Be
zarlt-
Styles
10 MEI 1967
LEIDSCH DAGBLAD
ADVERTENTIE
Ons dagelijks
vervolgverhaal
AGATHA CHRISTIE
:leren, zijn baard, zyn bril die
^ogen verbergt dat zijn de in
oog springende kenmerken van
jerschyning. Wat is nu het voor-
instinct van een misdadiger?
ilf van de verdenking bevrijden,
En hoe kon hy dat het bes-
in? Door die op een ander te
'en. In dit geval lag er één man
ir de hand. Iedereen was bij
,t overtuigd van Inglethorps
jas een uitgemaakte zaak dat de
op hem zou vallen. Maar
a daarvan te verzekeren, moes-
|r tastbare bewijzen zijn zoals
jouw indruk van de getuigenverkla
ringen tijdens het vooronderzoek?"
„Och, grotendeels wel wat ik ver
wachtte."
„Is je niets vreemds opgevallen?"
Ik dacht aan Mary Cavendish, en
ontwijkend zei ik:
„In welk opzicht?
„Nou, de getuigenverklaring van
Chawrence Cavendish bijvoorbeeld?
Ik voelde me opgelucht.
„O, Lawrence! Nee, ik geloof het
niet. Hij is altijd een zenuwachtige
knaap geweest."
-Dat idee van hem, dat z'n moeder
per ongeluk vergiftigd kon zyn door
middel van het tonicum dat ze ge-
.adwerkelyk kopen van het ver- bruikte, dat vond je niet vreemd,
i dat was niet moeilyk met ie-
die zo'n byzondere verschyning
)0£ Inglethorp. Vergeet niet dat
ïgeman Mace nooit echt met
thorp gesproken had. Waarom
U eraan twyfelen dat de man in
j kleren, met diens baard en
[liet Alfred Inglethorp zelf was?
kan wel zyn," zei ik,
Jdoor Poirots welsprekendheid,
dat wel het geval was,
bm zegt hy dan niet waar hy
Éagavond om zes uur dan wel
daad, waarom niet?" zei Poi-
fetnuchterd. „Als hy gearres-
j^werd, zou hy waarschynlyk wel
maar ik wil het niet zover
j. komen. Ik moet hem de ernst
testend onder ogen brengen.
T natuurlijk een of ander iubieus
'e achter zyn zwygen. Al heeft
zyn vrouw niet vermoord, dar
Wftoch een schurk die iets te ver-
i heeft, iets dat helemaal los
e moord staat.'
jrt kan dat dan zyn?" peinsde
rdop, voor het ogenblik gewon-
|Joor Poirots visie, hoewel ik nog
vaag in mijn achterhoofd er-
rertuigd was dat de voor de
liggende verklaring de juiste
n ta je dat niet raden?" vroeg
glimlachend.
JÜ?"
ja, „ik kreeg nog niet zolang ge-
n «e®n Ideetje en dat bleek juist
'^■ar heb Je me niets van verteld,
me verwy tend.
maakte een verontschuldi
gbaar.
eugf""" me kwa1^. mon ami,
iineS kep&a-ld sympathi
fe vervolgde hy„Zeg nu zelf,
'1 »nu toch ook wel in dat hy niet
lköfsteerd moet worden?
schien," zei ik weifelend, want
pd echt volkomen onverschillig
'ver Alfred Inglethorps lot en ik
mening dat het geen kwaad
eens flink de stuipen op het
Jagen.
tOIjot, die mij eerst opmerkzaam
angekeken, zuchtte,
tel eens, beste vriend," zei hij,
LE# ander onderwerp overgaand,
lien van Inglethorp, wat was
ADVERTENTIE
hein?"
„Nee, dat kan ik niet ze
dpkter maakte het natuu
lachelyk. Maar voor een leel
een heel normale suggestie
„Maar monsieur Lawrenc<
leek. Je hebt me zelf ver
hy medicynen gestudeerd
zyn doktersgraad behaald 1
„Gunst ja, dat is waar o>
heb ik helemaal niet meer
dacht." Ik schrok ervan,
inderdaad vreemd!"
Poirot knikte.
,Zyn gedrag is van het begin af
aan vreemd geweest. Van iedereen in
huis was hy waarschynlyk de enige
die in staat was de symptomen van
strychnineverglftiging te herkennen,
en toch zien we dat hy de enige van
de hele familie is die a tort et a tra-
vasthoudt aan de theorie dat dit
overly den het gevolg was van na
tuurlijke oorzaken. Als monsieur
John dat gedaan had, zou ik het heb
ben kunnen begrypen. Hy heeft geen
vakkennis op dit gebied en is van na
ture fantasieloos.
Maar monsieur Lawrence nee!
En nu vandaag doet hij een suggestie,
waarvan hyzelf geweten moet heb
ben dat die belachelyk was. Dat
geeft te denken, mon ami!"
„Het is erg verwarrend," gaf ik
toe.
,Dan hebben we'nog mevrouw Ca
vendish," ging Poirot verder. „Dat
er nog zo een die niet alles ver
telt wat ze weet!
Wat vind jy van haar houding?"
„Ik weet niet wat ik ervan denken
moet. Ik kan me niet voorstellen dat
zij Alfred Inglethorp de hand boven 't
hoofd zoü hoüde'h. Toch Wekt ze die
indruk weL"
Poirot knikte.peinzend.
„Ja, het is gek. Eén ding is zeker,
ze heeft heel wat meer van dat „pri-
vé-gesprek" opgevangen dan ze wilde
toegeven."
„En toch is.zy de laatste die je er
van beschuldigen zou zich te verlagen
tot het afluisteren van gesprekken!"
„Inderdaad. Eéji ding is me echter
door haar getuigenverklaring duide-
lyk geworden. Ik had het mis. Dorcas
had volkomen gelyk. De ruzie was
vroeger in de middag, om een uur of
vier, zoals zy zei."
Nieuwsgierig keek ik hem aan. Ik
had nooit begrepen waarom h«j daar
zo op bleef hameren.
PANDA EN DE MEESTER DRINKER
Dondersteen HobbMonk
stüur. twac.htSMeSrróp°merde 5°ldaat acMer het
reïds7oTjompVop wl Vopena. 06 V°°rdeUrdie intussen
■■Orde!" riep de legerman. „Topgeheim! Waar is het wapen
Het is... eh.hier!" verklaarde de bediende wat zenuwachtig-
terwijl hij op een zwevend theekopje wees. „Er is een kleine moei
lijkheid gerezen, ziet U. De uitvinder heeft een slok van het wa
pen genomen en is toen onzichtbaar geworden, als U me volgen
kunt. Als U even wacht, komt hij wel weer tevoorschijn om U te
woord te staan!"
Engelsen geklopt: 2-0
Voetbalzege van
Olympisch elftal
Het Nederlands Olympisch voet
balteam, dat onder de naam Zwalu
wen in de Zeeuwse hoofdstad Mid
delburg de eerste van een reeks wed
strijden speelde tegen de Engelse
Middlesex Wanderers een ama
teurselectie, waarin zes spelers van
het Engelse nationale elftal
opgesteld, heeft een verdiende 2-0
overwinning weten te behalen.
De ongeveer 1800 toeschouwers za
gen twee uitstekend spelende elf
tallen. waarin by de Nederlandse
ploeg vooral het verdedigingswerk
van de AFC-er Lonne en Nel (DCG)
opviel. In de voorhoede was De Vos
(Middelburg), voor de rust uitste
kend op dreef en hij was het die
in de tiende minuut na een Engelse
verdediger handig op het verkeerde
been te hebben gebracht, de doel
man kansloos versloeg. De Engelsen
vochten hard voor een beter resul
taat, maar de Nederlandse defensie
sloot goed.
Ook na de hervatting bleef het van
begin tot eind een zeer aantrekke-
lyke party voetbal. In de 77e mi
nuut loste De Ridder (Vlissingen)
een hard schot, dat doel trof (2—0)
Nog gaven de Engelsen de moed niet
op en tot tweemaal toe had de Ne
derlandse doelman Bos (Vlissingen)
geluk. De eerste maal caramboleer
de de bal na een schot van Hogwood
via de binnenkant van de paal in
handen van de Nederlandse doelman
en in de laatste minuut herhaalde
zich deze situatie by een inzet van
Bram bleef onbeweeglijk staan met een gezicht, alsof hij
erg trots was op zijn prestatie.
Nijdig herhaalde de heks:
„Nou, komt er nog wat van?"
„Maar het is al gebeurd," zei Bram tevreden.
„Gebeurd, gebeurd, er is niets gebeurd," mopperde de heks. „Dat
vleerfantje is een vleerfantje gebleven".
„Pardon, maar dan kijkt u niet goed", zei Bram uit de hoogte.
„Ik heb van dat vleerfantje.een fantvleertje gemaakt".
De heks was boos.
Wij heksen moeten mensen plagen, maar niet elkaarriep ze
krijsend. „Doe je iverk goed, of ik zal je
Ze sprak de zin niet uit, maar het was Bram duidelijk, dat
ze niets prettigs bedoelde. Met de moed der wanhoop besloot hij
nog maar eens iets te roepen, dat op een toverspreuk leek
Karapollepelzalfie Oppela Boem", riep hij uit.
De heks schrok geweldig.
(ADVERTENTIE)
Real Madrid heeft dinsdag
avond in het Santiago Bernabeu
stadion van Madrid met 3-1 gewon
nen van het Zuidamerikaanse Pena-
AD VERTEN TIK
-
■'•WSHT
