Ragfijn musiceren van
„Quadro Amsterdam"
I <SÊK
J
Uitreiking letterkundige
prijzen in Haagse raadzaal
SRAIFFEISENBANK
kunst
Handels „Messias" in
Ger. Kerk Sassenheim
Nieuw
drink-
plezier
Ontspanning door
Barok - juwelen
IRIJDAG 7 APRIL 1967
LEIDSCH DAGBLAD
\chitterend slot „Kunstkring"-serie
^!en avond van bewonderenwaardig ragfijn musiceren is ons
het laatste „Kunstkring"-concer.t geschonken door het onge-
r zes jaar bestaande „Quadro-Amsterdam", dat zich voor het
;t hier presenteerde. Het bestaat uit vier voortreffelijke en
enommeerde musici: Frans Brüggen (fluit en blokfluit),
p Schroder (viool), Anner Bijlsma (cello) en Gustav Leon-
d (klavecimbel).
ij lieten zich horen in een serie Barokjuwelen, op een supe-
ire wijze, welke zelfs de meest verwende liefhebber van
ïermuziek tenvolle bevredigd moet hebben. Hun ensemble-
is dan ook tot hogere eenheid vergroeid.
todwat zij bieden mag dan voor
irogressieven vieux jeu zijn, voor
os veel anderen daarentegen
en de galante en amusante con-
Ities van een Louis Gabriel Guil-
>in, éénmaal een der vermaard-
arijse violisten van de 18de eeuw,
cwartet in e kl. t. van Georg Phi-
Felemann, dat vol onvermoede
issingen is of de twee sonates
Francois Couperin uit diens „Les
ons" resp. „La Frangaise" en
tperiale", dat spelenderwijs met
verrukkelijke doorzichtige fuga
oond wordt, nog steeds als boeien-
penbaringen in de oren.
k na de pauze neemt Frans Brüg-
lin Handels Triosonate in c kl. t.
pivaldi's Trio in c. kl. t., waarin
dlo en het klavecimbel de basso
|duno verzorgen, met zijn onver-
rel ijk-verfijnde en genuanceerde
reving op zijn alt- of dan weer
lan-blokfluit de ereplaats in en
uleert de anderen tot de hoogst
are perfectie, welke, eerlijk ge-
ook al daarvóór overduidelijk
pressie was gekomen,
allen is sprake van briljante
eersing van hun instrumenten. In
zelden gehoorde combinatie
lit het spel uit door een precieuse,
pluut homogene klank- en kleur-
werking, alsof er sprake is van vier
klaverbladen aan één stengel, zó puur
en edel klinkend in de opvatting, zó
boven elke techniek uitgegroeid. En
het is vooral ook de geets, die uit dit
alles spreekt, datgene dus wat tussen
de noten ligt, wat U weerloos boeit
in dit sublieme samengaan en dat
slechts tot stand kon komen na
nauwlettend afgewogen studie.
Zovele eminente buitenlandse kwar
tetten van velerlei soort hebben wij
hier in de loop der jaren beluisterd,
maar dit Nederlandse, dat mede uit
munt door de unieke en interessante
samenstelling, behoeft voor deze in
geen enkel opzicht onder te doen. En
wanneer men de gevoelige Frans
Brüggen op zijn blokfluit hoort, kan
men het zich indenken, dat hij bij
honderden en honderden school
maakt: het is begrijpelijk dat dit in
strument tegenwoordig om een
afschuwelijk modewoord te gebruiken
hevig „in" is.
Het was deze avond een verrukking
deelgenoot te zijn van al deze pro
bleemloze en ontspannende muzieken,
die vanzelfsprekend de geestdriftigste
ovaties opriepen.
Géén kost van deze tijd, maar wel
licht juist dódrom
Het „Quadro-Amsterdam"dat
gisteren tijdens het Kunstkring
concert groot succes oogstte.
(Foto L.D./Holvast)
Het auditorium is dan ook beloond
met twee toegiften: het laatste en
eerste deel van het Scherzo in E van
Telemann, nadat de vlekkeloze vaart
en de verblindende virtuositeit van
alle vier musici in Vivaldi's „Allegro
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
Schouwburg
directeur Deiuuin
op non-actief
De directeur van de Apeldoornse
schouwburg Orpheus, de heer M. L.
Deinum, is door de Raad van com
missarissen van de schouwburg voor
lopig op non-actief gesteld. Hij is
althans verzocht, zijn werkzaamhe
den verband houdende met de func
tie van directeur te staken. Dit we
gens een verschil van inzicht over
de bedrijfsvoering zoals die de laatste
tijd door de heer Deinum werd uit
geoefend.
Aan de vergadering van aandeel
houders zullen nadere voorstellen
worden gedaan om in deze kwestie
tot een oplossing te komen. Men ver
wacht dat de heer Deinum uit zijn
functie zal worden ontslagen. Voor
lopig wordt de taak van directeur
overgenomen door de heer B. J. Tap
nu plaatsvervangend directeur van
Orpheus.
- spaarbank en alle bankzaken
Philips actief
in Australië
Philips Electrical Industries (Austra
lia) Pty Ltd heeft onlangs'n aanzien
lijk minderheidsbelang verworven in
Eric Anderson (Consolidated) Ltd,
detailhandel in elektrische appara
ten, radio en t.v.-toestellen, met fi
lialen in talrijke plaatsen in Austra
lië.
Het Philips concern, dat de laat
ste jaren zijn belangen in Australië
aanzienlijk heeft uitgebreid, is be
halve van z(jn eigen vestigingen,
thans ook eigenaar van Pett'ford
Holdings Ltd en Commonwealth Elec
tronics Pty Ltd. Onlangs heeft Phi
lips ook het machinepark overgeno
men van de Anodeon Division (t.v.
beeldbuizenbedrijf) van Electronics
Industries Ltd. voor 1 Vi min. dol-
In deze Electronics Industrie heeft
Pye Australia een belangrijke parti
cipatie. Het merendeel der aande
len van Pye Austria (Pye In
dustries Ltd) is in handen van het
kort geleden door Philips overgeno-
nomen Pye of Cambridge Ltd in En
geland.
mol to" de hoogst verbazing hadden
opgeroepen.
Een schitterend besluit van de
„Kunstkring"-serie, dat ons nog lang
in het geheugen zal bljjven naklin-
H.
Het Amsterdamse meisje Judith
Salomé heeft donderdag in de kwart
finales van het internationale tennis
toernooi van Cannes met 26 26
verloren van de Fran<;aise Monique
Salfati. Voor de halve finales kwali
ficeerden rich verder: de Amerikaan
se Cathy Harter, de Australische Gail
Sheriff en de Zweedse Ingrid Lof-
dahl.
Het Utrechtse DOS heeft don
derdagavond op eigen terrein de
vriendschappelijke wedstrijd tegen
het Finse amateurteam met 21 ge
wonnen. Aarts en De Weerd maakten
de Nederlandse doelpunten.
Het Nederlandse studenten
hockeyelftal heeft het internationale
studenten toernooi, dat te Rijswijk
werd gehouden, gewonnen. Onze
landgenoten speelden in hun laatste
wedstrijd met 00 gelijk tegen West-
Duitsland. Frankrijk en Engeland
kwamen ook niet verder dan een
00 gelijkspel.
Lente-exposities van
Britse kunst in ons land
Dit voorjaar zullen in ons land
enige tentoonstellingen van heden
daagse Britse beeldhouw- en schil
derkunst te zien zijn. In mei en juni
wordt in het KrölIer-Müller-mu-
In de Sassenheimse vrijwel volle) Geref. Kerk dirigeerde Cor Kool
Handei's „Messias", aan het hoofd van zijn „Com nu met Sangh"
(61 vrouwen, 23 mannen).
In dit werkt treedt Christus niet op, alles gaat óver hem. De be
roemde „Sinfonia Pastorale" verdeelt het eerste deel in twee fases,
waarvan de eerste fase in niet minder dan 12 nummers of klank
beelden de Adventsgedachte behandelt. Handei's in de geest voor
radige muziek was op dit stuk van rijke aard en moet goeddeels nog
uit zijn Italiaanse verblijftijd stammen.
De eerste 10 nummers van het 2 de
deel dat opent met de magnifieke
zangen „Gottes Lamm" en „Ward
verschmahet" behandelt de Passio
Christi, gevolgd door een opstan
dingsfase en door een stijgende apo
theose die van de overwinning van
het Evangelie getuigt en de bekro
ning stelt in het „Halleluja".
Dit „Halleluja" zou, wat de muziek
betreft, kunnen slaan op 'n gewon
nen zeeslag of evengoed op de koning
als op God. Indien iets er aan her
innert, dat Handel óók zyn „Messias"
voor zyn publiek in het operagebouw
heeft gecomponeerd, dan zeker dit
„Hallelujah".
Handel was geen kerkelijk mens,
in het „Halleluja" voelde hij zich
vóór alles Engelsman wél be
schouwde hij zioh als christen en dit
leidt tot een hoogtepunt in de so
praanaria „Ich weiss dasz mein Er-
löser lebet'-de aanvang van het der
de deel, dat voeren zal naar de over
winningen door het lijden en naar
het laatste oordeel. „Mein Erlöser"!
Christus is ook Handels verlosser en
dat moment biedt het persoonlijkste
credo in het oratorium. Wij leren
Handel in heel deze „Messias" kennen
als een heiland der toonkunst, maar
tevens als de Rubens van de toon-
wereld.
Het koor heeft by zonder veel om
handen in dit „Messias"-epos. Een
alles kunnend koor zou al die bespro
ken fases de eigen gedifferentieerde
grondstemming kunnen meegeven
door persoonlyk geestelijk aandeel in
de beleving. Dit hebben we van de
Sassenheimers niet verwacht, maar
loon naar werk heeft hier niet ont
broken: alles stond voortreffelijk in de
ruimte en greep feilloos ineen in het
vaak zeer doorzichtig dooraderende
geheel. De koormelismen gleden soe
pel, al bleek enige versteviging aan
baszijde op te merken. De klankkwa
liteit was al even lofwaardig en de
sopranen hebben al hun hoogste no
ten zuiver gepakt.
Het Zuidhollands Orkest voegde
daarbij zyn wederdiensten op keurige
wijze, weliswaar zonder te ver gaande
symfonische verfijning. He orkest is
met de materie uit en te na ver
trouwd.
Van de vier solisten heeft de so
praan Lize Schoo het meeste geboeid,
omdat zy iedere gezongen noot met
zangliefde heeft gevuld en omdat
iedere noot heeft geleefd. Alles blééf
echt en stroomde vry uit, met geen
enkele verwijzing naar die overwe
ging „wat een moeilijke kunst is het
kunstzingen toch". Haar zelfcontrole
verslapte nooiit, waardoor met glans
en frisheid een volledige egalitedt ge
waarborgd stond.
Haar collega, de alt Sibylle Raap
horst, heeft met de sopraan het even
wicht van de zangmididelen gemeen,
zij is goed geschoold, maar de nablij
vende indruk werd een van mat
heid, van akoestische druk en van
expressie, die zich niet doorzetten
wil: bescheidenheid is mooi. maar
persoonlijkheid als stuwende bron is
dat ook.
Zowel Bert van 't Hoff, tenor, als
David Hollestelle, bas, waren in de
eerste meiismen niet gelukkig, de eer
ste niet voldoende edel van klank, de
tweede door slordfigheden. Beiden
hebben veel hersteld door in het ver
dere steeds redeiyk hun vorm te vin
den.
Richard Heikema heeft rich door
inmenging van karakteristiek mee
sprekende timbres op het orgel, we
ten te laten gelden.
Onder zijn handen geschiedde alles
naar de eis.
V.
seum in Otterlo een tentoonstel»
ling gehouden van werk van Antho
ny Caro en Eduardo Paolozzi, twee
van de voornaamste vertegenwoordi
gers van de beeldhouwersgeneratie
van 1920. De tentoonstelling wordt
op 6 mei geopend.
Van 21 april tot 11 juni zal in het
Stedeiyk Museum in Amsterdam een
expositie te zien zyn van werk van
de jongere generatie van Brit
se beeldhouwers. Van 3 mei tot 18
juni zullen eveneens in het Stede-
lyk Museum in Amsterdam, prenten
te zien zyn van R. B. KitaJ,
een Amerikaanse kunstenaar die
zich in Londen heeft gevestigd. In
het museum Boymans-Van Beunin-
gen in Rotterdam wordt van 15 april
tot 31 mei een tentoonstelling gehou
den van werk van vier schilders, die
Groot-Brittannië vorig vertegen
woordigd hebben op de Biennale van
Venetië: Harold en Bernard Cohan,
Richard Smith, en Robyn Denny. In
het museum Boymans wordt verder
van 15 april tot 31 mei een tentoon
stelling gehouden van ceramiek van
Lucie Rie en Hans Coper, die een
vooraanstaande plaats innemen on
der de hedendaagse pottenbakkers in
Engeland.
ADVERTENTIE
g»
4
5
WELLA
FORM
De beroemde
Wella
haarcrème
1,15
hi 3
j - 'M';
Grote tube
i, 1,65
Namens Jan Campers-Stichting
De letterkundige prijzen van de Jan Campert-Stichting zijn
gisteravond in de Haagse raadzaal door burgemeester mr. H. A.
M. T. Kolfschoten uitgereikt. De voornaamste prijs, de Con-
stantijn Huygensprijs ter waarde van f 5.000, aan Louis Paul
Boon uit Aalst bij Brussel voor zijn gehele oeuvre, de Jan Cam-
pertprijs (f 2.500) aan de dichteres Hanny Michaelis voor haar
dichtbundel „Onvoltooid", en de bijzondere prijs (f2.500) aan
prof. dr. J. Presser voor zijn boek „De ondergang, de vervolging
en verdelging van het Nederlands Jodendom".
Deze drie laureaten waren aanwezig om de prijzen in ont
vangst te nemen. De auteur W. F. Hermans, wie de Vijverberg
prijs (f2.500) werd toegekend voor zijn roman „Nooit meer
slapen", liet verstek gaan. Hij had het bestuur van de Jan Cam-
pertstichting verzocht het geld aan „Eten voor India" over te
maken, welk verzoek werd ingewilligd.
De Jury meende, dat het werk van
Louis Paul Boon zich vooral in twee
opzichten onderscheidt: In de eerste
plaats als een vernieuwing in het
Nederlandse proza van na 1940 en in
de tweede plaats door de krachtige
homogeniteit van zyn schrijversper-
sooniykheid.
In „Nooit meer slapen" van Her
mans verkeren we, aldus de jury,
opnieuw in de voor deze auteur zo
kenmerkende sfeer van misverstand,
isolement en vooral mislukking van
elk streven, de principiële zinloos
heid van de menseiyke inspanning.
De schrijver bereikt een hoogtepunt
zyn bekroonde roman in de hoogst
persoonlijke, duidelyke Hermansiaan-
se beschrijving van de tocht naar
het uiterste noorden van Noorwegen.
De situering van de ikfiguur in een
vyandig vreemd landschap, een on
mogelijke wereld, is Hermans nooit
beter gelukt dan in .Nooit meer sla
pen", aldus het rapport.
Van de dichteres Hanny Michaelis
en haar bundel „Onvoorzien" zegt de
jury, dat de subjectieve ervaring, in
eeriyke en zuivere bekentenisdicht
kunst neergelegd, verheven is tot
openbaring van de levensgeheimen,
die ons allen gemeen zyn. In een
voudige, rechtstreeks aansprekende
taal, die nergens arm of conventio
neel wordt, biykt de dichteres het
essentiële van haar besef van zich
zelve en de haar omringende werke-
lykheid te kunnen venvoorden.
Voor het toekennen van een by-
zondere prijs voor „De ondergang"
van prof. Presser, had de jury twee
duidelyke motieven. Het werk is in
vele opzichten bijzonder niet alleen
omdat in geen enkel land, waar de
Na de uitreiking der prijzen
V.l.n.r. burgemeester Kolfschoten
van Den Haag, Louis Paul Boon
(Constanten Huygensprijs)Han
ny Michaelis (Jan Campertprijs
en prof. drJ. Presser (be zonder e
pres).
Jodenvervolging heeft gewoed, een
dergeiyk werk is ontstaan, maar ook,
omdat de schrijver persoonlyk ten
nauwste betrokken is geweest by wat
hy als geschiedenis beschrijft.
Na de uitreiking van de prijzen
dankten Louis Paul Boon, Hanny
Michaelis en prof. Presser. Tot be
sluit van de plechtigheid in de raad
zaal droeg Robert Borremans uit het
werk van Boontje het sprookje
..Roodkapje" en de beschouwing
„Over titels" voor, waarna de Lau
reaten en de talrijke gasten van het
gemeentebestuur in de benedenzalen
van het raadsgebouw een ontvangst
werd aangeboden.
