11 13 14 Schedel gevonden van postzegel de kikvorsman Cr abb? Marceau 's bigamie als school der waa Verschil in taak van liet parlement en liet congres in Indonesië j VRIJDAG 10 MAART 1967 LEIDSCH DAGBLAD ADVERTENTIE lI I VOORJAARSBEURS BOUW+VERWARMING UTRECHT Nog 3 beursdagen ZATERDAG MAANDAG DINSDAG Voordelige reie- en entree-biljetten op de N.S.-stations verkrijgbaar. Geopend dagelijks van 9-17 uur, behalve zondag. Nieuwe Britse Brits mysterie weer aan de orde (Van Londense correspondent) Felicien Marceau, de Belgische schrijver die Frankrijk zich na de j laatste oorlog definitief wist toe te eigenen, is weergekeerd van Menkele dwalingen zijns weegs. Dwalingen die zijn weg van hoog- j begaafd dramaturg steeds symmetrischer deden samenvallen met de I Par ij se Boulevard, waar de Olympus der dramatische kunst, niet bepaald gevestigd is. I In zijn jongste creatie „Un jour, j'ai rencontré la vérité" Eens heb ik de ivaarheid ontdekt" heeft men Marceau hervonden. j-. iI diepere zin Bernard in een aanva- i I ersoonlllke visie tenwisseling met zyn schaduw-gade, J al gauw duidelijk wordt. Delicate situatie De hoofdfiguur uit dit nieuwe stuk, Bernard, die Francois Perier. irceau-vertolker bij de gratie al- muzen, bewust op het lijf lijkt zjjn geschreven, is, als het' stuk •gint, de gelukkige echtgenoot van liefhebbende echtgenote en de medewerkster van een welva- jrend zakenman. Er schijnt dus geen aan de lucht! Niettemin de- j^lmonstreert Bernard in zijn sociale en ,n ^huiselijke gedragingen een vreemde gelhebbelijkheid die voortdurend moei lijkheden en conflicten oplevert: hij [prefereert de leugen, of beminnelij- L751*ker gezegd, zijn persoonlijke visies op 0—-ij de werkelijkheid, boven de waarheid. i Op een ochtend heeft Bernard h Ejjn vrouwtje weer eens een leu- y gentje op de mouw gespeld door haar I ^te bezweren, dat zij in gedachten al- bij hem is. Maar ziet, nauwe lijks heeft ze na die hooggestemde verklaring de voordeur achter zich iloten, of haar verwisselbare even ed verschijnt van gene zijde, om zich by Bernard te vervoegen. Zon derlinge gewaarwording, waarvan de Die tweede vrouw die als een drup pel water op zijn bloedeigen Gisèle lijkt, is de incarnatie van zijn ver- beejdings- of nevenswaarheid en be staat dus alleen voor hem. Hij deelt nu dus het leven van twee vrouwen die zich voor het oog en voor het oor in niets van elkander onderschei den, maar die niettemin lucht zijn voor elkaar, gelijk de waarheid de leugen ignoreert. Een geforceerde bi gamie waarmee hij nogal gemakke lijk vrede sluit, maar die ook al weer niet eeuwig voort zullen kunnen du- Op een goed of kwaad moment dient Gisèle no. 1, die tenslotte ook maar een vrouw is, haar vlees en bloedgeworden spiegelbeeld van re pliek, waardoor de maskers vallen. De waarheid heeft zich nu met de leugen gecompromitteerd om Ber nard in zijn delicate driehoeksver houding te kiik te zetten. Hij besluit zich in den vervolge nu ook maar tot de waarheid te bekeren die hij Felicien Marceau's held Ber. nard tracht zijn vrouw van de onschuld van zijn „bestwil-leu- gentje" te overtuigen. deze dag gevonden heeft en of ook de schrijver zich met die bekering nu zo heel gelukkig voelt, laat Mar ceau zelf maar liever in het midden. Geen twijfel hoeft daarentegen te heersen over het feit, dat Felicien Marceau nu voor 't eerst sinds vele jaren weer heeft geput uit die hel dere bron van lucide en ironiseren de levenswijsheid waarvan hjj zich te lang verwijderd had gehouden. En leve dus de verloren zoon". I Ter gelegenheid van het 100- veren munt ter waarde v I jarig jubileum van Johan Strauss' I schilling uitgegeven. Aan de ene 1 beroemde wals „An der schonen kant ziet men Johan Strauss en blauen Donau" wordt van 12 april aan de andere kant de aangege- a/ in Oostenrijk een nieuwe zil- 1 ven waarde op de munt. Eregelden aan kunstenaars De minister van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk werk, mej. dra. M. A. M. Klom- pé, heeft, gehoord het advies van de Raad voor de kunst, als blijk van waardering voor de belangrijke bijdragen die zij aan het Nederlandse kunst leven hebben geleverd, een bij zonder eregeld van f5.000 per jaar verleend aan de volgende kunstenaars^ mevrouw Fie Ca- relsen, mevrouw Charlotte Kohier, mevrouw Jacqueline Royaards-Sandberg, Albert van Dalsum, Cor D. van der Lugt Melsert, mevrouw Julia Ginzkey-Culp, Alexander N. Voormolen, H. H. Kamerlingh Onnes, jhr. dr. W- J. H. B. Sandberg en Mart Stam. In vorige jaren zijn reeds een aantal andere kunstenaars met een dergelijk eregeld onder scheiden. Expositie „Artypo" In het Stedelijk van Abbe-museum te Eindhoven is vanmiddag een ten toonstelling geopend, welke onder de naam „Artypo" pretendeert kunst werken te brengen, welke met hulp van grafische technieken zijn ver vaardigd. De expositie is georgani seerd door Pieter Brattinga uit Am sterdam. Zij omvat werken uit Japan, de Ver. Staten. Duitsland. Frankrijk, Engeland en Nederland. Het is de eerste tentoonstelling ter wereld, welke in dit genre is in gericht. De expositie duurt tot 16 april. Vervolgens gaat zij naar Duitsland, waar zij o.a. in Stuttgart en München te bezichtigen zal zijn. Literair-historische opdracht aan mej. Flipse De minister van Cultuur. Recreatie en Maatschappelijk Werk. mr. dr. M. A. M. Klompé. heeft aan mej. drs. A. J. Flipse te Londen opdracht ver leend. een heruitgave van de poëzie van Jacob van der Burgh (1599-1659* te verzorgen. Auteur Nikoelin -75- overleden De Russische schrijver Lew W. Ni koelin is op 75-jarige leeftijd overle den. Nikoelin kreeg in 1965 de Sta- linprijs voor zijn roman .Ruslands trouwe zonen" over de oorlog met Napoleon. Rectificatie. De gisteren door ons genoemde Noordwijkse dichter I heet niet Jacob Admiraal, doch Jacob AmmeraaL Britse pathologen trachten erach ter te komen of het gedeelte van een schedel, dat zondag bij de haven van Ohi dhester in Zuid-Engeland aanspoelde, kan hebben toebehoord aan de kikvorsman Lionel „Buster" Crabb, die bijna elf jaar geleden on der zeer mysterieuze omstandigheden verdween. Deze kapitein-luitenant ter zee die de avtieve dienst reeds lang tevoren 1-ad. verlaten, zwom in april 1956 on der water naar de in de haven van Portsmouth liggende Russische krui ser Ordzonikidzje, die Chroesjtsew en Boelganin voor een staatsbezoek naar Engeland had gebracht. De moeite die de geheime dienst zich heeft getroost om alle sporen van Crabbs aanwezigheid in de om geving uit te wissen, lijkt er echter wel op te wijzen, dat de zeer ervaren duiker niet uit persoonlijke nieuws gierigheid zjjn gevaarlijke zwemtocht ondernam, maar dit met spionage- opdrachten deed. Hoe het ook zij, er werd over deze zaak nooit één enkele gedetailleerde mededeling gedaan, een ideale sfeer om vele vreemde ge ruchten de wereld in te helpen. Er waren wel enkele redenen voor de Engelse spionagediensten om iets meer over de Ordzonikidzje te weten te wallen komen. De kruiser was n.l. beveiligd met- een nieuwe elektroni sche waarschuwingsinstallatie, die o.a. uitstekende diensten scheen te kunnen bewijzen bij aanvallen door onderzeeërs. Vrienden van Crabb hebben eohter altijd volgehouden dat de duiker te weinig verstand had van techniek om over deze materie, waardevolle inlichtingen te kunnen verzamelen. In elk geval is hy nooit van zijn missie teruggekeerd, volgens een mededeling van de admiraliteit doordat hij tijdens oefeningen met onderwaterapparaituur in de rivier de Solent om het leven zou zijn ge- koenen. Macabere vondst Ongeveer een Jaar later werd bij de haven van Ohiohester het li chaam gevonden van een in kikvors- pak gestoken man. Aan deze vondst wrerd nog een extra macaber tintje gegeven doordat aan het stoffelijke overschot het hoofd ontbrak. Een lit teken aan één der knieën kwam overeen met eenzelfde verminking die Crabb op die plaats had gehad. Maar ook hiermee waren velen die geloofden dat de kikvorsman niet dood was, maar door de Russen ge vangen genomen en achter het ijze ren gordijn weggevoerd, niet over tuigd. De aanhangers van die theorie zagen in de vondst van het aangespoelde lyk een handige aflei dingsmanoeuvre van de Russen, want een dode kikvorsman zonder hoofd zou maar al te gemakkelijk voor Lio nel Crabb kunnen doorgaan. Af en toe kwamen er berichten in de Britse pers dat deze of gene de vermiste duiker in een Oosteuropees land meende te hebben gezien, maar niets heeft er ooit op gewezen dat de voormalige zee-officier werkelijk nog in leven was. Mensen met minder fantasie hiel den het op de veel meer voor de hand liggende mogelijkheid, dat Crabb gewoon het slachtoffer van een ongeluk was geworden. Deze le zing won nog aan geloofwaardigheid, toen later bekend werd, dat de Rus sen de gewoonte hadden gehad de schroef van de geweldige kruiser elk half uur in het donkere modderige water van Portsmouth's haven te la ten proefdraaien. En juist voor die schroef kon Crabb, die als ex-marine man waarschijnlijk onder de indruk was van de grote snelheid die het schip ontwikkelde, wel eens belang stelling hebben gehad. De schedel waarvan thans sprake is, werd zondag ontdekt door een fa milie die aan het strand op het oos telijke deel van het eiland Thorney op garnalenvangst was. Op ongeveer dezelfde plaats spoelden ook de in 1957 gevonden resten aan. Of de thans gedane vondst ook maar enig licht op de mysterieuze geschiedenis zal werpen, is echter zeer twijfelachtig. Het is onwaar schijnlijk dat men erin zal slagen de sahedel, waarvan het onderste deel ontbreekt, als die van Crabb te i- dentificeren. In de bovenkaak werden zeven tanden en kiezen aangetrof. fen, die geen van allen vullingen of sporen van tandbederf vertonen, wel ke mogelijkheid een aanwijzing had den kunnen vormen. Bovendien heeft de Britse marine laten mededelen, dat de gegevens die zij nog bezit over de toestand van Crabbs gebit nauwe lijks van waarde zijn, omdat hij al jaren voor zijn verdwijning de dienst de rug had toegekeerd. Maurice Béjart (links) geeft instructies aan de acteurs Marie Hélène Daste (Cybele), Madeleine Renaud (Isis), Jean Louis Bar- rault (St.-Antonius) (De duivel tijdens een repetitie van „De ver zoeking van de Heilige Antonius), naar een novelle van Gustave Flaubert, een stuk dat binnenkort in het „Odeon Theatre de France" in Parijs in première zal gaan. Op 5 juni verschijnt de eerste ze gel van een nieuwe serie normale gebruikszegels van Groot-Brittannië, die de sinds 1952 uitgegeven serie gaat vervangen. Een opvallend verschil met de oude serie is het ontbreken van enige tekst op de postzegel. Het inschrift „pos tage revenue" komt niet meer voor. De landsnaam wordt op Britse zegels nooit vermeld, omdat Groot-Brittan nië in 1840 als eerste land ter we reld postzegels uitgaf en er dus geen misverstand over de herkomst van da zegels kan ontstaan. Het portret van Koningin Eliza beth is van de hand van de beeld houwer en schilder Arnold Machin, die voor het ontwerp van de nieuwe postzegel twaalf maanden nodig had- ADVERTENTIE Het Indonesische volkscongres dat nu een beslissing moet nemen over het lot van president Soekarno, is, ironisch genoeg, een schepping van de president zelf. Niet alleen werd dit kolossale lichaam door hem in het leven geroepen, maar ook wer den 547 van de huidige 651 leden door hem benoemd. Als zodanig is het congres een overblijfsel uit de periode van „ge leide democratie", waarmee president Soekarno een oplossing dacht te vin den voor de impasse waarin Indo nesië in 1959 terecht was gekomen. Op 5 juli 1959 ontbond hij de geko zen volksvertegenwoordiging en ver ordonneerde een terugkeed naar de grondwet van 1945. Het congres, dat eigenlijk nog steeds een voorlopig karakter heeft, bestaat uit het ge hele parlement en afgevaardigden van de provincies en maatschappe lijke groeperingen, zoals arbeiders, boeren en intellectuelen. Tot de bevoegdheden van het con gres behoort het benoemen van de president, een taakomschrijving waai-van verleden jaar gebruik werd gemaakt toen het congres het presi dentschap „voor het leven" veran derde in een verkiesbaar president schap. Zoals nu blijkt, werd daarmee ook de mogelijkheid geopend om een president uit zijn functie te zetten. Verder is het congres het hoogste wetgevende lichaam van het land en staat als zodanig boven de president, die voor de overdracht van zyn uit voerende bevoegdheden per mandaat van het congres regeerde. Hieruit volgt dat de president ook verant woording schuldig is aan het con gres. Aanleiding tot verwarring geeft het verschil tussen parlement en congres. Het congres geeft opdrach ten aan het parlement, terwijl om gekeerd het parlement alleen voor stellen bij het congres kan indienen. In de praktijk komt het hierop neer, dat het parlement het werkpaard Is van het congres, dat volgens de be palingen maar eens in de vyf jaar bijeenkomt. De huidige bijeenkomst, waarin beslist zal worden over het verdere lot van Soekarno, Is dan ook een speciale zitting. oude... ofse... klare is took maar Je ware! kleine glaasjes, groot genoegen Stiicleiileiicentriim in Eindhoven In juni van dit jaar zal te Eindho ven de eerste paal worden geslagen voor de bouw van een studentencen trum. waarvan de bouw- en inrich tingskosten zijn begroot op 4.375.000 gulden. Aangezien het plan door het rijk in principe is goedgekeurd, kan naar op een onder-auspiciën van de stichting studentenvoorzieningen be legde persconferentie werd meege deeld. op een rijkssubsidie worden gerekend van 2.675.00 gulden. In het studentencentrum zullen gevestigd worden de voor alle TH- studenten toegankelijke mensa en algemene ontmoetingsruimten. Voorts zullen erin worden ondergebracht de sociëteiten van het Eindhovens Stu denten Corps met 550 leden en van de Eindhovense studentenvereniging Demos met 500 leden. De mensa zal een capaciteit krijgen van 1600 maaltijden per dag. Het gebouw krijgt een inhoud van 22.000 m3. ADVERTENTIE Vertrouwde sfeer van weleer nog steeds bij Hotel-Café Restaurant „SEINPOST" NOORDW1JK AAN ZEE Kon. Wilhelmina Boulevard 1T Telefoon 01719—2515 Vrij uitzicht op zee. Eigen parkeerruimte en Midget Golfbaan. Overdekte en onoverdekte terrassen. HETT GEHELE JAAR GEOPEND

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 7