Leidse Lachspiegel trok in bonte
variatie door de Leidse veste
Dqmpo
W. BROUWER
Max Tailleur tapte
tal van moppen
DAMESBEURS
MODE THEATER
- WOENSDAG 4 OKTOBER 1967 LEIDSCH DAGBLAD
Humor
Haarlemmerstraat 23 - Leiden
Telefoon 22076
SPECIAALZAAK UURWERKEN
Eén van de mysterieuze figuren
ontsnapt uit het museum van
Volkenkunde.
ALS je aan een buitenstaander niet
Leidenaar gevraagd zou hebben:
„Wat heeft die „Lachspiegel" nu in
's hemelsnaam met Leidens Ontzet te maken,
dan zou hij misschien geantwoord hebben:
„Niks" helemaal niks".
Tóch zou hij ongeluk gehad hebben
Hier nu hadden we te doen met de vol
strekte blyheid en de leut na de bevrijding,
toen de Leidenaars na de „ontzetting" weer
plezier in het leven kregen, zy het niet op
ééns, maar zo zoetjes-aan en zy zich konden
overgeven aan de goede en opgewekte dingen
des levens: de humor, de zelfspot, de ironie,
de satire.
Zó gezien had het Drie Oktoberbestuur er
zeker niet slecht aan gedaan, om de zaken
eens over een totaal andere boeg te gooien,
deze bij wijze van spreken op hun kop te zet
ten en de mensen hartelijk en bevrijdend te
laten lachen: een uitnemend idee voor een
wereld, die in veel opzichten topzwaar is ge
worden en dus danig naar een ont-zettend
„verzetje" hunkert.
en vermanend woord van de
predikant, de teugels frank
losgelaten mochten worden.
Fantasie
praalwagen ..Bloemvistijn" met be
koorlijke meisjes als haringen in een
ton.
Origineel
Sam en Moos zijn dronken. Ze
raken verzeild op een spoorbaan.
Waggelend lopen ze tussen de
rails op de dwarsbalken. Zucht
Sam: ,,Ik heb nog nooit zo'n lan
ge brug gezien".
,,Da's 't ergste niet," zegt Moos,
„maar ze hebben die leuningen zo
verd laag gebouwd".
Dit is een van de 40.000 moppen
van Max Tailleur. Gisteravond
tapte hij er een klein vaatje van
voor een publiek ..dat niet van
hossen houdt" in de Leidsche
Schouwburg.
Sam loopt met een ijscokar, met
een groot bord erop: „Alleen voor
christenmensen". Komt Moos aan,
die verbaasd vraagt: „Zeg Sam,
ben je antisemiet geworden
Sarn: „Nee hoor, maar mot je
het ijs eens proeven
Max Tailleur grapt over chris
tenen, joden, Egyptenaren <„In
zes dagen heeft Israël de oorlog
gewonnen, dat is geweldig snel
logisch eigenlijk, vrijdag moesten
de joden klaar zijn over rab
bijnen. pastoors, Sammen, Mozen,
Saren, en waarover niet? Ook
over dieren: Twee katten.lopen in
de woestijn. Zegt de één tegen de
ander: „Wat een bak. hè?!"
Of deze: Een muis en een oli
fant komen bij de burgerlijke
stand, want ze willen trouwen.
,.Kan dat?" vraagt de ambtenaar
verbaasd, ,,'t Mot," zegt de muis.
De moppen staan hier droog op
papier, als Max Tailleur ze ver
telt gaan ze léven, tot grote
vreugde van het publiek, dat er
danig om gelachen heeft. De gein
werd afgewisseld met liedjes van
Mieke Telkamp, Pauline Johnson
en Max Tailleur zelf. Leslie Da
vids zorgde voor het „pingele".
Wij zijn dronken begonnen en
zullen beschonken eindigen ('t
was immers feest);
Moos komt 's nachts helemaal
in de jajum thuis. Vraagt Saar
slaperig: „Hoe laat is het?"
„Tien uur", antwoordt Moos
gauw.
De torenklok slaat echter juist
1 uur. „Die slaat maar één keer",
zegt Saar wantrouwig.
„Logisch", zegt Moos. „de klok
ken geen nul slaan
Na achttien jaar voor het laatst hengst, gereden door de heer J.
in de optocht. De Arabische IE. Kok.
vrijspel
Carnavalesk
DIE „Lachspiegel" dus.
Een ding, waarin men
zichzelf en anderen
naar hartelust bekijken kan
en dan tot de conclusie komt,
dat die nare wereld warempel
toch niet zo héél erg naar hoeft
te zijn.
Dus de historie en de al
legorie ditmaal overboord gd-
gooid, de actualiteit met de no
dige grapjes ervoor in de plaats
gezet.
En dan maar grinniken,
meesmuilen en lachen om alle
potsierlijke invallen, die de
carnavaleske inslag van deze
Optocht volmaakt anders
dan anders! accentueerden
met kleurige mombakkessen
op en de herinnering aan de
zware druk der Spaanse over
heersers van destijds, als op
slag wegvaagden.
Zo en zoveel jaren na hun
smadelijke vlucht naar zuide
lijker streken, is er nog steeds
bij de verre nazaten een ge
voel van opluchting. Die vond
bij uitstek nu haar volle ont
lading op deze feestelijke dag,
waarop de haring, het witte
brood en de hutspot hoogtij
vieren, terwijl na het ernstig
Zo kwam deze „Lachspiegel",
waarin velen zich konden spiegelen,
best van pas.
Een geestig idee was even geestig
uitgewerkt in een stoet van méér dan
levensgrote, grimassen trekkende fi
guren, een bont gewemel dat niet al
leen door de verbazingwekkende ar
beid, die er aan ten grondslag heeft
gelegen, de al even grote verbazing,
speciaal van de talloze kinderen - en
zqn grote mensen in hun hart eigen
lijk óók geen kinderen?" trok.
De fantasie van de ontwerpers had
vrij spel gekregen, om niet te zeggen
was losgebarsten.
Het begon al met de rij Majoret
tes van kolonel Wessels die daarmee,
volop in z'n nopjes kon zyn: reusach
tige poppen verbeelden Fifi, José,
Dorien ,Margo, Bella, Brigit, Loeloe,
Lolita, Janet of hoe ze allemaal ver
der mogen heten, gevolgd door een
muziekkapel, waarop hy al even trots
mocht zijn.
Als je daarop de stroom confetti
zag, die over de straten werd uitge
strooid, moest je wel met spijt con
cluderen, dat er van de prachtige
leuze „Houdt uw stad rein" niet veel
terecht kon komen.
Trouwens: 3 oktober is daarvoor
niet de meest geschikte dag.
De Leidse zesling - is die er ooit
geweest? - kroop ingenieus over de
grond, maar zal het lopen later toch
wel leren. De deftige heren van het
3 oktoberbestuur namen zichzelf da
nig in het ootje: zelfkennis is maar
alles! D»ie „ouwe sok in minirok"
sleepte zich ook al weer door mid
del van een vernuftig apparaat
voort. Wij hopen dat hij z'n eindje ge
haald heeft!
Wie moet re in staat zijn met het
geld te jongleren? Natuurlijk de wet
houder van Financiën: hij en zyn se
condanten wisten in dit opzicht van
wanten. De jonge K. en G-ertjes
bliezen dat 't een lieve lust was, dat
belooft wat voor de toekomst. Al die
Neptunussen uit de Leidse grachten
waren ook present: het was overigens
voor 't eerst dat ze op deze illustere
dag naar boven kwamen. Wie 't nog
niet weten mocht: van gisteren af
hebben we als speciale attractie een
dierentuin, waarvan de verscheiden
heid al groot is. Het treft, dat 't van
daag juist „Wereld-Dierendag" is.
Wie komen daar nu om de hoek
kijken? Vreemde wezens uit het Mu
seum voor Volkenkunde, voor 't eerst
op straat om zich eens goed te laten
bekijkenDat deden ook de vrolyke
aapjes onder hun parasolletjes: ze
draaien lustig iln het rond. alsof ze
in de draaimolen op het Schutters
veld zaten.
En dan die wyze mannen van de
Academische Raad: zy ontpopten
zich als de Chinezen van Europa.
Wie wel eens een optocht van „hoog
geleerden" heeft gezien, kreeg er nu
een andere kyk op. Misschien even
merkwaardig en vreemd?
En nog was 't einde niet te over
zien: daar had je bjjv. nog die rjj
takshonden, driftig en nooddriftig op
zoek naar een boompje, de wilde ma
niakken, die roet in het Leidse ver
keer gooien, de Stierelantijnen uit
Spanje, „Lachtstieren" van het zui
verste water en alle glibberige bot
ten, die de Leidse fiscus vangt by
het binnenhalen van de oogst - wat
wonder bij zulke formdabel hoge be
lastingen! - het zo juist gekozen lief
tallige Leidse schoonheidskoningin
netje, de studenten die in slakken
huisjes hun woningprobleem trach
ten op te lossen, de giraffen, die hoog
boven alles en iedereen uitstaken, zo
als het 3 oktoberfeest hoog boven al
les uit steekt en tenslotte de fraaie
De muzikanten in de optocht waren eveneens t
BIJ VERKOUDHEDEN
Een alleraardigste groep uit de
Leidse lachspiegel. Hondjes op
zoek naar een boom
Spaanse stierengevechtenin Leiden.
In Leidsche Schouwburg
Dat een serie muziekkorpsen -
aarvoor Leiden bekend staat - ook
ii bijgedragen heeft tot het grote
succes, mag wel extra gememo
reerd worden. Het was een lust al de-
parmantig marcherende en bla
zende muzikanten, waarbij de char
mante en ddtmaal échte Majorettes
het oog verrukten, te zien voorbij
treden. We mogen hen allen wel in
n gouden lijst zetten
Verder het traditionele beeld van
Erewacht en hooggehoede 3 oktober
bestuurders in rijtuigen: enfin, een
beeld, dat u allen al van oudsher
kent. maar dat er zo byhoort om 't
geheel te versieren en dat we toch
niet graag zouden missen.
Zonnige visie
AAN de Optochtcommissie
intussen een compliment
voor de manier, waarop
zij ditmaal de humor het volle
pond heeft gegeven en de za
ken van een zonnige kant be
keek.
Optimisme hebben we immers
juist nu nodig als haring,
wittebrood en hutspot?
Jammer, dat de échte zon
maar schaars om de hoek
kwam kijken.
Anders had dit fleurige ge- I
heel, waarin het moeilijk was
schijn van werkelijkheid te
onderscheiden, er nóg fleuri- I
ger uitgezien.
Maar ja: een mens kan nu
eenmaal niet alles hebben
ADVERTENTIE
kom naar de
's middags en 's avonds
50 opwindende modeflitsen
in een feeëriek lichtspel
