IIk heb alleen mijn best gedaan r. VAN HEUST SR. WIJST VERWIJT WANBEHEER AF Hoge onderscheiding voor schout hij nacht J. L. den Hollander LEIDSCH DAGBLAD PAGINA T 99 'an onze Haagse correspondent) van handeling is een laapkamer in het niet (merkelijke Belgische Grobbendonk. De Jersoon in de op te voe- gedie ligt daar ernstig bed, in een voorname- [auwe pyjama, onder een egstjifmeer gele deken: Jan B. Heijst, hartpatiënt. hem zegt bestuurder M. i de Algemene Nederlandse Bedrijfsbond met bittere 6tjk ben van mening, dat an in een permanente toe- l Van verstandsverbijstering ft. Als hij ooit nog eens rechter komt, zal naar l*fyen-oordeel nooit een von- gen, maar vanwege zijn ontoerekeningsvatbaar - tl volledige ter beschikking \van de regering" j.van Heijst op zijn beurt: inden zijn noodzakelijk, jelft een goede werkgever cel eens verkeerd. Maar ze niet altijd eerlijk voor de i heer Pit heeft al maan- leden de grootste kolder ge- wer mijn bedrijf, om een kweken waarvan niemand t hij ermee wilde winnen." uitspraken markeren stand twee eerste plan-spelers drama Van Heijst, waarbij en het voortbestaan van een tnbedrijf, doch voorts ook de Bekerheid van 900 werkne- het geding is. tr de coulissen, soms luidkeels end, bevindt zich een voor- ngeteld- en voorzichtigheids- ngenoemd - groepje belang- len, die ieder voor zich zelf stukje van de regie te ode is de kwestie rond de radiatorenfabriek, die ook amen maakt, bezig zich meer te ontwikkelen tot een ont- schandaal, gecomponeerd uit tnschulden en reeksen intri- „Beerput" pig geven ingewijden er de aan de deksel nog even beerput" (aldus een deskun- laten, maar wanneer niet door de bewindvoerders ze- omtrent het voortbestaan van rijf kan worden geschapen, niet langer mogelijk zijn. len zullen dan opening van tegenover hun leden. en enig eigenaar Van i de afgelopen dagen ge- de noodzaak van ernstig rzoek. nu ook zijn allernaas- ïwerkers hem betichten van ryk wanbeheer. ïoet je over jezelf oorde raagt hij zich af, wat moei- tkend, onderwijl met trillende een sigaret presenterend. „De zeggen: hij is flink. De an- je een slappeling. Ik zeg: de resultaten. Toen ik het overnam, maakten we 500.000 te meter radiatoren per jaar— •r meer dan twee mil- Notulen te zien of vakbondsman Pit wanneer hy vaststelt, Van Heijst een man geheel buiten de werkelyk- n pleegt te leven en hande de notulen van het gesprek Grobbendonks hotel. (Van „Dat hotel is niet van my". wèl van hem". De gé- Jk heb vroeger in Den Haag gewerkt".) J. B. J-: „Ik ben een man met een gemoedelijk karakter, die wel eens uit zyn vel springt, maar zich ook goed kan beheersen. Zelfs nu. Ik ben niet extravagant. Aan persoon lijke bezittingen heb ik de zaken en één huis, dat aan de N.V. behoort. Ik ben daar weggegaan, voordat ze de kans kregen mij er uit te gooien. Daarom woon ik hier, want waar moet ik anders wonen? Een dictator? Je moet als enig eigenaar iets van een dictator heb ben, maar dat moet niet in onmen selijkheid ontaarden. Een feodale werkgever? Nee, dat ben ik, geloof ik niet". (Zyn butler, verzorger, op passer, kok, de op zachte gehoor zame voeten rondgaande „meneer Leo: „Hij is wèl een feodale baas, maar hij doet veel goeds voor de Van Heijst: „Van deze hele zaak heb ik niets geweten voordat het in de krant stond. Het is gekomen door een spel van dat personeel, waarin je vertrouwen moet kunnen hebben. Een onbegrijpelijke geschie denis." M. Pit van de vakbond: „In februari wist Van Heijst en wis ten de commissarissen, dat er onder het personeel grote onrust bestond over het voortbestaan van de werk gelegenheid." Hy bewijst het met correspondentie) Optimistisch Van Heijst: „De financiële rappor ten van de interne accountant waren betrekkelijk optimistisch. We zouden het wel een aantal maanden moeilijk krijgen, want in de radiatoren is het eerste halfjaar altijd het slapste en dat vreet aan je liquiditeit, maar daarna waren de vooruitzichten toch gunstig. En nu heeft de Amro- Bank de kredietkraan dichtgedraaid. Dat is meer dan treurig, want een bank mag je zo niet in de steek la ten. Als ze ons nog twee miljoen had den gegeven was er niets aan de hand geweest. We zouden volgens het van de drie gebrek en dan is het ge beurd. Wij hebben in de nacht voor dat de surséance van betaling werd gevraagd, nog een laatste poging ge daan en zijn naar Grobbendonk ge reisd, maar ook daar is niets van te recht gekomen. We zyn ontvangen door mevrouw, door meneer Léo en de gérant. Hem hebben we niet ge- Van Heijst: „Ze hebben hier zelfs midden in de nacht aangebeld. On aangekondigd. Ze hebben geprobeerd mijn vrouw over te halen mij te vra gen afstand te doen., een handteke ning te zetten. Ze hebben gezegd als uw man weggaat, dan kunt u toch allebei goed leven. Maar mijn vrouw heeft geantwoord: dat moet mijn man zelf weten. Maar ik wist van niets, ik lag hierboven praktisch buitenwesten, omdat ik een spuitje had gekregen van de dokter". „Mag ik" „Nee, ik heb geen wanbeheer ge voerd. Als je per jaar vijftig miljoen omzet, mag je dan alsjeblieft een bootje hebben van elf meter; Goed, ik haalde er klanten mee af, bij het oude Schiphol, maar dat mag toch? En mag ik mijn vertegenwoordigers in een gehuurd vliegtuig meenemen naar Ierland om ze een nieuwe fa briek te laten zien, zodat ze weten waarover ze praten? Dat kost met een lynvliegtuig veel meer. En mijn zoon. als die jongen zijn best doet en je wilt hem in de toekomst vooruit helpen, naar boven brengen, mag ik hem dan als vader een auto geven? En die kostte niet een dertigduizend gulden, want hy kwam uit het Bel gische bedryf en was minder duur dan ze zeggen. De jongen geeft voor zichzelf nooit geld uit. Toen hy nog niet verloofd was, had hy mis schien 25 gulden in de week nodig voor een sigaretje en een borreltje. Die jongen zit daar nou in Den Haag en weet niet wat hy moet doen". J. B. J.van He ij st „mag ik?" houding en zegt: „Toen wilden ze er by ons niet aan. Niet vanwege de kosten, maar omdat ze dachten: dan worden we brodeloos. De bedryfsac- countant ging maar vast solliciteren bij Vredestein, dat weet ik". Diezelf de bedrijfsaccountant T. J. Coebergh van den Braak, is thans een onmis baar persoon geworden voor de be windvoerders, omdat hij als enige de weg weet in de onvoorstelbare war boel van debet en credit. De bewind voerders zullen bij gegadigden ten slotte een overzicht van de toestand moeten overleggen. J. B. J.: „Er is maar een hand jevol mensen, dat betrouwbaar is. Ik kon het byvoorbeeld met de arbei ders goed vinden. Het is niet waar dat ik hun extraatjes heb geschrapt. In tegendeel, ik heb ingevoerd, dat de mensen, die 25 jaar in het bedryf waren, met vrouw en kinderen een gratis vakantie ergens in Europa mochten nemen". (M. Pit: „Het eni ge, wat hy aan gunsten heeft inge trokken zyn twaalf paaseieren. Vroe- iililllilliiiiiiiiiiiiiiiin mi minui mi mi mi mi 11 mum illinium illinium minui „Als je per jaar zo n vijftig miljoen 1 omzet mag je dan een bootje hebben organisatiebureau volgend jaar 2,7 miljoen hebben verdiend en zelfs al zouden die mensen zich twee mil joen vergissen dan is de zaak nog gezond. Nee, de bank, die ons 4,7 miljoen hypotheekkrediet op onze zaken heeft verschaft, speelt niet i'n prettige rol". Pit: „Het krediet is niet vergroot, omdat er geen aansprakelijke direc- meer was. Senior was onbereik baar en junior mocht alleen niets te kenen. Niemand in Nederland was nog bereid om met de huidige direc tie of haar woordvoerders zaken te doen. De vakbonden hebben toen aangedrongen op surséance van be taling en die is er gekomen. Junior heeft zich kranig gedragen en alles gedaan in het belang van de werk gelegenheid". Niet goed Van Heyst: „Myn personeel, dat heeft zyn werk niet goed gedaan. Ik heb al een paar maal een hartinfarct gehad en dan moet je maatregelen nemen voor de dag waarop je plotse ling het vaantje strykt. Dus toen heb ik myn verkoopleider Jan Geense tot directeur benoemd en myn zoon, in Den Haag. als mede-directeur er naast. By wyze van voorzorg en te genwicht, hoewel hy met zyn 24 ja ren te jong is en het helemaal niet aan kan. Directeur Geense heb ik twee maanden geleden ontslagen we gens malversaties. Die man gaf dui zenden uit in nachtclubs en was er op uit de zaak stuk te maken, om die dan met enkele anderen voor een appel en een ei te kopen. Met dat voorstel is hy naar de commis saris van het bedryf, de heer J. Bree in Brussel, gegaan- Die heeft hem eruit gesmeten en my direct gewaar schuwd". Hy steekt wederom een sigaret op en pakt, ongemakkelyk bewegend, een kop koffie van zyn nachtkastje. „Vyf sigaretten per dag mag van de dokter en koffie is goed voor de bloedvaten". Hy grypt naar de lin kerkant van zyn borst en trekt een grimas. (Vakbondsbestuurder M. Pit: „Vol gens myn informaties heeft geen van zyn kinderen mogen leren. Ze heb- beperkte opleiding ge kregen, want ze mochten hun vader niet boven het hoofd groeien".). Faillissement In Grobbendonk gaat het gesprek verder over de onderhandelingen, die bewindvoerders tot stand brengen omtrent de overneming van het be dryf. Maar die overname kan pas ge schieden wanneer er een machtiging de directeur is óf, wanneer de uitmondt in een faillisse ment, zonder toestemming van de directeur. Het is duideiyk, dat de bewindvoerders zich voorbereiden op het faillissement, want dit uitstel van betaling zal geen akkoord opleveren tussen schuldenaar en schuldeiser. Van Heyst dus op de fles. Straks. Hy zegt: „Ik heb geen machtiging gegeven. Ze doen maar. Ik weet van niets. Er moet het beste van worden gemaakt en daarby is het rapport van het organisatiebureau myn uit gangspunt. Eén ding is zeker: in Den Haag moet gesaneerd worden en als 't rapport zegt, dat er 150 man ont slagen moeten worden, dan beweer ik dat dit nog te weinig is". (Pit: „Dat rapport is niet meer relevant in de gegeven situatie, die zo an ders is dan die, waarop het rapport betrekking heeft. Bovendien tussen 1 januari van dit jaar en nu zyn al 150 man verdwenen. Wy hebben herhaalde malen de werknemers aan geraden weg te gaan als ze een an dere baan konden krijgen, omdat wy ons ongerust maakten".). J. B. J. van Heijst onthult vervol gens iets van de administratieve chaos, die het verkeer tussen >tïe bui tenlandse en de binnenlandse fabrie ken begeleidde. Beklemtoont, dat hij al in oktober van het vorig jaar de wens had uitgesproken daarin ver andering te brengen door het instal leren van een automatische boek- Grond Een personeelslid komt binnen, keurig in het zwart. „Mevrouw laat vragen hoe lang het gesprek nog duurt". J. B. J. antwoordt: „Nog even. En breng ons nog maar kop koffie". Hy vervolgt: „Of de aanmaning tot het betalen van ach terstallige pensioengelden dan geen aanwyzing voor my was, dat er iets fout dreigde te gaan? Om dat tekort, waarvan wy meenden dat het was toegestaan aan te zuiveren hebben we een stuk grond in Ryswyk kocht. Daarop heeft de bank toen be slag gelegd. We konden dus niets meer verkopen, want als die bank beslag legt, wat heeft dat dan zin?" (M. Pit: „Allicht, want als je met je hele bezit garant staat een lening en je gaat dat bezit minderen, door er iets van te verko pen voor het vereffenen van een an dere schuld, dan vermindert je kre dietwaardigheid. Financieel is dit overigens geen hopeloze zaak. Een ding is belangrijk: de tyd. Het be dryf kan alleen worden verkocht als het in volle produktie is. Daar zyn nodig: mensen, materiaal er ders. Als de onderhandelingen te lang duren, komt er aan een of j Want Doublemlnt kauwen bevor dert de spijsvertering, 't Is heerlijk en zo gezond. Doublemlnt reinigt tanden en verfrist mond adem. Koop vandaag nog een pakje - plezier voor twee - en merk zelf hoe goed Doublemlnt u doet. ger kregen de mensen er 24. Nu nog de helft".). Van Heyst: „Vakbonden met sommige van hun bemoeienissen ben ik niet erg tevreden. Je moet zeer voorzichtig zyn met die kerels. Er zyn er wel by met wie je goed kunt praten, maar het blyven twee polen: werkgever en werknemer". Verder, over de toekomst van het bedryf: „Die vakbonden vechten er voor, dat er geen mensen ontslagen zullen worden. Ik lag ziek in bed en ik heb gezien, wat over my werd geschreven. Ik dacht: laat ze maar, ik bouw de zaak weer op. Ook in Nederland. Het was by ons één grote spionnenboel". (M. Pit: „Er bestaan verdenkingen, dat er binnen het be drijf nog mensen zijn, die de zaak aan een ander willen laten vervallen, om daar vervolgens de vruchten van te plukken. Een concurrerend be drijf koopt tenslotte niet de produk tie, maar het marktaandeel). Van Heyst: jEen andere dire.ctie? Natuurlijk, die moet er komen. Al leen, de zaak is niet te redden door verkopen. Uitsluitend krediet en een interne zuivering kunnen helpen. Ze hebben me gezegd: Van Heyst, je naam gaat door het slyk en ik heb geantwoord, dat het me niet kon schelen, want de naam „Veha" blyft toch bovenaan. Vechtlust heb ik nog wel". Op zijn gezicht parelen nu kleine zweetdruppels. Verantwoor delijkheid „Zuivering Wanbeheer Myn vertegenwoordigers reden in Mer- cedes-diesels, toch niet direct auto's om te zeggen: kyk, daar komt een baron aan. Nee, ik zeg altyd: geef de mensen hun eigen verantwoorde- lykheid, zet ze op hun plaats. Dan blykt vanzelf of ze hun geld waard zyn, of dat ze mislukken. By Van Heyst zyn er kennelyk veel mislukt". (M. Pit: „Hy kon mensen ontslaan en anderen vorstelyk belo nen. Helaas ontsloeg hy dikwyls de verkeerde en beloonde doorgaans ook de verkeerde".). Van Heyst: „In zo'n bedryf als het myne, een familiebedryf, heb je natuurlyk veel mensen rondlopen, die je vader en je ooms nog heb ben gekend. Geen mensen van wie je zegt: wat fyn dat ik ze heb. Wèl mensen, die je uit sentimentele over wegingen niet weg doet. Ik zie eigenlyk geen reden om weg te gaan als directeur. Er moe ten nieuwe komen, vanzelf, maar als ik in Den Haag geen directeur meer zou zyn, zou dat terugslaan op de afret by oudere mensen vaak, die ook myn vader en myn ooms nog heb ben meegemaakt. Ik wil een direc teursplaats, maar niet alleen. Een mens ziet zyn eigen falen eigenlijk nooit. Ik heb alleen maar myn best gedaan eii het personeel is nooit iets te kort gekomen. Zo lang het goed gaat, ben je een beste baas zo niet, dan de slechtste in de wereld. We hebben trouwens idio te loonronden gehad en voor my behoeven de mensen niet minder te verdienen, maar ze moeten er wel iets harder voor werken. Wij hebben géén vrye dagen, géén zaterdagen en zondagen gehad, want dat waren de dagen voor de besprekingen. De ar beiders, die staan om kwart voor vier al met schone handen bij de machi ne. Ze zeggen: wij hebben vandaag ons geld weer verdiend. Punt - uit". Een kamermeisje treedt binnen en zegt: „Madam wil weten of het in terview nog lang duurt". Welnu, het is afgelopen. De handdruk van J. B. J. van Heyst is ferm. Onder aan de trap vraagt de gé rant gretig: „Hebt u soms een krant van gisteren meegebracht?". Een man met hart voor de zaak, dacht ik, maar hy verduidelykte: „Ik wil zo graag weten hoe ADO het ge daan heeft. Want dat mis je hier wel, in Grobbendonk". Bloedige twisten in Milanese onderwereld De bevolking van Milaan wordt de laatste tyd opgeschrikt door bloedi ge nachtelyke twisten in de onder wereld. Voor zover men heeft kunnen registreren, zyn by het beslechten van geschillen tussen benden in zes dagen vier doden gevallen en twaalf mensen gewond. De Milanese politie is op haar hoede, maar loopt telkens vast op een muur van stilzwygen. Het gezaghebbende blad „Corriere della sera" heeft zich woensdag tot tolk gemaakt van de ongerustheid onder de bevolking. Het schrijft dat er volgens uitgelekte gegevens vier benden zyn, die zich totnutoe tot het voeren van een koude oorlog be perkten. Zij streven ieder voor zich het monopolie na in de lucratieve bezigheden als hazardspel, prostitutie, smokken en afpersing. Vooral de prostititie heeft 'n enorme vlucht ge nomen, aldus de „Corriere" die het aantal souteneurs in Milaan op twee- a drieduizend schat. Franse hulp voor Quebec De Franse minister van Onder- wys, Peyrefitte. heeft woensdagavond tydens zyn bezoek om Quebec be kendgemaakt, dat Frankrijk zyn hulp aan de gelyknamige, hoofdza- kelyk Franstalige Canadese provin cie in drie jaar zal vertienvoudigen. Het aantal beurzen voor studenten uit Quebec, dat dit jaar op grond van de in 1965 getekende culturele akkoorden ongeveer 90 bedraagd, zal tot duizend sty gen. Om Quebec te voorzien van voldoende onderwys- krachten. zullen er twee opleidings centra komen, een in Quebec en de andere in Parijs. Voorts wil men een uitleencentrale voor onderwysfilms oprichten en op de universiteiten in de twee landen groepen onderzoe kers vormen op gespecialiseerde ge bieden als de bosbouw. Lynda Bird Johnson, de oud ste dochter van de Amerikaanse president, laat zich van een speel goed leeuw glijden tijdens een tuinfeest voor de kinderen van het personeel van het Witte Huis in Washington. (ADVERTENTIE) verhoogde zijn levensverzekering en wat het leuke is, het kost hem niets meer... En dat kan ook üw man! Wanneer hij nu deelneemt aan het Premie Spaarplan en elk jaar 500,- aan premie betaalt, dan i krijgt hij vanaf 1972 ieder jaar honderd gulden terug van het Rijkl Belastingvrij! Dit geld kan hij dan weer gebruiken voor het verhogen van zijn levensverzekering. Honderd gulden meer premis betekent een forse stijging van het verzekerd bedrag. (Tenzij u voor die honderd gulden liever een leuk jurkje koopt 'Praat in ieder geval eens met uw man over dat Premie Spaarplart. Alle levensverzekeringsmaatschappijen en assurantie tussenpersonen zullen hem graag inlichten. PREMIE SPAARPLAN Basis voor persoonlijk bezit Vlagofficier M.L.D. nam afscheid De scheidende vlagofficier van de Marineluchtvaartdienst, schout bij nacht vlieger J. L. den Hollander, is benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. De versierselen aan deze onder scheiding verbonden werden schout by nacht Den Hollander gisteren uitgereikt door de minister van De fensie, de heer W. den Toom, in diens werkkamer in het ministerie op het Plein in Den Haag in tegen woordigheid van mevrouw G. C. den Hollander-Van der Have, de staatssecretarissen van Defensie (Marine en landmacht) resp. A. van Es en J. C. E. Haex, vice-admiraal H. M. van de Wall Bake, de secreta ris-generaal van het ministerie van Defensie (marine) schout by nacht (administratie buiten dienst) J. Ek- ker. Schout by nacht Den Hollander zal zyn functie van vlagofficier van de marineluchtvaartdienst morgen overdragen aan kapitein ter zee vlie ger W. de Groot, die met ingang van deze datum bevorderd wordt tot schout by nacht vlieger. De scheidende vlagofficier en mevr. G. C. den Hollander-Van der Have hebben gisteravond in de long- room van het Marinevliegkamp Val kenburg een ontvangst gehouden ter gelegenheid van de overdracht van de functie van vlagofficier aan (nu nog) kapitein-ter-zee-vlieger W. de Groot. Schout by nacht vlieger Den Hol lander en zyn echtgenote heben zeer velen tijdens deze ontvangst kunnen verwelkomen. Bij de begroeting stel de de heer Den Hollander zyn opvol* ger en diens echtgenote aan de be zoekers voor. Onder hen bevonden zich actief dienende en „oud"-gedienden, dia met schout by nacht Den Hollander 25 jaar geleden aan de andere kant van de aardbol van de lucht uit stryd leverden tegen Japan. Twee nieuwe directeuren bij de V.T. De commissarissen der N.V. Ver- eenigde Touwfabieken delen mee, dat ir. A.M. Zoek, directeur der vennoot schap, op advies van zyn doktoren ontslag heeft genomen uit zyn funo tie per 1 sept. en dat de heer R. W, Hoos, eveneens directeur der ven nootschap, om persoonlyke redenen zyn functie wenst neer te leggen per 1 oktober. De buitengewone algemene verga dering van aandeelhouders, die door de commissarissen in de jaarverga dering van 29 juni in uitzicht was ge- steld, zal worden gehouden op 24 ok tober en tijdens die vergadering zal aan de aandeelhouders worden voor gesteld het eervol ontslag van beide directeuren te bekrachtigen. Tevens zullen de commissarissen voorstellen in de plaats van de afge treden directeuren te benoemen de heren C. Bosman en ir. J.M. Mat- hysen. „Taakverzwaring" Vrije uren voor onderwijzers (Van onze Haagse correspondent) Leraren by het middelbaar onder- wys krijgen vrye uren als vergoeding voor de extra werkzaamheden, die de invoering van de mammoetwet met zich zal meebrengen. Een rege ringsdelegatie heeft dit voorstel ge daan naar aanleiding van veel pro testen uit onderwyskringen tegen de „taakverzwaring" op middelbare scholen. Het aantal vrye uren, dat aan scholen beschikbaar wordt gesteld ter compensatie van de extra werk zaamheden, zou daarby afhanke- lyk zyn van het aantal klassen van de school. De lerarenorganisaties hebben op een vergadering met de regeringsdelegatie echter reeds laten weten, dat het voorgestelde aantal tenminste verdubbeld dient te worden. Eind oktober zal de rege ring een beslissing over het tegen voorstel nemen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 7