijn werk als pri vé heeft hij meegemaakt. Soms denk ik wel eens dat hij mijn ande re ik is, zo na zijn wij elkaar". Als hij er niet is, is ze het liefste thuis, bij haar moeder en zuster. Dol is ze op de twee kinderen van haar zuster Maria (getrouwd met de zoon van Mussolini). MOEDERS MOOISTE „Mijn moeder is de mooiste vrouw ter wereld", antwoordt ze op mijn vraag of zij zichzelf mooi vindt. „Niemand kan met haar wedijveren. Ik ben eigenlijk heel blij dat ik op haar lijk. Het zou on eerlijk zijn mij mooi te noemen, ter wijl ik weet dat er een mooiere vrouw is. Als ik naast haar loop, voel ik me steeds het lelijke eendje uit Napels. In die tijd was ze alles voor ons. We waren ontzettend op elkaar aangewezen en daarom zijn we nu zo gelukkig als we bij elkaar zijn. Maria is helemaal niet jaloers op mijn carrière. Ze heeft haar ei gen leven met twee schatten van kinderen, die ook een beetje van mij zyn. Als ik in Rome of omstreken film zijn ze bijna dagelijks om me heen". Sophia's kasten hangen vol mo dieuze creatties van de bekendste „1. 2. 3, 4, meer niet? Wat be droeft bekijkt de negenjarige Gaby de munten in haar hand (linker foto) Ze zou graag meer gehad heb ben. want ze wilde vandaag voor haar pony een extra-rantsoen sui ker kopen, omdat hij tijdens de voorste-lling zo goed gewerkt had. Maar het gaat helaas niet, mis schien morgen. j—HilW Gaby is een artiestenkind, lid van een klein reizend circus, dat alleen uit vader, moeder, tien kinderen en twee pony's bestaat, daarbij twee woonwagens, twee hoge masten met daartussen een koord en een pony wagen. Dit „mini-circus" behoort toe aan de familie Traber, een tak van de Traber-Renz-familie, die als artiesten op het slappe koord in de hele wereld bekend zijn. De „kleine" Trabers kent men echter alleen in de havenstad Hamburg en omgeving. Elke zomer zijn ze hier te gast op de meest verschillende plaatsen, bij oud en jong even po pulair. Dan stellen zij tussen twee hoge huizen hun masten op, span nen een dik koord en geven twee maal per dag een voorstelling. Tot op het jongste gezinslid na het is net drie geworden werken alle kinderen ijverig mee. Op hun vijfde levensjaar begint de training, eerst alleen eenvoudige gymnas tische oefeningen, dan komen de eerste schreden op het slappe koord en op zekere dag is het zover: zij mogen aan de voorstellingen meewerken. Gaby heeft bovendien een eigen ponynummer. Zy vindt het circusleven heerlijk, alleen de school komt te kort. Geen wonder, als men elke dag op een andere plaats is. Maar 's winters leren de kleine Trabers dan ook vlijtig hun lesjes. De groteren (de oudste is 18) zoeken met vader werk in een fabriek, om in de noodzakelijke levensbehoeften te kunnen voorzien. Moederlijke"j overpeinzing (W) ETEN S WAARD Het zou natuurlijk ideaal zijn als iedere huisvrouw zo goed hoeveelheden kon schat ten, dat er nooit restjes overbleven van de broodmaaltijden of van de warme maaltijd. Maar de praktijk is anders en zyn restjes niet steeds te vermij den. Zo'n overblijfsel van een vorig maal zal vaak bij een volgende maaltijd weer op tafel komen. De aangewezen plaats om het restje te bewaren is de koelkast óf, als u geen koelkastbezitter bent, een vlie genkast je of een kelder. Een zo laag mogelijke tempera tuur bij het bewaren voorkomt de ontwikkeling van bacteriën, die zich op of in ons voedsel bijzonder goed thuis voelen, bacteriën, die voor ons welzijn beslist schadelijk kunnen zijn. Zelfs onder gunstige omstandighe den moeten de restjes niet langer dan 1 a 2 dagen worden bewaard. Het is zaak ze zo vlug mogelijk te verwerken. Vaak kunt u er op een voudige manier een nieuw, aantrek kelijk en smakelijk gerecht van maken. Denkt u maar eens aan een slaatje, dat bestaat uit al dan niet gekookte groenten en fijnge sneden, gekookte aardappelen. Een restje gesneden, doorregen spek kunt u uithakken en in een groente sla verwerken. Overgebleven rijst kunt u met melk, puddingpoeder en suiker verwerken tot een rijstpudding. Hierbij kan een restje vruchtesap als saus goede dienst bewijzen. Hebt u brood over? De sneden zijn in een oogwenk onder de grill of in de oven omgetoverd in heer lijke „open sandwiches": Sandwich-grill Sneetjes wit- of bruinbrood dun besmeren met boter of margarine en beleggen met plakjes: ham appel kaas ham paprika kaas ham banaan kaas bacon appel kaas bacon tomaat kaas vis (haring of sardines uit blik) tomaat kaas worst sinaasappel kaas Bij gebruik van een oven deze goed voorverwarmen. Het rooster met olie invetten. De sandwiches op het rooster leggen en zo dicht mogelijk onder een voorverwarmde grill of midden in een hete oven schuiven. De sandwiches grilleren of bakken tot de kaas gesmolten en lichtbruin gekleurd is. De sandwiches garneren met fijn gesneden peterselie, paprika poe der. plakje komkommer of tomaat en direkt opdoen. Rijstpudding Plm. 350 a 400 g (4 kopjes) gekook te rijst, 2% di melk, 50 g (5 eet lepels) suiker, 100 g amandel puddingpoeder, 2 eieren (middel groot) Het puddingpoeder glad roeren met een deel van de koude melk. De eieren breken in een kom en met de suiker schuimig roeren. Het papje van puddingpoeder erbij schenken. De rest van de melk aan de kook brengen en, onder goed roeren, het puddingmengsel erbij schenken. Het geheel enkele minu ten laten doorkoken en de gekookte rijst erdoor roeren. De puddingmassa iets laten af koelen en in een met water omge spoelde puddingvorm overdoen. De pudding koud en stijf laten worden, keren en geven in combinatie met een vruchtesapsaus. Koolsla met „spekjes" Plm. 400 g witte- of savooiekool, 1/4 ui, 4 eetlepels azijn of citroen sap, 2 eetlepels olie, 100 g dunge sneden, doorregen spek. zout (pe per), peterselie. Het spek uithakken en in kleine stukjes snijden. Het stukje ui schoonmaken en fijnsnipperen. Een sausje maken van azijn of citroen sap, olie, zout (peper), fijngehakte ui en stukjes spek. De kool van de buitenste blade ren ontdoen en zeer fijn snijden of schaven. De kool met de saus ver mengen en de sla op smaak afma ken. De peterselie wassen, fijnsnyden en de sla ermee garneren. u dat oude mopje van de '.man die meen- in zijn tas te en die op een dag een bezocht? Hij had op aan te merken en zei gegeven ogenblik tegen landbouwmethoden verouderd. Neem vruchtboom daar op het ziet er vreselijk uit. Het hooglijk verbazen als je zomer zelfs maar tien els van kreeg", ook", antwoordde de „Het is een pere- verhaaltje is wel zot symptomatisch voor de %Ze geloven niet dat wij z|i ooit in staat zijn iets ngje doen. En tegelijkertijd i ze ons onze onvolmaakt- 'Zjeer kwalijk. Ze generen ölóód voor ons. Waarom Zji voor de aardigheid eens frteactie van zoon of doch- unneer er een contact- sop school is. Diep door- &|i van onze ouder- X! gaan wij moeders die 'ty-avond bezoeken en pra- i%tt de leerkracht over de ■ungen, mogelijkheden, Êcheden van ons kind in De leerkracht is een vol- 3Je, de moeder ook en ze het best samen vinden, cm weten waarover ze pra- ieiden hébben het oeste 'M leerlingetje voor, bei- Men ze dat het kind goede tyngen maakt, dat het ge- u zal worden in de zwak likken, aangemoedigd zal pgo| in de sterke vakken, ik gemaakt zal worden iet faalde. Maar het kind lis en maakt zich zorgen, weet dat op dit ogenblik t in de klas staat en met ierwijzer spreekt. O he- als dat maar goed gaat! )eder nu maar niet al de t deden uitkraamt die ze or-verkondigt, als ze maar bui- in dat onwijze ge- wor-i uitbreekt waar het kind deiuis ook zo aan kan erge- dezes ze maar niet zo melig ijynéen over het feit, dat het i bijiuis zo brutaal kan zijn. ilknwat zal de onderwijzer nge-\ stilte over moeder den- )uÉ'linstens dat ze een idioot zul- larmistig vraagt het kind de ipel-de ochtend: *r >maH advehtentie latieI SEDOEK???? ',eW O O LOOGT ALMELO Het levensverhaal van Sophia Loren, het arme meisje uit de achterbuurten van Napels, dat een ster werd, is voor niemand meer een ge heim. Het arme achter- buurtmeisje is op het ogen blik een der rijkste vrouwen ter wereld, rijk aan geld en succes. Een tiental kilome ters buiten Rome bewoont ze met haar man, de produ cent Carlo Ponti een hoog- ommuurde villa met tennis- en golfbanen, zwembad, een reusachtig park en een aan tal personeelsleden dat haar op haar wenken bedient. Voor Sophia het enige stuk je wereld van haar alleen. In de studio's van Oinicittè legt zij nu de laatste hand aan haar nieuwste film „Fantomen" getiteld, waarin zij met Vittorio Gassman de hoofdrollen vertolkt. De film, opge nomen in het Italiaans moet in het Engels vertaald worden. Aangezien zowel Sophia als Vittorio vloeiend Engels spreken worden hun eigen stemmen gebruikt. Een extra last, temeer als je al ruim twee maan den by een haast ondraaglijke hit- te hebt gewerkt. Maar Sophia's hu meur blijft er stralend bij. Werk is haar nooit teveel. „Moe?, nee moe wordt ik nooit van werken" zegt ze, me eigenlijk verwonderd aankijkend. „Mijn werk is naast mijn man het belangrijkste voor me. Het maakt me gelukkig". Voelt u, die schijnbaar alles heeft, zich echt gelukkig? NIET ALLES „Ja en nee, succes in je werk en rijkdom is niet alles. Natuurlijk ben ik gelukkig met hetgeen ik bereikt heb en wat ik eventueel nog zal be reiken. Voor alles ben ik toch vrouw, een vrouw die leeft met de man die ze lief heeft en die ze zo dolgraag een kind wil schenken". „Ik ben nog steeds te Italiaans, ik verwijt mezelf dat ik geen goede vrouw ben, als ik mijn echtgenoot couturiers in Parijs en Rome, maar het liefst draagt ze een eenvoudige rok en trui. „Ik ben dol op mooie kleren en volg de mode op de voet. Heerlijk is het om in Parijs naar de salons te gaan en te kunnen kopen. Een soort uiting van nu kant het, maar thuis hangen ze in de kast en loop ik in een rok en trui. Het zelfde idee heb ik met eten. Gewo ne dagelijkse kost vind ik verrukke lijk, spaghetti, vooral als mijn moe der het gemaakt heeft. Vroeger moest ik heel erg om myn lyn den ken. Een verschrikking steeds maar vlees en groente. Nu heb ik een vast gewicht, 67 kilo, voor mijn- lengte niet te zwaar en kan ik me een keer per week bezondigen aan een enorm bord spaghetti. Heerlyk Italiaans, eten is voor ons toch wel het belangrijkste. VOORKEUR Heeft Sophia Loren, de vrouw met de duizenden gestaltes, zoals haar Italiaanse collega's haar noemen, voorkeur voor een speciaal genre film? ,Jk heb twee voorkeuren". Lachend: „heerlijk vind ik onze Italiaanse komedies, die vaak zo tragisch, of onze tragedies die vaak zo komisch zijn Daarnaast de zo genaamde artfilms, ingewikkelde composities, woorden, spel en ge baar. Soms slechts een gebaar of een woord. Dan voel je dat je actri ce bent. Tot het theater voel ik m® niet zo aangetrokken. Ik zi ehet als een donker hol, komt waarschijnlijk omdat ik zo helemaal in de filmwe reld ben opgegroeid en vroege* nooit enige aandacht aan het thea ter besteedde". Het lijkt me een sleur te worden, niemand maakt mij wys, al ben je nog zo'n groot theateracteur, dat je avond aan avond dezelfde frases met hetzelfde enthousiasme zegt als de eerste week. Maar u moet niet vreemd opkijken als ik Ineens naar het theater ga. Voor mij in elk geval een ervaring, die ik niet zo maar voorbij zal laten gaan". iets aan en zegt vrolijk: „Alle maal de atlas op tafel, jongens. Vandaag nemen we Engeland onder handen". En misschien verbaast hij zich over het feit dat ze die ochtend zo rustig zijn THEA BECKMAN Sophia Loren met haar echtgenootCarlo Ponti.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 11