Natuurbehoud: ook de jeugd wil meedoen PARDON: W er e!d kartoenale 7 De Wildlife Rangers Streven naar eigen reservaa succesvolle satire ZATERDAG 22 JULI 1967 ~W~Jf oe en onder welke omstandigheden zal de jeugd van vandaag, morgen leven? Uitsluitend tussen asfalt, be ton, staal en stinkende uitlaatgassen, met hier en daar 'n door prikkeldraad omgeven compenserend vleugje groen als 'n doekje voor het bloeden? Zal zij nog wild kunnen zien in de vrije wildbaan? Zullen er nog uitgestrekte vogelbroedplaat sen zijn en zullen vele dieren niet inmiddels zijn verbannen naar de dierentuin. We hebben het zelf in de hand. Daarom zijn er de natuurbeschermingsorganisaties die knokken voor het behoud van de natuur. Morgen moet de jeugd die taak overnemen, maar ze kunnen van daag al beginnen. Sinds enke le maanden bestaat er in ons land een jongerenorganisatie, die ope reert onder de naam Wildlife Ran gers. Door het gehele land ver spreid zijn jongeren opgetrommeld om zelf de handen uit de mouwen te steken en de natuur in nood trachten te' helpen. Een Amster damse ex-hoofdredacteur van een jeugdblad is'er de oprichter van. Hij René Margiono zit zo berstensvol plannen, die hy alle maal kwijt wil. dat het gesprek van de hak op de tak gaat. Het ene ideetje is ternauwernood volledig ontvouwd of hij springt alweer naar een ander plan. Maar het be gon zo Van huis uit al natuurliefhebber las hy Cs avonds in bed) in welke grote nood dieren en landschappen verkeren. Hij wist ook met hoeveel enthousiasme de Nederlandse jeugd f80.000 bijeen had weten te brengen voor een kinderdierente huis in Kenia. Hij kreeg stapels brieven van kinderen die allemaal schreven dat ze door wilden gaan met geld verzamelen om de dieren, die op uitsterven staan te helpen. „Zo is het eigenlijk begonnen. We wilden een organisatie 'voor jonge ren, die iets kunnen doen, die daadwerkelijk kunnen helpen om de natuur te behouden. Nu zijn we een hulpkorps, een soort jeugdaf deling van het World Wildlife Fund (Nederlandse afdeling: Natuur Noodfonds Nederland) geworden". Duizend Hoewel de organisatie nog maar een blauwe maandag bestaat, is er al een duizendtal leden geregi streerd, die zichzelf mogen sieren met de naam Wildlife Ranger: ju nior-ranger onder de dertien jaar (er zijn erbij die nog maar enkele weken oud zijn.en senior-ran- ger boven de dertien. In elke plaats waar voldoende rangers zijn geno teerd wordt een jongen of meisje aangesteld als consul, die het con tact moet onderhouden tussen de belangstellende jongeren in zijn plaats en het hoofdkwartier. Er wordt nu ook een actie ge voerd via de scholen. Sinds enkele weken is er een ver plaatsbare tentoonstelling inge richt, die in 85 grote foto's iets weergeeft van de nood onder de dieren. Elke school kan deze expo sitie aanvragen. Daarnaast heeft chief-ranger Margiono 'n ranger matinee voor scholen op touw ge zet. Een dergelijke matinee bestaat uit films, een quiz en een forum, voorgezeten door de chief-ranger zelf. Verscheidene scholen in den lan de zijn op initiatief van de splin ternieuwe organisatie begonnen met een spaarpotjesactie voor het behoud van de chimpansee. Deze actie vaart onder de vlag chimp '67 en heeft onder meer ook tot doel geld bijeen te brengen voor het in richten van reservaten in Afrika. Materiaal De televisie mag dan veel in onze huiskamers brengen, toch moet de jeugd voorgelicht worden. Het liefst natuurlijk door onderwijzers en biologie-leraren. „Het merkwaardi- man Peter Scott. Hij en nog twee topmensen van de organisatie zul len binnenkort een boodschap zen den aan de Nederlandse jeugd om mee te helpen aan de instandhou ding van de natuur. Aan hst lidmaatschap van de Wildlife Rangers zitten voor de jeugd ook plezierige kanten zoals een stevige reductie bij het bezoe ken van dierentuinen. Margiono heeft nog veel meer plannen. Zo moet er in de toekomst een eigen uniform komen, een eigen vlag, een grammofoonplaatje met het eigen lied. „Er moet overal iets avontuur lijks in zitten. Dan trek je de jeugd", aldus de plannenmaker. Terwijl in West-Duitsland kran ten en tijdschriften ten onder gaan aan economische problemen on langs waren dat nog het veertien daagse Deutsche Panorama en het aloude Simplizissimus gaat het 't maandblad Pardon nog steeds voor de wind. Elke maand vinden 120.000 exemplaren van dit satirische tijd schrift hun weg naar kopers en abonnees. Het succes van Pardon is in zekere zin te' vergelijken met dat van het Duitse Twen. Het wordt in hoofdzaak gelezen door een dui delijk omlijnde groep nieuwe koop- krachtigen, in dit geval de jeugd tussen de 20 en 30 jaar. Men slaat bepaald schrijnende tonen aan in tal van zaken, welke de binnenlandse politiek betreffen, er wordt bijna in elk nummer over Vietnam geschreven en ook het „jongste verleden" (zoals 40-45 dik wijls eufemistisch wordt aangeduid» en de daaruit voor Duitsland ont stane situatie vormen in Pardon een steeds weerkerend thema. Bondspresident Lübke zag zich ver der danig in het zonnetje gezet over de wijze waarop hij zich in de En gelse taal tegenover Koningin Eli zabeth had uitgedrukt. Pardon verscheen in 1962 voor het eerst. Het is het geestf en eigendom van Erich Baj en Hans Nikkel geboren in 1928 en 1930. Ze behoren generatie, die „op de grennff rot twee generaties" leeft, aldus u0( meier. „We hebben de oorlogan iar\ gemaakt, maar waren nau|( oud genoeg om eronder te Beide oprichter-eigenaars journalist. In 1951 begonnen cartoon-bureau en van de nii,v kochte cartoons maakten boekjes, die een commercieel ces werden. In het tijdschrifl" don komen, aldus Barmeier, eerste plaats vragen aan d<' de de rlogse jeugd a ng> ouders stelde. „In Duitsland1 allesoverheersende vraag les had kunnen gebeuren. In11 seriand bijvoorbeeld vroeg» sch kinderen hun vader waarom d koeksklokken zo en niet ander| v St; den geconstrueerd. Dat is htpil-n te verschil". Barmeier en »ndij zijn er vooral trots op dat hui nalistieke formule zo'n dooien succes bleek. Bovendien t4t zij economisch onafhankelijk Ze drijven nog een uitgeverij in „satirische" boekjes word|a^s1 maakt, die bijna allemaal e koopsucces blijken te zijn. alen ,|W „De chimps moeten worden gered". Dit is een van de kreten van de Wildlife Rangers. De jacht op mensapen is n.l. in Afrika geopend. De baby's van de chimpansees worden daar gevangen om ze tegen veel geld te verkopen. De ouders worden meestal gedood. ge is alleen, dat er grote behoefte onder de leerkrachten bestaat aan studiemateriaal over natuurbehoud. We hebben dan ook besloten een soort studiebron uit te gaan geven voor het onderwijs". Margiono lacht: „Nou ja, misschien is studie bron wat te zwaar, laten we zeggen aanwijzingen". Het Engelse equivalent van de WWF jeugdafdeling heeft al een enorme vlucht gemaakt. Daar zijn 85.000 kinderen reeds lid van de organisatie, terwijl 2500 scholen re gelmatig aan acties deelnemen. Dat mag geen verwondering wekken, want het initiatief tot het stichten van het World Wildlife Fund (waarvan Prins Bernhard voorzit ter is) is uitgegaan van de Engels- Het. ligt in de bedoeling om Boude wijn de Groot een protestsong te laten ma ken en zingen om stelling te ne men tegen de wijze waarop overal in de wereld de natuur wordt be dreigd. In de maak is een hand boek voor rangers. De taak van de jongeren zal in de eerste plaats zijn de ouderen die er dikwijls weinig vanaf weten te instrueren over het belang van natuurbehoud. Eens per jaar zal er een landdag gehouden worden, waar jongens en meisjes uit heel Nederland welkom zullen zijn. Er zal in de nabije toe komst ook een actie „ooievaar" ge houden worden. De bedoeling daar van is dat de jeugd meldt waar ze ooievaars heeft waargenomen. Op deze wijze zijn ze ook zelf direct bij het werk betrokken. „Maar uiteindelijk", zo ontvouwt Margiono zyn plan, „uiteindelijk streven we naar een eigen reser- vaatje in ons land. We zullen het zelf moeten opbouwen, schoonhou den en verzorgen. Door middel van zomerkampen zullen we heel wat kunnen doen". De Belgische badplaats Heist-Duinbergen is zogezegd weer de stad van de gezonde lach. Sinds het nabijgelegen Knokke roem en ruchtbaarheid ver kreeg met zijn lichtvoetig en luchtig songfestival en de plaatselijke middenstand uit de sfeer van frites en strand- ballons groeide naar salades en pasteitjes en skelter-maat kostuums, heeft Heist-Duin- bergen tot levensbehoud het Humorfestival gecreëerd. Zang, cabaret, voordracht en een tentoonstelling van car toons moeten Heist-Duinber gen de image geven van het vakantie-oord waar „gezonde lach in een gezonde lucht" genoten kan worden. Onlange werd het meest essentiële onderdeel van het Humorfestival, de zgn, „Wereldkartoenale '67 geopend. In de Humorhalle voor het stadhuis van Heist-Duinber gen verdringen zich negentig car toonisten uit zestien landen om te laten zien dat de mop-art steeds sterker wordt. Hubrecht Gobert, public-relationsadviseur van Heist-Duinbergen en de grote man achter het Humoi'festival zegt: „Hoe sneller de wereld naar zijn einde tolt, des te vrolijker zullen de grapjassen hun grillige lijntjes tot vrolijke arabesken omkrullen". De Wereldkartoenale '67 is gegroeid uit de „Eerste Salon van de Hu mor" dat in 1962 te Heist het werk liet zien van Vlaamse car toonisten. In Heist-Duinbergen had men toen al opgemerkt dat vele krantelezers eerst de strip verhalen in hun dag- of week blad te lijf gingen. Bovendien wilde men de vakantiegangers heen helpen over de drempel en over de daarbijbehorende vrees die hen te veel buiten de tentoon stellingshal (kosten enkele mil joenen franken) hield. Dat de ten toonstelling van Vlaamse cartoo nisten zeer wel paste in wat de vakantiegangers zich van zomers vertier voorstellen, bleek uit het aantal bezoekers in 1962: 15.000. In 1964 werd de catoonale een „Wereldkartoenale". De geteken de huinor werd vanuit de hele wereld geïmporteerd vor het eerst beoordeeld, geprijsd, in boekvorm uitgegeven en weer geëxporteerd. De eerste prijs kreeg de Brusselse zwartkijkende tekenaar Picha. In 1965 ging de Eindhovenaar Ton Smits met de 20.000 franken naar huis voor een reeks getekende gags. Ton Smits, die hoofdzakelijk voor Ameri kaanse dag- en weekbladen werkt, schiep ook het nieuwe handelsmerk van Heist-Duinber gen: de twee lachende man netjes. Het vorig jaar was het de Amerikaan Virgil Partch (Vip) die met de eer ging strijken. De mare dat deelname aan de car- toonale in Heist-Duinbergen vaak gepaard gaat met financiële successen agenten van Ame rikaanse, Franse, Engelse en Duitse cartoons-bureaus zijn vaste bezoekers van deze mop-art beurs heeft de belangstelling- van cartoonisten sterk gestimu leerd. Dit jaar stuurden 130 car toonisten uit zestien landen 650 tekeningen in. Een zeer strenge jury nam ongeveer een derde van de ingestuurde tekeningen aan voor de tentoonstelling en kende de Cartoonprijs op basis van één cartoon over president Johnson toe aan de 27-jarige Belg Gerard Alsteens (Gal) illustrator en lay- outman van het weekblad „De Nieuwe". Gal, die regelmatig po litieke cartoons publiceert in „Podium", het Franse tijdschrift Candide, het Oostduitse weekblad „Sonntag" en de Brabant-Pers in Nederland bracht in de zo mer van 1966 zijn winnende cartoon. „Het was in de tyd dat de ras- senrelletjes in de VS hun hoogte punt bereikten en de oorlog in Vietnam steeds heftiger werd. Omdat ik mij heel kritisch opstel tegenover de VS, denken de meeste mensen dat ik anti-Ame rikaans ben. Ik zou er dolgraag willen werken". Over de eisen waaraan de goede cartoon dient te voldoen zegt Gal: In een cartoon moet je op spitsvondige wijze je mening weergeven. Een goede cartoon moet geen luid boerengelach los slaan maar een fijne, spirituele glimlach." Van de Nederlandse inzenders wer den tot de expositie toegelaten de werken van Ton Smits, Ton Hoo- Prijswinnaar GAL: „In een cartoon moet je op spitsvondige wijze je mening loeergeven. Een.goede cartoon moet geen luid boerengelach losslaan, maar een fijne, spirituele glimlach Over het niveau van de g ü,t w seerde werken liet burgen n'ce De Gheldere van Heist-Di reQle] gen zich ontvallen: „Het gei goed beeld hoe de ene kal Ierse de maatschappij de draak fat met de andere kant. Onzf'nle zucht, spilzucht, genotzuc (ring vraatzucht worden duideli fa- expressie gebracht. Uits "rope voer voor psychologen, socülged en politocologen". En een idert van welsprekendheid voor ^«1 meesters. lei i he gendoorn (van zijn vijf werden vier geëxposeerd, derscheiding die hij dee! dertien van de negentig tenWunderinck Broeders en Verwey.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 10