(X) c Westeuropees centrum voor toxicologisch onderzoek Leidse zakenman gaat witte pompen verhuren DRINGENDE NOODZAAK VOOR DEZE TIJD: Thuis bedreigen steeds meer vergiften de jonge kinderen Industrie bereid tot meewerken PIERROT tegen alle parkeerzorgen Op openbare veiling 'Morgan, laat je nakijken!' VRIJDAG 31 MAART 1967 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 3 (Van één onzer redacteuren) Vrijwel dagelijks komen er nieuwe chemi sche stoffen in omloop, waarvan onvoldoende bekend is of en in welke mate zij giftig zijn, hoe deze giftigheid zich manifesteert en hoe zij kan worden bestreden. Het is dringend nodig, dat er in West-Europa een groots op gezet laboratorium voor algemeen toxicolo gisch onderzoek wordt ingericht, waar nieuwe preparaten, zowel op het gebied van de ge neesmiddelen, de voedingsmiddelen en de in- sektenbestrijdingsmiddelen als op het terrein van huishoudmiddeltjes als schoensrrfeer, poetsmiddelen, afwasmiddelen etc. kunnen worden getest. Voorts is het in hoge mate gewenst, het In Nederland wordt reeds veel maar nog lang niet genoeg en minder dan b.v. in Amerika gedaan om vergiftigingen te voorkomen en ze eventueel zo efficiënt mogelijk te ge nezen. Drie instanties die op dit ge bied nauw samenwerken zijn de do- cumentatiecommissie voor toxicologie van de Kon. Ned. Mij. ter Bevorde ring der Piharmacie (KNMP), het Rijksinstituut voor de Volksgezond heid (RIV) en het genoemde Rijs- wijkse laboratorium (MBL) waaraan prof. Cohen is verbonden. Deze in stanties verrichten talrijke onderzoe kingen. wisselen gegevens uit en stel len een kaartsysteem samen, waarin de al of niet toxicologische hoedanig heden van allerlei stoffen, symptomen van vergiftiging en therapeutische aanwijzingen verzameld worden. Deze kaartsystemen gaan ook naar de apotheken. Voorts bestaan er aller lei wettelijke regelingen op het gebied van de geneesmiddelenvoorziening, de voedingsmiddelen en de bestrijdings middelen, en ook wel allerhande af spraken tussen industrie en handel. Niettemin komen er nog teveel nieu we stoffen op de markt, waarvan men onvoldoende weet. Over het algemeen is de Industrie volledig bereid om naar vermogen mee te werken aan voorkoming en bestrijding van vergiftiging. Grote industrieën hebben veelal eigen labo ratoria, waar nieuwe produkten en grondstoffen onderzocht worden. Veel andere ondernemingen ontberen ech ter zulke faciliteiten. Bovendien ko men de economische belangen van een onderneming wel eens in het gedrang, wanneer te lang gewacht moet worden op de resultaten van een uitbesteed onderzoek, dat dikwijls op zichzelf al lang moet duren maar bovendien vertraagd wordt doordat de capaciteit van de bestaande cen tra onvoldoende is Slechts een groots opgezet centrum waar snel en effi cient wordt gewerkt ten dienste van allen, die er een beroep op doen, kan deze moeilijkheden te boven ko- Groot opgezet Een dergelijk centraal laboratorium moet groots en met visde worden op gezet. Er moeten teams in werken van uitmuntende medici apothekers, chemici, fysici en biologen. Men moet er onderzoekingen kunnen doen op ver uiteenlopende terreinen. Alleen al de bemanning van een dergelijk instituut met hoogwaardige academi ci gaat de capaciteit van ons land te boven. Het is derhalve aan te be velen, een groot centrum als dit in Westeuropees verband in het leven te roepen, temeer daar men ook el ders met deze problemen te kampen heeft. In een zo opgezet laboratorium zouden ook onderzoekingen kunnen worden verricht met betrekking tot kankerverwekkende eigenschappen van stoffen, waarover men nog al te weinig weet. Men zou er zich niet alleen moeten beperken tot het vast stellen van de giftigheid en het be palen van de gèneeswijze maar ook het werkingsmechanisme van het vergiftigingsprooes dienen te bestude ren. aantal ongevallen door vergiftiging te ver minderen door giftige stoffen buiten het be reik van kinderen te houden. Vooral in het huishouden worden kleine kinderen op grote schaal het slachtoffer van hun natuurlijke neiging, alles en nog wat in hun mond te ste ken en op te eten. Aldus de conclusies van een onderhoud, dat wij hadden met prof. dr. E. M. Cohen, sinds kort buitengewoon hoogleraar te Leiden in de fundamentele farmacologie en daarnaast me dewerker van het Medisch Biologisch Labo ratorium van de Rijksverdedigingsorganisatie TNO te Rijswijk. houdmiddelen, 12 procent door cos- Mlllder vrii metlca. 6 procent door insecticiden J en 5 procent door petroleumproduk- Prof. Cohen bepleitte voorts minder gemakkelijk ter beschikking stellen van allerlei geneesmiddelen, waarvan een onoordeelkundig ge bruik tot vergiftiging leidt. Er be staan op dit gebied wel vele beper kingen, maar het is de vraag of die ver genoeg gaan. Het is natuurlijk niet mogelijk, artikelen als vitamine preparaten en „aspirine" uitsluitend op doktersrecept te laten verkopen, maar ei- komen thans toch nog te veel middelen in omloop buiten dok ter en apotheker om, die in te grote dosis gevaarlijk kunnen zijn. De leek beseft over het algemeen te weinig, dat een geneesmiddel slechts in een bepaalde dosering nuttig kan zijn maar niet anders dan een gevaarlijk vergif wordt bij een te groot gebruik. Met een drastische beperking van de vrije verkoop van geneesmiddelen zou ook de geneesmiddelen-reclame haar zin verliezen, en ook dit zou prof. Cohen als een verbetering toejuichen. Vrijwel alle vergiftigingsgevallen en dat zijn er zeer vele vinden hun oorzaak in het verkeerde gebruik van allerlei stoffen. Slechts een en kele maal blijken artikelen bij een normaal gebruik vergiftiging ten ge volge te hebben. Vers in het geheu gen ligt nog de j euk-margarine waarin een nieuw anti-spatmiddel was verwerkt, en het sof tenon-dram a van de vele mismaakt geboren babies als gevolg van het normaal gebruik van een bepaald slaapmiddel. Van zelfsprekend worden dergelijke arti kelen meteen door de fabrikant uit de handel genomen wanneer blijkt dat zij vergiftiging ten gevolge heb ben. In de beide genoemde gevallen waren de nieuwe stoffen, die in de produkten waren verwerkt, vooraf zo goed mogelijk onderzocht! Het centraal laboratorium zou ook op dit uiterst moeilijke gebied zij aan zij met de industriële laboratoria on derzoek moeten uitvoeren om metho den te ontdekken waardoor in de toe komst dergelijke risico's voor de ge zondheid tijdig ontdekt kunnen wor den. Kinderen zeer kwetsbaar Over het algemeen treden vergifti gingen echter op door abnormaal ge bruik, en daarvan worden vooral kin deren het slachtoffer. En tegen dit verschijnsel zijn wel degelijk nu al effectieve maatregelen te nemen. Amerikaanse statistieken over ver- giftigingsgevallen bij kinderen tot vijf jaar in 1965 wijzen uit, dat 53 procent van deze gevallen veroor zaakt wordt door geneesmiddelen, 15 procent door het innemen van huis- 5 procent door petroleumproduk- ten. In al deze gevallen gaat het om innemen van stoffen als gevolg van de natuurlijke nijging van kinderen om alles in hun mond te steken. Van de 53 procent geneesmiddelen- vergiftiging bij kinderen kwam 24 procent op rekening van het teveel innemen van het onschuldig lijkende „aspirientje". Tot het eerste jaar worden verhoudingsgewijs weinig kinderen vergiftigd door geneesmid delen. maar daarna stijgt tot 5 Jaar het percentage sterk: na het eerste jaar zijn zij het kruipstadlum te bo ven en kunnen zij tijdens het klim- stadium bij kastjes komen, waarin de geneesmiddelen worden bewaard. Prof. Cohen is geen groot voor stander van „lekkere" geneesmiddel tjes, die makkelijker aan kinderen toe te dienen zouden zijn. Wanneer een geneesmiddel tot snoepje wordt gemaakt, wordt het gevaar groter dat de kinderen het als snoepje gaan behandelen en er dus van genieten zodra ze de kans krijgen. Het la zeer toe te juichen dat enkele fabrikanten deze smakelijke geneesmiddelen In zeer kleine verpakkingen leveren waardoor het kind ook bjj snoepen geen gevaarlijke dosis naar binnen krijgt, maar deze oplossing is niet af doende. Twee factoren Er zijn twee factoren, die het pro bleem van kindervergiftiging sterk vergroten. In de eerste plaats plegen kinderen ongeremd alles in hun mond te steken en te eten, wat bin nen bereik komt, zelfs wanneer het niet lekker smaakt. In de tweede plaats missen kleine kinderen nog ten dele 't natuurlijke afweermecha nisme van het lichaam tegen vergif ten, dat ouderen in een enzymsys teem van de lever hebben. Dit af weermechanisme wordt pas in de eerste levensjaren opgebouwd. Het gevolg is, dat kinderen veel minder verdragen kunnen dan ouderen, het geen ook een van de redenen t waarom voor kinderen over het alge meen kleinere doses geneesmiddelen worden voorgeschreven dan voor deren. Niet alleen geneesmiddelen zijn echter een gevarenbron voor kinde ren. In talrijke huishoudens staan giftige stoffen binnen bereik van deren: keukenmiddeltjes, verf potjes, restanten van een of ander die in oude limonadeflesse n worden be waard en door het kind voor limo nade worden versleten, wasbenzine, cosmetische artikelen die zeer gevaar lijk kunnen zijn bij inwendig ge bruik etc. De KNMP voert sinds enige tijd een actie met platen in apotheken die wijzen op het gevaar van genees middelen wanneer die binnen bereik van kinderen komen. Deze platen zijn de laatste tijd in verkleinde ook als sluitzegel in gebruik er worden wel op geneesmiddelendoosj es gepOaikt. Deze activiteiten en het onderhou den van het genoemde kaartsysteem (dat binnenkort door een losbladig boeksysteem zal worden vervangen) brengen hoge kosten met zich mee. Voor de komende vijf jaren hebben de apothekers, die in de KNMP zijn verenigd, weer een groot bedrag be schikbaar gesteld om de activiteiten op dit gebied voort te zetten en ver der te ontplooien. Prof. Cohen is voorts van mening dat artsen, wijkverpleegsters en an deren, die op geneeskundig terrein werkzaam zijn, belangrijk voorlich tend werk kunnen doen om het kind tegen vergiftiging te beschermen. Voorts kan bij de bouw en inrichting hulzen meer rekening worden gehouden met d enoodzaak, gevaar lijke stoffen veilig en voor kinderen onbereikbaar op te bergen. Aanbe velenswaard is ook, op alle middel tjes die in huis gebruikt worden, zo als wasmiddelen, schoensmeer etc. duidelijk te vermelden, wanneer zij giftige bestanddelen bevatten. Zeer belangrijk ia natuurlijk, dat de ouders de gevaren onderkennen en zorgen, dat de kinderen niet bij spullen kunnen komen, waarvan het inwendig gebruik gevaarlijk is. Er is nog zeer veel te doen op dit gebied, maar een belangrijke stap zou volgens prof. Cohen zijn, het reeds genoemde laboratorium in het leven te roepen, dat de vergiftigingsbron nen zoveel mogelijk zou kunnen on derzoeken en trachten er afweermid delen tegen te vinden. ADVERTENTIE Gouden broches Reeds vanaf f 16,50 Gouden hangers Reeds ran&f f 22,— JUWELIER - HORLOGER MAARSMANSSTEEG 21 LEIDEN - TELEFOON 20778 ADVERTENTIE 1 In gebouw Amicitia in Den Haag zullen op 7 april, 's mid dags om half drie, op een openbare veiling zes „witte pompen" worden verhuurd. Zij zijn, verspreid door Den Haag, eigendom van de Leid se zakenman A. van der Pouw Kraan, die deze pompen an nex servicebedrijven in en kele jaren heeft opgebouiod en ze nu, nadat ze renderend zijn geworden, weer wil af stoten. Jk ben een man, die zijn hele leven steeds zaken heeft pgébouwd (o.m. garagebe drijven en motorzaken in eidenom ze na verloop ian tijd, als de loop erin is, oeer te verkopen en ivat an- lers te beginnen", zegt de heer Van der Pouw Kraan. „Den Haag", zo vervolgt hij. „ivas altijd vrij soepel als het de vestiging van nieuwe za ken betrof, maar nu worden de touwtjes wat strakker aangetrokken" De zes witte pompen staan gedeeltelijk op eigen grond van de heer Van der Pouw Kraan en gedeeltelijk huurt hij de grond. Door de ko mende verhuur voor een pe riode van vijf jaar behoudt hij belang bij de gang van zaken. De heer Van der Pouw Kraan is reeds benaderd door alle grote benzine-maat- schappijen, die er natuurlijk het grootste belang bij heb ben de verkooppunten in handen te krijgen. Maar de eigenaar wil zich niet aan hun geboden prijzen binden en liever openbaar verhuren. De heer Van der Pouw Kraan denkt niet in Den Haag weer te beginnen met het oprichten van witte pompen, omdat hij in deze stad naar zijn zeggen „uitge- organiseerd" is in de zin van „geen verdere activiteiten ontplooien". Hij is eigenaar van nog twee pompen: één in Utrecht en één bij het Haagsche Schouw in Voorschoten, welke laatste zoals bekend, tijdelijk met een hek is geblokkeerd. Begin mei zal deze zaak door de Raad van State worden be handeld. Wint de heer Van der Pouw Kraan deze proce dure, dan gaat de pomp weer open. Voor de openbare verhu ringof zo men wil veiling, bestaat zeer grote belang stelling. Notaris J. W. Worst, die de veiling leidt, zal op 28 april de afslag houden, waarbij zal blijken, wie het meeste voor de pompen-ex- ploitatie overheeft. Waar ligt de grens in dc menselijke geest? STUDIO De jonge cineast Karei Reisz heeft niet ge schroomd een gevaarlijk terrein te betreden. Want wat is ge zonde fantasie, wat nog net toe laatbaar en wat de uiting van een zieke geest? Waar ligt die grens in de menselijke geest? Reisz is uitgegaan van een op zichzelf vrij simpel gegeven. Een jongen uit een eenvoudig milieu heeft een rijke vrouw getrouwd. Het huwelijk liep vast op de klippen van zijn speelse fanta sie. Zij geeft er de voorkeur aan haar vroegere luxe leventje voort te zetten aan de zijde van een welgestelde kunsthandelaar, al gaat haar hart nog uit naar, de grollen en de persoon van haar eerste echtgenoot. Deze nu tracht met alle mogelijke mid delen haar tweede huwelijk te voorkomen. Zijn door de psy chiater geconstateerde ziekte is hem daarbij een voordeel. Hij weet de dwaaste dingen te ver zinnen om haar en hem te trei teren, te negeren, te storen, te irriteren. Natuurlijk biedt zo'n gegeven voldoende stof voor kolderach tige scènes. Reisz is er niet aan voorbijgegaan. Integendeel, her haaldelijk is zijn enscenering vol kostelijke humor. Maar het wast het drama niet weg, dat Reisz soms sterk tekent. Het drama van een zieke jongeman, die steeds verder verstrikt raakt in zijn eigen fantasieën en steeds verder verwijderd raakt van zijn doel. Het is een schets van een geestesgesteld heid, waarin de werkelijkheid vaak wordt gepdojecteerd in een vreemde affiniteit van de jongeman voor wilde dieren en zijn van huis uit meegekregen sympathie voor communistische gedachten en symbolen. Steeds weer weet Reisz deze gevoelens in beelden vast te leggen. Zijn filmtaal is zeer direct. Wat hij wil zeggen vertelt hij onom wonden. Hoewel droom en fan tasie belangrijke onderdelen van zijn verhaal uitmaken ver dringen ze nooit de realiteit. Dit mede doordat hij kon leu nen op twee zeer sterke creaties n.l. van David Warner als de geesteszieke man en van Vanes sa Redgrave als zijn vrouw. Een vrouw, die zichzelf graag gebor gen ziet. Maar toch ook geen afscheid kan nemen van de ab surde wisselvalligheid, die haar eerste man haar bood. Op het filmfestival in Cannes werd Va nessa Redgrave voor deze rol tot Indianenfilm REX De Duitsers zijn druk bezig Karl May's oeuvre te ver filmen met als vast duo Lex Barker in de rol van Old Shat- terhand en Pierre Brice als zijn vriend Winnetou, het Apachen- opperhoofd. Samen zien wij ze weer in „Witte Buf fel valt aan", al de derde of vierde film in deze produktie- serie, vakkundig gemaakt, maar nogal aan de traditionele kant. Maar wie houdt van een weinig gecompliceerde Indianenfilm met veel krijgsgehuil, suizende pijlen en zwaaiende tomahawks weet deze week het adres. de beste actrice uitgeroepen. Onder de geïnspireerde leiding van Reisz is zij inderdaad tot een prachtige vertolking geko men. Maar dat is dan ook voor een groot deel te danken aan David Warner, die een wonder lijk begaafd middelpunt is in Morgans irrële fantasiewereld. In de middaguren kunnen jong en oud nog genieten van Walt Disney's kostelijke tekenfilm Merlin de tove naar". Nachtelijke zaken „Succes in nachtelijke zaken", de film die in Camera draait, is als lachfilm inderdaad een succes. De „nachtelijke zaken" zijn voor de hoofdpersoon, de dege lijke Berrien, die 's nachts een speelhol exploiteert, echter niet zo succesvol, want hij belandt tenslotte met zijn zwager, die ook in de zaak is betrokken, in de gevangenis. In het dagelijkse leven is de heer Berrien de eigenaar van een exclusieve hodeenzaak, die met zijn vrouw, een roman schrijfster, en met zijn kinde ren heel wat te stellen heeft. Wanneer een zekere Strauss, die van zijn nachtelijke neven inkomsten op de hoogte is, pro beert hem te chanteren is hij de wanhoop nabij en besluit Strauss met behulp van zijn zwager uit de weg te ruimen. Deze pogingen leveren veel ko mische situaties op, die een hoogtepunt vinden in een uit nodiging van Berriens' excen trieke echtgenote aan Strauss om te blijven logeren. Als dan tijdens een gevecht de chan teur een grote staande klok op zijn hoofd krijgt en bewusteloos raakt, denkt Berrien dat zijn tegenstander dood is en besluit hij hem te begraven in de kel der van de villa, waar zijn speel hol is gevestigd. Eenmaal in de villa aangekomen, blijken daar ineens tal van figuren aanwe zig te zijn, zodat men aan het einde van de film nog wilde achtervolgingen en schietpar tijen kan aanschouwen. De film is overladen met verschil lende gegevens, want ook de problemen van dochter en zoon zijn uitgediept, wat het geheel soms een beetje verwarrend maakt. Hoe dan toch alles tot bevrediging van alle partijen afloopt ziet men aan het slot van de film, dat even abrubt als onverwacht is. De met hamer en sikkel bekladde spiegel weerkaatst een Vanessa Redgrave, die met verbijstering naar het skelet staart. Weer zo'n pla gerij van haar echtgenoot. Spion met mijn gezicht LIDO Batman, de advo caat Dan O'Brien de Flintsto- nes, steeds meer helden uit te levisie-series wier succes in de huiskamers is beproefd, nemen af en toe een overstapje naar de grote speelfilm. Het ligt dus voor de hand, dat de geheim agent Napoleon Solo (Ro bert Vaughn) uit de druk be keken serie „The man from UNCLE" zich daar ook aan moest wagen. Hij is nu samen met zijn Russische assisten II- lya Kuryakin (David McCal- lum) te zien in „Spion met mijn gezloht". De film is ge maakt volgens dezelfde ijzerster- ke formule van de tv-serie: veel actie en veel kleine grapjes die de spanning niet schaden. Na poleon krijgt het deze keer ex tra moeilijk, omdat de grootste tegenstander van UNCLE, de internationale misdadigers- or ganisatie TRUSH, een man in de strijd werpt die als twee druppels water op mister Solo lijkt. Super sexy 1966 Luxor Super sexy 1960 is de aanlokkelijke titèl van de film in Luxor. Maar het kan wel eens een deceptie worden. De film toont een aaneenscha keling van zich alsmaar uitkle dende dames, wat op den duur een beetje vervelend wordt jn hier en daar wat land schapsplaatjes. Er is geen ver haal, wel een mager commen taar en de beelden zijn rauw van snit. Maar striptease nee. Dat is wat anders. Matt Helm TRIANON „Goed gescho- en Matt Helm" met Dean Mar tin in de rol van geheim agent is geprolongeerd. Het is een niet zo bijzonder geslaagde parodie op James Bond: ondanks enig geweld zit er weinig spanning in en veel grapjes z{jn aan de flauwe kant. Een verfrissende noot in het geheel is het ster retje Ann-Margret. Hsyr i V - Enkele honderden padvinders en padvindsters hebben vandaag Leiden-Zuidwest schoongeprikt. Gehuld in warme jassen en voor zien van lange prikstokken heb ben ze vanochtend en vanmiddag de pleinen en de plantsoenen, de straten en de sloten in deze grote stadswijk vuilvrij gemaakt. In het kader van de jaarlijkse actie Een heitje voor een karweitje" kon den de jongens en de meisjes van de vier padvindersorganisaties op deze vakantiedag massaal mee helpen om van Leiden een schone stad te maken. Met groot enthousiasme heb ben de kinderen de gelegen heid om zich gezamenlijk nuttig te maken voor het algemeen be lang aangegrepen. De kabouters en de welpen, de verkenners en de gidsen, zij allen verzamelden zich vanochtend vroeg op het Vijf Meiplein, waar zij door personeel van de reinigingsdienst in groe pen werden ingedeeld. Mevrouw N. A. den Haan-Groen, „schoon- maakwethoudef' van Lelden en presidente van het Ned. Padvlnd- stersgilde, was er, uiteraard, ook. Op deze foto staat zij temidden van de grote schoonmaakploeg. (Foto LD./Holvest)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 3