He
zaitk-
Styïes
vcuQ,veRTei,op...Hee-\ eh, neen,
ben juute oe ster van meneer maxim
n0600ra y -Pie is WAAR-
xa 11 schnnlnkvoor-
\6oeoverloren^
later, aan
Boord van
h6t ■jacht
daar komen ze.als
zij de steen heb
ben, zitten zizi
en ikind6puree!*
VJN 6AAN NAAR
MAXI/US 'JACHT, MAR
CO, MAAR OAAT MIJ
HET WOORD DOEN!
ADVERTENTIE
VRIJDAG 5 MEI 1967
Ons dagelijks
vervolgverhaal
AGATHA CHRISTIE
S/>
Ze wachtte even en scheen na te den-
ten, uiterlijk nog steeds even kalm
ir(Vls tevoren.
„Ja. Ik herinner me dat mevrouw
Inglethorp iets zei ik herinner me
niet precies wat over het veroor-
raken van een echtelijk schandaal."
„Juist, Ja!" Voldaan leunde de
ïn Coroner achterover. „Dat komt over
een met wat Dorcas heeft gehoord.
Maar neem me niet kwalijk, mevrouw
50cavendish, hoewel u zich realiseer-
10de dat het een privé-gesprek was,
bent u toen niet weggegaan? En bleef
JnHi waar u was?"
/et Even zag ik een gloed in haar
rachtbruine ogen, toen ze haar blik
opsloeg. Ik was er zeker van da
ppp dat ogenblik met plezier de kleine
[Coroner, met zyn insinuaties, in
LStukken gescheurd zou hebben; maar
re antwoordde volkomen rustig:
„Nee. Ik zat daar best. Ik concen
treerde me op mijn boek.
m „En is dat alles wat u ons vertellen
Bkunt?"
M „Dat is alles."
De ondervraging was afgelopen,
Bioewel ik eraan twijfelde of de Co-
Boner helemaal tevreden was over
Biet resultaat. Volgens mij vermoed
de hij dat Mary Cavendish, als ze
f gewild had, meer had kunnen ver-
r tellen.
Amy Hill, winkelmeisje, werd daar
na opgeroepen en verklaarde dat ze
amp de' middag van de zeventiende een
testamentformulier had verkocht aan
—William Earl, tweede tuinman op
Styles.
Daarna kwamen William Earl en
Manning, die een verklaring aflegden
%over het tekenen van een document.
«Manning stelde de tijd vast op on
geveer half vijf, William was van me
aning dat het iets vroeger was.
M Vervolgens kwam Cynthia Mur-
doch. Ze kon maar weinig vertellen.
^,e had niets gemerkt van het dra-
lKna, tot ze door mevrouw Cavendish
'was gewekt.
„U heeft de tafel niet horen val-
'"'len?"
ss „Nee. Ik was vast in slaap."
De Coroner glimlachte.
,Een goed geweten is een zacht
'I oorkussen," merkte hij op.
na iedere
maaitijd..
Want Doublemint kauwen bevor
dert de spijsvertering, 't Is heerlijk
en zo gezond. Doublemint reinigt
uw tanden en verfrist mond en"
adem; Koop vandaag nog een
pakje - plezier voor twee - en
merk zelf hoe goed Doublemint
u doet.
„Dank u wel, juffrouw Murdoch, dat
is alles."
„Juffrouw Howard."
Juffrouw Howard legde de brief
over die op de avond van de zeven
tiende door mevrouw Inglethorp aan
haar geschreven was. Poirot en ik
hadden hem natuurlijk al gezien. Hij
droeg niets bij tot onze kennis van
het drama. Hier volgt een facsimile:
strychnine verkocht aan een of ander
onbevoegd persoon?"
„Ja, meneer."
„Wanneer was dat?"
„Afgelopen maandagavond".
„Maandag? Niet dinsdag?"
„Nee, meneer, maandag de zestien
de."
„Wilt u ons vertellen aan wie u die
strychnine verkocht heeft?"
Je kon een speld horen vallen.
„Ja, meneer. Aan meneer Ingle
thorp."
Alle ogen wendden zich tegelijk
naar de plaats waar Alfred Ingle
thorp met een volkomen onbewogen
gezich zat. Hij schrok een beetje
toen de bezwarende woorden door de
jongeman geuit werden. Ik dacht
half en half dat hy van zijn stoel zou
opspringen, maar hij bleef zitten,
hoewel hij meesterlijke verbazing
voorwendde.
„Weet u heel zeker wat u zegt?"
vroeg de Coroner streng.
„Absoluut zeker, meneer."
Svy&kf éciw&j JtUx-
&SSCK.,
m znCiu- tv& ck*-
-to*"-
V-
ri
hAn,c. wlw
liet -UlA t
Hij werd aan de juryleden voorge
legd, die hem aandachtig bestudeer
den.
„Ik ben bang dat dit ons niet veel
verder brengt," zei de Coroner met
een zucht. „Er wordt met geen
woord gerept over welke gebeurte
nissen van die middag dan ook."
„Voor mij is het zo duidelijk als
wat," zei Evelyn Howard kortaf. „Het
bewijst duidelijk dat mijn arme vrien
din zojuist tot de ontdekking was ge
komen dat ze voor de gek gehouden
werd."
„Daar staat niets van in de brief,
merkte de Coroner op.
„Nee, omdat Emily het niet over
haar hart kon verkrijgen ongelijk te
bekennen. Maar ik ken haar; Ze wil
de dat ik terugkwam. Maar ze was
niet van plan toe te geven dat ik ge
lijk had. Ze deed het langs een om
weg. Doen de meeste mensen.
Zelf geloof ik daar niet in."
Wells kon een glimlach niet onder
drukken, net zo min als verscheidene
juryleden, zag ik. Evelyn Howard was
kennelijk een succes bij het publiek.
„In ieder geval is al dit flauwe ge
doe tijdverspillen," ging ze verder,
met een minachtende blik op de jury.
„Praten praten praten! Terwijl
we toch allemaal heel goed weten
Haastig viel de Coroner haar in de
rede.
„Dank u wel juffrouw Howard, dat
is alles."
Ik kon me voorstellen dat hij een
zucht van verlichting slaakte toen ze
inbond.
Toen kwam de sensatie van de dag.
De Coroner riep als volgende getuige
op Albert Mace, apothekersassistent.
Het was onze opgewonden Jonge
man met het bleke gezicht.
In antwoord op de vragen van de Co
roner verklaarde hij dat hij gediplo
meerd farmaceut was, maar pas kort
bij deze zaak werkte omdat de vroe
gere assistent ln dienst moest.
Na deze inleiding kwam de Coroner
ter zake.
.Meneer Mace, heeft u onlangs
„Is het uw gewoonte om zomaar
aan iedereen over de toonbank
strychnine te verkopen?"
De ongelukkige jongeman kromp
zichtbaar ineen onder de strenge blik
van de Coroner.
„O nee, meneer natuurlijk niet.
Maar omdat het meneer Inglethorp
van het grote huis was, dacht ik dat
het geen kwaad kon. Hij zei dat het
was om een hond te vergiftigen."
In mijn hart had ik met hem te
doen. Het was zo menselijk om je
best te doen de bewoners „van het
grote huis" zoveel mogelijk van
dienst te zijn vooral als het resul
taat daarvan kon zijn dat de klandi
zie van Coot zou overgaan op de
plaatselijke zaak.
„Is het niet gebruikelijk dat ieder
een die vergif koopt, een register
moet tekenen?"
„Ja, meneer, dat heeft meneer
Inglethorp ook gedaan."
„Heeft u dat boek hier?"
„Ja, meneer."
Het werd te voorschijn gehaald, en
met een ernstige berisping liet de Co
roner de arme Mace gaan.
Wordt vervolgd
ADVERTENTIE
Vertrouwde steer van
weleer nog steeds bij
Holel-Café Restaurant
„SEINPOST"
NOORDWIJK AAN ZEE
Kon. VVilhelmina Boulevard 17
Telefoon 01719—2515
Vrij uitzicht op zee.
Eigen parkeerruimte en Midget
Golfbaan.
Overdekte en onoverdekte terrassen.
HET GEHELE JAAR GEOPEND
Spaarneborg 3 v Ymuldan n lon-
Dutch Mate 3 v Oran n Rott
Dutch Sa lot 4 te Lalxoai verv
Eagle 2 Guernsey te Per
Echo 2 500 m ZW Kaap Verd
Sdda 2 v Sodertelje te Gefle
Eddystone 2 v Poole n Hambu
'3 e Bo Jeaux verw
iorg i v Beverwijk n 1
nond 3 v V-aard. n Bost
orn p 2 Gibraltar n Alg
on 3 te Kirkcaldy
jt 2 te Sunderiand
B 3 v Londen te Rott
Vlvlpara 2 390 m W Azoren
Vlieland d 2 Carthagena n Spai
Weitertoren 2 270 m OZO Ba-
Zafra 2 op 450 m ZZW Bombi
Zarla 2 op 100 m O Tunis
Zeesleepvaart
boot 1 40 m N Skikda
Hudson 3 werkzaam In Perz Golf
Hu.mber 5 te Singapore verw
Mees 3 v.d. 'v^hbVte'sklkde
Maessluis
Missiisipo 3 werkzaam t.h.v. Serie
Noord-Hollend met ..Gelexles" 30
op rede Fushlki
Oceaan mat bok en bergingsvaart.
3 900 m W Noordkust lerlend
Oostzee met leggermolen 3 100 m
Orinoco 3 werkzaam bij Bonny
Sche-de 3 v Malta n 7
PANDA EN DE MEESTER DRINKER
1593. Panda keek geschrokken naar de plek waar Jollipop's
voeten behoorden te staan, en staarde vervolgens naar het hoofd
var de knecht, dat daarboven zweefde.
„Wat heb je gege-daan?" bracht hij verwezen uit.
„Ik heb de thee geproefd, meneer Panda!" verklaarde de knecht.
„Maar zij smaakte niet. Zij smaakte zelfs afschuwelijk!"
Panda luisterde verder niet naar de uitleg van de bediende, maar
draafde naar professor Kalker en begon hem opgewonden wakker
te schudden. „Professor!" riep hij. „Professor! Er is iets ergs ge
beurd!" „Inderdaad!" sprak de geleerde. „Je stoort me! Nu ben ik
de oplossende formule weer kwijt door je geroep, Pimpa! Hoe was t
nu toch weer Iets met H03-Sul8-ChS04 Hij maakte een
notitie, toen zijn aandacht werd getrokken door de ongewone aan
blik van een zwevend, opgewonden hoofd.
„Er is iets fout met mij!" kreet Jollipop. „Ik voel me slecht ge
kleed!" „Inderdaad!" prevelde de geleerde. „U hebt Uw lichaam
vergeten, Pollidops! Of eh nee Uw hoofd zweeft Toch niet
laat me raden: U hebt Uzelf onzichtbaar gemaakt! Buitengewoon!
Geniaal! Meesterlijk!"
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMET JE FOK
815. De tanden van de heks dansten in haar mond, toen zij de
leerlingen toesprak. Bram hield zich bescheiden achteraf; de leid
ster kon hem niet veel meer zien dan zijn punthoed.
„Het vliegen gaat goed", zei de heks' „maar het landen lijkt nog
nergens op. Op die manier beschadigen jullie de bezems. En de
landingsbaan wordt er ook niet beter op". Beschaamd bogen de
leerlingen het hoofd. De heks moest er krijsend om lachen. ,Jfou.
volgende keer beter moeten jullie maar denken. We gaan nu over tot
het lesuur Betovering. Ik hoop, dat jullie je huiswerk gemaakt
hebben". „Jaja", riepen ze allemaal en ook Bram knikte heftig.
Maar toen hij in de klas zat voelde hij zich slecht op z'n gemak. Hij
wist er niets van. En stel je voor, dat hij een beurt zou krijgen! Hij
trok een zo onschuldig mogelijk gezicht. Weglopen kon hij nu toch
niet meer
LEIDSCH DAGBLAD
Paus naar Fatima
ADVERTENTT5
Positie9 Nederlandse
Schepen
Tankvaart
ib trader p 2 Little Quoin n
(hor al Amaya
nia 2 60 m ZW Kaap da
joede Hoop 8 te Ango Anao
I-1a 2 500 m ZZO Monrovia
phna o 2 P. EHenne n Rott
De Paus zal zaterdag voor Pink
steren naar Portugal vliegen en op
een vliegveld in de buurt van Fati
ma landen. In het bedevaartsoord,
waar op 13 mei de vijfstigste ver
jaardag van de Maria-verschijningen
gevierd wordt, zal de Paus een mis
opdragen en de gelovigen toespre
ken. 's Avonds keert hij naar Rome
