SARKHAN igVj&.-a SCHEEP StfVtBERICHTE Landhouwtragedie in Chili en Argentinië DONDERDAG 27 JULI 1967 DAGBLAD PAGINA 15 ONS DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL Oorspronkelijke roman door William J. Lederer en Eugene Burdlck 34 Misschien te oud, dacht hy. Cogs well en Hobson hadden de opmars der veteranen naar Washington on der Hoover meegemaakt, de grote crisis, de eerste wilde dagen van de New Deal, de nadering van de Twee de Wereldoorlog, de onderhan delingen met de Russen, de pijnlijke kwestie McCarthy, en ongeveer alle andere dingen. Ze waren het maar zelden eens, maar ze hadden eerbied voor eikaars gaven. Hobson was een piekeraar, terughoudend en achterdochtig, maar hij kon ook besluitvaardig en fel zijn. Cogswell vond dat sommigen van zijn liberale vrienden erg hard waren in hun oordeel over Hobson. De chef van de Veiligheidsdienst presteerde wel degelijks iets, een feit dat Cogswell in iedereen bewon derde. Het werk van Cogswell was bepaalde moeilijkheden op te lossen, als die zich bij de verschillende be stuursapparaten voordeden. Zijn ver diensten waren; zijn objectivi teit, zijn taaiheid en zijn bekwaam heid zich op allerlei gebied te kun nen bewegen. Nooit had de een ge twijfeld aan de volkomen betrouw baarheid van de ander. Toen iedereen zijn lectuur beëin digd had, zei Cogswell: „De presi dent vraagt uw raad. Hij moet een beslissing nemen ten opzichte van Sarkhan. Hij acht die beslissing zo belangrijk dat hij senator Donat van de commissie voor Buitenlandse Za ken heeft uitgenodigd onze vergade ring bij te wonen. Hartelijk welkom, senator". De senator een zware, om vangrijke man, knikte en glimlachte even. Zijn tegenwoordigheid wees op de mogelijkheid van een actie, die de goedkeuring van het Congres ver eiste. „Sarkhan heeft de Verenigde Na ties om hulp verzocht", zei Cogs well. „De medische en opvoedkundige kant daarvan is niets bijzonders. Maar het verzoek om militaire hulp houdt in: de uitrusting voor een le ger van zestigduizend man, artillerie en luchtmacht inbegrepen. Ze vragen onmiddellijke toezending van uitrus tingstukken en militaire instructeurs. De Sarkhanezen zeggen dat Noord - Vietnamese troepen zich geconcen treerd hebben voorbij het Tikok-ge- bergte. Deze troepen worden de Sarkhanese Bevrijdingsbataljons ge noemd, maar ze zijn er alleen om de aanspraken van China te onder steunen op vierhonderd kilometer Sarkhanees grondgebied. De presi dent wenst uw advies vanavond". Jeremia Hobson, zeven jaar jonger dan Cogswell, richtte zijn benige smalle gezicht omhoog. „Mijnheer de voorzitter", zei hij met zijn me taalachtige, ratelende stem. „Ik •vraag me af, of een dergelijk veel omvattend verzoek niet behandeld moet worden in het Congres na diep gaande bestudering door deskundi gen". Hij keek naar senator Donat, die nauw merkbaar knikte. „Ik ben er zeker van dat de president dit overwogen heeft, maar om het ons volkomen duidelijk te maken, zou u ons de bevoegdheid van deze com missie, haar functie en haar invloeds- grenzen misschien kunnen uiteenzet ten. Ik geloof dat dat voor ons allen nuttig zou zijn. Vooral omdat het zes maanden geleden is dat we voor het laatst bijeengekomen zijn". Cogswell tastte in zijn binnenzak, haalde er een oude veel gebruikte sigarenkoker uit, nam er een zwarte sigaar uit, beet het puntje eraf, spuw de deze op de grond en stak de si gaar omhoog, als een bewijsstuk tijdens een proces. „Jeremia, müne heren, dit is een Deense politieman gearresteerd wegens moord „Ik." vroeg Henkie verontwaardigd. ..Wat denk je wel Het is je eigen schuld! Had je me maar niet moeten duwen! Ik duw jou toch ook niet" Dat moest er "bij komen!" riep de ander kwaad. Dan zou je een oplawaai tegen je ribbekastje krijgen!" Het valt te begrijpen dat Henkie die belediging niet nam._ van de ene klap kwam de andere en al spoedig waren de oeide 'inbrekers in een vreselijk gevecht gewikkeld, zonder te letten op de nadering van een museum-wachter Bevroren oogst in Zuid-Amerikci Filippijnse sigaren, ik geef de voor keur aan havanna's. Helaas kan ik geen goede havana's meer krijgen, omdat Cuba communistisch is", zei Cogswell. Hij streek een lucifer aan tegen de onderkant van de tafel, stak zijn sigaar op en stootte drie keer een dikke rookwolk uit, blies toen een kring, hij had kennelijk plezier van z'n voorstelling. „Ik kan geen havanna's krijgen omdat de president van de Verenigde Staten niet voldoende werd ingelicht over Cuba. President Kennedy wil de niet opnieuw verrast worden door het falen van de veiligheidsdienst in een of ander gebied. Dus stelde hij een lijst op van vier gevaar opleve rende gebieden, waar de communis ten de geschiedenis te eigen gunste zouden kunnen proberen te wijzigen en riep commissies in het leven om elk van die gebieden te bestuderen. Wij, om deze tafel heen, zijn zijn ad viseurs van Sarkhan". Het was heel stil in de kamer. Cogswell keek Hobson strak aan. „Deze commissie, mijne heren, kan de president elk advies geven die zij wenst", zei Cogswell. „En dat, heren, is haar enige taak. En ik moet hem ons advies vanavond geven. Moeten wij de Verenigde Staten mili taire hulp aan Sarkhan geven? Wij worden als de deskundigen be schouwd". Donat verbrak de stilte. „Hoeveel zou dat gaan kosten?" „Ik schat het op ongeveer drie kwart miljard dollar", antwoordde de secretaris-generaal van Defensie. „Is de goedkeuring van het Con gres dan niet vereist?" vroeg Do nat. „Zolang het voorstel niet van de Veiligheidsdienst afkomstig is", zei Hobson. Cogswell zei: „Onze taak is de pre sident een bepaalde gedragslijn aan te raden, niet hoe hy die moet uit werken." Hij wendde zich tot de man van Buitenlandse Zaken. „Wat denkt u van de situatie in Sarkhan?" Secretaris-generaal Abbott tuit te zijn lippen. Hij nam langzaam zijn bril af en poetste de gla zen schoon. Wordt vervolgd Een 33-Jarige politieman is in het Deense plaatsje Sonderborg gearres teerd verdacht van moord op een woekeraar in wiens handen hij was gevallen. Dit Is in Denemarken be kend geworden, terwijl men daar nog bezig is met het onderzoeken van de corrupte bezigheden van de politie macht in de Deense hoofdstad. De politieagent, die van de woeker- diensten van een geldschieter gebruik had gemaakt, heeft bekend een 77- jarige antiquair 5 maanden geleden in zijn woning vermoord te hebben, waarna hij zelf het onderzoek ter hand heeft genomen. Bij het uitblij ven van resultaten, werd het onder zoek voortgezet door de hoofdstede lijke recherche die in de lijsten van de antiquair onder meer de naam van de inmiddels in hechtenis geno men agent tegenkwam. Het Deense ministerie van Justitie heeft een speciale onderzoekcommis sie benoemd die in Kopenhagen de toestand in de onderwereld aan een nader onderzoek zal gaan onderwer pen. Scherpe kritiek werd er reeds gedurende de laatste weken gericht aan het adres van het politiekorps, dat verzuimde maatregelen te nemen tegen woeker -en geldschietersprak tijken. Toch „de goede" Een pas gescheiden vrouw uit Jo hannesburg, op zoek naar een nieu we levensgezel, besloot de hulp van een computer in te roepen. Zij vulde een lange vragenlijst in, waarbij ze aangaf welke eigenschappen de man die zij wenste moest hebben en zich zelf beschreef. Gespannen opende ze de „vertrouwelijk" aangemerkte en veloppe, die een paar dagen later in de bus gleed, om tot haar grote er gernis tot de ontdekking te komen dat de computer haar vorige echt genoot als „man uit duizenden" had gekozen Voorhouts jongetje verongelukt Het driejarig jongetje R. C. J. van Kampen uit Voorhout is gistermiddag op de Teylingerlaan in zijn woon plaats om het leven gekomen. Het jongetje liep met zijn moeder aan de rechterzijde van het rijwielpad, toen het door een bromfietser werd aan gereden en gedood. Tarweland moet importeren (Van onze correspondent in Montevideo) Juni en juli zijn catastrofale wintermaanden geweest voor het zuiden van Latijns-Amerika. Vorst en stormen, geen druppel water in Chili, regenbuien als zondvloeden in Argentinië en Uruguay hebben de fruit- en groentenoogst voor 40 tot 60 pro cent vernietigd. Voor Chili is het de grootste landbouwtragedie in 124 jaar. In Argentinië stegen de groenten- prijzen in juli 47 pet.; in Uruguay meer dan 100 pet. In Montevideo kost een miezerig kropje sla 20 pesos, iets minder dan een gulden en een kg tomaten 65 pesos, ongeveer f. 3,10. Een frisdrankenfabriek zal haar 500 arbeiders moeten ontslaan, omdat de sinaasappelbomen 4o°r de vorst dood waren gegaan. Ook melk is overal schaars, omdat de koeien niet genoeg gras meer kunnen vinden; hooi of ander extra voedsel zijn hier min of meer onbekend. De toestand in Argentinië laat het duidelijkst zien hoe de zaak zich toe gespitst heeft. In een van de groot ste tarwelanden van de wereld is de uitvoer van graan verboden. Daar de meelvoorraden maar tot september toereikend zijn, moet Argentinië tar we importeren! De „tarwecrisis" bewijst weer in hoe grote mate de economie xvan de Latynsamerikaanse landen onder in vloed van de weersomstandigheden PANDA EN DE MEESTER DRINKER 494. Henkie werd door zijn makker teruggeduwd van de Watapuri-diamant, en daardoor kwam hij met zijn rug tegen de museummuur te leunen. Maar het ongelukkige toeval wilde, dat zich daar juist 'n knop bevond, waarmee men de alrambel in wer king kon stellen. En dat deze installatie goed werkte, werd on middellijk duidelijk. „Alarm!" kreet Aal de Glibber onderdrukt. „Hoe komt dal? Jij hebt toch niet met je grabbels ergens aan gezeten?" DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK 885. Ogenschijnlijk was er voor Bram weinig kans om iets tegen de beide mannen, die hem bedreigden, te ondernemen. Hij mocht sturen, en anders nietmaar als de tegenstanders ach ter zich naar het kielzog hadden gekeken, dan zouden ze misschien iets van Brams plan hebben bekeken Voor een ervaren zeeman was het een kleine moeite om zo te sturen, dat het schip zig-zag over de golven voer en voortdurend op de korte deining terecht kwam. De akelige korte stootjes waren nauwelijks voelbaar, maar toch duurde het niet lang of de maag van de beide vijanden begon met korte stootjes mee te hobbelen. Bram-lette nauwkeurig op. Hij zag de mannen bleek en groen worden, en op het juiste moment zei hij opgewekt: „Een lekker stukje gebakken spek met stroop en varkens- pootjesdat zou er nu wel ingaan, jongens". Dat was teveel voor de anderen. Doodziek holden ze naar de verschansing en ze merkten nauwelijks dat Bram hen met een bezem in de hoek veegde.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 15