is ervan mijn
leven geworden...'
„Alle verslaafden zijn onbetrouwbaar. Ze bestelen hun beste vrienden. Als
je je omdraait hebben ze je al bestolen. Dat is hun ziekte, want ze willen
geld, geld, geld".
heel nauw. Als je connectie bij
voorbeeld maar even te laat is,
wordt je al ongedurig, snauwe
rig, onmogelijk.
Als je begint met heroïne, voel je
je steeds heerlijk high, maar hoe
erger je verslaving wordt, des te
lastiger wordt het ook om high te
worden en op het laatst gebruik je
heroïne alleen nog maar om je pij
nen weg te werken en je normaal
te voelen. Het normale gebruik is
in New York acht zakjes per dag
dat is 8 maal vijf dollar. Maar
er zijn er honderden die voor 500
dollar per dag opschieten. Want
ieder extraatje, iedere extra cent
die binnenkomt, wordt omgezet in
heroïne. Er wordt geen geld weg
gelegd voor de volgende dag, nee:
nu is er geld, nu komt er extra
heroïne.
De volgende dag kan je al haast
niet meer minder nemen. Mijn
tweede man en ik, wij kenden dan
nog enige matigheid, nog een zeke
re vorm van overleg. Van extra in-
komsteft kochten wij kleren voor
ons en voor de kinderen. En we
haalden onze spullen uit de lom
merd want alles is eeuwig in de
lommerd omdat je geld wilt heb
ben.
Psychiater
Ik wilde er in Amerika, na een
jaar, mee ophouden. Ik had zoveel
ellende meegemaakt, zoveel geval
len van zelfmoord en sociaal abso
luut verval gezien, dat ik er mis
selijk van werd ook van mezelf.
Toen ben ik naar een psychiater
gegaan, één keer per week. Het
tielp niet veel. Daarna heb ik een
arts gevonden die iets beters wist:
dethadon, een synthetische drug,
fkomstig uit Duitsland. Methadon
leemt de ontwenningspijn weg,
naar is ook verslavend. Alleen: je
tebt geen lichamelijke restver-
chijnselen.
Gebruik je Methadon, dan taal
e niet meer naar heroïne. Ik be-
;on met 15 pillen per dag en op
iet laatst was ik al zover dat ik
ne met een pil per dag goed voel-
le. Toen ging mijn tweede man op
ournee en ineens dacht ik ik
moet weg, ik moet eruit, ik ga
naar Holland terug de droom
zou werkelijkheid worden.
Van die arts kreeg ik dertig pil
len mee. Maak je geen zorgen, zei
hij tegen me, want in Holland
kun je ook Methadon krijgen. Het
is namelijk zo: ben je eenmaal
verslaafd geweest, dan heb je lange
tijd steeds iets nodig, bij sommigen
zelfs voor de rest van hun leven.
De junkies die nu in Amerika ge
pakt worden, gaan tegenwoordig
naar inrichtingen toe, waar ze één
tot drie jaar vastgehouden worden.
Zij worden er ook behandeld met
Methadon. Eenmaal uit die in
richting vandaan krijgen ze tot in
het oneindige een Methadonpil per
dag.
Paniek
Maar er is geen Methadon in
Nederland ze hebben er zelfs
nog nooit van gehoord. Mijn pillen
waren na een maand op. Daarna
werd ik ziek, doodziek, een soort co
ma, waaruit een arts mij heeft ge
haald door middel van injecties. Ik
weet er allemaal niets meer van,
ik was buiten bewustzijn. Eenmaal
weer op de been, heb ik in paniek
tientallen artsen afgerend, ik ben
naar de anti-alcohol geweest om
dat die een speciale afdeling voor
ex-drug-patiënten heeft. Niemand
heeft me kunnen helpen. Ze
willen me volstoppen met kalme
rende middelen en ik krijg nu li
brium en peppillen.
Kijk, fysiek ben ik wel weer he
lemaal in orde je ziet alleen nog
maar het litteken op mijn arm van
al die prikken maar geestelijk
voel ik me belabberd. Ik ben de
pressief, apathisch en geestelijk
moe, eindeloos moe. En dat kan
nog maanden duren. Het moet ge
woon slijten, denk ik. Die Librium
is flauwekul, maar zonder die pep
pillen kan ik niet leven, ten minste
op het ogenblik nog niet.
Maf
Mijn tweede man schrijft me bij
na dagelijks. Hij smeekt me of ikl
terug wil komen, hij belooft me op
te houden met heroïne. Ik kan het
niet opbrengen om terug te gaan
terug in die sfeer. Hij zal het
toch niet volhouden, hij gaat toch
weer aan de heroïne. Want dat is
een bekend verschijnsel: als een
junkie iemand tegenkomt die er
mee gestopt is, dan zal hij net zo
lang zeuren tot hij de ander over
haalt er ook weer mee te begin
nen. En je bent zo zwak, want
heroïne is zo heerlijk. Het is een
soort delen van de misère. Ik zie al
voor me wat er gebeurt als ik te
rugga: ik sta te zwak in mijn schoe
nen en ik ben te pessimistisch om
nee te kunnen blijven zeggen. Dan
kan ik mezelf wel opgeven, dan
kom ik nooit meer in een normaal
leven.
Niemand begrijpt me Ik word
er doodziek van. Mijn beste vrien
den noemen me maf. Ze begrijpen
niet dat mijn geest niet normaal
kan functioneren, dat mijn geest in
zekere zin dood is. Ook artsen be
grijpen het niet. Hoe zouden ze ook?
Ze hebben het toch nooit aan den
lijve meegemaakt? Bovendien is er
te weinig over dit soort verslavin
gen bekend, omdat het verschijnsel
toch nog niet zo oud is. Misschien
gaat alles straks beter, als ik een
huis krijg misschien raak ik dan
ook van de peppillen af, misschien
ga ik mijn kinderen dan ook eens
wat leuker vinden, misschien vind
ik dan een baan. Maar ik weet ge
woon niet waar ik beginnen moet,
hoe ik mezelf uit mijn misère kan
tillen. Mijn God, wat een misluk
king is mijn leven geworden.
Ze zwijgt lang. Dan roept
ze ineens schel uit: „Laten de
mensen toch nooit aan heroï
ne beginnen, want het is zo
heerlijk in het begin, dat je
er nooit meer mee op kunt
houden. Maar als je dat dan
toch moet, blijf je als een gees
telijk vod in de goot liggen.
Waarschuw ze, in Gods-
(VAN EEN ONZER VERSLAGGEEFSTERS)
ie heet ze. Een mooie, nog jonge vrouw van even in de dertig met lang
Ihaar. Ze is goed gekleed en nauwkeurig opgemaakt. Ze zou een zeer
ftieve persoonlijkheid kunnen zijn, maar is volledig apatisch. Ze lacht
huilt niet, heeft geen emoties, doet niets is geestelijk en lichamelijk
ibiel. V ai een eigen huis is geen sprake, samen met haar kinderen
ft ze van adres naar adres. Haar maximale prestatie, na het innemen van
paar peppillen, is dat ze zich niet gelukkig voelt en misschien wel anders
uilen. Daarna stort ze weer in elkaar en vervalt weer in grauwe apathie,
ie is een heroïne-slachtoffer. Een jaar lang heeft ze zich heroïne inge-
n. Eerst eenmaal in de week, later iedere dag en op het laatst zeven, acht
per dag. Vier maanden geleden heeft ze de moed kunnen opbrengen
re te stoppen, is weggegaan uit haar omgeving en raakt geen heroïne
aan. De heftige pijnen zijn inmiddels verdwenen, lichamelijk is ze ge-
m gezond. Maar geestelijk is ze nog steeds een wrak. En het zal nog lang,
,aa lang duren voor Janine weer de Janine van vroeger is: een vrolijke
bek, actief, altijd 'in' voor pret en getapt in haar grote vriendenkring.
rihuana, dat heb ik vroeger wel geroookt. Je doet het omdat anderen het doen,
het is niets voor mij ik kre°" er f»een kick van, ik vond het alleen maar ver-
Pillen, die heb ik altijd geslikt. Pillen tegen slapeloosheid, tegen hoofdpijn,
de zenuwen, voor de slanke lijn, noem maar op. En dat
Maar echte verdovende middelen die je een versla-
ezorgen, daar ben ik lang van afgebleven,
eerste kennismaking met heroïne dateert van ongeveer tien jaar
i, toen ik mijn eerste man leerde kennen. Hij was een artiest, een
aanse neger, het merendeel van de negers uit New York Ci-
procent), is verslaafd aan heroïne. Hij was toen net gestopt
«lovende middelen. Artistiek gezien ging het geweldig met hem.
het wel een beetje een eng idee, maar och, ik was verliefd en
je niet zo nauw.
fdekte al gauw dat hij begon te drinken. Vergeet niet: hij was
'iig jaar aan de heroïne en als je dan stopt moet je wat anders
dat wordt dan in het beste geval de drank.
drug-gebruikers kennen geen maat, in niets en als ze aan
j zijn, worden ze dwars, vervelend, niet te hanteren, walge-
:h trouwden we. We reisden
iropa door en hij had suc-
is nu eenmaal een geboren tend °P hun volgende heroïne-
!n Frankfort ging het mis. shot. Dit verschijnsel vertonen alle jun-
gaf hem heroïne, hij had Mijn man was in zekere zin nog kies. Ze hebben allemaal iets voor
aiet om nee te zeggen en bevoorrecht: hij was ooit eens iets °8en dat ze gaan doen een soort
#>nde ellende. geweest, hij had nog enige sociale droom, een ideaal,
is er in Frankfort slecht binding, omdat hij een vrouw en Alle junkies houden hardnekkig
oine te komen en toen zijn kinderen had, hij had ten minste vast aan die droom. Ze roepen altijd
een dak boven zijn hoofd. Driemaal dat ze er binnenkort mee op gaan
is hij in de gevangenis terechtge- houden, dat ze een nieuw leven
komen wegens gebruik van verdo- gaan beginnen, maar ze weten
vende middelen. Toen heb ik hem drommels goed dat het er nooit van
in de steek gelaten ik kon er za' komen, want eenmaal 'n junkie
niet meer tegenop. Want zelf blijft een junkie. Maar ze kunnen nu
gebruikte ik nog steeds niets. eenmaal niet voortleven zonder
die droom. Mijn droom? Terug
,-p li i»»i naar Holland, leuk jong en onbe-
jjh naar Parijs gegaan. 1WCCQC llUWClljK zorgd zijn, oude vrienden zien, car-
J rière maken.
toorraadje dan ook na een
Sen op was, werd hij ziek --
ellende, van pijn hij kon
ist niet meer bewegen. Ik
een apotheker zo gek kun-
mij morfinepillen te
Die zijn pijnstillend, maar
rfine is verslavend.
Tnon Kq„ Alle verslaafden zijn onbetrouw-
Toen ben ik na een paar jaar te- bgar Ze besMen
'eek weer heroïne in over-
zijn. Zijn gebruik ging er
lag omhoog nooit is hij ---- -- r- j— -- oaar. ze bestelen hun beste vrien-
afgeraakt. Hij werkte ook gen een andere man aangelopen: d ,fc vertrouw er niet em Ms
ttoals de meeste heroïne- een negermus.cus. Ook h,j was he- fe omdraojt hebben ze je a, bssl0.
s: want geen enkele baan ro.negebruiker, maar bij hem was ,en Da( js hun z/ekte wam ze wR
Hel geld op dat je je be- het niet at01re"d- Hl' had Seld ®e* ien geld, geld. geld. Niet om iets
heroïne financieel aan ™eg' omdat hij met zijn werk en nu((igs of m00i$ v00r te kopen
een schoen en een slof z,.in shows en zijn platen veel ver-
1Ü»
maar geld voor heroïne. Junkies
-- die niet de straat op hoeven te gaan,
Uk verwachtte inmiddels op zoek naar een han- er haQst niJ,and
delaar: de „connectie", zoals wij h baan voldoende
k» York geprobeerd op de z° man noemen, kwam keurig
nier aan de kost te tornen, le daS b'ï ons aan huis en er
miste de fut om door te was a,tlJd voldoende heroine in huis De straatjunkies vormen de wan-
to Wilde hij zijn heroïne 2°dat hij zich nooit ziek hoefde te hopige meerderheid. Mijn eerste
voelen. man ging als volgt te werk: hij ging
de straat op, stal wat in een winkel
In die tijd ben ik er aan begon- 0f bij mensen zette het om in
nen. Waarom? Ik weet het niet geld, zocht dan in alle bars van
ze zeiden dat het zo fijn was en Ik Harlem naar een handelaar, deed
voelde me soms down en hoopte zaken en dan „aar hujs met
dat herome me van die buien af zjjn zakjes heroine Mjjn -tweede
kon helpen. Eerst gebnnkte ,k he- mJan zich de ,uxe 'ermitteren
rome alleen maar in de weekends
thuis te wachten op de connectie.
dat noemen ze een „chicken v
habit", maar op den duur werd het Daar°m het ™,r 10 ver'
meer en meer en voor ik het wist schrikkelijk gemakkelijk om er mee
was ik totaal verslaafd. Het is ook te beginnen. Het probleem hoe er
zo fijn om heroine te gebruiken. aan te komen, kenden wij met.
Het brengt je in de zevende hemel. Bij de straatjunkies ligt het an
Je voelt je heerlijk, lichamelijk en ders. De mannen stelen, de vrouwen
geestelijk. Je benen dansen onder je worden winkeldievegges of prosti-
lijf, je zweeft, alles is prettig en tuées. Bijna alle winkeldiefstallen
mooi om je heen, alle moeilijkhe- en kleine misdaden in New York
den zijn op slag weg. Je krijgt een worden door junkies gepleegd
hoofd vol plannen. vele publieke vrouwen in New York
bliek
•sluit
bet
h# in Harlem, is hij gaan
al die andere heroïne-
long- *ers doen: hij is gaan ste
igeren, dobbelen,
aan geld te komen.
;igefl to was alleen voor heroï-
verzorgde ons huishou-
zover je dat een huis
kon noemen, met geld
sciaie bijstand: net vol-
voor het eten kleren
anders was er natuurlijk
®aal niet bij. We leefden
*n klein, vies kamertje,
todden junkies (dat
I" heroïne verslaafden)
vloer. Want de meesten
'!°os, zoals mijn man nu.
in de straten, wach
zijn heroïnegebruiksters. Kleine
misdaden overigens: de grote mis
daad komt uit de hoek van de co
caïne. Ze denken altijd dat junkies
zonder heroïne misdadig worden,
maar dat is niet waar. Een junkie
die zijn shot niet heeft gehad, is
niet eens in staat om te lopen. Je
waggelt, je voelt je doodziek, je
bent te ziek om je arm op te hef
fen, laat staan dat je iemand kan
slaan.
Cocaïne geeft hallucinaties,
maakt mensen wild, nerveus, half
gek en agressief. Heroïne niet: dat
maakt je ontspannen je vergeet
zelfs op de politie te letten, het
kan je allemaal niet schelen, want
je voelt je zo intens gelukkig dat
je echt geen tijd hebt aan die stom
me agenten te denken. Oh, heroïne
is zo heerlijk als het niet zo ver
slavend was zou ik het de rest van
mijn leven willen gebruiken. Maar
er zijn zoveel complicaties die er
bij komen. De politie zit altijd ach
ter je aan.
Stank
Je herkent junkies altijd, als Je
ze eenmaal gezien hebt. Hun ka
mers, waar ze soms met zijn tie
nen in hokken, stinken. De heroïne,
die je moet oplossen in water en
dan moet opkoken, stinkt en hun
ongewassen zweetlijven stinken.
Hun voddige kleren stinken, hun
adem stinkt. Ze slapen bij toer
beurt, heel ongeregeld. Ze zitten
steeds te knikkebollen met slap
naar beneden hangende mondhoe
ken ze vergeten alles: hun siga
ret in hun hand, hun glas.
Toen ik ze voor het eerst zag,
werd ik ziek en misselijk van hun
aanblik. Later wen je eraan
moet je er wel aan wennen, want
je krijgt ze je huis niet uit. Als je
geen heroïne kunt krijgen terwijl
je eraan gewend bent, wordt je
ziek. Je neus gaat lopen, je ogen
tranen, je krijgt koude rillingen, en
toch transpireer je. Je kunt nie'
stilzitten, want je hebt overal las"
van ongecontroleerde spiercontrar
ties. In een verder stadium ga
overgeven en heb je niet te verd
ren maagkrampen.
Het laatste stadium is het erg
ste: je ligt alleen nog maar in
eengekronkeld van de pijn oj
de grond. En je kreunt als een
stervende. Ik heb het een paai
maal meegemaakt. Het is af
schuwelijk. Je kunt beter dooc
zijn. Dat ziek-worden luister
