SARKHAN 'éBERICHTEJ^ AUTO Canada waardeert de Neclerlandse zorg aan de geallieerde graven Y JE 4 personen met auto vanaf f 307.- IA lïltasr i§"ir lii£ iTsSSW BBKS3& ssasKö ONS DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL diöt te leggen," zei hij met enig sar- isme. „In Sarkhan zyn de commu nisten bezig met opvoeding en her- van de beste mensen op jt platteland, dat negentig procent i het Sarkhanese grondgebied uit- aakt. Bijna dagelijks brengen ze Wken aan dorpen, die vrijwel jen verbinding hebben met de rege- in Haidho tenzij door een belas- hggaarder of de rekruteringsdienst laJk>r het leger. De communisten zul- n heel gauw een netwerk van ver zendingen door geheel Sarkhan heb- jn net zoals ze in Vietnam heb- itien waarlangs ze hun leugens en r (opaganda kunnen verspreiden. Ze In begonnen allerlei verontrustende rond te strooien. Ze zaaien ifasdienstige verdeeldheid tussen de priesters en de mo hammedaanse leiders. De Noordviet- ^mesen zijn blijkbaar degenen ge- sest die het bombardement op hebben gezet van die oude tem 1 1 in het noorden, die bij het voik in Sarkhan zo hoog in aanzien —^.Professor," onderbrak Hobson, fe stellen geen belang in godsdienst A geruchten." mijn waarde heer, precies itgene is waarin u wèl belang zou oeten stellen," zei McCauley en hij 4k een professorale vinger naar Sbson uit. „Het feit dat iets on- ajpbaar is, zoals godsdienst of ge- jchten, is geen reden om aan te ne- dat het onbelangrijk is. De com- jhnisten hebben overal ter wereld Si het onzichtbare en ontastbare ge- Juik gemaakt. Tegen de tijd dat ze jar het zichtbare grijpen wape- jn, geweren, mortieren hebben de slag al gewonnen." «.Dat klinkt allemaal vertrouwd," n Hobson. „Dat gepraat over mo- jïil en hulp aan de boeren en ideo- _fie. Het lijkt op Mao en Fidel..." "Volkomen juist, mijnheer Hob- .Ji," zei McCauley, „en Mao regeert n China en Fidel Cuba. En toen u iforobeerd hebt Fidel te verjagen, jam u tot de ontdekking dat een misrekening gemaakt had I boeren waren niet op uw hand." tgoCogswell verstijfde. Bij zijn weten id nog nooit iemand de directeur 2li de F.I.A. zo rechtstreeks uitge- fegd. Coldstream en McCauley had- 2b de moed van de onschuldigen. 4b ze in dienst van de regering wa- fh geweest, zou Hobson hen uit hun trekking gegooid hebben. Dat was van de redenen waarom Hobson „De meeste Amerikaanse diploma ten en veiligheidsdiensten lopen weg met de „standvastige" militair. En ze gaan in zee met wankele dicta tors in Korea, Vietnam, Formosa, San Doming, Pakistan een schijn baar eindeloze rij. De enige zekere overwinning is een gefundeerde po litieke overwinning." zei McCauley. „Maar de Amerikanen zijn niet de mensen voor die moeilijke, langza me, zoveel vervelender weg. De com munisten wel." „Wat is de andere weg, die u aan beveelt te gaan, professor?" vroeg Cogswell. „De Amerikanen moeten erop uit trekken als patriotten, liefst zonder gezin, bereid om de taal en de zeden te leren, het gevoelsleven, de histo rische en godsdienstige ondergrond. Ze moeten als Amerikanen bereid zijn te lijden en toegewijd te zijn als heiligen." „Ik leid hieruit af," viel Hobson hem in de rede, „dat de Verenigde Staten die invasie moeten vergeten en aan de universiteiten cursussen in het Sarkhanees moeten openen voor vrijgezellen, die we op een of andere eens bespreken." Hobson glimlachte niet terug en Cogswell was teleurgesteld. Zij bei den kenden elkaar nu al zo lang en ze hadden samen al zoveel meege maakt; Hobson moest zich niet van streek laten brengen door de ruige openhartigheid van een jonge profes sor. „De Aziaten en al de ontwakende naties hadden een heilig respect voor de gewapende macht, maar die moest voorzichtig gehanteerd wor den. Het door de president toege stane voortdurende bombarderen van militaire doelen in Noord-Viet- nam is misschien een verstandig ge bruik van de militaire macht; dat zal de geschiedenis uitmaken. Maar het gaat te langzaam en te welover wogen; de president waarschuwt de vijand na elke fase dat er zwaardere aanvallen zullen komen. Het over haast verlenen van militaire tussen komst in Sarkhan op grond van een enkel rapport over een onwaarschijn lijke invasie in het noorden zou on zin zijn." (Wordt vervolgd) NU is een rinck-bril (door da 5 RINCK-extra's) 10, voordeliger dan ooit j BOTERMARKT 1 TEL. 01710—25036 De secretaris van het Ned. Oor logsgraven Comité, mr. W. H. En klaar (burgemeester van Holten) zal op 18 september a.s. in het Neder lands paviljoen van de wereldten toonstelling te Montreal de „Inter national award of merit" in ont vangst nemen, uitgereikt door de president van de „Royal Canadian Legion". Hiermee wenst de Canadese oud-strijdersorganisatie hulde te be wijzen aan het gehele Nederlanse volk voor de eerbied en de piëteit, die sinds het einde van de tweede wereldoorlog bewezen worden aan de in Nederland ter aarde bestelde Ca nadese gesneuvelden. Mr. Enklaar reist op 15 september per vliegtuig naar Canada in gezel schap van 150 Canadese nabestaan den, die dan juist een „pelgrimage" naar oorlogsgraven in ons land ach ter de rug hebben. Zij zijn naar Ne derland gekomen op uitnodiging van het Nederlands Oorlogsgraven Comi té, dat nu al 21 jaar zijn werk ver richt en het de nabestaanden van geallieerde gesneuvelden mogelijk maakt naar Nederland te komen. Volgend jaar wordt de 50.000ste bui tenlandse gast verwacht. Vorig jaar ontving het N.O.G.C. ter gelegenheid van de 100ste Britse „Pelgrimage" een huldeblijk van de „Royal Britisch Legion". Ook toen werd gezegd, dat deze hulde eigen lijk het gehele Nederlandse volk be trof. Klaproostlag lene6bt U P^U gedaan?" vroeff Panda bezorgd aan de besto- r,n'ïHCh* de eigenaar van de driewieler treurig. „liet 0™mV<mcta: om m'n ™otor! Ze zullen er niet voor zichtig op njden! Ze laten 'm vast pingelen, en ik wil reedden dat ze niet zuinig zijn op m'n toeter!" ..Tot nu toe gaan we fijn!" mompelde hij. „Maar die Warapuri- diamant die we bij ons hebben, bevalt me niet! Er ligt een vloek op dat ding!" „Laat je toch niet in de maling nemen!" riep Henkie blij. ..Wat kan er nou misgaan? We Verder kwam hij niet. Want op dat moment trilden enkele schroefjes in het inwendige van de fiets los en daardoor kwam de zijspan vrij M Her VUUR VAN i, het gevecht ont- y j/ Sii MAAR MARCO ARRIVEERT ffe# ■JUIST OP TIJO OM Her op ie vangen Kr? TERl/VIJD MARCO 2ICH HAAST OM MET DE KOSTBA RE FUM UITHCT WRAK T6 KOMEN, HTDEANDE- RE VREEMDELING HEM OPOE HIELEN.,,, L©pibJ Evenals in Engeland is men in Canada zeer onder de indruk van de offervaardigheid van het Neder landse volk, dat jaarlijks op „Klap roosdag" via een collecte grote be dragen büecn brengt om het werk van het N.O.G.C. mogelijk te maken. In 1966 kwam ook een groep Ameri kanen naar ons land en verwacht wordt, dat In 1968 meer Amerikaan se groepen zullen komen. Het verblijf in Nederland is voor de buitenlandse gasten altijd gratis en Nederland is het enige land ter wereld, dat op deze wijze bewijst de gevallenen zijner bondgenoten niet te vergeten. Op de wereldtentoon stelling in Montreal is het werk van het N.O.G.C. dan ook niet onopge merkt gebleven, vooral door de uit gave van het boekje „Thank you, Canada", waarvan de opbrengst aan het N.O.G.C. ten goede komt. DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 919. Met kroon, neusring en aardmannetje rende Bram de grotten door. Zijn snelle handeling verschafte hem een kostbare voorsprong op de Boormannetjes, die bovendien niet langs de Bul- lestier durfden om niet opnieuw diens woede op te wekken. Schreeuwend gaf de Drilboor zijn bevelen. „Doe ivat. Gooi je boren". Maar de Boormannetjes deden niets. Nu hun Leider gevangen toas genomen, wilden ze hem niet ge hoorzamen. Daaruit blijkt, dat er een hoop Draaiboren bij wa ren. Op goed geluk speurde Bram naar een uitgang en misschien kwam het weer door de Geluksring, maar het lukte hem inder daad zijn eigen wereld weer te bereiken. Vliegensvlug haalde Bram de schoenmaker op, die in zijn werkplunje met Bram meeholde om bij de koning de beloning de prinses op te eisen. Voor alle zekerheid hield de schoenmaker zolang nog de laarzen bij zich, waarmee Bram weer zou kunnen terugkeren naar zijn schip en zijn vrienden. „Eerst trouwen", zei de schoenmaker, die erg wantrouwend was. Al spoedig zou blijken, dat dit niet zo voorspoedig zou gaan. Vragen over herziening van het militaire strafrecht Kan de minister van Defensie een Inzicht geven in de vorderingen die worden gemaakt met de herziening van het verouderde militair straf recht in het algemeen en kan hij daarbij in het bijzonder iets mee delen over het al dan niet handha ven van de celstraf als disciplinaire maatregel? aldus heeft het Tweede Kamerlid Visser (D-66) schriftelijk aan de minister van Defensie ge vraagd. De heer Visser vraagt een en ander naar aanleiding van het feit dat onlangs een soldaat tot anderhalf jaar gevangenisstraf werd veroordeeld wegens strafbare feiten voortvloeiend uit diens weigering zijn haar te laten knippen. De heer Visser vraagt de bewindsman of uit het geheel van feiten hieromtrent niet de wenselijkheid blijkt de be treffende soldaat te doen herkeuren met betrekking tot diens geschikt heid voor de militaire dienst. ADVERTENTIE Per rtU I U naar Uroot-Brittannië tweemaal per dag Hoek van Holland vertrek 12.00 en 23.40 uur voordelige retours per dagboot Hoek van Holland-Harwich Posities Nederlandse 6 Schepen r3,:dïrNs-r.Y^ "voT.ï",d" Batu 2 60 m NNO Las Pal Bawean 2 op 250 m O Ce) Palembang Bel I at r i x p 4 Rhodos n Lat. Benglcalis 2 210 m ZO Our Despatch 3 v Amst n Harlinger Oiannel p 2 Trelleborg n Pariji Diemerdyk 31 te Astoria Dietert p 4 Kiel n Wlsmar Diligentia 3 te E Main Lloyd 3 15 ."WoS,?.1,"" Silva p 3 Brunsb. n Bayonne Silviplana 4 te Rotterdam verv SiIvretta 3 v Delfzijl n Antwer Simonskerk 2 v Durban n East London Siriiis 2 v Shouthend te Rott Casablanca Trlhill p 4 Texel n Londen Triton 3 v Genua te Marseille Triton (8) 2 v Vleerdingen n Aber- £15=EÜ$si sppmsr. it 2 380 m O Me- Celtex Eindhoven 2 180 m NW Kaapstad Celtex Madrid 2 165 m O L. Mar f.M3S

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 17