Alleen mr. Hilterman
gelooft niet in fraude
ZATERDAG 23 SEPTEMBER 1967
LEFDSCB DAGBLAD
ontmoet." Maar Taja had niet mee
gedaan aan het spelletje.
„Ik ben Pierre Aubergelne," zei
alngschap dat wettelijk onbepeik-
inacht bezit, maar in werkelijk-
koninklyke schijnvertoning
aani ilcCauley zei: „Zo Is het ook met
doorluchtige voorvader gegaan,
Wi ilng Bosjtoenj."
,U hebt gelijk, professor," zei Lin.
ücCauley dacht: Zou hij in een
6jtoenj kunnen veranderen? Cold-
eam dacht aan zijn lijst. Die oreid -
zich steeds meer uit. En de op-
ïlng van de puzzel begon duldelyk
worden. Enkele bijnamen zaten
A m nog dwars „Mah" (de vlug-
Ui I, „Noeoc Tukki" (de grote gai
Den Haag publiceert rapport
van Vietnam-waarnemers
PANDA EN DE WARAPUR1-D1 AMANT
H^Pv h7n^,er^Hk^Heuvelaar, °reep een hamer en ee" breeJc-
Pat (TNozzlete slaan sereeischappen °P he* cementblok vun
'"aarsch^'de de detective. „Ik heb likdoornsEn
f lPalPeens daar maar in hun cement zitten! Zo kan
<,e makkelijker naar de politie brengen1"
„wtmZethi^Zeg^herhaalde Aal de ongerust.
Hij wenkte ongeduldig naar zijn makker Henkie en begon spring-
bewegingen te maken met zijn blok cement, zodat hij al spoedig
huppelend verdween.
Maar hun ontsnapping bleef niet onopgemerkt. Zodra Pat uit
zUn blok was bevrijd, greep hij zijn vergrootglas en bestudeerde
de weghobbelende gestaltes van de boeven.
„Ze vluchten!" sprak hij na een scherpe waarneming.
„Ga ze dan achternariep Panda wanhopig. „Wacht niet op
me! Pak die Warapuri-diamant van ze af! Toe dan!"
Minister Luns heeft de rapporten
gepubliceerd van de drie journalis
ten, die op verzoek van de regering
hebben gefungeerd als waarnemers
bij de verkiezingen welke op 3 sep
tember in Vietnam zijn gehouden.
Vooral de heer H. J. Neuman (De
Tijd) heeft Den Haag een forse hoe
veelheid leesstof bezorgd, maar de
inhoud van het degelijke rapport kan
de uitvoerige radio-, t.v.- en kran
teverslagen voor niemand verrassend
zijn. Dit geldt nauwelijks in
mindere mate voor het relaas
Neuman wordt geillustreerd met het
voorbeeld dat minister van Buiten
landse Zaken Tran van Do (zelf
kandidaat voor de senaat) de groot
ste moeite had met de procedure
en met het vinden van zijn eigen
formulier.
De heer Neuman uit openlijk zijn
twijfel aan de goede bedoelingen van
het militaire regime, dat de verkie
zingen had georganiseerd. Hij wij'st
erop dat de regering er tevoren in
was geslaagd het veld van militaire
kandidaten zodanig te beperken dat er
miltiaire lijst was (die van
RECHTER TIE EN HET RAADSEL VAN DE RING
i£r~'Z" T Rec^er Tie zit op de open achtergalerij van zijn
ambtswoning en geniet van de ochtendkoelte. Over de marmeren
balustrade ziet hij uit op een begroeide helling, die achter het ge
rechtsgebouw begint. Leunend in zijn sandelhouten stoel, kijkt hij
tevreden naar het frisse groene gebladerte. Het is rustig in zijn
district, maar de Rechter heeft verontrustende berichten gehoord
over een smokkelaffaire in het buurdistrict Tsjiang-pei.
Enkele kisten met goud- en zilverkorrels en krachtige geneeskrach
tige won els zijn in beslag genomen toen de smokkelaars ze over
de grensrivier tussen de twee districten probeerden te brengen De
boeven zelf zijn ontkomen. Eigenlijk is dit een zaak voor zijn col
lega in Tsjiang-pei, maar Rechter Tie voelt zich mede verantwoor
delijk. Tenslotte was de smokkelwaar voor zijn district bestemd.
Zijn aandacht wordt afgeleid door twee zwarte gibbons, die lenig
door de zwiepende takken dartelen. De Rechter kijkt met een glim
lach toe. Ze komen hier wel vaker en zijn aan hem gewend ge
raakt. Soms geeft hij ze fruit of suikerwerk. Plotseling buigt hij
zich naar voren. De ene gibbon houdt iets in zijn hand geklemd.
Een gouden ring met een groene steen, die fonkelt in het zonlicht.
J ™oet de ring van de gibbon zien los te krijgen, want anders
zal het dier hem ergens in het bos weggooien. Met zachte geluidjes
probeert Rechter Tie de gibbon naar zich toe te lokken.
eenvoudig moet
haar lessenaar in de kluis en loofde middelen
(te rekeningen. Ze had haar ge- 7j;n ppWPpcf
hten niet bij haar werk, want die 8eweesi-
en bij Coldstream. Ze was er ze- Mr. Hilterm'anns conclusie, dat ge-
van dat hij en McCauley prins brekkige verkiezingen beter zijn dan
zouden vinden. Maar wat zouden geen verkiezingen, wordt bepaald
ioen als ze hem gevonden had- niet gedeeld door zijn beide colle-
Taja vroeg zich af of Coia- ga's. De heer Van 't Veer schrijft
ten. Zevende in de gindsprint werd
Leo Bogers. Met nog twee ritten te
rijden is Wim Prinsen met zijn tien
de plaats, op 9 minuten 55 sec van
de Roemeen Roesoe, de beste Ne
derlander in het elgemeen klasse
ment.
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
935. Steeds rampzaliger werden de gevolgen van het misbruitc
van groeipoeder.
Een rioolwerker was 's morgens nog monter en opgewekt door
een rioolputje naar zijn werk gegaan maar bleef nu bij het ver
laten van zijn arbeidsterrein steken. Slechts met de grootste moei
te slaagden stadgenoten erin hem te bevrijden.
Ook degenen, die niet groeiden, hadden te lijden van hei
scheutschieten. Jammerend en klagend zat de dikke dame van dz
kermis voor haar tentje; sinds vele bewoners van de stad zo ge
groeid waren, behoorde zij tot de kleintjes. Haar hele broodwinning
liep gevaar. Zelfs had een bijzonder uit de kluiten gewassen man
haar al meewarig toegevoegd: „Heb je zo'n verdriet, Ukkie?"
,,Ukkie Dat had n.og nooit iemand tegen haar gezgd!
