SCHEEP
BE_R±CH1E_N rJ
Nacht
zonder
einde
Mens in
diepvries
naar de
sterren?
«ir1
llmitr3
liiiL
MAANDAG 9 JANUARI 1967
Ons dagelijks vervolgverhaal
Kerkelijk Leven
door
Alistair Maclean
wilde me niet storen, dacht ik
immig. Ze wilde zich zelf niet ver
der. dat was de zaak! In ge-
chten zag ik opeens de pantry
«r voor me, waar we haar gevon-
n hadden en ik wist bijna zeker
t ik nu het bewijs zou kunnen
iden dat ik nodig had. Bijna,
ft helemaal, en daarom moest ik
t gaan onderzoeken.
het erg?" Ze draaide zich om
ik zag tranen in haar bruine
en van de pijn die het schoon-
van de wond haar veroor-
akte, want bijzonder teerhartig be-
ik haar niet.
„Erg genoeg", zei ik kortaf. „Hoe
nt u hieraan gekomen?"
heb er geen idee van", ant-
tordde ze. „Ik weet het niet, dok- j
„Misschien kunnen
mijn gedachten met me op de loop
moeten gaan, maar dat bleek toch
niet het geval te zyn. Het w
normaal koud in het vliegtuig
schoon daardoor mijn geest heel
traag werkte, begreep ik dat ik het
ditmaal niet verkeerd meer kon heb
ben. Ik wist wat er in het toestel
gebeurd moest zyn en waarom de
derde piloot geen noodseinen uitzond
en zijn basis regelmatig voorzien had
van geruststellende berichten. De ar
me kerel kreeg niet veel keus met
de stewardess tegenover zich die haar
revolver op hem gericht hield. Het
moest een revolver geweest zijn
het was helemaal geen troost dat
de noodlanding haar verrast had.
Een revolver! Geleidelik, heel ge
leidelijk en tergend langzaam zelfs,
Waarom?
t er toe? Vermoeid
en dan keek ze me strak aan.
heb ik eigenlijk gedaan, dok-
Mason?"
speelde haar rol schitterend,
t moest ik toegeven. Ik had haar
1 willen slaan, maar ze deed het
ierdaad prima.
.Niets, juffrouw Ross, helemaal
Toen ik mijn parka en hand-
loenen had aangetrokken en
feuwbril en masker
elkaar. Wie het vliegtuig ook
uitzoe- vakkundig door de verblindende
maalstroom van de sneeuwstorm ge
land mocht hebben, het was zeker
geen dode geweest. Ik richtte me op,
begaf me naar de cockpit en
liet het licht van min lantaarn over
de dode gezagvoerder spelen. Zoals
ik de eerste keer al bemerkt had,
scheen hi geen uitwendige verwon
dingen te hebben en ik weet niet of
het uit logisch denken voortkwam
dan wel uit een soort van intuitle,
schoof onmiddelik zijn door
TfgeSfdoor
harder gaan s
dwarrelden s
i in het bleke lich
n. Op de grond ver
teen in is of wer
met een zacht, rit
bevroren ijs
had de vin<
de bamboe
r steeds twee
lamp kreeg,
het vliegtuig.
»r de rand v:
i op en klom ln de cockpit. Even
er dwaalde het schinsel van de
ftflamp door de pantry van de
wardess. Tegen het achterschot
pd een grote iskast met een ta-
tje ervoor en onder het raam zag
een soort houten omhulsel over
l dat een kookplaat of een goot-
tn was geweest. Ik nam niet de
eite het nader te onderzoeken,
dat het me niet interesseerde. Wel
Ide ik belang in het andere schot
j geheel in beslag werd genomen
de gesloten deuren van kleine,
galen kastjes, die waarschinlijk
fnsmiddelen bevatten. Nergens
dekte ik een scherp metalen uit-
eksel dat de wond van de ste-
rdess veroorzaakt zou kunnen
iben, maar als ze zich op het mo
ut van de landing werkelijk in de
itry bevonden had, moest ze toch j
en een van de schotten of
1 geslingerd zin, daar twijfelde ik
t aan. Het kon maar tot één ge
leiden toen het vlieg
landde, was Margaret Ross niet
de pantry, maar ergens anders,
t spit herinnerde ik me dat ik
t gecontroleerd had of ze werke-
I bewusteloos was geweest toen we
ia- op de vloer van de pantry von-
In de radiohut, aan de over-
it, vond ik onmiddellik wat ik
ht, omdat ik had geweten waar
Boeken moest. Aan de linkerboven-
ik van de radiokast was de dunne
talen plaat over een lengte van
te veer anderhalve centimetor om
en er behoefde geen micros-
ip of een deskundige van de poli-
aan te pas te komen om me iui-
fk te maken wat de btekenis
van de kleine, donkere vlek en
-vezels van een marineblauwe stof
[die hoek van het verwoeste toe-
1. Ik inspecteerde ook het inwen-
fi van de kast en nu ik er neer
voor had, zei me een eerste blik
dat de verwrongen voorplaat de j
jade aan het apparaat niet dekte
llde radio werd namelijk systoma-
}h en heel grondig door menden-
hden vernield.
Cigenlijk hadden op dat moment
aarde met grote ogen naar
het door zwart kruit omrande kogel
gat in het midden van zijn rug. Ik
had het verwacht, ik was er eigen
lijk zeker van geweest dat ik jo'n
gat zou vinden en precies op die
plaats, maar toch werd mijn mond
plotseling kurkdroog alsof ik in da
gen niets gedronken had en bonsde
het hart me togen de ribben. Ik liet
het vliegtuig. De dode
passagier, die door de stewardess ko
lonel Harrison was genoemd, zat nog
steeds in de houding zoals ik hem
gevonden had: stijf rechtop geleund
in een hoek alsof hU daar nog
eeuwen zou blijven zitten. Zijn col
bert had slechts één knoop. Ik maak
te die knoop los, zag een smalle, le
ren riem over zyn borst lopen, deed
een knoopje van zijn overhemd los
en ontdekte meteen eenzelfde, klein
en dodelijk kogelgat, met zwart kruit
om de rand, dat zich luguber af
tekende tegen het wit van het on
dergoed. In dit geval echter zat het
kruit voornamelijk aan de bovenkant
de rand en dit wees erop dat
het pistool in een benedenwaartse
hoek was afgeschoten. Als geleid door
ingeving, maar nogstoeds als in
droom, trok ik hem iets naar
n en ontdekte de plek waar de
kogel het lichaam had verlaten. Het
was niet meer dan een scheurtje en
ik trof het ook aan in het vulsel van
de gestoffeerde stoelleuning achter
hem. Op dat ogenblik hechtte
ik hier geen speciale waarde aan en
ook geen wonder omdat il
niet in staat was helder te denken.
Wordt vervolgd
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar Wageningen (vac.
R. C. G Troelstra) J. Verburg te Di-
dam.
Bedankt voor Benschop (toez.) A.
Kastelein te Capelle a. d. IJssel;
voor Oude Tonge B. A. v. Donkers-
goed te St. Philipsland.
GEREF. KERKEN (vrijgemaakt)
Beroepen te Alblasserdam-Nieuw-
Lekkerland J. C. Post. kand. te Leeu
warden;
Aangenomen naar IJsselmuiden-
Grafhorst J. Kranenburg, kand. te
Kampen.
GEREF. GEMEENTEN
Bedankt voor Leerdam C. Wisse te
Elspeet.
Aartsbisschop
neemt ontslag
Het Vaticaan heeft bekend ge.
maakt, dat Paus Paulus het verzoek
om ontslag van mgr. Gregorio Mo-
drego y Casaus, aartsbisschop van
Barcelona heeft ingewilligd. De Paus
heeft de 76-jarige prelaat benoemd
tot titulair aartsbisschop van Monte
di Numidia.
Anglicanen en
rooms-katholieken
Elf vertegenwoordigers van de An
glicaanse kerk en tien afgevaardigden
het Vaticaan kwamen vandaag
Gazzada, bij Varese in Noord-Ita.
lië, bijeen om te spreken over een
program voor de besprekingen tussen
de twee kerken.
Het is de eerste officiële bijeen
komst van de commissie, die is inge
steld na het bezoek, dat aartsbisschop
Ramsey van de Anglicaanse kerk vo
rig Jaar maart aan Paus Paulus heeft
gebracht. De zitting zal tot 13 dezer
duren en speciaal gewijd zijn aan de
vaststelling van de volgorde waarin
de verschillende onderwerpen zullen
worden behandeld. Er zullen subcom
missies worden ingesteld, waarvan
één er zich zal bezighouden met de
kwestie van de gemengde huwelijken.
De Paus over het
huwelijk
De Paus heeft zondag de verdedi
ging van de gehechtheid van het ge
zin „de hoogste morele plicht
het grootste sociale belang" genoemd
Zich duidelijk kerend tegen pogingen
om in Italië de mogelijkheid tot
echtscheiding in te voeren, verzocht
Paus Paulus de menigte, die zoals op
zondag gebruikelijk op het plein
de Sint Piet er was samengestroomd,
„te bidden voor handhaving van de
wetten welke het gezin beschermen"
Van socialistisohe zijde is in het
Italiaanse parlement een wetsvoorstel
ingediend om echtscheiding in be
paalde gevallen mogelilk te maken.
De initiatiefnemer is echter al afge
treden, omdat hij er van overtuigd is
dat het voorstel geen schijn van kans
maakt.
PANDA EN DE MEESTER ETER
53-91. Geef mij nu toch even die goudstaaf!" verzocht Joris.
„Pas toch op!"
Maar Hapwap gehoorzaamde niet. Integendeel. Hij hief het kost
bare voorwerp hoog boven zijn hoofd en keek verveeld toe hoe zijn
opvoeder struikelde bij zijn afpakpogingen. Vervolgens pakte hij
Joris op en hield hem zo ver mogelijk van het kostbare metaal.
,Maar Hapwap nu toch!" sprak Joris verwijtend. ,jZo pakt men
zijn leermeester toch niet aan? Dit getuigt van weinig eerbied! Ik
ben bang, dat ik u hiervoor enkele klapskes zal moeten geven,
indien ge me niet snel neerzet!"
Op dat moment betrad Panda de ruimte en bekeek vol verbazing
het tafreel.
„Wat doe je met Hapwap, Joris?" vroeg hij. ,J£n waar zijn we
hier?"
Voordat de aangesprokene antwoord had kunnen geven, barstte
Hapwap in een luid geschrei uit, dat de muren deed trillen.
„Meneer Totter!" sprak de directeur van het Geldwezen, die
boven hen zijn kantoor had. „Wat is dat voor geluid? Het is toch
zeker niet onze sirene? We worden toch niet bestolen, meneer
Totter?"
Kunstmanen voor
communicatie
Woensdag zal van Kaap Kennedy
een communicatiesatelliet worden ge
lanceerd om dienst te doen boven de
Stille Oceaan.
In het licht van ervaringen, opge
daan met de in oktober van het vo
rige jaar gelanceerde satelliet, die
niet in de gewenste stationaire baan
gekomen, zijn in de satelliet wijzi
gingen aangebracht in de bescher
ming tegen de temperatuurwisselin
gen.
De nieuwe satelliet is eigendom van
het international telecommunications
satellite consortium, waaraan 55 lan
den deelnemen en die wordt beheerd
door Comsat.
Als de satelliet boven de Stille Oceaan
succes wordt, zal hl) Noord-Ame-
rika verbinden met het Verre Oosten.
Ongeveer een maand later zal een
andere satelliet worden gestationeerd
boven de Atlantische Oceaan nabij
de westkust van Afrika.
Sowjet-geleerden nemen proeven
met een bevriezlngstechniek welke de
mens ln staat zou stellen uiteindelijk
de dichtstbijzijnde sterren te berei
ken, een reis die op het ogenblik ze
ker een half miljoen jaar vergt.
Volgens het weekblad Nedelja is
het idee de mens in te vriezen zodat
hy niet ouder wordt en pas weer tot
leven gewekt wordt bij aankomst op
de ster.
De geleerde Nikolai Sirotinin be
schreef de bevriezingsproeven die met
dieren uitgevoerd zijn. Het ls reeds
gelukt een rat een week lang bevro
ren te houden. Hij wees er op dat er
dieren zijn die het gedurende de acht
of tien maanden van hun winter -
RECHTER TIE EN HET GESTOLEN HALSSNOER
11.28. De eunuch wenkt de Rechter met een allervriendelijkst
gezicht naar een sombere gang, maar er ligt iets geniepigs in zijn
uitnodigende glimlach. Het meisje komt haastig
zegt: Het spijt mij, maar d.
beleefdheidsbezoek. Mijn mo
iodig"_, „Er is
kelijk. Wilt u zo goed zijn om hier te wachten? Üw aanwezigheid
bij het onderhoud is niet vereist". .M.aar het gaat om de gezond-
ter heeft echt geen tijd voor een
is ernstig ziek en heeft zijn hulp
ets aan te doen, juffrouw", zegt de
van Zijne Excellentie zijn uitdruk-
ier te wachte
.M.aar het
Hortensia!"
nog. „Juist daarom ivil Zijne
en persoonlijk de betrouwbi
len", zegt de eunuch, wien
krijgen. Er is blijkbaar nie\
zwaarlijvige eunuch met
sombere gang die met
bedenkt dat hij zal moeten liegen tegenover een der hoogste func
tionarissen van het land, wat al tegen zijn principe ingaat. Hij kan
ook zijn ware identiteit onthullen, maar dat zou duidelijk in strijd
zijn met de wensen van wie hem ontboden heeft. In geen van beide
gevallen kan hij de gevolgen overzien.
an de dokter op de proef stel-
oogjes een harde uitdrukking
doen en de Rechter volgt de
nuurtoortsen wordt verlicht. Rechte^Tiè
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
18. Een beetje beschaamd ging Bram in de roeiboot zitten,
terwijl Karo en Tutu een zeemanshouding aannamen om zo mooi
mogelijk op de foto te komen.
„Prachtig, prachtig", riep fotograaf Jan Jurk, terwijl hij onder
zijn zwarte doek dook. „Let op het vogeltje
Meteen keken Bram en Karo strak naar Tutu.
„Nee, nee", riep Jan Jurk, niet dat vogeltjehierheen moet je
kijken".
„Als je maar opschiet", zei Bram zuchtend. Hij had uit zijn oog
hoeken al gezien, dat aan boord van een ander schip enkele zee
lieden belangstellend naar de railing waren gekomen om dit spek
takel mee te maken. Eén van hen herkende de beroemde zeeman
en riep plagerig:
„Heb je een ander schip, Bram? Werd de Kokanje te klein? Houd
je roer recht, Bram, de golven gaan hoog op!"
De zeebonken lagen dubbel van de lach en Brams wangen kregen
een rode waas, dat het op een kleurenfoto prachtig zou hebben ge
daan.
„Schiet toch op", siste hij Jan Jurk toe. Nooit in zijn leven had
Brammetje zich zo vernederd gevoeld. Maar Tutu keek hemels en
Karo vond het geweldig.
slaap zonder voedsel of water kunnen
stellen.
Een huidige raket zou echter 550.000
jaar nodig hebben om de dichtstbij
zijnde ster te bereiken.
Sirotinin denkt dat het in de ko
mende vijftig jaar mogelijk zal wor
den het menselijk lichaam tot mtn
270 graden Celsius te onderkoelen,
zodat het 700.000 jaar zal duren voor
dat de dood zijn intrede doet. Dit zou
voldoende tijd geven om de sterren
te bereiken.
AMERIKA WIL MEER REGEN GAAN MAKEN
praktische middelen meer regen aar
de dampkring te onttrekken. Dit pro
gramma is voorgesteld door de minis-1 eengezet. Hierdoor
ter van Binnenlandse Zaken Stewart i den in de huidige
L. Udall.
Minister Udall maakte een depar- j
tementaal rapport openbaar, waarin
een beheerste onttrekking van
water aan de atmosfeer worden uit-
u voorzien wor-
toekomsttge be
hoeften van waterarme gebieden.
In het rapport worden de totale
kosten van het programma niet ge
raamd. Volgens een woordvoerder is
een dergelijke raming ook niet voor
handen. In een samenvatting van
de plannen wordt echter gezegd, dat
de kosten in 1975 de vijfhonderd mil
joen gulden wel overschreden kunnen
hebben.
iNjsilip* Ne<l<*rlaii<l9e
iHSWSS.-ust.
g:Hss;:ücz;.
i:E^;5¥1ï,;*Kr.r
1?.",
3-ÉSss
KfvSr.-
p®M-
KiVIMS-;.-™.
IwHSS