Bruno Maderna bracht
een .moderne' Beethoven
55
RUBENS
ONTDEKT
Ongeoorloofd
Temperatuur
m,
M M
m m
9
mm
mAm
&4m
Wa
m a
v p 9 9
(2%
*9
m
9
9
m
m m m
9 pi 9
mf'
Telegrafisch
Karakter van Dukkers
kunst: somber
SIKKENSPRIJS UITGEREIKT
AAN ENGELSE KUNSTENAARS
11
H 11
sPT"
vFw^-
1 141
I'i' 1 i
i 1
1 14
M DAMMEN
BRIDGE
1 1
lil H
PAGINA 8
LEIDSCH DAGBLAD
Eerste K. en
concert
drukken na. Misschien denkt men het
meest aan het middendeel terug, om
dat het trio daar by een vrijwel
zwijgend orkest zo onbelemmerd de
solistische conversatie voeren kan.
Dit trio bestond uit de magistraal
strijkende Herman Krebbers, uit de
hem uitnemend party gevende cellist
Jean Decroos en de allersympathiekst
geïnspireerd, zich invoegende pianiste
Danielle Dechenne. Zy bewezen alle
drie wat zij waard zyn. En Maderna
deed dat met hen, zonder pro
bleem. V.
K. en O. opende in een uitverkochte Stadszaal z'n reeksen
van symfonische concerten met een Beethoven-programma van
het Residentie Orkest. Of dirigent Maderna de geroepene is
om de Egmont-ouverture en de Eroïca te interpreteren, zal me
nigeen ontkennen. Aspecten in deze werken, die Beethoven
na aan het hart hebben gelegen, blijken bij Maderna in bijza
ken te verkeren. Maderna interpreteert feitelijk in het geheel
niet, zet slechts de notenbeelden om in een klinkende toon-ar-
chitectuur.
Beethoven en de vrijheid: kan men
deze binding ontgaan? Beethovens'
vrije mens is de rechtvaardige, die de
vryheid voor allen opeist. Uit dit be
zeten idealisme zyn Egmont en
Eroïca (en 5de en 9de!) voortgeko
men. Wy hadden in deze eeuw een
Nederlands criticus, Willem Pyper
die bezwaar had tegen de hele
figuur Beethoven, van wie hy vond
dat hy muzikaal de hele vorige eeuw
had bedorven, doordat hy zich in de
rol van predikant had opgesteld! Py
per zag het inderdaad: Beethoven
preekte, klaroende zyn vryheidsroep,
greep etisch in in de loop der dingen.
Maderna boog de Egmont-
ture dus
dukt, maar daar dit aldus een ont
worteld iets leek, was Maderna ner
gens. Deze dirigent bemoeit er zich
niet mee, hoe het geestelyk klimaat
was in Beethovens' dagen en even
min hoe het by ons stond In de 16de
eeuwse Nederlanden van Willem van
Oranje. Voor Maderna gelden door
zichtigheid, struktuur, dynamiek, en
motoriek. Er gaan sterke impulsen
van hem uit, die het orkest in een
roes van kapitale discipline dringen
en byv. de strykers als eenheid tot
prestaties brengen, die we lang niet
altyd zo van hen horen.
Het modernisme van Maderna liet
zyn Egmont noch
eigentydspro- rubato toe, noch i
drama-
Expositie in Academie:
Het werk van de Amsterdamse schilder-graficus Ed. Duk
kers (44), dat in het Akademiegebouw aan het Rapenburg on
der patronage van het LAK wordt geëxposeerd, is moeilijk bij
een school of een kunstrichting onder te brengen. Academische
vorming heeft Dukkers blijkbaar niet genoten, wel nam hij les
bij twee Spanjaarden Luis Bunuel en Pierro della Francesca.
Hij werkte veel in de Pyreneeën. Dukkers, die ook Mexicaanse
motieven tot onderwerp van zijn werken neemt, zegt echter
nadrukkelijk nooit in Mexico te zijn geweest.
een bevestiging De tentoonstelling is tot 15 okto-
m zeker manie- j ber dagelijks (behalve zaterdags er
Dukkers werk niet zondags) te bezichtigen van in
Dirigent Bruno Maderna met I
de solisten Herman Krebbers (vi-
ooi), Danièle Dechenne (-piano)
en Jean Decroos (cello).
(Foto LD/Holvast)
tiek. Slechts klankbeeld. In de
Eroïca staat het aanzienlyk beter.
Het werk is zo geniaal en onver
woestbaar, dat het historisch ont
manteld en van essentiële voedings
stoffen beroofd nog altyd genoeg
overhoudt om niet „nergens" meer te
zyn. Echter als gemoderniseerde
Bee tlioven
Het Tripelconcert is ook uitgevoerd,
speels en virtuoos geschreven, bril
jant en vol van charme. En pro
bleemloos. Het predikt niets, wint de
harten, al laat het geen diepe in-
In het Stedelyk Museum in Am-
terdam is de Nederlandse Sikkens-
prys 1967 uitgereikt aan dé Londense
kunstenaars Peter Jones en Maurice
Agis. De prijs, die bestaat uit een
oorkonde en een geldbedrag van
f 9000, werd hun overhandigd door
prof. ir. J. H. van den Broek, lid
van de commissie tot toekenning van
en nadere uiteenzet-
de motiveringen van
Dat laatste
kunnen zijn 1
risme, dat aa
vreemd is. De menselijke figuur
vormt het hoofdmotief van zijn
sohilderyen. veelal in grijzen en
bruinokers gestreken, met weinig va
riatie in de definiëring van zyn figu
ren, die hy soms tot in het bizarre
uitwerkt. Dukkers bezit door de
lessen van zijn Spaanse leermees
ters ook een goede dosis van de
altyd min of meer pessimistische en
tot ascese geneigde levenshouding
van het uit zo vele bloedlijnen sa
mengestelde Spaanse volk: moors,
joods, romaans en indiaans.
De figuren zyn soms afschrikwek
kend, byna demonisch, of ze bewe
gen zich in de schaduw van de
praedestinatie. De uitdrukkingen
van zyn sujetten zyn öf gelaten öf
hun lach vervormt tot een gryns.
Een Spaanse (Mexicaanse?) trek PrÜSi ^ie
schynt ook de overdaad van de ver-1 jin^u'8'a °Ve
sierende motieven: arabesken en e jur-v-
schynbaar niet ter zake doende bij- De commissie heeft de prys toe
komstigheden, maar dan zonder die J gekend voor „hun conceptie van
overdadige kleur, die de Mexicaanse ruimtelyke structuren. gekarak-
moderne schilderkunst zo boeiend1 teriseerd, door de onderlinge rela-
maakt. Dukkers houdt het meer bij ties van vlakken, lynen en kleur,
de kleur van de Spaanse dorre die ruimtelyke gerichtheid bepalen,
inspirerend tot menselyke beweging
daarin en voor de betekenis van de
ze concepties voor het begrip van
beweging en verandering in een drie
mans-dimensionale werkeiykheid als
een totalitiet van ruimte en tyd".
In de nieuwe vleugel van het mu
seum is een concretisering van het
werk van Jones en Agis te zien.
De ruimtelyke structuren, die door
de kunstenaars „Spaceplace" worden
genoemd, zyn niet zozeer een ten
toonstelling, maar een z.g. „walk-in",
een voorbeeld van een ruimte die in
de eerste plaats gedacht is op plei
nen, stadsparken, speelplaatsen en
open terreinen in een stad. De ex
positie is te bezoeken tot en met
15 oktober.
Prof. ir. J. H. van den Broek
reikte de Sikkensprijs uit aan
Maurice Agis (l) en Peter Jones
Een in Vernon (Brits Columbia)
op 90 jaar overleden vrouw heeft
de stad een schilderij nagelaten, dat
weieens een werk van onschatbare
waarde van de Vlaamse meester Ru
bens zou kunnen zijn. Het 90 maal
65 cm grote werk was reeds meer
dan 100 jaar in het bezit van de
vam mrs. Mclaughin, die op 10 sep
tember is gestorven.
In haar nalatenschap bevinden zich
verder een doek dat in de 18de eeuw
geschilderd zou zyn door de Engel
se meester Thomas Gainsborouth en
een werk uit de 17de eeuw dat van
de hand van de bereoemde Franse
schilder Claude Lorraine zou zyn.
Mrs. W. Monk, de dochter van
rs. Mclaughin heeft gezegd, dat
de drie schilderyen tussen 1800 en
1850 door haar grootvader in Groot
Britannië gekocht moeten zyn van
de Hertog van Devonshire. Voorts z'.c
zy, dat tydens de eerste wereldoor-
de Claude en de Gainsborough
gerestaureerd waren door één van
de grootste Vatikaanse deskundigen
die overtuigd was van de echtheid
de werken. Hy had het werk
Rubens échter niet durven aan-
10 tot J raken, omdat hy zich daarvoor niet
bevoegd achtte, aldus mrs. Monk.
Kerkelijk Leven
GEREF. KERKEN
Bedankt voor Loppersum R. Ypma
te Amersfoort.
Beroepen te Leersum E du Marchie
van Voorthuysen te Urk, voorheen
te Leersum.
NED. HERV. KERK
Beroepen te Delfshaven (wykgem.
Tussendyken) H. J. G. v. d. Velden
te Renkum te Grypskerk c.a. (toe
zegging) A. Veldstra. pred. voor b.w.
te Utrecht te Duivendrecht (toez.)
J. H. ten Broecke te Ootmarsum
te Westbroek (Utr.) A. Breure te
Hei- en Boeicop te Wanneperveen
B. M. ter Haar te Usselo te Veen-
dam (vac. P. H. Kapteyn) R. Hoen
te Hol werd.
Bedankt voor Hoek van Holland
en voor Nyverdal A. Westra te Rhe-
nen voor Zwartemeer I. D. H. Dyk
te Vierhuizen-Zoutkamp.
GEREF. KERKEN
Benoemd tot hulpprediker te Pa-
pendrecht S. Wouters, a.s. em. pred.
te Dordrecht.
CHRIST GEREF. KERKEN
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Paterson (New. Jer-
ey) (USA) C. Harinck te Utrecht.
A. T.T.A.-cougres
in Hamburg
In Hamburg is deze week het 8ste
congres gehouden van de Associa
tion Internationale du theatre ama
teur A.I.T.A.
Een plan van werkzaamheden
voor de komende twee jaar werd
vastgesteld. Voor de steun daarbij
ondervonden van het Prins Bern- I
hardfonds en de Fondation Euro-
peenne de la culture werd in de of
ficiële openingszitting dank ge-
De documentatie over het ama
teurtoneel in alle landen van de we
reld, de publikatie van een informa
tiebulletin, de internationale uitwis
seling van amateurtoneelgroepen en
samenkomsten van experts, o.m. op
het gebied van de scholing en de
toneelbibliotheken staan als eerste
punten op het programma. De sa
menwerking met verschillende in
ternationale festivals zal worden be
vorderd.
De Nederlandse delegatie naar het
congres van de A.I.T.A. bestond uit
vertegenwoordigers van de beide
landeiyke organisaties op net ge
bied van het amateurtoneel, de
N.A.T.U. en het W.K.A.
Onze landgenoot, mr. P. Cleverin-
ga. werd als president van de
A.I.T.A. herkozen. Tot secretaris-ge
neraal van de organisatie werd be
noemd Peter Schreiber, die belast
is met de leiding van het perma
nent secretariaat in Den Haag.
Het volgende congres zal samen
vallen met het Wereld-festival vooi
het amateurtoneel te Monaco in sep
tember 1969.
Bridgevraag van deze week:
Oost gever, niemand kwetsbaar,
viertallenwedstrijd. De zuidspe
ler heeft:
pAHV94<?HB 10 963
O 5 9
Oost opent met vier klaver
(zeer lange kleur, niet sterk)
en wat moet zuid nu doen?
Antwoord elders op deze pagina.
ADVERTENTIE
Toen na lange tijd het bestuur
de World Bridge Federation
Miami (USA) aan de vooravond van
de wereldkampioenschappen by een
kwam, stond een byzonder belangryk
onderwerp op het programma:
zaak ReeseSchapiro. Zoals men
weet werden deze Engelse spelers
tydens de wereldkampioenschappen
1965 te Buenos Aires van ongeoor
loofde signalen beschuldigd. Zowel
het bestuur der WBF als de
voerder van het Engelse team v
zozeer van de schuld van deze spe
lers overtuigd, dat de aanvankelyk
getroffen maatregelen ook geen
wondering baarden: het paar werd
van verdere deelname uitgesloten,
de door hen gespeelde wedstryden
werden verloren verklaard en
zaak werd ter verdere afhandeling
gezonden naar het bestuur va
British Bridge League.
Laatstgenoemde organisatie ging
niet over één nacht ys. Het stelde
een onpartydige commissie van
derzoek in (de leden daarvan
den zowel door de aanklagers als
door de aangeklaagden geaccepteerd)
en na meer dan een jaar van
gebreid onderzoek en verhoren, kwam
de Engelse rechter Sir John Foster
met een uitspraak: „Reese en Scha
piro waren niet schuldig aan vals
spel".
Iedereen was nu natuurlyk nie
gierig hoe of het bestuur vai
WBF verder zou reageren, vooral
nadat er twee stemmen uit Amerika
gehoord werden, die al op de Ame
rikaanse mening vooruitliepen. Char
les Solomon, de president var
WBF, vertelde, dat het bestuur de
zaak niet naar Engeland gegeven
had voor een nieuw onderzoek, doch
uitsluitend voor het vaststellen van
de strafmaat. Dit was een pover
argument, daar de WBF meer dan
een jaar lang wist dat men in En
geland met een nieuw onderzoek
bezig was en dus alle tyd had gehad
daartegen protest aan te tekenen.
Het andere geluid kwam van B. Jay
Becker, een Amerikaans bridgeprof,
in 1965 de Engelsen in eerste
Instantie van vals spel beschuldigd
had en die, na het lezen van het
belangwekkende boek dat Reese
;r schreef („Story of an Accu
sation" Terence Reese, uitg. Heine-
De 17-jarige Nederlandse kam
pioen Ton Sijbrands heeft na het
winnen van het internationale toer
nooi in het Russische Batoem een
tweede grote triomf gevierd. Hy won
het Europese damkampioenschap
dat van 1 tot 11 september in Livor-
no werd gespeeld. Wel behaalden de
Russen Andreiko en Tsjegolew net-
zelfde puntentotaal n.l. 26, maar
het Sonnenborn-Berger-systeem be
sliste in het voordeel van de Neder
lander. Zoals wy al eerder schreven
is Sy brands onze grote troef in het
toernooi om het wereldkampioen
schap, dat volgend jaar in Rome zal
worden gespeeld. In die tyd zal de
temperatuur in Rome zeker rond de
25 graden liggen maar gezien dat
in Livorno steeds om de 30 gra
den schommelde en Sijbrands zich
daarin goed aanpaste, lijkt ons
hem geen bezwaar. In de
rig jaar gehouden Challenge Mon
dial in het Zuidfranse plaatsje Alès
heeft de warmte hem wel degelyk
parten gespeeld, maar daar lagen
door bijzondere weersinvloeden de
temperaturen ver boven de 30 gra
den.
Uit het toernooi te Livorno volgt
hieronder een fraai stukje eindspel
van sy brands tegen de Zwitser Ca-
zemier.
CAZEMIER
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!
llllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll;
Deze stand was ontstaan na 19.
18—22; 20. 28x17, 11x22. De Belg kan
nu niet 39—33 wegens 22—27 en 13-
18. Ook 3833 gaat niet wegens 22—
27 en 13—19. Tevens kykt hij tegen
het 21—27. 32x21, 16x27 van zwart
aan. Om dit tegen te gaan kiest hy
de volgende spelgang. 21. 4842 21
27; 22. 32x21, 16x27; 23. 39—33, 10—
14; 3328 gaat niet door 1419. Ook
24—20 en 33—28 niet wegens 27—32
24. 43—39, dreigt 24—20 en 33—29.
Verrassend laat zwart nu volgen:
25—30: 25. 34x25. 14—20; 26. 25x14.
9x29: 27. 33x24, 12—18, dreigt 27—32.
28. 38—33, op nu 27—32. 37x17, 26x48
volgt 17—12. Daarom 15—20; 29. 24x
15, 27—32; 30. 37x17, 26x48. Een fraai
schyfoffer.
FREEK GORDIJN.
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUD
mann: London), verklaarde: „Wat
een geweldig schryver! Nu ik de
helft van zyr boek gelezen heb, ben
ik al overtuigd dat ik in Buenos
Aires niet gezien heb, wèt ik gezien
heb!"
De uitspraak van de WBF over het
rapport-Foster bewees weer eens te
meer, dat Amerikanen alleen maar
willen praten of luisteren, als zij
tevoren weten gelijk te zullen kry-
gen. De notulen over de WBF-ver-
gadering, waarin het onderwerp
werd behandeld, bewijzen dit weer
eens temeer. Het Engelse rapport
werd vrijwel geen woord waardig
gekeurd en de argumenten kwamen
byna alle neer op: „wy hadden des
tijds gelijk en we hebben nog ge-
ïyk".
Hierby diene men te bedenken,
dat het bestuur der WBF zwaar on
der Noordamerikaanse invloed staat
en dat ook het merendeel der
andere (nlet-Europese) leden van
het comité hoofdzakelyk scherts
figuren biyken te zyn, die het er
slechts om begonnen is de Noord
amerikanen naar de ogen te kyktn.
Het enige „positieve" wat men wist
te bereiken was, dat de zaak verder
„gesloten werd verklaard", zonder
dat iemand dus straf opgelegd kreeg
of vry gesproken werd. Wel werd
bepaald, dat indien Reese of Scha
piro ooit nog voor een wedstryd van
de WBF zouden inschrijven, zy zich
eerst weer voor het bestuur der
WBF zouden moeten verantwoorden.
Men heeft mij vaak gevraagd: Wat
denk je hier nu van? Nu de zaak
vrywel achter de rug is, 2wil ik
zeggen dat ik in het begin niet ge
weten heb wat ik ervan moest den
ken. Doch nu de zaak meer dan een
Jaar lang tot op de bodem voor de
Engelse rechter werd uitgezocht en
die tot het „onschuldig" oordeelde,
sluit ik my daarby onvoorwaardelyk
Want wanneer wij de waarde
kundige, onpartydige recht
spraak in twyfel gaan trekken, is er
geen enkele morele maatstaf meer,
waarop men zich zou kunnen rich-
tan.
H. W. FILARSKI.
Antwoord op bridgevraag:
In de praktijk (de wedstryd
ZwedenNederland, onlangs
door onze landgenoten gewon
nen) bood zuid „vier ruiten",
een conventioneel bod, dat naar
noords „beste kleur" vraagt. Zo
als wat te verwachten, werd
het antwoord van noord: vijf
ruiten, vant noord had: p 6
529A85OHB97fl0
5 2. Hierna moest zuid vyf
harten bieden, die er net niet
inzaten. Naar myn mening
moet men in een dergelijk geval
géén conventies spelen die het
biedniveau nodeloos verhogen.
Zuids normale bod is „vier har
ten" omdat zuid een goed
spel heeft en harten zijn lang
ste kleur is. Het is natuurlyk
„mogeiyk" dat vier schoppen
beter is dan vier harten, maar
hoe wil men dat met slechts
één bod ter beschikking nog
uitzoeken? Om uw nieuwsgie
righeid te bevredigen, geef ik
nog het oostspel: p 3 Q 4 O A
6 4 2 H V B 7 6 4 3. Een
prima openingsbod van vier
klaver bijzonder geschikt om
het de tegenstanders lastig te
maken. Zweden ging in vyf
harten één down. Nederland
kon vier harten bieden, omdat
Zweden met één klaver opende.
Dezelfde tendens, wat vorm en
uitdrukking betreft, vinden we ook
terug in de litho's, die ons echter
(persoonlijk) liever zyn en ook meer
aanspreken dan zijn schilderyen.
Vooral de kleurendrukken, die zeer
decoratief kunnen zyn, zoals een
fraaie prent „Vogel" in kobaltblauw.
Toch geeft Dukkers in de meeste
van zyn prenten eveneens bhjk van
een sombere kyk op de mensen en
dingen. Schedels en dood, straf en
pyn, sirenen en idolen zyn ook in
deze prenten zyn motieven.
Maar in tegenstelling met dat al
les ligt dan eenzaam in een vitrine
een prachtige wandlap, in lichte
kleuren gecomponeerd, als geïnspi
reerd dooi- een kostbaar priesterlyk
SIJBRANDS
Deze positie was ontstaan
zwarts 37e zet 38. Wit ziet zich
zyn poging het stuk op 28 te w
nen voor enige moeilijkheden l
plaatst. Op 3832 speelt zwart 49
32x23, 913. Dreigt 1319, waarna
het stuk dan beslist niet meer te
winnen is. Op 38—33 kan volgen
28—32, 37x28 en 11—16 en zwart
op naar dam. In de party ging het
verder met: 38. 4540, 4—9; 39.
38—33, 28—32; 40. 37x28, 11—16, en
hier komt wit met een spelgang
waarin hy zwart belet om gunstig
en snel een dam te halen. 41. 40—34,
1621; op 913 was gevolgd 2822
met de dreiging 27—19, 13—18, 22x13
8x30, 34x25 verliest na 29—2420
snel. 42. 29—23, 21—26; 43. 24—19,
14—20; 44. 19—14, 9—13. Zwart
mocht, hier niet „plakken" met 36—
41, 14x12, 4146 wegens 2318, 46x
40, 3329 en wit wint. En nu duurt
voor zwart te lang. 45. 14x25,
26—31; 46. 25—20, 31—37; 47. 20—15,
37—42; 48. 47x38. 36—41; 49. 15—10.
17: 50. 28—22, 8—12; 51. 10—5,
4736, en heel elegant beslist wit
de party met: 52. 3429, 36x18;
23—19. 18x14; 54. 5x26.
TSJEGOLEW
iü m hp
.V
S
JB H m
H M
Enige jaren geleden speelden
tegenwoordigers van Schaakclubs in
Budapest en Praag een wedstryd
waarby de zetten telegrafisch
den overgeseind. In een der
speelde partijen deed zich
merkwaardige vergissing voor.
De party verliep zo:
Wit: Budapest. Zwart: Praag.
1. e2—e4, c7—c5: 2. Pgl—f3, h7—
h6! Een volkomen onbekende zet in
deze opening. Echter, de Tsjechiscne
sp.elers hadden hier 2d7-6 ge
speeld, doch deze zet was verkeerd
overgekomen. Gedurende de rest van
de party hadden de Tsjechen de
stelling met d6v de Hongaren die
met h6 voor zich op het bord. Er
werd verder gespeeld: 3. Pblc3, Pb8-
4. d2-d4, c5xd4; 5. Pf3xd4, g7-g6
f2-f4, Lf8-g77. Lel-e3. Dd8-b6?
Pc3-d5!, Db6-a5t; 9. b2-b4! (let
op deze pion, hij heeft de maar
schalkstaf in de ransel) Da5-d8; 10.
b4-b5. Pc6xd4; 11. Le3xd4 e7-e5; 12.
b5-b6!, e5xd413. Pd5-c7t, Ke8-f8.
14. Pc7xa8, d4-d3 (zwart speelt nog
steeds met pion d7 op d6, voor de
witten staat deze pion dus nog op
d7, de h-pion op h6. 15. e4-e5 (een
heel aardige tegencombinatie, die
echter niet meer voldoende blykt te
zijn)16. f4xe5, Dd8-h4t (men be
denke dat zwart rekent op een mo
gelijk Lc8-f5 of g4 en een ingrijpen
het zwarte paard via h6 hier
goede kansen dacht te hebben). 17
g2-g3. Dh4-e4i; 18. Kel-f2, De4xhl.
De dappere pion nadert de achtste
rij: 19. b6xa7! En nu werd vanuit
Praag geseind 19Pg8-h6, waar
op het misverstand aan de dag
kwam. Het scheidsgerecht besliste
dat de aet 2h7-h6 als juist
moest worden erkend en daarom
gaf Praag hier op.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
4 SCHAKEN
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
2 i 2
5
In diagarm II maakt zwart in
twee zetten een einde aan de strijd.
Eenmaal gezien is het erg eenvou-
I
1
I 1
l.
fJ&A,
Oplossing: 1Dxg2t; 2. Dxg2,
Tx e2 en zwart blyft na Dxc6 de
kwaliteit en 2 pionnen vóór.
