Nacht
zonder
einde
Hogere
tarieven
bij N.S.
ïr.n.M^.rr p-1*
iTERDAG 14 JANUARI 1967
Ons dagelijks vervolgverhaal
door
Alistair Maclean
Ijk zorg voor beide", zei ik. Myn
jede was nog steeds niet verdwenen,
niet verminderd. „Nu meteen!"
verliet de tunnel en begaf me
lar de stewardess.
^,We hebben iets over het hoofd ge-
m, juffrouw Ross", zei ik abrupt.
Je voorraden in uw pantry. Het kan
"tor ons verschil tussen leven en
tod betekenen. Hoeveel is er?"
jjn de pantry? Niet veel, vrees ik.
Seen wat voor koude hapjes, als er
faand honger gehad mocht hebben,
was een nachtvlucht, dokter Ma
li en de passagiers hadden al warm
door een speciaal soort
piie, dacht ik grimmig.
Tzelfs al is het weinig", zei ik,
in het toch nog van onschatbare
■arde zyn. Wilt u even mee naar
1 vliegtuig gaan?"
„Kan dat niet wachten?" Het pro-
jt kwam van Marie LeGarde. „Ziet
dan niet dat het arme kind ver
filmd is van kou?"
„Ziet u niet", snauwde ik, „dat ik
lt ook ben?" Dat ik op deze wijze
jen iemand als Marie LeGarde
rak, was een goed bewijs voor de
jmming waarin ik verkeerde,
tornt u, Juffrouw Ross?"
Ze kwam. Ik wilde ditmaal geen
kei risico lopen en daarom nam
de schijnwerper met de draagbare
tterij mee plus een reservelamp en
(wde de stewardess een stapel bam-
estokken in de armen. Toen we op
i bovenste trede van het trapje
Ehet luik stonden, wachtte ze o
voor te laten gaan, maar ik
dde het hoofd en wees naar bui-
n. de
r handen name-
oog houden. Het
te zijn gaan sneeu-
m af en het zicht
|B wat beter. We volgden de anten-
draad, sloegen af naar het noord-
>ten, plantten hier en daar een
ik in de sneeuw en hadden binnen
^i minuten het vliegtuig bereikt.
[Mooi", zei ik. „U eerst, juffrouw
Hup, naar boven!"
'aar boven?" Ze draaide zich
en hoewel ik zelfs
de op de grond liggen-
>er de uitdrukking op
niet goed kon zien,
haar stem dat ze stom-
iaasd was. „Hoe?"
loals u het al eerder deed",zei ik
nauwelijks nog be-
Zoals ik het al eerder Ze brak
zin af en staarde me aan. ,,*Wat
u eigenlijk?" fluisterde ze.
«[Springgebood ik onbarmhartig,
tangzaam keerde ze zich om en
"jong. Ze kwam niet hoger dan een
decimeter van de rand van de
prruit .Opnieuw probeerde ze het en
8 by de derd epoging hielp ik haar
-i wist ze haar vingers om de rand
-f klemmen. Even spartelde ze tus-
hemel en aarde, trachtte zich
te trekken, gaf een zachte gil en
H zwaar op de grond. Met moeite
'I wat versuft krabbelde ze over-
Od en keek me aan. Al met al leek
It me een uitstekende voorstelling.
iron het niet", zei ze schor,
u toch? Wat wilt u? Wat
de hand. Ik zweeg. „Ik
lelde de stewardess, „ik blijf hier
ja terug naar de hut.
Ik pakte haar ruw bij de
en ze deinsde terug. „Biyf hier
zodat ik u in het oog kan
Wden". Ik sprong omhoog, werkte
Ik in de cockpit, boog me ver door
sneeuwmasker afgedaan en toen ze
haar mond opende om iets te zeggen,
hief ik vlug myn hand op. „Een
apotheek voor een verdovend mid
del, juffrouw Ross, maar natuuriyk
weet u helemaal niet waar ik het
over heb".
Met grote ogen staarde ze
maar ze zei niets.
„Toen het vliegtuig die noodlan
ding maakte", vervolgde ik, „zat
u hier, is het niet? Op dat kleine
krukje bijvoorbeeld".
Ze zweeg nog steeds en knikte
alleen maar.
„Door de schok kwam u tegen
dat schot met kastjes terecht. Goed,
vertel me dan eens, juffrouw Ross,
door welk scherp metalen voorwerp
kreeg u eigenlyk die wond aan uw
rug?"
keek naar de gesloten
kastjes en daarna weer naar
„Is heeft u me daarom hier
bracht?"
„Waar is dat metalen voorwerp of
uitsteeksel?" herhaalde ik scherp.
„Ik weet het niet". Aarzelend deed
ze een stapje achteruit., Wat doet
het er toe? En een verdovend mid
del wat betekent dit toch?"
Ik nam haar by de arm en trok
haar mee naar de radiohut, waar ik
het licht van myn lantaarn over de
bovenkant van de radiokast liet spe
len. „Bloed, juffrouw Ross en wat
marineblauwe vezels. Bloed van de
wond aan uw rug, vezels van de
stof van uw uniformjas. Hier bevond
u zich toen het vliegtuig de nood
landing maakte. Jammer, dat u het
evenwicht verloor en tegen die radio-
kast gesmeten werd, maar in ieder
geval kon u die revolver van u nog
gericht houden".
Haar gezicht leek een masker van
papiermaché.
„U miste het wachtwoord, juffrouw
Ross, want u had moeten zeggen: re
volver, wat voor revolver? Ik zal het
u vertellen de revolver die u op
de derde piloot gericht hield. Dom.
dat u hem toen niet neerschoot, maar
goed, later maakte u het keurig in
orde. Het smoren van iemand laat
veel minder vuiligheid achter, is het
niet?"
De minister van Verkeer en Wa
terstaat heeft gisteren de voorstellen
tot wyziging van het reizigerstarief
die de NV Nederlandse Spoorwegen
hadden ingediend met het oog op
zorgwekkende verliessltuatie waarin
het bedrijf zich bevindt, goedge
keurd. De verhoging gaat op 1 fe
bruari aanstaande dn.
Met ingang van die datum worden
de prijzen van de enkele reizen met
circa zeven procent verhoogd en die
van de retours met ongeveer zes pro
cent.
In de sector van de abonnemen
ten liggen de verhogingen op zes
procent voor de maandtrajekt- en
scholierenkaarten en op ongeveer
acht procent voor zeven- en vyfdaag
se trajektkaarten. By de algemene
abonnementen vervalt het verschil in
tarief voor een eerste aanschaffing
en dat voor een aansluitende kaart.
Een tweede wyziging heeft betrek
king op de avondretours. Voor deze
snel populair geworden kaartsoort
wordt de formule „enkele reis plus
25 cent" voor beide klassen gehand
haafd. De aantrekkeiykheid wordt
verhoogd door verlegging van het
aanvangsuur der geldigheid van
half zeven <18.30 uur) naar zes uur
(18.00 uur). Hierdoor worden de
gebruiksmogeiykheden vergroot. De
verkoop van de avondretours begint
om kwart voor zes (17.45 uur).
Tenslotte wordt een nieuwe kaart
soort ingevoerd, die verkrygbaar zal
zyn voor 65-jarigen en ouderen en
die daarom de naam „reductiekaart
65-plus" draagt. Dit is een kaart, die
de houder gedurende drie maanden
recht geeft te reizen tegen het halve
enkele reistarief eerste of tweede
klasse. De kaart kost 25 gulden, echt
paren f 40.
Ditmaal had u het wachtwoord te
pakken", zei ik goedkeurend. „Jawel,
juffrouw Ross smoren! Vannacht
in de hut smoorde u de gewonde
derde piloot".
Wordt vervolgd.
PANDA EN DE MEESTER ETER
58-91. Toen kreeg Panda er echter genoeg van.
„Dus dat is je bedoeling'." riep hij kwaad uit. „Je ivilt het goud
ste hmpffblzz
De rest van zijn woorden werd verstikt door Joris, die hem met
een handgebaar het zwijgen oplegde, zodat hij nog slechts onver
staanbare klanken kon uitbrengen
De heer Totter ging zijn beide bezoekers voor naar het kantoor
van de Munt.
„Na u!" sprak hij tot Joris, terwijl hij de deur opende en met zijn
andere hand de zak vol goudstaven aan Panda overreikte.
„Uw kleine vriend kan uw bezittingen wel even dragen. Binnen
vindt u de heer Doormolen. Ik weet zeker dat hij de ontmoeting
met zo'n doortastende en vermogende klant op prijs zal stellen!"
..Ik weet niet of ik de ontmoeting op prijs ga stellen!" prevelde
Joris in zichzelf. „Het was toch allemaal prettiger geweest als ik
door de achterdeur had kunnen verdwijnen met mijn zojuist ge
vonden goudvoorraad! Nu is er alle kans dat de kleine Panda zijn
mondje voorbij praat en dan is Leiden in last".
Maar veel tijd voor verdere overwegingen had hij niet. De heer
Doormolen was van achter zijn bureau opgestaan en verwelkomde
zijn gasten. Geen van de aanwezigen had er het geringste ver
moeden van, dat zich nog steeds een andere bezoeker in het munt-
gebouw bevond. Dat ivas Hapwap, die zich de kluis met bankbiljet
ten had binnengegeten
Onhoorbare
bruiloftsmars
4 er aan
Een plechtigheid in een van de
.trouwpaleizen" van Leningrad kan
heel vervelend verlopen, als de brui
degom verzuimt het personeel een
goede fooi te geven, zo meldt het uc uc me "Cu
Russische vakbondsblad „Troed". Als spui reeds herhaalde malen een
ria KoomWfon nïaf /roi/4 >rr 1 grc>ep jongeren had uiteengedreven
Een maand voor
belediging politie
Wegens belediging van het open
baar gezag heeft de Amsterdam
se politierechter gisteren een 21-ja
rige scholier uit Maartensdyk veroor-
:eld tot een maand gevangenisstraf.
Dit is het dubbele van hetgeen de
officier van Justitie tegen verdachte
had geëist. De politierechter, die vo
rig jaar diverse jongelui, die be
trokken waren geweest by de rel
letjes in Amsterdam had veroordeeld,
was van mening dat het onderha
vige geval het ergste was wat hy
had meegemaakt. Hier was volgens
de rechter de Amsterdamse politie
bewust getreiterd en had de scho
lier een leidende en opruiende rol
vervuld. Vorig jaar werden in der-
geiyke gevallen strenge straffen uit
gedeeld. De politierechter was van
mening, dat hy, ofschoon verdach
te thans byna een jaar later terecht
stond, niet milder moest zyn.
In de nacht van 21 op 22 mei 1966
had de scholier de politie, die by het
RECHTER TIE EN HET GESTOLEN HALSSNOER
11-33. Aan de andere zijde van de Maandeur ziet Rechter Tie
een schitterend complex van tuinen, vijvers en zuilengalerijen.
Maar hij krijgt amper de tijd om alles in zich op te nemen, want
de dochter van Vrouwe Hortensia leidt hem rechtstreeks naar een
galerij en vandaar naar een binnenplaats, waar groepjes beeld
schone hofdames rondwandelen onder ruisende wilgen. Bij het zien
van de Rechter beginnen ze opgewonden te fluisteren, terwijl de
juwelen in hoge kapsels flonkeren in het zonlicht. „Was de Opper-
eunuch erg lastig?" vraagt het meisje. De Rechter kan het naar
waarheid ontkennen. „Hij praatte over zijn orchideeën en vroeg
me waarom ik arts was geworden", zegt hij. Jilles heel onschuldig,
maar ik had geen idee wat er werkelijk in hem omging". ,J)at weet
niemand", antwoordt het meisje raadselachtig. Aan het eind van
de binnenplaats betreden ze een veranda, waar ze worden opge
wacht door een bijzonder mollige kamenier. Ze maakt een buiging
en fluistert tot het meisje: „De Vrouwe heeft juist weer een erge
hoestaanval gehad". Rechter Tie weet niet wat hij ervan denken
moet. Is de comedie zo goed ingestudeerd of is Vrouwe Hortensia
echt ziek? Wat heeft zijn bezoek dan voor nut? Ze moet toch
loeten dat hij geen arts is.
de beambten niet voldoende geld in
de hand gedrukt krügen, wordt de
bruiloftsmars zo zacht gespeeld, dat
niemand iets kan horen. Ook kan
men er dan op rekenen dat de drank
die aan het eind van de plechtigheid
wordt geschonken, meer op limonade
dan op champagne ïykt. Het blad
vindt dat de betrokken beambten J
moeten worden gestraft.
Ongeveer vier jaar geleden open
de de staat in de Sowjet-Unie
en gebruik wilde maken van de wa
penstok, uitgescholden voor „Moor
denaars. fascisten en S.S.-ers". Hij
wist toen echter aan de greep van het
openbaar gezag te ontkomen. By een
arrestatie in een ander geval, een
maand later, werd verdachte her
kend door de beledigde brigadier en
sx
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
723. Die avond stond Bram verdekt opgesteld om het schip in
het oog te houden, dat op de foto tevoorschijn was gekomen.
Hij xoist zelf niet goed, waar hij op wachtte. Maar hij was vast
van plan niet weg te gaan voordat hij er achter was gekomen,
waarom de helft van de foto was afgescheurd. Karo en Tutu hiel-
- Het duurde niet lang of ze
Schichtig keek hij om
mVeljs"dTadem^n omiich nlrt te
'4
Outch Mnn 14 Kop«nh«<j»n
Ou'lTsftof <«rm U N«* Mo..
ppSSHr
