SCHEEP
ERICHTEN
SIK:
UI
De
zaak-
Styles
Ook tweede
A-satelliet
in positie
D
J
A
O
V
N
Y
E
S
ËteVffhe.
Hj-sscr.
tpstr
^[WOENSDAG 3 MEI 1967
Ons dagelijks
vervolgverhaal
AGATHA CHRISTIE
rll»31)
Vol belangstelling keek de jury op.
„Ik geloof," ging Lawrence verder,'
dat er wel gevallen bekend zijn, waar-
bij de cumulatieve uitwerking van eer
regelmatig toegediend middel de dood
gevolge heeft gehad. En is het
^ook niet mogelijk dat ze per ongeluk
kneen te grote dosis van haar medicijn
heeft ingenomen?"
„Dit is voor het eerst dat wij horen
_dat de overledene ten tijde van haar
Idood strychni
We zijn u
Cavendish."
Dokter Wi
roepen, maar hU vond het denkbeeld
belachelijk.
„Wat meneer Cavendish sugge
reert is volkomen
Iedere andere dokter zou
de vertellen. Strychine is
in zekere zin een cumulatief ver
gif, maar het zou absoluut onmogelijk
op deze manier een plotselinge dood
symptomen aan vooraf moeten gaan,
die onmiddellijk mijn aandacht zou
den hebben getrokken.
Het is gewoon belachelijk."
„En wat het tweede idee betreft?
Dat mevrouw Inglethorp misschien
onbewust een te grote dosis heeft
ingenomen?"
,Drie of zelfs vier doses zouden
nog niet de dood ten gevolge hebben
gehad. Mevrouw Inglethorp had al
tijd een extra grote hoeveelheid medi
cijn in huis, daar ze die geregeld liet
klaarmaken bij apotheek Coot in
Tadminster. Ze zou bijna de hele
lies hebben moeten leegdrinken om
ae hoeveelheid strychnine te verkla-
in die bU de autopsie gevonden ls."
„Dus u bent van mening dat we
het tonicum geheel kunnen verwaar
lozen, met betrekking tot de doods
oorzaak."
„Zeer zeker. De veronderstelling
ls belachelijk."
Hetzelfde jurylid, dat al eerder ge
ïnterrumpeerd had, opperde dat de
apotheker die de medicijn had klaar
gemaakt, zich vergist kon hebben.
„Zoiets is natuurlijk altijd mo
gelijk," antwoordde de dokter.
Maar Dorcas, die als volgende ge
tuige werd opgeroepen, deed zelfs die
mogelijkheid te niet. De medicijn was
niet kortgeleden klaargemaakt. In-
tegencrec-i, rrsarouw Inglethorp had
op de dag van haar dood de laatste
dosis genomen.
Dus liet men tenslotte de kwestie
in het tonicum verder rusten, en
zette de Coroner zijn ondervraging
voort.
Nadat hij van Dorcas te weten was
gekomen hoe ze door het heftige
bellen van mevrouw was gewekt
vervolgens het hele huis wakker
had gemaakt, ging hij over op de
izie van 's middags.
De getuigenverklaring van Dorcas
as op dit punt in hoofdzaak gelijk
luidend aan wat Poirot en ik al had
den gehoord, dus zal ik hem hier niet
herhalen.
De volgende getuige was Mary Ca
vendish. Ze stond kaarsrecht en
sprak uiterst beheerst met een zach
te, maar heldere stem. In antwoord
op de vraag van de Coroner,
telde ze hoe ze, als gewoonlijk om
half vijf door de wekker wakker ge
worden, zich aan het aankleden
was, toen ze opgeschrikt werd door
een geluid alsof er iets zwaars viel.
„Dat zal het tafeltje bij net bed
geweest zijn," merkte de Coroner op.
„Ik deed mijn deur open," ver
volgde Mary, „en luisterde. Ns
enkele ogenblikken werd er hard ge-
schoonmoeder, maar de deur zat op
slot.
De Coroner viel haar in de rede.
„Ik gelooi eigenlijk niet dat we u
op dat punt nog verder hoeven lastig
te vallen. Over de verdere gebeurte
nissen weten we allese al wat er te we
ten valt. Maar ik zou graag willen
dat u ons alles vertelde wat u opge
vangen heeft van de ruzie van de vo
rige dag."
„Ik?"
Er lag een zweem van brutaliteit
in haar stem. Ze bracht haar hand
naar haar hals om de kanten ruche
recht te trekken en terwijl ze dat
deed, wendde zij haar hoofd een
beetje af.
En als vanzelf schoot de gedachte
door mij heen: „Ze probeert tijd te
winnen!"
„Ja. Ik heb begrepen," ging de
Coroner bedachtzaam verder, „dat
u buiten zat te lezen op de bank
vlak bij de tuindeuren van het bou
doir.
Dat is toch zo, nietwaar?"
Het was voor het eerst dat ik hier
van hoorde, en toen ik van terzijde
een blik op Poirot wierp, kreeg ik het
idee dat dit voor hem ook nieuws was.
Een moment weifelde ze, heel even
maar, voordat ze antwoordde:
„Ja, inderdaad."
„En de deuren van het boudoir
stonden open, nietwaar?"
Haar gezicht werd zichtbaar ble
ker toen ze antwoordde:
„Ja"
„Dan heeft u ongetwijfeld de stem
men binnen gehoord er werd im
mers boos en luid gesproken! Waar u
zat, moeten ze in feite duidelijker
hoorbaar geweest zijn dan in de hal."
„Mogelijk."
„Wilt u voor ons eens herhalen wat
u van de ruzie opgevangen heeft?"
„Ik kan me werkelijk niet her
inneren iets gehoord te hebben."
„Bedoelt, u dat u geen stemmen
gehoord heeft?"
„O ja, ik heb wel stemmen ge
hoord, maar ik heb niet gehoord wat
er gezegd werd." Er kwam een
lichte blos op haar gezicht. „Het i
lichte blos op haar gezicht. „Het is
niet mijn gewoonte om privé-gesprek-
ken af te luisteren."
De Coroner bleef aanhouden.
„En u herinnert er zich niets van?
Helemaal niets, mevrouw Cavendish?
Niet één verdwaald woord of een los
se zin, waaruit u kon opmaken dat
inderdaad een privé-gesprek
was?" Wordt vervolgd
ADVERTENTIE
Het Internationale
merk voor goedgekeurde
tapijten.
Intertest tapijt wordt
geleverd via de erkende
woninginrichter.
wyers
De tweede Amerikaanse aardsatel-
liet die de naleving van het beperkte
kernstopverdrag moet controleren, is
maandag met succes in zijn juiste
baan gemanoeuvreerd.
De twee satellieten zijn samen met
drie andere kunstmanen die een
der doel hebben, vrijdag van Kaap
Kennedy gelanceerd met een Titan
III draagraket. Zaterdag is de eer
ste satelliet al in zijn juist baan
gebracht.
Een woordvoerder van de Ame
rikaanse luchtmacht heeft verklaard
dat met een kleine motor aan boord
van de Vela-kunstmaan deze in een
cirkelvormige baan om de aarde is
gebracht op een hoogte van 110.000
km. De baan ligt zeer dicht bij de
oorspronkelijk vastgestelde. De twee
satellieten hebben nu de aarde pre
cies tussen zich in. De drie andere
satellieten, die bedoeld zijn om stra
ling te meten en gegevens te ver
zamelen over het gedrag van meta
len bij wrijving in de ruimte, blijven
in hun oorspronkelijke elliptische
baan.
De twee Vela's zijn verbeterde ver-
es van zes eerdere kunstmanen ter
opsporing van bovengrondse kern
proeven op de aarde en in de ruim
te, die verboden zijn vervolgens het
beperkte kernstopverdrag van Mos
kou. Op 8 mei worden de twee aard-
satellieten operationeel.
PANDA EN DE MEESTER DRINKER
het l
HUl
„Brrrrl" bracht hij hijgend uit, toen het goedje in zijn
jas verdwenen. „Bah! Als dat thee m0et heten ...Het lijkt
Bah! Oeaaah! Bah!" Hij wendde zich tot Panda en kuchte om de
aandacht te trekken.
,flet spijt onsmeneer Panda!" sprak hij. ,Maar we zijn hang dat
we vandaag geen smakelijk kopje thee kunnen schenken! „De krui
denier heeft ons derde-klas ingre>
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
814. Geen van de heksen scheen er iets bijzonders aan te vinden,
toen Bram met hen meevloog in de richting van het kasteel. Voort
durend spraken zij met elkaar. En uit hun woorden werd het Bram
steeds duidelijker, dat hier inderdaad een school voor jonge heksen
was gevestigd. Hij hoorde praten over repetitie Slangekruid, over
bezemgymnastiek en over opstellen over de vervoeging van de
toverspreuken, tot het hem duizelde.
Op de binnenplaats van het kasteel stond een heks van de ver
keersleiding aandachtig toe te kijken, hoe de heksen met Bram-
metje in hun midden een landing uitvoerden.
„Voorzichtig voorzichtig riep ze met schelle stem. „Benen
een beetje bijtrekken voeten vooruittikje snelheid bijgeven.
Bram deed angstvallig, wat de anderen ook deden- Hij kon nu niet
meer weg, zelfs al zou hij het hebben pewild, zonder de aandacht te
trekken. De groep kwam tot stilstand. Zacht trilden de bezems nog
na. De verkeersleldster schudde het hoofd. Blijkbaar was ze niet
geheel tevreden.
Posities Nederlandse
Schepen
l.r. Llb.rumP2°. Antw H*l,lnkl
lar. Sil.ntum 1 v Gr.nt.ri n
29
122 «sIïlïsraKn
OmTjenkerk°J HO mïr°Lssabon
Oostcetmi 30 te Casablanca
Oosterhout^O te Bramen^
Silvaplana 2 ta Rott.
Tllluwah 3 ta Yokkelchl verw
TJimanuk 1 250 m W Nouma*
Tiitjalengka 2 fa Rio da Janeiro
Tjiwang! 2 fa Brisbane
Clnul.e 30 v Pta Cardon n
- p 1 Port Elizabeth
o-Curasao
1 340 m NNO St. I
B,^;« Haag 29 170 m
