George een carriere in kant Horn: Moeder Wilhelme en de nonnen na het concilie SATERDAG S JT7NI 1967 Gesprek met de generale overste LD.-EXTRA ITEBI van vroeger was Moeder Wilhelme, de generale overste van de Zusters van Liefde van Tilburg, die er precies een jaar geleden voor zorgde, dat de Nederlandse nonnen hun zwarte habijten voor japonnen met korte rokken konden verwisselen, is vorige maand naar Rome vertrokken. Met het voltallige be stuur van Nederlands grootste kloosterorde voor vrouwelijke religieuzen verhuisde zij van een fraaie villa in de Brabantse bossen naar een sober gebouw in. één der armste wijken van de Italiaanse hoofdstad. De verhuizing was noodzakelijk, aldus moeder Wilhelme, om haar orde, die een steeds internationaler karakter krijgt, uit het centraler gelegen Rome democratischer te besturen. Behalve de 65 kloosters in Nederland bezitten de Zusters van Liefde van Tilburg er nl. nog 44 in België, Duitsland, Engeland, Amerika, Brazilië, Suriname, Rho- tiesië, Indonesië en de Philippijnen. Met alle buitenlandse afdelingen wordt druk overleg gepleegd. Voor al over de vernieuwingen van het kloosterleven zoals die door het tweede Vaticaans concilie werden voorgeschreven. En moeder Wilhel me, die zich zelf eerder als een di rectrice van een wereldomvatten de maatschappelijke organisa tie, dan als de geestelijk leidster van 3300 kloosterzusters beschouwt, vindt dat zij van haar ordeleden niet kan verlangen, dat zij daar voor iedere keer naar een afgele gen klooster in Nederland komen. De meest spectaculaire uiting van de vernieuwing van het kloos terleven zijn de grijze, donkerblau we en witte japonnen, die de zus ters sinds kort mogen dragen. Ogenblikkelijk nadat de kerkva ders in Rome besloten, dat de non nen hun habijten voor wat flat teuzere kledij mochten verwisselen, zette moeder Wilhelme enkele handwerkleraressen van haar or de aan het werk. Ze ontwierpen een iets over de knie vallende jurk met lange mouwen en een wit kraagje en combineerde die met een verpleegsterskap. De nieuwe japonnen werden in maart 1966 geïntroduceerd en de zusters van Liefde van Tilburg be hoorden daardoor met de klooster zusters van een Amerikaanse en een Italiaanse congregatie tot de eerste nonnen ter wereld, die het eeuwenoude habijt voorgoed afleg den. DE invoering van de nieuwe kleding werd een succes", aldus moeder Wilhelme. Zelfs zusters van tachtig gingen di rect aan de slag om hun habijten tot jurken te vermaken. Op het ogenblik is er vrijwel niemand meer die nog de oude kleding draagt. De japonnen zijn niet alleen veel gemakkelijker, maar je valt er ook minder in op. En misschien is dat zelfs het belangrijkste, want de op zet van de gehele vernieuwing van onze orde is juist, dat wij niet meer buiten, maar tussen de men sen willen gaan leven en op voet van gelijkheid met ze om willen gaan. Als er vroeger iemand hulp no dig had, dan kwam hij wel bij ons. Nu willen wy hulp uit ons zelf gaan bieden. In de ontwikkelings landen vooral. Op langere termijn zullen wij ons uit het gevestigde werk in de r.-k. ziekenhuizen, scho len en bejaardencentra moeten te rugtrekken. Het toetreden tot de kloosterorde komt in Nederland nl. steeds zeldzamer voor. In 1939 ga ven er zioh nog 100 novicen per jaar op, nu zijn het er nog maar 8. In zo'n situatie moet je je afvra gen waar je het dringendst nodig bent. Nieuwe vorm Wij gaan er op het ogenblik van uit dat ook een zuster een volwas sen vrouw is die een kloosterleven moet kunnen leiden in eigen ver antwoordelijkheid. Om dat zoveel Hij heet Horn. Nee, niet Leo, de scheidsrechter, de ex-internationale voetbalarbiter aan wie alle dagbladen afgelopen jaren kolommen, ja zelfs hele pagina's wijdden, maar George Horn, wiens sportieve prestaties niet hoger liggen dan het winnen van één set in een partij tegen onze vijfde tennisser Nick Fleury. Maar die aan dit wapenfeit onmiddellijk toevoegt: Fleury droeg die dag voor de eerste maal contactlenzen". Kwam men Leo Hora een paar jaar geleden via radio, tv, dag- en weekbladen bijna dagelijks tegen, met George Horn (en Jack Eskenazi) worden wij vooral de Nederlandse vrouw dagelijks geconfronteerd. Niet met hen persoonlijk, maar met hun produkt, waarvan er kilometers per dag van hun machines rolt Kant. De stof voor de rijken uit de middeleeuwen. Kant, dat nu wordt gebruikt voor een communiejurk, maar ook voor een wiegbekleding. Kant dat verwerkt wordt in een bruidsjapon, maar ook in een voile van een treurende we- duwde. Dat in een petty-coat zat van een tiener, de duurdere bon bon dozen, de jurk van een pop van een kleuter, maar ook aan bij na iedere onderjurk, blouses en ja ponnen. Kant, dat zelfs door de vakman niet meer te onderschei den is van het handwerk uit het grijze verleden. Niet minder dan 50 tot 60 mil joen meter kant rolde er vorig jaar van de machines van George Horn en Jack Eskenazi, die elf jaar ge leden in een onderstuk van zegge en schrijve 20 m2 één hele machine plaatsten en nu in Nieuw-Vennep te midden van de weilanden in de Haarlemmermeer een fabriek be zitten van 6000 vierkante meter, waarin zestig machines staan en waar zo'n 150 mensen werken. Zestien jaar geleden. Jack Es kenazi maakte samen met zyn broer David nog dameskraagjes en sjaaltjes. George Horn werkte by zyn grote broer Leo, wiens sportieve ster steeds hoger rees. „Ik telde knoopjes en kocht af en toe wat in voor mijn oudere broer, by wie ik in loondienst was. Kraagjes bij voorbeeld by de gebroeders Eskena zi. zy zaten toen nog op de Am sterdamse Leliegracht, waar zy ook nog wat baby- en kleuterkleding vervaardigden", zegt hy. „Ik werd hun compagnon ik telde te slecht knopen vond Leo en omdat wy toen al veel kant verwerkten en geloofden dat dit materiaal in de nabye toekomst een grote vlucht zou nemen in de kledingin dustrie, besloten wy hierin gen- turen te zoeken, wy reisden naar Bregens in Oostenrijk en gingen daar huis aan huis vragen of wy kant-agenturen konden krygen. Dat was in de winter van 1954-'55. In Nederland terug stroopten wy de lingerie-fabrieken af om kant aan de man te brengen. Het lukte". „In Sittard myn geboorte plaats kregen wy een tip van een relatie. „Er is een machine uit gevonden door breimachinefabri kant Karl Mayer. Ik doe het niet. maar misschien is het wat voor jullie. Ga zelf kant maken", zei hy. „Daaraan beginnen wy nooit, zei ik", gaat Jack Eskenazi verder. „Maar wy deden het toch. Wy huurden een onderstuk op de Haar- lemmerdyk. Myn zwager een dragline technicus ruilde zyn be trouwbare baan en deed een sprong in het duister door achter die ma chine te gaan staan. Nu is hy be drijfsleider. Het ging geweldig Wy moesten uitbreiden en namen er twee machines by. Wy deden alle byzaken, zoals de baby- en ideu- terkleding, weg om ons helemaal op de kant te concentreren. 5 augus tus 1957 begonnen wy hier in Nieuw-Vennep. In een leegstaande noodkerk aan de Nieuwstraat. On ze drie machines verdronken erin. Hoeveel jaren zal dat duren voor wy die noodkerk vol hebben dacht ik. Nu hebben wy 60 machines en is onze oppervlakte van 600 m2 al weer te klein". Durven „Of wy geluk hebben gehad. Ge luk is natuurlyk een factor. Maar zeker geen hoofdfactor. Geluk zien dat is de kunst. De meeste men sen durven het geluk niet aan. Je krijgt een zaak als deze niet ca deau. Daarvoor moet je echt wel wat doen", zegt de heer Eskenazi. „De combinatie zakenman-verko per dat ben ik en 'n geweldige financiële man dat is Jack was 'n erg gelukkige", zegt George Honk. veel te veel gereglementeerd SELFMADE-MEN (IV EN SLOT) „Onze karakters verschillen enorm. Ik voel byvoorbeeld dagelijks ook 's avonds en in de vrye weekeinden een drukkende verantwoording. Dat ik de fabriek, die ik als een Holle- Bolle- Gys zie, te eten moet geven. Moet zorgen dat er orders komen. Dat de machines en dus ook de mensen kunnen blijven draaien. Dat de steenkool er komt". „Ik vind de verantwoording het zelfde", zegt Jack Eskenazi. „Of ik nu voor 2, 7 of 150 mensen en hun gezinnen verantwoordelyk ben. Als ik om zes uur 's avonds naar huis ga, denk ik niet meer aan de zaak. Trouwens dat behoeft ook niet, ik krijg het werk gemakkelyk in de werktyd klaar. George neemt de fabriek en alles mee naar huis. Ons privé-leven is niet veran derd door de grotere finan ciële armslag. Ja toch. In plaats van eenmaal, nemen wy nu tweemaal per jaar twee weken va kantie. Myn hobby's zyn nog net als vroeger: vliegen, muziek ik speel piano en viool en veel lezen. Vooral wetenschappelyke boeken. Terwyi George nog het liefst tegen een (tennis) bal slaat, bedryfsvoering studeert n de laatste vyf jaar ook vliegt. Wy heb ben samen (mede voor het bedrijf) een Piper Comanche. Met dit een- motorige vliegtuigje leggen wy per mogeiyk te bevorderen zyn wy er toe overgegaan kleinere gemeen schappen op te bouwen, waar het gemakkeiyker is om met elkaar om te gaan. He»t kloosterleven van vroeger was te veel gereglementeerd. Wy moeten nu zoeken naar een nieu were vorm, die meer aanvaardbaar is. En die zal in ieder land anders zyn, maar één dtfing staat vast voor vernieuwing komen vrywel alle facetten van het kloosterbe- staan in aanmerking. De omschakeling naar een nieu we tyd geeft natuurïyk ook wel enkele moeilykheden. Er zyn zus ters, die dertig tot veertig jaar zeer goed in het oude patroon hadden geleefd en die zich niet zo snel kun nen aanpassen. En dan zyn er zus ters die de nieuwe vryheid niet aan kunnen of niet aan durven en die dan plotseling te grote vry heden Als je je voor de oorlog als ka tholiek meisje voor het sociale werk wilde inzetten, kon je eigenlyk al leen in het klooster terecht. Een meisje dat nu van de schoolban ken komt en sociaal voelend is kan kiezen) uit een legio aantal maat- schappelyke opleidingen. Ze hoeft dus niet per se in het klooster, maar als zy dat wel wil by voor beeld om te trachten voor haar omgeving zo te zyn als Christus voor de mensen was, dan moet ze zich wel realiseren dat zy zich in zet voor het leven. De congregatie van de Zusters van Liefde van Tilburg houdt re kening met de persoon, maar er wordt ook wel eens van je ge vraagd, rekening houdende met je omstandigheden, om van het ene land naar het andere te gaan of van werk te verwisselen. Voor mij zelf was het intreden in deze orde een kwestie van het my sterk aangetrokken voelen tot de persoon van Christus. Boven dien wilde ik graag sociaal werk doen en dat was toen alleen in kloosterverband mogelyk. Ik was 19 en had net myn akte by de kweekschool gehaald, toen ik defi nitief tot een besluit kwam. Myn zusje trad later tot een andere kloosterorde toe en wydde zich daar geheel aan het missiewerk. Een klooster voor getrouwde non nen? Missbhien komt het wel ooit maar als kloosterlinge kan ik daar echt niet over oordelen. By mannen is het celibaat nog gekoppeld aan het priesterschap, dat zal op den duur wel weer ont koppeld worden, dat kan niet an ders. Maar mogelykheden voor een kloosterzuster om in het huwelyk te treden en dan toch in functie te blyven zyn er tot dusver niet. Ik geloof dat het ongehuwd zyn je meer geschikt maakt voor de volledige inzet van het werk waar voor je komt. Als je trouwt kun je ontzaglyk veel goed werk doen maar dan ben je gebonden aan je gezin en dan is dat je eerste plicht en dat is natuurlyk ook sociaal daar gaat het niet om. maar je bent dan niet vrij en dat kan niet. Overigens zyn er ook in Nederland zusters geweest, die ontslag aan vroegen omdat zy gingen trouwen. „Ontslag" Als een zuster tot de ontdekking komt dat haar keuze werkeiyk ver keerd is geweest, is een ontslag aanvrage altyd mogelyk. Zy kry gen van onze congregatie zelfs alle steun om de overgang naar het maatschappeiyke leven zo gemak kelyk mogelyk te laten verlopen Wy zoeken een geschikte werk kring voor ze en zorgen voor een huis. By verlaten van het klooster krygen zy bovendien een bedrag mee. dat hen ook financieel in staat moet stellen een nieuw leven te beginnen JEn als er zich dan la ter nog moeilykheden voordoen, zyn wy altyd bereid om nog eens financieel by te springen. Je kimt niet iemand zo maar zonder meer aan zyn lot over laten. Er zyn ech ter ook zusters, die uit de orde tre den en niet geholpen willen wor den. Zusters die in tweestryd verke ren en die erover denken om naar het gewone leven terug te keren kunnen zich ook een paar maan den voor een overdenkingsperiode terugtrekken op „neutraal terrein" om daarna pas een beslissing te nemen. Bovendien bestaan er plan nen om in Nederland naast het bureau voor priesters die in noc verkeren een soortgeiyke instelling voor kloosterzusters op te richten. f" Ik geloof dat wy de adviezen onze zusters over de geboorte geling aan gezinnen verstrekken a de persoonlyke inzichten van zusters over moeten laten. Wat [MJ n treft onze maatschappeiyke we»en 1 stens: die krygen hun opleidingLeesl hooriyk progressief zeker in r derland en die weten dus r. wel wat hun standpunt moet en welk advies zy kunnen geAntic Ik ben zelf voor een goede (nens booster eg eftng zoals if bestaat. Het is natuurlyk maar als er dan toch een kfomn komt dan moeten wy er voor zvan: gen dat zo'n baby ook een go^a^ levenskans krijgt. En dan abortus, een verschr1-^ kelyk moeilijk probleem. Ik v»8 he dat Je nooit iemand, die ter vot koming van de geboorte van f kind wil ingrijpen mag veroordel^^j. Het aantal bejaarde zustP60" neemt de laatste tyd sterk toe. m hebben voor hen speciale kloostweg en tehuizen ingericht, waar zy stekend worden verzorgd. Diwerlc hebben zy recht op. wy probeinaal ook om wat zinvol werk voor t&e£t: te vinden, zoals het maken ^even handwerkjes voor bazaars. In 5>rett' klooster hangt de pensioengered tigde leeftyd ondanks alle verni£Me wingen nog steeds van de persc^oud1 af. Zo komt het dat zusters #1,es dikwyis in ziekenhuizen werk^e&e' als zjj zeventig zyn". I jaar zo'n 55.000 kilometer af. Zo*n .kistje" bespaart enorm veel tyd en dus geld. Wy zyn binnen het uur in Calais, het centrum van de oude Franse kant-industrie, waar onze importeur zyn kantoor heeft. Met de auto zouden wy vyf-en-een-half uur onderweg zyn. Nee, ik geloof niet dat wy ver anderd zyn, door het succes dat in ieder bedryf in hoofdzaak van twee of drie mensen komt. Zo is het in iedere zaak tot 500 man perso neel. Het slagen of falen nangt meestal af van twee of drie mensen. Vaak menen buitenstaanders dat je alleen succes hebt over de rug van de werknemers. Wy hebben vanaf het begin onze mensen zeer goed betaald en verdelen 10 procent van de winst onder het personeel. De winst, voor de belasting eraf is getrokken. Niet naar salaris, maar naar dienstjaren. Dit be tekent byvoorbeeld, dat er mensen zyn die nog eens 75 procent van hun salaris als winstdeling krygen, omdat zy al negen jaar by ons zyn. wy vinden dat je de mensen moet betrekken by de zaak". Stijging „Of wy de fabriek en dus de pro- duktie zouden verdubbelen als dat mogelyk was? Ongetwyfeld! Trou wens vergeleken met vorig jaar is zi. „Ik weet eigenlyk niet waarom je zoiets doet. Nee, zeker niet omdat ik het geweldig vind een grote fa briek te bezitten. Ik weet het echt niet". „Nee, niet alleen om geld te ver dienen", peinst George Horn. „Je kunt toch niet meer dan één bief stuk per dag eten trouwens dat zou snel gaan vervelen. En je kunt toch ook niet in twee auto's tege- lyk rijden. Ik geloof dat het 1 bevredigen van onze omzet weer met 35 procent gestegen. Het totale kantgebruik wordt steeds groter. De export stygt ook nog steeds. 65 procenu van onze produkten gaat over de grens. Nu ook naar de landen van het Oost-blok, waarmee wy byzonder prettig zaken doen. Waarom je zoiets doet. Een zaak opbouwt terwyi je kleiner ook wel fyn kunt leven. De zorgen zyn even groot als toen wy één of drie ma chines hadden", zegt Jack Eskena- klt een persoonlyke drift is. Want f pr ik hier het complex op kom rijde ee] dan voel ik myzelf toch wel bo beetje trots niet altyd hoor iaj dat wy dat hebben gefikst in f zo jaar. kr Waarschynlyk is het preci ga zo'n gevoel als myn broer Leo ha gj. wanneer hy met de bal onder zf sc arm een mudvol stadion bii W( nenstapte. m Kyk zoiets doet je natuurlyk v ie, la

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 10