Het werken van vrouwen mayo Vodden zijn nu mode Pieperjonge hapjes Mevrouw dr. H. Verwey- Jouker over: In de negentiende eeuw werkten meer vrouwen buitenshuis dan nu (middelgroot), dl melk, zout (peper), peterselie. De peterselie wassen en fijnsnyden. De aardappelen dun schillen en in dunne plakjes snijden. De eieren breken en met de melk, het zout (en de peper) even loskloppen. Het spek in een koekepan zachtjes uit hakken en in een kom doen. De helft van het eimengsel op de bo dem schenken en de aardappel plakjes erover verdelen. De omelet zachtjes verwarmen tot de aardap pelplakjes half gaar zijn geworden. Ze dan bedekken met de rest van het eimengsel en, nadat dit gestold is, de omelet omkeren. De andere kan bruinbakken en de aardap pelomelet op een warm bord pre senteren. De peterselie over de ome let strooien. De stukjes uit gebakken spek tenslotte erover ver delen. Aardappelsïoof schotel 1 kg aardappelen, 250 300 g in dobbelsteentjes gesneden ma ger varkensvlees, 1 kleine ui, 1 blikje tomatenpuree, plm. 1/2 li ter water, plm. 60 g boter of mar garine, zout, laurierblad, peterse lie (peper, foelie, tijm). Het vlees zouten. De ui kleinsnip- peren en in de boter of margarine fruiten. Het vlees eraan toevoegen en aan alle kanten bruinbakken. Het water, de kruiden en de to matenpuree aan het vlees toevoe gen en alles nog plm. 10 minuten stoven. De aardappelen dun schil len, in blokjes snijden en meesto- ven tot ze gaar zijn (plm. 15 mi nuten). De peterselie wassen, fijn- snijden en op het laatst erover strooien. Bij deze stoofschotel kun nen sperziebonen uit blik of diep vries of een frisse groentesla wor den gegeven. Roze kabeljauw 1 kg aardappelen, 100 g cham pignons, 250 g kabeljauwfilets of diepvriesvis, 150 g uien, 1 teentje knoflook, 1 theelepel kerrie, 2 eet lepels paprikapoeder, zout (pe per), plm. 60 g boter of marga rine, paneermeel, geraspte oude kaas. De uien schoonmaken en kleinsnip- peren, de knoflook kleinsnijden. De diepvriesvis uit de verpakking ha len, de verse vis met koud water afspoelen en de vis zouten. De champignons wassen en halveren. Boter of margarine smelten, de uien met de knoflook, de vis en de champignons bakken en gaarstoven. De kerrie en het paprikapoeder toe voegen en het mengsel op smaak af maken. De aardappelen schoonborstelen en in de schil met kokend water plm. 5 minuten koken. Dan de aardappe len pellen en raspen. Een vuurvas te schaal of schotel insmeren met boter of margarine en laag om laag vullen met geraspte aardappel en vismengsel. Geraspte aardappel als bovenste laag houden. 1/4 liter water over het mengsel schenken, de schotel afwerken met paneermeel (geraspte kaas) en een paar klontjes boter of margarine. Het schoteltje middenin een hete oven in plm. 20 minuten een knap pend bruin korstje laten krijgen. Bij dit gerecht geraspte, oude kaas en een frisse komkommer,- toma ten- of groentesla geven. ADVERTENTIE 'n traktatie voor overblijvers MEE NAAR KANTOOR Kalfsvleesgulyas (Oostenrijkst Snijd 400 gr kalfsvlees in blok jes en bak deze met een grote ge snipperde ui goudgeel in 4 lepels boter. Voeg een uitgeperst teentje knoflook toe met 3 theelepels pa prikapoeder (zoet) en een Vz thee lepel paprikapoeder (scherp). Laat alles tezamen met een klein blikje tomatenpuree, marjolein, tijm, aro- mat en peper gedurende 20 minu ten sudderen met 2\'z kopje water. Klop 1/8 liter sour cream met 2 lepels bloem en schenk dit bij de gulyas onder goed roeren. Even door laten koken tot de bloem gaar is. Op smaak afproeven met zout en peper. TER gelegenheid van het eerste lustrum van het uitzendbureau Man power Nederland N.V. werd een boekje uitgegeven over het voor en tegen (vooral het voor natuurlijk) van tijde lijke werkkrachten. Daarin komt een artikel voor van mevrouw dr. H. VerweyJonker over de ontwikkeling in het denken over het werken van vrouwen, dat ons zeer de moeite waard lijkt. Het eerste deel van dit ar tikel vindt u hierbij, het tweede volgende week op deze pagina. 8 (RD. lAG 18 JULI 1067 L.DJ5XTRA 8 (W)ETENSWAARD De oude aardappelen zijn verwerkt en de nieuwe zijn niet meer piepjong. Daardoor hebben ze een redelijke prijs bereikt. De nieu we piepers zijn vitamine C-rijk. Een portie van 250 gr. nieuwe aardappelen bevat even veel vitamine C als één sinaasappel. We ge ven u voor deze „nieuwe lichting" wat recep ten voor vier personen. Aardappelsoep Aardappelomelet 3/4 liter bouillon of 3/4 liter 100 g gesneden mager ontbijt- water en 1 1/2 bouillontablet, 100 spek, 250 g aardappelen, 4 eieren et denken over het wer- van vrouwen heeft lang [agneerd in een bepaalde jnule, die hierop neer- lm: de man behoort in de ^tschappij, de vrouw be rt in huis. leze opvatting veronder- fae een soort van natuur- arbeidsverdeling, die wij igvinden in bepaalde ro- itische literatuur. Ik denk d aan het Lied von der :ke van Schiller, waarin bijzonder fraai tot uit dring komt: „Der Mann is hinaus ins feindliche en" en verderop: „Und nen waltet die züchtige sfrau". is deze „natuurlijke" arbeids- >ling niet in overeenstemming de feiten: Op alle marktplei- ter wereld vindt u de koop die de produkten van de ierij, waar haar man op dat ent in de omgeving van het werkt, aan de klant probeert te gen. Een getrouwde vrouw ital, die zich lange dagen in de Ischappij begeeft. Ook is de op- ng niet juist.^dat in de negen- eeuw, waarin deze gedach- let sterkst onder woorden zijn cht, alle vrouwen, gehuwd en liawd, in huis werkten. Inte nd, er werkten meer vrouwen nshuis dan op dit moment. Er alleen minder aandacht aan geschonken, aan hun wel en hun beloning, aan de vraag zij met hun kinderen deden, wie hun kinderen werden ver- bestond een code waarbij imeisje uit de nette familie1 burgermeisje, niet mocht ken. Bij de getrouwde vrouw Öe burgerfamilie was er hele- u geen sprake van dat zij buitenshuis mocht werken. Maar de arbeidersvrouw, de vrouw uit de lage bevolkingsklasse, werkte lang en hard voor een lage be loning buitenshuis. Aan het eind van de negentiende eeuw zien wij een doorbreking van deze twee verschijnselen en een naar elkaar toegroeien. Wij zien enerzijds, dat ongehuwde vrouwen uit alle kringen van de bevolking zich het recht proberen te ver schaffen om buitenshuis te werken, om ook een opleiding te krijgen voor behoorlijk werk buitenshuis. Wij zien aan de andere kant een Zo was het in Nederland tot voor zeer kort, zo was het ook in an dere landen. Ook in die landen zien wij n.l. die beweging van het terug gaan van de vrouwenarbeid. In Nederland is sinds 1900 het percentage vrouwen in onze econo mie gestadig teruggelopen en het loopt nog terug, maar in andere landen is, eerder dan hier, daarin een zekere omslag gekomen, waar schijnlijk mede onder invloed van de laatste oorlog, toen er helemaal geen sprake meer van was dat vrouwen alleen binnenshuis kon den blijven werken, móchten blijven werken. Toen er landen waren, zo als Engeland, die de arbeidsdienst instelden voor vrouwen, waarbij iedere vrouw die niet de zorg had beweging, waarbij het de arbei dersvrouw mogelijk wordt gemaakt om niet langer buitenshuis te wer ken. Beide verschijnselen komen onge veer tegelijkertijd. Zij hebben tot gevolg, dat in alle kringen van de bevolking in het begin van de twintigste eeuw, eigenlijk tot nu toe. dezelfde code gaat heersen, de zelfde norm: de ongehuwde vrouw mag werken, moet zelfs werken, buitenshuis, de gehuwde vrouw be hoort thuis te zijn. van kinderen onder de veertien jaar, verplicht werd om te werken in de oorlogseconomie, of wel in militaire dienst te gaan. Deze invloeden hebben in Neder land niet gewerkt. Wij hebben de oorlog op een heel andere manier beleefd. Bij ons was het een pa triottische houding als, een meisje niet ging werken. Als ze dit wel zou doen was het mogelijk om een man nelijke arbeidskracht naar Duits land te sturen. Wij hebben verder grotere gezinnen dan andere landen en er zijn tal loze levensbeschouwelijke redenen geweest, waardoor men in Neder land lange tijd wilde volhouden, dat gehuwde vrouwen niet bui tenshuis mochten werken en men vrouwen, die de militaire dienst ingingen, niet met al te vriende lijke ogen bezag. Maar intussen werken natuurlijk dezelfde omstandigheden, die in an deren landen werken, ook in Neder land. Er is de vereenvoudiging van het huishouden, de kleine woning van alle gemakken voorzien en waarin de huisvrouw lang niet meer zoveel te doen heeft als onze moe ders in haar woning. Er is een ver eenzaming van de huisvrouw in de nieuwe stadswijken, in het kleine flatje, waar zij haar buren niet kent, waar het niet mogelijk is even naar buiten te lopen om een praatje te maken over de heg. Er is het tekort in de vrouwelijke beroepen door het verdwijnen van het vrou wenoverschot en (dat is heel be langrijk!), er is het verdwijnen van de ongehuwde vrouw: langzaam maar zeker is nu reeds onder de 35 jaar het vrouwenoverschot ver dwenen, Het vrouwenoverschot is vervangen door een mannenover- schot. Langzaam maar zeker ver dwijnt dus die oudere ongehuwde vrouw, die in onze maatschappij zo'n grote en belangrijke rol. speel de en nog speelt, als leidende figuur b v. in het ziekenhuis. Nog is er op scholen en in het maatschappelijk werk die onvervangbare ongehuwde arbeidende vrouw, maar die zal er over een generatie niet meer zijn. andere mogelijkheden zijn. Zij wil len ook datgene wat zij geleerd heb ben ten nutte maken. En daarbij komt dan de dui delijke vermindering" van het aantal kinderen per gezin en vooral het feit, dat wij onze laatste kinderen op jongere leeftijd krijgen dan een oudere generatie. Het is erg moeilijk om dat precies uit de cijfers te halen, het is wel duidelijk echter, dat de leef tijd waarop het jongste kind geboren wordt, zeer sterk aan het verschuiven is, waardoor nog jonge vrouwen niet meer de volle zorg hebben over een gezin met kinderen die dage lijks aanwezig zijn. Er is tegelijkertijd een verande ring bij de werkgever tegenover dit vraagstuk onder de dwang van de omstandigheden. Er is een verande ring in de houding van de overheid. Tot voor kort was het toch zo: bij de overheid moest een huwende ambtenares worden ontslagen wan nier zij tenminste onder de 45 jaar was. Sinds kort is bij het Rijk zowel als bij de meeste gemeenten en pro vincies deze bepaling opgeheven, waardoor ook de vrouw in over heidsdienst die gehuwd is, niet meer helemaal een uitzondering is. En tenslottemaar langzaam ver andert in dit opzicht de publieke opinie. Maar wat misschien nog la ter verandert, is de mening van de man. Er is een aardig onderzoek geweest in een heel ander land, een land waar het vanzelf spreekt dat de gehuwde vrouw werkt, in Polen. Bij dat onderzoek is aan een groot aantal mannen uit alle bevolkings lagen gevraagd: Vindt u, dat de ge trouwde vrouw buitenshuis moet werken? Tachtig procent antwoord de met ja. Toen daarna de vraag werd gesteld: Vindt u dat uw eigen vrouw buitenshuis moet werken? zei tachtig procent nee. Ik ben een beetje bang dat als je in Nederland iets dergelijks zou vragen, er ook een dergelijk antwoord uit de bus zou komen. Behalve bij een heel jonge generatie, met name bij die studenten die alleen konden trou wen doordat hun vrouwen een werkkring zijn blijven vervullen en die nu met volle animo en ook met grote vanzelfsprekendheid zich werpen op assistentie bij het huis houdelijk werk. g gemengd gehakt, 250 g soep groenten (gesneden), 1 ui, 250 g aardappelen, peterselie, zout (pe per). De ui kleinsnipperen, het gehakt met wat zout en peper aanmaken en met de ui meebakken. De soep groenten wassen en even meebak ken. De bouiilon toevoegen. De aardappelen schoonkrabben of dun schillen, in blokjes snijden en in de soep gaar laten worden (plm. 10 minuten). De peterselie wassen, fijnsnijden en op het laatst door de soep roeren. De aardappelsoep op smaak afmaken en heet opdoen. Lingeriemode uit Frankfurt. Links oranje satijn in een creatie voor het jaar 2000. Romantischer is de lange pantalon in het mid den. De combinatie rechts is gemaakt van lycra. WELVAAR! fon Helanca badpak van Tweka in zachte tinten. Het pak heeft i zeer wijde ronde halsuitsnijding, open rug en zijkanten en Slopende schouderbanden. Tegelijkertijd werkt de welvaart evenals in andere landen: de vraag naar goederen die steeds toenemen in aantal en verscheidenheid; het binnen het bereik komen van het gemiddelde gezin van de huishou delijke instrumenten die het leven vergemakkelijken, maar die veel geld kosten, het binnen het bereik komen van de auto, waarmee het gezin naar buiten kan trekken. Daarnaast is ook een factor de be tere ontwikkeling die wy onze meis jes hebben gegeven. Deze blijft al tijd nog achter bij de ontwikkeling van de jongen, maar onze jonge vrouwen zullen niet meer als van zelfsprekend aanvaarden, dat het huishoudelijk werk hun leven moet vullen. Zij hebben geleerd dat er Kunt u zich nog dat buitenis sige bloesje herinneren, waar mee uw moeder u met alle ge weld naar school stuurde en dat onnoemelijk vloekte tegen uw blauwe plooirok, en dat als vuur op uw rug brandde? Het liefst had u dat vod stiekem in de vuilnisbak willen stoppen, maar itw moeder zei: „Onzin, die stof is prachtig en je draagt het maar af'. U ging door de grond van schaamte toen u in de school- gang uw manteltje uittrok en de spottende blikken van de klasgenootjes ontwaarde. „Wat heb jij nou voor geks aan?" „Zeg, heb je dat van je ouwe tante geërfd?" „Wat een bespottelijke kleur Ja, de kindertjes van toen konden wreed zijn, en wie iets aparts droeg werd flink gepest. Terwijl al die kindertjes best konden begrijpen dat u thuis niets had in te brengen en maar moest aantrekken wat uw moeder voor u had gekocht of gemaakt. Die goeie, ouwe tijd toch. De kindertjes van tegenwoor dig zijn geen haar beter, ook zij kunnen hardvochtig uit de hoek komen. Maar van één ding is uw kroost verlost: van de die pe schaamte over de kleding. Gisteren trok Marian een pimpelpaarse broek aan en een grijze jumper. Dat ging best. De post echter bracht diezelfde ochtend een fel oranje swea ter, die ik voor haar had be steld en die zij in de middag pauze meteen wilde passen. „Ik hou hem aan", kondigde ze aan. Ik knikte. Tenslotte was die sweater bestemd om gedra gen te worden. „Hoor eens", protesteerde Adriaan. „Dat kan niet. Oranje en paars, dat vloekt de kamer uit. Bekijk je eens in de spiegel! Als je zo op school komt ben je nog niet gelukkig". Marian wist het beter en bleef zoals ze was: 'n kleuren combinatie die pijn deed aan de ogen en op een kilometer af stand te herkennen viel. En hoe reageerde de klas? Met spot, hoon, ivreedheid? De klas barstte van jaloezie. Want zó opvallend, schreeuwend en „modieus" liep niemand van de andere meisjes erbij. Ze gingen door de grond van schaamte toen ze hun eigen doodgeivone gifgroene, felrode of pauwblauwe truitjes beke ken. Marian was eensklaps het hipste meisje van de school Onze kindertjes kunnen het zich veroorloven met alles rond te lopen wat ze verkiezen. De wildste kleuren, de zonder lingste modellen, de vreemdste stoffen zijn nog maar net goed genoeg om hun individualiteit en vrijheidsdrang te symbolise ren. En met dat alles beginnen ze zo vroeg! Waar wij in onze jeugd op ons zeventiende of achttiende jaar aarzelend toe overgingen: het verkondigen van een eigen mening, daar be ginnen onze kinderen tien jaar eerder mee. „Zó kun je toch niet naar het zivembad", riep ik ontzet toen ik Marian een oeroude spijker broek zag aantrekken waar de rafels bijhingen. „Vooruit, trek iets behoorlijks aan!" „Rafels zijn juist fijn", ant woordde ze fel. „Ik heb de zoom er afgeknipt en kijk eens, mooie winkelhaken op de knieën da's leuk". „Wil je beweren dat het nu mode is om met vodden te lo pen?" vroeg ik verbijsterd. (In Elégance had ik er nog niets over gelezen). „Ach wat.mode", mompel de Marian. „Ik vind het gewoon leuk! In zo'n ouwe broek kun je ravotten en over het prikkel draad klimmen en in de doorn struiken blijven hangen en haasje-over spelen en in de ka novijver vallen.De jongens en meisjes die bij slecht weer in het natuurbad komen, trekken altijd hun oudste en rafeligste kleren aan dan kun je de meeste schik hebben". Ze vertrok, compleet met ra fels, gaten, verfvlekken. En plotseling hoorde ik, in een ver grauw verleden, de moeder van-een-groot-gezin zeggen: „Wij zijn altijd doodarm ge weest. Veel werkloosheid en een ziekelijke manMaar mijn kinderen zijn steeds knap voor de dag gekomen, schoon en heel. Zij hebben zich nooit hoeven te schamen!" Hoeveel werk en hoofdbrekens zouden die arme vrouw be spaard zijn gebleven als zij nu had geleefd! THE A BECK MAN Moederlijke ^overpeinzing

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 9